BP. 44.
laee Jaargang:.
Dinsdag 22 Juli 1902.
LE BUITENLAND.
FEUILLETON.
In het Zonneland.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS
II Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.25.
*- Idem franco per post- 1.75.
zonderbjke nummers- Ü.05.
ize Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
vertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
'b morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnumtner 66.
PRIJS DER ADVERTENTIES:
Tan 15 regels0.78*
Elke regel meer- 0.15.
Oroote letters naar plaatsruimte.
Yoor handel eu bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
I
Politiek Overzicht
De stryd tegen de bijzondere
scholen in Frankrijk.
L
Minister-president Combes, die bij de jong
de interpellatie over de sluiting van 135 con-
reganialische scholen uitdrukkelijk had ver-
claard, dat dit slechts de eerste stap was van
de anti-clericale politiek der r°geering, heeft
reeds woord gehouden en een tweeden stap la
ten volgen in een circulaire aan de prefec
ten heeft hij dessen opgedragen, om alle door
congregaties beheerde inrichtingen, die zich
nog niet aan de vereenigingswet. hebben on-
darworpen, binnen acht dagen te laten slui
ten. De heer Combes herinnert in deze cir
culaire aan art.. 13 der wet op de vereenigin-
gen, volgens welk artikel geen congregatie
zonder wettelijke machtiging mag worden ge
sticht of voortbestaan en dat elke aan dat
artikel ongehoorzame congregatie hijj besluit
van den ministerraad kan worden ontbonden.
Tob nu toe zij[n slechts die instellingen ge-
Jsloten, die na de afkondiging der vereeni
gingswet zonder verzoek om machtiging wa-
/V ren geopender zijn echter nog tal van an-
^Mlere congregaties, die reeds voor het in wer
king treden der vereenigingswet bestaan heb
ben en nog bestaan, zonder de wettelijke
laflhtiging te hebben verkregen. Volgens de
lericale uitlegging behoefden deze vereeni-
jen de machtiging niet. De minister-presi-
lent heeft thans, den raad van state ge-
ifd, na lang heen en weer redeneeren uit-
laakt, dat deze uitlegging niet de juiste is.
(ij verklaart thans in zijne circulaire, dat
Ida congregaties volle vier maanden den tijd
'bben gehad om een eenvoudig verzoek om
achtiging voor hun verder voortbestaan tot
3 autoriteiten te richten, weljksi inwilliging
geen oogenblik twijfelachtig zou zijn geweest.
i dit verzoek niet in te dienen, wisten de
congregaties zeer wel, dat ziji in strijd han
delden met de wet. Dei circulaire behelst dan
de mededeel ing, dat de ministerraad besloten
beeft, alle instellingen, voor welke voor 5 Ja
nuari 1902 niet om machtiging was verzocht,
te doen sluiten. Dei prefekten zijn aangewe
zen om van dit besluit aan zoodanige instel
lingen, die zich binnen hun departement be
vinden, mededeeling te doen, met bevel om
binnen acht dagen hunne instellingen te slui
ten en voor goed1 te verlaten.
Het gevolg daarvan is, dat biji het einde
van het schooljaar de betreffende instellingen
Rvan onderwijs alle gesloten zullen zijn en de
kinderen gedurende de vaoantie naar andere
scholen zuHen moeten omzien. Het getal der
scholen, die op deze wijze worden gesloten,
wordt op duizenden geschat, het aantal der-
kinderen, wier ouders een andere school zul
len moeten zoeken, loopt naar de honderddui
zenden.
Tegen deze wijze van optreden nu is meer
dan één stem opgegaan.
De Protestantsche en liberale Temps
eegb met zooveel woorden „wij zijn tot wil
lekeur afgedaald."
De quaestie was, of de wet op de Instellin
gen, die voor haar in werking treden beston
den, toepasselijk was, in verband met deze
andere quaestie of de machtiging, aan een
moederinstelling of hoofd-insfcelling verleend,
geldig was al of niet. voor de filialen WaJ-
deck-Rousseau heeft zich uitgelaten, dat
machtiging overbodig was voor deze. Maar,
daar de opinie van Waldeck-Rousseau, hoe
wel auteur dei- wet, slechts een particuliere
opinio is, werd het advies van den Raad van
State gevraagd. Dit luidde met twee stemmen
meerderheid, dat machtiging wèl noodig was.
En nu, zegt de Temp», geeft de minister
eenvoudig terugwerkende kracht aan het ad
vies van den Conseil d'Etat. „Maar hoe kon
den de bedoelde instellingen de wet in acht ne
men, als de bedoeling der wet onzeker wa°'
Hoe konden ze raden, welk advies de Raad
van State met twee stemmen meerderheid ge
ven zou? Hoe vooral konden ze raden, dat
de heer Combes bij circulaire de interpretatie
der wet zou uitstrekken tot inrichtingen,
waarop noch de wet. noch het advies van den
Raad van State hebben gedoeld?" Want art.
13 der wet van 1 Juli 1901 spreekt van nieu
we" instellingen, het advies van den. Raad
van State spreekt in den tegenwooi'digen en
van den toekomenden tijd, maar niei in den
verledenen en de circulaire van den mim-Jer
Waldeck-Rousseau gewaagt zelfs pleoaiitrich
van „nieuwe" inrichtingen, die „voortaan"
zullen worden opgericht.
Do plicht der regeering was dus geweest,
en: duidelijk te verklaren wat haar interpre-
tal.ie der wet was en de congregaties 1 innen
eer termijn van bijv. acht dagen in de gele
genheid te stellen, daarnaar te handelen. De
congregaties, die dan nog geen machtiging
gevraagd hadden, had men wegens ongehoor
zaamheid aan de wet kunnen sluitenaan
diegene, die machtiging vroegen, had men
deze kunnen weigeren, naarmate men er open
lijk voor uit. wilde, komen, dat men de vrij
heid van onderwijs wilde fnuiken.
Maai- wat dop.t. men nu
Men zegt
„1. De instellingen in quaestie worden ge
waarschuwd, dat zij machtiging behoeven om
geopend te kunnen blijven;
„2. Heb is thans te laat, om dief machtiging
Uk vragen;'
Terwijl de lieer Waldeck-Rousiseau onder
handelde niet. den heer Den ijs Cochin ëhi ter
wijl d o Raad' van State delibereerde, ver
streek termijn ,na termijn; en nu de regee
ring eindelijk een formeele en definitieve opi
nie op de interpretatie der wet heeft ge
vormd, zegt men tot de congregaties„gij
komt te laa,t."
Tegen deze slinksohe wijze van handelen
piotcsteert het liberale blad, dat wij reeds
noemden.
Een ander liberaal orgaanliet. Journal
des D b a, t, s, noemit de wet op de verte in
gingen, zooal» zij thans wordt toegepast, een
instrument van vervolging tegen alle reli-
gicuso instellingen scholen niet alleen, maar
ook allerlei liefdadigheidsinstellingen, wiet
vei pleegden thans weer op straat zullen staan
of op de staata-armenzorg zullen zijn aange
wezen, die reeds nu niet in staat is al do
ellende, die haar steun inroept, te verlichten.
De redeneeriug van dit blad is geheel ana
loog aan die van den Temps. Ook deze schrij
ver vraagt, waarom men niet alsnog aan dö
congregaties gelegenheid heeft gegeven de
naar het nu heet uoodige machtiging aan te
vragen.
f>it. klemt, te meer, daar de heer Leygues
in de Kamer had medegedeeld, dat 200Ó ver
zoeken om machtiging, die reeds waren in
gediend, na liet bekend worden der inter-
pi tla tie-\Va I deck-Rousseau weer waren inge
trokken. Die congregaties waren dan toch ze
ker niet gezind om weerspannig te zijn aan de
wet, merkt het Journal des Débats
op
„Tol. eerbied voor de wet", zoo merkt het
blad op. .is ieder verplicht en wij behooren
niet lot hen, die ooit rebellie zouden aanra
den. zelfs niet tegen de wetten, wier anti
liberale voorschriften wjj hebben bestreden.
Maar men kan de wet doen eerbiedigen, zon
der dit apparaat, van bedreigingen, van in
vasies door de polieie, zonder al deze krijgs
toerustingen in één woord, die aan het. optre
den van het ministerie een opzettelirk uitda
gend karakter geven.
En n» deze twee recMs-liberale bladen, ha
len wij nog het oordeeH aan van een onbe
vooroordeeld man der uiterste linkerzijde, den
hem- De Prepense, die ih dc Aurore schrijft:
.Th zal mij veroorloven fc zeggen, dat ik maar
heel weinig bewondering voor policie-maat-
rcgclen gevoel, zelfs of liever vooral ten
schijnbare profijto van onze ideeën en ten
detrimente onzer tegenstanders. Ongetwijfeld,
de vet moei geëerbiedigd worden; maar in
di /o zaak als in alle anderen blijft het woord
van den grooten liberaal van kracht„For
ce i s n o remedy". Geweld ia geen genees-
middel
Telegrammen.
H/imltiirf/2/ Juli. De aan de Hamburg-
Amorika-lijn behoorende zee-sloepboot „Han-
se", rnakte bij de aanvaring de plezierstoom-
lxiot „Primus", die klaarblijkelijk bij Blan
ke nes© to vroeg uit. liet. Zuidelijke in, het
Noordelijke vaarwater was gevaren, ter hoog
te van. do machinekamers. Dc „Hanse" be
proefde de „Primus" op het, land te schui
ven, d'och geraakte zelf op grond. De „Pri-
imrs" dreef van de „Hanse" af en zonk. Door
middel van ladders en touwen werden intus-
sohen vijftig menscthen op do „Hanse" gered.
Nog een zeventigtal werden in booten, van
do Hanse opgepikt; eenige zwemmen naar
deai oovor. O n g e. v a r v ij: f t i g p© r s o-
n e n v o r cl r o n Tc e n. Dertien, lijiken zijtn
reeds gevonden.
Londen21 Juli. Het lieden morgen te 10
uur aan boord1 van hot Koninklijke jacht uit
gegeven bulletin omtrent 's Koninga gezond
heidstoestand luidt: De toestand van 3 Ko-
nings gezondheid is uitmuntend. De krachten
keeren terug. De genezing van de wond gaat
op bevredigende wijze voort. Zijne Majesteit
kon gisteren niet op de brug verblijven, uit
hoofde van de slechte weersgesteldheid. Het
volgende bulletin verschijnt. Donderdag.
Pretoria21 Juli. (Reuterbureau). Com
mandant Botha en ex-commandant Dëlarey
zijn heden met hunne secretarissen naar
Kaapstad vetrokken, om naar Europa, te
gaan. De Wet voegt zich dien zelfden dag
aan dc kust biji hen. Hun terugkeer van
Europa is nog onbepaald.
Duitschland.
De toTTarief-commissie van den Rijksdag
is nu met meer dan het twee-derde gedeelte
van Het tarief van invoerrechten klaar geko
men.
België.
Het Pan-Armenische congres, te Schaerbeek
gehouden, heeft opschudding gemaakt in
diplomatieke kringen
Munir Boy, de gevolgmachtigd gezant van
Turkije te Parijs en te Brussel, was op de
eerste dier posten, toen het congres geopend
werd.
Men heeft opgemerkt met hoeveel haast
die diplomaat naar Brussel is vertrokken en
men twijfelt niet. of hij zal indien hij lu-t
nog niet deal klagen hij den mini Ier van
Buitenkuidsohe zaken.
Wij hopêu, zegt het Hblid. van Antwer
pen. dat ons gouvernement hein zal bobben
doen liegrijpon. dat België een vrij land r,
waar men den mond niet stopt van uegeqpn.
die sproken ten voordeele van gercoht igbèwl
en menschliovendhcid
Men spreekt met. lof van den Wurgt nu -
ter van Schaerbeek. M. Kennis, omdat hij
voor zijne gemeente de eer beett gevraagd
lraajvgroufdgebied te mogen leonen vnor deze
'hmbegüig.
Frankryk.
Naar de Parijsoho Matin" mededeelt, zal
de g r o o ter e v u e ter viering van het N a-
t i o n a 1 e f e e s t de laatste geweest zijn,
die te drie uur 'smiddags gehouden zal wor
den. Er zijn buitc-n de tweehonderdvijftig ge
vallen van zonnesteek, die onmiddellijk ge
constateerd werden, naderhand nog zoovele
gevallen van onpasselijkheid onder de aan de
revue deelgenomen, hebbende troepen voorge
komen, dat men eene herhaling van zulke
treurige, gevolgen eener parade voor de toe
komst wil voorkomen.
Verscheidene kost- eu andere scholen in
een groot aantal gemeenten in het zuiden
van Frankrijk hebben hunne scholen geslo
ten zonder incidenten te verwekken.
Te Lvon schonken de ouders der leerlin
gen bloemen aan de nonnen bij haar vertrek.
To Ro-anne moesten Zaterdag 18 nonnen
scholen sluiten, doch allen waren open, als?/
naai' gewoonte. Heel de bevolking omringd
de schoolgebouwen en onthaalde den commis
saris met het geroep: „Leve de vrijheid!
Smijt hem in 't water!"
Hij kon de gebouwen niet naderen.
Hevige incidenten worden van uit, de do-
pa r tomen ton .gemeld Dc burgemeester va?»
Villedieu (Tndro) is afgezet omdat hij, gewei
gerd heeft, aan de zusters het. decreet van
uitdrijving te beteekenen.
Te Baiu (Vogezen) hebben de boerinnen,
met pieken gewapend, de school der nonnen
verdedigd tegen de gendarmen.
Te St. Ambroix (Gard) hebben personen
de vrije school bezet om haar te verdedigen.
Te Parijs houden de Zusters van St. Vin
cent krachtdadig stand en het is waarschijn
lijk dat hunne scholen zullen mogen open
blijven.
Te Lvon hebben de Zusters, die van zalf
gesloten hadden, den pvefekt laten weten dat
zij op hun besluit terugkeeren, en zij heb
ben hnnne scholen heropend'.
De dagbladen melden dat de minister van
©eredienst eeneu eed van trouw aan al de
wetten der republiek, ook de wet tegen de
geestelijke orde, ontwerpt, die alle leden dei-
seculiere geestelijkheid moeten afleggen bij
hunne indiensttreding.
Cardinaal Richard, aatsbrisohop van Pa
rijs, en cardinaal Perraud, lid der Fransche
Academie en bisschop van Auturn, hebben
brieven gericht aan president Loubet.
Daarin vragen de beide prelaten vrijheid
en gelijkheid voor alle burgers en doen gel
don, dat ontelbare familie» hunne kinderen
zien berooven van hel onderwij-. dat de
vriie scholen hun verzekerden.
Cardinaal Richard vraagt de tussclienkomst
van M. Loubet, otu bevrediging to brengen,
hei i hiiv it Frankrijk verlangt en noodig
heeft
Jacques Piou, voorzitter der „Action
Libérale heeft zich aangesloten bij het pro
test van graaf De Mun.
Volgens eene officieus© Havaa-nota moet
d - Fransche regeering rast, besloten zijn, ge
bruik te maken van alle middelen, welke
haar ten dienste staan (de tous ses moyens
d'action) om den Frnnschen handel te be
schermen cn de belangen der koopvaardij
vloot te handhaven tegen deu trust van den
Atlantisohen Oceaan.
Zwitserland.
Een telegram irit Genève aan de Daily
Chronicle zegt, dat het Italiaansch-ZwitseT-
sche geschil definitief te Berlijn zal worden
geregeld gedurende de reis van den Koning
van Italië. In geval Koning Victor Emanuel
Lucerne zal passeer en, zal hem daar een war
me officieel© ontvangst ten deel vallen.
Engeland.
Lord Salisbury ia, naar verluidt, na
een onderhoud daaromtrent met de Koning te
hebben gehad, ook geneigd afstand te doen van
rijn eerepost als Lord Warden of t hi e
Cinque P o r ts. (Bewaarder der vijf ha
vens). Chamberlain zal die prachtige
sinócure verkrijgen, en wol ©enigermate als
bewijs van dank, dat. do minister van kolo
niën rich: bij. de premier-verwisseling niet op
den voorgrond gedrongen heeft. Het ambt
van bewaarder der vijf havens is onder de re
geering van Koning Èduard IH in het lercren
geroepen en was toenmaals bijl de voortduren
de oorlogen met. Frankrijk, een gewichtig
ambt. welks bekleCdern voor de verdediging
der Zuid-kust. van Engeland zong te dragen
hadden. Thans ""heeft het, zooalsi van zelf
spréékt, alle beteekenis verloren. Het is nu
nog maar alleen een eerepost, hoewel de Lord
Warden als oen admiraal der vloot cf
legeraanvoerder cl nor allo oorlogsschepen
met een saluut van 19 schoten begroet
moet worden. Daar de betrekking oven-
wel veel geeft buiten liet. vrij© ge
bruik van het koninklijke slot Walmer bij
Dover nok nog het vrije gebruik der daarbij
Üéhioorende landerijen en een honorarium van
5060 pond sterling, wordt zijl zeer begeerd en
gewoonlijk aan staatslieden, die zich. hoogst
verdienstelijk hebben gemaakt, verleend.
Pitt had als Lord Warden in Walmer Castle
voor den slag van Trafalgar rijn laatst© on
derhoud met Nelson. Palmerston, Lord' Her
schel en Mr. W. II. Smitih waren oven eens
Lord Wardens der Cinque Ports.
M u i t e r ij is ontstaan aan Ixvord van
het sch ooi schip Cornwall. Een of
ficier werd ernstig door een, meesteek ge
troffen.
Italië.
Koning Vmtor Emmanuel zal, naar in Ve
netië verluidt, op zijn terugreis van Peters
burg een kort. oponthoud in de Lagunenotad
nemen, als condoléance-bezoek wegens den
ingestmrten Companilo.
Koning Victor Emmanuel is gisteren te
Raocwgni aangokomon.
Turkije,
De Fl-ankf. Ztg. verneemt uit Ivonstanti-
nopel, dat de vreemde gezanten bij de Porte
6 Indische Roman
door
Mevr. O VIN K-SO EK.
Ei- waren een massa dieren op Tembong
J Goenoeng: Een stal vol paarden, waaronder
I verscheidene van liooge waarde, mooie jacht-
I nonden, makke herten, een prachtige ban-
teng of wilde stier en dan, de trots van de
•ndernennng, een tamme olifant, die de bal
kt» voor den houtzaagmolen aansleepte. Sal-
ly was nog een krachtig, jong dier, dat heel
schrander uit hare kleine oogjes keek en haar
kost wel verdiende, want zij, deed het werk
van verscheidene spannen karbouwen. Ook
wemelde het van allerlei pluimgedierte op de
onderneming, in eene daartoe afgepaalde
nümte, die echter zoo groot was, dat de vo
gels zich ongevangen waanden. Alles liep
«i vloog in vrijheid rond kalkoenen, een-
I ganzeu, kippen, poelepetaten, duiven
«ua en genoot, van het blijde leven. Een
dier in ©ene kooi was Movrouiw Perkens een
gn*wel. Er werd zooveel notitie genomen
van alle beesten, zo ca-eel moeite gedaan om
hun alle schuwheid af te wennen, dat de
moesten niet eens geroepen hoefden te wor-
den, zij kwamen uit ziekzelven naar de liuis-
genoofceri toe. 's Morgens vroeg werd overal
*«i bezoek gebracht en de meisjes hadden
mandjes vol lekkere beetjes Kji zich om 't
onder hunne lievelingen uit te deelen, die,
tot Sally toe, een en ander u-it ltare hand
aten.
Als er logees waren of andere aanloop van
buiten af dit lastig maakte, konden al die
kleine, gezellige gewoonten niet gevolgd wor
den. De familie was zeer gastvrij en zag
hare goede vrienden gaarne bij zich, doch Ni-
ta merkt© aan alles, dat zij volstrekt geen
vreemden noodig had om het leven kleur en
afleiding te geven.
Tot de vaste bezoeker?, die wel het meest
van allen op Tembong Goenoeng aankwam,
behoorde de lieer de Lanter, en geen gast
werd er hartelijker welkom geheeten dan de
Assistent-Resident van Parakan. ./Wij ken
nen oom Charles al eetuiwen." vertelde Jo-
wien aan Nita niet beminnelijke overdrijving.
„Vroeger bracht hij Kat.tie en mij chocolaad-
je* me© en .nu geeft hij ons odeur cn bouquet-
ten op onze verjaardagen, malar we lusten ook
nog wel chocolade en snoepen dus jmefc Frits
mee Pa en ma hebben vvreselijk met oom de
Lanter op; ma. zegt, dat biji «le beste man
ter wereld is, op één na, waar ma natuurlijk
pa mee bedoelt Jammer, dat oqm's meisje
toen gestorven is. ik hoop maar niet, d"at hij'
niet. die oude, dorre juffrouw Nieuwmeiier
zal gaan trouwenZe izeggen het. op dé
kotta". Het bericht interresseerde Nita
sleclvt: matigbovendien geloofde zit het
niet, daar de weinige betrouwbaarheid dei*
kottapraatjes haar al dikwijls gebleken was.
Tot dusver bad' zij juffrouw Nieuwmeijei"
nog niet ontmoet.Martha Schot had haar
wol verteld, dat deze het Nita zeer kwalijk
nam haar nog geen visit© to hebben ge-
bracht, doch een zekere schroom, hield het
meisje terug de Assistent-Resident's woning
ti b ti eden, ook al wist zij den heer des hui
zes afwezig. De heer en Mevrouw Perkeus
gingen dikwijls op bezoek in de assistenuan
cn Mevrouw Perkens prees juffrouw Nieuw-
nit i>r als een uitstekende huishoudster, die
hare weerga, niet had in het bereiden van
fijnv schol els. Als zuster van. een gepen&i ou
nce rd Resident, wiens huishouden zij jaren
lang bestuurd had. wist zij ook aardig te re-
cipiceren. Deze dc-ugden moesten veel goed
maken, want de dame had een zeer onsym
pathiek uiterlijk on men hield niet van
haar. omdat zij een veel t© lioogem toon aan
sloeg en als de eerste dame van de plaats
behandeld wilde worden, wat haar, volgens
het oordeel tbr getrouwde dames van Para
kan. volstrekt niet toekwam. Het twijfelach
tig voorrrecht, wie No. één uioet zijn, geeft
dc meeste aanleiding lot ruzies in Indische
binnenplaatsen.
Hoewel het. veelal gebeurde, dalt Nita den
heer dc Lanter niet. zag, als hij in de mor
genuren aankwam en zij op hare kamer aan
haar werk bleef, ontmoette rij hem toch dik-
wiib Maar van al har© prachtige voorne
mens om don Assïsfent-Resident. op een
grooten afstand te houden, kwain niet veel;
het ging zoo moeilijk, het werd li'aar zoo on
mogelijk gemaakt door de omgeving, waarin
rij. hein zag. De heer de Lanter leek het. bo
vendien niet ens te merken als zij hem
mot. een effen gezichtje tegen trad'. In haar
eigen oog werd het bespottelijk zich stijf en
terughoudend voor te doen. terwijl niemand'
'en niets haar hiertoe aanleiding gaf en allen
mn haar heen oven eenvoudig en natuurlijk
waken: En dan, was het. niet aanmatigend in
de vriendelijke belangstelling, die de heer de
Lanter het logeetje zijner vrienden betoonde,
iets meer te willen zien Steeds uitermate be
leefd, behandelde hij het jonge meisje met
den grootsten eerbied, doch van eigenlijk hof-
nrnkt-n was geen sprake.
Slechts zeer zelden, wanin-. r zij bij toeval
naast elkaai zaten of een oogenblik alleen
waren, kwam er iets meer vertrouwelijks in
zijne stem terwijl hij liaar naar Wiminy
vroeg, zijn laatste portret wcnscht© to zien of
ernstig als gold liet een zaak van groot ge
wicht. men Nita het voor en tegen besprak
van de carrière, die haar broertje wonsebbe t©
kiezen. Hoe goed kende hij haar zwakke punt
weg was alle stijfheid in het uitweiden over
haar lieveling, haar trots, vergat Nita tot
wie» ze sprak en verviel in het. vermelden
van allerlei aardigb intimiteiten uit. zijn
jongens-leven, die eigenlijk alleen voor zustors
ooren bestemd waren. Dan gebeurde bet wel
eens, dat ze op eenmaal bleef steken en ver
logen den blik neersloeg voor den warmen
gloecl. die haiar uit de donkere oogen van
haar buurman tegen«traaide. Hoe kon zij
ook weten, dat hare verhalen over Vim in
die mat© zijne belangstelling wekten? Zeke
re» dag gebeurde er iets. dat. Nita eerst recht
verlegen maakte
Een spelletje, dat Nita dikwijls met Fit de
alleen speelde, tot groot vermaak van den
kleinen vents wa-é bek in pottelet of photo-
giaphecren. Gewoonlijk was Mied hot eer?te
slachtoffer want Fitsie vervulde altijd do
hoofdrol
Zelf gephotographeevd te wordmi, daar had
liet. ventje veel tegen, want zijne drukke be
zigheden veroorloofden hem nu eenmaal niet,
kostbare minuten aan stilzitten te verspillen,
maar de kunst uit te oefenen, daar bad hij
wel tijd voor over.
Een stoel werd naar een ruim plekje ge-
sleept cn dc voorbereidende maatregelen wa
ren getroffen. „Fitsie bek in pottelet" (Fitsie
z.nl een portret maken), met deze woorden
werd Mied verzocht als model te dienen. De
photograaf stak zijn bolletje onder een an-
tiniakasser, zooals hij het een der logees in-
doriijd onder ©cn zwarten lap had zien doen,
ke. k Mied, die strak stond te starooge», twee
of drie seconden, aan en verklaarde do zitting
afgeloopen met. een enggus (klaar). Dan
kwam ..Iantic aan de beurt, maar dat was
een heel lastig model, geen oogenblik stond
het stil, Fitsie moest telkens heen en w€er
loopen om een arm neer t© trokken of een
been recht te buigent. Hïj stampt© met zijne
kleine voetjes op den grond!: „tantie, til
taan." waartoe de ongehoorzame tantie ge
woon ijk slechts wilde besluiten, als de
photograaf haar een zoentje of meer was ko
men brengén.
Op dien bewusten dag, liet was een Za
terdagavond. had Nita eerst niet» Fits en
Mied allerlei draafspelletjes gedaan en vond
het dus uitstekend tben Fitsio met zijn „be-
kin pottelet" aankwam. Achtereenvolgens
liad zij, geposeerd als een hond, een. vogel
met een langen papieren snavel, een olifant
mot een snuit-, en wat Fitrie's vindingrijke
gt -ti meer verzinnen kon, toert hij op eens
«•on geheel nieuwen inval kreeg.
..Tantie méést een mooie juffrouw uit de
zee wezen.
Wordt Vervolgd