DE DIEREN VAN TARZAN
Verklaringen van Stalin's Zoon
MOORD in
AMERSFOORTSCHE COURANT
DINSDAG 29 JULI 1941
BINNENLAND
Stichting „Neder-
landsche Volksdienst"
Uit de statuten van ae dezer
dagen opgerichte stichting „Neder-
landsche Volksdienst" (opgenomen
in de Staatscourant van gisteren blijkt
oon., dat het doel is de verzorging
van alle Nederlanders uit een oog
punt van de zorg voor het volk en de
welvaart, zoomede overeenkomstige
opgaven. Aan het hoofd staat als
landelijk leider de directeur-generaal
van „Winterhulp Nederland". De
werkzaamheden worden verricht door
de bureaux „Winterhulp Neder
land". Ter bevordering van het doel
van den „Nederlandschen Volks
dienst" kunnen Nederlanders als lid
toetreden, waarbij men zich verplicht
tot betaling van een maandelijksche
bijdrage van minstens 1 gulden.
Vrijwilligerslegioen
Nederland
De keuring van vrijwilligers ge
schiedt in de volgende plaatsen:
30 Juli van 10 tot 19 uur Den Kaag:
Koninginnegracht 22.
31 Juli van 10 tot 18 uur Rotter
dam: Deutsches Haus. volkspark.
RESTITUTIE
ZESTÏGDAGEXKAARTEX
De A.NW.B. schrijft:
Bij rondschrijven van 26 Juli j.l.
heeft de wnd. Secretaris-Generaal van
het departement van Financier, be
paald. dat na afloop van den geldig
heidsduur (d.i. een. jaar na den datum
van afgifte) van een zestigdagenkaart
restitutie kan worden verle:nd over de
niet-gebruikte dagen, mits de -aan
vrager een beschikking van den Rijks
inspecteur van het verkeer overle;
waaruit blijkt, dat een rijvergunning
voor het desbetreffende motorrijtuig is
ingetrokken, of wel, dat zulk een v
gunning niet is versteekt. Voor de be
doelde restitutie moet men zich wen
den tot- de ontvangers op wier kantoor
de motorrijtuigenbelasting behandeld
wordt.
door
EDGAR RIGE BURROUGHS
35. De panter begreep het evenmin
als de apen. Nu de wilden verdwenen
waren, liep Sheeta langzaam op en
neer langs den paal. wreef zijn kop te
gen de beenen van den aapman en
spon als een tevreden poes Tarzan
verbaasde zich over de afwezigheid
van Mugambi. Hadden de apen zijn
zwarten vriend kwaad gedaan? Op al
zijn desbetreffende vragen wees Akcet
de groote aap, in de richting van de
jungle. De nacht verliep en Tarzan
stond nog steeds vastgebonden. Zijn
vrees werd bewaarheid de wilden
kwamen terug! Ze maakten reeds
Rokoff gevallen was, drukte zwaar op
zijn dapper hart. De hulp van
zijn geliefde dieren, de eenige hoop,
die hij had. bleek gefaald te hebben!
„Dit", dacht hij „zijn vast en zeker
aanstalten om hun dorp weer te ver- rie laatste oogenblikken van mijn le-
overen. Tarzan dacht slechts aan zijn ven". Er bleef geen andere hoop meer
kleinen zoon. ergens hier in de wree- over! Nu gilden de wilden hun oor-
de. gevaarlijke jungle. Dat en het feit logskreten, kwamen al dichter en
dat. Jane misschien in handen van dichter bij. Opeens hoorde Tarzan een
schrillen kreet, die vanachter een hut
kwam. Tot zijn groote verbazing en
vreugde zag hij de stoere figuur van
Mugambi. die naar hem toe rende. De
groote man hijgde hevig, alsof hij
een reusachtigen afstand had afge
legd. Hij snelde naar Tarzan toe en
toen de eerste wilden de dorpspoort,
bereikten, had het mes van Mugambi
juist het laatste touw doorgesneden,
waarmede Tarzan aan den paal vast
gebonden was geweest. Vlug raapte
Tarzan de speer op van een van de
gevallen wilden, en met Mugambi
naast zich en zijn wilde horde ach
ter zich. stormde hij op de wilden af,
die juist door de poort renden.
(Wordt vervolgd).
Buitenland
Tegenstand is hopeloos
WINNEN VAN TECHNISCHE VETTEN
Het Rijksbureau voor de Voedsel
voorziening in Oorlogstijd maakt b?-
bekend, dat in de'Staatscourant is
afgekondigd 't „Vetbeslui: 1041" (vet-
vangers). Volgens deze beschikking is
het uit spoel- en afvalwater winnen
van technische vette::, door !:e? plaat
sen van vetvangers. voor bepaalde
bedrijven verplichtend gesteld.
DE DUITSCHE OMSINGELING
De oudste zoon van den Sovjet
dictator Stalin, Jakob Dsjoegasjwili.
die zich bij Ljosna met het oog op
de kansloosheid van verderen tegen
stand en tegen het uitdrukkelijk be
vel van zyn vader in. had overge
geven, heeft bjj zijn verhoor opmer
kelijke verklaringen afgelegd o.er de
gebrekkige bolsjewistische organisatie
in de Sovjet-legerleiding. De nauw
keurige tekst van dit verhoor is reeds
in het origineel dus met de ver
schillende verklaringen van den
zoon van Stalin in de Russische taal
door den Duitschen omroep uitge
zonden. zoodat eventueele pogingen
van Sovjetzijde om de verklaringen
zeifin twijfel te trekken, reeds van te
voren zijn veroordeeld.
De buitengewoon interessante bij
zonderheden. welke de zoon van Sta
lin bij zjjn verhoor mededeelde, be
wijzen ondubbelzinnig hoe on-syste-
matisch heele divisies door de Sovjet
leiding in het vuur werden gezonden.
nok u; nnear geen Kansen bestonden
op een voortzetting van den strijd.
Zlnnelooze, of, zooals -Jakob Dsjoegasj-
wili zeide, idiote, bevelen van de
commandanten en de vrees voor de
beweerde gruwelen der Duitsche sol
daten, die hun door de politieke com
missarissen op opruiende wijze steeds
weer ingepraat was. deed de troepen
ook bij de meest hopelooze omsinge
ling nog als zelfmoordbenden tegen
stand bieden. Uit de verschillende
verklaringen zag men duidelijk de
diepe depressie, waaronder Jakob
Dsjoegasjwili leed. Zijn woorden wer
den langzaam en nadenkend uitge
sproken en vaak herhaalde hij om
zijn verklaringen kracht bij te zetten.
PANIEK ONDER DE
SOVJET-TROEPEN
Het verhoor begon met "t:i-
kelijke. zuiver persoonlijke n,
waarbij Jakob Dsjoegasjwi .ld
verklaarde, dat. hij de o
was van den voorzitter va:
van volkscommissarissen, i
verscheidene mededeeiinge
zijn rang. zijn regiment e
visie, schetste hij een waarl^
teristiek beeld van zijn t: N
oerdeel tot het oogenblik,
het besluit nam zich met zi
schen over te geven.
resten van zijn divisie reeds c
verslagen en bij de stad
omsingeld. Maar eerst op 16
De Duitsche flak in het Oosten. Duitseh afweergeschut wordt in stelling gebracht. Daarbij zijn vaak groote
wegmoeilijkheden te overwinnen. (Orbis-Holland.)
negen dagen later, heeft hij den vol
komen hopeloozen tegenstand opge-
geven en zich overgegeven. Omtrent
het effect van de omsingeling doelde
cie zoon van Stalin het volgende
mede:
..Helaas deed de door de Duitsehers
bereikte omsingeling zoo'n paniek
ontstaan, dat alles uit zijn verband
liep. Ik was toen bij den divisie-com
mandant bij den staf. Ik ging mijn
menschen zoeken, want ik was van
mijn artilleristen gescheiden en ik
weet niet. waar zij zijn gebleven, ik
heb er niet een van gevonden.
Eer gisternacht 16 Juli op an-
öerhalven kilometer van Ljassowo.
v. aren wij omsingeld. Er ontstond een
paniek. De artilleristen hebben, zoo
lang het ging, geschoten. Waarheen
zij toen verdwenen, weet ik niet, ik
was van hen weggegaan en wachtte
ir. den wagen van den divisic-com-
..-.andant. Hij zelf was er niet. Op dat
oogenblik begon de beschieting. De
Duitsche troepen beschoten de rest
van onze pantserdivisie, ik besloot
naar den commandant te snellen om
aan de verdediging deel te nemen.
Bij mijn wagen kwamen uiteengedre
ven soldaten bijeen, menschen van
den „trein". Zij vroegen mij: „Kame
raad commandant, leidt ons in den
strijd". Ik wilde hen in den aanval
leiden, doch stellig heeft de angst
hen te pakken gekregen. Toen ik mij
omkeerde, stond er niemand meer bij
mij. Ik kon niet meer terug naar
mijfe mannen, aangezien de Duitsche
m werpers een krachtig vuur
r/v wat.lt Mc HiJ c-->
J 'neelemaal alleen, omdat de
rachten. die met mij tot den
1 moesten overgaan om eenige
he mitrailieurnesten te onder-
n dat was noodzakelijk om
en doorbreken er niet meer
•egon al dag te worden. Ik
op mijn artilleristen, maar
o iemand te zien. Ik ging ver
der en ontmoette kleine groepen van
cie gemotoriseerde divisie, van den
lirein, allerlei gespuis. Er bleef mij
échter niet anders over dan met hen
mee te gaan. Teen zag ik. dat ik om
singeld was. dat men nergens meer
kon heengaan. Ik kwam en zei toen:
',ik geef mij over", dat is alles."
iOp de vraag, waar hij voor het
iferst een gevecht had meegemaakt,
aitwooröde hij. dat hij den naam van
I plaats. 25 tot 30 k.m. van Wite'osk
.1. vergeten had. „Ik had geen kaart
-i wij hadden heelemaal geen kaar-
tr. Alles was bij ons zoo liederlijk
fordelijk opgebouwd, onze marsch-
4ze. zoowel als de organisatie.
Joen hem gevraagd werd. hoe de
zilding van versterkingen function-
ntrde, antwoordde hij: ,Jk zal u
oiiilijk zeggen, dat de geheele divisie
ecf zoodanige zending van verster-
kigen was.
A En wat was de reden van het
fs:n van het leger?
S Dank zij de Duitsche duik-
bamemverpers, zoo verklaarde de
zcn> van Stalin, en dank zij de on-
veitandige bevelen van onze bevel
voering. domme bevelen, idiote kan
men zeggen, waren de divisies direct
het vuur ingestuurd.
Zeer interessant was vervolgens, dat
de zoon van Stalin nog geen mede-
deeling had ontvangen over de nieu
we machtsbevoegdheden van de po
litieke commissarissen. Hij zelf was
nog van meening, dat de politieke
commissarissen de helpers waren van
de commandanten. De verbinding
met. do lagere Sovjet-staven moet
buitengewoon slecht hebben gefunc-
tionneerd. of wel men heeft, bewust
de officieren niet op de hoogte ge
bracht van de veranderingen. Hij
sprak zich echter ondubbelzinnig uit
tegen deze politieke commissarissen,
want de leiding van den troep kan
alleen bij den commandant berus
ten. Niet de commissaris, maar de
commandant moet de eerste persoon
zijn.
DE HULP VAN ENGELAND
Over de hulp van Engeland liet hij
zich zeer sceptisch uit. Hij had dooi
den omroep van het bondgenootschap
gehoord. Of Engeland hulp zal bie
den .wist hij niet. „Tot dusver heeft
Engeland nog niemand hulp ver
leend", zeide hij. Jakob Dsjoegasjwili
moest toegeven, dat alle beweringen
van slechte behandeling der gevan
genen gelogen waren. Hij zelf was
goed behandeld en kon niet klagen
en hij is er vast van overtuigd, dat
de gevangenen allen precies zoo zijn
behandeld als hij.
Tenslotte werden hem nog vragen
gesteld over zijn gezin. Hij heeft een
vrouw en een drie-jarig dochtertje,
Oo de vraag, of zijn vader bij de
vlucht der regeering zijn vrouw zou
meenemen, antwoordde hij vaag:
„Misschien wel. misschien niet". Hem
werd aangeboden eenige regels naar
zijn vrouw te schrijven. Hij bedankte
voor de tegemoetkomendheid, maar
verklaarde, dat dit voorloopig niet
noodig was.
Acht-Zeven-Zes-
dubbel Nul
Er zijn getallen, die van bui
tengewoon groote beteekenis
zijn. Er zijn getallen, die men
zich in het geheugen :noet pren
ten. Er zijn getallen, die men
niet mag vergeten.
Acht - zeven - zes - dubbel nul
(87600) is zoo'n getal.
Het is het gironummer van
de Nederlandsche ambulance
van het Vrijwilligerslegioen
Nederland.
Stort uw bijdrage voor dc
Nederlandsche ambulance op
girorekening no. 87600 (acht-
zeven-zes-dubbel nul).
RADIO-PROGRAMMA
WOENSDAG 30 .TULT
HILVERSUM I, 415.5 M.
6.45 Gramnfoonrauziek. 6.50 Ochtend
gymnastiek. 7-00 Gramofoonmuziek. 7.45
Ochtendgymnastiek. 8.00 B.N.O.: Nieuws
berichten. S.I5 Gewijde muziek Cgr.-
pl-). 8.10 Gramofoonmuziek. 9.15 Voor
de huisvrouw. 9.25 Gramofoonmuziek.
11.00 Voor do kleuters. 11.20 Ensemble
Rentmeester. 12.00 Orkest Malnndo. 12.25
Voor den boer. 12.10 Almanak, 12-45
R.X.O.: Nieuws- en economische berich*
to-n. 1 00 Kinderkoor (c.o.). 1.20 Gramo
foonmuziek. 215 De Gooilanders. 3.00
Voor do vrouw. 3.20 Viool met piano
begeleiding en gramofoonmuziek. 400
Bijbellezing (voorbereid door dc Chr.
Radio Stichting). 4.20 Voor de jeugd.
5.00 Gramofoonmuziek. 5.13 B.N-O.:
Nieuws-, economische en beursberichten,
5.30 Voor de rijpere jeugd. 5.45 Gra
mofoonmuziek. 6.15 Voor de binnen
schippers. 6.30 Do Romancers. 7 00
B.N.O.Economische vragen van den,
dag. 7.13 Voor do kleuters. 72.3 Gralno-
foonmuziek- 7.30 VolUszangkoor met
pianobegeleiding. 8.00 B.N.O.Nieuws
berichten. 8.15 Spiegel van den dag. 8.80
Revueprogramma. 9-30 Berichten En
gel sch). 9,45 B N.O.: Nieuwsberichten.
10.00 B.N.O Uitzending in do Engel-
scho taal.
HILVERSUM II, 301.5 M.
6.45 Gramofoonmuziek 6.50 Ochtend
gymnastiek. 700 Gramofoonmuziek. 7.45
Ochtendgymnastiek. 8.00 B.N.O.: Nieuws
berichten. 8.15 Gramofoonmuziek. 10.00
i.i.liiig. 10.20 Piano-voordracht.
10.40 Voordracht. 11.00 Gramofoonmu
ziek. 11.30 Zang en piano. 11.50 Gramo
foonmuziek. 12-00 Berichten. 12.15 Frans
Wouters en zijn orkest. 12.45 B.N.O.:
Nieuws- en economische berichten. l.Ofl
Ensemble Amende. 1.10 Gramofoonmu
ziek. 2.15 Voor de jeugd. 2.30 Verkorte
opera „La Bohème" (gr.pl.). 4,00 Gra
mofoonmuziek. 5.00 Cursus: Het Gees
telijke karakter van ons volk" (voorbe
reid door liet Vrij/.. Protest. Kerkcomi-
té). 5.15 B-N.O.: Nieuws-, economische
en beursberichten. 5.30 Ramblers. 6.00
Gramofoonmuziek. 6.15 Orgelconcert.
6.45 Reportage 7.00 B.N.O.: Brabantseh
praatje. 7.15 Gramofoonmuziek. 7.30
Volksgezondheid, lozing. 7.15 Gramo
foonmuziek. S.OO B.NO.: Nieuwsberich
ten. 8.15 Viool, piano en zang. 9.05 Boek
bespreking. 9.20 Het. Ncderlandsch
Strijkkwartet' 9.45 B-N.O.: Nieuwsbe
richten. 10.00 Dagsluiting (voorbereid
door de Christ. Radio Stichting). 10.05
10.15 Gramofoonmuziek.
DE HEER F. PRIMO VOOR DE
RADIO
Het Nederlandsche tooneel staat
in het a.s. speelseizoen op den voor
grond en onder dezen titel wordt he
denavond van 20.15 tot 20.30 uur over
den zender Hilversum I een vraag
gesprek uitgezonden tusschen den
heer F. Primo, hoofd van de afdee-
Hng Theater en Dans van het de
partement van Volksvoorlichting en
Kunsten en den reporter van den Ne
derlandschen omroep K. van Heus-
den.
FEUILLETON
BLOKSCHRIFT
door BRAM VERSCHOOR
Eigenaardig, hernam hij. Een
/an ons allen is 'n moordenaar, maar
tegelijkertijd zijn we allemaal even
onschuldig. De kring, waar wij te
zoeken hebben, wordt hoe langer hoe
kleiner. Neen, vriend, dit tot, den
chauffeur, ga nog niet weg, we
hebben je waarschijnlijk noodig.
Maar blijf niet zoo voor de deurope
ning staan, want ik wou wel eens
graag zien, of daar bulten, nou ja.
ik ben nog niet heelemaal de oude.
Bram, ik praat te veel. Ja wat mij
aangaat, ik sloop naar de kamer, va n
waar het hulpgeroep kwam en krec-g
een fermen ':k op het hoofd. Daar
na heeft men mij blijkbaar hierheen
gesleept, in de badkuip geiegd, den
strop te voorschijn gehaald, dien
wurgensgereed bij mijn hals gebracht,
aan mijn baard gevoeld, dat ik Van
Wieringeh niet was, daarna van deze
toevallige omstandigheid op ander?
wijze partij getrokxen enhij
:astte in zijn binnenzak, haalde de
hand er weer leeg uit, mijn porte
feuille gerold.
Ik begrijp, dat je in .ie sas bent,
weer tot het land der levenden terug
te zijn gekeerd, antwoordde ik.
Maar dat je in je schik bent over
een nederlaag, dat ben ik niet van
je gewoon, Arie.
Ik ben niet in mijn schik over
een nederlaag, Bram, ging hij op
min of meer berispenden toon voort.
Integendeel. Jij lacht toch ook,
als je iemand hebt beetgenomen?
Nu, en? Ik zag het verband niet.
Dan ging mij eensklaps een licht op.
Je had die tien mille niet meer in
je zak?
Weineen, natuurlijk niet. Ik wou
nu eens zien. of onze onbekende ook
wist, wat niet uitgesproken werd.
Daarom borg ik het geld zoolang
op in een zak waar onze onbekende
liet 'nooit zoeken zal. Ik wou, vervolg
de hij guitvï. dat de goede man nu
nog e? is opbelde, opdat ik hem in de
maling kon nemen.
Hij speelde opnieuw met het zon
derlinge werktuig, dat ik naast het
bad gevonden had. hield bet den
huisknecht voor en vroeg: Zag de
snaar, die mijnheer Somer van Hec
tor's hals haalde, er ook zoo uit?
Met uw verlof, neen. mijnheer.
Het was enkel een snaar, zonder een
ring of een spijker er aan.
Dat en dit kunnen ons dan een
idee geven van 's mans wreedheid.
ernam A.A. Als de snaar eenmaal
di'p in de huid gedrongen is
bij een mensch zou hij er dtor
gaan, want het v-ucfsel van een
menschenhuid is te teer dan wordt
eenvoudig de spijker er uit getrok
ken. de ring er af gelicht en niemand
begrijpt, hoe men een snaar, die
uiterst gespannen staat, zoo in
elkaar gedraaid kan krijgen.
Als je nu nog eens wilde kijken, of
mevrouw inmiddels tot bewustzijn
gekomen is. Bram? We kunnen be
zwaarlijk den ganschen nacht zoo
blijven zitten, en van slapen zal ook
wel niet veel komen, dus doen we
het verstandigst, als we met ons
allen naar beneden gaan.
Nogmaals kierde ik de verbindings
deur open en ik zag, dat mevrouw
thans zelf liet gelaat met een zak
doek bette. Aan weerszijden van haal
bed stonden de zoons, die misschien
onder verdenking hadden kunnen
staan van den moord op Philip So
mer, echter in geen geval contact
hadden kunnen zoeken met de tele
foon in diens kamer, terwijl ze met
mij, bij den verdoofden A.A. verbijs
terd de macht van den onbekende
constateerden. Ik sloot de deur en
deelde mijn vriend mede. dat me
vrouw weldra geheel hersteld zou zijn.
Dan kan ze mij dus ook spoe
dig te woord staan, zei A.A. Ik ben
bc-nieuwd. of mevrouw me iets naders
kan mededeelen omtrent de reden
van den schrik, die haar deed be
zwijmen. Ga jij nu even naar de ka
mer, waar de heeren Van Wierin^en
nog steeds in het duister (in twee
voudige beteekenis) verkeeren en be-
spr me hun vragen, door hun in
heteprt. alles te vertellen. Kom- dan
mé hen terug. Op onze eerste uit-
noaing tot den dans hebben we
eciUitwijkend antwoord gekregen;
wellen niet nóg eens uitnoodigen,
Bni
I«ie zooveel jaar aan de zijde
variijn vriend zoo talloos vele
avcjrer. beleefd had. was aan zijn
'beefcraak voldoende gewend, om
te rijpen, dat hij doelde op de
P°g| den vijand in de val te lok-
kenftich de beide toehoorders,
Johfn Willem, snapten er niets
vamfear ik dacht. Ik haastte me
naa$pt vertrek, waar ik zooveel
ang.&veringen had gevoeld, duw
de cSeur open en draaide het licht
aanlog steeds in zijn hoek, bij de
grarqon. zat mijnheer Van Wie-
ring ijnaast hem stond Teun, het
gewftinder den arm.
tét uw vrouw is niets gebeurd,
verzitfae ik onzen gastheer dade
lijk. it mijn vriend een klein on-
geluljgat niet veel te beteekenen
heefiflp ik verklaarde zooveel, dat
ik ge overbodige vragen meer voor
A.A. leefde te vreezen. Waarna ik
gerust stelde: Mijn vriend
;eheel de oude en hij ver-
Dij hem in de badkamer te
komei^aar ook John en de chauf-
We zullen waarschijnlijk
k naar beneden gaan, ten-
r naar bed wilt, natuurlijk,
;'s hemelswil neen, laat me
is W(
zoekt'
feu:
gezan
zij u
licht en menschen zien, antwoordde
mijnheer Van Wieringen. Maar
waarom riep mijn vrouw mij dan?
Dat zal zij u aanstonds zelf
vertellen, vermoed ik.
Ik merkte op, dat de geheel van
streek gebrachte -man wankelde, toen
hij naar de deur schreed. Dat ver
wonderde mij niet.
HOOFDSTUK XIX
Wat mevrouw zag
Bij onze komst zat mijn vriend nog
steeds op den rand van het bad, nu
echter met beide beenen aan de bui
tenzijde. Het griezelige moordtuig
was verdwenen: stellig wilde hij er
onzen gastheer niet voor doen hui
veren. Hij had de armen over elkaar
gekruist en leunde, zeer recht op. met
den rug en het hoofd tegen den muur
bjj 't raam. Iets standbeeldachtigs
had hij. Ik twijfelde er echter geen
seconde aan. of in zijn gedachten
ging het minder rustig toe. Hij staar
de recht voor zich uit en woog de
■gebeurtenissen tegen elkaar af.
U hebt ons duizend dooden la
ten sterven, begon mijnheer Van Wa
ringen. In alle eenzaamheid luister
den we naar elk gerucht, terwijl u
werd neergeslagen. En tot overmaat
van ramp heeft men uw portefeuille
gestolen, zónder het geld. Ik wou
voor een lief ding. dat ze het geld
wèl gevonden hadden.
Het zou niets aan den toestano
veranderd hebben, antwoordde mijn
vriend. Alleen zouden we dan later
nog weer eens daarnaar moeten zoe
ken. Dus mijnheer Verschoor heeft u
alles uiteengezet? Dat bespaart ons
verdere verklaringen, nietwaar, hee
ren? Hiermede sneed hij elke ver
dere vraag af. En nu zou ik gaarne
even met mevrouw praten. Als u ons
wilt voorgaan, mijnheer Van Wie-
ringen?
Dus nu hoeft vader niet meer
bewaakt te worden? vroeg de oud
ste zoon.
We houden nu allen elkaar in
het oog, antwoordde A.A., en
De afperser, de moordenaar, is
er niet bij, want natuurlijk was hij
het, die naar onze kamer telefo
neerde. vulde Teun aan.
Wat dat aangaat, weet u meer
dan ik, want ik was buiten westen.
Hij sprong van het bad. klopte aan
de verbindingsdeur en week opzij,
om den heer des huizes te laten pas-
seeren. Daarbij richtte hij zich tot
John en Willem. Jullie gaan naar de"
hall beneden. Wacht daar. tot ik
kom, begrepen?
(Wordt vervolgd.)
