buitenland. 68. 3"" Jaargang. Maandag 18 Augustus 1902. FEUILLETON. 53U 8Bfc 1"4 AIERSFOOKTSCH DAGBLAD. ABONNEMENTSPRIJS: 3 maanden voor Amersfoortf 1.25. Idem franco per post- 1.75. fionderlijke nummers - 0.05. ne Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering ran Zon- en Feestdagen. drertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 nnr 'morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers! VALKHOFF C°. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIÉN Van 1—5 ngelaf 0.7B. Elke regel meer- O.IS. Oroote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot bet herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Eon# circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. - jH Politiek Overzicht De rlerlcale beweging tegen de vereeulglngMwet. Het verzet in Bretague tegen de uitvoe- ing vmi de besluiten tob sluiting van de ngregamistisclije scholen duurt voort. In ülii der vrijheid biedt men tegenstand aan organen der ofverheid, die met den ster- i arm aan hot bevel tot sluiting gekoor- urvheid moeten verschaffen. De arme zua- n geraken daarbij geducht in de knel. Zoo irdt uit Brest bericht, dat de zusters der Doteitnighei'd, die bare school te Guiliera ijwJiig verlaten hadden, uit het moeder- ui teruggekeer d zijn en opnieuw bezit ge- (meo hebben van de instelling. De verdedii- rs der vrijheid hebben de zusters,, die den njd liever wilden ontwijken, dóór dlwang noopt terug te koeren. Dn 19 een verschijnsel, dat op deeen rijd een eigenaardig lioht werpt. Het kan t verklaring strekken van 'het feit, dat len in de kringen der gematigde Fransche IJl relate u er verontwaardigd over is, dat be- IcjB-pohtici zidh dezen strijd ten nutte ma in om politieke doeleinden te bevorderen. i bisschop van Le Roebelle, mgr. Le Ca- p, eau van die prelaten, jlie de Libre Pa- lie verachtelijk aanduidt als „violette pre- cic-n d. w. z. ambtenaren der regeering, larsohuwt do congregatiën eoi do geestelijk m er tegen, zioh in het strijdigewoel te leugen en aan verdachte opwekkingen ge- |or te schenken. Ook de Temps geeft uiting aan zijn wam- ouwen in de oprechtheid dor bcdbelingen ui deee strijders voor de vrijikeid. In eene ok«iiek met Ferdinand Brunetière, liet lid! er Academie, wiens naam voorkomt onder t oprichters van den pas gevoraidetn 'Bond oor de vrijheid van onderwijs, zegt dit 'blad ürt L' wel jammer, dat de Yiollets drie a fe'jaren geleden niet talrijker zijn geweest tin zouden er lieden meer- Gabriel Monads njn.Viollet was in den tijd, toen de strijd) mi de Dl'eyfusJzaa,k op zijn ikoog9t was, bet oofd van eene kleine groep katholieke®, die revisie van den worstelaar op bet hiivelsciland opkwam, gelijk nu de prate©- aiit Gabriel Monod. Maar men beeft toen tón katholieke zijde dat groiepje vrijfwel al leen laten staan. Onder de verwijten, die 'd'oor defce strij- It'ia voor do vrijheid aan de regeering wer- Icrn gedaan, laat. men vooral dikt klinken, (Ut dj bij d© sluiting van de nonnenscholen bandelt. tegen de bedoeling van den maker fier wet, om welker uitvoering belt thans te doen ia. Met het oog hierop is biet nuttig na e gaan w-at daarvan aan is, aan de Ihand van lianen de Pressenisé, een sohrijiver wiens wrdoel reeds in dit blad is aangehaald in ftrbaaul met deeen Strijd. Hij noemt, bet kleine handigheid van den leider van iet verzet, om eene tegenstrijdigheid te eon- Aruecreu tusschen de vorige •minister-presi dent Waldeck-Rousseau, dien men gaarne n de hoogto steekt sedeft hij niet meer aan Bt betwind is, en liet hoofd der tegenwoor dige regeering, den 'heer Combes, dien men, secretaris en renegaat bejegent. Daarte- Nover stelt hij vast, wat clo feiten zijn. ho wet van 1 Juli 1901 is ruim een jaar sleden afgekondigd. Zij is executoir gewor- o i» (1© daarbij voorgeschreven termijnen. A 13 van die wet bepaalt: 1. dat geenc •jen godsdienstige congregatie kan worden go- vormei zonder eene niadlitiging, gegeven door eene wet die de voorwaarden van hare werking zal bepalen 2. dat zich goen enkele nieu we instelling zal kunnen vestigen dan krach tens ee>n in den raad van state gewezen bo shut; 3 dat do ontbinding van de congre gatie of de sluiting van iedere instelling zul len kunnen worden uitgesproken bij een in den ministerraad gewezen besluit. Art. 14 "zegt, (dat niemand is toegelaten om 'hetzij rechtstreeks, helkij door een tus schen persoon eene instelling van onderwijs te besturen, va® Avelke orde 'hij ook "zij, nodh om ondlerwijs te geven, wanneer hij behoort tot eent niet erkende congregatie. Aan de overtreders zullen de straffen opgelegd wor den .voorzien bi j art. 8 al. 2 (boeïe van 16 tot 5000 frs., gevangenisstraf van zes dagen tot een jaar). De sluiting van de instelling zal bovendien worden uitgesproken bij het verobrdeelende vonnis. Bij de toepassing van deze bepalingen kon er geen twijfel besraan omtrent den toestand van de niet erkende congregatiën. Dezen vie len ipso facto ouder da wet en moesten öf zich onderwerpen door d'e erkenning te vra gen ouder de daarvoor voorgeschreven voor waarden öf afstand doen, door het gebied te verlaten va® een land, aan welks wetgeving zij zich, niet wiLden onderwerpen. Twijfel was mogelijk en ontstond ook .ten aanzien van eene bijzondere categorie van instellingen, die namelijk, welke afhangen van eene erkende congregatie. Artikel 13 alinea 2 staaia hun slechts toe nieuwe instellingen te vestigen krachtens een in den raad van staten genomen besluit. Maar wat moest) m«n ver-staan ouder de wooi-den „eene nieuwe instelling vestigen?" Deze vraag was reeds ontstaan ouder de oude jurisdictie naar aanleiding van schen kingen, gedaan tem gunste van succursale, niet regelmatig beeiaande maar afhangende van eene erkeuide congregatie. In 1880 was te dien aanzien beelkt, da-L alle bijzondero instellingen, voortgekomen uit eene erkend© congregatie, gehouden waren zioh van oeuo bijzondere machtiging te voorzien, omdat zij anders buiten staaii waren schenkingcin te ontvangen, hetzij, uit edgetti hoofde, hetzij door tusschenkouist van de congregatie. Tijjdems de behandeling van de wet. in de Kamer wendi de vraag geopperd of eoholen, ingericht dooi derden of door burgerlijk© maatschappen in bun toebehtooremle gebou- wani em bestuurd d'oor ardc-geeotel ijjlcen, deel uitmakende van onderwijs-ooiigiegatiiin, in stellingen waren, die erkenning behoefde®. Men deed! tie dien aanzien ge,Ideadat alleen de bepalingen van de wet van 30 Ooto-bor 1886 hier in aanmerking kwam endat aio wet aan ieder Fran sell man, voldoende aan •zekere voorwaarden, van. bckwaaimdheid en zedelijkheid, vrijflieid verleentde om scholen te openen, zonder eeuig onderscheid te maken tusschen leekeu en cangreganisten. en dat de weit van 1901 die vrijheid niet. had beperkt. In de zitting van 18 Maart 1901 verklaarde de heer Waldeck-Rousseau zich met dit be toog t© vereenigen en dat de wet van 1886 van toepassing zou blijven, omdat de ver- eenigingswer er niet aan raakt. Wanneer de minister-president bij deze op vatting gebleven was, dan zou men moeten erkennen, dat er te goeder trouw eene ver bintenis was aangegaan, waaraan men in bil lijkheid gebonden was. Maar de heer Wal- deck-Rousseau is daarop openlijk terug geko men. Na de afkondiging van de vereenigings- wet hadden ©enige erkende congregatiën, die scholen geopend hadden in gebouwen, welke hun niet toebehoorden, verzoeken om erken ning ingediend, doch die verzoeken later we der ingetrokken, nadat men toen de opmer king had gemaakt, dat zij dit niet behoefden te doen. De minister van binnenlandsche za ken vroeg, naar aanleiding hiervan, het ad vies van den raad van state over deze vraag Wanneer eene school geopend wordt door eeno congregatie, moet die school dan be schouwd worden als eene nieuwe instelling van de congregatie^ welke ook de eigenaar of de huurder van het gebouw is en de wijze van belooning van het onderwijzend perso neel In zijn advies beantwoordde de raad van state deze vraag bevestigendliij besliste daardoor, dat in het geval van opening van een school door een lid van eene congregatie, die school, zelfs wanneer rij wordt gedreven in een lokaal, behoor end e aan een derde met middelen door dezen verschaft, niettemin het eigenaardige kenmerk behoudt van instelling eener congregatie. In verband hiermede werd eene circulaire aan de prefecten uitgevaardigd om de er kende congregatiën, die instellingen hadden opgericht zonder voor ieder van dezen de vereischte machtiging te vragen, te waar schuwen tegen eene onjuiste interpretatie en van hen te verlangen, dat rij hunne aanvra gen vóór 15 Januari 1902 zouden indienen op straffe van sluiting. Het kabinet-Waldeck-Róusseau is dus open lijk teruggekomen op de eerst gegeven inter pretatie en heeft een behoorlijken termijn gesteld om de uitwerking daarvan uit te wïs- schen. Dit moet in aanmerking genomen wor den bij de beoordeeling van 't geen er ^er-_ der is geschied, waarbij wij morgen nader zullen stilstaan, eveneens aan de hand van wat Francis de Pressent» daarover mede deelt. Telegrammeft: Londen, 16 Augustus. De „Victoria and Albert", met den Koning aan boord, vertrok om 2 uur hedenmiddag uit Cowes Zoodra het jacht werd gesignaleerd, werden van elk der schepen achtereenvolgens 21 saluutscho ten gelost Het jacht stoomde tusschen de vloot door, die bestond uit 20 linieschepen, 24 kruisers, 15 kaiionneerboote.il en 32 torpedobootjagers. Er waren ook vier buitenlandsche oorlogs schepen. Een groote menigte sloeg van de kust liet schouwspel gade. Southampton, 16 Aug. Botha, De Wet en Delarey rijn hier heden morgen .aangekomen. Zij zullen blijven om d© revue over de vloot bij te wonen. Londen16 Aug. De Boer en-generaal s •werden, toen zij to Southampton aa.n land gingen, mert geestdrift toegejuicht. Vervol gens gingen zij aan .boord van den stoom boot Nigeria en werden verwelkomd door lord Kitchener, diie hen voorstelde aan lord Roberts en aan minister Chamberlain. Tweede telegram. In strijd met d'e verwachting bleven de Boer en-generaals niet in Southampton vertoeven, maar naimen zij den trein naar Londen. Londen16 Augustu*. De Boerengeneraals kwamen te Londen aan en werden aan liet spoorwegstation luide toegejuicht. De secretaris van generaal Botha deelde mede dat de generaals bereid zijn den Ko ning te bezoeken, indien deze zulks wensch- terij bleven niet te Southampton om de vlootschouw mede te maken, omdat rij sinds het fluiten van den vrede geen rust hebben gehad cn thans willen rusten. Londen. 17 Aug. De Boeren-generaals, ver gezeld van advocaat Ferreira (secretaris van. De Ia Rey) vertrokken heden morgen om 9.30 uit Londen naar Cowe®, om den Koning op diens uitnoodiging een bezoek te brengen aan boord van rijn jacht. Bij hun vertrek was weinig publiek aanwezig. Londen, 17 Aug. Lords Roberts en Kitche ner ontvingen de Boeren-generaals bij aan komst te Southampton en geleidden hen aan boord van een marinejacht, dat hen aan 'boord van het koninklijke jacht te Cowes bracht. Toen de generaals aan boord van liet ko ninklijke jacht kwamen, ging de Koning lien te gemoet en drukte hun allen de hand. De Koningin en prinses Victoria ontvingen ook de generaals, die vervolgens de vloot langs stoomden en met generaal Kitchener lunch ten. Om 6 50 keerden rij te Londen terug, met denzelfden trein waarmede lord Roberts en Kitchener reisden. Bij het uitstappen ging lord Kitchener naar het. salonrijtuig van de Boeren om hun vaarwel te zeggen. Door journalisten ondervraagd, zeiden Botha en de la Rey, dat de Koning hen min zaam had ontvangen on dat. de ontvangst hun veel genoegen had gedaan. Aa.n het station juichte het publiek de gvneraals levendig toe. Brebner, de secreta ris van Botha, stelde de volgende mededee- ling beschikbaar „De generaals zijn uiterst tevreden oveT de ontvangst, door den Koning. Het gesprek was in het minst niet officieel, er was geen sprake van politiek of iets van dien aard. Het onderhoud duurde zeer kort.." Londen',j 17 Aug. Op deux voor de verach ting der vloot aangegeven tijd barstte over Portsmouth een. hevige donderbui, los, die aan de verlichting zeer schaad e. Caracas, 16 Aug. Do gezagvoerders van de voor Puertoi Caballo liggende vreemde oor logsschepen, met naane de Duitsche kruiser „Falke", de Amerilkaansche kniiser „Tope- ka", on de Nederlamdsche oorlogsbodem „Su riname" hebben in overleg met den bevelheb ber van Puerto Caballo voor het geval de stad door de opstandelingen wordt genomen, •het. volgend© besloten Do forten zullen, het stadsgedeelte, waar de eigendommen van buitenlanders gelegen zijn, nieb beschieten. Tegen eeui beschieting van dit gedeelte door de Venezuelaanecho oorlogsschepen wordt met. den. meesten na druk geprotesteerd. Een eventueel bombar dement moet 24 uur he wren, worden aan gekondigd. Do vreemde oorlogsschepen blijven op hun ankerplaatsen en zijn bereid do vreemde on derdanen. aan booid to nemen. Ook zullen rijj, zoo uoodig, tot hun bescherming wachten aan land zetten. Frankrijke Bij 1 et na de inwijding van een gedenk- teeken te Villefranche gehouden feestmaal zeide de minister van oorlog, generaal André, in antwoord op een feestdronk van een der vertegenwoordigers van Belfort, dat hij Bel fort aanried zijne roemrijke vlag van 1870 niet eerder naar buiten te dragen dan op den dag waarop het vaderland al rijne kin deren onder de wapenen zou roepen. D# minister hield daarop eene rede ten gunst# van deu twee-jarigen diensttijd. Engeland. Koning Eduard VII heeft gisteren Lon don weder verlaten. Toon hij in den namid dag te Portsmouth kwam, werd hij begroet door de kanonnen van de oorlogsschepen, bij Spithead verzamefd. Dit werd v"haald oij het vertrek van den Koning ui' rtsrn lUth om zich naar CSEH''? JQ ,beggvc-> De groothei de overige De groote Jjfflthead terdag geheel volgi^i^i^uogramma afge- Joopen en werd door prachtig weer begun stigd; alleen de illuminatie van de vloot mislukte ton gevolge van een lievig onweer, dat 's avonds losbarsste. Aan de revue, namen' 108 oorlogsschepen deel. waaronder 5 vlagschepen, de :vlaje©tio", de ..Royal Sovereign", de ..Magnificent", de „Revenge" en de „Resolution voorts 15 slagschepen, 24 kruisers, 15 torpedokanon- neerbootcn, 32 torpedobootjagers, 7 torpedo- booten en 10 cpleidingsvaartuigen. Van de vreemde mogendheden waren er slechte drie vertegenwoordigd Italië, Portugal en Japan, met vier söhepen. Deze vloot Jag in vijf hnaën gerangschikt ondcT bevel van admiraal sir Charles Ho- thann; de „Royal Sovereign" was hot admi raalschip. Do vreemde oorlogsschepen vonm- den een zesde rijj Reeds des morgens vroeg waren alle sche pen gepavoieeeu'd. Om 2 uur vertrok de Ko ning op de „Victoria and Alber.l" van, Co wes, om tueschen de liniën doorvarende, d© vloot in oogensohoiiw to nemen.; het konink lijk jacht weid begeleid door de jaetiten „Irene," Osborne", „Alberta", de Enchan tress" en „Fire Queen" van de admiraliteit, en do „Commander-inrChief van den opper bevelhebber to Portsmouth Bij het naderen van het koninklijk jacht werd door de sohepen. achitcreenvolgens groot saluub gevuurd bij heb langsstoomen hieven officieren en manschappen het voorgeschre>- ven gejuich aam- Om vijf uur ging heb koninklijk jacht te genover de „Royaf Sovereign' ten anker, en, op dab oiogonblik barstte dc bemanning der geheelo vloot, tegelijk met in hoezecgeroep uik Een. signaal riep daarop allo Eugelsche en vreemde vlagofficieren aan boord vaal bet koninklijk jacht, waar d'e Koning hen ont ving. Gisteren, Zondag, had er niets bijzonders plaats en waren de schepen ook niet, ver sierd Op het program, voor heden staan vlaatoefeniugen, waaraan drie eskaders deel- nenie». Ofschoon tie vlootrevue, die verleden Za terdag hoeft plaats gehad ter hoogte van Spithead, wat aantal en soort van schepen betreft, niet kan meten met vroegere schouw spelen van dien aard. wordt er toch groot© waarde aan gehecht, dat liet mogelijk was, enkel door het bijeenbrengen van liet kanaal eskader en van de in de Brit?x:he wateren aanwezige schepen, meer dan honderd oor logsbodems tc verzamelen. Daaronder waren intusschen niet weinigen, die zelfs een land rot zonder bezwaar als verouderd kan ken nen, daaronder inzonderheid de instructie- schepen, die cr nog als werkelijke schepen uit zien, terwijl liet hodendaagsche oorlogsschip op alles meer gelijkt dan op een schip. EERZUCHT. DOOR L. DE ROOY VAN HEERLEN. H. f Hf* laatst© uur van den Zaterdagmorgen voor de kinderen in Anna Mulder s klas- lat ineestprettige, met on geduld-verbeide, licht-kleurigsto van de lange week, het js het uur waarin de juffrouw vertelde. «3 een genoeglijk, blijstemmeaid inluiden t, van de feestelijke dagen, tfb volgden, jp teJ^n Zaterdagmiddag, den vrijen Zon- Buiten moesten van den hoogen bokketoren de elf slagen verklonken rijn - ""S^'iv-plccht.ig, dan keek glimlachend de Wirouvs de kinderen aati, die ongeduldig tatflgluurden, de rekensommen al lang ge babbeld op de lei. Vroolijk waarschuwde liet "paal leien opbergen.! en een regelmatig- Maar de kinderen blij-scliallend door elkaar in verwarring van stemmen, riepen nu: An- 'toon. Antoon. Ze wisten dat zóó 't jongetje altijd heette m de verhollen van de juffrouw. Want het was een zoete vreugdo voor haar. dien naam te zeggen hier, hem te streelen met haai- stem, hem te hooren uit juich en door do lachende kindenen Niemand kende het groote geheiiiiii van haar leven, en de kinderen in de klasse, ze vermoedden nicis, vonden het leuk alleen, dat. in alle vertellingen van de juffrouw die naam terug kwam. en zoo tot iets bekend-liefs geworden was. En voor Anna was 'fc een blij-innig genot, de kinderen, de zachte onschuldige kinderen, die zij zoo lief had. onbewust te doc-n meeleven het groote, haar jong leven, vullende geheim, dat al liaor gedachten kleurde zooals hemelluchten de voortspoedende rivier. Eu vooral weemoedig-geuotvol was 't de heif&tdagen, als de kinderen door het vroeg vallende duister niet meer lezen of schrijven konden cn zij wol vertellen moest die laatste oogenblikkem Dan liepen er huiveringen van zoet-geheimzinnige vrees dooi' het schoollo kaal, als zij vertelde van Antoon, den kleinen prins, die op een kouden winteravond ver dwaald was in het groote bosoh, en schreide, alL maar schreide cm, hulp... Dan zag zij do lichaampje© der kinderen dicht opeen, samen gedrongen als in hangende vrees hoe het ein den zou... Do kopjes en handen witter sche merden in heb duister, dat langzamerhand heel het vertrek, veroverde, inzuigend de kleur ren, verslorpoiid' de omtrokken der duigen. Buiten, grauw-zwa'ar, als een verschrikking dreven de somberende wolken of gromden de windvlagen om het eenzaam-staand gebouw tje. In het grijp rood-gloeido om het kaobel- deurtje het vuur, nu e>n dan aangewakkerd door den iu- den, schoorsteen vallende wind tot eon knetterende opspluitering van von ken.. O. dan stonden liaarzelve de tranen in de oogen van angst-in-genot om 't mysterieu- sc van het gieren van den wind, als zwierven er booze dieren huilend- om 't schooltje, van hot ruisah-waoien in den schoorsteen, als be nauwde fluisteringen on kreunend gezucht, van hot duisterende lokaal, met de weeke vago lichtere vormen der roerlooze kinderen, als was dit dw lugubre spelonk waarin ver dwaalde de prins van haar sprookje En 't was ook voor haar een verluchting als zij plotsoling zeide Maar opeens hoorde de kleine Antoon getoeter op horenscn bij liet lioht van de fakkels herkende hij opeens zijn vader, die Ihem den lieelen dag al te vergeefs geeooht Hold. uil de strak-angstige aandacht der kin deren zich ontspande in. zuchten van verlich ting en vreugdvol geroep vanhè, gelukkig, gelukkig. Dezen Zaterdagmorgen was rij opeens ge schrikt uit hets verhalen door 'liet binnenko men van tien schoolopziener. Hij wilde door gaan maar een ander lokaal, maar toen hij •liet aardige troepje kinderen zag. met kleur tjes van opgewondenheid luisterend, zóó be geer ig, dat 7.n uauwelij|ks zijn komen bemerkt hadden, bleef ftaj staan, verrast over dit pret- t ig-aandoende gezicht. Ga uw gang, juffrouw ik 'hou zelf dolveel van vertellen Een vi remde zou nu hooren wat rij alleen aan dit kindei ze: den naam van Antoon, en zij aaizelde, stotterde, hang dat eene woord: te zullen zeggen. Maar 't moest wel, en aangemoedigd ook door het goedige gezicht Ven di n schoolopziener, ouden heer met vriendelijk breed gelaat, waarin achter de dikke brilglazen ndëugend-spottendmaar niet vreeswekkend, schitter-keken de bruine oogen, ging zij door, en vertelde verder van Antoon, die nu een kleine houthakker was. Tersluiks, even blozend, keek zij naar den vreemden man. maar deze luisterde toe -aaii- moedigeud-aaiulac'atvolen wonder, dacht 7jo lette niet op dien naam, bedec-d-zaoht uitgesproken, als weggemoffeld tusschen de andere woorden... Toen dë school uitging om twaalf uur, en zij geijld was naar het lokaaltreintje, dat haar naak' Arnhem, moest brengen, trof rij in de coupé den schoolopziener aan, die haar la- ohend welkom heette, ©a-bij voegend dat hij mdt vaak zulk lief vertellen hoorde als •zooeven. Zij bloosde weer, en do oogen van den ouden heer glans-lachten achter de zwar re glazen, maar t was toch onmogelijk, dat rnij iets vermoedde, niet waai'? Anna Mulder was de oudste van zes kin- dcien. Haar vader was boekhouder op een ka&sieiakantoor. schipperde fatsoenlijk door het. leven, dank zij zijn proper, verstandig vrouwtje, die, altijd overleggend, juist wist rond te komen met liet vrij magere huishoud geld. Kina nog, was Anna met Antoon op de zelfde school geiweAst, ze woonde toen nog in de Hom meistraat, en zoo kwam 't. dtifc ze meestal samen school waar ts -gingen, sa men thuiskwamen Antoon beschouwde haar als een zusje, en bij was voor -haar een aardig speel makkertje, zoo als de vriendinnetjes, iets meer misschien Ze weiden groot er en kwamen op verschil lende scholen. -Maar daar het in de Spijker- straat, waarheen haar ouders verhuisd waren op het bovenhuis nieb altijd even prettig was met, de sehi eiende en schreeuwende broer tjes en zusjes, ging Anna vaak naai' Antoon'a moedër, werd langzamerhand het sigarenwin keltje valu juffrouw Bergman voor haar een tweede tehuis Zoo gingen de jaavu. Anna kwam op do Kweekschool in do Weverstraat. Antoon was een jaar vroeger al op het Gymnasium geko men.. Anna bTeef het trouwe huisviiendiiiiie- tje, dat telkens binnen kwam loopen, bleef praten met een luandwerkje, 's Zondags me© genoot van Antoon's voorlezen of zelf voorlas uit do ibooken van school. Antoon was voor haar geworden wn broer van denzelfden leef tijd. zóó ook sprak zo mot hom. of kibbelde, of ladbte Teen gobeurdo het. zo was zeventien jaar geworden, dat zc cue meisje© op school hoorde spreken over Antoon Bergman. Ziju naam werd gonoenid naast dien van Lize de Groot, de zuster van een rijner vrienden. Zo hadden die twee samen zien wandalen bij <je Steenen Tafel En toen Anna tusschen beide kwaim, be weerde dat er niets van waai' was. lachten ze haar uit. O. hij was zeker verliefd op haar, spotten de meisje©. Nee, dat. moest ze zidb niet verbeelden. En z© wisten nog meer te vertellen, den vorigeil dag hadden Antoon Bergman en Wil lem de Groot geroeid met Lize de Groot en nog een ander meisje Toen schrok z» Als dit waar was... Dan kende ze Antoon niet, dan gebeurden er din gen in zijn leven, waarvan zij niet wist. An toon en Lize de Groot, k' ni, kom. 't kon niet waar zijn. 't Was als een verbijstering voor haar, 't was of alles rondom haar zich anders kleurde, nu ze dit vernomen had. Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1902 | | pagina 1