DE DIEREN
TARZAN
MOORD in
,^,L.AND
Burgerlijk Rijksper
soneel op nonactief
TERMIJN MET 1 JAAR VERLENGD
In de Staatscourant is opgenomen
een beschikking van de secretarissen-
generaal van de departementen van
Algemeen Bestuur, waarbij de termijn
van ten hoogste een jaar, genoemd
in de nonactiviteitsregeling burger
lijk rijkspersoneel van 18 November
1940. met ten hoogste een jaar wordt
verlengd. Dit betreft den termijn,
gedurende welken burgerlijke rijks
ambtenaren. wier diensten met de
sedert 10 Mei 1940 ingetreden bijzon
dere omstandigheden tijdelijk ge
mist kunnen worden, op nonactiviteit
kunnen worden gesteld.
Het Feijenoord-Stadion
HULP VAN ROTTERDAM
De N.V. Stadion Peijenoord heeft
ach tot B. en W. van Rotterdam ge
vend met de vraag of. en zoo ja. op
velke voorwaarden de gemeente be-
■tfd zou zijn financieel? hulp "e
erleener. tot instandhouding van het
.stadion, waarvan de exploitatie een
voorloopig tekort aanwijst van ruim
f 156.000. Zij heeft daarbij medege
deeld, dat. indien de gemeente hulp
biedt, verschillende schuldeischers
uitstel van betaling zullen verleenen
tot een bedrag van ca. f 119000. Naar
het zich laat aanzien zou de N.V. dus
nog een bedrag van f 37000 behoeven
om althans het eerste jaar een ontij
dige liquidatie te vermijden.
Dit verzoek is in gunstige overwe
ging genomen, niet alleen omdat het
stadion van groot belang voor de
sport is te achten, maar ook omdat de
gevraagde bijstand financieel ver
antwoord is tc achten. Gezien de op
brengst aan belastingen, welke in de
laatste 5 boekjaren alleen reeds aan
vermakelijkheidsbelasting ruim f 150
duizend heeft opgeleverd, mag op
goede gronden worden aangenomen,
dat er een redelijke kans bestaat, dat
de ontvangsten bij het intreden van
meer normale verhoudingen zooda
nig zullen stijgen, dat de schuld be
trekkelijk snoedig zal kunnen worden
aangezuiverd.
B en W. stellen voor het verzoek
ln te willigen, waarbij zij de finan-
cieele regeling- den raad ter goedkeu
ring aanbieden.
rTTVOERÏ'VGSBESCHIK-
KÏNCr LOONRF.f4STIXG
ORKESTLEDEN. SOLISTEN EN
SPORTPROFESSIONALS
In de Staatscourant is opgenomen
de zevende UiUoeringsbeschikking
Loonbelasting 1940. van den secreta-
ri'-gpn^raal van het departement van
Financiën. Hierbij wordt bepaald,
dat voor de toepassing van
het besluit od de Loonbelasting 1940
en het besluit on de Inkomstenbe
lasting 1941 de volgende nersonen ge
acht worden hun arbeid steeds in
dienstbetrekking te verrichten:
at Leiders en leden van orkesten,
welke werkzaam zijn in het amuse-
men tsbedryf. cafés en restaurants
daaronder begrepen.
bi Wielrenners, worstelaars, bok
sers en in het algemeen zij. die een
tak van sport als beroep uitoefenen.
et Solisten, gastdirigenten, voor
drachtskunstenaars. goochelaars en
andere musici en artisten, die in den
regel slechts gedurende korten tijd
weden geëngageerd.
De exploitant, in wiens inrichting
bedoelde personen als leden van een
orkest of troep ontreden, wordt ge
acht het loon aan deze personen ver
schuldigd te ziin. ook al wordt door
hem het loon aan den leider van het
orkest of den troep uitbetaald.
On het loon. verschuldigd aan de in
het vorenstaande bedoelde personen,
behoort als loonbelasting een bedrag
van acht ten honderd te worden in
gehouden.
De leider van een orkest of troep
is verolicht den exploitant, in wiens
inrichting wordt opgetreden, mede-
deeling te doen van de wijze, waarop
de aan hem betaalde gelden onder de
leden van be1 orkest of den troep wor
den verdeeld.
Onze groote Orkesten
Goede bezetting blijft
verzekerd
CONTACT MET OVERHEID BIJ
VORMING VAN NIEUW ENSEMBLE
Het departement, van volksvoor
lichting en Kunsten maakt bekend:
In de negen grootste Nederland-
sche orkesten hebben belangrijke
verschuivingen plaats moeten vinden.
Het gevolg hiervan is. dat de minder
kapitaalkrachtige orkesten worden
bedreigd, omdat de leden, zooals van
zelf spreekt, geneigd zijn naar de
beter gesitueerde over te gaan. Een
goede bezetting van de groote orkes
ten is van belang en derhalve heeft
het departement de leiding genomen
bij alle werkzaamheden, die verband
houden met proefspel en plaatsing,
waardoor kan worden vermeden, dat
de weinig kapitaalkrachtige orkesten
uiteen vallen.
Het spreekt vanzelf, dat een beroep
gedaan wordt op het nog groote aan
tal werklooze Nederlandsche musici,
maar hierbij dient ermede rekening
te worden gehouden, dat slechts wei
nigen onder hen de geschiktheid be
zitten. om als orkestspeler op te
treden.
Het is van het grootste belang voor
het Nederlandsche muziekleven dat
de thans beschikbare vrije krachten
voorloopig gereserveerd blijven voor
de negen orkesten. De vorming van
bijv. politie-orkesten en andere or-
RADIO-PROGRAMMA
WOENSDAG 9 JULI
HILVERSUM I, 415.5 M.
6.15 Gramofoonmuziek. 6.50 Oclitenil
gymnastiek. 7.00 Gramofoonmuziek. 7.K-
Ochtendgymnastiek. 8.00 B.N.O.: Nieuws-
berichten. 8.15 Gramofoonmuziek. (9,1.5
—9.20 Voor de huisvrouw). 10.00 He'
Syl vest re-trio en grnmofoonrmiziek
li.00 Voor de kleuters. 11.20 Omroeper
kost. 12.00 Orgelspel en zang. 12.2'
Voor den boer. 12.1(1 Almanak. 12.1.'
R.N.O.Nieuws- en economische berich
ten. 1.00 Hot Stedelijk orkest van Mtin--
trieht en solist. 2.1-"» Amabile-sextet. 3.0
Voor de vrouw. 3.20 Fluit en piano. 4.09
Bijbellezing (voorbereid door de Christ.
Radio-Stichting). 4.20 Voor dc jeugd.
5.00 Gramofoonmuziek. 5.15 B.N.O.:
Nieuws-, economische en beursberich
ten. 5.30 Voor de jeugd. 5.15 Ensemble
leesten van beroepsmusici kan dus op
het oogenblik gevaar opleveren voor
het kunstgehalte van deze negen,
welk gevaar onder alle omstandig
heden moet worde- vermeden. Zij,
die bij de vorming van orkesten be
trokken zijn, dienen zich dus van het
eerste oogenblik af in verbinding te
stellen met het departement van
Volksvoorlichting en Kunsten, afdee-
ling muziek, welke de belangen van
het geheel dient. Hierdoor kan tevens
worden vermeden, dat een algemeen
verbod voor het oprichten van
kesten wordt uitgevaardigd.
De betrokkenen worden dus ook hi
hun eigen belang uitgenoodigd,
nauw contact te houden met het de
partement.
Bandi Balogh. 6.15 Voor de binnenschip
per-. 6.30 De Rambler?. 7.00 B.N.O.:
Economische vragen van den dag. 7.15
Voor de kleuters. 7.25 Gramofoonmu
ziek, 7.30 Volkszang nier pianobegelei
ding. 8.00 B-N.O.: Nieuwsberichten. 8.15
Spiegel van den dag. 8.30 Cabaretpro-
gramma. 9.30 Berichten (Engelsch). 9.45
R.N.O.Nieuwsberichten. 10.00—10.15
R.N.O.: Engolsche uitzending: „The
Dutch achievements in the Netherlands
Indies".
HILVERSUM II, 301.5 M.
6.45 Gramofoonmuziek. 6.50 Ochtend
gymnastiek. 7.00 Gramofoonmuziek. 7.45
1 htendgymnastiek (voorbereid door
hot Vrijs. Prot. Kerkcomitc). 10.20 Gra
mofoonmuziek. 10.40 Declamatie. 11.00
Zang met. pianobegeleiding en gramo-
fitonmuziek. 11.30 Gramofoonmuziek.
12.00 Berichten. 12 15 Klaas van Beeck
mi zijn orkest. 12.45 B.NO.: Nieuws-
en economische berichten. 1.00 Amuse
mentsorkest en soliste, afgewisseld door
zang met pianobegeleiding. 2.15 Voor de
jeugd, 2.30 Gramofoonmuziek. 4.00 Zang,
lavecimhel, piano en gramofoonmuziek.
1.15 Gramofoonmuziek. 5.00 Cyclus „Het
religieuze karakter van ons volk''
bereid door hot Vrijz. Prot. Kerkcomi-
i5.15 R.N.O.Nieuws-, economische
n beursberichten. 5.30 Omroeporkest en
-.■list. 6.00 Gramofoonmuziek. 6.15 Or
gelspel. 6.45 Reportage. 7.00 B.N.O.:
■irabantsch praatje. 7.13 Gramofoonmu-
iek. (7.307.45 ..Volksgezondheid: De
-choolarts", lezing). 8.00 B.N.O.:
Nieuwsberichten. 8.1.5 Residentie-orkest
en solist. 8.55 Cyclus „Banden m. Vlaan-
dcrenlnnd". 9.10 Gramofoonmuziek. 9.45
R.N.O.Nieuwsberichten. 10.(10 Dagslui
ting (voorbereid door de Christ. Radio-
Stichting). 10.05—10.15 Gramofoonmu
ziek.
KANTTEEKENING
Gr. De zaal ligt in een meedoo-
genlooze strakke spanning. Er staan
twintig een-persoons-tafeltjes, netjes
in gelid en er zitten twintig jonge
menschen aan die tafeltjes te werken.
Er liggen ongerepte vellen papier
en er liggen puntig geslepen potloo-
den. Er wordt examen gedaan. De
stilte is hoorbaar en elk kuchje klinkt
als een pistoolschot, verraderlijk
hard. Er krassen pennen over het pa
pier en de voetstap van een contro
leerenden examinator gaat met een
dreigende voorzichtigheid af-en-aan.
Er valt een potlood en het is alsof er
tegen heel fijn kristal getikt wordt.
Daar zit een jongmensch te denken.
Dit denken is
zichtbaar. Hij
heeft geen enkel
gebaar. Alles Is
stil aan hem
Zijn hand wacht op het woord, dat
zijn geest hem aanstonds dicteeren
zal. Dit wachten duurt oneindig. Zijn
oogen worden strak. Het woord valt
hem niet in.
Verderop zit een jong meisje. De
pen scheert over het papier. Zij kan
het bijkans niet bijhouden. Haar
lippen prevelen de woorden na, die ze
opschrijft. Haar geest rent. Ze doet:
Examen.
In dagen van
Spanning
paar uur al uw zenuwen tot het uiter
ste gespannen gevoeld, omdat u geen
minuut meer dan het afgepaste uur
gelaten wordt om het werk te vol
tooien?
Hebt u wel eens zoo'n dag doorge
worsteld, die begonnen is met een
reis en het nog éven opzoeken van
een jaartal, het nog éven vragen naar
een woord? Zoo'n dag, die voort-
kroop van minuut tot minuut, omdat
een opgave u voor onbekende woor
den zette, die ge niet te vertalen wist?
Hebt ge wel eens de vreugde ge
smaakt bij een onverwacht gemakke
lijke taak, die u vlot afging en dien
dag plots een heel eind in goede rich
ting schoof?
Ik dacht, terwijl ik zoo dat examen-
doen in die bekende zaai waarnam,
aan het huisgezin van deze candida
tes
Het huisgezin, waar de spanning
even sterk is, waar het wachten op
een telegram den dag tot een kwel
ling maakt. Het gezan, waar met deze
candidaten meegeleefd wordt
Een vader, die op een goeden uit
slag rekent: een moeder, die om een
goeden uitslag bidt. De vader, die
misschien wel een beetje naar zich
zelf toe hoopt en verwacht. En de
moeder, die. alleen om haar kind, de
handen vouwt.
Het gezin, waar zoo'n examen-dag
een bange dag is, omdat het geheele
denken uitgaat naar het kind, dat
met zijn gladde huid, dat eenige
maanden lang een geziene fiuur van
de Londensche society en in de meest
exclusieve clubs was. Soms gingen de
dieren er in hun eentje vandoor om
hun eigen ingeving te volgen. Op oen
van deze tochten lag de aapman uit
gestrekt op het strand in de zon te
stoven, met de wind van hem af. zoo
dat de geur niet naar hem toekwam.
Daardoor bemerkte hij niet, hoe een
wilde vanuit het bosch naar hem
keek. Een oogenblik was hij verwon
derd bij het zien van den blanken
man; toen keerde hij zich om en
maakte een teeken tegen iemand
achter zich. Verborgen door het hoo-
ge gras slopen enkele groote zwarte
krijgers voorzichtig en geruischloos
naar den slapenden blanke, hun
zware speren opgeheven in hun han
den. Ze waren vlak bij hem, toen
hij wakker werd en opsprong. Met
wilde kreten en opgeheven speren
kwamen zij naar hem toe, om even
snel als door een panischen schrik
bevangen weer terug te deinzen.
(Wordt vervolgd.)
Ziet u daar dien jongeman? Hij
werkt. Zijn bedaardheid is bijna hin
derlijk. Zoo werkt hij thuis ook in
zijn eigen kamer aan zijn eigen tafel
Alles gaat zooals het altijd is gegaan:
rustig-zeker, zelfbewust. Zoo heel an
ders dan hij, die verderop een
kind nog over zijn papier gebogen
zit, schrijft en weer doorhaalt, nog
eens begint en weer verandertZe
doen examen.
En de examinator, hoog in zijn
lange gekleede jas, stapt langs de rijen
heen. Hij kent alles. Hij is de onein
dige knappe examinator, die de span
ning opvoert door zijn onaandoenlijk
heen en weer stappen.
Er tikt een klokje. Het is een hor
loge op een van de tafeltjes. Zóó stil
is het, dat dit dunne platte horloge
tegen de stilte aantikt als een gong.
Er wordt examen gedaan.
Hebt u wel eens zóó aan een tafel
tje gezeten? Aan zoo'n eenzaam ta
feltje alleen?
Met die sommen voor u, waarmee
ge begonnen bent en waar ge geen
oplossing voor vondt? Hebt u wel
eens zoo in het tijdsbestek van een
met een „er op of er onder" zijn leven
beslist ziet in een bepaalde richting
Het hangt van een plus of een min
af. Het raakt precies dat cijfertje, dat
ja en amen zegt op de toekomst van
een jong leven; of dat neen zegt.
nard en wreed: néén, na maanden
van ingespannen studie. Het telegram
dat vanavond, als een vreugdesein
ontspanning brengt in het overwin
nend woordje: „Geslaagd"of de
tergend langzame klok, die kwartier
na kwartier de h«op ij dei maakt en
het verlies aftikt per minuut.
Is er in uw gezin deze week zoo'n
dag? Geef dan uw kind één groote
veilige zekerheid mee als het weg
gaat. Deze rust, dat ook een afwij
zend „neen" niets zal veranderen aan
uw liefde en aan uw waardeering
voor het werk van uw kind.
Het is grooter en grootscher een
zoon te onvangen, die niet slaagde, m
uw open armen, dan een festijn aan
te richten op het codewoord van een
examen-succes.
AMERSFOORTSCHE
17. Eens op een avond stootten
Tarzan en Sheeta op den troep van
Akoet. En het kwam den aapman
voor. dat het een interessant experi
ment zou zijn om deze aartsvijanden
te verzoenen. Het was moeilijk om den
panter aan zijn verstand te brengen,
wat Tarzan van hem wilde, maar hij
sloeg zijn touw om Sheet a's nek en
gebruikte het uiteinde als zweep.
waarmede hij den gevoeligen neus
van het dier bewerkte en door ri n
meerdere kracht slaagde hij er ten-»'
slotte in, het dier in toom te ho h
den. En zoo jaagden de man, de pan-j
ter en de groote apen tezamen, zij aar*
zij. maakten gezamenlijk slachtoffers}
en deelden den buit met elkaar. En va
deze heele wilde groep was er nie*
één vreeselijker dan het sterke wezen
De kameelen van de Rotterdamsche Diergaarde Blijdorp worden ontdaan van de resten van het thans overbo
dig geworden winterkleed, dat bij de warmte van de laatste dagen hinderlijk geworden is. (Polygoon)
DINSDAG 8 JULI 1941
door
EDGAR RIGE BURROUGHS
FEUILLETON
BLOKSCHRIFT
door BRAM VERSCHOOR
19
Daar kwam. wat mijn vriend
betreft, nog bij, dat hij op zich ge
nomen had. het zwichten voor be
dreigingen overbodig te maken. Ten
slotte nam Van Wieringen het bun
deltje bankpapier uit het bureau en
overhandigde het A.A.. die het in
zijn binnenzak liet verdwijnen.
En nu nog iets anders, vervolgde
mijn vriend. Weet u. wanneer de re
volver weggenomen kan zijn? Her
innert u zich. wanneer u ze voor het
laatst daar zag?
Gewoonlijk kijk ik er niet vaak
naar. antwoordde hij. Maar van
morgen was ze er nog. Toen Hector
gedood was. dacht ik er. eerlijk ge
zegd. zelf ook over om me te wape
nen. Ik deed het niet, omdat, om
dat...
U niet bang van aard bent, hielp
mijn vriend, die hein de bekentenis
voor een vuurwapen te griezelen, be
sparen wilde. Doch u weet pertinent
dat ze er vanmorgen nog was?
Absoluut zeker, bevestigde de
man Ik ben van nature werkelijk
niet vreesachtig, maar ik had toch
niét graag in zijn schoenen gestaan.
U weet. wat ik u gezegd heb.
Zoek gezelschap, betrouwbaar gezel
schap, liefst meer personen tegelijk.
Neen. belt u niet, ik ga liever onaan
gekondigd.
Zooals u wilt, antwoordde hij.
En met een wat wrang glimlachje:
Om te beginnen heb ik het gezel
schap van mijn zoon Paul. Hij nam
den hoorn van het toestel en drukte
op een der vele knopjes. In het salon
snorde een zoemer, die dadelijk ver
stomde. Ik hoorde dit, terwijl ik
naast, A.A. de hall doorging naar de
breede statietrap.
HOOFDSTUK X
Een waarschuwing
Je krijgt een vloertje om de
ratteklem op te zetten, fluisterde hij
met een glimlach, toen we den om
loop. vanwaar we de hall geheel
konden overzien, bereikt hadden.
Jij denkt dus ook dat hij
vroeg ik, met een wenk naar de deur
van den secretaris.
O jawel, hij of een ander, ant
woordde hij. Vooreerst hebben we
keus tusschen twee heeren, als ten
minste de dochter van den tuinman
niet gejokt heeft en waarom zou ze
dat doen, als een leugen zoo gemak
kelijk zou zijn te achterhalen? Van
die snaar wist ze beslist niet meer
dan dat zij was zoek geraakt.
Ik wist uit ervaring, dat ik met
zulk soort aanwijzingen van mijn
vriend voorzichtig moest zijn en dus
was ik er nog lang niet zeker van,
dat Philip Somer of John schuldig
zou blijken te zijn. Maar het feit. dat
hun bezoek aan de tuinmanswoning
de mogelijkheid deed rijzen, dat zij
een van beiden de snaar hadden
weggenomen, gaf my eenig houvast
in deze naar alle zijden nog door
volkomen duisternis omringde ge
heimzinnige zaak.
Heb je eenig idee, wie de schul
dige is?
Al gaf hij zijn meening nooit uit
drukkelijk. gewoonlijk toch gaf hij
mij zijdelings te verstaan, dat hij
den gezochte reeds in het oog had
Nu evenwel antwoordde hij: Li
het minst niet. Wél weet ik. wie het
niet gedaan kunnen hebben. Er blij
ven echter nog zooveel menschen
over. voor wie ik nog geen alibi zie.
dat. nou ja Hij haalde de schou
ders op.
Wie het niet gedaan konden heb
ben? Naar mijn meening stond dat
pas vast voor één persoon en dat was
Van Wieringen zelf, omdat die, toen
de briefjes gestolen werden en de
laatste boodschap werd neergelegd
in de kamer van den secretaris, in
ons gezelschap beneden was geweest
Afgezien dan nog van het feit, dat
de man wel stapelgek moest zijn om
zich zelf zoo beet te nemen. Dit leek
me overigens niet het geval. Hoe
Peter ik hem leerde kenmen, hoe
meer ik tenslotte den indruk kreeg,
met een volkomen normaal, zij het
ook wat. bevreesd, mensch te doen
te hebben. Ik had me echter op het
oogenblik niet bezig te houden met
de vraag, wie niet schuldig was.
want mijn metgezel ging, dadelijk
nadat hij een nijdig tikje op de deur
had gegeven, de kamer van Philip
Somer binnen en ik zag den man ge
zeten aan het bureau, waar hij voor
een leeg vel postpapier met een zil
veren potlood zat te spelen. Hij hief
het hoofd op, keek ons een seconde
aan, stond dan op en kwam ons
langzaam tegemoet, midden in de
kamer halt houdend en ons. hog
voordat wij iets konden zeggen, met
een uitnoodigend gebaar verwijzend
naar het groepje fauteuils, waarin
we reeds hadden gezeten. Ik gaf aan
de zwijgende uitnoodiging gehoor
'doch mijn vriend beduidde met een
handgebaar, dat hij dadelijk plaats
nemen zou.
De balcondeuren van uw slaap
kamer, zijn die gesloten, mijnheer
Somer?, vroeg hij, nadat hij den
groet van den secretaris beantwoord
had.
Toen ik boven kwam. heb ik ze
dadelijk dicht gedaan, bevestigde hij.
Er lag in zijn stem iets, waardoor
ik begreep, dat hij dit ln de gegeven
omstandigheden heel logisch vond
en daaruit raadde ik een onbestem
de vrees.
U zult er niets op tegen hebben,
dat ik me even overtuig, hernam A.A.
Neen, ik ben immers dadelijk terug,
wimpelde hij af, toen Philip Somer
hem wilde voorgaan. En meteen
schoof hij langs hem heen. Sluit
u inmiddels hier de balcondeuren, als
u wilt. Het schijnt, dat we niet ge
noeg voorzorgen kunnent treffen In
dit hecht en vernuftig gebouwde
heerenhuis.
Hij ging de slaapkamer in. Ik
hoorde even daarna, hoe hij de bal
condeuren opende, daarna sloot. Het
duurde nog even, voordat hij terug
kwam en toen hij op den drempel
verscheen, konden we er een eed op
doen, dat zich in dat vertrek geen
luistervink schuil hield. Hij nam nu
dadelijk plaats, nam de door den
secretaris gepresenteerde sigaar aan
en begon: Ik heb op het balcon ook
gekeken. Vanwaar zou de brievendief
ons hebben beluisterd, vanmorgen,
vraag ik me af? Hij tuurde peinzend
naar de blauwe, door hem omhoog
gepufte kringetjes. Ik hoop het te
weten, voor weehHij keek
op de pendule op den schoorsteen
mantel. twintig uur verder zijn,
mijnheer Somer. En nu wou ik u een
paar dingen vragen. Alsof hij een
aanloopje tot die vragen zocht
wachtte hij evenv waarbij hij als toe
vallig zijn blik liet dwalen naar het
schrijfbureau, naar het daarop lig-
gend vel postpapier, u mag me on
bescheiden vinden als u dat wilt,
maar ik wou toch wel erg graag, dat
u me onomwonden antwoordde. U
hebt het niet erg druk hier, niet
veel omhanden? Mijnheer Van Wie
ringen drijft immers geen zaken
meer?
De secretaris glimlachte ietwat ver
legen. als verwerkte hij dapper de in
derdaad de door hem in A.A.'s vraag
gevoelde onbescheidenheid. Dan ant
woordde hijMijnheer Van Wierin
gen heeft zich een zekere luxe onont
beerlijk gemaakt en tot die luxe be
hoor ik eigenlijk ook. ik zou me
smoorlijk vervelen, als ik dat altijd
voelen moest, maar er wordt mij een
zoo groote vrijheid toegestaan, dat
mij welhaast geen enkele afleiding
ontzegd is. Vandaar, dat ik me nooit
verveel, als dat de bedoeling van uw
vraag is.
Ook niet, toen ik aan uw deur
klopte?
Het kan wel, dat ik dien indruk
gemaakt heb, antwoordde hij. Maar
ik was zoo in gedachten verzonken,
dat ik aan geen tijd dacht. Sedert
ik dat briefje hier in mijn kast zag
liggen, doe ik niets anders dan na
denken over de manier, waarop het.
er gekomen kan zijn.
'Wordt vervolgd.
