54. l,te Jaargang Vrijdag 1 Augustus 1902. BUITENLAND. FEUILLETON. In het Zonneland. gen: 34* 71* SFCORTSCH ABONNEMENTSPRIJS: per 3 maunden voor Amorsfoortf 1.25. Idem franco per poet. - 1.75. - Wonderlijke nummers - o.O-">. Deze Couraut verschijnt Dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 nnr 's morgeus bij do Uitgmers in te zonden. Uitgevers: VALKHOFF C<>. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN Tan 1—5 regelsf 0.75. Elke regel meer0.15. Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel on bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot hut herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Eene circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. IfjM Politiek Overzicht Be verhouding Insschen Boereu en Eugcischcu. Het was verleden Dinsdag voor de eerste sal, dat m het Britsche Lagerhuis het Zuid- Afrikaansche vraagstuk ter sprako is geko- oien in de nieuwe gedaante waarin het door 'tsluiten van den vrede is gekomen. „A tre mendous subject", d. i. een onderwerp van schrikbarenden omvang, noemde Sir Ilenry Campbell-Bannerman, de leider van de oppo sitie, dit vraagstuk, en de minister van kolo niën zeide hom na, dat nooit eene taak van schrikbarender omvang op de schouders van eene regeering werd gelegd dan die, voort vloeiende uit den tegen woordigen staat van laken in Zuid-Afrika. „Wij moeten als 't ware orde uit een chajos te voorschijn bren gen, vijandige hartstochten begraven, die wij evenzeer betreuren als de andere zijde dit kan doen, liet land. terugbrengen tot den toe stand' van welvaart, die, naai* wij vertrouwen, nu de oorlog voorbij is, grooter zal zijn dan het ooit in zijine vroegere geschiedenis heeft gekend; wij ^moeten alles aanbrengen wat ge vorderd wordt om een nieuw bestuur te vesti gen en gerechtshoven op te bouwen wij moe ten ons de sympathie verschaffen van; hen, die tot dusver onze bittere tegenstanders zijn ge weest, het grootste gedeelte van de Boereu-be volking naar haar land terugbrengen, de Britsche volkplanters, die gedurende den oor- waren uitgeweken, weder op hunne hoe ven brengen, een stelsel van belastingen rege len. dat. rechtvaardig behoort te zijn voor al len, en niets doen om den vooruitgang to be lemmeren van de nijverheid, waarvan gedu rende vele jaren in de toekomst de veiligheid en ctó 'Welvaart van het land moet afhangen. Al deze dingen to doen en ze tegelijk te doen, is eene taak zoo groot, dat wij allen steun mo gen vragen, dien de leden aan de overzijde Uns kunnen, geven, terwijl wij hen tegelijk om verschoontng vragen met 'betrekking tot ons «rei» werk De grondtoon van Chamberlain's rede was; verzoening. ..De oorlog is voorhij. Laat ons el kaar de hand drukken. Vergeven en vergeten zij onze leus." Hot is te hopen, dat die ge zindheid zich zal handhaven en ook tegen teleurstellingen bestand zal blijken, die wel niet zullen uitblijven. Want dat het verzoen ninssvvork altijd even gemakkelijk zal gaan, is haast niet aan te nemen. De Engelsdien hadden zoo dikwiils voor speld, dat als eenmaal de oorlog ten einde was, de Boeren overgelukkig zouden zijn zidli Britsche burgers te voelen, dat het hun eem- ee moeite kost te bekennen, dat dio voorspel ling wel wat boud was. Zeer zeker, in do eerste opwelling van vreugde over het tot stand komen van den vrode hebben Boer en Brit elkaar den krachtigen handdruk gege ven, dien eerlijke tegenstanders gewoon zijn elkaar te geven na den strijd. Maar op clen eersten indruk is een tijd van kalm nadenken gevolgd, en wanneer officieel de Transvalere en Vrijstaters Britsche burgers geworden zijn, i» hun hart zijn zij Boeren, gebleven. Wi; weten thans uit den mond van generaal Lucas Meijer, hoe het. staat met die beweerde blijdschap van de Boeren over hun Britsch burgerschap Op de vraag van een correspon dent van den Manchester Guardian of het. waar was dait zij allen zoo blij waren, Was het antwoord van dezen Boerenstrijder„DenFje, dat dat mogelijk wasDenk je, als iemand al wat hij lief gehad heeft dood en ver weg ziet, dat hij dan blij is? Het was hard, zeg ik je, bitter hard." Wij weten ook, dat generaal Louis Botha de Boeren niet ala overwonnen beschoywt. Wanneer er dingen zijn, waarvan zi: iet spreken, zij denken er voortdurend a?' Ge loof en hoop zullen hen staande houa- Volgens oom correspondent uit Joh: ies- burg denken de Boeren in het algeme- en kel er aan hoe zij de rampen zullen hers en, die door den oorlog geslagen zijn, en er onder hen noch bitterheid noch sympatlnt, je gens de Engelsehen. Zij zijn vo-lstrekt onver schillig, behalve op één punt, dat van hunne nationaliteit. „Hunne tradities worden stipt in acht genomen, hoezeer zonder vijandigheid jegens de Engelsohén. Hunne houding is af wachtend zij wachten om te zien welk be stuur men hun geven zal." Konden woorden de Boeren verzoenen met den nieuwen, staat van zaken, dan zou voor zeker dat resultaat niet. uitblijven. De rede van Chamberlain, die wij aannaaiden, is er mede een bewijs van 'hoezeer men in woorden de Boeren tegemoet komt Het welsprekende slotwoord luidt: ..Wii hebben^niet het voor nemen, wij hebben niet de begeerte, dat. de Boeren, onze vroegere viianden, zullen breken met ail hunne oude traditiën. Wii verlangen, dal zij al de beste kenmerken van hun ras zullen behouden. Wij hopen, dat zii ons do hand zullen drukken en dat zii de vijandige hartstochten zullen begraven, die hebben be staan, en dat zij met ons zullen samenwerken om den voorspoed van Zuid-Afrikal te verzeke ren onder eene vlag die. wat- men er ook van moge zegden, in rider geval beschermd heeft verschillen van ras, verschillen van gods dienst., verschillen van taal en die aan allen, die onder 'haar leVon, zal verzekeren het vreedzame genot van hnnnen óver en de zege ningen van eene voor allen gelüke gerechtig heid Aan woorden van waardeering en wel wil- Irnidheid yoor d'«i TWrcm i« geen gebrek. Mevr W; zon dndetf, "cT'e afwachten Telegrammen. Lest-,even, SI Juli. Te Landerne.au, waar hot verzet der inwoners ernstige onlusten deed vreezen bij gelegenheid van de sluiting van de zusterscholen, is de toestand minder gespannen geworden. De zusters verlieten de stad. Te St.-Meen duurt het verzet nog voort. Londen, SJ Juli. Het heden verschenen bulletin houdt in. dat de toestand van den Koning snelle vorderingen heeft gemaakt se dert verleden Maandag. De algemeene toe stand laat niets te wenjchen over. De wond sluit zich op bevredigende wijze. De Koning kan nu gemakkelijk zonder steun wandelen over de geheele lengte van de: brug. Het volgende bulletin zal den 7en Augus tus verschijnen. Londen, dl Juh. Het Lagerhuis heeft niet 183 tegen 8(> stemmen een krediet toe gestaan van 250.000 pond sterling als een gift voor de Wcst-indiscbe koloniën. Minister Chamberlain zwtte uiteen, dat het doel van de schenking is do suikerplanters in iaat. te stellen om, het- tijdsverloop tot de afschaffing van de prcuiiën in 1903 door te komen. De suikerplanters vragen slechts een billijke be handeling en gelooven dat, als de nremiën worden afgeschaft, zij m staat zullen zijn, den strijd tegen de Europeesche mededinging vol te bonden. De minister gelooft dat do suikerconventie een afdoende maatregel is de overeenkomst behoort naar de lobter en ■den geest tc worden uitgevoerd. Sydney, 1 Aug. Er is eene ontploffing voorgekomen in de kolenmijn Wollongong bij do Mount. Kembla. De gebouwen in do groeven en aan, den mond zijn verwoest. 149 personen zijn gered! men. gelooft, dal. 100 nog ingesloten zijn en vreest, dat hun toestand hopeloos is. Een gedeelte van de mijn staat in brand. Het parlemen t, verdaagde zijne zii t ing als toeken van sympathie Frankrijk. Een correspondent van de Frankf. Ztg. geeft een terugblik op de te Parijs voorge vallen straattooneelen, die tot kenschetsing van den aard van het voorgevallene niet zonder belang is. De politie heeft z. i. aan spraak op dubbele waardeeringzij bescherm de mert den besten wil en met hare beste kra ih.Sen het vergaderingsrecht der olericale oppositie, zoolang deze zich bepaalde tot vergaderen in besloten ruimten. De politie belette, dat hunne lokalen door de socialisten bestorm d werdende clerical en konden on der elkaar ongestoord hunne ontboezemingen houden en hef. hoofd van den staat en de rogeering smaden zooveel zij wilden7.oodra echter do vergaderingen afgeloopen waren, dulde de politie ge ene debatten op de straat meer; zij liet de deelnemers bij groepen uit en dirigeerde hen naar eene plaats, waar geene tegenstanders meer te vinden waren. Het uitgaan van alle vergaderingen werd dus zonder incidenten voltrokkende clericalen voelden aiclv daarbij zeer behagel ijk en ver spreidden zich mu.^iil in de straten, want zij wisten, dat hier Vunne tegenstanders al toos de meerdeilic® hadden. In de Rue d'Athènes maakte *et zwijgen van de pas nog zoo öpgewohdcn (Teelnemers aan de ver gadering een zoo kluebtigen indruk, dat een inspecteur van politie zich niet onthouden kon van 't maken eener vergelijking met eene kudde schapen, die slechts blaat zoolang zij opgesloten is. In de straten, die de politie aan het ver keer overliet en waarin de socialisten zich verzamelden, heersuhte natuurlijk veel lawaai, maar de politie vervulde ook hier met takt haren plialit en nam de verstrooide oppositie elementen geregeld tegen de meerderheid in bescherming. De afgevaardigde Millevoye er kent zelf in de Patrio, dat de prefect, van politie Lépine verleden Zondag hem met eigen gevaar uit de menigte bevrijdde, die hem op de Place de la Concorde bedreigde. De politie verkeerde overigens bij al deze manifestation in geen bijzonder moeiolijken toestandhet groote publiek gedroeg zich volkomen onverschillig tegenover de clericale betoogere en de socialisten en radicalen hun nerzijds hadden geen roden om tegen de po litie kwaadwillig gezind te zijnop de Place de la Concorde zongen zij zelfs met humor en spot op de raanifesteereude dame»C'est Lépine qu'il vous faufc. Dat zich onder de më- nigte van de Zondags-manifestanten ook een aantal brutale lieden wilden doe» gelden, spreekt van zelf, maar de algemeene aard van alle betoogingen bleef goedaaidig omdat de kleine minderheid der clericalen niets kwaads kon doen en do socialisten niets kwaads wilden doen In de Champs Elvsées was de Sclir. oogge tuige van een tooneeltje, dat getuigt, van de stemming onder het publiek. Terwijl de poli tie een aantal jonge schreeuwers van den rij weg verdrong, zwaaide op het trottoir eene jonge dame zeer opgewonden met. hare para sol onder (den kreet„Vivent les soeurs, vive la liberie Een naast haar staand jóng- mensoh klopte baar op den mg: ..Bravo, me juffrouw, bravo, leve de vrijheid!" Zij kijkt haren buurman mJt voldoening aan, maar voordat zij er op bedacht is, heeft hij hear om de leest gepakt en... gekust. Vive la liberté Engeland. De genezing van den. Koning maakt goede vorderingen. De bejjeikonde bepalingen be treffende zijn diëet zijrn in den laatsten tijd aanmerkelijk verzacht. Nadat de Koning den 29en Juli de eerste oefeningen in het gaan had verricht, werd den 30en, Juli van het sociëteitsgebouw van de Royal Yacht Squa dron uit waargenomen, dat hij op het dek van zijn jacht geruim en tijd, slechte licht op zijn stok steunende, ©ogenschijnlijk zon der noemenswaardige inspanning op- en neer ging. Ook het. cpatman en "aan zitten en het veranderen van houding moet geene be zwaren veroorzaken. De algemeene toestand wordt als zoo gun stig geschetst, dat zelfs de geneeshceven ver baasd zijn. In de zaak tegen kolonel Lynch ia thans de laatste getuige a charge geboord. l>e ver dediger verzocht daarna enkele dagen uit stel, oan den. beschuldigde in staat, te stellen, de tegen, heim uitgebrachte verklaringen in hun geiheel te overzien en zijne opmerkingen daarover te maken, wanneer daartoe aanlei ding is. Morgen wordt met de behandeling voortgegaan. De stoomboot Orotava heeft te Southamp ton vier standbeelden aan lar.d gebrscht, waarvan elk omstreeks twee ton weegt en die uit goudkleurig brons vervaardigd zijp. Drie van deze standbeelden wei-den kort. na de nederlaag van dr. Jameson bij Krugersdorp te Pretoria opgericht. Zii stellen, president Kruger en d.o generaals Joubert c-n Cionjé voor. de beide laatsten. in de vcldunifonn van de Boereu. Het vieide standbeeld ia uit Bloemfontein afkomstig en is dat van presi dent Steyu, die eveneens in velduniform is voorgesteld. Lord Kitchener heeft deze lvisto risoho gedenk teekeren geschonken aan het korps officieren van do Royal Engineers voor zijn museum. Italië. Volgens de Tnbima wordo de gezant ril- vestrelli. die uit. Bern is teruggeroepen, naar Athene verplaatst. De tegenwoordige gezant to Athene, hertog Avarna, gaat naar Bern. Dc benoeming van kardinaal Go tri to! prefect van den propaganda en de andere daarmee samenhangende benoemingen in het Vatacaaii. verwekteu, algetmcwne verrassing, omdat er in 't openbaai' wei sprake wn- van de candidatuur van andere kardinalen voor dit- ambt, maar er noot. van Gotti sprake was. Gotti is bij den paus zeer gezien en weix.lt sedert la.ng lieschouwd als pa pa bi le, d. i een van diegenen -onder do kaïdiualen, die eventueel voor het pontificaat in aan merking zouden kunnen komen. Do beoor deel mg van zijne benoeming is zeer ulteeu- lonpend. In antwoord op ge nichten, die in de laat ste dagen liepen, heeft de minister van bin nen la ndsche zakf .1 Giolithi tot een van zijne politieke vrienden gezegd, dat de regeering volstrekt geen plan had om den datum van de algemeene verkiezingen te bespoedigen en dat zij zich hield aan hare laatstelijk in het parlement afgelegde verklaring, dat de Ka mer haar mandaat tot het einde toe zou vervullen. fn verschillende plaatsen van do Romagna, inzonderheid te Terni, zijn huiszoekingen o-e- daan bij personen, die onder verdenking van anarchistische propaganda staan. Portugal. Uit Lissabon wordt bericht, dat de laat ste Boeren, die wegens den oorlo-g in Por tugal bedwongen verblijf hielden, van Cal- das da Bainha aan boord van de stoomboot Kronprinz naar Nederland vertrokken zijn. Oostenrijk. Het wordt bevestigd, dat de Duitsolie kroonprins, die lezen zomer de groo:.e mar nioeuvres van heit. leger van Oostenrijk-i^on.- gaxijo zal bijwonen, voor of na deze ma noeuvres ecnige dagen te Weenen zal ver toeven, als gast van keizer Frans Jozef. Rusland. De Keizer heeft gisteren in het groote paleis van Peterhof prins Komatsoe, van Ja pan, ontvangen. De minister van financiën heeft eenige we ken geleden eene commissie uitgezonden, om te doen constateeren den staat, waarin, de Siberische en Mandsjoerijische spoorweg zich bevindt, ten einde daardoor de mogelijkheid te verkrijgen om zich met de West-Europee- sche staten in verbinding te stellen tot het verkrijgen van eene reohtstreeksche verbin ding van Duitschland, de Nederlanden en Frankrijk met het verre Oosten. Deze com missie is thans naar Petersburg teruggekeerd en is zeer voldaan over hare bevindingen. Zij is van oordcel, dat men langs de Siberische en Mandsjoarijsche lijn niet alleen het snelst, maai- ook het goedkoopst van West-Europa maar Oost-Azië zal kunnen komen. De geheele afstand zal in 19 a 20 dagen afgelegd kunnen worden. Eene voorwaarde daarbij is intus. schen, dat de snelheid van het. \*srvoer over de gansche Oost-Aziatische lijn vrij aanzien lijk wordt vermeerderd. Verder heeft de commissie hare bijzondere aandacht gewijd aan hot Russische goederen verkeer naai- Oo&t-Azië. Men wil de Siberi- sohe en Mandsjoerij|9ohe> lijn in hoogere mate dan tot dusver dienstbaar maken aan den in voer van Russische producten in noordwes telijk China. Tot dusver is zij in dit opzicht nog van betrekkelijk weinig nut geweest. Het geheele materiaal, dat de oommissie heeft verzameld, zal aan eene nauwkeurige overweging onderworpen worden en men hoopt dc nieuwe regeling van de trafiek, ten einde haar aan de gestelde eischen te doen beantwoorden, reeds in het aanstaande na jaar. op zijn laatst met het begin van het volgende jaar, te kunnen invoeren. Azië. De Central News bericht uit New-York, dat het staatsdepartement te Washington Indische Roman DOOR Meir. O V I X K—8 OER, De heer des huizer moest overal de oogen laten gaan en dikwijls hardop zijne wonken en bevelen geven, daar do jongens vrij on beholpen dienden. Zij brachten eenige solio- rils allereerst bij de jongelui in plaats vain ?e de getrouwde dames to presenteeren eens zelfs werd de arme Radon-Ajoe geheel overge slagen. Lachend bood de gastheer haar zijne ver ontschuldigingen. „Ja, ja," plaagde do Regent-, „nu zien we pas goed wat hier ontbreektzonder de zor gende hand eener huisvrouw, loopt de machi ne verkeerd" U heeft gelijk, groot gelijk. Regent," ant woordde de Assistent-Resident opgewekt en lm poogde Nita's blik op te vangen, doch ji?t meisje bleef strak op haar bord turen. Na afloop der tafel verspreidde zich hef gezelschap buiten en door het huis. Jowien troonde Nita inca ..Maar Wien," hield deze haar tegen, toen zij. aan den ingang van een keurig ingericht vw trek je stonden, „we mogen hier maar niet overal inloopen." „Verbeeld je Nita, bij oom Charles zijn wij even thuis als bij ons. Weet je wat hij altijd zegt? „Alle deuren, die openstaan, moog jelui altijd binnengaan. Vindt je het hier niet snoezigt' en zij trok Nita over den drempel. „Deze kamer liet oom voor zijne aanstaande vrouw inrichten en langen tijd is zij gesloten geweest. Nu lijkt oom haar weer injgebruik te hebben, genomen, zou je het niet „ideaalig" vinden zulk een boudoir te hebben Bewon derend liepen de meisjes rond toen traden zij voor het wijdgeopende venster en keken naar den prachtigen sterrenhemel op. „Onze oude kindermeid," sprak Nita, „placht ons te vertellen, dat de stenen oogen van jonge ge-torven kinderen waren als zij zoet ge speeld hadden in den hemel, mochten zij! 's avonds naar b&neden kijken wat de mon- scheu op do wereld uitvoerden." „Wat een aardig sprookje," vond Wien, „kijk eens Nie, zouden die twee, daar vlak boven dien grooten assem, Mied's oogjes kun nen zijn, zij schitteren zoo". In gedachten ver diept. bleven beide meisjes een geruinnen tijd zwijgen. Nita steunde haar hoofd tegen den raampost en zocht lui „Zuiderkruis", „Ken jij; vele sterren bij naam. Wien?" vroeg zij, on geen antwoord ontvangend, koek zij om Jowien was verdwenen, doch juist trad de heer de Lanter binnen, cn slooti do wijd geo pende deur tot- op een kier. Op het jonge meisje toetredend, sprak hiji, moeite doende zijne trillende stem in bedwang tc houden: „Juffrouw Wendeler, niemand kon mij zeg gen waar u was en nu doet een gelukkig toe val mii u hier alleen vinden. Vertel mij eens, is u nu heusch weêr geheel in orde? geen hoofdpijn meer, ook niet duizelig? U ziet cr gelukkig ook veel beter uit. Mag ik een oogen blik bij u blijven, praten?" en schoof Nita een crapaud toe, zich tegen over haar zettend. Nita wenscihte zich mijlen ver, zij hoorde do stem vair mevrouw Perkens en de bin- ncngalea ij, en hoopte, dat deze binnen zou ko men. doch in plaats, daarvan word de dem on u hot boudoirtje zacht gesloten. Dit deed hare verwarring nog toenemen, maar zij moest iet zeggen, zij kon niet. dadelijk wegloo- P211- Mocht) haar nu maar een onverschillig on derwerp invallen „Wat een beeldig Ingericht, vertrekje is dit/ zei ze eensklaps, aam het gedwongen rt ilzwijgen een eind makend, ter wijl havo oogen beurtelings bewonderend rust ten op de elegante meubeltjes, fraaie wand versieringen en kostbare bibelots, die, in goeden smaak vereonigd.de kamer tot een be- paald snoeperig m-stjo maakten. „Bevalt liet u goed? dat doet mij groot genoegen. U deukt dus. dat eene elegante dame dit boudoirtje naar haar smaak zou vin den en er gaarne vertoeven/?" „Stol, dat. zii, in een kamertje als dit. wou boudeeren," schertste Nita. „Gelooft) u heusch dat zij er nooit aairi leuling toe zou hebben?" en mei moeilijk be dwongen ontroering vervoegde hii„Juffrouw Wendeler, kan u zich voorstellen hoe ik mijne vrouw het leven zoo gelukkig zou willen ma ken, dat. zii zich steeds opgeruimd en bliji ge ste n d 7.ou voel cn Nita's gelaat was onduidelijk te onderschei den in de schaduw der zware poi-tières. ter wijl het licht van de staande lamp, gedempt door de groote abat-iour. slechts flauw tot. dit hoekje doordrong. D% heer de Lanter kon niet zien hoe angstig en verschrikt dc groote oogen hem aanstaarden. Hij was hier iiiet binnengetreden met het voornemen Nita's hand tc vragen, meer dan eens had hij- eene betere gelegenheid ongebruikt voorbij laten gaan, weerhouden door ecu onbepaald voor gevoel, dat de tijd nog niet daar was. Doch nu wilde hi| daar niet. naar luisteren dio heerlijke dag in bijna onafgebroken samen zijn mot de vrouw, die hij vurig beminde had zijn verlangen, haar voor goed zijn eigen t;- noemen, al sterker doen toenemen. En nu bood zich onverwaoht deze gelegenheid om nog vóór deze dag ten einde spoedde, zeker heid te 91'langen, haar al of niet zijn meisje te weten... De Lanter vatte Nita's hand cn, toen zij haar terug wilde trekken, greep hij ze slechts te vaster en fluisterde vol ingehouden harts tocht: ..Nita. lieveling, je moet het weten, je moet het gevoeld hebben, dat ik je meer liefheb dan mijn leven, maak mij gelukkig kincl, zeg, dat. je mijn vrouw wilt worden." Hij boog zich voorover om het antwoord1 van hare lippen te lezen, maai* Nita onttrok hare handrn aan zijn warmen greep, en ver borg haar gezichtje. Zii hoorde Mientje Wie- Ier zeggen „Ja, al» je dien kondt. krijgen..." Toen herleefde het vrecsolijk tooneel met juf frouw Nriuwmoiier. en zacht het hoofd schud dend sprak zij. nauwelijks hoorbaar door hare tranen heen, „ik kan uietik kan niet Hii- werd doodsbleek, zihio stom k'onk als gebroken. ..Waarom niet. Nit.nv en toen nog zachter fluisterend „Kind. heb jc een ander lief? In ITolla-nd misschien? ik heb dat wel eens vermoed.in dat geval zal 'k je niets meer vragen..." „O neen! o neencn Nita «loog bare nat be schrei cri- oogon vol tot de Lanter op doch week terug voor zijn diep bedroefden, «moe- kenden blik. „Wat is er dan? voel je niets voor me? heb je mij inhei geheel met lief?'' „Niet. genoeg, klonk liet aarzelend van luare lippen, en toen, u wanhoop de handen wringend, bad zij. „Ach, laat mij alleen, ik kan u zoo bedroefd niet zien, mijn hart breekt er bij.1' Op eens richtte do Lanter zich- op, zijne trekken ontspanden zich, een heldere glans lichtte uit de donkere oogen. Voorzichtig en zacht liet hij zijne hand op Nita's schouder rusten en sprak op kalmeerenden toon.: „Schenk mi) nog een oogenblik Nita, geloof mij. je hoeft niet bang te zijn, dat ik door woord of blik het half uur, dat we hier sa men doorbrachten, zal. te binnen brengen. Outnee-m mijj echter niet alle hoop, laat mij, als vroeger, met je mogen omgaan, als een goed vriend, meer niet Ik zal geduldig mijn tijd afwachten, je niet dringen, niet -haasten, je in geen enkel opzicht lastig wezen. Maar zoolang je hart nog vrij is. geef ik den moed niet verloren. Eerli jk zal ik mij aan de gestelde voorwaar den houden, daar kan je gerust op wezen doch dan mag ik ook op Tembong Goeuoeng blijven komen, je zult mij niet ontvluchten wel?... Vertrouw mij toch kiud," vervolgde hij teeder, „voor geen geld ter wereld zou ik je angst of schrik aanjagen." Br sprak zulk een oneindige, zorgende lief de uit zijn woorden, dat Nita getroffen hare hand in de zijne legde, terwijl zij preveld©; ..U is heel goed ..Neen kind'." klonk het haar innig te* „Ik heb je alleen héél, héél lief.w Heti volgende oogenblilc was Nita alleen,. Word» vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1902 | | pagina 1