I §9. l"ie Jaargang. Donderdag 11 September 1902. BUITENLAND. FEUILLETON. Zielen-Verwantschap. T»N AMERSFOORTSCH DAGBLAD. ABONNEMENTSPRIJS: p 3 maanden Toor Amersfoortf 1.25. Idem franco per post- 1.75. Ifzonderlijke nummers- 0.05. Me Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. jjertenlicn, mededeelingen onz., gelieve men vóór 10 uur morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C°. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIÉN f6.76. Tan 1—5 regels Elke regel meer Groote letten naar plaatsruimte. Yoor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen Ui het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement Etna circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Kennisgevingen. Dt Hurgemeester en Wethouders van Amers- iGtlet op ari. 18 der wet van 14 September (Staatsblad no. 138), houdende bepalingen ïèkkeltjk de inkwartiering, enz welen, dat de bij art. 17 <lier wet be tide lijst door hen aangelegd, in afschrift aan lhTitplaflts bij het Raadhui» aangieplakt is en {arende veertien dagen, te rekenen van heden, *^je Secretarie der gemeente voor een ieder ter .;r ligt. alle werkdagen van 10 tot 1 uur. Amersfoort, den 10. September 1902. Burgemeester en Wethouders van Amersfoort, He Secretaris, De Burgemeester, W Th. SANDRERG. WTUTIEKS. iBurgemeester en Wethouders van Amersfoort 1 te weten, dat de kermis of jaarmarkt zal angon op Maandag den 20. October aan- ide en eindigen op Zaterdag den 25sten dier Marskramers en liedjeszangers worden niet •laten. [Amersfoort, den 10. September 1902. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Secretaris, De Burgemeester, w. Th. SANIIBF.ro. wuijtters. Politiek Overzicht. Bel onderhoud lunchen Chamber- lain en «Ie ISoereu-gcuerauiM. Toen de Bóeren-generaals voor 't eerst den roet in Engeland zetten na het tot stand [omen van den vrede, kende de geestdrift chier geen palen. Chamberlain zelf liet zich gelegenheid niet ontgaan hun de hand ter twelkonnng te drukken de Koning ver- jogde lien to zien en te spreken. Wij. weten iu wat die geestdrift waard is geweest. Zij i vervlogen als kaf voor den wind. i In het onderhoud van minister Chamiber- aiu met de generaals, waarvan het verslag [isteren. is openbaar gemaakt, is niets van lie geestdrift te bespeuren, zelfs van geen wel- rillendlhcidonwrikbaar houdt de vertegen- roordiger van de Britsclie regeering vast aan rat Ie Vereeniging geschreven en onaertee- kend is, en|geen schrede wil hiji daarbuiten doen. Dei Bóeren-generaal^ mochten er op wiji- ien, dat z">i hadden vertrouwd op de verzeke ringen van Milner en Kitchener, dat zij| bij aanneming van de voorwaarden niet weerhour Jeu werden om te trachte^als onderdanen te verkrijgen, dat de Koningen overweging zou ttwncii allo zaken, die in 't nadeel waren van zijne onderdanen in de nieuwe kolo niën; bij: CTytmlberlain was dat kloppen aan een doovemanscleur. Hij, weigerde het debat te heropenen, over zaken, die hijl als afgedaan beschouwde, en daarbiji is het gebleven. Kenschetsend voor den geest, die voorzit hij do Britsclie regeering, die Chamberlain heeft als orgaan, is het antwoord, dat gege ven werd in zake de amnestie. De generaals drukten hunne teleurstelling uit, dat de am nestie, die was verwacht b;:> gelegenheid van het kroningsfeest, was uitgebleven. Lord: Kit chener had hun toegezegd, dat. hij zou advi- sceren om bij die gelegenheid amnestie te ver kenen. Chamber la in antwoordde, dat hij daarover niets gevonden had in de stukken, die hiji onder de oogen liad gehad. Of Cham berlain niet good gekeken heeft, dan. wel Kit chener zijine belofte niet is nagekomen, is KiMtelijk uit. te makenMaar vaststaat, dat Chamberlain liecft verzuimd, een besluit uit te lokken, waarbij) aan bet. feest der kroning verbonden werd de uitoefening van het schoonste prerogatief der koninklijke macht en zoo die plechtigheid gemaakt werd tot het uitgangspunt van het werk der pacificatie van Zuid-Afrika. Al moge de Britsclie regee ring niets in den weg willen leggen aan edel moedige voornemens van de regeeriiqpm van de Kaapkolonie of Natal met betrekking tot hunne rebellen, de gelegenheid om op eclatan te wijze zelf met het goede voorbeeld voor te gaan, heeft zij zich laten ontgaan. Een der grootste grieven van de Boeren tegen de te Vereeniging onderteekondè re geling. zoo niet de grootste grief, is het ge ringe bedrag, dat hun is toegestaan als on dersteuning voor het herbouwen van hunne vernielde hoeven en het hervatten van hun bedrijf, Drie millioen p.st. is een belache lijke geringe som om de schade te herstel len, die zij door den oorlog geleden hebben en dig. zij becijferen op 60 a 80 millioen. Maar t&hamberlain heeft zelfs niet willen ingaaiv-op eene discussie onii d-at bedrag td verhoogen dit punt behoorde tot de afge dane zaken. Die schrielheid van de Britsclie regeering lokt onwillekeurig tot vergelijking uit met de vrijgevigheid, dia zij toont in het bevorderen van hare kolonisatieplannen in liet nieuw gewonnen gebied. Een half millioen ponden sterling lieeft lord Milner reeds be steed tot het aankoopetn van gronden, waar op Engelsohe kolonisten zullen worden ge vestigd, en reeds voordat de verbrande hoe ven weder worden, opgebouwd, neemt men maatregelen om het onderwijs ta regelen in overeenstemming met den nieuwen toe stand', waarin het Engelsch bestemd is do moedertaal te vervangen;. Hoe weinig men gezind is do gevoeligheid] van de Boeren te ontzien, blijkt uitliet ant woord, dat Botha ontving op zijne klacht, dat. voormalige National Scouts zijn opge nomen in da commissiën. die belast, zijn met1 de verdeeling van het bedrag van drie1 mil lioen pond. De regeering moet. opkomen voor hen, die haar gesteund hebben, verklaarde Ohamiberlaini. Dat d'o National Scouts een algmelnt vormlen, bijzonder gehaat bijl de «Üttfcjep dia tob 'bet laatst den strijd! hebben volgehouden, komt) er bijl haar niet op aan. Diergelijke trekjes kunnen strekken om naar hunne waarde te schatten de frazem waarmede het. onderhoud van. de zijde van Chamberlain werd geëindigd. Hiji wees op d'o noodzakelijkheid van eene politiek van vergeven en vergeten. De Britsohe regeering Was bereid' de Boeren t'e erkennen als land- genooten, medewerkende aan den voorspoed1 en de vrijheid van Zuid-Afrika, maar zijl verlangt van de nieuwe onderdanen, dat zijl haar halverwege tegemoet zullen komén. 'Ongetwijfeld wordt van de Boeren eene te gemoet komende. houding gevergd1; lettende op wat aan deze slotfrazc voorafgaat, krijgt men echter den indruk, dat die van hen wordt verlangd, zonder dat men zich van Eno-elsche zijde eveneens daartoe gebonden rekent. Telegrammen. Londen, 10 Sept. iHet officieele verslag van dc conferentie der Boeren-generaals met mi nister Chamberlain is heden openbaar ge maakt. De generaals vroegen Chamberlain d'en 20ön; Augustus om een ei conferentie tot be handeling van, vragen van het grootste ge wicht zij; verzochten een dag daarvoor- te be palen. Chamberlain stond liet onderhoud toe en vroeg, dat 'hem te voren zou] worden1 ken nis gegeven over welke onderwerpen men van gedachten weuschte te wisselen, opdat hij in staat zoude zijn die zonder uitstel te overwe gen Dc generaals antwoordden dat de voornaam ste onderwerpen warenoen verzoek om vol ledige amnestie van alle Britsclie onderdanen, die deel namen in den oorlog; vergiffenis voor alle personen, veroordeeld voor daden, gedurende den oorlog en in verband daarme de begaan 't verkrijgen van eon jaarlijksdhe som cf eene voldoende toezegging voor onder houd en steun aan de weduwen en weezen van Boeven Verder hielden, do voorstellen ivan de Boeren-generaals in gelijko rechten .voor da Engelscho etn de Hollandsche taal in de scholen en do rechtbankengelijke rechten mot de Engelschen voor dc Boeren, die aan de voorwaarden der overgave voldoein, daar onder begrepen onverwijlde terugbrenging van de Boeren en loslating van do gevange nen wcder-imdienstneming of schadeloosstel ling aan de ambténaren der voormalige repu blieken; schadevergoeding wegens alle verlie zen aan den oorlog verschuldigdhei-stel van de eigenaars der verbeurd verklaarde hoevöii in hunne bezittingen; betaling van de wet tige schuldbekentenissen der republieken, daaronder begrepen dia godnrande den oor log, aangegaan terugneming van de voorge nomen inlijving van gebied ibij Natal; ver lenging vaat. den tij|d voor de betaling van do schulden der hungers aan de regeeringen der republieken, met verzekering aan hen van de voordeele.il Van art. 10 dei- voorwaar den val» de overgave. Do generaals protesteerden voorts tegen de gedwongen oplegging van den eed van ge hoor zaamili e id Chamberlain antwoordde, dat liet. aantal on dein aard van do voorstellen hem verraste. Hij herinnerde dc generaals, dat de te Ver eeniging toegestane, voorwaarden zander voorbeeld in de geschiedenis 'warani wat hun ne edelmoedigheid betreft. Da voorsite 11 öni van de generaals brachten e«po gelheele nieu we regeling te harde, op vele punten strijdig mot de onderteekende overeenkomst. Het kwam niet overeen met zijlm plicht in discus sie te treden over voorstellen van dien aard1. Hij was verplicht duidelijk te maken, dat hij niet de macht bezat de discussie over piunten, die afgedaan waren, te heropenen. Botha antwoordde, dat de Boeren voor de voorwaarden der overgave gesteild waren om ze aan te nemen of te verwerpen. Om verder bloedvergieten to voorkomen, hebben zajj ze aangenomen, maar zij ihad'den zich voorgeno- mcim zoo spoedig mogelijk een clementie te vragen. Ziji vertrouwden op de verzekeringen van Milner em Kitchener, dat zij, bij; aanne ming van de voorwaarden; niet weedhoudeu werden om te trachten als onderdanen te ver krijgen, dat de Koning in overweging zou ne men alle zaken, die in 't nadeel waren van zij,ne onderdanen, in de nieuwe koloniën. De Boeien-generaals hadden in hunne nota, opgemerkt, dat Milner eu Kitchener beloofd hadden voorstellen te doen ten gunste een er tci verleeneti amnestie. Botha zeido nu, dat zij niet tot Chamberlain kwamen om als een rockt te eischen, dat eone uieuiWe overeen komst in de plaats van de oude eoui worden gesteld, maar a,ls onderdanen Van den Ko ning, zoekende een open oor, genade en recht vaardigheid. Chamberlain zeide in antwoord daarop het te betreuren, dat de generaals do clausule niet aanvaard hadden, dat zij niet zouden trachten dei te •Vereeniging gesloten overeenkomst opnieuw in discussie to bren gen. Bot'lia stemde er in toe, zich aan dia clausule to onderwerpen, en daarop werd liet officieele onderhoud geopend. Chamberlain Bleette den generaals in allen vorm welkom en Botha ontkende het bestaan van eenige bedoeling aan de zijde der generaals, om ii* de voorwaarden der overgave verandering te brengen. Chamberlain zeide in zijn antwoord aan Bot'ha, dat de krijgsraad onmogelijk alle zaken opnieuw ,kon behandelen, waarin do termijn der opgelegde gevangenisstraf nog niet was verstreken, doch dat alleen nieuwe getuigen 'konden worden opgeroepen in die zaken, die .revisie eisclitenin alle andere gevallen zou liij de vraag overwogen of tot geheele of gedeeltelijke amnestie kon worden geadviseerd. Botha zeide daarop, dat hij zich teleurgesteld had gevoeld door het uitblijven van amnestie ibij gelegenheid der kroning, Üaaa* Kitchener 'beloofd had daartoe 'bij de ro- jgeering tc zullen ad'viseeren. Chamberlain zei de, dat 'liij daaromtrent niets had aangetrof fen in de stukken, die in zijne handen waren gekomen. De rog eer mg zou echter aan edel moedige voornemens vaai de regeeringen van de Kaapkolonie of Natal met betrekking tot hunne rebellen niets in den weg leggen. Botha zeide, dat hij alleen de grootmoedig heid verlangde nood'ig om allen in staat to stellen ook in de toekomst in Zuid-Afrika, in vrede to leven. Chamberlain zeide in ant woord' op deze opmerking van B'otba, dat er geen moeilijkheden goniaakt zouden wor den tor zake van den terugkeer van gevan genen, die eerlijk eu oprecht waren. Ieder van wien men aannemen kon dat hiji liet En gelsohe bestuur vijjandig zou zijn, zou echter belet Worden terug te keeren. Hij sprak voortsi dö dagbladberichten tegen, die ge meld hadden dat Milner voornemens was om dei lrceven van burgers te verknopen. Wal zal de regeering bevoegd! zijn land te •nemen voor doeleinden van openbaar nut tegen betaling van do volle waarde als schadevergoeding. Chamberlain wee's op de wetténi vajni Enge land en Nieuw-Zeeland, waar de plaatselijke! overlieden togen betaling van volledige scha devergoeding grond' 'kunnen ofntniemen aan een landgoed, om het ikleine grondbezit aan te moedigen, Hij| voegde, er hij, dat elk der gelijk voornemen zal wordeni bökelnd gemaakt en aan een iegelijk bekend zal izij.u voordat het in werking treedt. Botha drukte er zijn] teleurstelling over uit,, dat National Scouts zich bevonden in da commissie, aangewezen om de gift van drie millioien pond sterling te verdeelen. Chamberlain antwoordde, dat zij daarin niet m sterker verhouding zitting hadden dan anderen. Da regeering imoest trouw zijn je gens hen, die liaar ondersteunden. Hij; voegdo er bij, dat de Boeren, die in Natal bleven, niet verdrukt zouden, worden, dat do krijigswet niet lang meer in stand zou blijven en dat ten opzichte der weduwen en weezen de regcering alles gedaan had wat zij doen kon. Ten besluite legdle hij na druk op oen politiek van. vergeven en ver geten nn de oorlog over was: „wij wensohen u als mede-onderdanen te erkennen, werken de voor den voorspoed eu de vrijheid' vain Zuid-Afrika"de datum van invoering dei* volkomen zelf regeer ing zou afhangen van de snelheid, waarmede de oude vüaiidschap werd begraven. De regeering verlangde niet, dat een deel van het rijk geheel zond'er Ver tegenwoordiging zou blijven; alleen verzoalitJ zij den nieuwen onderdanen, haar halverwege tegemoet te komen. De amferentie werd hierop gesloten. Londen, 11 Sept. Van den post Pietersburg wordt d.d. 9 September berichtVijf hoofd lieden van het Zoutpansberg-gebied1 in Trans- vaal hebben, zich bereid verklaard hnnne wa penen af tc gaven onder voorwaarde, dat do opperste hoofden hunne eigen wapens mogen behouden. Dit voorstel is door de overlieden aangenomen. Petersburg, 10 Sept. In den Rogctrings-bo- do zijn openbaar gemaakt tijdelijke bepalin gen over raden van tucht aan alle hoogesoho- len, dia onder liet departement zijn geplaatst. Deze radeu van tucht zulleai uit hoogleerarei* zijn samengecield. Tot hunne competentie be- h oor en, de in de hoocescholeu begano rust verstoringen. geschillen iussehen studenten en professoren of ambtenaren betreffende da hoogeschool en zékere overtredingen van stu- donten. Duitschland. Dezo zomer is bijzonder rijk aau monar ch cin-bc zoeken. en ontmoetingen. Den 13en de- z_r kemt Koning George van Saksen te Pots dam. om aan het Pruisische hof zijn eersta 'bezoek te brengen. De Duitsc'he bladen doen uitkomen, dat hem eene 1 hartelijke ontvangst wacht. O. a. schrijft de National Zeitungj: ,.Bij vele gelegenheden heeft d'e Keizer betuigd hoo gaarne liij| de nationale verdien sten van de nog onder ons vertoevende vor stelijke aanvoerders uit dén; grooten tijd val* den eenheidsoorlog eert, on hoe groote -waar- da hij 'hecht aan 'liet onderhouden van de persoonlijke verstandhouding niet zijne hoogte bondgciiootqr). Ook de rijkskanselier heeft van de aanvaarding van zijn amlbt af bijzon dere aandacht gewijd aan de 'bevestiging vani allo betrekkingen tot de vorston era de regiee- ringen der afzonderlijke staten, era nog, in den.' laaisten tijd zijn de ontmoetingen), die hij •t,ij,!-:±*-de Paset is the Keizerdagen met- prins Lodewij|k van Beieren kon hébben, voor hem va.u waarda geweest.'' Aan graaf Theodore Zoltowski, vice-maar- schalk van den Provincialen; Landdag van Posen en Koninklijk kamerheer, werd naar de Bcrl. M'orgeupost bericht, zijne waardig heid als kamerheer ontnomen, omdat hij ver klaard had. aau de Keizerdagen geen deel te zullen nemen. Frankrijk» Volgens „Ecuio de Paris' heeft de minis terraad beslist dat alle scholen, die voor het begin van liet schooljaar kunnen, verwereld lijkt worden, het zullen zijn. De raad heeft de maatregelen besproken, die zoo noodig moe tan genomen worden tegen zekere kloosters. Italië. Naar uit Foggia gemeld! wordt, wilden Maandagavond, te Condella 400 pachters, die het met de grondeigenaren niet eens waren over het loon en het werk gestaakt hadden, do andere pachters, die wilden werken, be letten naar de hoeven to gaan. De gendar men poogden dc werkstakers te doen begriji- pon, dat zij dc vrijheid van den arbeid moes ten eerbiedigen, maar in palats daarvan vie len zij de brigadiers aan met stokken en verwondden eenigen liunnea*. Er kwam versterking, maar nu werden de gendarmen met. steeneu geworpen en verschei- '3 DOOR LOUISE AHNDE JOSOH. Al dadelijk waron do twee kindoren op nianëiithapp.lijken voöt, aanvankelijk van uit de vert - Het. vrCcnulo meisje, zich achter oude vroirw verschuilend om dan telkens Mvcrvacbte on lachend' van piet zoo heel evtntjes naar Heuje uit to kijken, opende do kennismaking met dit vroolijk spel. Spoedig. u eene aanmaning van hare onaanzienlijke Tiend in, trad ze op Hesje toe en" sloot zonder Tri plichtplegingen do kameraadschap. Zij begon mot. een Öerechtaztting. terwijl Ti' met haai- schopje een hardon klap gaf op <k kleine laag zand die Hesjo needs had op- grworpen om vijver en wal te vormen. „Je 'nc'-t tstevig doen,'' sprak ze. „Kijk: zóó ke ik o-rocf een paar schopjes vol zand, her op den lagen, wal en begon dan Weer met alle macht te kloppc-u. ..Maar ik wil een hóóge bobben," riep Hes- 1° vurontwaardigd uit, „je maalct in heele- 1113ul plat." •Eu al&t^-ie omvalt?" vrotog de kleine in- driugpicr, „walt höb jo er dan anf iiHelp u me is", vroeg Hesje dringend aan Friifs, dié de kinderen gadesloeg, „zog u eens dai.j ze 't niet. doen mag." „Jullie moet allebei wa.t tefgoven,' kwam Flits tussclh en bende. „Jij Hceje, gcoit er maan- op loe on dat kleine neat, hier is veel to zwaar cp dc liau.d Hij loste de kwer-ue cp zijn eigent gcnnaik- kelijke manier op. „Foed schei eens uil." vermaande hij de kleiaiei meid, die maar altijd door klopte Zij gehoorzaamde, maar scheen cr blijkbaa: Eoltik in ti" hebben, dab Hesje r ik berispt werd. „Jij maakt jo wallen to les, dat is waar." sprak Frits, ..allo. ik zal 't jullie c.-m voordoen. „Wat ïi. flink gezond kind" sprak Hemiine tot van Ocs.crhof, toetn. het. vreemde m.cisje, plaat- makend vcor Prils, clicfi.t, bi; haar kwam staan. D>s badvrouw, die riieit hare bezigheid ge reed was en zioh nu naar een vóór int zee staande badkoets begaf, hooide liet. „D;.il zou je 'n jaar gele je óók mei."» ezeid ebbe," tneatkto ze. kortweg op. „Zoo1?" vroeg Harminc. „'t Was 'n wurms" liernaim de badvrouw. k doctht meest dat 'k zo dood in m il armen zou hoiuon als k ze d r ba>d gaf en kijk nou 'a 'n Wolk. van gezomdlhe tel i<- ze. Ja, dan maakt 'n memsah G<xl greot.'' Na dicee emitlx?ezem ing keek z. weer -ïaik vóór zich. pla.«senv<l in elo op^paltemde klcimo golven, haar weg naar de badkoets vervol gend. „Is do kleine zoo ziek geweest vroeg Her mine nog. „Zo wier verteerd van, dé kiiarc, hernam het oudje, evem heit. hoofd omwendend en blijjlobaar niet voorinemens het gesprek voort to zetten, nu zet haar hart gelucht, had, over hetgeen haar zoozcej vemilde. Zonder groc- ton ging zo vder. zelfs niot naar haai- be- soherniclingotje omikijkc-nd. „Hoe aaixlig zei ze dat," begon. IIermine na eon poos in gcdlaohten te hewban gozct.ru „Dan maakt, 'n monsoli God grcei." „Wed kajrakteristi.k." ant.wcoidda van Oos- teidief. „Vissdliea-svolk is al;.i;d godsdienstig, her nam Hei'miaio. „Wat is zoo'n iiiansch te be nijden ,yEcnvoudig en intuiii.acfniet waar „Ja. cffitze kenm is mmikt ons niot altijd ge lukkiger. Ons int llcc.:. doodt, de intuïtie „In zoo verkeerdl ridliting als 't veelal ge leid wordt, ja. Die vroiuw hier redeneert niot, ao doet. t dus ook niet valsali. Zc voelt, zioh otrxlor den indmk van do naikutr, dte hier zoo ei lustig is. Z voedt- de giootscMicid er van, zc hooit „Genlis" stom in de woeste, on- f'ui.mtigc golven, 7.' vertrouwt tin veile, wan neer ma.u of zoon daar iai levonfgevaar rond dobber'.!. d'Hit zo in „Gods" hand zijn... „Du3 niocstora wo eigenlijk maar niot naar keiln:s .haken?" „Vindt- u? Dat. kan ik niot toegeven. Vol komenheid, in welk opzicht ook, is onbereik baar zcïtulcr meer volmaakte kennis. Zooals ik zeg, 't- is de \n'aag maar, of we ons in de juis .n richt.ing ontwikkelen. Die- vin uw is in alle opzichten nog te eenvoudig om te twijfelen. Zij hooft genoeg intuïties om zich uit do loer haver kerk datgene toe te i igcuieiu waaraan haar ziel op dit standpunt van haar evolutie behoefte heeft. Zo gelooft, eu ver trouwt, zonder zich om dogma's te bekom meren..." „Maar 't volk is juist het oraverzefitedijkst op lie t punt van dogma's, als liet godsdien stig is." v „Zeker, maar da'it 9luat raie;'» uit, wat ik z:idc. Hot volk houdt aan dogma's vast, juist zooals wij soms formules, citeeron, zonder er dc volle wetenschappelijke dioptc van te peilen. Het redeneert cr ovcu\ maakte or zioh zelfs dikwijls druk over, ckct'n hot beweegt zioh daarbij toch altijd maar op eon zeker ge zicht» void, waar hot niot bcvcu kam gaan. Holt gaai.) uit. van. axioma's, die volstrekt geen axioma's zijp. Gcöf zoo'n man cf zoo'n vrouw uit het volk dezelfde wetenschappe lijke gctgevrais als ons en naarmate hij gods- dienstiger was, zal hij to meer, tc wanhopi ger. begLntnem te twijfelen, jai. „God" verza ken misschien." „Dus dan tlooh, wat ik zi ikennis maakt ongelukkig." „Nog ions niccn. mevrouwtje, als ik u zoolang over mijn gevoelens mag spreken. Die twijfelaar heeft ton rlapj, voorwaarts gemaakt op don weg der evolutie Da wot van den vooruitgang vo'gt geen rtch r lijn. clat, kunt u overal zicni in de natuur en in liet mcaisdliclijk lctvcn. De cv editie is als can spiraal. Nu eens buiigt ze naar binnen, dan weea- naar buiten. „Zooals wij op onzen weg herhaaldelijk adlitcnaii :|»aan oir dan weer een pasje voor waarts doen," viol Hcrmine in. „Juist. En 't is ook noodig. Zonder alle cinigangeiii vam don cirkel tvolgen, kan de'spiraal haar eimddbcil nieL bereiken.; söhijnbare achtciuitgaiig wraé noodzakelijk voor haar vooruitgang. „Dus een nienacth, die een misstap doat, Ycrwijjdert zich daarom nog nie;» van dan weg tot, volmaking?" „Och kom mevrouw, zomder dit voorbeeld van de spiraal hebt u dat altijd wel ge we», ton. Eon iedetr past die wet oaibowusu vaak too in de opvoeding van lciinderen of van onwetenden De-nkt u eens aan ons practisoh. spreclrwoovci„Door schade om scliando wordt men. wijs. Op alle punten van het le ven is er een söhijnbare achteruitgang; daib is de ombuiging vani de spiraal, die weldra weer op een liooger standpunt in het gezicht, zal komen." „En op godsdienstig gebied?" „O, als we eenmaal zoover gekomen, zijn dat kennis oms intuïtief geloof in den weg staat, of liever schijpüü te staan, dan geven wc toch hef verder zo-keu niet op, om terug te vollen, lager dan de onontwikkelde. Ons oordeel wijst ons dan toch van zelf den weg cn ha;, ligt maar aam onze meerdere of min- deru eaieigie. of we bevrediging bereikon of nieit. In waarheid is er nergens in de natuur achteruitgang, stilstand evenmin. Beide zan den dood. vernietiging, insluiten, en die be staat \-ooi gccstb-lijikc dtingeni evenmin als voor stof en kracht „En toch vorderen we zoo weinig," merk te Hermin» op, terwijl zc nïulonkcnd voor zich, bleef staren. En dan ma een oc>ganbU'k: „wat koanen wc in een heol leven eigenlijk vooruit Gedurende tientallen van jaren- ziet men de mensohm '<t zalfde bl^"em, en sommigen verheffen cr zioh zelfs op dat zc „liunne principes trouw blijven", zichzelf al tijd gelijk zijn. Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1902 | | pagina 1