plm. 3I2SO DENNEN
Getale Mw weiets Lipiflaiie, 20 gCt korting.
JURGENS'
Harde en losae TURVEN
FIRMA L. VAN AOHTERBERGH
L. G. PONNE TT«lefoonWll9*4 Amersfoort
Idiini Hoofdprijs 135.000.
g-evallen op serie 23308 no. 42,
Eerstvolgende trekking I AUGUSTUS a.s.
Soliede AGENTEN gevraagd.
Het Paria-meisje.
De NED. HEIDEMAATSCHAPPIJ zal DINSDAG 22 JULI a.s. bq InichrjjYing
VERKOOPEN in 7 pcrceclen, 4 comb, en in massa:
diem, op borsthoogte plm. 6—26 c.M. (gemldd. plm. IP/a13 c.M.) Het hout hseft meer
of tnlndsr door brandschade geleden, doch Is uitstekend geschikt voo- mijngorlef-en braudhout
en staat zeer gunstig op stam nabii station DEN DOLDER, Geci. Zeist.
Int.. voorw. bij de DIRECTIE te ARNHEM.
Vtor tik nt silt, Celstaarbasn 3(6, Amsterdam. Mi'azijn nn KIMO-WERKEN.
Ook kan de geheele voorraad tegen verminderden prijs In een koop worden gekocht, die
eeu zaak beginnen will Te koop: Theater-, Reis-, en huis- of vereenlgings-bioscopen,
Spaartransformatoren m. regelb. weerstand, Schakelborden, iilmterugwinders, Kinomotoren,
Voorschakel regelb. weerstanden, weerstanden, Projectiebooglampen, Projectiedoeken,
Projectiekolen, Projcctietafels, Buitenbooglampen, Opjectieven, ook mat houders, conden-
sorlenzen ook met houders, filmspoelen, Water- en zuurstofgas, automaten en lampen enz.
Hoezee t is nu weert oude doen i
de PUANTfl 15 vru van rantsoen!
WORDT VERWACHT: een greote partij le kwaliteit
(DISTRIBUTIE-VRIJ)
Bestellingen worden nu reeds aangenomen bij
BestelkantoorArnhemschestraat la Tel. 155Magazijnen en kantoorKoesteeg 3-5
AMER8FOORTSCHE RIJ T UIG HI A AT S C H A P1» IJ
Westsingel 88a Telefoon 43
Uniformen zoor Begrafsnissen
Luie Rijtuigen en Livreien nor Gelegenh.
Directeur W. F. V. D. ZWAAN.
Licht en Kracht
Installaties
Levert tot billijkste
noteering
Elect romoloren
alleen uit eerste klasse
materialen gemonteerd
1) tt IJ F BIM M E N
LICHT
F. H. LOMANS
Electro-Technisch Bureau
18 Hof - Telefoon 866 - AMERSFOORT
Licht- en Krachtinstallatie Moderne Bliksembeveiliging
voorts verschillende prijzen van f4500.-, flOOO.-,
f450.--, f225.--, f115.-- enz. Prijzen dadelijk betaalbaar.
TrekkingslQsten op aanvraag.
a
Ondergeteekendo geeft rechtstreeks uit of wel door tusschenkomst van hare bij
kantoren en agenten door geheel Nederland 3 pCt. obligaties met premie-uitkoeringen
(zonder nieten), waarvan de aandeelen Koninklijk zijn goedgekeurd, groot f 200.—,fioo.
f50.— f 10.— ook in termijnbetalingen vanaf 12.20 per 2 maanden. Deze premie
trekkingen geechieden zes maal per jaar in het openbaar ten overstaan van een Notaris.
De Obligation kunnen tot 85 pCt. worden beleend.
met den hoofdprijs van 1 70.O00--, Voorts bedragen de hoofdprijzon der
overige trekkingen f55.000.f28.000.—, fu0.000.f45.000.en f35.000..Vraagt
kosteloos volledige inlichtingen,
MIDDENSTAND-VEREENIGING, hoofdadministratic
WE8TEINDE 67, VOORBURG.
FEUILLETON.
13). o—
En nog jaren lang bleek zij niet in staat
om met succès haar wil door te drijven
tegenover de taaie volharding hrrer moeder.
Het bieaf bij een enkelo schermutseling,
waarbij zij de nederlaag moest lijden.
Zij was toen juist achttieD jaar geworden,
haar vader zond haar een eigen jaargeld,
haar opvoeding heette voltooid en zij kreeg
haar eigen kamers in huis, haar eigen be
diening, een kameniertje. In overgedienstigen
ijver noemde het Haagsche nufje haar
«freule» voor en «freule» na. Het begon
Leenie, juist weer eens in een Vetkaareen-
stemming te vervelen en zij besloot er een
einde aan te maken voor goed. Dit meisje,
haar eigen bediende Immers, mocht zij zelf
standig beveleu, wat zij de anderen als loon
trekkende van har» moeder nooit had durven
doen. Zij beval kortweg het meisje, van
stonde af aan, haar .Juffrouw Vetkaars* te
noemen,
Eenige dagen ging het goed, zelfs be
merkte Leonie dat de andere bedienden
haar ook noemden bij haar nieuwen naam,
ingelicht door het kamerniertje. >Dee te
beter,» meende het meisje: »Zoo is mama
voor een .fait accompli» gesteld.»
Het duurde echter niet lang of mevrouw
Swaenecroon kwam op de hoogte van de
nieuwigheid in huis. In tegenwoordigheid
van hare moeder noemde dc huisknecht
Leonie «Juffrouw Vetkaars.» Mevrouw Swa
enecroon wachtte tot de deur zich weer
sloot achter den knecht en toen heel kortaf
,Heb-jij de bedienden gelast je bij dien
bsepottelijken naam te noemen?»
Leonie echte dochter harer moeder, kende
geen terugwijken: >Ja mama, hot is de
eenige naam dia mij rechtens toekomt!»
Heel bedaard klonk het antwoord harer
moeder: »Wie betwist je dit... In jou
plaats zou ik echter van te voren bedacht
hebben, dat onbeschaafde menschen, als
knechten en meiden, gaarne in de keuken
den draak steken met de onvolkomen
heden hnnncr meesters. Misschien was het
je onverschillig in je waarheidsliefde,
ook je moeder tot doelwit te maken van
hun grove grappen!»
Én toen sprak mevrouw Swaenecroon
over andere dingen; geen zweem boosheid
waa er meer in haar stem. Een week later
nam zij haar dochter mede naar Parlja om
najaarstoiletten te kiezen. Toen zij thuis
kwamen vond Leonie het geheele dienst
personeel verwisseld. Men noemde haar weer
>freule,< en Leonie schikte zich in het
onvermijdelijke.
Met evenveel overleg en taai geduld,
waarmede zij haar dochter wist te onder
werpen aan haar wil, heroverde Leonie's
moeder haar oude plaats in haar arlstocra-
tischen kring. Want niet dadelijk waren
haar oude standgenooten geneigd te ver
geten aan welk een beapettelijke «vernede-
ring» zich eeu hunner schuldig had gemaakt.
Met oneindige moeite, pas voor pas, over
won zij den hardnekkige» clangeest.» Da
aangeboren Swaenecroonsche hooghartig
heid moest zich menig gevoelig stootje laten
welgevallen, maar toch altijd weer, tot
Leonie'» verwondering, was het haar be-
leedigdc moeder, die de eerste schrede tot
toenadering deed. Het was nog slechts
enkele maanden geleden, dat de toongeefster
der aristocratische wereld, Mevrouw van
Heijmsien, eindelijk zich verwaardigde hare
moeder een tegenbezoek te brengen. Leonie
was in de kamer en zoodoende getuige van
de hooghartige vriendelijkheid der barones
en wat haar In haar kinderlijk gevoel be-
leedigde, ook van de onderdanige dankbaar
heid van hare moeder voor dit bezoek.
Eindelijk stond Mevrouw van Heijmelen
op: «Ma chérle,» zeide zij, »wat ia het een
charme geweest, al die jeugdherinneringen
met je op te halen. Kom eena gauw bij mij
terug, maar kom dan voor twaalven, dan
ben ik alléén, dan kunnen wij Intiemer
praten samen!»
Zoetsappig bleef de glimlach, waarmede
Leonie's moeder de gewaardeerde gast de
kamer uitliet, maar toen zij terugkeerde
schrikte Leonie van den diepen rimpel
tusschen de vertoornde oogen der beieedigde
vrouw: »Bahi Voor twaalven intiem
Zij schaamt zich me te ontvangen gelijk
met hare andere gasten, voiii toutl»
Zoo boos had Leonie haar moeder nooit
gezien; hoe verwonderd was zij dus niet,
toen, alsof er niets gebeurd was, haar moeder
haar op een goeden dag mede nam op haar
bezoek aan Mevrouw van Heijmelen
voor twaalven. En de gegriefde vrouw toonde
zich zoo groote dame, zoo In het minst niet
bevlekt met eenig Vetkaarsensmetje, dat
een uitnoodlging voor de »sauterie« van
Mevrouw van Heijmelen, de boiooning werd
van zulk verstandig en tactvol optreden.
Deze invitatie van de toongeefster der groote
wereld, waardoor voortaan geen enkele
aristocratische huisdeur voor de vernederde
vrouw zou gesloten blijven, was voor
Mevrouw «Swaenecroon» de triomf, de
zegekrans na een hardnekkigen strijd van
tien jaren 1
Even tactvol zorgde haar moeder er voor
dat ook Leonie een uitnoodlging ontving.
En in gedachten zag Leonie zich weer in
prettige opwinding heen rijden naar dat
bal. Zij was jeng en mooi, dit was haar
eerste feest, en met de illusies der jeugd
schiep zij zich luchtkasteelen van hctgelnk
dat zij er kon vinden
In den tuin teekenden kleurige
hyacinthen en tulpen schreeuwende plekken
op hot gazon, zijdeachtig zacht streelden de
rozeroodc bloesems van de wilde kera hare
saamgevouwen handen, geurend omringden
haar de witte lellekelkjes maar bij de
gedachte aan dien avond, gleed een ker
mende zucht over de lippen van het pein
zende meisje. O, de désilluaie van dat eerste
feest in haar jong leven! Weer zag zij er
zich staan, alleen met haar moeder, terwijl
al de andere meisjes, de «freules» omringd
werden door dansen opschrijvende cavaliers.
Tot haar kwam in den aanvang slechts één,
van Velzen. Zij kende hem reeds, hij maakte
trouw bezoeken bij hare moeder. In hasr
kringen had hij den naam een «fatsoenlijke
klaplooper» te zijn, omdat hij alleen bezoeken
bracht bij families die feesten en diners
gaven en altijd zocht weg te komen op een
oogenblik dat knecht noch meid de voordeur
openhield. En de «families» die hem kenden
vroegen hem alleen als er een plaats open
viel of er gebrek was aan cavaliers. «Ce»
van Velzen was iemand voor wien men
geen consideraties noodig achtte. In haar
geïsoleerd leventje was nog nooit iets
bepaalds slechts van Velzen tot Leonie
doorgedrongen, toch haatte zij hem instinct
matig. Telkens als hij zoo vlak bij haar
kwam staan, en zij zijn glinsterende zwarte
haren vastgeplakt boven zijn geel gezicht,
zijn uitpuilende oogen, zijn roode lippen, zoo
vau nabij zag, doorliep haar een rilling van
afschuw, een niet te omschrijven gevoel
maakte zich van haar meester, zoo iets als
trapte zij op een slak.
Later kwam mevrouw van Heijmelen met
nog twee cavaliers, haar schoonzoon, een
ouwelijk goedhartig heer, die zich klaar
blijkelijk opofferd» voor de muurbloempjes
van zijn schoonmoeder's feest, en nog een
langen mageren man. Mevrouw van Heij
melen stelde hem aan Leonie voor ala «Jhr.
van Polsdijk.» Met de grootste zorg gekleed,
een kale kruin, een krans van pikzwarte
haren om het achterhoofd, een neerhangende
snor van een even onnatuurlijke, al te don
kere kleur als de haren, schatte Leonie haar
nieuwen cavalier op een goede veertiger, die
gaarne de illusie geven wil nog tien jaar
jonger te zijn. Hij had een fletse vermoeido
uitdrukking op zijn tanig gezicht en toen
hij van onder zijn slappe oogleden voor het
eerst zijn blik op Leonie vestigde, schoot
het bloed haar eensklaps naar de wangen
en ontvouwde zij met senuwachtlge haast
haar roze veeren waaier voor haar gedecol-
teerden hals, tot in de ziel gewond door dien
cynlschen blik, waarmede hij zoo inpertinent
haar schoonheid met kennersblik taxeerde.
(Werdt vervolgd).
