54.
l,te Jaargang
Vrijdag 1 Augustus 1902.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
In het Zonneland.
gen:
34*
71*
SFCORTSCH
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 maunden voor Amorsfoortf 1.25.
Idem franco per poet. - 1.75.
- Wonderlijke nummers - o.O-">.
Deze Couraut verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 nnr
's morgeus bij do Uitgmers in te zonden.
Uitgevers: VALKHOFF C<>.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN
Tan 1—5 regelsf 0.75.
Elke regel meer0.15.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel on bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
hut herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
IfjM
Politiek Overzicht
Be verhouding Insschen
Boereu en Eugcischcu.
Het was verleden Dinsdag voor de eerste
sal, dat m het Britsche Lagerhuis het Zuid-
Afrikaansche vraagstuk ter sprako is geko-
oien in de nieuwe gedaante waarin het door
'tsluiten van den vrede is gekomen. „A tre
mendous subject", d. i. een onderwerp van
schrikbarenden omvang, noemde Sir Ilenry
Campbell-Bannerman, de leider van de oppo
sitie, dit vraagstuk, en de minister van kolo
niën zeide hom na, dat nooit eene taak van
schrikbarender omvang op de schouders van
eene regeering werd gelegd dan die, voort
vloeiende uit den tegen woordigen staat van
laken in Zuid-Afrika. „Wij moeten als 't
ware orde uit een chajos te voorschijn bren
gen, vijandige hartstochten begraven, die wij
evenzeer betreuren als de andere zijde dit
kan doen, liet land. terugbrengen tot den toe
stand' van welvaart, die, naai* wij vertrouwen,
nu de oorlog voorbij is, grooter zal zijn dan
het ooit in zijine vroegere geschiedenis heeft
gekend; wij ^moeten alles aanbrengen wat ge
vorderd wordt om een nieuw bestuur te vesti
gen en gerechtshoven op te bouwen wij moe
ten ons de sympathie verschaffen van; hen, die
tot dusver onze bittere tegenstanders zijn ge
weest, het grootste gedeelte van de Boereu-be
volking naar haar land terugbrengen, de
Britsche volkplanters, die gedurende den oor-
waren uitgeweken, weder op hunne hoe
ven brengen, een stelsel van belastingen rege
len. dat. rechtvaardig behoort te zijn voor al
len, en niets doen om den vooruitgang to be
lemmeren van de nijverheid, waarvan gedu
rende vele jaren in de toekomst de veiligheid
en ctó 'Welvaart van het land moet afhangen.
Al deze dingen to doen en ze tegelijk te doen,
is eene taak zoo groot, dat wij allen steun mo
gen vragen, dien de leden aan de overzijde
Uns kunnen, geven, terwijl wij hen tegelijk om
verschoontng vragen met 'betrekking tot ons
«rei» werk
De grondtoon van Chamberlain's rede was;
verzoening. ..De oorlog is voorhij. Laat ons el
kaar de hand drukken. Vergeven en vergeten
zij onze leus." Hot is te hopen, dat die ge
zindheid zich zal handhaven en ook tegen
teleurstellingen bestand zal blijken, die wel
niet zullen uitblijven. Want dat het verzoen
ninssvvork altijd even gemakkelijk zal gaan,
is haast niet aan te nemen.
De Engelsdien hadden zoo dikwiils voor
speld, dat als eenmaal de oorlog ten einde
was, de Boeren overgelukkig zouden zijn zidli
Britsche burgers te voelen, dat het hun eem-
ee moeite kost te bekennen, dat dio voorspel
ling wel wat boud was. Zeer zeker, in do
eerste opwelling van vreugde over het tot
stand komen van den vrode hebben Boer en
Brit elkaar den krachtigen handdruk gege
ven, dien eerlijke tegenstanders gewoon zijn
elkaar te geven na den strijd. Maar op clen
eersten indruk is een tijd van kalm nadenken
gevolgd, en wanneer officieel de Transvalere
en Vrijstaters Britsche burgers geworden zijn,
i» hun hart zijn zij Boeren, gebleven.
Wi; weten thans uit den mond van generaal
Lucas Meijer, hoe het. staat met die beweerde
blijdschap van de Boeren over hun Britsch
burgerschap Op de vraag van een correspon
dent van den Manchester Guardian of het.
waar was dait zij allen zoo blij waren, Was het
antwoord van dezen Boerenstrijder„DenFje,
dat dat mogelijk wasDenk je, als iemand
al wat hij lief gehad heeft dood en ver weg
ziet, dat hij dan blij is? Het was hard, zeg ik
je, bitter hard."
Wij weten ook, dat generaal Louis Botha
de Boeren niet ala overwonnen beschoywt.
Wanneer er dingen zijn, waarvan zi: iet
spreken, zij denken er voortdurend a?' Ge
loof en hoop zullen hen staande houa-
Volgens oom correspondent uit Joh: ies-
burg denken de Boeren in het algeme- en
kel er aan hoe zij de rampen zullen hers en,
die door den oorlog geslagen zijn, en er
onder hen noch bitterheid noch sympatlnt, je
gens de Engelsehen. Zij zijn vo-lstrekt onver
schillig, behalve op één punt, dat van hunne
nationaliteit. „Hunne tradities worden stipt
in acht genomen, hoezeer zonder vijandigheid
jegens de Engelsohén. Hunne houding is af
wachtend zij wachten om te zien welk be
stuur men hun geven zal."
Konden woorden de Boeren verzoenen met
den nieuwen, staat van zaken, dan zou voor
zeker dat resultaat niet. uitblijven. De rede
van Chamberlain, die wij aannaaiden, is er
mede een bewijs van 'hoezeer men in woorden
de Boeren tegemoet komt Het welsprekende
slotwoord luidt: ..Wii hebben^niet het voor
nemen, wij hebben niet de begeerte, dat. de
Boeren, onze vroegere viianden, zullen breken
met ail hunne oude traditiën. Wii verlangen,
dal zij al de beste kenmerken van hun ras
zullen behouden. Wij hopen, dat zii ons do
hand zullen drukken en dat zii de vijandige
hartstochten zullen begraven, die hebben be
staan, en dat zij met ons zullen samenwerken
om den voorspoed van Zuid-Afrikal te verzeke
ren onder eene vlag die. wat- men er ook van
moge zegden, in rider geval beschermd heeft
verschillen van ras, verschillen van gods
dienst., verschillen van taal en die aan allen,
die onder 'haar leVon, zal verzekeren het
vreedzame genot van hnnnen óver en de zege
ningen van eene voor allen gelüke gerechtig
heid
Aan woorden van waardeering en wel wil-
Irnidheid yoor d'«i TWrcm i« geen gebrek.
Mevr W; zon dndetf, "cT'e afwachten
Telegrammen.
Lest-,even, SI Juli. Te Landerne.au, waar
hot verzet der inwoners ernstige onlusten
deed vreezen bij gelegenheid van de sluiting
van de zusterscholen, is de toestand minder
gespannen geworden. De zusters verlieten de
stad.
Te St.-Meen duurt het verzet nog voort.
Londen, SJ Juli. Het heden verschenen
bulletin houdt in. dat de toestand van den
Koning snelle vorderingen heeft gemaakt se
dert verleden Maandag. De algemeene toe
stand laat niets te wenjchen over. De wond
sluit zich op bevredigende wijze. De Koning
kan nu gemakkelijk zonder steun wandelen
over de geheele lengte van de: brug.
Het volgende bulletin zal den 7en Augus
tus verschijnen.
Londen, dl Juh. Het Lagerhuis heeft
niet 183 tegen 8(> stemmen een krediet toe
gestaan van 250.000 pond sterling als een
gift voor de Wcst-indiscbe koloniën. Minister
Chamberlain zwtte uiteen, dat het doel van
de schenking is do suikerplanters in iaat. te
stellen om, het- tijdsverloop tot de afschaffing
van de prcuiiën in 1903 door te komen. De
suikerplanters vragen slechts een billijke be
handeling en gelooven dat, als de nremiën
worden afgeschaft, zij m staat zullen zijn,
den strijd tegen de Europeesche mededinging
vol te bonden. De minister gelooft dat do
suikerconventie een afdoende maatregel is
de overeenkomst behoort naar de lobter en
■den geest tc worden uitgevoerd.
Sydney, 1 Aug. Er is eene ontploffing
voorgekomen in de kolenmijn Wollongong
bij do Mount. Kembla. De gebouwen in do
groeven en aan, den mond zijn verwoest. 149
personen zijn gered! men. gelooft, dal. 100 nog
ingesloten zijn en vreest, dat hun toestand
hopeloos is. Een gedeelte van de mijn staat
in brand.
Het parlemen t, verdaagde zijne zii t ing als
toeken van sympathie
Frankrijk.
Een correspondent van de Frankf. Ztg.
geeft een terugblik op de te Parijs voorge
vallen straattooneelen, die tot kenschetsing
van den aard van het voorgevallene niet
zonder belang is. De politie heeft z. i. aan
spraak op dubbele waardeeringzij bescherm
de mert den besten wil en met hare beste
kra ih.Sen het vergaderingsrecht der olericale
oppositie, zoolang deze zich bepaalde tot
vergaderen in besloten ruimten. De politie
belette, dat hunne lokalen door de socialisten
bestorm d werdende clerical en konden on
der elkaar ongestoord hunne ontboezemingen
houden en hef. hoofd van den staat en de
rogeering smaden zooveel zij wilden7.oodra
echter do vergaderingen afgeloopen waren,
dulde de politie ge ene debatten op de straat
meer; zij liet de deelnemers bij groepen uit
en dirigeerde hen naar eene plaats, waar
geene tegenstanders meer te vinden waren.
Het uitgaan van alle vergaderingen werd dus
zonder incidenten voltrokkende clericalen
voelden aiclv daarbij zeer behagel ijk en ver
spreidden zich mu.^iil in de straten, want
zij wisten, dat hier Vunne tegenstanders al
toos de meerdeilic® hadden. In de Rue
d'Athènes maakte *et zwijgen van de pas
nog zoo öpgewohdcn (Teelnemers aan de ver
gadering een zoo kluebtigen indruk, dat een
inspecteur van politie zich niet onthouden
kon van 't maken eener vergelijking met eene
kudde schapen, die slechts blaat zoolang zij
opgesloten is.
In de straten, die de politie aan het ver
keer overliet en waarin de socialisten zich
verzamelden, heersuhte natuurlijk veel lawaai,
maar de politie vervulde ook hier met takt
haren plialit en nam de verstrooide oppositie
elementen geregeld tegen de meerderheid in
bescherming. De afgevaardigde Millevoye er
kent zelf in de Patrio, dat de prefect, van
politie Lépine verleden Zondag hem met
eigen gevaar uit de menigte bevrijdde, die
hem op de Place de la Concorde bedreigde.
De politie verkeerde overigens bij al deze
manifestation in geen bijzonder moeiolijken
toestandhet groote publiek gedroeg zich
volkomen onverschillig tegenover de clericale
betoogere en de socialisten en radicalen hun
nerzijds hadden geen roden om tegen de po
litie kwaadwillig gezind te zijnop de Place
de la Concorde zongen zij zelfs met humor
en spot op de raanifesteereude dame»C'est
Lépine qu'il vous faufc. Dat zich onder de më-
nigte van de Zondags-manifestanten ook een
aantal brutale lieden wilden doe» gelden,
spreekt van zelf, maar de algemeene aard
van alle betoogingen bleef goedaaidig omdat
de kleine minderheid der clericalen niets
kwaads kon doen en do socialisten niets
kwaads wilden doen
In de Champs Elvsées was de Sclir. oogge
tuige van een tooneeltje, dat getuigt, van de
stemming onder het publiek. Terwijl de poli
tie een aantal jonge schreeuwers van den rij
weg verdrong, zwaaide op het trottoir eene
jonge dame zeer opgewonden met. hare para
sol onder (den kreet„Vivent les soeurs,
vive la liberie Een naast haar staand jóng-
mensoh klopte baar op den mg: ..Bravo, me
juffrouw, bravo, leve de vrijheid!" Zij kijkt
haren buurman mJt voldoening aan, maar
voordat zij er op bedacht is, heeft hij hear om
de leest gepakt en... gekust. Vive la liberté
Engeland.
De genezing van den. Koning maakt goede
vorderingen. De bejjeikonde bepalingen be
treffende zijn diëet zijrn in den laatsten tijd
aanmerkelijk verzacht. Nadat de Koning den
29en Juli de eerste oefeningen in het gaan
had verricht, werd den 30en, Juli van het
sociëteitsgebouw van de Royal Yacht Squa
dron uit waargenomen, dat hij op het dek
van zijn jacht geruim en tijd, slechte licht
op zijn stok steunende, ©ogenschijnlijk zon
der noemenswaardige inspanning op- en neer
ging. Ook het. cpatman en "aan zitten en
het veranderen van houding moet geene be
zwaren veroorzaken.
De algemeene toestand wordt als zoo gun
stig geschetst, dat zelfs de geneeshceven ver
baasd zijn.
In de zaak tegen kolonel Lynch ia thans
de laatste getuige a charge geboord. l>e ver
dediger verzocht daarna enkele dagen uit
stel, oan den. beschuldigde in staat, te stellen,
de tegen, heim uitgebrachte verklaringen in
hun geiheel te overzien en zijne opmerkingen
daarover te maken, wanneer daartoe aanlei
ding is. Morgen wordt met de behandeling
voortgegaan.
De stoomboot Orotava heeft te Southamp
ton vier standbeelden aan lar.d gebrscht,
waarvan elk omstreeks twee ton weegt en die
uit goudkleurig brons vervaardigd zijp. Drie
van deze standbeelden wei-den kort. na de
nederlaag van dr. Jameson bij Krugersdorp
te Pretoria opgericht. Zii stellen, president
Kruger en d.o generaals Joubert c-n Cionjé
voor. de beide laatsten. in de vcldunifonn
van de Boereu. Het vieide standbeeld ia uit
Bloemfontein afkomstig en is dat van presi
dent Steyu, die eveneens in velduniform is
voorgesteld. Lord Kitchener heeft deze lvisto
risoho gedenk teekeren geschonken aan het
korps officieren van do Royal Engineers voor
zijn museum.
Italië.
Volgens de Tnbima wordo de gezant ril-
vestrelli. die uit. Bern is teruggeroepen, naar
Athene verplaatst. De tegenwoordige gezant
to Athene, hertog Avarna, gaat naar Bern.
Dc benoeming van kardinaal Go tri to!
prefect van den propaganda en de andere
daarmee samenhangende benoemingen in het
Vatacaaii. verwekteu, algetmcwne verrassing,
omdat er in 't openbaai' wei sprake wn- van
de candidatuur van andere kardinalen voor
dit- ambt, maar er noot. van Gotti sprake
was. Gotti is bij den paus zeer gezien en
weix.lt sedert la.ng lieschouwd als pa pa bi le,
d. i een van diegenen -onder do kaïdiualen,
die eventueel voor het pontificaat in aan
merking zouden kunnen komen. Do beoor
deel mg van zijne benoeming is zeer ulteeu-
lonpend.
In antwoord op ge nichten, die in de laat
ste dagen liepen, heeft de minister van bin
nen la ndsche zakf .1 Giolithi tot een van zijne
politieke vrienden gezegd, dat de regeering
volstrekt geen plan had om den datum van
de algemeene verkiezingen te bespoedigen en
dat zij zich hield aan hare laatstelijk in het
parlement afgelegde verklaring, dat de Ka
mer haar mandaat tot het einde toe zou
vervullen.
fn verschillende plaatsen van do Romagna,
inzonderheid te Terni, zijn huiszoekingen o-e-
daan bij personen, die onder verdenking van
anarchistische propaganda staan.
Portugal.
Uit Lissabon wordt bericht, dat de laat
ste Boeren, die wegens den oorlo-g in Por
tugal bedwongen verblijf hielden, van Cal-
das da Bainha aan boord van de stoomboot
Kronprinz naar Nederland vertrokken zijn.
Oostenrijk.
Het wordt bevestigd, dat de Duitsolie
kroonprins, die lezen zomer de groo:.e mar
nioeuvres van heit. leger van Oostenrijk-i^on.-
gaxijo zal bijwonen, voor of na deze ma
noeuvres ecnige dagen te Weenen zal ver
toeven, als gast van keizer Frans Jozef.
Rusland.
De Keizer heeft gisteren in het groote
paleis van Peterhof prins Komatsoe, van Ja
pan, ontvangen.
De minister van financiën heeft eenige we
ken geleden eene commissie uitgezonden, om
te doen constateeren den staat, waarin, de
Siberische en Mandsjoerijische spoorweg zich
bevindt, ten einde daardoor de mogelijkheid
te verkrijgen om zich met de West-Europee-
sche staten in verbinding te stellen tot het
verkrijgen van eene reohtstreeksche verbin
ding van Duitschland, de Nederlanden en
Frankrijk met het verre Oosten. Deze com
missie is thans naar Petersburg teruggekeerd
en is zeer voldaan over hare bevindingen. Zij
is van oordcel, dat men langs de Siberische
en Mandsjoarijsche lijn niet alleen het snelst,
maai- ook het goedkoopst van West-Europa
maar Oost-Azië zal kunnen komen. De geheele
afstand zal in 19 a 20 dagen afgelegd kunnen
worden. Eene voorwaarde daarbij is intus.
schen, dat de snelheid van het. \*srvoer over
de gansche Oost-Aziatische lijn vrij aanzien
lijk wordt vermeerderd.
Verder heeft de commissie hare bijzondere
aandacht gewijd aan hot Russische goederen
verkeer naai- Oo&t-Azië. Men wil de Siberi-
sohe en Mandsjoerij|9ohe> lijn in hoogere mate
dan tot dusver dienstbaar maken aan den in
voer van Russische producten in noordwes
telijk China. Tot dusver is zij in dit opzicht
nog van betrekkelijk weinig nut geweest.
Het geheele materiaal, dat de oommissie
heeft verzameld, zal aan eene nauwkeurige
overweging onderworpen worden en men
hoopt dc nieuwe regeling van de trafiek, ten
einde haar aan de gestelde eischen te doen
beantwoorden, reeds in het aanstaande na
jaar. op zijn laatst met het begin van het
volgende jaar, te kunnen invoeren.
Azië.
De Central News bericht uit New-York,
dat het staatsdepartement te Washington
Indische Roman
DOOR
Meir. O V I X K—8 OER,
De heer des huizer moest overal de oogen
laten gaan en dikwijls hardop zijne wonken
en bevelen geven, daar do jongens vrij on
beholpen dienden. Zij brachten eenige solio-
rils allereerst bij de jongelui in plaats vain
?e de getrouwde dames to presenteeren eens
zelfs werd de arme Radon-Ajoe geheel overge
slagen.
Lachend bood de gastheer haar zijne ver
ontschuldigingen.
„Ja, ja," plaagde do Regent-, „nu zien we
pas goed wat hier ontbreektzonder de zor
gende hand eener huisvrouw, loopt de machi
ne verkeerd"
U heeft gelijk, groot gelijk. Regent," ant
woordde de Assistent-Resident opgewekt en
lm poogde Nita's blik op te vangen, doch
ji?t meisje bleef strak op haar bord turen.
Na afloop der tafel verspreidde zich hef
gezelschap buiten en door het huis. Jowien
troonde Nita inca
..Maar Wien," hield deze haar tegen, toen
zij. aan den ingang van een keurig ingericht
vw trek je stonden, „we mogen hier maar niet
overal inloopen."
„Verbeeld je Nita, bij oom Charles zijn wij
even thuis als bij ons. Weet je wat hij altijd
zegt? „Alle deuren, die openstaan, moog jelui
altijd binnengaan. Vindt je het hier niet
snoezigt' en zij trok Nita over den drempel.
„Deze kamer liet oom voor zijne aanstaande
vrouw inrichten en langen tijd is zij gesloten
geweest. Nu lijkt oom haar weer injgebruik
te hebben, genomen, zou je het niet „ideaalig"
vinden zulk een boudoir te hebben Bewon
derend liepen de meisjes rond toen traden
zij voor het wijdgeopende venster en keken
naar den prachtigen sterrenhemel op. „Onze
oude kindermeid," sprak Nita, „placht ons
te vertellen, dat de stenen oogen van jonge
ge-torven kinderen waren als zij zoet ge
speeld hadden in den hemel, mochten zij!
's avonds naar b&neden kijken wat de mon-
scheu op do wereld uitvoerden."
„Wat een aardig sprookje," vond Wien,
„kijk eens Nie, zouden die twee, daar vlak
boven dien grooten assem, Mied's oogjes kun
nen zijn, zij schitteren zoo". In gedachten ver
diept. bleven beide meisjes een geruinnen tijd
zwijgen. Nita steunde haar hoofd tegen den
raampost en zocht lui „Zuiderkruis", „Ken
jij; vele sterren bij naam. Wien?" vroeg zij,
on geen antwoord ontvangend, koek zij om
Jowien was verdwenen, doch juist trad de
heer de Lanter binnen, cn slooti do wijd geo
pende deur tot- op een kier. Op het jonge
meisje toetredend, sprak hiji, moeite doende
zijne trillende stem in bedwang tc houden:
„Juffrouw Wendeler, niemand kon mij zeg
gen waar u was en nu doet een gelukkig toe
val mii u hier alleen vinden. Vertel mij eens,
is u nu heusch weêr geheel in orde? geen
hoofdpijn meer, ook niet duizelig?
U ziet cr gelukkig ook veel beter uit. Mag
ik een oogen blik bij u blijven, praten?" en
schoof Nita een crapaud toe, zich tegen
over haar zettend.
Nita wenscihte zich mijlen ver, zij hoorde
do stem vair mevrouw Perkens en de bin-
ncngalea ij, en hoopte, dat deze binnen zou ko
men. doch in plaats, daarvan word de dem
on u hot boudoirtje zacht gesloten. Dit deed
hare verwarring nog toenemen, maar zij moest
iet zeggen, zij kon niet. dadelijk wegloo-
P211-
Mocht) haar nu maar een onverschillig on
derwerp invallen „Wat een beeldig Ingericht,
vertrekje is dit/ zei ze eensklaps, aam het
gedwongen rt ilzwijgen een eind makend, ter
wijl havo oogen beurtelings bewonderend rust
ten op de elegante meubeltjes, fraaie wand
versieringen en kostbare bibelots, die, in
goeden smaak vereonigd.de kamer tot een be-
paald snoeperig m-stjo maakten.
„Bevalt liet u goed? dat doet mij groot
genoegen. U deukt dus. dat eene elegante
dame dit boudoirtje naar haar smaak zou vin
den en er gaarne vertoeven/?"
„Stol, dat. zii, in een kamertje als dit. wou
boudeeren," schertste Nita.
„Gelooft) u heusch dat zij er nooit aairi
leuling toe zou hebben?" en mei moeilijk be
dwongen ontroering vervoegde hii„Juffrouw
Wendeler, kan u zich voorstellen hoe ik mijne
vrouw het leven zoo gelukkig zou willen ma
ken, dat. zii zich steeds opgeruimd en bliji ge
ste n d 7.ou voel cn
Nita's gelaat was onduidelijk te onderschei
den in de schaduw der zware poi-tières. ter
wijl het licht van de staande lamp, gedempt
door de groote abat-iour. slechts flauw tot.
dit hoekje doordrong. D% heer de Lanter kon
niet zien hoe angstig en verschrikt dc groote
oogen hem aanstaarden. Hij was hier iiiet
binnengetreden met het voornemen Nita's
hand tc vragen, meer dan eens had hij- eene
betere gelegenheid ongebruikt voorbij laten
gaan, weerhouden door ecu onbepaald voor
gevoel, dat de tijd nog niet daar was. Doch
nu wilde hi| daar niet. naar luisteren dio
heerlijke dag in bijna onafgebroken samen
zijn mot de vrouw, die hij vurig beminde
had zijn verlangen, haar voor goed zijn eigen
t;- noemen, al sterker doen toenemen. En nu
bood zich onverwaoht deze gelegenheid om
nog vóór deze dag ten einde spoedde, zeker
heid te 91'langen, haar al of niet zijn meisje
te weten...
De Lanter vatte Nita's hand cn, toen zij
haar terug wilde trekken, greep hij ze slechts
te vaster en fluisterde vol ingehouden harts
tocht: ..Nita. lieveling, je moet het weten,
je moet het gevoeld hebben, dat ik je meer
liefheb dan mijn leven, maak mij gelukkig
kincl, zeg, dat. je mijn vrouw wilt worden."
Hij boog zich voorover om het antwoord1
van hare lippen te lezen, maai* Nita onttrok
hare handrn aan zijn warmen greep, en ver
borg haar gezichtje. Zii hoorde Mientje Wie-
Ier zeggen „Ja, al» je dien kondt. krijgen..."
Toen herleefde het vrecsolijk tooneel met juf
frouw Nriuwmoiier. en zacht het hoofd schud
dend sprak zij. nauwelijks hoorbaar door hare
tranen heen, „ik kan uietik kan niet
Hii- werd doodsbleek, zihio stom k'onk als
gebroken. ..Waarom niet. Nit.nv en toen nog
zachter fluisterend „Kind. heb jc een ander
lief? In ITolla-nd misschien? ik heb dat wel
eens vermoed.in dat geval zal 'k je niets
meer vragen..."
„O neen! o neencn Nita «loog bare nat
be schrei cri- oogon vol tot de Lanter op doch
week terug voor zijn diep bedroefden, «moe-
kenden blik.
„Wat is er dan? voel je niets voor me?
heb je mij inhei geheel met lief?''
„Niet. genoeg, klonk liet aarzelend van
luare lippen, en toen, u wanhoop de handen
wringend, bad zij. „Ach, laat mij alleen, ik
kan u zoo bedroefd niet zien, mijn hart breekt
er bij.1'
Op eens richtte do Lanter zich- op, zijne
trekken ontspanden zich, een heldere glans
lichtte uit de donkere oogen. Voorzichtig en
zacht liet hij zijne hand op Nita's schouder
rusten en sprak op kalmeerenden toon.:
„Schenk mi) nog een oogenblik Nita, geloof
mij. je hoeft niet bang te zijn, dat ik door
woord of blik het half uur, dat we hier sa
men doorbrachten, zal. te binnen brengen.
Outnee-m mijj echter niet alle hoop, laat mij,
als vroeger, met je mogen omgaan, als een
goed vriend, meer niet Ik zal geduldig mijn
tijd afwachten, je niet dringen, niet -haasten,
je in geen enkel opzicht lastig wezen. Maar
zoolang je hart nog vrij is. geef ik den moed
niet verloren.
Eerli jk zal ik mij aan de gestelde voorwaar
den houden, daar kan je gerust op wezen
doch dan mag ik ook op Tembong Goeuoeng
blijven komen, je zult mij niet ontvluchten
wel?... Vertrouw mij toch kiud," vervolgde
hij teeder, „voor geen geld ter wereld zou ik
je angst of schrik aanjagen."
Br sprak zulk een oneindige, zorgende lief
de uit zijn woorden, dat Nita getroffen hare
hand in de zijne legde, terwijl zij preveld©;
..U is heel goed
..Neen kind'." klonk het haar innig te*
„Ik heb je alleen héél, héél lief.w
Heti volgende oogenblilc was Nita alleen,.
Word» vervolgd.