DE DIEREN VAN TARZAN
Parlementarisme en
Partij-Ontbinding
2
AMERSFOORTSJOHE COURANT DINSDAG 12 AUGUSTUS 1941
door
EDGAR RIGE BURROUGHS
•47. Niet zoodra waren de dieren j
van Tarzan verdwenen, of Rokoff
sprong op en rende door de jungle
zoo snel zijn beenen hem konden
drager.. Zijn eenige gedachte was den
afstand tusschen hem en de dieren
zoo groot mogelijk te maken. En zoo
geschiedde het. dat toen Jane bij den
oever van de rivier kwam, waar zij
hoopte met een boot de zee te kun
nen bereiken en zoo te ontsnappen,
dat Rokoff' op korten afstand achter
haar was. Op den oever vond Jane
een groote kano vastgemaakt aan een
boom. Na ruim een uur lukte het
haar de kano uit de modder vrij
te krijgen, toen ze een man op zich
af zag komen. Een angstkreet ont
snapte haar. Het was Rokoff. Nog
een oogenblik en de boot zou vrij
zijn. Ze werkte als een razende. Met
een plotselinge beweging raakte de
kano los en dreef naar het midden
van de rivier, juist toen Rokoff de
plek bereikte. Zijn vingers misten
hun doel om de boot te grijpen
slechts op enkele centimeters. Jane
viel bijna flauw van de inspanning
van de laatste minuten. Maar ge
lukkig, ze was nu veilig. Op dat
oogenblik zag ze een triomfantelijken
glimp in de oogen van den Rus. Hij
bukte zich plotseling en greep naar
iets, dat in de modder moest liggen.
Jane kromp, haar oogen wijd open
van angst, op den bodem der kano
in elkaar, en ze besefte, dat op het
laatste oogenblik het succes van haar
bevrijding had gefaald, en dat zij
inderdaad weer in de macht van
den Rus was. Want de man had het
eind van het touw gezien waarmede
de kano aan den boom vastgebonden
was geweest. Maar zijn glimlach van
overwinning was slechts van korten
duur.
(Wordt vervolgd)
BINNENLAND
Dubbelzinnige
toestand ontstaan
De Posit e der Volksvertegen
woordigers
Van de hand van ar. Kurt O.
Ra bl bevat de Deutsche Zei-
tung in den Niederlanden
van 10 Augustus 1941 een artikel,
waarin een beschouwing over parle
mentarisme en partij-ontbinding
wordt gegeven, d.w.z. over de positie,
waarin een'lid va» de volksvertegen
woordiging komt te verkeeren, wan
neer zijn partij ontbonden is.
„De Nederlandsche -wetgeving#
zoo betoogt de schrijver o.m. ver
biedt in paragrarif 89 den leden van
de Tweede Kapter der Staten-Gene-
raal, ten aanzien van het uitbrengen
van hun stem over eenigerlei voorstel,
bevelen van hun kiezers in ontvangst
te nemen of imi hen daarover rugge
spraak te houden.
Prof. van der Pot gaf in zijn
„Handboek van het? Nederlandsche
Staatsrecht" een tamelijk uitvoerige
uiteenzetting van de gronden, welke
den wetgever van het jaSr 1814 er toe
hebben gebracht rit voorschrift in de
wet od te nemen".
In het kort gezegd komt 'deze uit
legging hierop neer. dat onder, het
voorgaande regeerings-systeem een
dergelijk beveel-stelsel tusschen kie
zers en gekozenen iets vanzelf spre
kends was geworden. De. kiezers tra
den als een soort opdrachtgever van
den afgevaardigde op en deelden hun
bevelen schriftelijk mede. Voor zóóver-
daarbij bepaalde vraagstukken niet
te fcerfle werden gebracht, was de
afgevaardigde in elk geVaï verplicht,
zich door ruggespraak van den wil
zijner opdrachteevers op de hoogte te
stellen, alvorens zijn stem in de
Staten-Generaal uit te brengen. In
Frankrijk werd-spoedig na de revo
lutie (van 17G9 Red.» op praktische
gronden hieraan een einde gemarkt.
De afgevaardigden van den derden
stand verbrandden hun ..cahiers"
aldus prof van der Pot om zoo
danig te kunnen handelen als het
algemeen belang eischte. Het verbod
omtrent het in ontvangst nemen van
bevelen der kiezers en het houden
van ruggespraak met hen was hier
van, het gevolg en werd bij de meeste
kiesstelsels in de 19de eeuw inge
voerd".
Dat dit prin-'pe zich in het bijzon
der als een gevolg van het doordrin
gen der liberale idéé in het tijdperk
18401848 ook in Nederland alge-
meene gelding- verwierf, blijkt uit het
overnemen daarvan in de wet, ook
in de provinciale wetgeving. Daarbij
was dus het verbod van* het zooge
naamde imperatieve mandaat als een
vast bestanddeel ii^ de Nederlandsche
staatsrechtelijke ordening opgeno
men.
Zoo zocht men de volkomen onaf
hankelijkheid der volksvertegenwoor
digers van eiken Invloed van buiten te
verzekeren. De afgevaardigde moest
zich bij zijn werkzaamheden uitslui
tend laten leiden door de zedelijke
overwegingen van zijn eed. welke hij
bij het aanvaarden van zijn functie
moest, afleggen. Dit gold evenzeer voor
de gekozenen in provinciale of ge
meente-besturen. Uit een afhanke
lijkheids-verhouding was derhalve een
vertrouwensverhoudïng gegroeid.
Hier ligt ook de ideologische wortel
van de wettelijke voorschriften, ver
vat in paragraaf 81 van de grondwet,
volgens welke de Staten-Generaal
„het geheele Nederlandsche volk"
vertegenwoordigen. En zooals de Sta
ten-Generaal het volk in zijn geheel
vertegenwoordigen, zoo moet ook de
afzonderlijke afgevaardigde het ge
heel vertegenwoordigen, en niet be
paalde belangen-groepen. In liet Ne
derlandsche kiesrecht is dan ook het
inschakelen van organisaties, groe
pen of verbonden bewust-en conse
quent vermeden. Uitsluitend afzon
derlijke personen uit de bevolking
zijn het. dié hun intrede doen in de
publiek-rechtelijke lichamen, en niet
afgevaardigden van bepaalde groe
pen of vereenigingen.
Theorie en praktijk
In de praktijk is van deze regeling
niet veel terecht gekomen. Gaande
weg werden het de politieke partijen,
die zich met het samenstellen der
candidaten-lijster. voor de verkiezin
gen bezig hielden. Dientengevolge
veranderde de toepassing van het
kiesstelsel aanmerkelijk, aangezien
de partïj-buraucratie tenslotte over
de samenstelling van het Kabinet de
beslissing in handen kreeg, omdat het
bekl'eeden van het ministers-ambt
afhankelijk werd gesteld van het lid
maatschap der Staten-Generaal. Bo
vendien w-aren de Kamerleden onder
worpen aan de partij-discipline, zoo
dat de volksvertegenwoordigers onder
efn geheel nieuwe en vreemde wets-
orde werden gesteld, namelijk de
wetsorde van de partij, waartoe zij
behoorden. In de jaren 19351937
deden zich verschillende gevallen
voor Duys, Joëls, Bonsema,
Westerman waarbij de Kamer- of
Gemeenteraadsleden, die zich niet
in de partijdiscipline wilden schikken
uit de partij traden, waarbij zij,
onder het misbruiken van een be
roep op dit feit, hun mandaat moes
ten neerleggen. Speciaal van anti-
revolutionnaire zijde had men zich
uitgesproken voor het .imperatieve
en tegen het vrije mandaat der afge
vaardigden. Het verbod van het impe
ratieve mandaat had dus nog slechts
formeele geldigheid, doch metterdaad
gold het niet meer. De afgevaardigden
vertegenwoordigden dus niet meer het
Nederlandsche volk als geheel, maar
de tegenover elkaar staande politieke
partijen, die zich opwierpen als de
bestaansgronden van de staatsrech
telijk vertegenwoordigde lichamen in
Nederland. In dit verband dringt
zich vanzelf de vraag op, welke ge
volgen de onlangs van kracht gewór
den verordening no. 120/41 betreffen
de ontbinding der acht grootste
politieke partijen voor, het voort
bestaan der nog bestaande open
bare staatsrechtelijk vertegenwoor
digende lichamen, na zich zal slepen.
Inderdaad schijnen die mandaten
geen bestaansrecht meer te bezitten,
nu de instellingen, welke zich zoola^
met de inmenging bij een centr^.
op de volksvertegenwoordigers hebben
bezig gehouden, van juridisch stand
punt bezien geen bestaansrecht meer
bezitten. Aan den anderen kant
dient men zich er rekenschap van te.
geven zoo besluit dr. Rafel datj
op die manier het volbrengen van de
opgaven, door de openbare staats
rechtelijk vertegenwoordigde lichamen
gesteld in gevaar dreigt te komen.
Dat gevaar af te wenden is een taak.
welke aan het rechtmatige staatsbe
stuur in dit land niet langer on
trokken zal kunnen worden.
Duitsche Leerkrachten in ons
Land
BEZOEK AAN AMSTERDAM
In het kader van een uitwisseling
van leerkrachten vertoeven 40 leden
|Van de N.S.L.B. uit de gouw Salzburg
van 6 Augustus tot en met 27 Augus
tus in ons land en zijn de gasten van
het Qpvoedersgilde, terwijl 40 Neder
landsche leerkrachten van het Op-
voedersgilde zich in de Oostmark be
vinden. De gasten wonen in het
Grand Hotel te Zandvoort en de lei
ding van het programma is door het
hoofd van het Opvoedersgilde, prof.
ör. R. van Gendbhten, in handen ge
legd van den heer W. Th. de Boer,
hoofdredacteur van het orgaan van
öit gilde. Gisteren werd een bezoek
gebracht aan Amsterdam, waar men
de stad bezichtigde, o.a. de Nieuv/e
Kerk, het Begijnhof en het Rem-
brandtplein. Daarna bezocht men de
Westphaalsch-Nederrijnsche tentoon
stelling in het Rijksmuseum.
DEKSCHUIT GEKAPSEISD
TRICHINENONDERZOEK
Blijkenseen in' de Staatscourant
verschenen bekendmaking zullen in
September a.s. de tweede cursussen
ter opleiding tot trichinenonderzoe-
ker worden gehouden.
m verband met het betrekkelijk
geringe aantal plaatsen mag er niet
op gerekend worden, dat alle daar
voor in aanmerking komende gega
digden zullen worden geplaatst.
Weest spaarzaam met
gas en electriciteit.
MACHINEDRIJVER VERDRONKEN
In het water van het open haven
front nabij het Droogbak te Amster
dam is een mptordekschuit gekap
seisd, waarbij de machinedrijver het
leven heeft verloren.
De boot, waaruit een lading ijzer
was gelost, lag nog gemeerd aan
i den wal en lag gereed om te ver
trekken, toen een snelvarende mo-
'torboot zware .deining veroorzaakte,
(waardoor de rfesteerende lading van
de dekschuit 6 a 7 ton ijzer in
beweging raakte, tengevolge waarvan
de boot omsloeg en in het water ver
dween. Eerst na vijf uren gelukte het
met behulp van een drijvende kraan
het vaartuig te lichten en kon het
lijk van den 18-jarigen machinedrij-
ver geborgen worden.
De kapitein van het vaartuig, die
'zich. toen het ongeluk geschiedde, op
het dek bevond, had zich nog tijdig
in veiligheid weten te stellen.
ONDERWIJS
Den Haag. - Voor bet. staatsexamen
ter toclatinsr tot. de universiteiten zi.ii)
geslaagd, voor diploma A: mevr. A. van
Balkom—Stuterheim en de heeren: R.
den Hartog, II. G. Bax, J. Slootweg, M.
B. H- Aussen. H. H. Heringa, A. Cau-
vern. L. van der Land, J. J. Hol en H.
G. P. Kolfschoten.
HOOG DUITSCHE TAAL (L.O.)
Den Haag. Geslaagd dc heeren: J.
S- Dermois, Nunspeet: J. v. d. Molen,
Loppersum: J. J. Rademakers, Nijme
gen: P .J. van Stek, Ginneken; S .L. C.
Gielen, Helmond; E. Ronner, Leeuwar
den; H. ff. Ph. H. Roomberg, Maas
tricht; H. B. J. de Vocht, Son en de
dames: E. A. v. d. Hoed, Maassluis: G-
A. O. Meiser, Eygelshowen; A. Neder-
hoed, Leermens.
HOOG DUITSCHE TAAL (M.O. A.)
Den Haag. Geslaagd voor de
schoolacte de heeren R. A. Bertrams,
Utrecht; W. van Oosten, 's-Graven-
zande en K. P. J. Teuwen. Noordwijker-
hout Afgewezen een candidaat.
HÓOFDACTE
Den Haag. Geslaagd voor A de
dames: L. v. d. End© en II. G. van Vliot
en de heer W. F. van Weizen.
Geslaagd voor B de heeren: A. H.
Kruit, H. v. d. Ploeg en J. Zegwaard
en de dames C. A. Brunsting en C.
Jongsnaa.
KORTE BERICHTEN
Buitenland
De Fransche vliegers Durmon
Fontaine en Sabarots hebben de me
daille van verdienste van „Fransch
Zwart Afrika" ontvangen, voor een
non-stop vlucht tusschen Frankrijk en
Djiboeti, dat reeds sedert maanden
door de Engelschen hermetisch ge
blokkeerd wordt.
RADIO-PROGRAMMA
WOENSDAG 13 AUGUSTUS
HILVERSUM I, 415,5 M.
G. l.i Gramofoonmuziok.6.50 Ochtend
gymnastiek. 7.00 Giamqfoonniuz'iek. 7.-15
Ochtendgymnastiek S.OO H.N.Q.: Nieuws
berichten. A l i Gewijde'muziek (gr.pl.).
SJ5 Gramofooniuuziek ó.ii Voor de
huisvrouw. 9.25 Grnmofoonmuziok. 11.00
\oor do kleuters. 11.20 Ensemble Jon-
iiv Krooli 12.00 Orgelconcert. 12.25 Voor
den boer. 12.10 Almanak. 12-15 B.NO.:
Nieuwsi-en economische berichten. 1.00
Gramofoonmuziek. ITO Kinderkoor
„Znnglusl" (opn.). 2.15 Curt Hohenber-
gen en zijn orkest, 3.00 Voor de vrouw.
•V20 Grninol'oonmuziok. 4.00 Bijbellezing
(Voorbereid door de Christelijke Ra
dio Stichting). 4.20 Voor de jeued. 5 00
Qramofoonmuziek. 5.15 B.N.O.: Nieuws-,
economische- en hoursberichton. 5.30
Voor do jeugd. 5.45 De Mandolinisten-
6.15 Voor do binnenschippers. 6.30 En-
semblo Amende. 7.00 Actueel halfuur
tje. 7.30 Volkszangkoor met pianobege
leiding. 8.00 Gramofooniuuziek. '815 De
clamatie. 8.30 Cabaretprogramma. 9.30
Berichten (Engelseh). 9.45 B.N.O.:
Nieuwsberichten- 10.00—10.15 BN.OA
F. n trol sc he uitzending: „The Du'ch
Achievements in the Netherlands I»>
dies".
HILVERSUM II, 301,5 M.
6.45 Gramofooniuuziek- 6.50 Ochtend
gymnastiek. 7.00 Gramofoonmuziek'. 7.45
Ochtendgymnastiek. 8.00 BvN.O.Nieuws
berichten. 8.15 Gramofoonmuziek. 10.00
Morgenwijding. 10.20 Zang met piano
begeleiding. 10.40 Declamatie. 11.00 Gra
mofoonmuziek. 12-15 De Ramblers. 12 45
B.N.O.: Nieuws- en economische berich
ten. 1.00 De Gooilanders. 1.45 Ernst
't Hoff met zijn 15 solisten. 215
Voor de 'jeugd. 2.30 Causerie „Wagner
en de gedachte van Payrcuth"- 3.00
Tweede acte van de opera „Der fliegen
de Hollander". 4.00 Arnhemsch strijk
kwartet cn gramofoonmuziek. ö.OO Cur
sus „Hét geestelijk karakter van ons
valk" (voorbereid door het. Vrijzinnig
Protestantsch Kerkcomité). 5.15 B N.O.:
Nieuws-, economische en beursberichten.
5.30 Orgelconcert. 6.00 Gramofoonmu
zielc. $15 Omroep-Harmonie-orkest. 6.-15
Gramofoonmuziek. 7.00 B.N.O.: Bra-
bantsch praatje. 7.10 B.N.O.: Nieuwsbe
richten. 7.20 Voor - de kleuters. 7-30 -
Luchtvnarteursus. 7.15 Reportage. S.OO
R otterdam sc h Philh. orkest en so
liste. 9.00 Boekbespreking. 9.15 Program
ma gewijd aan Roemenie. 9,45 BNO.:'
Nieuwsberichten. 10.00 Dagsluiting
(voorbereid door de Christ. Radio Stich
ting). 10.0-510.15 Gramofoonmuziek.
Stefani meldt uit Rome: Volgens
cijfers van het centrale bureau voor
de statistiek heeft het terrein in het
Donaugebicd en op den Balkan, dat
bij het Italiaansche koninkrijk is inge
lijfd, een oppervlakte van 11.000 vlerk.
K.M. en een bevolking van 700.000 zie
len.
Zware en lichte munitie wo rdt in Finland uitgeladen.
(P. K. Krumme-Hoffmann.)"
FEUILLETON
MOORD in
BLOKSCHRIFT
door BRAM VERSCHOOR
(8
Wie is er aangewezen om voor
de honden te zorgen? Wie laat de
dieren eiken avond los? wilde AA.
weten.
Dat is het werk van Willem, ver
klaarde mijnheer Van Wieringen.
Ik dacht al een zekere gehecht
heid bij hem te bespeuren aan den
vanmorgen vermoorden Hector, her
man A.A. Daarom dus zou hij het
dier begraven hebben?
Die, gehechtheid is geheel we-
aerkeerig. merkt mevrouw op. Als
er iemand met de honden iets doen
kan, dan is het de chauffeur.
Als de honden niet los zijn of
als ze, net als Hector, om het leven
zijn gebracht," dan wil dat zeggen,
dat -wij op geen enkele manier zou
den gewaarschuwd worden, als
iemand op dit oogenblik onbemerkt
het huis wilde naderen, stelde Eday
grimmig vast.
Waar zijn de honden dan? drong
Van Wieringen sterker aan.
Als mijnheer permiteert, dat ik
oven ga zien? De lakonieke John
leidde dit aanbod in met een hoofd
buiging. die hem iets gaf van iemand,
die zich vrijwillig opoffert. Geen der
anderen -zou zich hebben aangeboden
en ook ik zelf, nu de chauffeur of wie
dan ook (daar buiten het huis rond
sloop en éérder dan degeen, die ko
men zou, op zijn hoede was, ik zou
alleen zijn gegaan indien A.A. het
mij rechtstreeks had gevraegd. Ik
twijfelde er zelfs aan, of mijn vriend
het aanbod zou aanvaarden, omdat
er waarschijnlijk verwikkelingen uit
zouden volgen. Immers, indien de
vijand loerde, dan werd John's leven
bedreigd. Bovendien zou John, een
maal binnen, de gevaarlijke zone,
waarin de vijand werd vermoed, in
staat zijn ieder, die hem uit de duis
ternis tegemoet trad, het leven te
benemen. Ik voor mij begon te ge-
looven aan de schuld van den chauf
feur, doch als die nu eens onschuldig
bleek? En inderdaad alleen om een
sigaref te rooken naar buiten was ge
gaan? En als John hem dnn uit
voorbarige zelfverdediging eens neer
schoot? John was waarschijnlijk ge
wapend, anders toch zou hij zich niet
hebben aangeboden, alleen den ge
vaarvollen tuin in te gaan.
Ben je j wapend, John? vroeg
op dit oogenblik A.A.
John glimlachte, tenminstf hij zou
hebben geglimlacht indien dit niet
ir. strijd was met zijn onberispelijke
gereserveerde houding. Hij antwoord
de niet, maar een antwoord was. bij
de ietwat kleineerende uitdrukking
van zijn gelaat, overbodig.
En zonder wapen wou je gaan
zien, of de honden los zijn?
vroeg A.A.
Ik meende, dat het een gerust
stelling voor de familie zou zijn te
weten, dat de honden los ioopen, ant
woordde hij, te bescheiden om
met rechtstreeksche Bevestiging zich
zelf een houding van dapperheid te
geven.
Wel. als je het doen wilt. doe
het. stemde A.A.. tot mijn verwonde
ring. toe. Maar kom dadelijk te
rug, want and:vs moeten wij weer
naar jou gaan uitkijken.
De huisknecht maakte wederom'een
h'chte hoofdbuiging, wendde zich om
en schreed- de deur door de hall in.
Dadelijk daarna hoorden we de voor
deur or enen en sluiten.
John kan van buitpn af de voor
deur weer openen 'vroeg mijn vriend
aan den heer des huizes.
John is een der weinigen, die dit
kan. luidde het antwoord. Hij heeft
een huissleutel.
Kan men van hieruit de hon
den hooren. wanneer ze nog in hun
hokken zitten?
Dat hangt er heelemaal van af.
hoeveel kabaal ze maken en hoe st'l
het hier is. antwoerdde Paul in plaats
van zijn vader.
Dan staat ons niets anders te
doenvervolgde A.A.
Dan te wachten, te wachten, te
wachten, vulde Eddy, dien ik nu een
onmogelijk jongmensch vond, aan.
Toch begreep ik. dat mijn vriend deze
tartende uitlating niet als een belee-
diging opnam. Het wachten op een
antwoord op de vraag, of de honden
hi hun hok waren ofwel dood, ver
sterkte in ons nog de overtuiging, dat,
hoe John's onderzoek ook zou af-
loopen, in ieder geval nog meer moor
den mogelijk waren. Lós liepen de
honden trouwens niet, wrint dan zou
den ze zich, op het fluiten van den
huisknecht, dat we thans uit den
tuin hoorden opklinken, zeker heb
ben doen hooren.
John trachtte blijkbaar niet zijn
schreden te dempen. Toen hij pas
buiten was, had hij gefloten naar de
honden, nu deed hij dat niet. meer,
ofschoon daarin toch eeij lichte ge
ruststelling voor hem zou hebben ge
legen, nu hij zich door ziin voetstap
pen, aan wie hem in stilte beluiste
ren wilde, verraadde. Een kerel uit
één stuk was hij toch, deze huis
knecht.
-In elk geval zouden ze nu, als
ze nog opgesloten waren, zoo razend
te keer moeten gaan, dat we ze hier
met gemak hoorden, stelde Teun vast.
Ze verwachten dan, dat degene,
die nadert, ze zal vrijlaten.
Maar ik hoor niets, stejde Paul
vast en de meisjes in haar hoekje
keken elkaar eens aan. trokken ge
zichten, alsof ze zouden kunnen
gichelen van zenuwachtigheid, maar
zich met geweld inhielden. omd:« dit
in het salon onmogelijk kon worden
geduld. Mevrouw liet zich door- haai
man telkens weer even geruststellen,
dat het nu weldra dag worden zou en
er dan een eind zou komen aan dezen
onhoudbaren toestand. Eén geluk
was, dat het electrisch licht ons tot
nu toe niet in den steek had gelaten.
Achtte de vijand duisternis overbo
dig of was hij niet in staat geweest,
nogmaals te naderen tot het schakel
bord? Verwachtte A.A. een eventuee-
len aanslag niet meer van die zijde?
•HOOFDSTUK XXV
Waar is de chauffeur?
Het duurde niet lang. of John keer
de terug en trad na een gedecideerd
bescheiden tikje aan de halldeur. hét
salon binnen, waar &-p hem allen met
gretige nieuwsgierigheid aanstaar
den. Als hij innerlijk emoties door
staan had. uiterlijk liet hij daarvan
niets blijken. •Zijn gezicht stond even
onbewogen, ais wanneer hii zou aan
kondigen, dat de tafel gedekt was.
Hij sprak echter niet dadelijk en wist
daardoor tot ons te doen doordrin
gen, dat ziin mededeeling ons onwel
kom zou zijn. Enkele seconden werd de
stilte verdragen, dan barstte de oudste
zoon uit: En? De honden?'
Met "uw verlof, mijnheer, alle
vier dood, mijnheer.
De wijze, waarop Eddy, hoewel deze
toch den dood van dc waakhonden
het eerst had verondersteld, reageer
de, bracht ons niet alleen het steeds
•meer benauwende van den toestand
onder het oog. doch gaf ons tevens de
richting aan, die ieder onzer toch
reeds op het punt stond in te slaan,
zoodat als één man c!e beide andere
zoons en mijnheer Van Wieringen
uitriepen: Waar is Willem? Waar
is de chauffeur?
Je hebt niet kunnen uitmaken,
op welke manier de dieren gestorven
zijn? vroeg A.A. aan den huisknecht,
die het xjch als een fout scheen aan
te rekenen, dat hij de familie zulk
een onheilspellend nieuws had moe
ten mededeêlen.
Er is licht bij de hokken, mijn
heer, antwoordde John, en dus
was het mij mogelijk vast te stellen,
dat de honden niet zijn gewond. Zij
schijnen te zijn neergestort, terwijl
zij aten van een stuk lever?
—♦Wie voedert de honden?
Hij vroeg het John, die anders
1 stellig geen verklaring zou hebben
gegeven. Ook dat is het werk van
Willem, mijnheer. MaarHij
zweeg.
Maar je wilt er aan toevoegen,
dat je niet zeker bent, of ze »iet ook
van anderen iets zouden aannemen?
m
'Wordt vervoled.)
