PIAMO's
prachtvolle, soliede, nieuwe PI AN O's
Louis Klein, Utr. straat
FORTMANN HEHENKAMP
QHOOTE KEUZE - CONCUKREERENDE PRIJZEN
J. G. A. MEEUWSEN
E,. STAS,
Fabriek van Melkproducten
„DE GELDERSCHE VALLEI".
P.S. f oor belanuelleDilen is de fatt thans ie bezichtigen.
GELDERSCHE CREDIETVEREENIG1NG
ARNHEM -Opgericht 1866
DIENSTBODEN.
RECLAME-AANBIEDING
GEDURENDE APRIL VERKOOPEN WIJ
voor slechts f 675. - Vijf jaar garantie
LANGESTRAAT 63
TELEFOON 88
ONTVANGEN
Nieuws Engelsche Linoleums en Vloerzeilen
Vitrages en Allovernets Gordijnstoffen en Satinets
Cr ems en gekleurde Lancasters voor Gordijnen
Diverse kleuren Leerdoek voor stoffeering etc.
STOOM- WASCH- EN STUURINRICHTING
..DE KOLKAMERSFOORT
GEHEEL VOLGENS DE EISCHEN DES T1JDS INGERICHT.
MEE it DAN 15(1 JAAR BESTAANDE ZAAK.
Neemt wasschen ter behandeling; zoowel geheel opgemaakt als gemangeld en droog I
toegeslagen -Speciale behandeling van BOORDEN en MANCHETTEN. I
PRIMA WERK VLEUGE AFLEVERING BILLIJKE PRIJZEN
VRAAGT ONZE TARIEVEN.
LANGESTRAAT 12
TELEFOON 212
ATELIER VOOR ONDERGOED NAAR MAAT
COMPLETE UITZETTEN EN LUIERMANDEN
Wjj noteeren vanaf lieden voor:
Volle melk per Liter 14 cent.
Gepasteuriseerde flcasrhen met Capsnlesliiiting per flesch 14 ct.
Karnemelk per liter 6 ct. Roomkarneniclk per Desch 5 cent.
Koffieroom per liter fl 1.-, Slagroom per liter fl 2.—
Roomboter onder Rijkscontrole per KG. f 2.70
Eieren tegen marktprijs.
l)e Directeur,
T. SIEPERDA.
GESTORT KAPITAAL £10.000.000.—
RESERVEN 4.400.000.-
Deposito rente:
een maand opzegging 3 pCt.
drie maanden opzegging 3'/2
ecu jaar opzegging4
FEUILLETON.
(Uit den goeden ouden tijd.)
Ze waren pas terug uit het buitenland,
waar ze van hun huwelijk al vertoefd hadden.
Nu wilden ze een echt Hollandsch huis
houden op touw zetten. Dit had Jeanne mij
geschreven, mij tevens vragende een dienst
bode voor hen te hurenzij en Fred waren
niet veeleischend, als ze maar een meisje had
den dat fatsoenlijk en netjes was, flink werkte,
uitstekend kookte en goede manieren had.
«Ga je gang<, zei mijn man ironisch toen I
hij deze opsomming vernam.
Jeanne was niet weinig verbaasd toen ze 1
bij ons kwam, te vernemen, dat ik nog geen
dienstbode gevonden had. Ze waren voor-
loopig in een hotel gegaan, om van daar
uit hun huis te kunnen inrichten.
«Hoe is het mogelijk antwoordde ze op
mijn verzekering, dat ik mij reeds alle moeite
gegeven had maar niet geslaagd was.
Toen werd ze een beetje boos. »Ja ik
begrijp wel dat jij met je drukke huishouding
ook niet veel tijd aan zoo iets kunt geven;
ik had het je niet moeten opdragen.
Nu vatte ik vuur want ik had inderdaad
mijn uiterste best gedaan. O, ik heb er
genoeg kunnen krijgen die niet »first rate*
waren, maar daarmee zou ik zelf ook geen
genoegen nemen. En dan jij. die vijf pooten
aan een schaap wilt hebben
Vijf pooten aan een schaap! Ik geloof i
niet dat ik iets bijzonders gevergd heb.< j
»Hm; nu eufin, je zult zelf zien... want 1
nu je persoonlijk kunt kiezen, zal je wel
begrijpen dat ik mijn mandaat neer!eg.< j
»Je bent toch niet boos? Heusch ik ben
heel dankbaar voor al wat je voor me gedaan
hebt... maar ik begrijp nog altijd niet
Het eind van het lied was, dat Fred en
Jeanne dc zaak zelf in handen zouden nemen.
Ze vonden het een soort pleiziertje, waren
vast overtuigd dat ze in een ommezien klaar
zouden zijn, en ik had er spijt van, mij voor
hen afgesloofd te hebben.
Eenige dagen na ons gesprek kwam jeanne
opgetogen vertellen dat ze een juweel ge
vonden hadden. «Begrijp eens, ik wou haar
een paar dagen vrijaf geven als ze uit haar
dienst komt en ik heb gezegd dat ze pas
4 Mei bij ons hoeft te zijn, Maar ze was
zóó vol ijver dat ze den raten al komen wou.
Wat een trouvaille hè ik neem het jou
niets kwalijk, men kan eens gelukkig zijn,
niet waar Jij had even goed zoo een kunnen
aantreffen, maar dat is nu toevallig niet
gebeurd. Fred zegt dat wij een goeden neus
schijnen te hebben en dat wij wel een
verhuurkantoor voor dienstboden kunnen
Het nieuwe huis werd betrokken en het
juweel bleek inderdaad een juweel te zijn.
Ze kookte heerlijk het spreekt van zelj
dat het Fred was die dit releveerde en
had verder alle mogelijke goede eigen
schappen. Dit bleek genoeg in de drie eerste
dagen van Mei. Den 4den Mei 's avonds
kwam Fred heel onthutst vertellen dat het
juweel doodkalm was komen afscheid nemen;
ze had den goospenning verdiend en had
zich 4 Mei bij een ander verhuurd, die baar
dus wachtte.
»Er zijn er nog wel andere,* bemoedigde
hem mijn man.
«Zou je dat denken?* vroeg Fred, nu al
sceptisch geworden.
Met de tweede gedienstige leek het beter
te gaan. Ze waren er niet zoo over in de
wolken, inaar hadden toch geen aanmer
kingen. Maar ook deze verdween plotseling
van het tooneel. Jeanne vond op een dag
een briefje op de keukentafel: «Het is mijn
hier te stil, ik wordt hier sagrijnig, en ik
gaai er tusschen uit.*
«Dat heb je nu weer als er geen kinderen
zijn,* zuchtte Fred, «ik dacht dat dat andera
nog al een aanbeveling was.<
Zij die volgde was een toonbeeld van vlijt.
Als ze den heelen dag hard gewerkt had,
zat ze 's avonds tot laat in den avond te
naaien. «Stel je voor, ze borduurt zelfs,*
vertelde Jeanne, «nu wel niet zoo heel fijn,
maar toch, het waren dik opgewerkte letters
ik zag hel toevallig toen ik even in de keuken
kwam terwijl zij er mee bezig was.* Een
poos later hoorden we dat men haar den
dienst had opgezegd. Jeanne miste servetten
en handdoeken en heel toevallig vond ze
een van deze met half uitgetornd merk,
waarover de initialen van de gedienstige
zouden worden heengewerkt.
Over het nieuwe exemplaar vernamen we
geen mondelinge bijzonderheden. Slechts
schreef Fred dienaangaande het volgende
lakonicke briefje: «Babbelt als een ekster,
steelt als een kraai, eet als een wolf, is een
eend. Vertrekt als een haas.*
Ze werden nu wat voorzichtiger en namen
niet meer de eerste de beste. Ze bedankten
er een die om «biergeld* vroeg; zij dronk
wel geen bier, maar ze kreeg in haar vorigen
dienst toch het geld er voor. Ook zagen ze
af van een, die vuur in haar kamer ver
langde, lederen dag kennissen wilde ont
vangen en weigerde een muts te dragen
omdat dat het toeken der slavernij was.
Fred gaf niet meer om politiek. Als de
courant kwam viel hij er als een prooi op
aan, maar alleen om de laatste bladzijde op
te zoeken, waar de advertenties stonden.
Den volgenden dag ging hij er dan zelf
op af. Maar van de opgegeven adressen
kreeg hij altijd nul op het rekest, men was
altijd al voorzien als hij kwam. Eens had
hij staande ontbeten en tramde toen in allerijl
naar een verafgelegen buurt, waarvan hij
een opgave had gelezen.
Wederom was hij de eerste niet en deed
hij een vergeefschen tocht. «Ze schijnen zich
zelfs 's nacht te verhuren* zei hij neerslachtig,
toen hij resultaat van deze reis kwam ver
tellen. Ook klaagde hij over een aanzienlijke
vermeerdering van zijn budget op het hoofd
postzegels. Hij en Jeanne schreven om beurten
op allerlei advertenties, sloten er postzegels
bij in, maar kregen taal noch teeken tot
antwoord.
Ze besloten toen, twee dienstboden te
gaan houden. «Zie je*, zei Jeanne, «je kunt
van een meid-alleen ook niet vergen, dat ze
alles goed doet. We hebben er al twee
gevonden, en de keukenmeid zegt, dat zo nog
nooit iets bedorven heeftdat belooft wat
«Dat haal je de koekoek*, vertelde Fred
spoedig daarop «ze had nooit iets bedorven,
omdat ze nooit gekookt had Maar weet je,
het was zoo'n goed menscb, we hebben haar
toch maar gehouden. En nu eten we van
den kok.*
Dat was zeer zeker ook een oplossing.
De twee gedienstigen hadden echter altijd
rusie samen, er was nooit rust in huis. Men
kwam tot het één-dienstboden stelsel terug.
Op een jeugdige coquette, die steeds door
een zwerm aanbidders omringd was de
slagers, kruideniers en andere leveranciers
waren nooit zoo ijverig om hun klanten
slipt te bedienen volgde een gedienstige,
die naar Jeanne zeide te hopen, geen charmes
meer had. Maar om haar kwam een «weduw
man* ze zei naïef, dat hij wel begreep
dat ze wat centen had en ze wou dan
nog ook wel eens tot een trouwdag komen, om
haar boenen onder haar eigen tafel te steken.
Toen kwam er een, die den roep mee
bracht van zeer stug te zijn. Maar onze
vrienden zeiden, dat ze daarvoor niet bang
waren. Ze hadden er een gehad, die altijd
babbelde en, als ze ni babbelde, zong.
Wij vonden dat een nog ai onschuldige
liefhebberij*
«Dat moet je niet zeggen,* antwoordde
Fred ernstig. «Het is om gek te worden.
Ze zong, geloof ik. alles wat er over de
beele wereld is gecomponeerd geworden.*
Fred werd welsprekend en vet telde, dat
zanglust, hoe men trachtte dien te breidelen,
telkens opnieuw uitbarstte, opborrelde, niet
te stuiten was, en hij eindigde met te zeggsn,
dat hij een bond tegen de bevordering van
den volkszang wou oprichten.
De zwijgende had dus alle kans op
succes, zij kwam onder zeer gunstige
auspiciën.
Zij deed haar naam eer aan.
«Ik zeg je goeden morgen,* zei Fred
eens met nadruk, toen hij dagen lang boe
noch ba uit den mond der door hem toe-
gesprokene gehoord had.
Er volgde een bijua onverstaanbaar ge
mompel en het zwijgen brak weer aan.
Jeanne dacht, dat ze tot een orde bo-
hoorde, die de gelofte van stilzwijgendheid
had afgelegd. Fred hield vol, dat ze een
moord op haar geweten had. Dc persoon
was te unheimisch om het lang mee uit te
houden.
Haar plaatsvervangster was de goedheid
zelf. Zij dacht altijd aan een ander. Zij
eischte niets voor zich zelf, maar bezorgde
haar vrijer de verlakte schoenen en gouden
overhemdknoopjes van Fred, als hij een
avond uit moest.
Ik ga de lijdensgeschiedenis voorbij van
beraadslagingen op verhuurkantoren., consul
taties bij advocaten over velerlei onregel
matigheden en overtredingen, waarover Fred
en Jeanne zich te beklagen hadden.
Op een avond kwam Fred met een
stralend gezicht bij ons.
«Hoe is het? Weer een fenomeen ont
dekt?* informeerde mijn man.
«Neen,* zei Fred. «We zijn met ons
beiden alleen. Jeanne heeft gekookt en ik
heb met alles geholpen, Het is een hemel
op aarde!*
»Ja«, Voegde Jeanne er bij, «en nu hebben
we een advertentie gezet voor een pension.
Dat is toch eigenlijk maar je ware*.
«Zoo, zou je denken?* vroeg mijn man
droogjes.
