tailleerde aanvalsveorfaereidingen in het Nesten
Voelt de Zoid-Kederlander zich thans vnlkomen bevrijd?
Geloof en vertrouwen"
SPOORWEGMAN!
Binnenland
Oud-minister Bertling overleden
Wachtgeldregeling aangevuld
Prof. dr. Huizinga overleden
Sovjot-bruggenhoofd ovor don
Odor ton N.W. van Kllstrin
Bevechten In Manilla
rv.cor Theo Normann gesneuveld
W0ENSDA6 7 SPROKKELMAAND (FEBR.) 1945 S8e JAARGANG No. 264
Erskine tot het Belgische volk
D. J. Rekké overleden
„Er wordt gekankerd op een wijze,
welke alle perken te buiten gaat!
Aanslag opMr, .Feitsjna
Het hongerspook grijnst, want de nood van ons
volk stijgt met den dagl Nederlandsche moeders
vragen eten voor haar hongerende kinderen
SPOORWEGMANNóg kan een catastrophe
worden afgewend, maardan moeten de
treinen rollen om het broodgraan van Oost
naar West te kunnen vervoerenI
SPOORWEGMAN! Uw volk vertrouwt op UI
Terwijl de doorbraakpogingen der Amerikanen in bet voorterrein van
de versterkingen in het Westen ten O. van Monschau en St. Vith hard.
nekkig worden voortgezet, is het tempo van den Amerikaanschen op-
marsch in het penetratiegebied van Aken belangrijk versneld. Met in
begrip van de strijdkrachten, die thans geconcentreerd worden, be
schikken de Amerikaansche legers, die voor het nieuwe groote offensief
zijn uitgekozen, over minstens twintig groote formaties, waartoe acht
tot negen pantserdivisies behooren.
Hoewel de opmarschbewegingen nog niet beëindigd zijn, kan lederen
dag het begin van 0en grooten beslissenden slag verwacht worden,
daar de geallieerden door het algemeens Sovjet-offensief gedwongen
zijn snel te bandelen.
Parallel met den opmarsch der Amerikaansche legers komen ver
sterkingen en reserves van het tweede Engelsche leger in de naburige
sectoren in het mondingsgebied van de Roer alsmede aan het Maas.
front tusschen Roermond en Nijmegen aan. Zwaar artillerievuur op
de Duitsche stellingen in het Relchswald, ten Z.O. van Nijmegen, op
den Roersector, by Heinsberg alsmede aan bet front tusschen JUlicb
en Diiren, kan beschouwd worden als het begin van den grooten strijd
Op 84-jarigen leeftijd is te Hilver
sum overleden de heer A. X. J. Bert
ling, oud-minister van Financiën en
ridder in de orde van de Ned. Leeuw.
De Secr.-gen. van Sociale Zaken
heeft den geldigheidsduur van de
algemeene regelen van 81 Dec. '44
inzake goedkeuring en subsldieerlng
van wachtgeldregelingen met een
maand verléngd, zoodat deze re
geling thans tot en met 31 Maart a.s.
blijft gelden.
Tevens is de tekst in dien zin
verduidelijkt, dat nu uitdrukkelijk
is bepaald, dat werkgevers, die
een wachtgeldregeling hebben met
schaal 2 (42, 30 en 24 uren), de uit-
keeringen uit eigen middelen mogen
aanvullen tot ten hoogste 48 uren
voor gehuwden en kostwinners, tot
ten hoogste 34 uren voor 18-jarige
en oudere niet bij ouders inwo
nende ongehuwden, en tot ten hoog
ste 26 uren voor bij ouders inwo
nende 18-jarige en oudere onge
huwden, alsmede voor alle onge
huwden beneden 18 jaar. Voorts is
bepaald, dat de uitkeeringen aan
beambten door den werkgever uit
eigen middelen mogen worden aan
gevuld tot 100 pCt van het loon,
doch uitsluitend voor gehuwden en
kostwinners. Ook wanneer de werk
gever deze voor eigen rekening zou
nemen, mogen ongehuwde beambten
geen hoogere uitkeeringen ontvan
gen dan bepaald is in art. B van
de Algemeene Regelen.
Op 72-jarigen leeftijd is overle
den prof. dr. Johan Huizinga, voor
zitter van de afdeeling Letterkunde
van de koninklijke Academie van
Wetenschappen en oud-hoogleeraren
in de geschiedenis aan de univer
siteiten van Groningen en Leiden.
Tot zijn voornaamste publicaties
behooren De opkomst van Haarlem
(1905), Mensch en menigte in Ame
rika (1918), Erasmus (1924), Ame
rika levend en denkend (1926),
Nederlands geestesmerk (1935) en
In de schaduwen van morgen (1935).
Interinf meldt nader:
„Met uitzondering van de zeer he
vige gevechten op de Oder-bruggen-
hoofden bi) Brieg en Steinau, is het
in geheel Silezië sedert dagen
niet tot belangrijke operaties geko
men. De Sovjets hebben het zwaar
tepunt hunner operaties verplaatst
naar den midden- en bovenloop van
de Oder. Hoewel de Sovjets nog niet
voorbereid zijn voor den grooten
beslissenden slag, zetten zij hun aan-
valsactle ten O. van Frankfort voort.
Zwakke af deelingen, die t. N. v.
Frankfort den Oder wilden over
steken, werden vernietigd. Om Klls
trin is verbitterd gevochten, het
garnizoen bleef den toestand weer
meester.
Tusschen den Warthebruch en
Stettin hebben de Sovjets hun actie
geforceerd in W. en N. richting.
Ten N.W. van Küstrin zijn zij er in
geslaagd, in het moerassige terrein
op den Westelijken Oderoever een
bruggenhoofd te vormen, dat onder
voortdurend concentrisch vuur der
Duitsche artillerie ligt. Verder heb
ben de Sovjets hun druk in de rich
ting van Stettin voortgezet. De aan
vallen werden in Pyritz tot staan
gebracht, terwijl de bolsjewisten t.
Z. v. Stargarn werden teruggeworpen.
Naar Domei meldt, bevond het Ja-
pansche garnizoen van Manilla zich
op 4 Febr. In hevige tegenaanvallen
op de vijandelijke troepen, die het
Noordelijke deel der stad waren bin
nengedrongen en bracht hun zware
varliezen toe. De Amerikanen ver
sterkten hun strijdkrachten te land
en In de lucht in de provincie Ba-
tange. Bi) de gevechten in Manilla
verloren de Amerikanen ruim 1600
man, alsmede 17 tanks, 26 vracht
auto's en 20 kanonnen.
I.ïrjoor Theo Normann, een van
t' c iste stuka-vllegers en drager
et eikenloof met zwaarden
aide bij het Ridderkruis van
IJzeren Kruis, is den soldaten- I
L..d gestorven. j
AMEKFOONSCHE COIIMNÏ
Uitgave: N.V. DRUKKERIJ ONNES v/b BLANKENBERG Zn. - Snouckaertlaan 9 - AMERSFOORT
Hoofdredacteur: NIC. LAMAN Redactie: Tel. 6731 Administratie: Tel. 5289 Giro 86 326
29
Voor ons, continentale West-Eu
ropeanen, Is bet een geluk, dat
het Germaansche kernvolk, na ne
derlaag en smaad, zich ln de jaren
twintig is gaan hervinden en onder
de leiding van een arbeider-front
soldaat een volksgemeenschap is
gaan vormen, geestelijk, moreel en
materieel zóó sterk, dat de golven
uit het Oosten thans een dam vin
den. Doch zullen de golven uit de
steppen ook ditmaal, gelijk in vroe
ger eeuwen en in 1914 kunneawwor-
den gekeerd, zooals dPSaken thans
staan?
„In dezen strijd aal niet Binnen-
Azië overwinnen,
doch Europa". Met
deze woorden geeft
de Führer uit
drukking aan zijn
zekerheid, dat het
Avondland niet zal
worden overwel-
digd, doch zal leven en blijven voort
bestaan. Doch waarom is de Füh
rer zoo zeker van zijn, van ons
D* F(Hirer „In dezen strijd
zat niet Binnen-Azië maar
Europa overwinnen".
aller, zaak? Gaven de stafkaarten, strijden en werken: zijn woord was
de Weermachtsberichten, de Duit
sche, dat is hier: de Europeesche,
wapenfeiten hem daartoe de basis?
„Het lag ln de hand der Voorzie
nigheid, om door den bom, die op
20 Juli op anderhalven meter van nbj-
ontplofte, aan mijn levenswerk een
einde te maken. Dat de Almachtige
mij dien dag beschermde, zie ik als
een hernieuwde bevestiging van de
mij gegeven opdracht. Ik zal daarom
ook dezen weg verder bewandelen,
doordrongen van de heilige overtui
ging, dat de Almachtige mij tenslotte
niet zal verlaten".
Het is dus zijn Godsvertrouwen,
zijn overtuiging een zending te moe
ten vervullen, die Adolf Hitler de
zekerheid geeft, dat hi) zijn taak
zal kunnen volvoeren ter redding
uit den nood, waarin Duitsehland en
daarmede het beschaafde Westen
zijn komen te verkeeren, ook al
wendt het krijgsgeluk zich op dit
oogenblik van hem af. Te handelen
als hij doet, is zijn plicht, hem op
gelegd door God, den eenlge, Die
hem van die plicht kan ontslaan,
den eenige ook, Die hem kan doen
slagen. Deze eenzame man, een
zaam, ondanks de mlllloenen, die
hem met him verknochtheid om
ringen, die met hem door het ver
zengende vuur van dezen Europee-
schen strijd om
het behoud gaan,
deze eenzame vol
trekker van ons
aller lot, weet
zich geschraagd
y door zijn onwrik
baar vertrouwen
op den Gever van zijn opdracht. Zijn
woord was een bekentenis - en een
oproep tot gelooven en volhouden,
Generaal-majoor Erskine, de chef
van de missie van het opperste
geallieerde expeditiehoofdkwartier
in België heeft, naar Reuter meldt,
een radio-toespraak tot het Bel
gische volk gehouden over den
kolennood en o.a. gezegd„Al zjjn
ook de meesten uwer vastbesloten
de tanden op elkaar te zetten en
vol te houden, toch ontbreekt het
velen aan vertrouwen en vastbe
radenheid." Hij verklaarde, dat de
kolenschaarschte niet tot België be
perkt is en even erg in Frankrijk
is, waar zij reeds langer duurt.
Zelfs ln Engeland, waar de trans
portmoeilijkheden niet zoo groot
zijn, zijn drastische beperkingen
in het kolen- en electriciteitsver-
bruik ingevcrd.
een houvast van hoogere orde.
„Waar wi) nu zoo'n tot het uiter
ste verbonden gemeenschap vormen,
daar kunnen wij met recht voor den
Almachtige treden en -Hem bidden
om Zijn genade en Zijn zegen. Want
meer kan een volk met doen dan
dat leder die strijden kan, strijdt en
ieder, die werken kan, werkt en
allen tezamen offeren, slechts be
zield door de eene gedachte: dë
toekomst van het leven te verzeke
ren" zoo zeide hij san het slot.
Welaan, dat 's Ftihrers bede ver
hoord moge worden. Allen, die zich
mede-verantwoordelijk g<;voelen voor
de Avondlandsche beschaving, over
geleverd door de vaderen en over
te dragen aan de zonen, allen, die
een open oog hebben voor de doo-
delijke gevaren, welke op dit we
reldhistorische oogenblik de kern
waarden onzer cultuur van het Oos
ten uit met den ondergang bedrei
gen, hopen, dat dit spoedig zal
mogen zijn. Zij, die ln den uit het
Germanendom opgekomen werk
man Adolf Hitler, den leider en her
vormer, den redder en bovenal het
werktuig der Voorzienigheid zien,
vertrouwen daarop rbtsvast, ook
al raast de storm uit de steppen
thans nog zoo fel.
Alzoo blijven ons geloof in de
gerechtigheid der Europeesche zaak,
en in de roeping van den Führer,
hoop op de overwinning der Euro
peesche wapenen onder zijn leiding
en 1 i e f d e voor de Europeesche cul
tuur, die hij beschermt. Geloof, hoop
en liefde, deze drie. (Handelsblad).
Maandag j.l. bereikte ons het droeve
bericht, dat in den leeftijd van 51
jaar te dezer stede overleden is de
heer D. J. Rekké. Hoewel van zijn
zorgwekkenden gezondheidstoe
stand op de hoogte, kwam dit ver
scheiden toch onverwacht. Voor ons,
als zijn collega's, in het bij
zonder, voor talloos velen in stad
en omgeving ln het algemeen. Want
Rekké was een bekende figuur, een
man, die uit hoofde van zijn beroep,
ln het volle leven moest staan. Tal
van jaren verzorgde hij de stads
en sportrubriek van de „Amers-
foortsche Courant", waaraan hij
sinds 1928 vast verbonden was.
Rekké was niet de journalist, die
zich veelvuldig in beschouwingen
van zuiver
persoonlijke
visie liet
gaan.Hjj was
meer. „de
man van de
krant", die
moest weten
en schrijven,
wat er alzoo
aan belang
rijks ln stad
en omgeving
geschiedde,
de verslag
gever dus,
van wien gevergd wordt, dat hjj
van alles op de hoogte is, overal
op en bij zit en over veel connecties
en nieuwsbronnen beschikt. En dat
type, onmisbaar voor iedere krant,
benaderde Rekké inderdaad. Door
jarenlange routine wist hij zjjn
kennis uit te breiden, daarhjj vele
moeilijkheden trotseerend. In dat
li^ht gezien, dwong zijn werk ons
respect af. Bovenal vielen zjjn ijver
en plichtsbetrachting te loven.
Rekké was niets teveel. Moest er
nieuws zijn, dan had hij er uren
voor over en duurde geen vergade
ring of gebeurtenis hem te lang.
Ken gemoedelijk en collegiaal
mensch, een harde werker, een steun,
voor de krant. In de kracht van
zijn leven is hij weggenomen, Rekk
de vertegenwoordiger van de oude
garde, welke door de jaren of door
den dood van ons moet gaan, maar
die wij immer zoo noode missen.
Èn voor zijn gezin, èn voor zjjn vak
had hij nog zoo heel veel kunnen
doen. Het heeft niet zoo mogen zijn.
De teraardebestelling vindt Don
derdag plaats op Rusthof om 11,30
uur.
In de Nieuwe Rotterdamsche Cou
rant van 3 Februari jl. treffen wij
een artikel aan over het thema van
de „bevrijding". Vooral hetgeen
daarin uit „De Oost Brabander",
welk blad thans in het bevrijde
Nederlandsche gebied verschijnt,
aangehaald wordt, achten wij van
dermate groot belang, dat wij mee'
nen te kunnen volstaan met het
hieronder zonder commentaar weer
te geven.
In de „Contemperary Review1
schrijft George Glascon: „De duivel
moet zich over het duistere dilem
ma vermakeD, waarin de wereld
verstrikt. De „uiteindelijke over
winning van alle vredelievende na-
ties" was een even verleidelijk als
verraderlijk fata morgana. Het op
roer van na den oorlog is reeds
ontijdig ontketend. In den ijver van
de gevechten, die nog onbeslist
waren, hebben wij bereidwillig iede
re hulp aangenomen, welke ons ge
boden werd, zonder het gegeven
paard ln den bek te zien. Wij staan
echter in de bevrijde landen van
Europa thans voor een toestand
van tegenspraak en verscheurdheid,
die aanleiding geeft tot de ergste
vreezen.
En nu de Oost Brabander, een
der nieuwe bladen in het bevrijde
Nederlandsche gebied. „Zijn wij'
werkelijk volkomen be vrijd?" vraagt
zij d.d. 24 Jan. j.l. bevrijd van den
kankergeest, van kleinzielige na
ijver, van benepen egoïsme, van
haat, nijd en winzucht? Zijn wij
bevrijd? Innerlijk bevrijd? Er is
in bevrijd gebied geen oorlog meer,
d.w.z., er zijn geen Duitschers meer
en er is ook geen strijdtooneel meer.
En toch, sedert Sept. 1944 is er een
oorlog, of liever een reeks van dui
zenden kleine oorlogjes uitgebroken
in bevrijd gebied. De Nederlanders
zijn altijd nogal crltisch geweest,
maar sedert de bevrijding wordt
er op los gekankerd op een wijze,
die alle perken te buiten gaat. Be
vrijd Nederland lijkt op een groep
slot-zusters, die eens een dagje
mogen uitgaan met de toestemming
te praten. Vier jaar lang zijn onze
monden gesnoerd geweest en nu
mogen wij weer praten. En gepraat
wordt er. Veel te veel. Zooals altijd,
wordt er slechts kwaad gesproken
en geroddeld. En zoo woeden er
sedert de heugelijke bevrijding
kleine, felle en verbeten gevechten
tusschen werkgevers en werkne
mers, mevrouwen en dienstboden
klanten en winkeliers. De werkge
vers zeggen: „Ze vertikken het te
werken", en de werknemer ziet in
den werkgever nog steeds den ka-
pitalistischen uitbuiter, die tijdens
de bezetting niets heeft geleden.
Zij, die werken, kijken met scheeve
oogen naar hen, die niets doen en
die den geheelen dag tijd hebben
„den boer" op te gaan en de gele
genheid hebben vrienden te maken
bij de Engelsche cantine. Mevrouw
is wanhopig, omdat zij geen dienst
meisje kan vinden en de dienst
meisjes zijn boos, omdat mevrouw
ze als dienstmeisje behandelt. De
moeder beklaagt zich over de doch
ter, omdat zij den geheelen dag
niet thuis is en dochterlief is kwaad
op moeder, „omdat ze nog van die
ouderwetsche ideeën heeft". De
ouden schudden het hoofd over de
jongen, die denken alles beter te
weten en de jongeren vinden, dat
de ouderen maar heelemaal niets
meer te zeggen moeten hebben.
Het blad eindigt: „Wij bidden
om den vrede en in onze kortzich
tigheid zien wij niet, dat wij zoo
nooit vrede krijgen. Holland zal na
de bevrijding van zijn gebied nog
oorlog voeren".
Tengevolge van een misdadigen
aanslag overleed Vrijdag 2 Febr. mr.
dr. Jan Feitsma, proc-generaal bij
het gerechtshof te Amsterdam, waar
nemend proc.generaal bij het ge
rechtshof te Arnhem en proc.-gene-
raal bi) het economisch gerechtshof
te Almelo.
Trouwt Stalin voor de derde maal?
Volgens de Daily Mail zal Stalin
op de conferentie van drie welke
vermoedelijk te Constanza aan de
Zwarte Zee gehouden wordt waar
schijnlijk officieel mededeeling doen
van zijn huwelijk met Rosa Kaga-
nowitsj, de zuster van den vice-pre
sident van den raad van volkscom
missarissen.
Griekenland. De Grieksche minis
ter van Justitie heeft medegedeeld
dat negen voormalige ministers te
recht zullen staan. Onder hen be
vindt zich John Rallis, de laatste
Grieksche minister-president tijdens
de Duitsche bezetting en generaal
Pangalos, de Grieksche dictator van
1922.
-jb.v 'A-r- -y
