Bernard J. van Liemt
I)E PRINS.
Haarlem Amersfoort
Varkensmarkt 9 Tel. tijdelijk 273
L. STAS
Geen Geluk zonder
Liefde
GELDERSOHE CREDIETVEREENIGING
Behangerij Beddenmakerij
Stoffeerderij
Bestelt Uw Drukwerk bij de
Drukkerij „De Amerstoortsche Courant"
f
Ingericht voor alle soorten
HANDELSDRUKWERKEN
I.ANGE STRAAT 12
TELEFOON 212
Nu is het de tijd om in le teekenen op den 19 en Jaar ga vg tan
De mooiste Illustratie in Nederland.
Behalve een groot aantal zeer fraaie platen en portretten meestal vanonze eigen
fotografen, van de voornaamste gebeurtenissen in Nederland en n
land, tal van belangrijke geïllustreerde artikelen op elk gebied g
novellen van bekende auteurs, beginnen vanaf heden in dit wee
zeer boeiende romans
door
H. COURTHSHAHLER
Schrijfster van »ROODE ROZEN» enz.
DL iOMiÜ'AIIRCSiK
naar het Fransch van
AUG. GEOFFROY.
Nieuwe abonnfi's ontvangen het reeds verschenen gedcelle gratis op nnnvrage
wmr All© abonné's zyn verzekerd.
I'rjjs per 13 nummers gedurende 3 maanden f 1.(131. franco per post I I.S3J
Abonnementen kunnen te allen tijde aanvangen, doch alleen bij het einde
van den jaargang worden opgezegd.
Men abonneert zich bij eiken Boekhandelaar, bij de Agenten en bij den Uitgever
N.J. BOON, Amsteldijk 13, te Amsterdam.
Men ontvangt wekelijks een prachtige illustratie van 16 bladzijden op
mooi papier met 30 a 35 platen.
ARNHEM - Opgericht 1866
GESTORT KAPITAAI. f 10.000.000.-
RESERVEN f 4.400.000.-
Deposito rente:
een maand opzegging 3 pCL
drie maanden opzegging 3%
oen jaar opzegging4
-
ABONNEERT U Op|
ADVERTEERT INlUlt 012,0.
FEUILLETON.
Maartje Bet.
«Ja, Sik, nou la et jouw beurt!»
>Meh eh eb ehl»
>Nou, kalmples an, hoor!»
«Meh eh ehl»
Het mekkerende dier staat aan een touw
op een bleekveld en begroet de boere-
dochter, die uit de vlakbijgelegen woning
komt om het binnen te halen.
Vlug trekt het meisje de houten pen uit
den grond, streelt en klopt de springende
geit op den hals en brengt haar in het
gewone nachtkwartier, een afgeschoten
hoekje van den koestal.
Op het oogenblik dat zij zelve daaruit
weer te voorschijn treedt, stapt langzaam,
met de twee handen in de broekzakken,
haar vader de zijdeur van het huis uit.
Zonder eeu woord te spreken, drentelen
zij samen den weg op.
't I» een eenvoudig landschap op een
onzer Noordhollandsche eilanden, in het
licht van een moolen Juliavond. Een wei
land, een paar boschjes iepen-hakhout, in
hun doukerst zomergroen en ter zijde
daarvan een eeulgazlns glooiend, matgeel
roggeveld. Daarboven de zachtblauwe ooste
lijke hemel, paarsachtig getint door de
tegeDstellliig met het oranjekleurig westen.
En In dat blauw de volle maan. Krekels
sjirpen; door enkele geluiden verraadt zich
de nabijheid van het dorp. Af en toe vliegt
een vogel door de ijle, heldere lucht en
verdwijnt in de onafzienbaarheid der ruimte.
Als Maanje met haar vader het rogge
veld genaderd is, plukt zij een paar aren
af. wrijft tusschen de vingers de korrels
stuk, vertoont die In haar volle hand en
zegt:
«Ziet uwe, de rog is ralp. Als uwe morge
beginne te miie, en moeder helpt wat en
Piet wat en te steet den tot vraidag
»Kanne jai niet hellepe?» vraagt vader
met een schuinschen blik.
«Nou, dèt zei niet erg veul zain. Der
ben Amsterdammers in de Zwaen, en die
laike nog gien zinnighaid te bebbe van af
te marseere. En dèn weet uwe wel hoe
laet of et Is.»
>Ik zou perjen zegge as datte vrouw
Raizer der aige maer moste behellepe azze
jai thuis van noode beu!»
•Nou, vader, deerveur komt ook Jan
Raizer vraidag mee oplaien en binneraie
Dit vooruitzicht dunkt vader aangenaam
genoeg om er het zwijgen toe te doen en
zich bij de blijkbaar reeds door Maartje
vastgestelde onderhandeling neer te leggen.
Kees Bot is een boer van den minsten
rangeen «keuterboertje,» dat wel het voor
recht heeft van >op zijn eigen gedoe te
zitten,» maar overigens zich moet redden
met een heel bescheiden Inventaris en niet
meer bedrijfskapitaal dan direct in zijn
eigen hoofd en handen, plus de handen en
hoofden van zijn vrouw en kinderen steekt.
Voor arbeidsloon mag niets uitgegeven
worden.
In gewone omstandigheden behoeft dat
ook niet en kan de familie, met het noodige
beleid, het werk wel aan. De eenige zorg
is, bij bijzondere gelegenheden hulp te
krijgen zonder dat dit geld kost. Voor hst
ploegen moet een paard zoo mogelijk ge
leend wordendaarom ploegt Kees Bot
liefst op tijden dat zijn buren hun paarden
bet best kuunan |missen. Als er koeien of
schapen naar de markt te drijven zijn,
bewijst hij dikwijls diensten die zeker recht
geven op wederdiensten; en lu het rustig
leven dezer eilandmaatsehappij komt het
zelden voor, dat men elkander hiermee in
den steek laat of onbillijk behandelt.
Vaders beste steun is, sinds moeder sen
jaartje ouder begint te worden, zijn goed
uit de kluiten gewassen dochter Maartje.
Van zijn zoons Is de oudste onder dienst
en de jongste, pas zestien jaar, nog
alleen bruikbaar voor het lichte werk. Met
een nakomertje, Trijntje, valt nog niet te
rekenendat is nog esn «skoolloopertje.»
In den laataten tijd echtsr is Maartje
hem een weinig ontvallen, ter wille van
andere belangen, die een groot deel vaa
haar werkkracht wegnemen.
Vrouw Rijzer, in het Hotel de Zwaan,
in de kom van het dorp, de voornaamste
herberg van het eiland, begon van liever
lede meer beslag op haar te leggen. Aan
vankelijk liet deze haar eens te hulp halen
bij extra drukte, als er plotseling gasten
gekomen waren; maar dezen zomer hield
zij haar heele dagen, ja beele weken achter
een in touw. t Is zoetjes aan een zeldzaam
heid geworden als zij thuis is, om gauw
moeder aan de wasch te helpen, of om
met vlugge hand den heelen ouderlijken
inboedel eens even aan een degelijken
schoonmaak te onderwerpen.
Ronduit gezegd, vinden de ouders dezen
stand van zaken nog zoo slecht niet. Vrouw
Rijzer zit er warmpjes in en gedraagt zich
royaal, zoo wat loon als wat naturalia be
treft. Het is niet kwaad, met haar op een
goeden voet te zijn. Moeder Bot getroost
er zich graag wat moeite voor, dat Maartje
zich in de Zwaan onontbeerlijk maakt.
Bovendien, wie weet wat daar nog eens
van komen kan, ten opzichte van Jan
Rijzer, den oudsten zoon van den huize?
Maartje is naar binnen gegaan.
Kees Bot staat nog op zijn erf rond te
kijken, als eensklaps van den weg af een
geroep hem treft, dat blijkbaar tot hem
zeiven gericht is.
»Hé, baas, hoor es hier: daar ginder zit
een schaap in een sloot! Moet daar niets
aan gedaan worden voor den nacht?»
In plaats van te antwoorden, herhaalt
Kees Bot op vrageDden toon: »'n skeep
in 'n sloot?»
De waarschuwers zijn intusschen dich
terbij gekomen, 't Is het Amsterdamsche
echtpaar Veramstel, sinds eenige dagen in
de Zwaan gelogeerd.
»Ja,« verzekert mijnheer Veramstel met
een sterk Amaterdamsch accent, «een schaap
in een breeë sloot. Het trappelt zich hoe
langer hoe dieper in den modder vast.»
't Arme dier zei nog stikke; 't ken er
alleenig onmogelijk uitkomme,» getuigt
zijne echtgenoote, in wier mond de Amster
damsche tongval, door toevoeging van
zekeren geaffecteerden dwang, eenigszins
verbasterd is.
Kees Bot kijkt hen onderzoekend aan en
vraagt langzaam: «Weer den?»
«Wel daar gunder.» verklaart de stads-
man, «aan den overkant van dat bruggetje.
Ze zeien me, dat dat stuk land van jou
hoort. Daarom kome we 't jou even zegge.»
Kees kijkt zwijgend den aangewezen
kant uit.
«Zou het dan geen schaap van jou zijn?»
gaat de stedeling ongeduldig voort.
»'t Ken wel wêze dat et er ientje van
main is.» Met deze woorden beweegt Kees
zich langzaam in de richting van de bewuste
sloot, zonder overigens van zijne bezoekers
eenige notitie te nemen. Eerst als deze zich
omdraaien met een tegelijk uitgesproken:
Cioeien avond!»
mompelt Kees «Gen avond same!» zonder
hen aan te zien. Hij blijft stilstaan, haalt
een pijpje uit zijn zak, en daarna zijn
tabaksdoos cd tondeldoos; stopt de piip
slaat vuur, begint te rooken, roept zijn
juist thuiskomenden zestienjarigen zoon Piet
en begeeft zich met dezen naar de plaats
des onheils.
>'n Saaie kompeer toch, zoo'n Noord
hollandsche boer,» zegt lachend meneer
Veramstel, ,J8 maakt expres een omweg
om em te waarschuwen, en dan zegt ie
nog niet eens dankiel»
Zijn vrouw aemt hem volkomen loe
maar voegt er aanstonds bij:
As dat Maarijes vader is, dan zal zij
t thuis niet vroolijk hebben.»
Dl!0,?,' lu1"1 f8" dl" saa''le'lj gewend.
Ule z'Jn a»eniaal zoo onder mekaar.»
(Wordt vervolgd.)
