rG. Philippo
tilt storll DBRIIEEKEN
REDWATEREN
T. WATER VIS
Bra iidwtotlemcoiii lïiiwwie
L. HOUBAER Amersfoort
Heeren- en Kinderkleding
Ulsters Demisaisons
en Fiets-Colberts
L G.PONNE YSi«" Amersfoort
ADVERTEERT IN DIT BLAD
ROSE-MARIE.
CONSUMFTIE-BOONEN
voor da Wintermaanden
vrij van Distributie
Smakelijk en voedzaam,
per j.5 kilo f 3.- per 5 kilo f 5.60
ro i 10.I 35 f 24.—
Winteruicn per 5 kilo f 1.50
Inmaakuitjes 5 f2.50
ZENDT POSTWISSEL
Knettolj AURORA - Hilleain.
Wij plaatsen Uwe an
nonces in alle bladen
zonder verhooging van
prijs,
De Administratie.
SPI K PPRI.S Uitetekond on goed-
koop voor aanmaken
der kachels. Verkrijgbaar
tv 11.00 per H.L. Iȟ
Firma L.VAN" ACHTEKIlklIOH.
Arnhenmiliestrniit la Telef. No. 155
Amersloort'l
Kertegracbt 26, b.b. Postkaotoor
A TE LI ER VOOR REPARAT1ÊN.
Spoedige radit-nlo genezing ook verouderde
gevallen door do bekende URIEl'lLLËN'
No. Prijs f 2.50
„N. V. S ANITAS".
Kon. goedgekeurd.
Amersfoort I.angestraat 102.
Arnhem Rijnstraat 16.
Utrecht Voorstraat 106.
Zwolle Diezcrstraat 85.
Onze prijscourant van Patent Geneesmid
delen enz. wordt U franco gezonden tegen
inzending van 10 ct, postzegels aan ons
Hoofdkantoor Mij. SANITAS, Post Box
302, den Haag.
Lid Ned. Hroeokkschai* van
Accountants, STATIONSSTR. 23a.
1NKICHTRN, CONTROLËEiiBl,
BËLASTiSCZAKïN
Amersfoort.
De BrutidRtoffeucommissie Amersfoort bericht aan de inwoners van
Hoevelaken, Hoogland, Leusden en Stonteoburg (legitiinatieuummers
150001S500), dat met ingang van
MAANDAG 27 JANUARI 1919
op bon] A Seen HALVE EENHEID brandstollen geleverd zal worden.
De handelaren zullen op dezen bon leveren hetgeen in hun pakhuis
aanwezig is
De prijzen zjjn als volgt
ANTI1HACIET
f2.20
per
STEENKOLEN
fl.ttO
EIERKOLEN
f 1.05
COKES
f3.05
5»
(2 H L
voornoemd,
N. VELS-HEYN, Voorzitter.
J. DE WILDE, 2e Secretaris
Laiifrestraat i>2-64-ü(>
Combinatie PEEK CLOPPEN BUIIG
van oen fllnltc partij
in Jongens- en Kiuderkieediug
Jongoli. ULSTERS. JEKKERS
en FIETS-COLBERTS
«a vole KINDER.!ASJES, 3—0 jr.
M
1 oer llcn zie de Elnlages i|
i üe opruiming begint as. Vrijdag
A S li M A KUBBLR ZOOLBtSLAG
STERK - PRACITSCU - GOEDKOOP
VerkrijgbaarbQ J GROOTSNDORST, HOF 38
liiclit 011 Kracht
ïiisiitiJ alios
1.avert tot billijbste
noteering
Elnotroniotoreu
alleen uit eerste klasse
materialen gemonteurd
li it IJ F S'. I E M E V
L I (1 ii T
FEUILLETON.
EEN ROMAN
VAN
H. SC HO BERT.
«Natuurlijk riep hij woedend uit en
wierp het boek, dat hij in zijn zenuwachtig
heid had opgenomen, weer mot een harden
slag op tafel. «Ik had het wel kunnen den
ken Jelui deugdzame vrouwen wikt en
weegt je gevoclszaken en je zoogenaamde
offers zoolang af, tol je voor je geweten
alles in 't reine hebt gebracht, maar tege
lijkertijd jelui zelf uit het hart van hen, die
jelui het liefst moesten zijn, hebt weggecijferd.
Van een spontane opoffering, 0:11 een plot-
selinge, natuurlijke aandrift om iemand te
helpen, hoe dan ook, hebt jelui zelf geeu
begrip! Behoud je sieraden, behoud je geld,
er zijn nog menscheo genoeg, die niet zoo
eng van hart zijn ais jijniaar doe mij dan
ook dit genoegen, dat je voortaan je har
telijkheden voor je houdt, ik weet nu precies
hoeveel die waard zijn
»Wolf!« stamelde zij m«;t saamgewrongen
handen, »Wolf, o God, je doet mij zooveel
onrecht aan I Thuis je weet het wel
thuis heb ik nooit van die dingen iets
gehoord Het was zoo heel natuurlijk, dat
ik er van ontstelde. Maar wat geef ik om
al dat moois? Hier!» Eu zij ijlde heen
en bracht niet bevende vingers het grootste
étui, waarin op blauw fluweel het kostbare
tooisel rustte, »neem het, Wolf, neem alles,
wat je wilt, maar twijfel in Gods naam
nooit aan mijn hart.<
Rijkelijk vlo- iden bare tranen, doch de
beklemdheid, die zij van het eerste oogen-
blik af op de borst bad gevoeld, wilde maar
niet verminderen. Het was haar, alsof do
grondvesten van haar bestaan zoodanig
waren geschokt, dat ze nooit meer tot vast
heid, tot stilstaan konden komen. De licht
zinnigheid, waarmede in de wereld zooveel 1
wordt afgedaan, was haar thans voor 'l 1
eerst e:i in afschrikwekkende gedaante ver
scheren.
Wolf was met het plotseling gevoel van
spijt, ontevredenheid met zichzelf, of wat
het dan ook wezen mocht, dat ook hem
overviel, toen hij het étui uit de handen
van zijn vrouw aannam, al heel gauw weer
gereed. Hij kuste haar en zcidehalf schertsend:
>Jc bent toch een goede ziel, Marianne!
Men moet jo maar weten aan te vatten.»
Toen klopte hij haar nog eens hartelijk
op de ble.eku wangen en ging hcan, otn
voor do eerste dubbelkmon een kostbaar
bouquet voor Rose-Marie in den meest
gcreuommeerden bloemenwinkel te bestellen,
een bouquet, waarvan hij zelf iiu schikking
aangaf, viooltjes en witte vlierbloemen.
Rose-Marie ontving dun fraaiet. ruiker
als eersten morgengroet cn kon niet nalaten
haar vador te verteilen, dat zijn nieuwe ad
judant toch eon allerliefst inensch was.
«Alles goed en wel, kind,» antwoordde
do generaal, een klein beetje brommend,
«tnaar wat zou Lahnstein daar wel van
zeggen, als hij het wist?»
«Lahnstein Maar papa, wat kan u toch
raar iets zeggen Ziet u Lahnstein aan voor
een tiran en mij voor .een benepen burger-
juffertje Een bouquetEn terwijl zij la
chend achterover leunde in baar stoel«C'ela
n'engage a rien
Al bij het opstaan had Marianne maar
al Ie duidelijk gevoeld, dat het opgewonden
tooneel van den vorigen dag 6lechtophaar
zenuwen moest hebben gewerkt, en de ge.
weldfge pijn in "t hoofd nam hand over
hand zoo onrustbarend toe, dat de armo
vrouw de absolute onmogelijkheid voor zich
zag om vandaag aat) den vastgesteldeu rit
te kunnen deelnemen.
Met al de wilskracht die zij bezat poogde
zij zich op de been te houden, want c!a on
geduldige blikken en woorden van haar
man martelden haar bijna evenzeer als de
hoofdpijn 't haar deed, maar eindelijk kwam
toch het gevreesde oogenblik, waarop zij,
ondanks alle zelfbeheerschiug, moedeloos
ineen zonk.
Ik kan niet meerklaagde zij in haar
wanhoop en begroef het zeer pijnlijk hoofd
in hare beide handen,
j Woedend sprong Ehersdorf van zijn stoei
op en een duidelijk uitgebulderde vloek
I dreunde door 't vertrek.
«Dat verivenechte ziek-zijn ook altijd!»
I voegde hij op een eenigszins gematigde
i toon er aan toe. «Wat moeten we nu doen
Het rijtuig is besteld, freule von Gilsach
wacht, ik moet er op uit!»
j Zijn vrouw was niet meor in staat te ant-
woordenhalf in onmacht was zij op de
sofa neergezonken.
Hij wachtte nog een poosje, terwijl hij
met dreunende schreden op eu neer liep
naar toen zij roerloos liggen bleef, ging
hij weer mot heftigheid voort:
j «Ja hebt me al zoo dikwijls eon stroop
j door m'n rekening gehaald, maar zon lec-lijk
I als vandaag toch nog nooitWat moet er
nu gebeuren?»
Zacht, bijna onmerkbaar, onder bittere
pijn, haalde zij haar schouders op au sloeg
een smeekenden blik naar hem op, die even-
v;el op een heelomaal verhard gemoed viel,
Half razend van drift stoof hij de deur
uit cn wierp die met een hardon slag achter
zich dicht, zonder een woord moor te heb-
ben gezegd.
J Zijn vrouw slaakte een Hauwen zucht
van verlichting. Zij voelde slechts hare
i pijnenvoor al bet andere was zij op dit
oogenblik dof en onverschillig.
«Al zoo vroeg?» sprak Rose-Marie ver-
wonderd, toen Ebersdorf bij haar was aan-
- gediend, en valto tiaar deu hoed, een klein,
kunstgewrocht van kant en bloemen, dat
de eerste modiste der residentie haar voor
I den dag van heden geleverd had. «En met
een gezicht om een onweershemel beschaamd
1 te maken?»
j «Freule, ik beu ongelukkig, ik wcut niet
meer, wat ik beginnen moet.» En hij
vertelde haar do waarlijk niet geringe teleur-
I stelling door hem ondervonden. «Zou u 't
niet wagen, freule, met mij alleen naar do
«Hoppegarten» tc rijden?»
«Neon. dat kan natuurlijk niet,» verklaarde
Rose-Marie met eeti droevigen blik in den
spiegel en met een klein zuchtje. «Maar ik
wil jo wel bekennen, dat het inij geducht spijt!»
In haar fonkelnieuw toilet zag Rose-
Marie er vandaag nog iiovcr uit dan ooit
en Ebersdorf geloofde in vollen ernst het
niet te kunnen overleven, dat bij juist bodeu
haar bijzijn zou moeten missen.
«Zou er dau werkelijk niets op to vinden
zijn vroeg hij op zoo een erbaimolijken
toon, dat Rose-Mario cr om moest lachen,
«Ik ben iiijgeloovig, freule, en zou het als
een boos voorteeken voor don heelen dag
moeten beschouwen.»
Rose-Marie dacht even na. «J11, zio je,
Ebersdorf. als jij de hofmaarst balUs-wc.cluwo
or too kon overhalen, met ons mee te rijden,
dan was 'l wel te doen, dan zou althans
niemand er lots in kunnen vinden, en die
lieve mevrouw von Siegen is altijd de mee
gaandheid zelve.»
Ebersdorf vloog met zooveel haast weer
weg, dat hij bijna over zijn sabel, die hem
tusschon de heenen sloeg, een allerdolste
buiteling hadde gemaakt en Rose-Marie
kreeg achter hem een vreeselijke lachbui;
maar haar raad was goed geweest en Ebers
dorf^'s bemoeiingen werden mot een gunstig
gevolg bekroond. Mevrouw von Siegen
stemde er in toe mede te rijden, maar -
en dat moest do adjudant haar op handslag
beloven - zij moest 's avonds voor baar
whist partijtje weer terug zijn.
In een lange rij gingen de elegants- equi-
pagas langs deu zonnigen eu «tuffigen straat
weg naar het terrein waar de 'wedrennen
zouden plaats hebben, maar in dit vroege
jaargetijde had men nog niet veel last van
stof of zon en Rose-Marie, die over liet paarl-
movrkleurig cn lief gelaat sen mot roode-
rozen zijde gevoerde parasol hield, die een
prachtigen weerschijn wierp op het wellicht
wat wel te blanke gezicht, tintelde bij dat
ritje van luim en levenslust.
(Wordt vorvolgd.)
