r. S7.
1"* Jaargang.
Dinsdag 5 Augustus 1902.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
In het Zonneland.
ORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden toot Amersfoortf 1.25.
Idem franco per poet- 1.75.
Afaonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt Dagolijks, met uitzondering ran
Zon- en Feestdagen.
Adfertentiën. mededeelingen enz.v gelieve men vóór 10 uur
'i morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIÉN:
Tan 16 regels
Elke regel meer- 0.11.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bjj abonnement. Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgevingen.
Oproeping van verlofgangers.
De Burgemeester der gemeente Amersfoort,
Brengt bij deze ter kennis van den verlofgan
ger der Nationale Militie
B WILLEM VAN DEN BERG,
behoorende bij het le regiment veld-artillerie,
lichting 1897, dat het aan hem verleend verlof
wordt ingetrokken en hij op Woensdag, den
10 September 1902, onder de wapenen behoort
te komen, waartoe hij zich op dien dag vóór des
namiddags 4 uur bij zijn korps moet aanmelden,
in uniform gekleed en voorzien van verlofpas en
alle kleeding- en uitrustingstukken, bij zijn ver
trek met groot verlof medegenomen.
Voorts wordt 'hij verzocht, zich daags te voren
tusechen 9 en 12 uur, des voormiddags ter Se
cretarie te vervoegen, ten einde op den verlof
pa* dc noodige verklaringen te doen stellen.
Amersfoort, den 1. Augustus 1902
De Burgemeester voornoemd,
WUYTIERS.
Oproeping van verlofgangers.
De Burgemeester der gemeente Amersfoort,
Brengt bij deze ter kennis van den verlofgan
ger der Nationale Militie
JAN MATSEN,
behoorende bij het 8e regiment infanterie
lichting 1899, dat het aan hem verleende verlof
vordt ingetrokken en hij op Woensdag, den
13 Augustus 1902, onder de wapenen behoort
te komen, waartoe hij zich op dien dag vóór des
namiddags 4 uur bij zijn korps moet aanmelden,
in uniform gekleed en voorzien van verlofpas en
alle kleeding- en uitrustingstukken, bij zijn ver
trek met groot verlof medegenomen
Voorts wordt hij verzocht, zich daags te voren
taiechen 9 en 12 uur, des voormiddags ter Se
cretarie te vervoegen, ten einde op den verlof
pat de noodige verklaringen te doen stellen.
Amersfoort, den 1. Augustus 1902.
De Burgemeester voornoemd,
WTJYTEEQEtS.
Politiek Overzicht.
Een brief vttit Dreyfuw.
Zoo dikwijls het in de politiek wat stiller
wordt, komt de Dreyfus-zaak weer to berde.
Tot dusver zijn ?t slechts zwakke klanken, die
men hoordemaar zij hebben toch in zóó
verre beteekenis, dat- rij bewijzen, dat do
Dreyfuszaak leeft.
De amnestie vain verleden jaar heeft een
streep gehaald door alle strafprocessen, maar
kon niet beletten, dat een aantal burgerlijke
gedingen hun loop namen. De weduwe Henry
verkreeg eene veroordceling van Joseph Rei-
Jiack in een vonnis, dat getuigenis aflegt van
bet streven om de geit en de kool te sparen.
Maar ook de nationalistische bladen zijn aan
de beurt gekomen. De Libre Parole en de In-
transigcant hebben belangrijk moeten bloe
den voor de beleedigingen, die zij kolonel Pic-
quart cn den senator Joseph Fabre in de da
gen van strijd naar het hoofd geworpen heb
ben. Ook de Echo de Paris is veroordeeld tot
schadevergoeding aan Picquart en Joseph
Beinach. Daar echter geen bewijslevering was
toegelaten, leverden dc debatten in die pro
cessen slechts weinig belang.
Van meer beteekenis is een brief, dien Al
fred Dreyfus heeft gezonden aan de Radical,
omdat er uit. blijkt, dat de Dreyfus-zaak, naar
de-meening van Dreyfus zelf, nog volstrekt
niet afgedaan is. De brief heeft betrekking op
het verslag van een Amerikaansch blad van
eene voordracht van den clericalen schrijver
Le Roux. die te Baltimore zou hebben ver
klaard, dat Dreyfus hem onlangs had bekend
met Duitschland en Rusland in betrekking
geweest te zijn. De gewezen senator Ranc was
in de Radical tegen deze bewering opgeko
men en had later nog nader medegedeeld,
dat Le Roux hem na zijne terugkomst uit
Amerika had opgezocht omi die verklaring
uitdrukkelijk tegen te spreken zij, was door
de Baltimore Sun verzonnen. DreyRfe betuigt
iu zijn brief aan Ranc rijn dank, dat hij dit
heeft geconstateerd, en gaat dan voort-
..Daar iedereen thans weet, dat ik niet de
schrijver ben van het bordereau, verspreiden
zekere personen het gerucht, dat ik inderdaad
niet tot Duitschland in betrekking gestaan
heb, wel tot Rusland. Volgen-- de een en zou ik
aan Rusland onzen werkelijke» mobilisatie-
staat verkocht hebben, die de valschheid van
den door generaal Boisdeffre bij 't sluiten van
het bondgenootschap overgelegden staat had
aangetoond. Volgens anderen was ik door ge
neraal Boisdeffre zelf mtgenoodigd, dezen mo
bilisatie-staat, dien do generaal mij persoon
lijk zou hebben overhandigd, naar Rusland
te zenden, opdat de cijfers van de effectieve
sterkte, die langs den weg der spioneering be
kend geworden waren, de officieel opgegeven
cijfers zouden bevestigen. Gij haalt de schou
ders op tegenover dergelijke domheden, waar-
do vriend? Voor eenige weken zeide generaal
de Gallifet tot. onzen vriend Joseph Reinach.
die mij! gemachtigd heeft van deze uitdruk
king het gebruik te maken dat ik oorhaar zou
achten ..Het bordereau is van Esterhazy,
die twee helpers had Wat Dreyfus betreft,
die heeft nooit met Duitschland in betrekking
gestaan. Maar iemand, dien ik niet mag noe
men. zeide mij te Marienbad, dat Dreyfus in
Russischen dienst had ge&taan." Reinach pro
testeerde, maar generaal de Galliffet bleef bij
ziine meening volharden Behoef ik to ver
zekeren. dat dezeheele geschiedenis een schan
delijk weefsel van leugens is en dat ik even
min met Rusland' als met Duitschland be
trekkingen gehad heb? Gij zoudt. mij met de
openbaarmaking van dezen brief een grooten
dienst doen. wabrdo heer Ranc. Dat is voor
miji het eenige middel om deze schandelijke
en onnoozele legende in de kiem te verstik
ken Men zal misschien de verzekering van
de Russische regeering gelooveu, dat zij met'
mij nooit betrekkingen, van Welken aard ook.
heeft gehad1. Generaal de Boisdeffre moest
dat maar eens in het openbaar beweren. De
heer Hugues le Roux vertelt, dat de heer
Felix Faurc tot hem gezegd lieeft„De revi
sie van bet DTeyfus-proces is noodzakelijk, om
dat zij wettig is De hoer Felix Faure is te
beschouwen als de man, die alle op het Rus-
siscb-Fransche bondgenootschap betrekking
hebbende omstandigheden het best gekend
heeft. Hij wist ook, dat ik volkomen onschul
dig was. De dag moet en zal komen, waarop
een nieuw schitterend feit mij zal toestaan de
finitief de wettelijke revisie aanhangig te ma
ken er miijjne wettelijke eer weder te verkrij
gen In afwachting van dezen dag verzoek ik
u mij te helpen om aan deze onzinnige, in hpt
duister rondgaande legende een einde te berei
den
Generaal Galliffet heeft hierop in de Dé-
bats geantwoord, dat hij Dreyfus niet wil vol
gen in zijne poging om de zaak weer op te
warmen. Door zijn verzoek om gratie te ou-
dertcfckenen heeft Dreyfus zich schuldig be
kend. De regecring heeft door den heer Wal-
deck-Rousseau verklaard, dat zij er niet was
om de vrijspraak tc bewerken, maar zich zou
neerleggen bij het vonnis te Reunes, hoe dit
ook mocht uitvallen. Wanneer de regeering
of een van hare leden tegen deze verplichting
had gehandeld1, dan zou het zaak van het hoog
ste gerechtshof zijn, daarover te oordeelen.
Do mededeoling in den brief van Dreyfus,
dat hiji gezegd heeft, dat Dreyfus het borde
reau, dat alleen de basis van zijne veroordce
ling is geweest, niet heeft geschreven, laat
Galliffet rusten krachtens den regel, dat hij.
die zwijgt, toestemt, mag men die mededeo
ling dus voor waar houden. Daardoor weer!egt
hij zelf zijne bewering, dat Drevfus door de
ondertcekening van zijn verzoek om gratie
zijne schuld heeft erkend, eene persoonlijke
uitlegging van de beteekenis dier handeling,
waartegen Dreyfus nooit heeft opgehouden te
protesteeren.
Telegrammen.
Xew-York, Any. Het landbouwdeparte-
ment te Washington bericht dat de gemid
delde stand van het katoen 81.9 is.
Kaapstad, J Auy. "Botha, De Wet en Be-
larcy hebben, alvorens naar Europa te ver
trekken. eene publicatie uitgevaardigd, waar
in zij als reden van hun vertrek opgaven
het doel, om een fonds te vormen voor we
duwen. weezen en gewonden. Zij verzochten
de bevolking in het. huid te verblijven cn op
God te vertrouwen.
Frankrijk.
Bij het sluiten der ordesc'holen
in de departementen Isère, Loire. Tarn. Ar-
dèche, Vaucluse en in verscheidene gemeen
ten van het district Roanne kwaim het tot
bctoogingen tegen de regeeringscommissaris-
sen. In Vienne (dep. Isère) moest do verte
genwoordiger der regeering met het oog op
de vijandige houding van een groep van 400
personen, die steenen naar de gendarmen
wierpen, het veld ruimen, zonder aan zijn
opdracht uitvoering te hebben kunnen geven.
In Montbonnet (dep. Isère) verbrak een neef
van generaal De Miribel tweemaal over de
aan de school aangehechte zegels. Hij word
gearresteerd.
In St. Cham oind (dep. Loire) werd door
eene clericale v er een i ging een protestverga
dering die door ongeveer 2000 personen werd
bezocht, tegen de sluiting der scholen gehou
den, In eene straat kwam het tot eene oontra-
betooging en tot botsingen tusschen beide
partijen. Drie personen werden gewond.
In Firminy (Loire) verbrak de geestelijke
de zegels, onmiddellijk nadat een politiecom
missaris ze aan een der inrichtingen daar
had gehecht. De geestelijke verklaarde, dat
hij eigenaar van liet huis was. Daarna sloeg
eene vrouw den commissaris in het gelaat
de geestelijke en de vrouw werden gearre
steerd.
In. een ordeschool te Chamnbery weigerden
de zusters de deur der inrichting te openen.
Dó politie liet. daarop de muur doorbreken,
de regeeringscoanmissans drong in de school
en liet de zusters uit dezelve verwijderen.
Zij werden bij het verlaten der inrichting
door ongeveer 300 personen met gejuich be
groet.
De socialisten maakten Zondag van den
verjaardag van den dood van Etienne Dolet
gebruik om eouc b c t o o g n g te houden.
Zij vergaderdeu op het plein voor liet stad-
lvnis, om van daar mar de Place Maubert
te gaan, waar het standbeeld van Dolet staat.
Op den doortocht van het stadhuis naar
de Place Maubert hadden geen incidenten
plaats. Het plein was geheel door de politie
afgezet.
De groepen mochten slechts met 50 man
te gelijk op het plein en enkel hunne kransen
neerleggen aan het beeld ©n voorbijtrekken.
Geen redevoeringen, geen beleedigende kreten
voor eenigen eeredienst werden geduld. Do
prefect van rolitie was zelf ter plaatse.
Te half 5 was de betooging afgeloopen en
had eene meeting plaats in het Hotel des
Sociétés savantes- Tourgniol en de ex-aibbé
Chanbonnel vroegen scheiding van Kerk en
Stxfat en afschaffing der begrooting van eere
diensten Cbarbonnel vooral vroeg opzegging
van het Concordaat.
In dien zin werd eene motie aangenomen
en werd tevens daarin de regeering geluk
gcwenscht met hare anti-clericale politiek.
Slechts twee incidenten vonden plaats: de
aanhouding van den anarchist Libertad, die
schandaal verwekte op den boulevard St. Ger
maan en liet inwerpen der ruiiten in eene
school der rue Furstenlierg door socialisten.
Engeland.
De correspondent van de Daily Mail te
Amsterdam telegrafeert aan zijn blad het
volgende, dat President Steyn gedu
rende zijn reis zou hebben gezegd „Wij heb
ben op het oogenblik Engeland te verplich
ten de voorwaarden van het vredesverdrag
nauwkeurig na te komen.
Ik hoop, zeide de president voort», dat
mettertijd de zaak der Afrikaandere zal
triomfeeren en dat wij dóór do politiek zullen
terugwinnen, dat wat wij door den oorlog
hebben verloren."
Kort voordat hij Engeland verliet, heeft
generaal Lucas Meijer nog een onderhoud
toegestaan aan een med werker van de Daily
News. Het blijkt, dat hij de boste indrukken
meeneemt van dit verblijf in Engelandhet
heeft hem zeer getroffen, dat als de Engel-
sclien iemand in h,un huis ontvangen, zij hom
als een vriend en broeder behandelen. - -
Zijne stemming drukt de interviewer uit
in deze woorden - ..Laat ons het verleden
laten rusten. De oorlog heeft veol misverstand
uit den weg geruimd. Hij heeft-, dunkt mij,
u geleerd ous beter te verstaan en hiji zal mis
schien ons u doen begrijpen. Laat ons niet
over bet verlcdeto twisten. Laat ons trachten
de akelige gebeurtenissen van den oorlog te
vergeten. Laten wijl ons onthouden van we-
derkeerigc verwijten. Laat ons fatsoenlijk
tegenover elkaar handelen, aan beide zijden
onze verbintenissen houdende cn trachtende
een beteren geest- van wederzijdsch. vertrou
wen in 't leven te roepen."
Natuurlijk, voegt de interviewer^ er bij,
luidden de woorden niet precies zóó. Hij
spreekt het EngeJsch goed voor een Hollan
der. zijne zinnen zijn eenvoudig. Maar de be
doeling van den generaal is goed weergegeven.
Voor den oorlog had Lucas Meijer zes hoe
ven. Alle zijfn zo neergebrand en een bosoh
van vele duizencle boomen is gekapt. Het
vernielingswerk is volkomen geweest. „In'het
gebied waar ik opereerde, ging de generaal
voert, zijn ues siteden geiheel vernield. Onze
krachben moeten wo dus geheel wijden aan
den wederopbouw Dus hebben wij geen tijd
voor politiek. Het Britsche gouvernement
geeft 3,000,000 maar we zullen 50,000.000
minstens noodig hebben.0
De weigering van generaal Lucas Meyer
om de kroningsplechtigheid bij te wonen be
rust op gezondheidsredenen. De generaal
heeft bier aldus seint de Londeiiiche oor
respondent van den Figaro aan zijn b'ad, een
uitstekenden indruk to voorschijn geroepen.
Men is overtuigd, dat de Boerencommandah»-
ten ware „gentelemen" zijn en men maakt
zich gereed <nm aan generaal Botha en zijae
begeleiders den 16cn dezer eene warme sym
pathieke ontvangst te bereiden.
Zaterdag hebben de generaal en zijn vrouw
bij den heer en mevrouw Chamberlain ge
luncht.
Italië.
Naar m de hofkringen verluidt, zal het
bezoek van den Tsaar aan Rome ««rat
piaata vinden in Januari of Februari, dat
is ongeveer een maand na de bevalling van
Koningin Helena. De Tsaar zal door een
groot militair gevolg worden begeleid.
Spanje.
De minister-president heeft tegenover een
medewerker van den Imparcial zijn hart geo
pend. Hij zeide. dat hij de Corte6. in dc twee-
do helft van October weder bijeen denkt te
roepen. Hij beklaagde zich over de buitenge
wone langzaamheid, waarmede in Rome de on
derhandelingen over de verandering van het
concordaat en die daarmede in verband staan
de vragen gevoerd worden. Wanneer zij met
October niet geëindigd zijn, zou de regeering
„andere besluiten" nemen. Natuurlijk beloof
de de minister-president voor de honderdato
keer hervormingen in het bestuur, zonder dat
zich laat afzien, wanneer die hervormingen
zullen worden verwezenlijkt.
Belangrijker was hetgeen hij over de bui-
telandsche politiek opmerkte. In de laatste
dagen was nl. de vraag van een verbond we
der levendig in de pers ter sprake gekomen.
Terwijl Si!vela geneigd is tot eene" nauwere
aansluiting bij Frankrijk en Rusland, staat
Sagasta op het standpunt, dat Spanje op het
oogenblik nog niet in dien toestand is, ..zeke
re banden te knoopen, die aan het land groo-
tere lasten opleggen konden." Van de andere
naties zou het afhangen, naar welke zijde
Spanje zich ten slotte zou wenden.
Zweden en Noorwegen.
Uit het rapport van de unie-commissie, dat
thans is ingediend, blijjkt. dat de veranderin
gen welke zij voorstelt op liet gebied van het
consulaatwezen, van ingrijpenden aard zijn.
Zij stelt zidh de verandering zoodanig voor,
dat ieder land zijn bijzonder consulaat weeen
krijgt en wel in dier voege, dat de consuls
van Zweden uitsluitend aan de Zweodsahe
overheid ondergeschikt zijn en eveneens de
consuls van Noorwegen aan de Noorweegsche
overheid. De verhouding van de Ztweedscbe
consuls tot den minister van bui ten land 8chó
zaken en tot de gezantschappen blijft gelijk
zij tot- dusver was. Bij liet Noorweegsche con
sulaatwezen gaan de functien van den mi
nister van buitenlandfcChe zaken over op
eene Noorweegsche regeerings-afdeelingal
leen door bemiddeling van dit lichaam, kan
de minister van bunteiilandsche zaken met
de Noorweegsdhe consuls in verbinding tre
den. behalve wanneer het zaken van diplo-
matieken of politie ken aard zijn.
De splitsing van de consulaire vertegen
woordiging onder handhaving van de gemeen
schappelijke diplomatieke vertegenwoordiging,
maakt eene scherpere afscheiding tussdhen
den diplomatieken en den consularren dienst
48 Indische Roman
DOOK
Mevr. O VI N K—8 OER.
HOOFDSTUK XVHI.
„Pa, er is hier toch geen dolle hond in Jé
huurt?" vroeg Kattie op een morgen aan het
ontbijt, „want weet u, ik dacht zoo of kleine
Poetik van den kassier soms gebeten kon zijin.
Toen wij er van morgen langs kwamen, deed
hij zoo raar, kwam niet, als anders, naai' ons
toe, maai- vloog met den staart tusschen de
becnen het huis in tn hij keek ook erg vreemd
uit zijne oogen."
„Kind, kan je je dat niet verbeeld heb
ben?' vroeg mama ongerust, „je doet mij
schrikken."
„Is dat hcusch om van te schrikken?" on
derzocht Nita, die nog nooit een dollen hond
had gezien, ..ik dachib, dat do verhalen over
hondsdolheid hier iu Indië erg overdreven
waren."
„Volstrekt niet", weerlegde mevrouw Per
hens. „Er worden veel meer menschen gebe
ten dan je zoo zoudt denken, en ik ben ner-
£eng zoo bang voor, dat beken ik ronduit.
Je weet toch, dat er een Instituut Pasteur
te Batavia zal komen? Je begrijpt, dat de
regeering nooit tot de oprichting zon over
gaan, wanneer de gevallen niet steeds toenar
men."
„Moet je altijd sterven moes, als je een
beet krijgt vroeg Jowjen.
„Ja. au een afschuwelijken dood, wanneer je
met tijdig hulp kunt krijgen. bij: sommige
menschen baat het inenten zelfs niet, maar
zwijg toch kind, ik kan er niet aan denkeu",
sprak mevrouw Perkcns huiverend. „Hoor
eens, jelui gaat me niet meer wandelen in die
buurt man, het is misschien oniioodige
voorzorg", vervolgde zij tot den lieer Perkeus,
„maar wil je eens onderzoeken of dat hondje
dol kan zijfn, laat do kassier het in elk geval
vastleggen en onder toezicht houden.
k Zal er dadelijk werk van maken, beste,
cn meisjes, nu praten we niet meer over dolle
honden, jelui hebt mama heelemaal van streek
gemaakt-"
's Avonds berichtte papa, dat Poetik was
vastgelegd, ofschoon de Chinceschc kassier
beweende, dat het diertje niets mankeerde,
hij had wel meer vreemde kuren, dol was hij
zeker niet En hiermedo was do zaak afgedaan
en gauw vergoten.
Een week later was Nita aan het opruimen
van Wien cn Kat tic's boekenkast in do leer
kamer
De meisjes waren mót mama naar do stad
gereden en Nita. die haai' den vorigen avond
had liooren klagen dat ze geen enkel boek
moor konden vinden, zoo als alles door el
kaar lag, besloot haar to verrassen door den
boel eens netjes in orde te maken. Nita vroeg
nooitZal ik dit of dat eens voor je Hoen?
maar verrichtte stil en onopgemerkt een
massa kleine bezigliedèto, die door de leden
van het gezin op Je lange baan werden ge
sehoven. omdat zij zoo vervelend waren. Kat
tie was erg slordig, haar naaimandje en klee-
renkast waren al wat dikwijls in orde go-
bracht door Nita s vlugge handjes Met een
„Hè Nie, wat heb jc weer voor me gedaan",
of een dankbaren zoen achtte dozo zich meer
dan beloond.
Nita schrikte terug voor den rommel, toen
zij dekast, opende. Lieve help! ieder gebruikt
boek scheen er zoo maar wcêr ingegooid te
zijn. op de planken lag groot en klein, los en
gebonden, hutje, mutje dooreen, 't Beste zou
wezen alles er eerst uit te halen en de boeken
soort bij soort te schikken. Het meisje begon
met goeden moed, de groote vierkante tafel
en al de stoelen werden in gebruik genomen.
Zij stond op een stoel om de bovenste plank
leeg te halen en dacht er net over eene meid
te roepen om haar te helpen, toen een onge
woon geraas in de buitengalerij haar oor trof.
Dc ramen cn jaloezie-deuren waren alle dicht,
want er woei een ware storm, onophoudelijk
klepperde in de verte een van den haak get-
srhotcn venster of deur. Nita dacht dus, dat
hot dc wiud was, en ging voort met haar
werk. toen zij op eens kleine Poetik de kamer
zag binnen rennen, met schuim op den bek
en met bloed beloopen oogen. Op lietzelfTb»
oogenblik Joóg een rukwind do deur met
harden slag in het slot.
„Goede God daar heb jc het", dacht Nita.
,,'t beest is dol, en. vóór zij' wist hoe' zij het
stuk had kunnen volbrengen, was zij op den
naast'bijzijnden. hoog met boeken opgestapel-
den stoel gewipt, en van Jaar op de 9tevige,
vier voet hooge tafel, waar zij zich kramp
achtig aan het ijzer der hanglamp vast' klem-
Je
Met van ontzetting wijd geopende oogen
en bonzend hart. staarde Nita naar het hondje,
dat in woesten ren de tafel omvloog, drie
maal, vier maal, tien maal. het duizelde Nita
voor de oogen. Zij trachtte te gillen, hare
stem weigerde haar den dienst, en toen
kwam de gedachte bij hesr op, d'at zij niet
loepen mocht, wie baar te hulp snelde werd
zeker scheten vóór hij zich het. gevaar be
wust was. Ach. waarom liet zijl de deur ook
open staan terwille van Fitsie bad zij het.
gedaan, die, heen en weer dribbelend, den
knop nog niet bereiken kon De woorden van
mevrouw Perkens, „cn zulk een afschuwelij
ken dood," kwamen liaan* in herinnering; zij-
beefde -over heti gckeele lichaam Zictli met
geweld bedwingend, riep Nita hare tegen
woordigheid van geest terug, en trachtte te
denken. Wat moest zij doen? voor het oogen
blik was zij veilig. Poetik kon haar niet be
reiken, al trok hij nóg zoo hevig aan het tafel
kleed. dit met woest. zwaaiende» kop. dbor
zijn schuim bespattend. Nu liet hij den kwast
los om woedend1 00 een stuk papier nian tel
vallen, waarmee Fitrie straks gespoeld had.
Het kind was even te voren weggeloopen, Ni
ta rilde bii het denkbeeld wat liad kunnen
gebeuren. Voort rende Poetik in duizeling
wekkende vaart, al maar om de tafel heen in
wijlden kring Genadige Hemelails er eens
iemand binnen kwam.. welk een .geluk, dat
moes en de meisjes uit waren1 en Fitaie niet
zonder hulp de deur kon openen. Vooreerst
*/ou het ventje haaf niet zoeken, baboe was
hem aan het baden. Juffrouw Fokkens speel
de binnen, Catootje was druk in het huishou
den bezig, vurie hoonte Nita dat geen van
beiden haar zoeken zou.
Kwam dat arme. afgejaagde dier dan nooit
tot rust Zij riep zijn naam. vleiend en lief
kozend ..Poetik. arme. kleine Poetik. wat
heeft 't hondje tocbf
Hij hoorde niet Hoe dikwijisTiad zij zijn
kopje gestreeld of hein melk gebracht, als hij,
Fitsie achterna gedribbeld, de bijgebouwen
binnenkwam 'had hij den weg er heen maar
nooit, gevonden
Nu lag het dier een oogeniblïk hijgend
naar lucht, happend, neêr. om opeens, als door
furiën gezweept, zijn akeligen ren weêr aan
te vangen
Eensklaps bedekte een doodelijk bleek Ni-
ta's wangen. Hoe had rij het kunnen vergo
ten Straks kon de Lanter komen. S'iuds drie
dagen was hi; niet op Tembong Goonoeug
geweestzij wist. dat hij. van eene tournee
in de bergen terugkeerend, een omweg zou
nemen, om even aan te wippen. Hij zou haar
natuurlijk willen zien, haar misschien wel
dadelijk in de schoolkamer opzoeken, nu me
vrouw naar de kotta en mijnheer op de faL
hriek was. Zij keek op de klok. deze stónd
stil, bovendien wist zii niet hoe lalait hiji hier
kon zijn.
Straks had zii gesidderd bij het denkbeeld.
Jat een der leden vaif bót gezin <revaar kon
loopen, nu zij zich voorstelde, dat dit. hero kon
treffen, beving haar een hartverscheurende
waanzinnige angst.
0 God. o God. licver'ieder aud<n* dan hij,"
kermde zij. zich zelve niet meer meester.
Wordt vervolgd.