taat der Nederlanden
f 500.000.000.»
Sliil lir Ni
11!
I'rima TatfliuilcP.
iilgiïiV* 4'/>
YLAoAKKERWEG 44
AMLRS PORT -Tel. 169
Drukkerij
(conversie van de5r>Ct.leeningl914)
F. VAN LANSCHOT'S BANK.
AIMTOBSCi MJWIlihffilMPIJ
groot f 500.000.00C>.--
Amersfoortsche Inschrijving tot uiterlijk 4 Januari 1918.
Courant Ou l-.rgetcekenden belasten zich gaarne met het overbrengen van 1 SCIIIMJ VIN-
Ir 4 N e" het ontvangst nemen va:: obligation der 5 pO. Stmilslofltlfmt IIHI.
NELLY.
„ETN V" vuurmakers bran-
don iniuslons 10 minuien,
- - l'l.OO por 100 stuks --
verkrijgbaar I-ij
Firma L. van Achterbergh.
Brandstoffenhandel Arnhem6chestraat ia.
verschijnt
|)e ilolhuidsclie Lelie,
grt Weekblad
!3ü onder Hoofdredactie
VAN
mevr. M. C. KOOIJ Van ZöiGKl.KN V i
i
He Hollandsche i.elie is het cenige 'A'
Weekblad in Nederland voor dames
uit de hoogste en beschaafdste krin- t
f>; gen. l.ct hierop voor uwe advertentie.
i'rijs |i. jaarg. f 6. -Ir. |i f8.75.
proefnummer gratia. L.
/•J, Amsterdam. I.. J. VEE.V /<j
-.A .A -.A -A 3Cd
Door het Bureau tot Publiciteit van
Wetenschappelijk Nieuws, Keizers-
i_racht i sA f Amsterdam, wordt
uitgegeven het weekblad
„Dt KRONIEK'
een samenvatting van al hetgeen
de voornaamste dagbladen en perio
dieken aan wetenswaardigs behel
zen. »De Kroniek» tracht dus te
gever. »van ailes het beste», en
voor hen. die tijd noch lust hebben,
dagelijks ettelijke kolommen druks
te doorworstelen, maar die toch
bij» willen blijven, is het weekblad
draaiAbonnement f 1.25 p. jaar.
Vraagt gratis-proefnummer.
Jli't erkende geneeskrachtige eigenschappen.
Gen. Agent toot NederlandA. Le BELLE Amsterdam, lel. 1265-6990 Zuid.
Agent voor AmersfoortA. VAN DER WEG, Langstraat.
ma I SC
Si
iElcctrisciis* lineliclji
Sierlijk model. Zuiniiif strooiiiverhniik. Direct leverbaar.
i,. u. rowi;
Elect re-Tech n isch Buren u
alogiisscnj
«ni l*ri|«-
41si I* a ii d i* ii
inschrijvingen «orden ingewacht tot uiterlijk 4 .lunonri tv». 3 uur te onzen kan
tore, waar tevens gaarne alie inlichtingen worden verstrekt. Prospectus op aanvrage ver
krijgbaar.
Muurhuizen 15.
WESTS I -(JUL SS TE1.EFOOX 45
VinlcniC1 rijtuigen en livreien *«»r gelegenlieile». - Uniformen voor licgrnfrnlsscn
l'/i |»<H. leCilillg
Kocrs van uitgifte 100 pCt.
hor'<vgracllt l>, S alkostr. Ill hunsten in betaling kunnen worden gegeven tegen den koers
'IVloloon 111
I I ll'/n pf't.
VAN OER ZOO OK .10X11 EN V \N OI'IIOYEN.
Amersfoort, j
Uncetim v
Baar
i
FEULLKTOS.
i!
Stoipe hieid hier eene kleine p
bekeek nadenkend zijne breeue, vleezige
hand, die hij op de tafel gelegd had.
Ik raad wel zon ongeveer waar je heen
wilt", zeide de rechter van instructie. >Maar
de gronden van je verdenking lijken mij
toch zwak
Wacht eens even. meneer ik ben er
nog niet.' Er komt nog mceri» viel Stoipe
hem in de rede. die slechts na een onge
woon lange redevoering cene kleine pauze
had willen houden.... »Dus, vier of vijl
weken lang», zoo voer hij nu wort. »kre-
hooten totdat bij opeens, verleden Zon
dag voor veertien dagen voor ons sioiui
werkelijk als een heer. keurig netjes ié
de kleeren.»
Zoo?» vroeg Gottfried, reeds meer be-
langsir-Ilend»bad hij zich toen nieuwe
plunje aangeschaft -- Hij had bus geld.
Heb je hem niet gevraagd hoe hij daaraan
vragen. Hij ver-
dat hij met dien
dat 't hem nu voor
bin-
Ocb meneer», antwoordde Stoipe met 1
eene eigenaardige hoofdbeweging .als
bij ons slag van menschen een lid van tie j
familie, wien 'talloos slecht is gegaan. I
eindelijk ee.-s een beetje beter krijgt, dan 1
vragen wij maar niet al te nauw..... Maar
•toen ook niets
I - al uit zijn eigi
J jaloerschen heer -
zaken had gedaan
I den wind ging..
j 'eggenwat ik u nu zoo ven
mij eigenlijk eerst van nacht we.
tien geschotenHij kwam nog een paar
maal terug, en ditt is nu het rare -
telkens, als hij kwam, bra, ht bij het gesprek
op mijn dienst. 1 lij vroeg mij hoe ver mijn
gang liep, en hoe dikwijls ik in het woud
de ronde moet doen, en waar ik zoo ai langs
kom, et: zoo al méér allemaal dingen
(lie ht m eigenlijk hcelemaal niks aangaan
en waar hij zich vroeger nok nooit nni he-
konimerd heeft».
»Zoo zoo?» zeide Gottfried, wiens aan
dacht al meer gespannen werd: »Dat is
zeker wel ccntgszins opvallend».
»Maar het mooiste komt nog! Luister u
maar eens!... Vanmorgen om een uur of
acht - wie klopt daar bij ons aan de deur
Onze Joseph
«Wat wilde hij?»
•Ja, dat vroeg ik hem óók. Eerst maakte
hij wat vijven en zessen en draaide er wat
om heen. Maar eindelijk liet hij de kat uit
den zak».
t K«-
Wel
»Wvl wat heb ik daar in de kri
lezen?» zegt hij.
•Dat ze hier in de buurt een lijk hebben
gevonden?» ..Jawel», zeg ik. - >ln
uwe afdeelingvraagt hij, zoo quasi leuk.
Dan hebt u 't ook zeker aangegeven.»
•Ja ja», zeg ik, >ik heb de zaak aange
geven.» >Eit«, vraagt hij. na eenp,c,-j.-
»hoo zag dal lijk cr wel uit?» .Nou»,
zeg ik, »bue zou 't er hebben uitgezien 't
Net als in de publicatie stond.» »Dat is
zeker een van die schooierige Italianen ge
weest». zegt hij „die porren elkaar maar
dadelijk het mes tusschen de ribben!» -
Dat kan wel rijn», zeg ik. »StoIpe«,
roept hij toen tje kunt er zeker van zijn
dat zijn die bandieten van Italianen ge
weest!» .Best mogelijk», zeg ik. En
wanneer wordt u in 't verhoor genomen
vraagt hij verder.— Zoo aanstonds», zeg ik
komen de hoeren hier.» - »Wat? hier bij'
je aan huis?» roept hij verschrikt. «Neen»,
zeg ik, >niet bij mij aan huis maar in het
rechthuis, en op de plek waar t gevonden
je?» - .O zoo?» zegt hij:
'.Nou. Stoipe, u moet er natuurlijk bij zijn
maar ik blijf dan ntaar stilletjes hier
wachten, totdat u terugkomt, hoor!....
Stoipe poosde weer eet. oogen'bïik en
hernam toen
•Ziedaar, meneer.om u de waarheid te
zeggen dat lieele zaakje beviel mij niet
en het maalde mij voortdurend doorliet
hoofd, toen ik u vanmorgen assisteerde
en ik zei bij mijzelven: Stoipe, zei ik bii
mijzelven, je moet er toch meneer Hollberg I
- over spreken!»
Daaraan heb je zeer goed gedaan, Stoipe.
En wat heb je tegen hem gezegd, toen jt> i
van het onderzoek terugkwam?» I
»Ik heb in het geheel niets gezegd. Maar
btj - hij rammeid,: aan éér, snik door. al
toos maar over dat lijk en over die •'ver
dijde liahane». Kn toen ik hem zeide, dat
'k voor het verhoor nog eens naar .Ie stad
moest, toen riep hij: >\'u, dan kunnen wij
samen reizen. Ik moe, toch óók „aar do
stad. Ik heb nog gewichtige zaken ont
handen Kn zoo gingen wij dan samen
op weg, langs het smalle boschpad naar
het station: En toen ik hem tUar had. paste
ik nog eens zon goed op.»
l-lnn hield hij zich daar dan?» vroeg
Gottfried met levendige belangstelling.
Ik ka"'.|Tnrr' antwoordde Stoipe.
zi n.. heek-maal mts hebben - n.a»r
j antcr van doen stond mij niet aan.
Eerst had zijn mondwerk niet stilgestaan
en nu was hij ineens zoo stil als een
muts. Ik zelf zeide ook geen woord; maar
ik lette terdege op hem. A! van verre zocht
5?u ::Tr^ |,irk waar het &■-
legen had. Ik hield mij stil. Toen wij bii
den grafheuvel gekomen kwampn;
5,*","",** Ik M „lio, ik
tets merkte. Wij hepen door. loeit we
'ZZ:lï T h'.'"'lftrd P:,s*-i' verder war,-,,.
■•«••Ie hij zich om en vroeg mij: »Waar
het. toch dat lijk gevonden?» L
stem klonk heel anders dat, gewoonlijk -
!/,v''.!( S l,u heenkijkt», zeide ik. --
zeide hij, en wij gingen vertier l!ii
Uit "i"
(Wordt verruigd).
