Adverteert in dit blad!
BECLAME-BOTTÏNE
Bank-Associatie
FA. STEEN AART-IJI.I EN
DAMESKLEEDING
Instituut voor Physische Therapie.
Fa. L. v. ACHTERBERGH's Brandstoffenhandel
16.75
J. GROOTENDORST, Hof 20
16.75
Langestraat 63
FEUILLETON
HOOG SPEL.
P. dothlaan ae TBL. 461
MAAT
COKPECTIE
Bagger turf - Korte turf - Aanmaakturf - Eiken
kaehelblokken - Houtskoolbriketten Houtskool
Vuurmakers Distributievrije Eierbriketten
AMERSFOORT
VLASAKKERWEtt 40
Technisch-Directeur
JACQ DEKKER.
BAARN
TELEFOON 177
VERKRIJGBAAR BIJ
BestelkintoorAmb. sir. ia - Teie'oso 165 MagazijnenKoesteeg 6-7
Slechts een kleine partij PRIMA BOX RUN»-
LEEREN Berby Rijgbottines met leeren
tusschenzooi en lakneus (1ste klasse fabrikaat)
voorhanden bij
Spreekuur te Amersfoort:
Maandag, Woensdag en Vrydag ran 2 4 uur.
Voor minvermogenden l'/j—2
Afdeeling voorElectrische-, Heetelucht- en WaterbehandelingDiathermie, Massage,
Vibro- en Douche-massage, Bewegingskuren, Zweedsche Heil- en Ademgymnastiek,
Kunstzonbestraling enz.
Behandeling vanalgemeene lichaamszwakte, gedeeltelijke verlammingen, hardlijvigheid,
aambeien, slechte bloedverdeeling (stuwing).
Behandeling nu beenbreukeii, ontwrichtingen, verstuikingen, gewrichtsontstekingen enz.
Speciale behandeling van Voetklachten,
(Pijnlijke-, Zwakke- en Platvoeten.)
Wertheim Gonipertz 1834 en Credietvereeniging 1853
Kantoor Amersfoort
Utrechtscheweg 1
Kapitaal en liesenes 19.800.000
Alle bail- en efcteizakei
Nu echter doorzocht de beambte Monktons
overjas en haalde daaruit een bos sleutels
voor den dag.
>Hoe kunnen die daarin gekomen zijn I»
riep Moakton verwonderd uit; een onvoor
zichtige uitlating, die Bartley onmiddellijk
opviel. Hij nam de sleutels en begon ze te
probeeren. Een ervan opende de brandkast,
een andere de geldkist. Intusschen waren
ook in een van de zakken van Moakton
overjas bankbiljetten gevonden.
•Groote God!» riep Monkton nog eens,
»hoe kunnen die daarin gekomen zijn?»
»Dat zult u zelf wel het beste weten,*
antwoordde de politiebeambte, terwijl Bartley
tot de ontdekking kwam dat het de door
hem genoteerde waren.
*Jou schurk!* schreeuwde hij Monkton
toe, »dit bewijst meteen waarvan het overige
geld afkomstig is. De heele inhoud van mijn
brandkast is in de zakken van dezen schelm
terecht gekomen. I<
>Neen, neen riep Monkton in doodsangst.
>Het is een vergissing. De een of andere
bedrieger heeft me die poets gebakken om
mij te gronde te richten.*
»Dat kunt u andereu wijs maken, die
gelooven het misschien,* zei de politie
beambte. >Kom, mijn schatje; ik wist al
op 't eerste gezicht, wie van beiden ik
hebben moest. Het is ook niet zijn eerste
poging, lieve menschen, mijn wo-..- erop.
We zullen wel in het een of andere ge va enls-
album zijn portret vinden, als het zoover is.
»Weg met hem 1* riep Bartley In hevige
woede. Terwijl de ontmaskerde schavuit
door den politiebeambte werd weggevoerd,
viel zijn oog op Hope, die, de armen over
den borst gekruist en de wenkbrauwen samen
getrokken, met diepe verontwaardiging en
in het trotsche bewustzijn van zijn over
winning op hem neerzag.
»Ha!« riep Monkton uit, »U bent het
geweest.*
•Schurk!* donderde Hope hem tegen,
•dubbele misdadigervalsche aanklager en
dief tegelijk dezen keer bent u in uw
eigen val geloopen.*
Zoo geweldig was de indruk van deze
woorden, dat de dief ineenkromp en weg
sloop, en dat zelfs door de achterblijvenden
een rilling voer. Hope deelde echter aan
niemand dan aan Walter Clifford mee, dat
bij Monklon's daad in de vestibule gezien
bad en te niet gedaan, waarvoor de arme
jongen hem uitbundig zijn dank betoonde.
Den tijd vooruitloopend willen wij hier
meteen vermelden, dat Monkton aangeklaagd
werd, en zich ln 't geheel niet zocht te ver
dedigen. Van Hope's ingrijpen durfde hij
geen gewag maken, want ongetwijfeld had
deze hem bespied, terwijl hij den diefstal
en ook de tweede misdaad pleegde. Niettemin
werd de valsche aanklacht evengoed bekend
als de diefstal, en daar de misdadiger al
vroeger met de gevangenis had kennis ge
maakt, werd hij nu veroordeeld tot veertien
jaar tuchthuisstraf.
Zoo was dus Bartley's gewichtig geheim
reeds op den eersten dag in 't grootste
gevaar, werd echter nog denzelfden dag van
ontdekking gered en achter slot en grendel
bewaard.
Bartley gaf de leiding van zijn zaken aan
Hope over en verdween voor verscheidene
maanden. Toen dook hij in Sussex weer op
met een klein meisje, dat door een onbe
kenden wonderdokter door middel van een
lachtpijpsnede van dlphteritis genezen was.
Een litteeken gaf daarvan het bewijs, en
de liefhebbende vader placht zegevierend
daarop te wijzen, terwijl hij met de genees
wijzen der echte dokters den spot dreef.
VIERDE HOOFDSTUK.
Walter Clifford keerde naar huis terug,
volkomen genezen van den wensch de ge
heimen van den handel te leeren kennen,
en vol verlangen zich met zijn vader te
verzoenen hij was er echter van overtuigd,
dat hij daartoe slechts langs omwegen en
met groote voorzichtigheid zou kunnen
komen. Zoo sloop hij dan, toen het reeds
donker was, Clifford Hall binnen en begon
met zich naar den ouden huisknecht te be
geven. Hier was hij veilig, en dat wist hij
maar al te goed. Een huisknecht van den
ouden stempel pleegt in vele gevallen tegen
over den zoon des huizes op onverstandiger
wijze vaderlijk op te treden dan de vader
zelf. Zoo had ook de thuiskomende Walter
aan den waardigen dienaar een goed avond
maal, ean goed bed en goeden raad te danken
>'t zal bet beste zijn, dat u meneer niet
lastig valt, voor Ik een woordje met hem
gesproken heb.*
De brave hulsknecht, die in de eerste
zeven jaren van zijn dienst een zeer goed
en In de volgende zeven jaren een zeer
slecht dienaar was geweest en zich tot een
volledigen tyran zou ontwikkeld hebben
Indien de kolonel zich zulks bad laten wel
gevallen, verscheen den volgenden morgen
voor zijn haer met een half eerbiedig half
uitdagend en daarbij zeer knorrig gezicht.
•Er is een jonge heer gekomen,* zei hij,
•die u wilde spreken, als u het goed vindt*
•Wie is het?* vroeg de kolonel, hoewel
de manier van doen van den ouden John
hem hieromtrent geen twijfel liet.
•Kunt u het niet radeo
Waarom zou ik dat doen? Het is jou
taak bezoekers aan te dienen.*
O, aandienen wil ik hem wel, als ik
eerst maar weet, dat hij vriendelijk ont
vangen wordt.*
•Hoezoo? Kan hij daarvan niet overtuigd
zijn, zoo'n goede, plichtgetrouwe zoon
•Een verwelkoming heeft hij toch wel
verdiend, meneer't is de verloren zoon,
die naar huis terug keert.*
•Dat die ean verwelkoming verdiend had,
staat nergens geschreven.*
•Dat doet er niet toe.het is hem toch
ten deel gevallen, en de heilige Schrift ia
de wet voor mannen van onzen leeftijd,
als ze niet meer in 't leger dienen.*
•Je had beter gedaan, hem voor zijn eigen
zaken te laten zorgen. John. En als hij daarbij
op zoo'n toon spreekt, als jij je veroorlooft,
dan zal hem heel gauw de deur gewezen
worden, wat ook jou, John Baker, op een
goeden dag zou kunnen gebeuren.*
Dat zal ons geen van belden gebeuren,*
antwoordde meneer Baker, doch op zoo'n
eerbiedigen, warmen toon, dat zijn woorden
daardoor al hun scherpte verlorentoen liet
hij het hoofd hangen en voegde erbij
Arme jongen durft zijn eigen vader
niet onder de oogen te komen I*
•Wat heeft hij dan te vreezen?* vroeg
de kolonel norscb.
•Uw vloeken en razen*, antwoordde John.
•Vloeken en razenschreeuwde de
kolonel>alsof ik dat tegenwoordig uog
deed allemachtig vloeken en razen 1
Je bent.
Daar heb je 't alzei de oude Johu.
•Kom tot bezinning, kolonelwees een
goede vaderWat heeft de arme jongen
misdaan
•Hij Is gedeserteerd ik heb een jongen
zien dood schieten daarvoor en wat heb
ik me over Walter bezorgd gemaakt I*
•Dat heb ik ook gedaan, maar ik wil het
hem vergeven, In ieder geval moeten we
toch eerst hooren, wat hij te zeggen heeft,
voor we hem veroordeelen. Lieve hemel I
Met St. Maarten is hij immers pas negentien
jaar en vier maanden oud, en bovendien,
we weten toch niet, of hij niet een goede
reden heeft gehad om weg te loopen.*
Op zijn leeftijd nogal waarschijnlijk
niet
En als het nu eens om een meisje ge
weest was?*
•Ah zoo, dat versta je onder goede redenen.*
(Wordt vervolgd.)
