Consulat Général de 8elgique, Amsterdam,
Eï^n)^.i_.insr
I\ III ifiK T1JDEM
msr ADVERTEERT IN DIT BLAD
Consulaat Generaal van België,
Amsterdam.
CKA-ÈBINTOOID
terilta EIKE-, BiUKE en DE^NENBLOKKEN
Door Dnislernis tot Lictit.
Wilt v een
WERKELIJK UITSTEKEND SC IIU VRPOEDER
waardoor Uw keuken
HEERLIJK ERISCII EN HELDER
wordt
Neemt dan eens proef met ons nieuw fabrikaat I
SCHUURPOEDER
(ij)' zult beslist
voortaan uitsluitend
ERDAL1N SCIHT'RPOEDER
gebruiken, omdat
Ie. de ZWARTSTE panne,,, potten of ander keukengerei
SDIEGELlll.ANE worden
se. zij Uwe MARMEREN GANGEN een PRACHTIG aan
zien geeft
:le. zij DRIEGT 't vuil AFNEEMT
ie. zij VEEL MOEITE en TIJD BESPAART
tie. zij 'ZUINIG in 'I gebruik is.
it CENTS PER PAKJE.
volgp men Inplaats van kostbare privaatlessen de schriftelijke csrsusscn
onder leiding van Stt bekende leeraren H. B. S., Ingenieurs, Accountants, I
Mrs, in de Rechten, e.a. georganiseerd door het Bureau lol Pnblieiteil ran
Weleiiicbappelijk Nieuws, Keizersgracht 153, Amsterdam. ONDERWIJN
PER BRIEF in 15 talen, Boekhouden. HandelsrorreR|Knid'nlle. Wiskunde,
Werktuigkunde, Bouwkunde, Teekenen, Alüeuieene Onlwikk-ling, Staats-
welens.bHppeii.etir. o'LEIDING PER BRIEF VOOR ALBE EXAMENS,
o.iii. voor al!» aeteii 1„ O.. M.O.. de Praktijk-Diploma's, liet Staatsexamen,
alsmede voor vele ambten en beroepen. Volledige srhril'telyke leergang
oor Mr. in de Rechten, vvaarbü aau minvermogenden «luili> crediet kan
worden toegestaan.
Bijzondere afdeeling voor Adviezen inzake Beroepskeuze.
Aangename methode Billijke conditiën Uoede resultaten (wie
werkt slaagt
Vraagt het OUATIK prospectus, een interessante brochure van 144
pagina's, waarin alle examen-programma's zijn vervat.
N B, Speciale Cursussen Boekhouden, voor alle exnu ens cu voor
de praclijk.
ArrCtó-loi du 20 Mai 1918.
E11 vertu do l'Anvtr-loi du 20 mui 1918, les liolges
rdsidant a Póf ranger, nés pendant I'annéo 1899, sent
appelés a servil' Ia l'atrie.
En ce ui eoncerne eens habitant la circoiiscription
eoiisnlaire d'Amsterdam (Amsterdam. Haarlem, lJiuui-
den, l'trcckt, Amersfoort. Zaandam, Alkmaar, Le Helder)
ils doivent se présenter avant le 15 juillet 1918, iiiuiiis
de leurs pieces d'ideatité, a la ehancellei ie du Consulat
fléuéral de Belgiiine a Amsterdam. 33 Leidsrhestrnat
(entn:e Keizersgrachtouverto tons les jours ouvrables
de 9.30 ii 12 et de 2.30 ïi 5 lieures. oii leur seront
fournis los éclaircisseineiits nécessaires.
Besluit Wet van 20 Mei 1918.
Krachtens Besluit Wet van 20 Mei 1918, zijn in den
vreemde verblijvende Belgen gedurende het jaar 1800
geboren, geroepen 0111 het Vaderland te dienen.
Degenen, die in het Consulaire gebied van Amsterdam
verblijven (Amsterdam, Haarlem, IJmiiiden, Utrcelit.
Amersfoort, Zaandam, Alkmaar, Den Helder), moeten
zich vóór 15 Juli 1018 aanmelden op de kanselarij van
het Consulaat Generaal te Amsterdam, 33 Lcidschcstraat
(ingang boek Keizersgrachtalle werkdagen van 0.30
tot 12 en van 2.30 tot 5 uren, ivaar bun de nondigc
inlichtingen zullen verschaft worden.
bij Fa. L.. VAN
ACHTERB ERGH
Arnhemschestraal la. - Telefoon 15.
FEUILLETON
Den iSen Mei wan men tot den marsch
gereed.
Bralt droeg levensmiddelen voor acht
dagen, zijn olaaapzak en zijn geweer, de
belde anderen hadden alleen hun slaapzak te
torsen, I- rida had nog buitendien haar buks
onder den arm.
Zoo kwam het oogenblik van afscheid!
Toen merkte ze pas hoe zwaar het viel
te scheiden van die kleine hut, die hun
tehuis was geweest iu de langen, langen
winter.
Stil gingen ze rond en brachten alles in
orde voor het geval, dat er misschien
nieuwe ongelukkigen zouden komen, die
zich genoodzaakt zagen te overwinteren in
Otfamkof's overoud, maar stevig huis. Alleen
het allernoodzakelijkste namen ze mee.
Boy liep van den eenen vrind naar den
anderen, hij scheen de aanstalten tot de reis
niet prettig te vinden.
«Wat is dat nu voor onzin?* vroegen de
schrandere oogen van den hondMad
men het hier niet goed.- Was er nog niet
veel vette berenham in de etenskast?
En het brave dier zocht kwispelend zijn
slaapplaats op vóór het bed van zijn mees-
'k Geloof waarlijk, dat de hond hier wil
blijven*, zei de professor, zijn oogen afdro
gend, »wat mij betreft, ik voel me ook wel
wat droevig gestemdDe vier door 't
roet zoo zwart geworden muren en deze
harde banken zijn me liever geworden dan
ik wel wist.
«Lieve Frida,* ging hij aangedaan
voort, terwijl dikke tranen langs zijn bleeke
wangen biggelden, «laten we die armoedige 1
hut van Ottamkof altijd in onze herinnering 1
vasthouden. Ik heb er geleerd op goede
eerlijke menschen te vertrouwen, op die
ridderschap, die bezig is uit te sterven in
de groote maatschappelijke centra, en op een
fijne gevoelige vrouwennatuur, die haar on
geluk droeg met den moed cn de kracht
t van een manIk kende tot mijn spijt j
wel geen kerstgezangen meer o, ik ben
een vreeselijke goddelooze kerel maar
ik herinner me een eenvoudig gebedje uit
1 (iascogne, mij door mijn moeder geleerd.
1 toen ik een kleine jongen was dat zal
ik nog in het uur van mijn dood opzenden
voor hen, van wie ik heb leeren houden in
den langen, langen nacht onder den gletscher
van Rabot.
In Gods naam - «vaarwel!*
Stil verlieten ze de hut en sloten haar.
Toen klommen ze langzaam tegen de
hoogten op. Het was vroeg in den morgen
van een helderen dag, zonder wind. Groote
scharen stormvogels bewogen zich in de
zachte lentelucht. Zoogenaamde zeepaarden
waren het met gelen snavel en grijze poolen.
En hoog in de lucht dreef burgemees- 1
tersmeeuw deftig en eei waardig op haar
breede wieken. Een vos stak zijn kop
achter een stuk rotssteen en nam de vlucht, j
toen hij Boy's dreigende kop zag opdoemen.
Maar de eskimohoud had geen lust iu de I
jacht. Hij bromde, omdat hij dat zijn plicht
achtte, doch zijn blik zocht het zeestrand en
het huisje, dat armoedig verscholen lag tus-
schen de witte sueeuwplukken aan den voel
van de Agardhrots.
De drie vrie den bleven staan cn keken
rondom zich heen. Ginds, heel in de verte
stond het kruis op het graf van Xils JohnSen,
duidelijk afgeteekend tegen den grijsblauweu
horizon. Een lichtstreep viel over die land
punt; en met vochtige oogen wuifden zij
hun makker, die op het groote doodenveld
dier onbebouwde streek, den eeuwigen slaap
sliep, een laatst voorwei toe.
XVII.
Rem' A/ar wont's laatste ontdekking.
Het was een moeilijke klimpartij over de
moraene, waarvan de steenen klein en rond
waren als vogeleieren.
Hoog boven hen verhief Milne Edwards
rots haar breed voorhoofd. Kolossale glet-
schers in de richting loopend van deu Stor-
fjord, vulden alle dalen en kloven.
Er was geen andere weg dan over die
gletschers, en met de meeste moeit- moesten
de reizigers stap voor stap vooruitkrabbelen
op die steile ijaatortingen. Slechts op een
enkele plaats was het stijgen niet gevaar- I
lijk. Bratt ging voorop. Hij bleef op de 1
hoogste verheffing van den gletscher, aan
beide zijden daarvan helde de ijsmassa af
in breede spleten en barsten.
De lentezon had reeds het grootste deel 1
van de sneeuwlaag doen smelten, en do j
naakte ijskant van den gletscher zelf ver- 1
hief zich voor huu oogen met blauwachligen
glans.
Overal liep cn stroomde het water en
bleef in halfbevroren plasten staan, waar zij
doorheen moesten.
Groote spleten gaapten hun tegen, en zij
moesten lange omwegen maken >>m over
enkele heen te komen. Het was Conway's
«Ivoorpoort*, gevaarlijk en dreigend niet hol
gedreun van onderen en wonderlijke, ritse
lend' geluiden uit de verte.
Met groote behoedzaamheid leidde Bratt
het reisgezelschap daar over hoen. Hij ge
bruikte zijn geweerloop als alpenstok en
onderzocht eerst bij iederen stap of hij
verder kon gaan, overal waar de sneeuw
een of ander gevaar scheen te verbergen,
De Milne Edward rots wees den weg. Geen
wolk belstte het gezicht op die breed ge
bouwde schildwacht voor do ijsvrije dalen
van West-Spitsbergen.
Een bleek schijnsel van den nar,brekenden
dag verlichtte den hoogsten top met enkele
blauwgrijze plekken tusschen de opeen-
hoopingen van sneeuw. Naar het Zuiden
helde de meer dan 3000 voet hooge berg,
en een opvallend groote kloof in de rots
massa maakte in een spitsen hoek een in-
snede geheel tot aan het plateau van den
gletscher.
Bratt bleef staan,
(Wordt vervolgd).
