rnivu
mm
FusW.'ülft
KIESVEBEENIGINGËW
Mie surft nVËfiKU
Kiest voor hot, Hinken van llwe
Zoek naar geen merk,
Ey wielfabrieü
G Philippo
fe^ffliIoesA
Hecschheid,
lSVtA
Drnfeii Je Amersfoorlsclm Courant"
„De Amersfoortsclie Goirant"
i
ROSE-MAR IE
De Bonk verstrekt gelden op le Hypo
theek op huiien, landerijen en boerenplaatsen
tegen billijke en gemakkelijke voorwaarden,
Inlichtingen te bekomen bij en aanvragen
te richten tot haren Aget t, de firma
F. vuil Lanseliot's Hunk
MUI'It IIIHZKN 15 te A MKItSTOOKT
UTREJCHT.
EAU HONGROISE
1 Iet beste middel. Onschadelijk.
Uitwendig. Prijs f3.50.
Kan voor sneller succes tege
lijkertijd gebruikt worden met
Pii.ri.K-> iioNfiitoisK
Prijs I 3. -
II A A It T W I S T,
m overtollig haar to verwijderen. Pr. f 1.10.
.'ros Ideaal t'rêmn verwijdert Sproeten,
'ukkels, Votwormpjcs, Koude Vlokken,
'rijs f 1.20.
I' 0 R II I' U II 0 It II I S li,
eg en magerheid en ter verkrijging van volle
li fraaie lichaamsvormen Prijs l'i.</",
MT i3*tT M A A It K i. K I ItSKI,
van I)K. MoNTKKUX.
.'.I-lijk blond-, bruin- en zwart haar.
Prijs f r.25 en f 1.75.
NV. M*j. „Sanitas",
Koninkl. goedgekeurd.
AMERSFOORT, l.angostraat 103.
ARNHEM, Rijnstraat 16.
UTRECHT, Voorstraat 106.
maar dost een greep uit onze
COLLECTIE EIGEN GEFABRICEERDE
en U blijft onze tevredeu klant.
Alle reparation worden bij ons
vakkundig en billijk uitgevoerd.
Tol. 457 Amersfoort
Amersfoort'
Keiicgiatht 2B, b.li Pastkaiitow J
A I ELI E R VOOR R EI A R A I I EN.
zijn weder overal
verkrijgbaar
NV. GABA-BAZFL
(FILIAAL HILVBRSUM)
Genadeorde (tckorvcii ROOKTABAK nsinscbortpn
tpucn fa so per kilo en goed ronkend fabriekskort tegen f230 per kilo. Per 3 kilo cf
meer franco huis. Dwgaw.nscht zenden wij 1 of meer kilo's van bet gov enachte al.
proef per verrekenpakket. Adres VAN DER MEULEX'Sl abakshandel, P0s-.bus.j02 DenHaag
AMEIISKOOIIT80HK R I.I T I' 1 G M AAÏ'SC 11A I' I' 1.1
Westsingel 38 s Telefoon 43
Luxe Rijtuigen en üireitn toot Gele.^enb. - Uniformen test BegraLuissen
Directeur W. F. V. D. WVAAN.
MAISON „CHIC"
W. VAN ROSSIJM
UTR ECIlTSCHEWEG 137
&MHESTOO H T
Circulaires, Biljetten.
Stemknurtjes, Strooibiljetten enz. de
Kortegr. 9 - Tel. 19 - Vnlkestr. 1i>
en plants l we nnnonecs in linar blad
F KII1, L K I O
EEN ROMAN
VAK
H. SC HO BERT.
59»
Sakuniala schudde g.-ërvrd den sierlijken
kop bij de onbegrijpelijke luimen van den
anders zoo verstandige» ruiter, die het dier
op een gegeven oogenblik even snel deed
«•vergaan tot den stap, ais bij het hij 't
wegrijdon in galop had gezet.
Wat was 't geval? Lahnsteins scherpe
oog en hadden Fanny herkend, die langzaam,
zonder hoed of doek. het veldpad afkwam.
Hij sprong uit het /adel, sloeg de teugels
ovef z'n arm en ging het lieve meisje
te gemoet.
>U wou zeker naar ons toekomen,» zei
Fanny, hem de hand reikend. »Het spijt
me, maar er is niemand thuis. Papa eu
ntama zijn naar Schünlaiike en nn ge ik
hen een eindje tu gen oot.»
Hazoo!» bromde Lahnstein en gaf daarbij
een nijdigen ruk aan zijn langen, blonden
snor. >Mag men u fcliciteeren, juffrouw
Wat? Mij?Ja zoo, ik merk het al,
Anderten heeft u wat verteld,»
»Hij heeft mij verteld, Fanny, dat jij en
de jonge Dorn eeu paar zoudl worden, maar
dat noem ik een onmogelijkheid.»
Waarom?» vroeg zij en zag hem «enigs-
zins verwonderd aan, «Wilhelm Dorn is
wat een goede jongen; altijd vlijtig en to-
vredeu! Zijn vrouw zal met hein kunnen
doen wat ze wildat bvb ik al zoo lang
geweten.»
En heef' hij met zulke eigenschappen
üw hart gewonnen?» vroeg Lahnstein hitier.
Een vrouw wil toch kunnen liefhebben,
niet slechts heerschenBedenk alles toch
terdecg, lieve Fanny! 't Zijn niet z'n goe-
deran, z'n dcuguen, 't is de man, de man
i alleen, die je trouwt! Ben je wel zeker, kim),
dat je hem je heele leven door zult lief-
i hebben?»
-J goedn G"d,« sprak Fanny ernstig
en haar bl'k dwaalde af naar hei avondrood,
>mel de liefde is 't zoo een raar geval!'
Hier volgde een lang stilzwijgen, dat ten
slotn- l-'edor verbrak met te zeggen
»Jo bent dus vast besloten, mevrouw Dom
j te w.rden? Welnu, dan
j .Nein.r antwoordde zij kort en bondig,
I terwijl /ij een kleur kreeg als bloed. «Ik
j had het graag ter wille van mijn ouders
gedaan m 't mij ook wel honderdmaal \oor-
i genotner,, maar het ging toch niet, Zoo heb
j ik hom dan ook gezegd, dat hij gemakkelijk
j een veel betere vrouw zou kunnen vinden.
I En nu zijn mijn ouders weg om liet den
i zijnen hom zelf to verklaren, dat er van
I dat voorgenomen huwelijk nu niet of later
ooit iets k >men kan. Ik hoop, dat hij zich
1 "-aosten, want ik ik trouw
maar haar profiel kon zien. Ook haar ste
klonk onduidelijk, toen ze zeide:
•Eeu dwaasheid uit de jeugd!»
En sedert ben jij oud geworden, stokoi
.tiet waar. mijn liefste zoo oud, dat ik o
maar brutaalweg je deze vraag mag stelle
Wil je 't nog eens met mij proheeren?»
Zijn arm legde /ich om haar middel
zachtkens trok hij haar naar zich toe.
Zeg, Fanny, wil je 't nog eens met r
probei ren?» vroeg hij tegelijk ernstig
teeder. «Heb je mij nog lief? Kun je r
wit»
Werkelijk niet?» vroeg Fsdor, en al
ne wolken van zijn voorhoofd waren vcr-
dweilen. «Juist jij, l-'anny, je bent als ga-
I schapen om cr.i man zoo recht gelukkig
j te maken.
Maar Fa: oy hudde hot hoofd,
j nVoorloopig biiif ik bij mijn ouders en
als God hen eenmaal opeischt, dan neem
ik een paar weeskinderen bij me, die ik
j kan liefhebben eu die 't mij zullen doen.
Ik geloof, dat iemand nog heel gelukkig
zijn kan, ais hij maar weet, als hij maar
voelt, dat hij op de wereld niet heelemaal
l overbodig is.»
Maar inmiddels komt misschien lie ware
Jozef, Fanny, en doet al die mooie plannen
in duigen vallen.»
neen, die komt nooit!»
- Er was toch eens een tijd, Fanny, toen
j hij er wèl was, maar dat is al zoo lang
geloden en daar ligt ook zoo heel veel tus-
schei!Zou je nu nog goedgunstig over
hem kunnen denken?»
Ijlings wendde zij het kopje zijwaarts,
zoodat hij in de avondschemering alleen nog
Zij leunde met haar hoofd tegen zijn borst.
O Fedor! Mijn eenige, mijn lieveling!»
stamelde zij, half snikkend.
Over de ieeg-gemaaide velden streek een
koele wind, ster bij ster vertoonde zich aan
het stee is donkerder wordende firmament.
Fanny en Fedor waren omgekeerd en nu
in de nabijheid van Weisienfelde gekomen.
«Mag ik meegaan,» vroeg hij nederig,
«en nog van avond bij je ouders het aan
zoek doen Je weet, welke heillooze gevol
gen dikwijls hel uitstel hebban kan
«Er is nog niemand thuis. Zie maar, hoe
donker daar overal dc vensters zijn. Over
vier weken, tnijn schat, vindt je daar alles
nog precies zoo als je 't heden verlaat, eu
jij o Fedor, in jou geloof ik in alle
eeuwigheid!»
Hij kuste haar innig en teedcr. Ja, ze
waren beiden gelukkig, zeer gelukkig.
HOOFDSTUK XVII.
Een frissche, prettige manoeuvres-dag lag
achter hem.
Denkbeeldige veldslagen en zeer werke
lijke stof. menig schertsend en geestig woord,
alleraardigste toevalligheden en een voor
dit jaargetijde merkwaardig hooge tempe
ratuur, dat alles lag alweer achter den rug.
Het signaal voor 't inrukken was van
het hoofdkwartier uitgegaan en in alle rich
tingen overgenomen eu herhaald.
De verschillende afdeelingen trokken zich
bij dtin staf van 't corps,- u
j hoorden, te zanten en opgewekt, ondanks
i de doorgestane vermoeienissen vol levenslust,
i trok men in uiteenloopende richtingen, met
i muziek voorop, naar de verschillende dorpen
i en villa's, waar dien nacht kwartier ..nu
j worden gehouden en die reeds van verre
I den vermoeiden zoo uitlokkend toewenkten.
I3e Ulanen uit Seddin hadden van 'i heele
regiment den versten weg af te leggen.
I Hun staf was in 't groote dorp Grewuz in-
j gekwartierd, maar de luitenant von Labu-
j stein moest met zijn troep nog tien minuten
1 verder wezen op de molen en op het z. g,
>Uilennest,« een erg vervallen kasteeltje,
j dat er, zoo uit dc verte beschouwd, /.eer
romantisch uitzag en, op een hoogte gelegen,
j het vlakke land daaromheen in alle richtin
gen domineerde,
j Lahnstein had een zekeren zin voor pi hzie
en romantiek. Die vervallen muren, door 't
klimop omwoekerd, zoodat ter nauwernood
J de kleine vensters daartusschen uitkeken,
I bevielen hem wel; het scheen in rococo stijl
te zijn gebouwd, doch één torentje verhief
zich slechts onbeschadigd in de lucht en 't
was of al het andere tot puin zou zijn ineen
gestort als 't niet door liet klimop nog
zoowat werd te znam gehouden.
Toen de vliegende vaantjes der tl lanen
op het stille, in slaap gedommelde slotplein
verschenen, vloog een schaar duiven van
den rand van een steenen put verschrikt
omhoog en verscheen op de trappen van
het bordes een klein manneke, denkelijk mei
het doel zijn ongenoodigden gasten lo ver
welkomen.
Ftdor von Lahnstein moest de verschij
ning van dien burchtheer telkens weer ter
sluiks opnemen, zoo vreemd kwam ze
hem voor.
Die kleine meneer droeg zijn haar met
twee dikke, witte lokken over dc noren,
waartusschen het smalle, gerimpelde gezicht
geheel wegzonk, een lange, bruins pand
jesjas en blinkend wit linnengoed.
(Wordt vervolgd).
