1<(* Jaargang. Donderdag I4 Augustus 1902. BUITENLAND. FEUILLETON^ i°. es. n AMERSFOORTSCH DAGBLAD. ABONNEMENTSPRIJS: >tr 3 maanden roor Amersfoortf 1.25. Idem franco per post- 1.75. ftonderljjke nummers- 0.05. us Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. herten tiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur 'i morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C<>. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIE»: Tan 15 regelsf 0.7®. Elke regel meer0.1®. Groote lettera naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Eone circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Politiek Overzicht I)e sluiting der kloosterscholen lu Frankrijk. Met klimmende belangstelling zal de be- eging worden gevolgd, die thans in Frank- jk en speciaal in Bretagne, de gemoederen jmiidt. lederen dag weer lezen wij van ge- tlddadige uitzetting van de zusters uit de Joostcrscholen. die krachtens de wet op de ngregaties gesloten worden, als zijnde niet «>r liet openbaai* gezag geautoriseerd. Neem een Fransch blad op ontelbaar jn de berichten bijna, die gewagen van ver gt tegen do overheid, die belast is met de «i uitvoer leging van de rcgeerings-dccreten, ie do sluiting gelasten. Zooals gezegd is, »enbaart zich dat verzet vooral in Bretagne. e bevolking posteert zich gewapend mefc ooivorken en dorschvlegels voor de scholen, isrbinnen de zusters een wijkplaats hebben socht cn in veel gevallen is de gendarmerie omaohtig, zonder hulp van een nog ster nen arm, het leger, de scholen te doen ont- airaen. Gelukt haar dit, dan worden de jAolen verzegelddoch 's nachts worden 0 ogels lierhaaldelijk weer verbroken. Intueschen is de Fransche regeering niet ja zins om toe te geven. De minister-presi dent beeft uitdrukkelijk verklaard op een telegrafisch verzoek van don prefect van Firistcrro om in zijn departement waar it verzet het krachtigst is do toepassing in do wot uit te stellen, dati daaraan niet in worden voldaan. Wat er ini dat departement te wachten is, al men dus spoedig genceg gewaar worden. [)at de bevolking zich niet tot een lijdelijk verzet zal bepalen, is uit de houding, die de rolksvergadering te Lesmev&ni, waar die pro feet is opgetreden -oun tot kalmte aan te spo ren, gemakkelijk op te maken. De menschen worden gedreven, door een, famatasme, dat niet voor rode vatbaar is. ,,Wij zijn g-oede christenen" aldus hun antwoord op den gwd^enweudien. raad vaai don prefect, en eiscliGB eerbiediging van onze vrijheid." En o{ nu da prefect al betoogde, dat zij in de oerslo plaats goede burgers, die de wet eer biedigen. beboeren te zijn, en eerst dan goede christenen.; zij schijnen besloten te hebben zich liever te laten dloodcn, dan in het ver- Lrck der austere te berusten. Wij kunimen op dit oogenblik niet- beslissen of die menschen inderdaad door hun geloof worden beheersclit, dan wel door anderen clcricalen en nationalisten, dia het vuurtje gaarne zouden zien ontvlammen worden jpgezet. Zeker is het, da tl de laatsten niet rallen nalaten om, mocht ei' bloed vloeion, dit te schrijven op rekening van de t-egen- roordigö regeering. Onder deze omstandigheden verkrijgt net reeds vermelde feit van do dienstweigering van don luitenant-kolonel De Saint Rémy een eigenaardige beteckenis. Te meer is dit het geval, nu do bladen hieraan veel meer aandacht) schenken, dan voor deze zaak wel wenschelijk is. Wij willen even do feiten in herinnering brengen. Do lui tenant-kolonel De Saint-Rémy voerde bij afwezigheid van den kolonel het hevel over het 2de regiment jagers te Pon fox Hij kreeg als zoodanig bevel, om. zich tiaar Lenoué te begeven o-m de gendarmerie bij te staan bij do ontruiming en de sluiting een kloosterschool. Do overste am woord- de, dab hij zich niet voor oen dorgelijken dienst wilde leenen. De bevelvoerende g& neraal deed daarop onmiddellijk wat hij doen moest: hij onthief den overste van zijn be vel, legde hem arrest op en droeg de uitvoe ring van den gegeven order op aan den offi cier, die in rang op hem volgde. Volgens een andere lezing van hot gebeur de. welke in het Journal des Débats wordt aangetroffen, was er geen order gegeven door den commandeerenden generaal, doch was eenvoudig hulp gerequireerd door een pre fect, die daartoe krachtens do wet bevoogd is, terwijl de bevelvoerende officieren daar- aan moeten voldoen. In ieder geval heeft de overste r>e Saintr Rémy zeer incorrect gehandeld en zal een strenge straf natuurlijk zijn deel zijn. In het eerste geval is het feit wel is waar vee) erger uit een disciplinair oogpunt., en heeft hij zich schuldig gemaakt aan dienstweige i'ing, waarvoor hij zich, krachtens net mili taire strafwetboek voor een krijgsraad zal hebben te verantwoorden In het tweede ge val is artikel 234 van den Code pénal op hem van toepassing, welk artikel een gevan genisstraf van een tot drie maanden be dreigt tegen een officier, die, na op wettige wijze door de civiele autoriteit- gerequireerd te zijn, weigert zijn troepen beschikbaar to stellen. Al pogen sommigen de houding van dezen hoofd-officier te verdedigen, het is gemakke lijk in te zien, dat hier geen verontschuldi ging mogelijk is. Een officier behoort de or ders hem door zijn superieuren gegeven zon der redeneeren, op te volgen, daarvoor is hij soldaat. En mooht al een jong officier daar van niet ten volle doordrongen zijn, van een hoofd-officier mag men eisohen dat hij' weet wat discipline is. Stuit hem dit tegen do horst dan is de eenige weg, dat hij zijn ont slag neemt. Of het een of het ander. Zoo heeft het ook indertijd de generaal De Son is begrepen, wiens geval, de -oud-minister van oorlog, generaal De Gallifet in een schrijfven aan den Gaulois in berinnering brengt, welk blad.h rm gevraagd had-naar aijn oordoel oven- do zaak-De Saint-Rémy. Generaal de Sonis vroeg zijn ontslag aan de Vooravond van de ten uitvoer legging van de decreten van 1880, „aangezien hij daartoe niet wilde medewerken, noch zijn troepen wildi» verhinderen, om te gehoorzamen aan de bevelen der regeering". Generaal Do Gallifet was destijds zelf bij: het geval betrokken als commandant van het 9e armee-corps te Tours en kreeg het verzoek om de ontslag-aanvrage van De Sonis aan den minister van oorlog op t» zenden. Zoo had- ook De Saint-Rémy kunnen han delen. Het gaat niet aan, zooals het Jouraal doet, om te zeggen dat hij overvallen is door de requisitie. Wat d-e aaak van dezen overste ernstig maakt, is het sleohte voorbeeld, dat daardoor gegeven wordt. Reeds -werd beweerd, dat de compagnie soldaten geweigerd heeft om bij een uitzetting van zusters hulp te verleenen. Ook een ritmeester moet evenals de Saint- Rémy geweigerd hebben en ook deze is in voorloopig arrest gesteld. Deze berichten zijn ecbiter nog niet van wege het departement van oorlog bevestigd. Veel zal het nu aankomen op den tact van de auto riteiten, zal met- bloedige botsingen voor komen. Aan den eenen kant- 9taat een regee ring, die van geen toegeven wil weten bij de ten uitvoerlegging der wet. aan den anderen kant een gewapende bevolking, die niet zal dulden dat aan de instellingen waaraan zij gehecht is, wordt geraakt: één onhandig.op- treden en er vloeit bloed. Maar dafc^B&Jeq^ komt dan over de hoofden van diege$?u, dié"., de bevolking in haar verzet sterken; f&gefi eéèi V wet, die met groote meerderheid dcör do Ka- mers is aangenomen. Telegrammen. München, 13 Aur/. De Keizer zond j.l. Zon dag uit Swinemünde aan den Prins-Regent een telegram, waarin hij zijn diepste veront waardiging uitsprak over de verwerping (door de Kamer) van den post voor kunst- aankoopon. en over de snoods ondankbaar heid jegens het Huis Wittelsrbacth. Hij ver zocht den Prins-Regent de benoodigde som van hem te willen aannemen. Do Prins-Regent betuigde in zijn antwoord zijn innigste dankbaarheid voor de hartelij ke belangstelling en voor het grootmoedige aanbod, en deelde mede dat door de edelmoe digheid van een lid van- den Beiersohen Rijksraad de regeering iu staat gesteld was, om getrouw aan de traditiA, de kunst op on bekrompen wijze 'te kunnen bevoixteren. (Het betreft hier de verwerping van een bedrag van 100.000 Marlq' voor de „Kunst- begrooting" door dc Tweede Kamer, wat het werk was van het ccntrapi. De Rijksraad herstelde den post op de begrooting, doch in de Tweede Kamer werd hij opnieuw ge schrapt. Een van de lcdeij van het. centrum, riep toen sarcastisch uit. „Als men het cen trum een leeilijke klap in heb gezicht wil gevien, laat dan een van de leden van den rijksrijjd! het geld geven." Dit) nu is geschied. Een der jongste leden, graaf KramerCett-, heeft uit zijn beurs het bodirag beschikbaar gesteld. Red.) Duitschland. Het programma van hot bezoek van den Koning van Italië aan Berlijn is vastgesteld en door den Keizer goedgekeurd. De Koning zal den 26en Augustus' aankomen en blijven tot den 31en. Om den gelegenheid te geven aanstonds 3è 32 standbeelden te be wonderen van de markgraven, keurvorsten en koningen uit het huis Hohenzollern, die Kei zer Wilhelm II hoeft doen plaatsen in de Sicgesallee, zal de stoet zijn weg nemen door die laan en langs den glooien- middenweg van den Tluergarten de Brandenburgerpoort- be reiken. Evenals voor twee jaren bij; den pleoh- tigen intocht van Keizer Frans Jozef, zullen de tribunes voor het publiek naast de poort aan de buitenzijde geplaatst worden om den Pa riser* Pla-tz vrij te laten, het plein waarop de Untor den Linden uitloopt. Het gemeentebestuur zal den Koning zijno hulde aanbieden op den Pa riser Pla-tz. Langg den weg, dien de stoet zal nemen, zullen de huizen vlaggen. De Italiaansche kolonie zal den Koning een prachtig perkament aanbie den. met eene opdracht geredigeerd door den gezant graaf Lanza. Kort na zijne aankomst- zal de Koning van Italië in het arsenaal de inzegening van de nieuwe vaandels bijwonen, en hij zal eigen handig aan de nieuwe vaandels bevestigen de onderscheidingsteekenen, die de ouden dra gen. Bij de aankomst van den Koning van Ita lië zal het geheel e garnizoen van Berlijm langs den weg worden opgesteld. Biji de aan komst te Pots<lam op den dag te voren zullen alle generaals uit Berlijn eu Potsdam aan wezig zijn. Alle koninklijke prinsen zullen den Koning begroeten. De Keizer zal zelf zijn gast aan het station ontvangen. V fee le luitenant Hildebrandt, die in een tfwêic^evecht te Insterburg een zijner mede officieren, luitenant Blaskowitz. wegens eene in dronkenschap hem aangedane beleediging doodschoot en van de hem deswege opge legde tfcvee 'jaren, vestingstraf voor drie vierde gedeelten gratie bekwam nadat hij een half jaar van zijge straf had ondergaan, werd da rest hem kwijtgescholden is in verband hiermede van luster burg naar Stade overgeplaatst. De wijze, waarop hij bij die gelegenheid door zijne kameraden is genui- dig-d, heeft dit ongelukkige geval nog eens weer op de spraak gebracht. Nadat zoo meldt de Königsberger Har- tungsclie Ztg. reeds den 7den Augustus te Insterburg in het hotel Deutsches Ha-us. naar aanleiding van Hildebrandt's overplaat sing, een afscheidsmaaltijd waa gegeven, waar aan ook de twee brigade-commandanten Wil- lich genaamd von Pölluitz -en Grona-u deel namen, werd den 9den Augustus te Gumbui- nen. in heit casino van het regiment dragon ders en het regiment artillerie, nog eens een diner aangericht. De rit daarna naai* hot station, wekte niet weinig opzien. In plcch- ligcn optocht; met een voorrijder em een ge leide in parade-uniform, met helm en helm bos voor het met vier paarden bespannen galarijtuig, waarin luitenant Hildebrandt met -verschillende andere officieren zat, ver gezeld door officieren in volgi'ijtuigen en met een geleide tot sluiting van dsn stoet, alsof het een vorstelijk heerschap gold, ging het in razende vaart door de voornaamste straten van de stad naar het spoor, waai* afscheid genomen werd. De Kölnische Ztg. meent, dat dergelijko lawaaiige vertooningen de perken van casino- grappen te buiten gaan en als een demonstra tie tegen de openbare meaning en zelfs tegen den wil van den Keizer moeten beschouwd worden. Do sociaal-democratische Voiwarts a,cht het daarentegen eon verzachtende om standigheid voor officieren, .,dat zij in 'hunne opvattingen over hot ernstige misdrijf van bun duel-kameraad' door de haastige begena diging van den laatste versterkt moesten wor den." Frankrijk, Te Parijs- zijn gisteren avond de gesloten kloosterscholen en dc drukkerij van bet blad La- Croix verzegeld. Dit laatste gebeurde, om dat- de tegenwoordige leider van het blad een voudig als een strooman wordt beschouwd van de opgeheven orde der Assumptionisten. waaraan het blad toebehoort. Het ministerie van oorlog heeft nog geen bevestiging ontvangen van het gerucht, dat van Quimper een compagnie infanterie gewei gerd zou hebben, een tegen de kloosterscholen gericht-en. maatregel ten uitvoer te brengen Te Quimper en iu andere gemeenten van het departement Finisterre zijn door onbe kenden van verscheidene scholen de zegels verwijderd. Engeland. Maandag hield de koloniale conferentie te Londen haar slotzitting onder presidium van den heer Chamberlainalle koloniale pre miers "en lord Selbornc en Gerald Balfour waren tegenwoordig. Besloten werd niet de débatten, maar wel de beslissingen te publi- ceeren. De bladen, noemen de resultaten der conferentie over het algemeen bevredigend. De voornaamste punten waarop overeenstem ming is verkregen, ajnhet houden van soortgelijke conferenties minstens om de vier jaar. preferente handel der koloniën met het moederland in principe! waarschijnlijk vermeerdering van de koloniale bijdragen voor leger en vloot, aanneming van het me trieke stelsel van maten en gewichten, ook al principe, enz. enz. In het bijzonder werd Chamberlain bij deze eindzitting gehuldigd. De premiers kee- ren nu spoedig naar huis terug. Over den uitslag van de nu geëindigde bijeenkomsten van koloniale eerste-miniaters te Londen deelt Reuter'» Agentschap mede, dat voorloopig Canada er in heeft toegestemd tot de vlcot bij te dragen de bijdrage van de Kaapkolonie is van 30.000 per jaar tot 50.000 verhoogdNatal zal 35.000 bij dragen. Het plan om van de koloniale legers een deel beschikbaar te houden om het rijk te helpen, vond geen onverdeelde instemming. Canada en Australië wilden alleen beloven hun troepen in orde te houden, waarbij zij er op rekenden, dat de bevolking als 't noodig was het rijk vrijwillig te hulp zou komen, zooals bij den oorlog in Zuid-Afrika. Alleen dus Kaapkolonie, Natal en Nieuw-Zeeland zouden bereid zijn een rijksreserve te stichten. Wat oen tolverbond betreft-, men kwam alleen biertoe, dat de koloniën zouden overwegen aan goederen uit het moederland een preferentieel tarief te verleenen, zooals Canada nu reeds doetwaarbij elke kolonie naar omstandighe den zou handelen. De besluiten, diegeuomeu zijn, zijn niet van bindenden aard. De parlementen zullen er over moeten beslissen. Italië. Te Rome verzekert men, dat weliswaar da diplomatieke betrekkingen tussohen Italië en Zwitserland hersteld zijn, maar dat Koning Victor Emanuel persoonlijn niet tevreden ge steld is, zoolang de Zwitsersche Bondsraad niet belooft, voortaan de beschimping van Koning Umberto door de anarchistische kran ten te Genève gerechtelijk te vervolgen. Tot dusver heeft de Bondsraad nog niet deze be lofte gegeven. Portugal. Uit Lissaibon wordt aan het Journal des Debate gemeld, dat de onlangs verspreide be richten over een neger-opstand in -de Port-u- geesöhe kolonie Angola (West-Afrika) sterk overdreven zij-n. Er zdjin geen Europeanen of zendelingen vermoord. De rebellen zijn door de troepen geslagen en op de vlucht gedre ven. De Portugecsohe troepen -waren geheel voor hun taak berekend en hulp van vreem den was niet- noodig. Oostenrijk. Nu de oogst binnen is, verloopt in Ga-licië de- staking van de boerenarbeiders. Slechts in enkele districten duurt de agitatie nog voort, doch over het algemeen is de toestand zeer verbeterd. Turkije, Niettegenstaande de verzekeringen van de Engelscbe bladen, die beweerden dat de Porto besloten had haar troepen van het- eiland Thasos terug te roepen en het bestuur van het eiland op te dragen aan den Chcdive (die daar 250.000 trs. sjaars voor zou moeten betalen), gelast oen keizerlijk iradé den gou verneur-generaal van Saloniki, Hassan-Fehmi, een gouverneur over Thasos aan te stellen en dat eiland voortaan te beschouwen als een onderdeel zijner provincie. EERZUCHT. DOOR L. DE ROOY VAN HEERLEN. Ia de vaoantiés ging hij dikwijls logeeren nj zijn oom en dan na -zijn. terugkomst, was hij den eersten t.ijd stil en teruggetrokken t&it iets stroef-soinbers in zijn trekken, iets Tan verfjeten nijd in zijn opeen geperste, dun- Belippen.Eens, vooreen Pa-aseh-vacanfcie, in de vijfde klasse, -had hij 's morgens 't rapport gekregen. Hij had weer de beste cdifers en tornde 't zijno moeder met- ccn meerderheids- ?!:mrachjev.an voldane eerzucht. En 's avonds, toen-zede krant las, en toevallig opkeek naar lAntoon, zag ze hem, de toegeknepen vuist onder 't hoofd, starend c&ooais vroeger, toen hij nog kleine jongen wajs. Maar meende ze n">t tranen in -zijn oogen te zien? Van blijd- •diap teekc-r. zoo'n malle jongen! En met wi laohje, was ze opeens op den toon van Voeger, uitgevallenJongen zit toch niet *oo to nuffenmorgen is 't weer mis op school Mi; was opgeschrikt en in een opwellende bo- te van vertrouwen, koortsdriftigde -zijn stem naar haar toeWeet u wat de rector toimiddag .gezegd heeft? Daaraan dacht ik. ■r?nun. zei-ie, toen hijl tauij! 't rapport- over tikte, als je zoo doorgaat, zul je 'b nog (ver der brengen dan je oom' Den vorigen dag was deze raadsheer ge worden Zóó zóó, antwoordde ze lachend, hóoger dan raadsheer, 't is mooi... Zei je niet: me neer, met eeni beetje -minder ben ik ook te vreden -Nee, ik zei niks, i-k kon niks zeggen. Ziel u, als je zoo n 'betrekking hebt, dan kun je op do menschen neerzien, dan -hebben ze je noodig en komen met. een nederig gezioht bij je, dan durven ze je niet meer tarinaohtend •behandelen, omdat je in een sigarenwinkeltje woont Maar An toonOntzet had ze naar lic-migeluisterd, gekeken naar zijn -fijn gezicht, waarop brandde de toorn in den purperen wangengloed, bet fonkelende oogenzwart, als was een inwendige- vlam- naar zijn gelaat ge stegen, gloeiend scihemeren'd nu naar buiten. Hi; lette niet op haar woorden, sdheen haar niet te zien in den hartstocht van zijn drift. Toen, plotseling, het -hoofd verbergend optafel in de armen, snikte hij met kra-m-pe- rige schokken, koortsig heel zijn bovenlijf doortrekkend. Maar jongen 1 Zóó had ze hem nog nooit gezien. Dit had ze nooit in hem gewe ten. Wel hald' ze bemerkt, dat hij niet meer was als vroeger, drooraerig-afgetrokken, maar zóó. maar zóó Eindelijk bedaarde .hij. en geheel kalm weer geworden, b-oog bij als beschaamd! het hoofd over 'het boek, dat hij bezig was te lezen. Ze wist wiel, dat 'fc zoo erg niet was met 't ..minachtend" behandelen van hem' door anderen, -dati alleen een dom aristocraatje in ee n hui van jaloezie ironisch had igezegti dal. Ant'oon Bergman, die zoo'n mooi rapport had, toch een goed „merlcv, een superieur „merk" was, eerste kwaliteit, hoorHij had1 't haar zelf glimlachend vertéld, maar* was tdj-n lachen wel oprecht geweest- dacht ze nu. Zoo ging er weer -eau jaar voor bi ju Antooii deed eindexamen, ging in Utrewbl- ■studeere-n in de rechten. Zij-n beide ooms be kostigden zijn studie. Toen de groentijd voorbij w'as, kwam hij iu den beginne eiken 2ateldag over, en zijn komst was telkens vreugdevol tegemoet ge zien door juffrouw Bergqian, a-ls het lichte einde van een week van bard, voortdurend wesrken..Die Zaterdag, als gestadig de wij zers gingen naar 't uur van zijn thuiskomst, als naderde 't oogenblik waarop alles in ft ka mertje zou bestraald lijken d'oor zijn aanwe zigheid En toch... Waa zijn komst niet oen teleurstelling voor haar, werfd ze dat niet •eiken keer meer Was hij nog wel de kleine fc\.utoon van vroeger, wiens kinderleven ge heel door haar werd meegeleefd, het kleine verdriet en de kü-eine vreugden, die 's avonds haar de wederwaardigheden van school ver telde, en de grapjes van straat, die altijd aan (haar schoot zijn hart k.wam uitstorten, niet begrijpend hoe een- jongen geheimen Van hebben voor zijn moedor?Zóó was hij niet meer en hem, te zien veranderen lang- zabm-aan, was de benauwde gedachte, die telkens terugkwam, als hij in Arnhem was «verge woest. Nu kWam -hij thuis, met, eerst-, de harte lijk o verwelkoming van altijd, 'het dichtbije (li aar-zitten, het a-llerlei-vrageudoen, het plaagw'oordjV-z^ggen wat ziet n er goed uit, >u wordt met den dag jonger, ze 'hebben me 'gevraagd, of die dame van 't- portret op miijn kaaner uw portret mijn zuster was Heusd) waar, bent u nu niet in u-w schik?., maar dan, als die eerste weerzien-oogenblrk- 'kon voorbij; 'waren, was 't dan niet, alsof hij begon te vergeten, dat zij bij hem was, alsof zim gedachten "wegdreven naar elders, ver Nveg van dit kamertje? Dan lachte en ant woordde hij vaag-verstrooi-d -bij -haai* vertellen van de kleine gebeurtenissen uit de af-geloopen week, geschiedenisjes over buurtmensohe-n een slager failief, een nieuwe winkel gekomen, kindjes onder een wagen "geraakt. 't Scheen hem allemaal onverschillig ge wenden. die kleine Voorvallen, eens de vulling van de uren, als zd saanen waren. En. begon ze; opeens vreozend dat ze hem verveelde met 't alleen-spreken over haar leven, 'vragen te doen over zijn vrienden, de familie'8 bij wel- ike hij aan huis kwam, de professors, zijn ikaïner, het eten. dan antwoordde hij nauwe lijks. inet een glimlachje vanik begrijp ei genlijk niet "wat u dat schelen kan, en na zijn korte antwoorden viel hii weer terug in een afgetrokken naarJiaar-luisteren.Al zijn •liefde scheen- verbrand in dat eerste knette rende vuurwerk van hartelijkheid bij zijn ko men.Werd hem dit kamertje, dit huisje te benauwd? Al spoedig was'tIk ga éven een luchtje scheppen, ofik ga even de krant) lezen in Café Central. En teruggekomen, fhhaTde hij uit- ziin reistasoli een studieboek *n begon te lezen, alsof hij 'bang was hier met b'abbélen den tijd te verliezenEn "s Zondags. O. die wandelingen vroeger mot „kleino Antoor.- Die vreugde; als 's mor gens, bij T wakkea-worden. een blauwe lie- ttnel zich welfde over de stad, dan konden ze immvers wandelen 's middags naar Monniken- huizennaar Velp, naar Oosterbeek... Nu wandelen ze nog. als Antoon over kwam. maar niets meer dan een gewoonte Waa 't. die ze bang1 waren te verlaten, gewoonte alleen, zonder het vreugdvol samen-genieten van het eerste lentegroen, een eekhoorntje dafc ang stig-verschrikt trippel-springt door de ntee- lcude bladeren, een ooievaar die klepperend zwerft m do hooge lucht, het babbelend ge- kabbel van een watervalletje madden in 't bosch... Ze wist nauwelijks of die wandelin gen niet een corvee voor Antoon waren go- worden... Maar, niettegenstaande die angstig-vermoe- de vervreemding, die somber-dreigend kwam vaWeu in haar uren vail eenzame peinzmg bleef toch altijd nog het moeten-komon van Antoon het zalige ongedcerd-illusievolle, dUt onbesmet voorafgaat aan het verwachte ge luk... En zoo was daj» ook dezen Zaterdag avond, nu Antoon voor 't eerst na de Kerstr ;vacantie weer iu Arnhem zou komen, het'we ten van zijn komst als een zaclit-voortdurend vreugde-gejuïóh iu haar blij-geheven hoofd... Ze Was cv on naar het keukentje gegaan waar het dagmeisje aan t dweilen was, bdj 'ti va 1 ig-spookaohtig schijnsel van een petro leumlampje op de in dén boek geschoven ta fel... De keukenrameu stonden wijd-open en •door 't gapend-zwarto gat kwtami een ijzige frisohtc aanvaren, inde met scherp-riekenden zeepsopdafnip bezwangerde enge ruimte. Met een,: -Meid, doe toch die ramen dicht, mor gen beu jo zwaar verkouden.1 was ze gauw weer naa-r voren gegaan in de koesterend© wan-mte van- haar kamertje. Zij pookte de ka chel nog eens op, aaide de poes, die in de tril- hitte zich roosterde, tot een zwart-wiolligen buidel gerold, wou toen do lectuur van 't- Nieuws hervatton, aldoor maar denkend, den- kond aan waf komen: moest... Plotseling ging driftig 'tf belletje cn door 'f vitrage-gordijntje zag ze Anna Mulder naar binnen stormen... Wordt pcrvolffé.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1902 | | pagina 1