BERIJDT
VAN BEëK'S
RIJWIELEN
TËLKG RAAF
urn rak Eïïii I
rU Pnilippo JL
FI.
Asthmalijders,
»ASTHMATIKAL«
ALLE
H. H. SCHILDERS!"
Praktiik-Sxamens
DAMSS-OOSTÜilM OF MASTEL
HEFRffl-COSTüUM OF IJLSTER
FIRMA L. LOEB -UTREOHT
Nationale
■El-_J
SIGAREN-MAGAZIJN
JKAMHA"
KIOSK STATIONSPLEIN.
«ar ADVERTEERT IN DIT BLAD
ROSE-MARIE.
Zwaarlijvigheid
Corpulentie
wordt door de Mariënbatler Out vettlnes-
pilli'ii bestreden. Zij «even spoedig een
siank figuur. Onschadelijk voorde gezondheid,
f 1. franco per po*t I' l.'-M).
„Maatschappij Sanitas"
(Koninklijk goedgekeurd).
ARNHEM, Rijnstraat 16.
GRONINGEN. Zuiderdiep 48.
Amersfoort'
Kortegra» ht 26, b.ö Postkantoor
ATELIER VOOR REPARATION
en meer worden dade
lijks uitgewreven voor
minderwaardige pro
ducten.
Eisrh steeds
ERDALIN VLOEIBARE
WAS
Dit is het behoud van
Uw linoleum of zeil.
5) Prijs ct. per tleseh.
Het eer.ige middel ter bestrijding van
asthma is het wettig gedeponeerde
te AMERSFOORT verkrijgbaar bij:
A. v. U. WEG, Langestraat 23.
P. DE ZWART. Langestraat SS,
Firma J. HOOGLAND, Krommestr. 46.
Te Utrecht bij:
J. J. C. DENKER. Burg. Reigerstr. 22.
Firma J. C. WOORTMAN, Neude 3,
VV. SCHEEPSTRA, Amst. straa'w. ir.
J. A. BEEKENKAMP. W. Vrouwenstr. 24.
En bij den G e 11 c r 11 n I A it e n t
H. V. D. MEIDE
20 Schansstraat 42, ROI TER DAM.
waar tevens gratis inlichtingen zijn te ver-
krijgeu.
0®
TEL. 45V-
Voor OUD- en NIEUW WERK
int rk ..KOTIMT VERF.
die de lijnolie-verf vervangt
en
werk „K.0T1SE" VERF-
lÜXIltl Diti l,
die de lijnolie vervangt, heeft ook
wider bewezen het beste middel te
zijn v ir binnen- en tmitcn werk een
dunne laag «KOTINE» lakverf daar
over is voldoende.
Vraagt prospectus, inlichtingen enz.
Eenlg fabrikant
J. tiSIJDENRIJK :e Rotterïa.a
Kantoor GROENE DA AL 12a.
Bij bestelling te melden ..Kotine" verf, die
de lijnolie verf vervangt en „Kotineverf-
bindmiddel.
r^T^iTriTfvAN LEERAREN IN DE HANDELSWETENSCHAPPEN
J VER BOEKIIOÜDEN Il.V>DELSCO*RESPülMD >TI 4
-0VK„nl!B is slrdrn 4«li I» Amcrfllwrt. UT Vraiwt prusp. 1.0V UKBOW» "-4
'3 ïrti.^4 .II lilj .1... Si-rrrturl- KUIT.
AANMELDING TOT 4 NOVEMBER.
VO( IRZIF. I l ZICH N< »G TIJDlti V< H»R DK i 'IS l'RIMII IE IN I REEDT
VAN KKN
GANZENMARKT 16 - TE ENOVEK BdiiEAÜ MIL.ZAKEN
s pt q a q a a a a a n p b
VOLGESTORT KAPITAAL f 400 000.—
WAARBORGKAPITAAL - 4 000 000.-
De Bank verstrekt gelden op le Hypo
theek op huizen, landerijen en boerenplaatsen
te«en billijke en gemakkelijke voorwaarden.
Inlichtingen te bekomen bij en aanvragen
te richten tot haren Agent, de firma
8*'. van lianscliot's Kank
UITHUIZEN late AMKHSFDDKT.
VAN
I
ll('IITE.VI)- EN AVONDBLAD
VKIiKKIJGBAAK
FELILLETON
EEN ROMAN
H. SC HO BERT.
'5-) —o—
•O zoo mooi,» antwoordde zij onverschil
lig. »Ik wou, dat het maar niet zoo lang
was; ik moet het, vóór ik het kan g,ia
vlechten, eerst om mijn hals halen.»
>Maar wat een leelijk kapselvulde bij
zijn afgehroken zin aan,
«Werkelijk? Vindt u?' I-'anny zag hem
verwonderd aan. «Hoe moet ik hot dan op
maken Hel is nu al zoon last'» En haar
hoofd zonk onwillekeurig in den nek, als
wilde zij zóó al «lat haar er afschudden.
«liet staat u niet en het Is bovendien zoo
puriteinsch mogelijk.»
In haar hoofdje begon eene herinnering
op te doemen aan de Puriteinen, voor wi-j
zij nooit eene bijzondere sympathie had
gehad, en die zij nu gelukkig heelemaal
vergeten was: maar wanneer Lalmstein ii.,.tr,
wat het uiterlijk betrof, met die sekte ver
geleek, was dat waarlijk geen compliment
voor haarl Een weinig op de teentjes ge.
trapt, antwoordde zij daarom
«liet spijt n>e dm ik u mishaag, maar ik
kan mezelf niet veranderen.»
»U, mij mishagen? Wie zegt dat, juffrouw
Fanny? Maar u zoudt mij nog veel beter
bevallen, ais u de vlechten languit over den
rug liet hangen.»
Papa wil dat niet.»
«En ik zou het zoo graag zien! Doe mij
het pleizier en haal er al die afschuwelijke
haarspelden uit en laat dan die mooie gol-
.en heelemaal los hangen.»
«Wel zeker, waarom niet?»
«Toe. om mij pleizier te doen!» bad hij.
«Lieve hemel, wat u al niet invaltHoe
zou ik er dan wel gaan uitzien
«Natuurlijk, om mij een genoegen aan
ik kin bidden
ik wil! Zooveel
te doen, hebt u niets
en smeeken, zoovee!
ben ik u niet waard
Ilij was uit zijn humeur; Fanny hoorde
het aan den toon van zijn stem,
Hoe «tk, om over zoo iets uitje humeur
te zijnMaar de mannen zijn allemaal zoo
vreemd. Overigens was het niet erg, wat
hij verlangde, en als l-.ij daarom boos moest
zijn, ernstig boosMolly von Makerow
droeg ok altijd het haar los, zonder dat
iemand ooit daarop iets le zeggen had. Zij
wierp een vluggen blik op Lahnateinhij
leunde schijnbaar heel rustig aan de.; ande
ren hoek van de bank en zag in 't geheel
'•iet naar haar om. Stil en langzaam begon
zij de haarspelden uil de vlechten los le
trekken. )p tens voelde zij haar hand te
genhouden.
«Wat doe jo, Fannyvroeg een slem
bij haar oor, zacht en teeder.
«Ik wou ik lieve God, ik wou u
je zin geven.»
«Lieve, beste Fanny! Wat ben je toch
innig goed.» sprak diezelfde stem nog eens
tn toen zonken dc zware vlechten in tien
nek en schudde Fanny blozend het hoofd.
«Is u nu tevreden?»
«Welk cm pracht!» riep hij uit, woog het
haar op de handen streelde liefkoozend de
glanzige, bruine vlechten.
«Zoo moest u altijd je haar dragenWaar
om st.pt u je grootste schoonheid weg
Papa wil het Zoo.»
is nagenoeg tirannie! Zoo blijft
man voorbehouden, t'n vrouwtje
mooier te maken.»
«O. dat heeft de tijd,» meende zij lachend.
«Tegen dat het Zoo ver is wie weet hoe
lang dat zal duren?»
«Lang? Waarom lang? Hebt u nog nooit
aan trouwen gedacht, juffrouw Fanny
Ja, dat spreekt haast van zelf: Marianne
is mij immers ook voorgegaan, maar ik zou
niemand weten voor mij - zoo denk ik,
dat ik maar thuis blijf bij mijn ouders: die-
kunnen toch ook niet zoo heelemaal alleen
zijn.»
«Och, dat is 't gewone lot van de ouders.
Willen wij toch eens naar uw aanstaande
zoeken? Hoe staat het met Anderten?»
Fanny zag er eerst verbaasd en toen op
emis allervermakelijkst uit. Lachend sloeg
zij haar handjes Ineen.
«Die goede AndertcnAls hij dat eens
hoorde! In zijn oogeti ben ik nog altijd een
kind.»
«Gaan wij dan verder: In de tweede
plaats ik!»
Een onheschrijvelijk verward lachje kwant
er over 't hcele gezicht en mot een merk-
I baar veranderde stem zcide zij
Maar. mijnheer von Lahnstc-in, welk een
j dwaze aardigheid!»
'Moet het dan bepaald een aardigheid
zijn Ik dacht, dat wij heel goed bij elkan-
der passen. Fanny en Fedor, dat klinkt best.
I Fanny en Fedor!»
j /.ij zweeg en voegde haastig takje bij
I takje aan haar bouquet, het diep neergc-
1 bogen, half afgewende gezicht met een
J gloeienden blos t vergoten.
Hij wachtte een heelcn tijd op haar ant
woord en toen er in 't geheel niets kwam,
boog hij zich dieper naar haar toe en vroeg
met een weeke stem:
Fanny, hen je boos op me?»
Haastig schudde zij het hoofd, maar nog
altijd zweeg ze,
«Zie mij dan eens aan - Ik smeek je,
zie mij aan.»
liet omlaag gehouden hoofd ging nog
meer zijwaarts. Verschrikkelijk kwam het
haar voor, dat hij ieta zou kunnen vermoe
den van den storm, die in haar binnenste
woedde. Ilij, intusschen, bleef maar stil naar
haar zitten kijken Het heldere,n-aekatoenen-
kleedje, ile zware vlechten, die daarop hingen,
en onder ileti zoom van de rok uit, de wel
gevormde, zij 't ook niet aristocratisch kleine
voetjes - het heelc beeld beviel hem, trots
zijn Berlijnsche herinneringen.
Ilij boog zich nogmaals heel «licht naar
haar toe en herhaalde zijn bede, maar zij
schudde het hoofd. Daar greep hij de vlecht,
dio het dichtst bij hem hing, wikkeldo ze
I om zijn hand en trok het weerspannige kopje
naar zich toe. De oogleden bleven gesloten,
maar het ontroerde gezicht was een maar
al te welsprekend commentaar op haar ge
voel.
Fanny! Lieve, beste Fannyzeido hij
nog eens hartelijk. Zij voelde zijn adem, den
blik zijner oogen, hoewel zij die niet zag;
zij had een gevoel, alsof zij in 't volgend
ongenblik zou moeten stikken, rukte zich op
eens los en sprong op.
»lk moet naar huis, mijnheer von I-ahn
Btein!»
«Is dat alles, wat gij te zeggen hebt?»
Zij drukte haar hand tegen 't hart en
bleef zwijgend staan.
•Ik had zoo graag, dat je mij ieta ant
woordde. Niet veel! Heel weinig - maar
twee woorden!»
Zij zag hem weifelend aanhij greep hare
beide handen.
«Zeg eens: «Lieve Fedor!» Fanny
Nu vloog zij weg als een opgejaagd hert.
Met een zegevierend lachje en schitterende
«•ogen volgde hij, zonder dat het hem, met
zijn omzwachtelden voet, gelukte haar in te
halen.
Onder 't voortloopen schoof zij het heng-
selmandje naar den bovenarm en bond met
haar twee handen «ie neerhangende vle«:hten
weder op, een houding, waarin hare jeugdige
vormen prachtig uitkwamen, zuodat die met
vlag en wimpel over den misschien minder
gunstigen snit van het katoenen kleedje
zegevierden.
Kerst toen zij dicht bij het huishek waren,
kwam hij aan hare zijde, inaar het gelukte
hem met meer. haar aan 't praten te krijgen,
want reeds kwam de aintmanii hem te ge
moed nam Lalmstein omler den arm eu
troonde hem tnee naar den stal.
«Lieve hemel, kind, wat gloeit je gezicht 1
hailt met zoo hard hoeven te loupen om
•'ij Hjds thuis te zijn. Ik heb al voor het
avondeten gezorgd,»
(Wordt vervolgd.)
