Ervaringen in de Oekraine
HET MOEILIJKE SLOT
4
&MERSFOORTSCHE COURANT
DINSDAG 5 AUGUSTUS 1941
BUITENLAND
Indrukken van een
S.S.-man
Spandoeken in massa
Van don S.S.-man dr. R. Lagrou
van do S S. Kriegsberichterkompanie,
ontvingen wij het volgende oogsc-
tuigenverslag van den strijd in het
Oosten.
„Van den strijd tegen de Sovjet-
Unie hadden wij gedurende een gan
sehen dag alleen de ontvangst be
leefd, die de oekrainers ons hadden
voorbereid. Enkelen pruilden: be
staat dit land dan alleen uit vluch
tende bolsjewisten, dat afschuwe
lijke stof. dat wij den gcheelen dag
eten, stukgeschoten tanks en
spandoeken?
Pas later zouden zij ervaren, in
welke mate zij ongelijk hadden. De
bolsjewisten vechten hardnekkig" en
met alle middelen, al is dit niet met
de onze. En rit de vreugde, waarmee
de Oekrainers ons ontvangen, kan
men reeds eenigszins de hitte, waar
mee de strijd was gevoerd en de ge
welddadigheid van het bolsjewistische
schrikbewind opmaken.
Lemberg is gevallen. Nu velen be
weerd hadden, dat de bolsjewisten,
die in de omgeving van deze stad een
geweldige troepenmacht hadden sa
mengetrokken, haar de taak zouden
hebben toegewezen om de Oekraine
te behouden, was het inderdaad tref
fend te zien hoe ongaarne de vijand
dit centrum ontruimd had. Hij liet
ons echter de stad niet over zonder
zijn nationalen en socialen haat op
verschillende honderden Oekrainers,
mannen zoowel als vrouwen, en Duit-
schers te botvieren. Zij werden op af
schuwelijke wijae afgemaakt, met
Aziatische wreedheid verminkt (vrou
wen werden de borsten afgesneden
enz.), waarna deze hopen vleesch ge
deeltelijk in putten werden gewor
pen. Overal werd jacht gemaakt op
de vijfde colonne en vergreep men
zich aan verdachten.
20 JAREN VERZET
Twintig jaar lang heeft al dat na
tionalistisch verzet zich ingevreten.
Er zijn verder diepere oorzaken voor
het overal onganiseeren van dezs
„vijfde colonne". Zij moeten tot de
eigenlijke aanleiding van den oorlog
tusschen deze mogendheden worden
gerekend. Stuk voor stuk onttakelen
de volken het grillig spel van den
zg. Volkenbond.
Wij begreuen stilaan de begroeting
van de Oekrainers. De bevolking
komt reeds, na die enkele dagen we-
derzijdsche beschieting, haar have
opzoeken. Velen vinden een nog roo
kenden puinhoop, in het rond ver
spreid huisraad, of een door de bol
sjewisten «geplunderde woning. Zij
Juicht ons toe. niet uitbundig, doch
zeer innig. Kinderen en vrouwen
heffen den arm en brengen, nog on
handig, den Duitschen groet. De
mannen ontblooten bet hoofd en
blijven uren lang met de pet in de
hand staan, bij het voorbijrijden van
onze kolonnes. Wij glimlachen alleen
maar: Kier zijn we. Iemand van ons
zei: ..Misschien zün zii allen valsch
en wij grenzeloos naïef." Doch hu kon
ons niet overtuigen. Die schreiende
vrouw, die ons uit een dampenden
puinhoop, op zoek naar neg een
kind. toewenkte, speelde geen kome
die. Had zii nog wat te verliezen? In
ons begroeten z'i werkelijk hun toe
komst, hun nieuwe leven.
De hoofdstraat van de eerste stad
is met een breed doek overspannen,
waarorv de woorden: ..Heil Hitier".
Duitsche en Oskrainscbc wimpel
waaien over onz-* wagens. In een vol-
cer.dc stad hetzelfde: .Heil Hitler,
Heil Führer" der Ukrainsche nationa
listen".
VERWORDEN VOLK
Vraagt men een man of hij Pool
is. dan schudt hi< het hoofd, of hij
Fus is. dan wordt de ontkenning
hardnekkig, of hij communist is, dan
breekt het. stotterend wegens het
geweld. los- Nee. nee. Oekraine."
Bij dat. volk is het h°grin "immunis-
me-bolsjewisme onafscheidelijk met
dat van Rus zelf verbonden. Het v'kt
een verworden, doch in z:;n diensten
prond gezond gebleven volk te ziin.
Wellicht, beroert bet vraagstuk van
eon staa^burgc-schao )ict n-'et in re
eerste plaats. doch het Inkt seb"kt
te gaan onder de bitterheid van het
gon-ciddadig afbreken van een tra
ditie.
Arbeiderswijk in Cherbourg
üetroffen
Als geslagen honden komen zij uit
de bosschen en eindelooze velden te
voorschijn, waar zij zich tegen de
laatste wraak van de bolsjewieken
verborgen hadden gehouden. Voor
de beschieting als zoodanig bleken zij
weinig vrees te koesteren, want zij
bewegen zich onbevangen tusschen
de troepen, ook waar ons schroot
over hun hoofden heenfluit en de
ontploffingen van vijandelijk geschut
naast hen, in veld of dorp, den grond
openscheuren.
Geregeld komen ons, wanneer er
wordt gevochten Oekrainers in
Sovjet-uniform tegemoet. Zij hebben
ercens hun geweer, muts en meestal
hun vest laten liggen. Zij melden
zich nergens aan. Met open gelaat
kijken zij ons aan, goedmoedig cn
dom. Zij vinden het vanzelfsprekend,
dat zij de bolsjewistische legers ont
vlucht zijn en zich thans onge
stoord tusschen de onze bewegen. Wij
trouwens ock: wij laten re loopen.
De sovjets weten het ook. Tijdens
positie kiezen van ,.p a k", ,.f 1 a k"
en 1. i. g. voor het afslaan van een
pantseraanval. hooren wij plotseling,
in onze onmiddellijke nabijheid, een
pistoolschot losbranden. Wij er op af.
Er spiedt een Russisch burger. Hii
doet verbaasd cn roept aanhoudend
„Oekraïner". Hij wordt terdege ge
fouilleerd en als blijkt, dat hij ge
wapend is, wordt hij natuurlijk on
middellijk ter plaatse neergeschoten.
Zijn vrouw, die zich eveneens in de
nabijheid blijkt te hebben opgehou
den, komt hee] eenvoudig, ietwat
voorovergebogen naar het lijk toe,
gaat naast het hoofd neerzitten en
weent maar.
BLOEMEN
Jonge meisjes brengen ons bloe
men. of werpen ze in het voorbij
snorren in onze wagens. Wat kun
nen wij nu met bloemen aanvangen.
Elke nagel of haak, elke plaats in
iedcren wagen heeft zijn eigen func
tie. En heb je onze mannen al eens
bekeken? Dat stof van die akelige
Russische wegen ?et zich een vinger
dik Op ons vast. Onze laarzen, hel
men. kleeren zien alle even bleek
grijs en ons gelaat, waaron het stof
zich met zweet heeft vermengd en
onze baarden, waarin het als gemet
seld is, zijn met een glimmende ce-
mentlaag bedekt. De Oekrainers
brenern ons melk. maar niet uit be
rekende vriendelijkheid.
In belangrijke plaatsen loooen de
Oekrainsche nationalisten met een
blauw-gelen armband rond en stellen
zich geheel ter beschikking van ons
leger, meestal zonder daarvoor eeniqp
vergoeding te willen aannemen. Zij
brengen hun eersten, alhoewel ge
ringen cijns voor hun bevrijding. Ve-
len begraven gesneuvelden. Anderen
treden in onze vervoerdiensten en
worden met hun kleine vlugge oaard-
jes en lange wagens in de kolonnon
van de weermacht ingeschakeld.
Een hooge officier verhaalt het
volgende, dat hij van een vlieger
officier heeft vernomen. Een Duitsch
vliegtuig was getroffen, doch kon
nog behoorlijk landen. De bemanning
was ongedeerd gebleven. Enkele hon
derden meters verder lagen rondom
de communisten. Uit een huis wenk
te men de vliegers. Zij werden bij de
Oekrainers verstopt en bleven er tot
onze troepen de streek van sovjets
hadden gezuiverd.
De verschrikkingen van dezen oor
log. waarbij ook zij have en goed
voor zoover het nog van hen was
verloren hebben zien gaan. verkie
zen 17ij boven de bolsjewistische sla-
vernii. Uit alles moeten wij opmaifrn,
dat zii er ditmaal het uiterste op wil
len zetten.
Rede van Lord Halifax
Naar de Londensche berichtendienst
meldde, aldus het A.N.P., heeft lord
Halifax in een rede voor het perso
neel van de packardfabriek o.a. ge
zegd: „Hitier heeft de wereld op zijn
kop gezet. ne'. als Napoleon. Maar
tenslotte werd Napoleon verpletterd
door den hertog van Wellington,
wiens talent bestond in zijn vermogen
tot eindelooze krachtsinspanning.
(„Napoleon was smashed by the duke
of Wellington, whose genius was an
infinite capacity for taking pains").
de overwin
ning van den hertog van Wellington
is een vervalschlng van de geschie
denis. Op alle scholen ter wereld, met
uitzondering van de Engelsche, wordt
sinds meer dan 125 jaar het histori
sche feit onderwezen, dat de val van
Napoleon de verdienste van den vrij
heidsstrijd van het Duitsche volk on
der de geniale leiding van groote
veldheeren als b.v. Bliicher was. Maar
de rol van Engeland in dezen oorlog
wordt door niets helderder belicht
dan door de bekende uitspraak van
Wellington tijdens den slag van Wa
terloo: „Ik wou maar, dat het nacht
werd of dat de Pruisen kwamen". En
de Pruisen kwamen. Blücher redde
aan het hoofd van zijn leger Welling
ton van een zekeren nederlaag en be
zegelde daarmee het lot van den Cor-
sicaan. Even zeker als Duitschland
thans in zijn veldheeren waardige
navolgers van een Blücher heeft, ter
wijl aan de zijde van Engeland tot
dusver nog niet eens een Wellington
is verschenen, even zeker is de over
winning van Duitschland ln dezen
strijd voor een betere orde in Europa
tegen het op winstbejag beluste
machtgierige Engeland",
Toespraak van Mussolini
Herstel van Sovjet-spoorwegen
DOOR DUITSCHE PIONIERS
Vele van de spoorwegen in de Sov
jet-Unie die bij den opmarseh der
Duitsche troepen vernield werden,
zijn door de Duitsche spoorwegpio
niers hersteld, zoodat zij voor de
Duitsche ravitailleering gebruikt kun
nen worden. Een regiment pioniers
heeft sedert 22 Juni 1000 kilometer
rails hersteld, 440 vernielde wissels
gerepareerd en 520 kilometer rails
van de Duitsche grens tot een knoop
punt achter het front-, verlegd.
Britsch Aanbod
OOST-EUROPA VOOR DE SOVJETS
De Londensche correspondent van
het Spaansche blad Y a A s s i a meldt,
dat de Times den Sovjets geheel
Oost-Europa aanbiedt, in verband
met de verklaringen van Eden schreef
de Times. dat. op het continent iemand
moet zijn, die bereid is te allen tijde
toe te slaan, wanneer een der Euro-
pecsche volkeren een ander wil aan
vallen. Daartoe moet geheel Oost-
Europa onder een enkelen opperbe
velhebber staan Deze taak. aldus de
Times, moet aan de Sovjets worden
overgelaten.
Te Kanton (China) is een vier-
daagsche conferentie van Oost-Azia
tische journalisten geopend. Wang
Tsjlng Wel hield een rede.
BINNENLAND
Fatale Vriendelijkheid
FRAUDULEUS SLACHTEN
De Edesclie politie vermoedde reeds
lang. dat zekere E. zich schuldig
maakte aan clandestien slachten. Be
wijzen kon zij hem echter tot dusver
nog niets.
woonde tegenover twee politie
mannen, die hij nimmer groette het
geen natuurlijk zijn zaak was en
waarover dan ook niets viel aan te
merken.
Toen E. dezer dagen zijn houding
echter radicaal veranderde en de po
litiemannen vriendelijk groette,
kwam dit den laatsten zoo verdacht
voor, dat zij besloten onmiddellijk een
invai te doen. Zij vonden bij E. drie
levende varkens, waarvoor geen ver
gunning aanwezig was en die dan ook
in beslag genomen werden. Tegen E.
en zijn klanten werd proces-verbaal
opgemaakt. Een der afnemers, de
caféhouder B had 12 pond vleesch in
den grond gestopt. Dc politie, geleid
door 'n ondraaglijken stank, ontdekte
het daar. Het vleesch was volgens op-
;ave van den caféhouder bestemd
voor zijn gasten. De keuringsdienst
keurde het terstond af voor de con
sumptie.
JAPANSCHE MAATREGELEN
Japan heeft ook de saldi van Nieuw-
Zeeland en de Zuid-Afrikaansche
Unie geblokkeerd, zoo meldt U.P. aan
de bladen.
GEWEERPATRONEN
ZIJN GEEN SPEELGOED
De 15-jarige W. te Ede speelde met
een geweerpatroon, die hij ergens ge
vonden had. Met een steen en een
hamer bracht hij de patroon tot ex
plosie. waardoor een gedeelte van de
huis terechtkwam in zijn rechter
hand. Twee doktoren kwamen er aan
te pas om de wond te verbinden.
INDISCH NIEUWS
Nieuwe onderhandelingen
TokioBatavia
ONDERWERP NOG ONBEKEND
In aansluiting op de onderhandelin
gen tusschen Japan en Thailand zul
len, naar de Italiaansche bladen uit
Washington vernemen, door Tokio op
nieuw onderhandelingen worden aan_
geknoopt met Nederlandse h-
Oost-Indië, aldus het Handels
blad. Waarover deze onderhandelin
gen eventueel zullen loopen, is te
Berlijn niet bekend, marr uiteraard
verleencn deze berichten weer meer
relief aan de opvatting, dat Ncder-
landsch-Oost-Indië de olieleveranties
aan Japan misschien zal benutten, als
het huidige contract tusschen de pe-
troleummaatschappijen, hetwelk Ja
pan een betaling in dollars oplegt,
waartoe het echter door het blokkee-
ren zijner saldi, niet in staat is,
wordt vervangen door een nieuw con
tract op gulden of yen-basis.
Maatregelen op Java
IN VERBAND MET DEN OORLOG
Reizigers, die aan boord van het
Japansche stoomschip Citano Maru
uit Soerabaja in Kobe zijn aangeko
men, berichten over de oorlogsvoorbe
reidingen op Java, meldt de N.R.C.
Het zwaartepunt dezer voorbereidin
gen ligt bij het organiseeren van den
luchtafweer, waarbij een groot aan
tal vliegtuigen van Amerikaansch fa
brikaat medewerken. Alle veertien da
gen worden groote luchtbcschermings-
manoeuvres gehouden. Het garnizoen
van Soerabaja zou belangrijk zijn ver
sterkt. Op geregelde tijden worden
metaalinzamelingen gehouden, vooral
aluminium.
WINTERHULP-LOTEN
BEZORGEN DEN KOOPER VAAK
EEN EXTRAATJE, MAAR DELGEN
TEVENS IN VELE GEVALLEN DEN
NOOD VAN BEHOEFTIGE LAND-
GENOOTEN
4 DOODEN EN 12 GEWONDEN
Naar het blad Petit Parisicn meldt,
hebben Eneelsclm bommenwerpers bij
een aanval op de Fransche Kanaal-
kust in een arbeiderswijk van Cher
bourg, 15 woonhuizen met bommen
vernield, waarbij 3 volwassenen cn 1
kind gedood en 12 personen gewond
werden, van wie 7 zware verwondin
gen bekwamen.
FRANSCIIE SOLDATEN UIT SYRTë
TERUG
Het Fransche hcspitaalschip Cana
da heeft 349 gewonde of zieke Fran
sche soldaten van het Levant-leger uit
Syrïc naar dc Fransche thuishaven
Marseille gebracht. Er waren ook 12
vrouwen en 12 kinderen van de Fran
sche kolonie in Syrië aan boord, die
naar huis terugkeerden.
Na een verblijf van 4 dagen in
de hoofdstad van Paraguay, is de
Braziliaansche president Vargas, naar
zijn land teruggekeerd.
TOT VERTREKKENDE
LEGIONNAIRS
Mussolini heeft te Mantua (It.)
de naer het Oostelijke front vertrek
kende zwarthemden toegesproken. Hij
z.eide: Een groote eer en een groot
voorrecht wachten u en ik ben er van
overtuigd dat gij dit gevoelt als vrij
willige strijders. De schok tusschen
twee werelden heeft zijn epiloog be
reikt: het vijfde bedrijf van het dra
ma is aangebroken. De scheidingslijn
is thans volledig. Aan de eene zijde
Rome. Berlijn en Tokio, aan de an
dere Londen. Washington en Moskou.
Wij koesteren niet den minsten twij
fel aangaande den afloop van dezen
grooten slag: wij zullen overwinnen.
Oproer in militair Kamp
IN DE VER. STATEN
In het militaire kamp te Fort Knox
in Kentucky 'V. S.), waar omstreeks
35.000 man gelegerd zijn. is een op
roer ontstaan van 350 gevangen ge
zette soldaten, meldt United Press
Do wachtposten schoten daarop met
scherp over de hoofden van de mui
tende soldaten heen. waarbij een
soldaat door een terugketsenden kogel
v.crd gedood.
50 ZWEEDSCHE VRIJWILLIGERS
In Finland
Naar Aftonbladet uit Helsinki
meldt, is gisteren een groep Zweed-
sche vrijwilligers van 50 man in Fin
land aangekomen. Zij werd ontvan
gen door den commandant van het
Zweedsche vrijwilligersbataillon, lui
tenant-kolonel Berggren.
Ludovicus Pampan keek zijn oogen
uit.
Wat een verrukkelijk boseh-
décor!, zei hij met oprecht, enthou
siasme. Inderdaad stond hij voor een
prachtige party dennen, eiken, beu
ken en v/at voor hout je verder maar
wilde. Alleen was dat alles geen décor,
maar echt. Voor hem maakte dat
echter zoon groot verschil niet uit.
Lucie, met 'n geamuseerden glim
lach, wees hem toch even op zijn ver
gissing. Doch hij vond het de moei:-'
niet waard, op zoo'n kleinigheid in te
gaan.
Willen we er 'n wandelingetje
in maken? stelde ze hem voor.
O, ja, dat kan, hè?, antwoordde
Ludovicus een beetje vaag cn hij keek
naar rechts en links, of hij een zy-
coulisse zocht. Dan stapte hij koen
naar wat hij onwillekeurig den fon-i
noemde en onderging de merkwaar
dige sensatie, werkelijk een bosch in
te loopen. Het leven had verrassin
gen.
Toch duurde de kuier niet lang. Al
die takken en blaren boven zijn hoofi
en dat struikgewas om hem heen, be
nauwde hem. Hij stond liever in het
licht, om zoo te zeggen op den voor
grond, met ruimte, de zaal voor zien.
Dus wandelden ze samen terug en hij
herademde, toen hjj weer op open
terrein stond.
Kom, nu wil ik dat landhuis van
jullie wel eens zien, sprak hy opge
wekt (ais je er op een zomerschcn da-
tusschen ze geworden. De heer van
Tielen had daar een en ander over
gehoord en als gezeten pipa kon zulks
hem vanzelfsprekend niet aangenaam
zijn. Zoo waren die lui nu cenmaa::
standing bleef standing. Enfin, het
was voor hem maar een heel korte
episode geweest. Hij had eigenlijk niet
meer aan haar gedacht. En nu w'as
opeens die invitatie van haar ge
komen! Zat het bij haar dan dieper?
O, het vleide hem, hoor! Ze was
charmant. En voor vrouwelyke aan
hankelijkheid was hij altijd gevoelig.
Aan haar zij bestéég hy (ja, die uit
drukking was niet te romantisch. Zyn
tred had iets van dat los van den
grond) de treden van het bordes.
Zijn er gasten? informeerde hij
nog.
'n Paar, lichtte ze hem in. maar
daar zullen we geen last van hebben.
Die hebben 't zoo druk met elkaar!
De gedachten aan den bezwarenden
pipa van zich afzettend, maakte Lu
dovicus Pampan eenigszins zwierig
zijn entrée op „De Wilgenhoek".
Het viel den heer Van Tielen bij
zonder mee. Overmatig ingenomen was
hy met dat bezoek weliswaar niet,
maar het maakte in elk geval een
sympathieken indruk op hem, dat die
Ludovicus Pampan zoo gesoigneerd
gekleed was, heelemaal als iemand d'e
een treinreisje voor over had gehad, weet hoe 't hoort. Geen flodderdas)-?
ergens een visite af te steken, dééd je
blijzimrg). Je vader is gek op bui
ten, hè? Ik ben dat óók eens geweest
als Henri Baval in „De Krekelzang'
Maar dat heeft niet lang geduurd:
dat stuk is maar drie keer gegaan.
Ze stonden nu voor „De Wilgen-
hoek".
Alleraardigst, zei hy op ziin
luchtigsten toon. 't Is alles zoo licht
gehouden, maar toch laat het .ie niet
los. Echt tusschen blijspel en comédje
in. Maar alleen zou ik het niet ge
vonden hebben. Lief van je, dat je
me van 't station bent komen halen.
Hij drukte haar innig de hand. Zii
liet hem begaan, verlangzaamde een
oogenblik haar stap.
Vond je vader het goed? vroeg
hij met bedoeling.
Ze haalde haar schouders op.
Ach, zei ze cn ze keek rustig
naar hem op. 't was mijn wenscli, hè
en dan ma3kt hij nooit bezwaar.
Dat antwoord was duidelijk genoog.
Ludovicus Pampan fronste dan ook
even de wenkbrauwen. Natuurlijk was
die meneer van Tielen er niet dol op.
dat zijn ecnige dochter (alles wat hy
had, sinds hij weduwnaar was) de
hofmakerij van 'n acteur accepteerde
Dat was begonnen, toen de ai aard a
gevierde Pampan een Stuk regisseer
de van de studenten-tooncelcluo,
waarvan ook Lucie lid was. Bij die ge
legenheid had ze zijn aandacht ge
trokken cn het was een stevige flirt
op een sporthemd of iets van dien
aard. En heel zijn gedraging was van
een opvallend goeden smaak. Een man
van de wereld, die zich wist te bewe
gen! Er viel niets op hem te zeggen.
Van Tielen's blik werd dan ook min
zamer met de minuut.
Ludovicus voelde, hoe hij in zijn
achting steeg. Dat maakte hem na
zijn aanvankelijke aarzeling, al gauw
vrij moediger. Hij kwam cr echt in. In
vlotte, welgekozen zinnen sprak hij
over alles en nog wat. Het werd een
zéér geslaagde dialoog. Ach, heel veei
moeite kostte het hem niet, als hy
maar goed aan den lord dacht, dien
hij eens in een stuk van Wilde speel
de. Die Wilde kénde de Society, alsje
blieft! Dat ondervond hy nu toch.
.Het ging als gesmeerd, al was dit naar
zijn oordeel eenigszins oppervlakkige
werk eigeniijk zijn genre niet. Hij
voelde meer voor Shakespeare, schil
ler Maar hij bleek dan toch maar van
een benijdenswaardige veelzijdigheid
te zijn.
De scène werd nu wat voller. Uit de
eerste deur links trad een nieuwe fi
guur op hem toe. Baron von Bal-
berg, stelde van Tielen voor. Ludovi
cus drukte hem de hand Hij
kraakt een beetje, dacht Pampan tuj
zichzelf. Uitstekend getypeerd.
Half en half karakter-rol. En ook met
de/en logé van „De W'lgenhoek"
stond hij in minder dan geen tijd op
goeden voet.
door W. BRINKMAN
Toen gebeurde hèt: het paar kwam
binnen, het geseheiden vrouwtje Da
nielle Durbieux en het schuchtere
jongmenseh Eduard Esrenhof.
Dadelyk was Ludovicus heelemaal
we«j. De blondheid, de wereldsche
elegance, de parelende lach van Da
nielle, dat alles ebleuisseerde hem. Een
oogenblik verloor hy zijn houding.
Zijn gestes, zyn toon. voelde hij,
déden het niet meer. Doch ze keek
hem aanmoedigend aan. sprak van
haar bewondering voor zijn kunst er
informeerde naar veel. dat zijn be
langstelling moest hebben. Met her
stelden moed der wanhoop klampte
Ludovicus zich weer aan Wilde vast.
Hij herstelde zich volkomen en was op
nieuw het middelpunt van het gezel
schap, de hoofdfiguur.
Gaandeweg nam Danielle hem ge
heel in beslag. Hij hoorde of zag Lucis
en den heer van Tielen niet meer (het
schuchtere jongmenseh Eduard Eeren
hof. die een erg sip gezicht trok en
zich meer en meer in den fond be
woog. bestónd niet eens voor hem):
alleen zij was er nog! In een hoogst
geanimeerd gesprek begaven ze zicxi
samen naar den tuin. Het luchtte hem
op: hij was even af. Wat de anderen
nu verder deden, interesseerde hem
niet in het minst.
In het kort. het ging. zooals het
gaan móést. Na het diner nam Ludo
vicus afscheid van ,.De Wilgenhoek".
en Danielle Durbieux, die zich plots
herinnerde, dat ze noodr,akelijk weer
eens thuis diende te zijn, nam hem
mee in haar auto.
Een week later schreef Ludovicus
aan Lucie onder meer:
Het spijt me, dat ik je waar
schijnlijk verdriet heb gedaan. Maar
zoo bèn ik nu eenmaal. Het is natuur
lijk toeval, maar toch wel eigenaardig,
dat ik tijdens een hevig onweer ge
boren ben. Zulke personen wekken
altyd beroerin/g. Maar wat. het ergste
is: ons stuk deugt niet. Het slot is
niet verrassend genoeg. Daar lijden
trouwens de meeste stukken aan. Die
kortstondige bevlieging van me voor
Danielle was allesbehalve Pen bijzon
dere vondst. We moeten er iets anders
op verzinnen. Weet jij niet wat beters?
Prompt kwam het antwoorb
Goed! Lat.cn we er over praten. Ik
meen een beter eind gevonden te heb
ben.
Ludovicus toog opnieuw naar ,,D';
Wilgenhoek". En daar moest hij, na
een korte inleiding (elk te-veel is
schadelijk voor den indruk op 't pu
blick) van Lucie hooren:
Ik heb je c".en eersten keer met
'n bedoeling laten komen. Die Daniel
le Durbieux werd gevaarlijk. Ik be
greep, als jy er maar zou zijn, dat
hij haar dan zou doorzien. En het is
me gelukt. Duizend maal dank.
hoor!
KA NTTEEKENING
LOGé'S
Gr. Misschien ligt het aan den
zomer, misschien ligt het ook ergens
anders aan, maar omtrent dit Jaar
getijde krijgen we last van familie
ziekte. Ik zit met een brief voor me
van een huisvrouwtje, dat met haar
man knus ergens buiten woont, sinds
haar huwelijk, dat van nog geen twee
jaar dateert. En met dien brief kom
ik tot u.
Zij schrijft, dat ze, sinds ze bulten
woont, ongemeen veel familie ont
dekt, of liever: die familie ontdekt
haar, of nog juister: die familie ont
dekt dat aardige buitenhuisje. Vrij
wel lederen Zondag staan er fietsen
tegen het landelykc huisje aan van...
„kennissen", die dachten: Weet je
wat, we konden
Mien en haar
man wel 's op
zoeken. En dan
blijven de vrien
delijke kennissen meteen, óf, als
Mien met haar man juist uit zullen
gaan, om 's fijn een wandeling te
maken door 't bosch, dan stapt net
een of andere tante uit de tram, die
óók alweer dacht: 't Is mooi weer,
ik kon Mien wel 's gaan opzoeken.
Dat Mien óók dacht, dat het mooi
weer was en met haar man, die in
de week heelemaal bezet is, er 's uit
wou, maar nu thuis mag blyven en
.gezellig" thee zetten of port in
schenken en misschien tante nog ten
eten hebben ookdat komt in 't
brein van vele tantes, neven en
nichtjes niet op.
En tóch is de klacht van dit huls
vrouwtje rechtvaardig. Ze woont
dicht by de stad en nog geen enke
len zomerschcn mooien avond ze
zy'n er zoo weinig heeft ze met
haar man samen alleen vertrouwelyk
.dolletjes" in haar tuin gezeten.
De eeuwige familie hing aan de bel,
juist als ze samen zeiden: Hè, non
gaan we eens
Meer behoef ik er niet over te ceg-
gen.
Ik heb nog andere logé-aangele
genheden te bespreken. Ik ken een
groot gezin, -waar de vrouw des hui
zes één en al bedrijvigheid is. Dat
groote huis zit 's zomers vol logé's.
Een hotelletje. En 't is er heerlyk lo-
geeren. Er is een gezellige drukte.
Veel groote kinderen al, en een zalige
instuif. Deze hartelyke gastvrouw
heeft óók haar klacht: „Kijk", zegt
ze, „dat ik 't druk heb, is niet erg.
Maar als ik 4 jongedames te logeeren
heb, mag ik toch wel verwachten,
dat ze hun eigen kamertje „doen" en
me 's morgens kwiek even helpen
met het afruimen van de ontbytta-
fel. Maar neeOpontbyten....
en met de fiets weg. Tegen 12 uur:
de koffietafel. Heerlyk, en daarna....
foetsie op de fiets". Deze huisvrouw
heeft een reglement voor logé's ge
maakt.
Ook daar hoef ik niets aan toe te
voegen. De goede „verstaander" heeft
aan het halve woord genoeg.
Een derde geval, 't Was vóór den
oorlog. In een hotel, een écht hotel.
Een dame logeert met een familie.
Amper aangekomen, geeft ze haar
bevelen: „Ober, ik ben gewoon
's morgens aan 't ontbyt een bord
havermout te gebruiken!"
„Uitstekend, mevrouw!"
Tusschen haakjes, dat was deze
dame liéélemaal niet gewoon, maar
ze zóu 't nou hebben. Er werd voor
betaald. Den volgenden morgen aan
het ontbyt. Elk familielid: een eitje.
Mevrouw: haar havermout.
Na 4 dagen valt de dame uit haar
rol:
„Ober, ik wil óók 'n eitje".
„Mevrouw heeft havermout be
steld".
„Ja, maar nu wil ik ook een eitje".
„Uitstekend, mevrouw!"
De kcllner grinnikt met de familie
mee.
Lezers, ik vertel geen moppen hier.
Ik bedoel alleen maar te wijzen op
den eenvoud, die in een hotel zoo
vaak schipbreuk lydt en waardoor
het heerlijke genot van uit-logeeren
te zyn, gladweg bedorven wordt.
Als ge van dezen zomer ergens
„logé" zijt, wees dan een aangename
gast!
Over wien heb Je t? vroeg
Ludovicus verbaasd.
Daar trad de schuchtere Eduard
Eerenhof binnen.
Mag ik je voorstellen? sprak
Lueie met 'n ondoorgrondelijken
glimlach. M'n verloofde. Het is er
zoo pas van gekomen.
Ludovicus staarde het nieuwe paar
met groote oogen aan. Dan vond hij
zijn gelukwenscli. En Lucie even ter
zyde nemend, al was dat wel wat
erg vieux jeu, zei hij tot haar:
'n Uitstekende frappe! Dat.
moet ik zeggen. Heelemaal nieuw
mag ze misschien niet zijn, maar van
jouw kant komt ze volkomen onver
wachts. M'n compliment. M'n sortie
wordt er niet bepaald mooier door,
maar nu zit 't ding goed in elkaar.
1 Doek!
