DRUKWERK
HET BESTE
m
Door het aanschaffen van
NIEUWE LETTER
kunnen wij op het gebied van 4
leveren, tegen billijke prijzen
DRUKKERIJ
DE AMERSFOORTSCHE COURANT
KortegrachtlS: Tel.19ValkestraatlS
GELDERSGHE CREDIETVEREENIGING
Opgericht 1866
ARNHEM rr^E-
W. VAN BEEK Co.
Het testament.
LA Aj
VOORHANDEN:
WITTE DAMESSCHOENENvanaf f 4-5®
WITTE KINDERSCHOENEN
LINNEN KINDERRIJGLAARZEN met neus
KINDERLAKSCHOENEN
KINDERRIJGLAARZEN
DAMESRIJGLAARZEN
DAMES DERBY SCHOENEN
DAMES PANTOFFELS- 1IA1,
Aanbevelend, J. GROOTEMDORST, HOP 20
GESTORT KAPITAAL f 10.000.000.—
RESERVEN f 4.400.000.-
Deposito rente:
een maand opzegging
drie maanden opzegging
een jaar opzegging
3 pCt.
3%
4
Elta-RflwielenIndian-Motoren
Ford Automobielen
Auto - verhuurin rich ting
Groote Reparatie-inrichting voor alle merken
Rijwielen, Motoren en Automobielen
Kerkstraat 4-6 Telefoon 457
Amersfoort
voorradig
oolleotie
ENGELSCHZ
RIJWIELEN
Raleigh
Royal
FEUILLETON.
12.
>Gebruike? Waar zei ik het voor ge-
bruike? Wat heb ik nou voor me zeivers
noodig? Dat mot mijnheer toch ook zegge.
Als ik mijn kippetjes en geite maar in 't
leve mag houe, heb ik niks meer noodig.
En ik ken je niet zegge, hoe knap ze legge,
mijn duttekes, en zoon vracht melk as mijn
geite gevel En werke mot je tóch. Nee,
dat zou ik niet kennen late; werke mót ik.
Tc Heb het al mijn leve hard motte doen,
Ik zou niet wete, waar ik met mijn leege
hande heenmos. Wat jij uou mijnheer Zeg
het zei vers.
Jawel, knikte notaris, maar 't geld kunnen
we toch niet over den weg strooien, 't Is
toch van jouc.
«Nee mijnheer, zooveul geld wil ik niet
in m'n huis hebbe. Daar zei ik bij blijve.
Ze zoue het me afstele. Eu mijnheer, 'k
ben toch zoo almachies hang voor dieve;
wat ken je teugeswoordig niet hoore van
stele en moorde; met messe steke ze naar
je, as je veui geld in huis heb. En dat in-
breke en schiete met pistole I Nee, dsar ken
Ik van rille.
Waar mot ik nou geld voor hebbe? 'k
Zei zooveul jare niet meer leve, 't Is heel
niet goed met mijn borst. O mijnbeer, 'k
Ken er wel eris dage niet van staan of
legge en 'k heb het nou al twee jare, twee
volle jare achter mekander. Maar lije motte
we allemaal, wat zeit u nou mijnheer, de
eene meer dan de ander, allemaal motte
we scharrele en sukkele. Is 't nou niet zoo?
Nou dan, 'k wou maar zegge, wat zei ik
nou met zooveul geld 't Zei met mijn niet
zoolang meer dure. Hoe het die Sijme het
kenne prakkizeere? Het ie zijn geld nou
an geen ander kennen geve? Der is toch
nog andere familie, van Tulke's kant, meen
ik te wete*.
«Zeker, knikte notaris, de vrouw van
wijlen Bouke Donker en haar twee jongens.
Die moeten oom zeggen en zijn nader
dan jij*.
«Nou kijk eris an. En krijge die niks?*
«Niemendal I*
«Wel heb ik van mijn leve! Hoe het ie
dat kenoen doen! En mijn alles, die 't an
geen ander ken nalate en die er met een
paar jaar vast niet meer weze zei? Nee
mijnheer, da ken nist bestaan. Recht is
recht. We moge niet neme, wat ons niet
toekomt. Dat is zoo goed as stele en stele
is zonde. Je zei niet stele't Steet in Gods
geboje. As je zulk geld toch geet neme,
zei er nooit zege op ruste, 'k Zei het ook
nooit voor God en mijn gewete kenne
verantwoorde. De eeuwigheid ingaan met
een zonde? 'k Zei het niet doen, vast niet.
En dan mot ik er niet andenke, hoe Velders
an zijn geld gekomme is. 't Meeste het ie
toch gekrege van den ouen Hellemans, een
dronkelap net as hij en ze zegge toch alle
maal, dat Ie er niet eerlijk angekomme is.
En dit geld zou ik neme? Nee, nee, dat
doen ik niet. En dan met al die moorde
en dat steke met messe, waar nou die jonge
van Merke voor in de gevangenis zit, nee
nee, 'k ben bang voor 't gerecht. Ze zoue
mij ook wel kenne vermoorde. Mot ik op
mijn oue dag nog voor de rechters komme
'k Zou er van wegtere net as Tulke*.
't Sloofje ratelde door met afwerende
handbeweging en bang gezicht.
«Nee nee, dat doen ik niet.*
«Dat zou toch onverstandig wezen, vrouw
Kersten, je zult onbezorgd kunnen leven
tot aan je dood.
Je zult geen gebrek behoeven te lijden*.
«Gebrek? 'k Heb nog nooit gebrek ge-
leje. Wat heb ik nou voor mijn zeivers
noodig. Nee 'k doen het niet, je zei het
maar geve an de vrouw van Bouke en der
jongens, die hebbe er meer rechte op dan
ik. Hullie komt het toe. Eerlijk ia eerlijk*.
«Maar vrouwtje, dat mag niet. Je kunt
de erfenis weigeren, dat staat je vrij, maar
In uw plaats zou ik dat niet doen. Al wensch
je ze niet te bezitten, kun je ze toch altijd
aanvaarden en schenkingen doen of ze in
zijn geheel vermaken aan wie je wil.*
«Nou mijnheer, gaat uwes het geld dan
maar voor mijn vermake an Bouke's weduwe
en der jongens, die benne nader dan ik.
Zoo zei het best weze. Alleenig, as mijn
heer daar wat aan doen ken, der is me
van 't zomer een geit doodgegaan; as Ik
er nou eentje weer kon krijge, maar een
goeie, mijnbeer, eentje, die veul melk ken
geve.*
«Ja ja, zei de notaris, geiten kun je
krijgen zooveel je wilt.*
«Nou, dat is mooi, dat is best*.
Notaris zat nog lang de zaak te bespreken,
trachtte 't vrouwtje van zienswijze te doen
veranderen, tevergeefs. Veel dacht hij over
alles na, had lange conferenties, ook met
Marie en der jongens, tot hij eindelijk met
een voorstel kwam, waarvan na algemeene
goedkeuring notarieele akte werd opgemaakt.
De erfenis zou door Geerte worden over
gedragen op Marie en der zoons, met
behoud van de rente, die uit den boedel
jaarlijks zou worden uitgekeerd, durende
tot aan baar dood.
EINDE.
