De historische Rijksdagzitting
5f
Adolf Hitier rekent at met Roosevelt
De tekst der Duitsche nota
Toespraak van Mussolini
AMERSFOORTSCHE COURANT VRIJDAG 12 DECEMBER 1941
Van dit Europa uit voltrok zich
niet slechts de kolonisatie van an
dere werelddeelen, maar ook een
geestelijke, cultureele bevruchting,
die slechts beseft wordt door den-
gene, die bereid Is de waarheid te
zoeken in plaats van haar te ver
loochenen. Derhalve heeft ook niet
Engeland dit continent gecultiveerd,
maar brokjes der Germaansche be
volking van ons continent zijn als
Angelsaksen en Noormannen naar
dat eiland getrokken cn hebben
zijn ontwikkeling mogelijk ge
maakt. Eveneens heeft niet Ameri
ka Europa ontdekt, maar omge
keerd. En al datgene, wat Amerika
niet uit Europa heeft betrokken kan
•wel in de oogen van een verjoodscht
mengras bewonderenswaardig schij
nen, maar Europa ziet daarin slechts
een blijk van verval in kunst en
cultureele levenshouding, het erf
deel van een joodschen of verneger
den inslag in het bloed.
Duitschland strijdt voor Europa!
Ik moet deze uiteenzettingen geven,
want de strijd, waarvan de onvermijde
lijkheid in de eerste maanden van dit
jaar begon te blijken en voor dien te
voeren het Duitsche volk ditmaal in de
eerste plaats geroepen is, gaat even
eens de belangen van ons eigen volk en
land ver te boven. Want zooals eens de
Grieken tegenover de Perzen niet Grie
kenland. en de Romeinen tegenover de
Cartagers niet Rome, Romeinen en Ger
manen tegenover <le Hunnen niet het
Avondland, Duitsche keizers tegenover
IMongolen niet Duitschland. Spaansche
helden tegenover Afrika niet SDan<e,
doch Europa hebben verdedigd, zoo
strijdt Duitschland thans ook niet voor
zichzelf, maar voor ons geheele conti
nent. Het is een gelukkig teeken. dat
het inzicht hierin bij de meeste volken
van Europa in hun onderbewustzijn zoo
diep geworteld is, dat zij aan dezen
strijd deelnemen, hetzij door openlük
stelling te kiezen, hetzij door een vloed
van vrijwilligers.
Ieder jaar meer en
beter bewapend.
De Führer schetste nogmaals kort de
ontwikkeling, die tot den strijd tegen
Be Sovjet-Unie leidde, waarbij hij be
toogde, dat de voorwaarden voor den
Duitschen afweer zoowel in menschen
als in materieel rijkelijk voorhanden
waren. Zoo kan ik in het algemeen
slechts dit verzekeren: al spreekt men
ook in de democratieën zeer veel van
bewapening, desondanks wordt daar
voor in het nationaal-socialistische
Duitschland nog altijd meer gewerkt.
In het verleden was het zoo en tegen
woordig is dit niet anders. Ieder jaar zal
men ons met vermeerderde en vooral
ook betere wapens daar vinden, waar
de beslissingen vallen.
„Ik heb geen oorlog gezocht."
Als de publicisten in onze democrati
sche kranten thans verklaren, dat ik
mij bij nauwkeuriger kennis van de
kracht van den bolsjewistischen tegen
stander nog wel eens zou hebben be
dacht, alvorens tot den aanval over te
gaan, dan miskennen zij de situatie
evenzeer als mijn persoon. Ik heb geen
oorlog gezocht, maar integendeel alles
gedaan om hem te vermijden. Ik zou
evenwel plicht vergeten en geweten
loos handelen, als ik ondanks de weten
schap, dat de wapenen onvermijdelijk
moesten spreken, zou verzuimen de
eenig mogelijke consequentie daaruit ie
trekken.
Met het oog op den omvang van het
gevaar, die ons wellicht eerst thans in
geheel zijn uitgestrektheid bewust is
geworden, kan ik God slechts danken,
dat hij mijn geest op het juiste oogen-
bük heeft verlicht en mij de kracht
heeft gegeven om datgene te doen, wat
moest worden gedaan. Daaraan danken
niet slechts milliocnen Duitsche solda
ten hun leven, maar ook Europa zijn be
staan. Want dat mag ik thans wel zeg
gen: Als deze golf van meer dan 20.000
tanks, honderden divisies, tienduizenden
stukken geschut vergezeld van rgeer
dan 10.000 vliegtuigen, onvoorzien in* be
weging was gesteld via Duitschland, zou
Europa verloren zijn geweest.
Het lot heeft een reeks van volkeren
bestemd om door het offer van hun
bloed dezen aanval te voorkomen, res
pectievelijk hem op te vangen. Als Fin
land niet terstond had besloten voor de
tweede maal naar de wapenen te grij
pen, dan zou de gezapige burgerlijkheid
der andere Noordsche staten snel haar
einde hebben gevonden. Als het Duit
sche rijk dezen tegenstander niet tege
moet getreden was met zyn soldaten en
wapens, zou een stroom over Europa
zijn losgebroken, die aan het bèlache-
Iijke Britsche denkbeeld der handha
ving van het Eropecsche evenwicht in
geheel zijn geesteloosheid en stupide
traditie een eind zou hebben gemaakt.
Als Slowaken, Hongaren en Roemenen
niet de bescherming van deze Europee-
sche wereld mede op zich hadden geno
men, dan zouden de bolsjewistische hor
den als de Hunnenzwerm van een Al-
tilla over de Donaulander, hebben ge
veegd en zouden thans aan de oevers
van de Ionische Zee Tartaren en Mongo
len de herziening van het verdrag van
Montreux afdwingen. Als Italië, Spanje
en Kroatië hun divisies niet hadden ge
zonden, dan zou niet de afweer van een
Europeesch front zijn ontstaan, die als
proclamatie van het begrip van het
nieuwe Europa zijn propagandistische
kracht ook op alle andere volkeren liet
uitstralen.
Een Europeesche kruistocht.
Als gevolg van dit veelbeteekenend
inzicht ziin uit Noord- en Wcrt-Euro-n
de vrijwilligers gekomen: Noren, De
nen. Nederlanders, Vlamingen.
Belgen, ja zelfs Franrchen, die aan den
strijd der verbonden mogendheden van
de as in den waakten zin des woord hot
karakter van een Earopeeschen kruis
tocht geven.
Het oogenblik is nog niet aangebro
ken om te spreken over liet ont-vern m
de leiding van deze veldtocht. Evenwel
meen ik reeds thmc. in dezen geweld'"-
sten strijd van ahe tijden, in onkel-zin
nen te mogen wijzen op het bereikte.
Sprekende cijfers.
Hier bracht de Führer nogmaals
in korte woorden de belangrijkste
data van den veldtocht in het Oos
ten in herinnering. Oo 1 December
bedroeg hef totale aa-tal Soviet-
Russische gevangenen 2.30S.8S5. Het
aantal vernietigde of buitgemaakte
tanks bellen 21.391, dat der stukken
geschut 32.541 en dat der vliegtui
gen 17.322. Sedert het uitbreken van
den strijd in het Oosten werden
2191 Britsche vliegtuigen nc-co-
schoten. De marine bracht 4.170.511
ton tot zinken en da luchtmacht
2-343,130, dus in totaal 6,516.791 ton.
Dit zijn nuchtere feiten en wellicht
droge getallen. Maar achter dsze getal
len zijn de prestaties, offers en ontbe
ringen verborgen, staan de held.-nmoed
en d- doodsverachting van millioenen
der beste mannen van ens eigen volk en
van de met ons verbonden noties, de
Duitschers en de Finnen, de Italianen,
Slowaken, Hongaren en Roemenen, de
Kroa'en. d- vrijwilligers uit de Noord
en West-Eurooeesche landen, allen te
zamen de soldaten van het Oostelijk
front.
De Führer betoogde opnieuw dat alle
wanens en hun leiding het maximum
hebben gegeven. Evenels vroeger heeft
ook thans onze unieke infanterie den
zwaarsten last van den strijd gedragen.
De verliezen.
Hitler somde vervolgens de ver
liezen op: van 22 Juni tot 1 Decem
ber heeft het Duitsche lecer verlo
ren: 158.773 dooden. 563.082 gewon
den cn 31.191 vermisten, de lucht
macht 3231 dooden, 8453 gewonden
en 2028 vermisten, de marine 310
dooden, 232 geworden en 115 ver
misten. De Duitsche weermacht in
totaal dus: 162.314 dooden, 571.767
gewonden en 33.334 vermisten Aan
dooden en gewonden dus iets meer
dan het dubbele van het aantal in
den slag aan de Somme tijdens den
wereldoorlog, de vermisten iets min
der dan de helft van het toenmalige
getal.
De hoofdschuldige
Laat mij thans daartegenover stelling
nemen tegenover die andere wereld, die
haar vertegenwoordiger heeft in den
man, die op tactvolle wijze, terwijl de
volken en hun soldaten strijden in
sneeuw en ijs, pleegt te babbelen bij het
haardvuur en dus vooral over den man,
die de hoofdschuldige is aan dezen oor
log.
Hitier betoogde, dat het destijds in
1939 een tijdlang ernaar uitzag, dat de
Poolsche regeering zelf ernstig had
overwogen in te stemmen met een ver
standige oplossing. Ik mag hieraan nog
toevoegen, dat bij al deze voorstellen
van Duitsche zijde niets werd verlangd,
dat niet reeds vroeger Duitsch eigen
dom was geweest, ja. dat we integen
deel afstand deden van zeer veel. dat
vóór den Wereldoorlog toebehoorde aan
Duitschland. Destijds zijn in vollen vre
destijd binnen enkele maanden in Po
len meer dan 62.000 Duitschers ten deele
onder de gruwelijkste martelingen ge
dood.
Dat het Duitsche rijk het recht had
aanmerking te maken op dergelijke toe
standen aan zijn grens en aan te dringen
op afschaffing daarvan, in liet algemeen
gesproken ook op zijn veiligheid be
dacht te zijn, zal toch wel nauwelijks
worden bestreden in een tijd, waarin
andere landen de bestanddeclen van hun
veiligheid zelfs in vreemde werelddee
len zoeken.
(Foto A.C.-arcliief).
Toen nu in Augustus de houding van
Polen, dank zij de waarborg van Enge
land in den vorm van een blanco vol
macht, steeds stroever werd. zag de
Duitsche regeering zich genoopt en wel
voor de laatste maal een voorstel in te
dienen, dat zij bereid was als basis te
gebruiken voor onderhandelingen met
Polen en waarvan zij den toenmaligen
Engelsche-i ambassadeur mondeling in
kennis stélde. De Führer citeerde deze
voorstellen letterlijk. Zooals men weet,
culmineerden zij in den terugkeer van
het Duitsche Dantzig tot het rijk en
een referendum over het gebied van
den zoogenaamden Corridor, namelijk
of dit bij Duitschland dan wel bij Po
len zou behooren onder toezicht van
een internationale commissie, waarbij
de Poolsche haven Gdynia uitgezon
derd zou blijven. Deze stemming zou
eerst na verloop van een jaar worden
gehouden. Indien het betrokken gebied
ten deel zou- vallen aan Polen, zou
Duitschland een ex-territoriale ver-
keerszóne door dit gewest krijgen, in
het omgekeerde geval Polen eveneens.
Indien de Corridor weer bij Duitschland
zou komen, zou de bevolking met Polen
worden uitgewisseld, Dantzig en Gdynia
zouden zuiver liet karakter van han
delssteden krijgen. Het schiereiland
Hela zou in ieder geval gedemilitari
seerd worden.
Eén men stijfde Polen
in zijn verzet.
Als een zoo onbelangrijke staat als
Polen het kon wagen dergelijke voor
stellen eenvoudig te negceren, dan
heeft inzage in de documenten van het
ministerie van Buitonlandsche Zaken te
Warschau de verrassende verklaring
daarvoor gegeven. Eén man was cr. al
dus Hitler, die met duivelsche geweten
loosheid geheel zijn invloed in het ge
ding bracht om Polen in zijn verzet te
stijven en iedere kans op verzoening uit
te schakelen.
De rapporten, die de toenmalige Pool
sche gezant te Washington, graaf Po-
tocki, aan zijn regeering te Warschau
zond. zijn documenten, waaruit angst
wekkend duidelük blijkt in welke ma
te één enkele man en de krachten, die
hem voortdreven, beladen zijn met dc
verantwoordelijkheid van den tweeden
wereldoorlog.
In de eerste plaats rijst de vraag, om
welke redenen deze man tot zoo fana
tieke vijandschap kon geraken tegen
over een land, dat tot dusver in zijn ge
heele geschiedenis noch aan Amerika
noch aan hemzelf eenig leed had be
rokkend. Voor zoover het om de hou
ding van Duitschland jegens Amerika
gaat, valt het volgende te zeggen:
1. Duitschland is wellicht de eenige
groote mogendheid, die noch in Noord-
noch in Zuid-Anierika ooit een kolonie
heeft bezeten of politieke activiteit
heeft ontplooid, tenzij dan door dc emi
gratie van veie millioenen Duitschers
cn hun medewerking, waaruit het Ame-
rikaansche continent en vooral de V.S.
slechts voordeel hebben getrokken.
2. Het Duitsche rijk heeft in de ge
heele geschiedenis van het ontstaan en
bestaan der V.S. nooit een politiek af
wijzende of zelfs vijandige houding
aangenomen, maar wel met het bloed
van vele zijner zonen medegeholpen
aan dc verdediging van de V.S.
3. Het Duitsche rijk heeft aan geen
enkelen oorlog tegen de V.S. zelve deel
genomen, maar wel werd het in 1917
door de V.S. den oorlog aangedaan.
4. Ook overigens bestaan er geen te
genstellingen tusschen het Amerikaan-
sche cn het Duitsche volk. De verschei
denheid van staatsvorm was altijd al
aanwezig. Zij kan echter in bet geheel
niet als reden voor vijandelijkheden in
het leven der volken worden genoemd,
zoolang niet een staatsvorm er naar
streeft buiten het hem van nature aan
gewezen gebied in te grijpen in andere
gewesten. Tusschen beide staten ligt
een oceaan. De divergenties tusschen
het kapitalistische Amerika en het bols
jewistische Rusland zonden, indien
althans deze begrippen iets waars
bevatten, aanzienlijk grooter moeten
zijn, dan tusschen het door een presi
dent geleide Amerika cn het door den
Führer geleide Duitschland.
Het is evenwel een feit, dat de beide
historische conflicten tusschen Duitsch
land en dc V.S., zij het ook geïnspireerd
Hoor dezelfde kracht, uitsluitend ontke
tend werden door twee mannen uit dc
V.S., n.l. president Wilson en Franklin
Roosevelt. De geschiedenis zelf heeft
vonnis geveld over Wilson. Zijn naam
blijft verbonden aan een der gemeenste
woordbreuken van alle tijden. De ge
volgen van zijn woordbreuk waren ont
binding van het leven der volken, niet
slechts bij de z.g. overwonnenen, doch
ook bij dc overwinnaars zelf. Wij weten
thans, dat achter Wilson een gezelschap
belanghebbende financiers stond, die
zich bedienden van dezen professor, die
aan vallende ziekte leed om Amerika in
Hen oorlog te storten, waarvan zij uit
breiding van zaken hoopten.
Wat is nu de reden, dat er na zulke
biltere ervaringen een president der
V.S. te vinden is, die het opnieuw zijn
eenige taak acht oorlogen te laten ont
staan en vooral de vijandschap tegen
Duitschland tot aan het uitbreken van
een oorlog op te voeren?
RooseveltHitler.
Om te beginnen, de persoonlijke kant:
Ik begrijp maar al te goed, dat tusschen
de levensopvatting en -houding van
president Roosevelt en mijzelf een ein
deloos groote afstand beslaat. Toen de
Wereldoorlog kwam, had Roosevelt op
een post in de schaduw van Wilson de
zen oorlog meebeleefd in het kamp der
verdieners. Als gewoon soldaat heb ik
mijn best gedaan om in deze vier jaar
tegenover den vijand mijn plicht te
doen en ik keerde natuurlijk even arm
uit den oorlog terug, als ik hem in den
herfst van 1914 ingegaan was.
Toen de heer Roosevelt de loopbaan
koos van een politicus met normale er
varing in zaken, een economische basis
en protectie dank zij afkomst, streed ik
als naamlooze onbekende voor de we
dergeboorte van een volk, dat bet
zwaarste onrecht in zyn geheclc ge
schiedenis had ondergaan.
Dc krachten, die den heer Roosevelt
droegen, waren de krachten, die ik op
grond van het lot van mijn vólk' en van
mijn heiligste innerlijke overtuiging be
streed.
En toch hadden wij beiden iets ge
meen: De Ver. Staten hadden dertien
millioen werkloozen. Duitschland zeven
millioen en nog zeven millioen arbei
ders, die geen vollen werktijd hadden.
In beide staten waren de openbare geld
middelen in verwarring en de achter
uitgang van het algemeen economische
leven kon nauwelijks tegengehouden
worden, naar het scheen.
Terwijl evenwol thans in het
Duitsche rijk onder nationaal-socia
listische leiding binnen weinige ja
ren een ontzaglijke vooruitgang in
leven, bedrijf, cultuur, kunst, enz.
begon, zag president Roosevelt geen
kans in zijn eigen land ook slechts
de geringste verbeteringen tot stand
te brengen.
In nauwelijks vijf jaar waren in
Duitschland de economische problemen
opgelost en de werkloosheid opgeheven.
In dezelfde periode heeft president
Roosevelt de staatsschnlden van zijn
land op de ontzaglijkste wijze verhoogd,
den dollar gedevalueerd, het bedrijfs
leven nog meer ondermijnd en het aan
tal werkloozen op peil gehouden.
Dit valt echter niet te verwonderen,
als men bedenkt, dat de geesten, die
deze man heeft opgeroepen tot zijn on
dersteuning of juister, die hem hadden
geroepen, behooren tot de elementen,
die als joden slechts belang kunnen
hebben bij ondermijning en nooit bij
orde. De wetgeving van den man van
de New Deal was verkeerd. In een
Europeeschcn staat zou hij stellig geëin
digd zijn voor .een politiek gerechtshof
wegens opzettelijke verkwisting van
het nationale vermogen, voor een bur
gerlijke rechtbank zou hij echter de ge
vangenis niet zijn ontgaan wegens
fraude.
Dreigende oppositie.
Een dreigende oppositie vormde zich
boven het hoofd van dezen man. In dit
vèrband zijn interessant de rapporten
van den Poolschen gezant Potocki uit
Washington, die er steeds weer op wijst,
dat Roosevelt het gevaar voor ineen
storting van zijn geheele economische
kaartenhuis volkomen beseft, en derhal
ve in ieder geval behoefte heeft aan af
leiding op liet gebied der buitenland-
sche politiek. Hij werd daarin versterkt
door den kring van joden uit zyn om
geving.
Zoo begint dan de invloed van
den Amcrikaanschen president in
toenemende mate de strekking te
krijgen tot het teweegbrengen van
domheden of versterken van be
staande geschillen. In ieder geval
hoopt hij te beletten, dat conflicten
een vreedzame oplossing vinden.
Jaren koestert deze man slechts
den wensch, dat ergens ter we
reld strijd uitbreekt, het liefst
in Europa, waardoor hij gele
genheid krijgt, door het Ameri
kaansche bedrijfsleven met eon der
strijdende partijen te verbinden,
een politieke ineenstrengeling van
belangen tot s.and te brengen, die
de gelegenheid bood Amerika na
der tot dit conflict te brengen en
daardoor de aandacht van zijn kreu
pele, economische politiek in het
binnenland af te leiden naar het
buitenland.
Uitdagend optreden
jegens Duitsche rijk
Bijzonder uitdagend wordt zijn op
treden in dezen zin tegen het Duitsche
rjjk. Van 1937 af kwam er een aantal
redevoeringen, waarin deze man stelsel
matig begint het Amerikaansche pu
blick tegen Duitschland op te hitsen.
Hij dreigt met invoering van een soort
quarantaine tegen de z.g. autoritaire
staten. Bij de uitvoering van deze poli
tiek van haat en ophitsing, die presi
dent Roosevelt nu voortdurend opvoert,
roept hy den Amerikaanschen ambassa
deur uit Berlijn naar Washington om
rapport uit te brengen. Sindsdien zijn
dc beide staten nog slechts door zaak
gelastigden vertegenwoordigd. In No
vember 1938 begint hij stelselmatig en
opzettelijk iedere kans op een politiek
van verzoening in Europa te sabotecren.
Hij dreigt eiken staat, die bereid is een
politiek van vreedzaam overleg te voe
ren. met blokkeering van de mogelijk
heid lot het sluiten van leeningen, eco
nomische vergeldingsmaatregelen, op
zegging van leeningen enz. Hier ver
schaffen de rapporten der Poolsche am
bassadeurs te Washington. Londen, Pa
rijs en Brussel een ontstellend inzicht.
In Januari 1939 dreigt deze man voor
het Congres met alle maatregelen, met
uitzondering van oorlog, tegen de auto
ritaire staten op te treden. In Maart
1939 begint hij mee te praten over de
interne Europeesche aangelegenheden,
die den president der V.S. in het geheel
niet raken. Ja, de heer Roosevelt gaat
nog verder. In strijd met alle bepalin
gen van het Volkenrecht, verklaart hij
regeeringen, die hem niet bevallen, niet
te erkennen. Ja, eindelijk gaat hij zoo
ver, dat hij onrechtmatig verdragen
sluit, die hem dan zelfs het recht geven
vreemde gebieden eenvoudig te bezet
ten.
Wijziging Neutraliteitswet
Op de plaats van Roosevelt zat me
vrouw de echtgenoote. Zij weigerde te
leven in een wereld, zooals wij die be
zitten. Dat is tenminste begrijpelijk.
Want dit is een wereld van den arbeid,
niet een van bedrog cn oplichterij. Na
een korte onderbreking echter zet de
man van deze dame daartegenover
4 November 1939 de wijziging van de
Neutraliteitswet door op een wijze,
waardoor het verbod tot uitvoer van
wapenen wordt opgeheven en wel ten
gunste van een eenzijdige leverantie
aan de tegenstanders van Duitschland.
Reeds dezelfde maand erkent hij een
troep Poolsche emigranten als z.g. uit
geweken regeering, ofschoon hun eenige
politieke basis een paar millioen uil
Warschau meegenomen Poolsche goud
stukken was.
Reeds 9 April gaat hij verder en kon
digt nu de blokkecring van de Noor-
sche en Dcenschc saldi af, ofschoon hij
precies weet. dat b.v. de Deensche re
geering in haar financieele behec-r in
het geheel niet gadegeslagen, laat staan
gecontroleerd wordt door Duitschland.
Naast de verschillende uitgeweken re-
gceringen erkent hij nu ook nog een
Noorsche, een Nederlandsche en
een Belgische.
Maar de ware gezindheid van dezen
man treedt pas aan den dag In een tele
gram van 15 Juli 1940 aan den Fran-
sehen premier Reynaud. Hij deelt hem
mee, dat de Amerikaansehe regeering
de hulpverleening aan Frankrijk zal
verdubbelen, op voorwaarde, dat Frank
rijk den strijd tegen Duitschland voort
zet. Want nu overvalt hem de angst, dat
zijn bewapening, waarmee milliarden
zijn verkwist, binnenkort als puur be
drog wordt doorzien, voor het geval in
Europa dc vrede tot stand komt. aange
zien niemand Amerika aanvalt, als dit
het zelf niet uitlokt.
Militair program.
Na Juli 1940 nemen de maatregelen
van Roosevelt om zelf den weg tot den
oorlog te vinden steeds toe. Reeds ln
Augustus 1940 wordt een gemeenschap
pelijk militair program voor de V.S. en
Canada opgesteld. In September 1940
nadert hij den oorlog nog meer. Hy
staat aan de Engclscho vloot 50 torpe
dojagers van de Amerikaansche vloot
af. waarvoor hij overigens militaire
steunpunten op de Britsche bezittingen
van Noord- cn Midden-Amerika over
neemt. Zooals ook algemeen gesproken,
eerst het nageslacht een punt zal op
helderen, te weten in hoeverre bij al
dezen haat tegen het sociale Duitsch
land ook nog dc bedoeling een rol speelt
het Britsche rijk in hei uur van verval
zoo veilig en ongevaarlijk mogelijk te
kunnen overnemen.
De Leen- en Pachtwet.
Als nu Engeland niet meer in staat is
dc Amerikaansche leveranties cnptant
te betalen, dringt hij het Amerikaan
sche volk de Leen- en Pachtwet op. In
Maart 1941 gaat deze man weer een
stap verder, daar Duitschland in geen
geval te bewegen is tot reactie op zijn
voortdurende onbeschoftheden.
Onwettige actie ter zee.
Reeds 19 December 1939 hebben Ame
rikaansche kruisers binnen de veilig
heidszone do Columbus aan Britsche
oorlogsschepen in handen gespeeld. Hij
moest tot zinken worden gebracht. Den-
zelfden dag werkten Amerikaansche
strijdkrachten mee bij de poging om het
Duitsche schip Arauea op te brengen.
Op 27 Januari J940 lichtte dc Ameri
kaansche kruiser Trenton weer in strijd
met het volkenrecht de vijandelijke
strijdkrachten ter zee in omtrent bewe
gingen van de Duitsche koopvaarder*
Arauea, La Plata en Wangoni.
Zie voor vervolg pag. 5.
MET DUITSCHLAND
VOOR EEN
NIEUW EUROPA
De nota, die door den Duitschen minister van Buitonlandsche Zaken gis
terenmiddag aan den zaakgelastigde van de Vercenigde Staten is overhandigd,
heeft den volgenden inhoud:
„Nadat de regeering van de Vereenigde Staten van Amerika sedert het uit
breken van den door dc Engelsche oorlogsverklaring aan Duitschland op den
derden September 1939 opgedrongen Europeesche» oorlog, alle regelen der
neutraliteit in steeds stijgende mate ten gunste van de tegenstanders van
Duitschland op de meest flagrante wijze heeft geschonden, zich voortdurend
aan de zwaarste provocaties tegenover Duitschland heeft schuldig gemaakt, is
zij tenslotte tot openlijke militaire aanvalshandclingcn overgegaan.
Den elfden September heeft de president der Vercenigde Staten van Ame
rika openlijk verklaard, dat hij de Amerikaansehe vloot en luchtmacht hevel
heeft gegeven op elk Duitsch oorlogsvaartuig zonder moer te schieten In zijn
rede van den 27stcn October van dit jaar heeft hij nogmaals uitdrukkelijk
bevestigd, dat dit bevel van kracht was. Overeenkomstig dit bevel hebben se
dert begin September van dit jaar Amerikaansche oorlogsvaartuigen Duitsche
zeestrijdkrachten systematisch aangevallen. Zoo hebben Amerikaansche torpe
dojagers, b.v. de „Greer", de „Kearney" en de ..Ruben James" stelselmatig het
vuur op Duitsche duikbooten geopend. De Amerikaansche minister van marine.
Knox. heeft zelfs bevestigd, dat Amerikaansche torpedojagers Duitsche duik
booten hebben aangevallen. Verder hebben de zeestrydkrachton der Vercenig
de Staten van Amerika op bevel van haar regeering Duitsche koopvaardij
schepen op open zee in strijd met het volkenrecht als vijandelijke schepen be
handeld en gekaapt.
De Duitsche regeering stelt derhalve vast:
Ofschoon zich Duitschland zijnerzijds tegenover dc Vereenigde Staten van
Amerika gedurende den geheelen duur van dezen oorlog streng hec-ft gehou
den aan de regelen van het volkenrecht, is de regeering der Vereenigde Sta
ten van Amerika van aanvankelijke schendingen der Neutraliteit tot openlijke
oorlogshandelingen tegen Duitschland overgegaan, Zij heeft daarmede prac-
tisch den oorlogstoestand geschapen.
De Duitsche regeering verbreekt daarom de diplomatieke betrekkingen
met de Vereenigde Staten van Amerika en verklaart, dat onder deze door
president Roosevelt veroorzaakte omstandigheden, ook Duitschland van heden
af zich als in staat van oorlog met de Vereenigde Staten van Amerika be
schouwt".
Gisterenmiddag verzamelde zich op
de Piazza Venezia te Rome een reus
achtige menigte, waaruit de kreet „Du-
ce!" en de leuze „Overwinnen!" opste
gen.
Mussolini hield een rede, waarin hy
zeidc: „Kameraden, de dag van heden
is een nieuwe dag van plechtige beslui
ten in dc geschiedenis van Italië en
van belangrijke gebeurtenissen, die dc
bestemming hebben de geschiedenis der
wereld een nieuwen loop te geven. De
mogendheden van het stalen pact, het
fascistische Italië en het nationaal-so
cialistische Duitschland, die zich steeds
meer aaneen hebben gesloten, plaatsen
zich thans naast hot heldhaftige Japan
tegenover de Vercenigde Staten van
Amerika. De bond van drie is een mili
tair bondgenootschap geworden, dat om
zyn vaandel 250 millioen menschen bij
een brengt, die alles voor de overwin
ning willen doen, De spil noch Japan
wilden uitbreiding van het conflict. Eén
man, één man alleen, een democratisch
despoot heeft, langs den weg van een
eindelooze reeds provocaties, terwijl hij
dc bevolking van zyn eigen land door
hot grootste bedrog misleidde, den oor
log gewild en hem van dag tot dag met
een duivelsche hardnekkigheid voorbe
reid. De zware slagen, die op den on-
metelijken Grooten Oceaan reeds aan
de Ameriannsche strijdkrachten zijn
toegebracht, tooncn aan dat deze oceaan
bezaaid is met soldaten van de rijzende
zon. Ik zeg u cn gij zult het begrijpen:
het is 'Ben voorrecht aan de zijde van
deze soldaten te vechten. Vandaag is
het Driomogenhcden verdrag met al zijn
moreels en materioele middelen een
machtig oorlogsinstrumcnt en een pand
der overwinning geworden. Morgen zal
het de bewerker en organisator van een
rechtvaardigen vrede tusschen de vol
ken zijn. Italiaanschc mannen cn vrou
wen. nogmaals op! Toont u dit histori
sche uur waardig! Wy zullen over
winnen!"
De toespraak van Mussolini werd on-
menigtc. vooral, toen de Duce hulde
bracht aan de heldhaftigheid der Japan
ners. Aan het einde van de toespraak
bracht dc menigte Mussolini een gewel
dig en eindelooze ovatie. De Duce moest
herhaalde malen op het balcon verschij
nen. Aan zyn zydc stonden de ambassa
deurs van Duitschland en Japan, dia
eveneens werden toegejuicht.
