r.i.
buitenland.
feuilleton.
Is" Jaargang.
Zaterdag 23 Augustus 1902.
ft
M»le. H»,
08
»»'A
3»^
NHERSF00RÏSCH
ABONNEMENTSLIU J tf
3 maanden toot Amersfoortf 1.25.
Jem franco per poet- 1.75.
jnderlijke nummers- 0.05.
0 Courant verschijnt Dagelijks, mot uitzondering /an
on- en Feestdagen.
fortentiën, mededeelingen enzgelieve men vóór 10 unr
morgens bij do Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C®.
Illi i i lil j,ilirTnim_l Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJ8 DEK ADVERTENTIÊN:
f 0.7».
0.1».
Van 1—5 regels
Elke regel meer
Groote letters tiaar plaatsraimte.
Voor handel ca bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
01%
Politiek Overzicht
ij,] (Olm en «I® Ver.Kluten.
- is niet gehikt in de laatste zjtyyjj^an
congres der Vereenigda Statetr eeneWto
t regeling van de verhouding tusochen
weal de Vereenigde Staten tob stand te
igen. Op het hardnekkige verzet van de
jngfiebbenden in de Vereenigde Staten
alle pogingen, die trachtten dat te bet-
jn. afgestuit. Maar het denkbeeld, is
7o!J rom uog niet opgegeven. Onlangs werd
door de Newi-York Times, dat presi-
j Roosevelt bepaald besloten was van liet
%ies te verlangen, dat liet Cuba ter wille
"ujn in de regeling van het vraagstuk der
eerrechten; eene buitengewone zitting
met dat doel plaats hebben terstond na
wkieeingen in November, en de president
geaincl zijn liever af te zien van de ver-
uwing van zijn mandaat, dan de Cubanen
prooi ta laten werden van het bankroet
ran den opstand."
Xog eene andere invloedrijke stem heeft
kin dien zin doen/ hooreu I>e senator van
cnecticut, O. H. Platt, die eene belaaiig-
ie rol gespeeld hetefü in, 't geen met be-
"iking tot Cuba is gebeurd, heeft in, d©
tli American Review een artikel ge-
atrt, dat als 't ware een beroep is op het
■eten van zijne land'genooten, door eene
ij kleingeestige kwestie van. belang in slaap
In beti begin van den Spaan scli-Ameri-
lanschen oorlog hiaidl de heer Platt door
icongres doen aannemen eene motie, w'aar
werd verklaard, dat de Vereenigde Star
j „van zich afwezen elke geneigdheid' of
Z Binemen oni eenige souvereiniteit, reohta-
rilt of bestuur op het eiland Cubal uit té
fenen, behalve om er de bevrediging te
«Menlijken, en hun besluit verkondigden
wanneer dat resultaac zou zijn. vetkre-
i, de regeeri tig en het bestuur van hiet
iland over te laten aait zijne bewoners."
»a!s bekeud is, zijiit die loffelijke bedoe-
gai slechts op zeer betrekkelijke wijze ver-
Etenlijkt. Dat is het werk geweest van den
toiteller zelf der door ons aangehaalde
rtie De heer Platt heeft namelijk toen
Cubaansche vergadering dé grondwet van
nieuwe republiek behandelde, door heb
biorikaansohe congres hel, besluit d'oen no-
len, dat zijin naaan draagt en dat tot resul-
nt heeft gehad, dat het van Spanje be-
ijde eiland onder een vermond protectoraat
n de Vereenigde Staten ia geplaatst. Dé
ttbanen hebben zich bij het amendement-
lalt neergelegdmaar zij koesterden daar-
j de hoop, diat zij ten minste beloond zou-
m worden voor hunne conoessiën op poli-
H gebied1 door de voorkeur-tarieven, die
Vereenigde Staten hun op handelsgebied
«den toestaan. Dit wordt in het artikel
in de North-American Review* in deze woor-
I» erkend: „Toen de Vereenigde Staten
in Cuba verlangden, dat. zijne grondwet
narborgen zou bevatten, die het voor al-
- tijd m nauwe betrekkingen met ons plaats-
flii, werd dit algemeen dn dien zin
*?mt, dat wij onzerzijjd's Cuba zou-
helpen, door het zoodanige han-
isroordeelen te versohaffen als het in
Mt konden stellen om zioh zelf te
«druipen.' Destijds kon de Amerikaansche
«gcering nog niet met juistheid bepalen, boa
e handelsbetrekkingen miet de groote An-
l ille- zonden geregeld worden
dus uitgcnoodigd „vertrouwen te
de Vereenigde Staten".
Dat vertrouwen nu is tob
scliaamd dér heer Platt erkent, dat de Ver
eenigde Stateni' lmn woord' niet hiebben go-
houden Do voornaamste, producten van
Cuba, die waarvan het leeft, zijn, zooals be
kend is. vooreerst, de rietsuiker, vervolgens
de tabak. Nu hebben, de overproductie van
suiker in de gansche wereld' en de verwoes
ting van de suikerindustrie op de groote An-
tiille door den opstand en den oorlog, die
daarop is gevolgd, tot uitkomst geliad, dab
Cuba in groote ellende is gedompeld. Heb
geneesmiddel daartegen1 zou zijn een reoi-
procitcil-ssrtelsel, waarbij Cuba en de Ver
eenigde Staten elkaar wederkeeig kortingen
toestonden op hunne autonome tarieven.
Wat Cuba betreft, zonden de Amerikanen
inzonderheid voor zijne suiker en zijne tabak
kortingen moeten toestaan president Roo
sevelt heeft in rijlno bekende boodschap aan
het congres eene reductie van 25 pet. voor da
suiker eene „wezenlijke vermindering" ge
noemd Maar eenige staten van de Unie pro
duce* ren ook suikerriet hunne Vertegen
woordigers maakten heftige oppositie tegen
het reciprociteits-ontwerpde democratische
minderheid maakten met hen gemeen® zaak,
en zoo is 'liet ontwerp onafgedaan gebleven.
President Roosevelt zal bet vraagstuk op
nieuw voor het congres moeten brengen, om
te verkrijgen, dat het woord van de Vereenig
de Staten gestand wordt gedaan.
De heer Platt betoogt, in zijn artikel in
de North American Review met grootem
nadiuk, dat, de vrees van de tegenstanders
der reciprociteit niet gegrond is. Wat inzon
derheid1 -de suiker betreft, toont bij! aan, dat
de ran do Cubaansche suiker te verleenen
reductie de suikerindustrie van de Vereenig
de Staten niet, in gevaar kan brengen, die
overigens niet, voldoende is om' to voorzien
in het nationale verbruik Of het beroep van
dbn Schrijver op de goede trouw Vata zljine,
landeenooten gehoor zal vinden, blijft nar
tuurlij,k af te wachten.
Telegrammen.
Potsdam, 22 Aug. Kolonel Von Ziegler,
commandant van de krijgsschool Irer die
verleden jaar bij, de legeroeieningen ió Lim
burg zwaar werd gewond, bij het automobiel-
ongeluk bij Valkenberg, is hedenmiddag aan,
een ontsteking van den blinden darm be-
zweken.
New-TorJc, 23 Aug. De stoomboot Dahomei,
van Caerriee hier aangekomen, brengt het
bericht van een nieuwe uitbarsting van de
Mont-Peflée in den mididag van Donderdag.
Do Daihoimei was genoolzaak' van koers
te veranderen, om don liovigen ascliregen te
ontgaan, die op liet dek neerviel.
Kaapstad22 Aug. Sir Gordon Sprigg, do
eerste minister, verklaarde in een vergade
ring van het Huis van Afgevaardigden da
hij hoopte, elat de krijgswet in d< volgende
week zou worden opgeheven,
Duitschland.
Den 3 September zal de Keizer aan het
hoofd van een leger van bijna 70.000 man
zijn intocht houden in Posen. Hiji zal dan bet
stadhuis liezoeken en zijn .naam toekeuen in
het Gouden boek. De aartsbisschop Sbablews-
ky zal aan het hoofd dei- .geheote- geestelijk-
den Keizer naar do prachtige kathe-
van Posen geleiden.
'ii avond te varen zal voor de poorten
Posen een groote militaire taptoe met
fakkels worden gehouden, waaraan wordt
deelgenomen door 35 militaire muziekkorp
sen.
De troepen, welke in den omtrok van Po
sen gelegerd zullen worden, zijp zóó talrijk,
dat de prijzen van enkele levensmiddelen ge
stegen zijn tot een buitengewone hoogte.
Den 4 September zal de Keizer -wuu Wild
park bij Potsdam terug koeren, waar hij zal
ontmoeten de aartsher tog-troonopvolger van
Oostenrijk, den. erfprins vanfRumenië, eu de
prinsen Leopold ©ai Arimlf vrin Beieren.
Ook lord Roberts en vermoedelijk ook lord
Kitchener zulle» op Wildpark de gasten van
den Keizer zijn, en zullen iii zijn gevolg het
einde der manoeuvres bijwonen.
Tijdens die keiizeronitmcK'l-ing te Beval moe-
ton graaf Von. Biüow en graaf Laimedorf zich
ondeaihouden hebben ovide liandebbf t rek
kingen tussohen: Rusland cai fipuitfeöhland. In,
het bijzonder zmden -/ij <<vi nwngi-kamen zijn
dat binnenkort do and. Hui mieIMigen. voor
een nieuw handelsverdrag dien worden ge
opend Do go d verslaJldlipudii':',', die uit
deze omstandigheid spreekt, stel: echter de
„Lokal Anzeiger'van Herlijn niet gerust
Dit. blad wijst op de onbemerkte volmacht
den Ru&risolien minist r v:»u financiën Witte
dezer dageai verleend om zekére waardeur van
dc Russische beurs uit to slv-iten <n spreekt
de vrees uit dat zulk een m^ itregel wel eens
tegen Dui techland gekeerd kt-tt worden.
België.
Generaal B O' t. li a teBrussel.
Te Brussel is de intocht van generaal Botlia
een zegetocht geweest. Al adelijk bij de
aankomst aan het Gaie d«. Nord werden
Botha, i)ijn vrouw en zijn 1'. jarige zoon op
geestdriftige wijze tófegejuicht. Duiz.-nden had
den zich) toegang ver&ehaft lot liet station
en ieder wilde den generaal de hand druk
ken. Daardoor ontstond natuurlijk eon ont
zettend gedrang en zóó groo^ werd dit. dat
men Botha op een bagage-wagen tegen het
gedrang moest, beschermen.
Yan de huldebtooging geeft het Handels
blad van Antwerpen de volgende levendige
beschrijving
Met kaartjes.' van 10 centiemen verschaf
ten duizenden .personen zich. eene plaats bin
nen de Noordstatie, om Botha, uit den irein
te zien stappen dit luad zulk een gedrang
te weeg gebracht dat liet volk zich tot cp
de spoorbaan zelf verdrong en de -h atieovor-
ste, bij bet binnenstoomen van den trein aan
den machinist teeken moest doen, zeer lang
zaam te rijden.
En toen de trein stilhield, een h,eel eind
van de daarvoor bestemd© plaats, overstemde
bet hoerageroep der menigte luet waarsc -u-
wend, geluid der stoomfluit.
De'geestdriftige Brusselaars sprongen zelfs
eer de trein stil hield, op de loopplanken eu
treden, zoodat de .andere reizigers, veel min
der Botlia «elf, niet konden afstappen.
Men merkte onder de menigte op M. Gold
man, met de leden van het Transvaalsche
comité in België en eenige andere person:'»
van aanzien.
Leve Botha Leven de Boeren L ?ve Tians-
vaal1 klonk liet door het groote statiegewelf
dat als een rollende donder dit geroep dee-'
weergalmen zoo dat luet. buiten gehoord werd
en de .personen, die daar ook bij'duizenden
stonden, verwittigde dat. de lield .veldra den
Bruaselschen grond zou betreden.
Ee» vreest-lijk gedrang wrong de politie
agenten op zij en eveneens do spoorwegbeamb
ten, die met liet openen der portels gelast
waren, terwijl de generaal voor een geopend
portelraam staande het volk groette.
Zoodra men hem ontwaarde, werden allo
hoofden ontbloot. Hoeden werden gezwaaid,
zakdoeken werden boven dc hoofden bewo
gen' en opnieuw, zoo mogelijk ilog luider dan
de eerst© maal werden de kreten Leve
Transvaal.! Leve Botlia! Laven de Boeren'
herhaald.
Zit'httbaar ontroerd, groette Botlia dam
kond, om een oogenblik later, toen er oen
weinig plaats aan het portel gekomen was,
af te stappen.
Elk wilde den held van dicht bij zien.
hem- de hand drukken, of zoo mogelijk, slechts
even zijne kleeren aanraken. En dit verwek
te een moorddadig gedrang.
Vrouwen werden ten gronde geworpen, kin®
deren schreeuwden, vielen van het gaanpad c»
rolden onder de wagons; en toch duurde
hel gedrancr voort. Men klom op de wagons,
op de locomotieven, altijd roependeLeve
Botlia' Leven de Boéron
Het duurde ©en heelen tijd. eer de gendar
men, die alles deden wat mogelijk was, om.
hem te bevrijden, er in gelukten, een smal
wegsken open te makon langs waar cl© held
naar den uitgang kon geraken, een heel eind,
omdat de trein, uit oorzaak van hot gedrang,
niet tot op de voor hem bestemde, plaats
had kunnen komen.
Men moes:, er niet aan denken, langs do
Rogiei-p'laats de statie te verlaten.
Dat was totaal onmogelijk en do. stat.i®
overste had dus het goede gedacht, de poor
ten der Brabantstraat open te zetten en do
menigte, zelfs zonder dc kaartjes te contrev
leeren, naar buiten te laten stroomen. Maar
dit belette niet dat vrouwen struikolden en-
vielen over de kleine bagagekarkens, dat kin
deren onder de voeten raakten en dat de pe-
nevaal cn rijm zoontje zelfs door het gedrang
van zijne wouw werd afgescheiden en dc
politie haar moest beschermen.
Eindelijk was Botba op straat gekomen en
in een open rijtuig gestapt, in t welk hij.
rechtstaande een oogenblik do woelende me
nigte begroette.
Links en rechts wierp men. zelfs bloemen
in het rijtuig en de politie had de handen
vol om te beletten dat men het paard uit
spande.
Gevolg door eon paar andere rijtuigen, was
de generaal eindelijk op de Rogierplaats ge
komen, waar nog we', driemaal meer volk
hem wachtte.
Onbeschrijfelijk was de zegekreet die nu:
opsteeg. Een onder de menigte hief luet Trans®
vaalsch volkslied aanen twintig, honderd,
duizend herhalen het-, zingen voort., tot ein
delijk al die duizenden mee zingen Dat vrijo
volk zijn wij
Eindelijk kwam men in de Crespelstraat
37, waar mevr. Botha woont eu sedert maan
den de komst van haren man afwachtte.
De kinderen, die toet huis van. beneden tot
boven met bloemen hadden versierd, wacht
ten hem op hel gaanpad en, zelfs eer het
rijtuig stil hield lag zijne oudste dochter
Helena aan rijne borst, weenenu van geluk.
En al wat hem omringde, weende mede
En vervolgens omhelsden litem zijne doch
ter Francisca, en zijn zoon Jan, .terwijl twee
kleine jongens tegen zijne boenen wilden op»
kla lucre li. Weldra bracht men hem ook zijn
jongsten zoon Philip, die voor acht maanden
te l'-rttssel werd geboren, en die zijn vader
nog niet. kende.
Dc ontroering, door clit faiiiilietooneel te-
wtcgg."braohit, dat de menigte- aangrijpt,
maakt weldra plaats voor nieuwe creestdrift,
die nog voortduurde, wanneer Botha reeds
zijne lieblocmde woning was binnengegaan,
om zich heel en al aan bet genot, van het
weerzien van vrouw en kinderen te wijden.
Eenige dagbladschrijvers- bieden rich bij
den generaal aan ©n vragen een onderhoud.
Hij antwoordt minzaam maar krachtdadig
dat bij alle interview van de hand moet wij
zen.
Gedurende heel den avond werd eene po1-
litiewaclüt voor het huis gehouden, evenals
voor liet Engelsche gezantschap, uit vrees
voor manifestaties.
D e p 1 a- n n e n d e r B o e r e n-g ener a a 1 e.
Generaal Bntha heeft Vrijdagmorgen om
10 uur in zijn woning de leden van het Trans-
vaalsche gezantschap te Brussel ontvangen,
met wie hij ©en lang onderhoud had.
Vervolgens begaf hij zich met zijn vrouw
en mevrouw Meijer naar het kerkhof van
Ixellcs, waar hij een onderhoud had met den
geneesheer, die hot lijk van generaal Lucas
Meijer heeft gebalsemd. Botha was zeer be
wogen. toen luj het lijk van Lucas Meijer
za<g. de tranen liepen hem over de wangen.
Hii heeft bloemen op de baar gelegd.
Vandaag zal de baar in den grafkelder
worden geplaatst, waar het lijk zal worden
bewaard, tot ,dat bet naar Zuid-Afriia/ zal
Worden overgebracht.
Blijkens een mededeeling van den secreta
ris van generaal Bothia, zal deze tot in het
laatst van de volgende week te Brussel blij
ven. Hij zal zijn verblijf daar besteden om
bezoeken te brengen aan de voornaamste ste
den van België, inzonderheid die, waar zich
Pro-Boer-comité's hebben gevestigd. Vrijdag
of (Zaterdag zal hij naar Den Haag terugkee-
ren, om dan met De la Rey en. De Wet naar
Landau to gaan.
In Engeland zullen de generaals officieel©
samenkomsten hebben met. de ministers, om
de positie der Boeren in Zuid-Afrika defini
tief te regelen. Zij hebben zich te dien aan
zien verstaan met president Kruger, Van
Londen zullen de generaals naar Brussel fce-
migkeeren, waar zij eenige' dagen ïullen blij
ven, om vervolgens ,een reis door Europa te
maken. In de eerste plaats zullen Berlijn
en Parijs worden bezocht.
Na die reis, welke ten doel heeft om gelden
in te zamelen ten behoeve van de Boeren,
die door den oorlog geruïneerd zijn, ®al de
terugreis naar Zuid-Afrika worden onderno
men.
De Ind. Beige heeft hare inlichtingen, gis
teren middag van Botha's secretaris ontvan
gen
Frankrijk
De minister van marine heeft den luite
nant ter zee Do Ia Motto van zijn functie
ontheven, en op non-activiteit gesteld, We
gens het deelnemen aan een. manifestatie te®
gen do regeering tijdens do ten uitvoerbren-
ging der decreten tot sluiting der klooster
scholen.
Do rechtbanken toonen zich tegenover hen,
dio beschuldigd zijn van verzet tegen: de
openbare macht tijdens de sluiting der soho-
EERZUCHT.
I DE R00Y VAN HEERLEN.
op een dag in October, gingen zo
«Aien fietsen, 't Was een koel-gouden herfst®
i - 'n de lucht was een. geur van verrotten-
hkren, prikkelende, scherp-doordringen-
■6 noom in de zonnige frisöhlueid dér ua-
fcrskou... Antoon en Nellv waren van do
Wsen
gestegen en liepen langzaam een; -hel-
n'o op Aan. beide zij|deni flikkerden de gele
"i bruine najaarskleuren TFTldo stralen) dier
i-dalende zonblinkende verscheidenheid
dorrige tinten tegen liet donkerende
der dennen Antoon b°gon opgewekt
tG spreken over dio nuance s in 'het geel
et Bruin, wees op hert? rood© dak van eau
i dat zoo zuiver-frisch uit.kWa.mi tegen.
die dood'e, schoon m de zon sohitteiendo
leurenHij keek aldoor naar Nelly ter-
fy' bij sprak, spieiiend op haar gelaat de
Werking van zijp woorden.
O Antoon, zei ze opeens, toen hij, be-
^rkeiide hoe zo naar hem luisterde, exta-
'*'i was gaan spieken over de natuur, o
r*00®» koe mooi. kun je toch allea zeggen,
getoet ook Wel, maar ik kap '<t zoo niet
Weergevenik kan mijn gevoelens niet uit-
druken in woorden, zie je... Ze zag 'liemi aan
met. een blik van dwepende bewondering...
Hij glimlachte en zweeg...
Toen, na een poos vah zwijgend naast-el-
kaar-voortgaan, een van verwachting zwaro
stilte bleef hij staan eni vroeg hij haar of
zij hem liefhad! en de zijne wild© worden...
Zij zeide van ja en lachte van zalig geluk.
Dien a.vond, thuis komend©, was 'b An
toon of alles voor hem veranderd was, of
alles beschenen was met die gouden: schit
tering van den middag, toen hij zijn aan
zoek gedaan had. Hij liep over straat, mot
een trotsclten glimlach neerziend op de arm
zalige menschjes, die sukkelden voorbij zijp
stralende oogenHij zou 't bereikon, 't hoo-
ge, t heftig verlangd©. Alles leek hem goud-
beglansd goud-tintelend trilden de sterren
aan den blauwen hemel, do lantaarns wier
pen gouden schijnen in het donk er-bl au wen -
de Avater der grachten. Dc ganschö natuur,
de ho'oge huizen miet die belichte vensters
kolossen van lichttelndeni steen, de met
meusetojps bedwarreldc pleinen, de met) sche
pen belegen diep-donkere grachten, alles
zag hij vreugd-glcriënd aan, alsof 't allee
van hem, van hem. Antoon Bergman, was...
Hij dacht zich groot als een reus, 't *was hem
of bijt zegevierend de huisjes eu de scheepjes
ou de menschjc© had kunnen houden in rijim
handen, als een lachende teuzfezoon
Thuis', op zijn kamer, wieip hij met een
spottende lach, opsc'hokkeud in zijn lichaam,
de backen van zijn tafel, en begon op en neer
te loopen met groote srtappen, terwijl maar
aldoor het dwazige vreugde-laelïen opstuipt©
naar ziju gelaat
Juffrouw Bergman woonde nu sinds een
half gaar op den Boulevard in het benedeu-
touisje en ,uog altijd dacht ze met heimwee
aan haar sïgareuzaakje in de Hommelstraa/t.
Ze v<ond haar leven nu zoo doelloos, ,aoo leeg
van alle nuttig werk. Haar buren op den
Boulevard waven niet die van de Hommel
straat, .hier zagen ze op baar neer. op de juf
frouw die een sigarenwinkeltje gedreven had.
O God, ze voelde zich zoo eenzaam dikwijls,
vooal .tegen een avond, als de weilanden, de
verre wijde weilanden werden opgeslurpt
door den .schemer, en hier en daar plotseling
lichtjes pinkten, .dan al meer en meer, tot
eindelijk de gansche horizon was omzoomd
inct 'X n schitterend conton van gloeiende
goudpuntjes.
Eenzaam was» rij dan, met gedurig dat den
ken aan Antoon haar jongen, die zoo veran
derd was. O, o, wat had toch alles anders
kunnen zijn, als Antoon dezelfde gebleven
was. Ach, ze had 't eerst niet begrepen, dat
vreemde deen van beni, maar nu ,zag ze t.
duidelijk, dien ttots. dat benijden van die
boven hem waren. Helder volkomen beider
was t voor haar geworden, toen bij wild-ver-
ontwaardigcl was uitgebarsten bij haar aarze
len .het sigaren zaakje te verkoopen. Zij; hoor
de nog rijn stem, zag nog zijn in toorn ver
trokken trekken, de vlamming in zijn oogen
O, boe was alles veranderd.En toch, ze
hield nog zooveel van hem, ze bewouderd©
in hem die energie, dien studielust.Wat ze
bij .haar man had gemist, vond ze juist- in
An toorn, .die geen droom er was geworden,
geen sukkelige peinzer, zooals ze gevreesd
had toen hij nog jongentje was... Ja, z«e waa
wel trotseh _cp hem ze moest dat wel zijn. allo
menschen spraken bewonderend over hem.
Nou, juffrouw als er één trotsch op rijn kind
mag zijn, dan hen u 'twel! Of. Die Antoon
van u, juffrouw, daar aal u nog wonderen
van beleven. Z o spraken zo en dio lof deed
haar goed, zeker, maar dat- er nog iets an-
deis is dan trots in een moederhart, dat
moederliefde niet uütsluitend ijidelheid! is
zooals de liefde van een vader, dat vermoed
den die monscheii niet.
Dezen avond zat ze weer te peinzen iu haa-r
achterkamer, starend over de weilanden.
Langzamerhand had (eein, wollige doimgo
nevel zich gespreid over l»ct land, cn nu leek
het een zee van grijze watten, eindel'oos-ver
rich strekkend, grijzige. Jichtblauwige zee,
waarboven blinkend-zilver de maan droef
aan den helder blauwen hemel. Iu de verte,
naar den kant van Westervoort, werden do
lichtjes ontstoken, het een na. het ander, zoo-
als eein lantaarnopsteker zo doei: opvlammen,
bij zijn gaan door de avond-donkere straat...
En starend naar het landschap vóór haar,
mijmerde ze maar aldoor over liet bezoek dart-
ze gistermiddag had ontvangen...
Al in de Hommelstraat, had juffrouw Berg
man Van t Oever, den lanvpeninaker, gekend
en toen o»:k al toad hij altijd een aaugenamen
indruk op haar gemaakt, maar in de drukte
die hot sigareuzaakje haar (gaf, had ze nooit
iets anders in hem gezien dan een netten,
oppassende» man, wiens zaken goed vooruit®
gingen.
Nu. wonend op den Boulevard, was hij
zelf eens naar een lamp komen kijken, die
gerepareerd mtocet worden, hij) was nog eens
teruggekomen, toen, op een Zondagochtend
wandelend voorbij haar woning (met zijn
twee kinderen was hij even binnen geloo
pe. en van die» tijd af had bij vaak zijn be
zoeken herhaald, kwam hij alle Zondagoch
tenden een kopje koffie -bij haar drinken
tusschcn -elf en twaalf als hij met zijn jongen
en meisje aan t wandelen was. Die bezoeken
waren li-aar welkom, ze brachten afleiding in
haar stil leventje, en als zij Van 'tOever
hoorde spreken over zijn bloeiende zaak. de
groote bestellingen die hij in de afgeloopen
week ontvangen had. voelde zij zich lustig
en moedig, kwam een groot verlangen -in haar
op óók weer te werken, óók weer handel te
drijven zooals vroeger. Even was dan de ge
dachte door haar hoofd geflitst, dat zij geluk
kig zou zijn als zij met zoo'n .man gehuwd
was. dat Van 't Oever juiét 't- tegenoverge
stelde was van haar overleden man..., maar
die gedachten waren, vluchtig gekomen, «mei
verdwenen weer.
Van 't Oever was vijl' en veertig jaar, een
paar jaar ouder dan zij., en sinds een tiental
jaren weduwnaar
Zijn uiterlijk ook trok juffrouw Bergman
aan, die korte, stevige gestalte, dat ferme ge»
zicht met de dichte, zwarte baard, kort afge
knipt, bet kranige, besliste loopen
Alles was wilskrachtig in hem, ook zijn.
spreken in korte, wat afgebeten zinnen, alles
duidde op energie »op willen en kunnen.
Wordt vervolgd.
