buitenland.
feuilleton.
s°. 98.
lB<e Jaargang.
Maandag 15 September 1902.
SFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.35.
Idem fra nco per post- 1.75.
Afjonderlijke nu miners- 0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Adrertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
'«morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Ut/echtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER AD VERTENT EÉN
Van 15 regelt 0.71.
Elke regel meer- 0.15.
Oroote letten naar plaatarnimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
De ranip van Martinique.
Het is geen overdrijving, -maar droevige
vaar held, dat de reeks van rampen., waardoor
Martinique getroffen is, alle vroegere rampen
van dien aard. die in de ges-chiedboeken zijn
vermeld, overtreft. Men heeft het gebeurde
van 8 Mei jl. vergeleken niet den ondergang
van Herculanirm en Pompeji, maar de uitbar
sting van dein Vesuvius in het jaar 79 van
onze jaartelling staat in hare 'uitwerking ver
achter bij die van "Vlont Pelé. De Ve
suvius stortte over Pompeji eene bijna zeven
meters dikke asohlaag uit, die in vochtige»
toestand is neergekomen. De uitbarsting
heeft dus de stad niet in brand gestoken, en
de asch regen, die de stad heeft bedolven, is
zoo langzaam neergekomen, dat het aan het
grootste gedeelte van: de omstreeks 20.000
zialen tellende bevolking gelukte zich te red
den. Slechts eenige 'honderden personen, die
in db stad achterbleven, of gedurende de
ramp daarheen terug keerden, kwamen om.
De Mont Pelé daarentegen vernietigde biet
bloeiende Saint-Pierre door een stroom heete
lucht, "vermengd met asoh en giftige gassen,
die in weinige minuten de ganscho bevolking
van 35,000 zielen doodde.
Zonder voorbeeldi gelijk de ramp, is ook
het lot van hen, die aan de ramp ontkomen
zijn. Enkelen dolen in den vreemde rondin-
deren worden in Frankrijk door de liefda»*
dig|heid onderhouden. De '<>p het eiland ach
tergeblevenen eene bewolking van 160.000
a 170.000 zielen leven in gestadige angst.
Hunne bronnen van bestaaln zijn voor een
goed deel opgedroogd. D'e ellende grijnst hen
tegen. En pas waren zij den eersteto induik te
boven van de vreeselijke catastrophe van 8
Mei, of wederom braakten de kraters van
deni Mont Pelé dood en verderf uit over de
omgeving. De uitbarsting van 30 Augustus
heeft het aantal slachtoffers weder met een icc
duizenden vermeerderd. Men is tot de over
tuiging gekomen, dat heb geheelo noordelijke
gedeelte van het eiland moet worden) ont
ruimd, En de vraag komt ernstig ter sprake:
Is 't niet liet best Martinique geheel 'te ont
ruimen? In officie el e rapporten, zooaJs da/t
va® den commandant der troepen te Fort de
France, wordt daarop aangjecÜrongen.
Het spreekt van zelf, dat .een besluit tot
ontruiming van Martinique zou zijm een wan
hoopsbesluit. Mem zal daartoe niet overgaan
of het water moet tot de lippen gekomen
zijn. Maar dat men ernstig moet rékleneni met
dc mogelijkheid der ontruiming, is eeni be
wijs hoe hoog de nood gestegen is. De Temps,
die aan deze vraag aemi artikel wijdt, is van
oordeel, dat het voor de regeering onmogelijk
is, eene beslissing te nemen in die vraag. Het
is aan de regeering1 niet gegeven om in de
toekomst te lezen, en dat zou zaji todh moeten
kunnen om aan d'e ongelukkige bewoners van
Martinique voor te schrijven wat zij moeten
doen. Wanneer men hun beval het eiland te
verlaten en er kwam geen nieuwe uitbarsting,
dan zou men betreuren hun nutteloos nieuw
leed to hebben opgelegd- En -wanneer men
heb dwong to blijven en er kwamen nieuwe
rampen, wat zou men dan niet eene wroeging
hebben, tot do vernietiging van- nieuwe men-
Mienlevens te hebben bijgedragen. Aan de
bewoners van Martinique zei ven is 'het, een be
sluit te nemen in de droevige omstandighe
den, waarin het lot hen heeft- geplaatst. Zij
moeten zelf beslissen wat -buil het minst nood
lottig lijkt-heen te gaan of zich vast te
klemmen aan den geboortegrond, die aan
'hunne voeten- dreigt te ontzinken.
Al kan echter de regeering hun geen raad
geven, en nog minder bevelen, zir kan toch
wel iets doen. Waarschijnlijk zouden vele be
woners van Martinique geneigd zijn to vluch
ten. wanneer zij daarvan niet weerhouden
werden door de vre°s voor eene onbekende
■toekomst, die zij hut. in eene andere kolo-
bcstaan te kunnen verzekeren in oen ander
land. De regeering zou dus, zioh stipt ont
houdende om eenigen dwang .uit te oefenen,
toch de landverhuizjpg mogelijk kunnen ma
ken voor degenen, die zulks wenschcn, door
hen bekend te maken met de kansen voor db
toekomst, die hen hun in eene andere kolo
nie kan bieden.
Onder de koloniën, die Frankrijk bezit, is
er een, die voor de bewoners van -Martinique
eene toevlucht kan zijn en daarbij zelf voor
deel zou ondervinden. Dat is, naar -het oor
deel van den Temps, Guyana. „Guayna, zooals
de arbitrage met -Brazilië het voor goed heeft
bepaald, heeft de grootte van ongeveer het'
vierde deel van Frankrijk, en de vrije bevol
king is er ter nauwernood 20.000 zielen sterk.
Het is een groot, bijna ledig land, en men kan
niet zonder droefenis ea* aan deniken, dat
reeds verscheidene duizenden bewonetrs van
Martinique naar de naburige Engelsohe kolo
niën adjjn uitgewekeneen aantal van hen
zal ea* waarschijnlijk blijven, en jdat zijm even
veel Fraai schen verloren, die het bestuur met
wat me r ondernemingsgeest naar onze kolo
nie had kunnen zenden. Dat de bodem van
Guyana zeer vruchtbaar is, getuigen alle rei
zigers, en bewijzen de prachtige 'boesohen en
de ontwikkeling, die Nederlandsdh en En-
■gelsdh. Guyana gekregen hebben, terwijl
Fransdh Guyana vegeteert. Het klimaat is
eerst- belasterd door de dwaasheid van den
hertog van Choiseul, die er zonder voorberei
ding 15,000 Frauudhie bowrem. 4njeriJt>raöïIT,
grootendeels in Elzas gerecruteerd, en ver
volgens door het bagno, dat men er gevestigd
-heeft-; het is evenals allo klimaten onder de
■linie, zeer stellig bezwaarlijk voor heb blanke
ras, maar die kleurlingen kunnen er best aar
den."
De Temps stelt zich -derhalve voor, dat eene
uitgestrekte kolonie, waar kolonisten ontbro
ken, eene toevlucht- zoui kunnen worden voor
eene talrijke bevolking, die door eene onge
hoorde ramp uit huis -en hof wordt verjaagd.
Het vreeselijke onheil, dat het op Martini
que overgebleven deel der bevolking naar an
dere woonplaatsen cloet verlangen, zou als
middel kunnen worden aangegrepen! om aa,n
Guyana de 'bevolking te verschaffen, die ei* nu
ontbreekt.
Telegrammen.
BrussellJf. Sept. De Soir meldt, dat de
toestand van de Koningin hopeloos is en dat
een noodlottige afloop is te wachten. WafltfV
schijmlijk zal de Koning zijn verblijf te Lu-
elion afbreken en naar Brussel terugkeeren.
DublinlJf Sept. Heiden werd in het Phoe-
nïxpark een nuunfitermecting gchoudlen van
20.000 -burgea's. De loid-moyicxr zat voor. Eene
motie werd aangenomen, waarin met veront
waardiging wordt teruggewezen dc bcloedi-
ging en de krenking, de st-d aangedaan dooi
de afkondiging van dc Crim s Act, dne ge
richt is tegen hel recht van politieke aaneen
sluiting en de vrijheid der pers. De mi^tie
eindigt met eene opwekking tot aansluiting
bij de Unisted Irish League.
DU lom, O Bric n cm andsrcl national is tien
parlementsleden hielden heftige redevoerin
gen tegen staatssecretaris Wvndham en ver
klaarden, dat de afkondiging van die dwang-
wet de maaht cjer nationalisten zal verster
ken.
.1 fu-York. lJf Sept. Een telegram uit Wil
lemstad meUdt, dat bericht is ontvangen dat
de opstandelingen Rio Chico hebben bezet
en op La Guavra aanrukken. In den nacht
van 11 September verrasten zij Lostegues,
waar van de regeeringstroepen 60 man sneu
velden en 109 werden gewond.
Johannesburg, l 'f Sept. IX uitbarsting van
de droes onder de paarden en het vee heeft
een acuut stadium bereik De gemeentelijke
veearts gelooft, dat er twee a cliie jaren noo
dig zullen zijai om de ziekte in de Transvaal
uit te roeien. Hij vreest, dat de ziekt© wortel
gevat heeft in het land en dat zij de land
bouwers hulpbehoevend zal maken en de laftd-
boouwwerkzaajuiheden zal belemmeien.
Londen15 Sept. De Daily Mail verneemt
uit Sydney, dat er motiën zijn ingediend bij
verschillende wetgevende vergaderingen van
de afzonderlijke staten, om aan te dringen
op de ontbinding van den Australisohen
statenbond. D© minister van binnenlandsche
zaken Lvne zeide in den loop van eene rede,
dat hij erkende, dat de ontevredenheid! toe
nam. Hij gaf toe, dat de machinerie van den
statenbond zwaar was en onbehoorlijk inge
wikkeld en kostbaar. Tienduizenden, die de
wet steunden, waardoor de statenbond was
ingesteld, zouden van dezelfde meening blijk
geven, wanneer er eene volksstemming ge
houden werd.
Luxemburg.
De Temps brengt heit vraagstuk,der erfop-
voJgdncr in T.«tv-..jn'Jv\rf¥- 1- Ac Tic rogW«"
do grootbei"jcig Adolf, die1 ma den dicou' van
Koning Wvilleni III van Ncdvrla-md dezen is
opgevolgd, onudalb het grootihiettltogdcim i® on-
denv'orpju aam d)e Sailisdhie wet en geen erf
opvolging in de vrouwelijke lijn kenit, is ver
over d)o tachtig oni due oen man van den
dag. D'e ©enige, die. hom kan opvolgen, is zijn
zoon, die orfigrco'lbertog Wilhelm, die uit zijn
huweljijik met etcme primsee) van Bv-aganaa
veiBcheadieaie dochters heeft-, maar geen. zoon.
Grootbertiog Will helm nu, een vijftigjarige,
hoeft onlangs eenia beroert© gehad en zijn
geizcinidlheiidsilocö.fand brengt het vraagstuk
dor erfopvolging in Luxcnubuiig in een acuut
stadium. IX Tomps brengt daarbij in herin
nering, dait groothertog Adolf ook ncxg eene
dochtt r heefki, prinses Hilda, die in 1885, op
21-jarigen leeftijd, getrouwd is met den erf-
groötJhertog Fredetrik van Baiden en daardoor
vorwiant geworden is met heij buis Hclien-
zoilern.
,De insinuatie, di© hierin gelogen is, is
waarschijnlijk voor d© Köin. Zt-g. eene aan
leiding om met eenige warmité op t© komen
togen de meaning, dfth het „ongeval", dat
dien erfgroothertog is overkomen, bedenkelijke
gevolgen zou hobben. ,,Dat is volstrekt niet
bob gevalhe i laat zioh aanzien, dat de
prins, een man in do beste jaren, spoe-
dii? hersteld zal zijn, en hol gevaar van eene
Eu rope cyclic complicatie, dat de Temps laait
opkoanen, is oonc bespreking niö.i waard.
D© term „ongeval" duidt aan, dat het
Duitsohe blad eene andere opvaitting heeft
van don aard der ongesteldheid van den orf-
grootiheitog. In de berichten, die de Duit-
sche pers daarover gaf, weid gesproken van
eon beenbreuk.
Frankrijk.
Zaterdagmorgen te half zeven kwamen in
L ander n eau voor de uitdrijving dei* in
hare inrichting St. J u 1 i o n teruggekeerde
zusters aan de sous-prefect van Brest, Verne,
de commissaris van politie Moerdès, drie
brigades gendarmerie en eene compagnie in
fanterie. Zij kwamen, zonder opzien te ver
wekken, tot voor do school. De zusters woon-
d^Q juist d'e mi* bij. Op het bericht, dat de
gendarmen gekomen waren, snelden zij naar
de inrichting terug en sloten de vensters. Al
vorens zij echter de dein* konden sluiten,
drongen dc beambten binnen, terwijl de sol
daten in een oogwenk do naburige straten
versperden. De commissaris eisebte van de
zusters, dat zij het gebouw zouden verlaten.
Zij vroegen op grond van welke wet de uit
drijving geschiedde, doch verklaarden dat
zij geen tegenstand zouden bieden; alleen
mocht men haai* toestaan, hare zaken hijeen
te pakken. Twee burgers, waaronder een
advocaat van het Hof van Appèl in Brest,
hadden zich in een kamer opgesloten. Zij
werden, onder bedreiging van onmiddellijk
gearresteerd te zullen worden, gemaand de
deur te openen en voldeden aan dat ver
zoek. Men doorzocht vervolgens alle lokalen
en vond tweo zusters achter gordijnen ver
stopt. Het bleek, dat iu het huis toebereid!»
seleu waren gemaakt tot sterken tegenstand
o. a. waren ijzeren gordijnroeden met prikkel
draad aain elkaar verbonden. Te half acht
verlieten de zusters de school. De inwoners
der plaats begeleidden haar onder luide be-
tjoogingen naar d'e kerk. Toen werden do
zegels aangehecht. Daarbij: vond' men nog
twee nonnen, die zich met een adellijke
dame in een gebarricadeerde kamer hadden
veroorgcii. Ouk zi]i wctucib «wgoatwrw
door eene haar toejuichende menigte naar do
woningen- van particulieren gebracht. Het
gerucht doet de ronde, dat nog een non goed!
verborgen in het huis is achtergebleven.
Griekenland.
De u-i ti voer van wapenen uit Grie
kenland is verboiden, waarschijnlijk met- het
oog op het- briinnaismokikeilon van wapenen
door de Bulgaren naar Macedonië
Voorts moeten, naar d© Times uit- Athene
verneemt, Bulgjaarsdhe zendelingen, als
Grieiksch© priesters verkleed, groove sommen
golds bijeeingezifuTiiald hebben, ondier voorwend
sel fcoit oprichting van, Griekscthe scholen in
KlednrAsziië.
Rusland.
De minister van financiën Witte herdacht
den 12-on dezer zijn tienjarige werkzaamheid
als minister van financiën. Eene viering van
dezen dag bleef achterwegein handelskrin
gen wilde men den minister op dezen dag
een* bewijzen, doch op zijn verzoek heeft men
daarvan afgezien.
Finland.
De directeur-generaal der Posterijen heeft
geweigerd het- bevel van den minister verder
bekend te maken, waarbij alle brieven, waar
in verbode ne drukwerken „ver
moed" worden, door do postbeambten achter
gehouden en aan do gouverneurs afgegeven
moeten worden.
Venezuela.
Uit Puerto Cabello in Willemstad ofntvan-
geue berichten melden, dat de berichten om
trent de nederlaag van generaal
Mendoza op den 9en dezer sterk overdre
ven zijln. Hot geveoht moot geheel onbedui
dend zijn geweest en all een de voorhoede van
hot leger der opstandelingen moet daaraan
deel genomen hebben.
Als betrouwbaar wordt t-halns gemeld, dat
don 11 en dezer in de nabijheid van T i n a-
g u i 1 1 o een gevedat t-ussohen 4000 rovolu-
tionairen onder Mondoza en Battalo-Riera
un 4100 man onder generaal Garrido begon
nen is. De minister van oorlog heeft nog geen
verdere bijpunideriieden over liet resultaat
van het gevecht ontvangen, daar alle ver-
bi ndikigen verbroken zijn.
A Columbië.
De commandant- van het Amerik. oorlog-
achip Ranger bericht uit Panama De op
standelingen bovindon zich m de nabijheid
van den spoorwegde toestand is ern
stig; dc handel op de landengte wordt
evenwel nog niet belemmerd.
Haïti.
Volgens een telegram uit Port-au-Prince
maken de regeeringstroepen toebe
reidselen voor een aanval op Gonaïves.
Volgens oen telegram uit Port-au-Prince
werd generaal Chicaoye, aanhanger
vaai Firmin, onder beschuldiging van de stad
Potit-Goiaive in brand te hebben gestoken,
door een krijgsraad ter dood veroordeeld en
terechtgesteld.
Allerlei.
vMevrouw Stewart, de vrouw1 van
dien senator van Nevada, die zich thans
te 's Gravouhage bevindt in veibaind
met het arbitr agegdsdh il met Mexico,
reed den 12en te Mainoda in een automobiel,
die1 door haar neef werd bestuurd. De bestuur-
"ïa.Hy-ji» te
wiart werd tegt.i den paal geslingerd en stierf
kort daaropde verdere personen die in het
rijtuig zaten, kregen lichte verwondingen.
v— De posttrein van Madras naar Rdmibay
is op 205 mijlen afstand van Madras ,om 3
uur voormid-dags van deto 12en .September
in de rivier Mangiaptnan gevallen, omdat de
brulg, tengejvclgiei der hoog© Walterstandleu
ondermijnd was. Alle rijtuigen, met uitzon
dering van het vioprste, zijn in bet water te
rechtgekomen. Slechts 25 personen zijn gered',
waaronder alle eerste, kilasso-paefiiagiJers. 50
lijken zijn opgehaald, waaronder aoht van
Europeanenv-ele anderen zijn ernstig ge
wond naar het hospitaal gebracht. Een gedeel
te van de postzakken is nog niet terecht.
vDe uitbarstingen op Marti
nique en St. Vincent. Uit New-Ycurie
woadlb gemeld, da-t eene nieuwe wetenschap
pelijke zending naar Martinique en St.-Vin
cent vertrekt, om de gevolgen dei* laatste
uitbarstingen te besifcudeereii. Het voorraam-
si; deel der zending is. te onderzoeken, of de
eilanden werkelijk dalen, zooals sommige t»-
leigi ommen het gemold hebban en of er wer
kelijk gevaar bestaat- voor eene gthcelc in
storting.
Do gouverneur van S-t. Vincent bericht,
dat de uitbarstingen in Mei, een 13uti slaoht-
offers hdbben gemaakt, eerder meer dan min-
Een onschuldig Madeplichtige.
Naar het Etigelsch
VOOR
VIDI.
Slot.
Stom, verbaasd', maar toch nieuwsgierig
om iets van het geheim van miss Purleigh
en baar vader te weten te komen, stapte ik
u» den wagon, waarna wij in galop wegre-
„Ik veronderstel, dat je 'n onschuldig me-
'1-plu-htige bent, Lascellcs', merkte de ko-
lonel op. ..want anders zou je toch zeker niet
zoo brutaal zijn om terug te komen in weer-
XI van onze nasporingen. Maar die miss
Purloigh is er van doorgegaan met
„Haar vader', viel ik hem in de rede
„Dat weet 'k niet, maar ik weet wel, dat
M bij vergissing de juweel en van mevrouw
Brandon meegenomen heeft, ter waard© van
C 20,000.
„Ha, nu is 't geheinf opgelost", riep ik
"it. „Ze vertelde mij naar Oxford' te willen
Jpwn. omdat er iots niét- in orde wa-s met-
haar broer. We reden vlak bij do hal niet de
fietsen tegen elkaar, eu daar zijl zoo'n haast
had, haalde ik gauw 'n paar andere machi-
ms en bracht 'k haar naar 'fc station."
„Tegen haar zin, vermoed 'k V'
„Ik kon niet donkern, dat ze er iets tegen
•ou hebben
Dc kolonel lacht© schamper.
..Voor zoover 'k uit 't korte onderhoud
d'at 'k met mevrouw Brandon had', heb kun
nen opmaken, heeft dat meisje jullie alle
maal 't hoofd op hol gebracht lk heb ten
minste lieel wat over jouw flirt gehoord,
beste jongen
Ik bloosde toon ik er over nadacht hoe
dwaas ik had gedaan, eu om mijn schaamte
wat te verbergen, deelde ik den kolonel het
gesprek mede tusschen Gladys en haar vader,
dat ik in d'e yachtkanier had afgeluisterd'.
,.Ha, ha, zoo komen we 'n beetje verder.
Maar toch geloof 'k, dat hier hoofdzakelijk
jaloezie in 'l spel was", voegde hij er spot
tend aan toe. „Je wilde natuurlijk s goed
opnemen hoe de man er uit zag met wien
zij in gezelschap was. We moeten naar alle
stations aan de lijn hiun signalement over
seinen ze zullen wel ergens uitstappen cu
yan mekaar gaan, en dan zal verin redelijk
die kerel de juweel en meenemen. Ik moet
met n extra-trein naar Langportu"'
Zood'ra wij aan het station kwamen, ge
lastte hij den agent. Mei lor dadelijk naar
Langport en naar al de tu-schen-stations te
telegrafeereu.
..Ik moet dadelijk 'n extra-trein hebben
Barclay", riep hij den stationchef toe.
,,'t Spijt me, meneer, maar er zal zeker 'n
Jialf uurtje mee heengaan voordat dio ge
reed kan zijn
„Dat gaat, slecht. Tk wensch (e Langport
tri zim voordat de trein van- 3.40 binnen
rijdt."
,,'t Is niet te doen, meneer, maar mie-
sdbien is er toch iets op te vinden. Er komt
aanstonds een machine terug, die den snel
trein heeft helpen trekken. Als u noodzake
lijk naai* Langport moet. dan zal 'k die la
ten stoppenu kunt dan de lijn langs de
„Loop" nemen en zoo den trein van 3.40
vóórkomen De machines gaan gewoonlijk
langs dio lijn terug, hoewel de weg wat lan
ger is, maar er is minder verkeer, dus ook
minder kans op oponthoud Is 't u goed, dab
'k u alleen de machine geef, meneer? Ik heb
op 't- oogenblik geen wagon in reserve."
„Uitstekend, Barclay, uitstekend! Ik zou
im[n tijd niet eens willen verspillen door 'n
wagon te laten aanhaken, al was er ook een
beschikbaar. Wanneer komt die machine?'
„Zo iö al geseind, meneer, dus ze rijdt
dadelijk binnen".
De chef nam een roode vlag. en zoodra de
locomotief in het gezicht kwam. begon hij
er mee to zwaaien, waarop de machinist
aftopte.
..Zoo is 't naai* uw zin, hoop ik", zeide dé
chef, t spijt me dat 'k u niet beter helpen
kan."
,,'t» Zal zoo best gaan. Barclay. Stap nu
maar gauw in. LascelOes, want- ik zal jo te
ILangport noodig hebben."
Toen wij den* machinist verteld hadden
wat ons doel was, reed hij met- de hoogste
snelheid, welke is toegestaan. Dampend cn
snuivend vloog de machine langs de baan.
De kolonel leunde tegen den tonder, met
'zijn horlogo in do hand.
„Kunnen wo 't halen, machinist?" vroeg
hij "eiapgd'.
„Jawel, meneer, tenminste als het signaal
op 't kruispunt, on- niet fopt. Dc „boemel"
zou vóór a'n tijd moeten zijn als ie ons vóór
was."
..'t Signaal staat veilig", vervolgde hij
even later. „We kunnen, dus eerst binnenko
men en u zult vermoedelijk nog vijf of zes
minuten over hebben.
„Wo zullen op de brug gaan staan. Las-
oeilles", sprak do kolonel, terwijl wij het por
ren afliepen. „We kunnen dan al do passa
giers goed opnemen als ze voorbijgaan. Ik
heb 'ii vermoeden dat ons paartje naar
Euston wil gaan on dan moet t de brug pas#-
lieren. Als ze niet» onder weg zijn uitge
stapt, dan moeten wij ze suappen."
..Maar kunnen ze niet aan den anderen
kant uitstappen en de lijn over-teken
vroeg ik, toen wij onzen post bereikt had
den.
„Daar heb k al iemand op den uitkijk ge
zet, dus kunnen ze daar niet- heen. Boven
dien zotr'en ze zioh dan immers juist verra
den."
Zeven minuten na onze aankomst reed de
gemond tiein binnen. Mijn hart bonsde ter
wijl ik de passagiers opnam, dio over het
perron liepen.
„Welnu, Laseelles, zie je nog niets?"
vrees dar ze er met bii zijn. kolonel.
Ze zullen bepaald onderweg uitgestapt zijn."
„Kijk goed uit, m'n jongenIk zie 'n man
en 'n vrouw aan 't eind van 't perron."
„Ja, ik ook, maar dat ie 'n jong© man en
'n ouwe vrouw, en wiji loeren juist op 'n knap
jong meisje met- haar vader."
„Dan zou'en wc dus voor niets zoo gejak
kerd hebben", sprak de kolonel kwaad'.
,.Tk ben er bang voor."
Het paar. dat- wij hadden opgemerkt,
kwam de trappen op en, na even geaarzeld
t© hebben of het rechts of links zou gaan,
begaf het, zioh naar den uitgang.
Hoe het kwam weet ik niet. near 'k kreeg
op eens een zonderlingen inval. Ik dachfc
^plotseling terug aan bet oogenblik. waarop
ik Gladys Purleigh dicht bij de hal in mijn
armen had gesloten.
„Wat heb je toch?" vroeg kolonel Miles
gemelijk, toen ik onwillekeurig lachen moest
bij de gedachte aan miju dwaze streek, dia
ik toch op dat moment volstrekt- niet zou
hebben willen herhalen.
..Niets, kolonel, niets."
Toen begreep ik eensklaps, dat ik alleen
aan mijn kortstondig succes was gaan terug
denken tengevolge van een -eheipe, door
dringende -deur. welke mij m den neua
kwam, op het oogenblik dat de laatste passar
giers voorbijgingen lk was er weldra vast»
van overtuigd, dat het dezelfde bedwelmen*
de geur wa- welke ik altijd in de nabijheid
van mis$ Purleigh had opgemerkt.
"t Is do odeur"' riep ik uit, terwijl iki
naar voren liep
„Wat beteekent dat?" vroeg de kolonel
kort-af
„Hebt u die eigenaardige, sterke geur niab
opgemerkt
.Ik begrijp er geen steek van", antwoord
de hij bits. want hij was een beetje geprikkeld
tengevolge van zijn teleurstelling. „Ik beur 'n
leek op 't gebied van parfumerieën, maar iki
1*ou op 't laatst nog gaan denken, dat ze
hier op t 9taticn in soorten voorhanden
zijn".
„Ik zou er 'n eed op kunnen doen, dat
miss Purleigh deze odeur altixl gebruikt",
riep ik uit. En toen ik meende volkomen
zeker van de zaak te zijn. gilde ik bijna uit»:J
.Dat móet miss Purleigh zijn!" En tegolij-
kertijd wees ik den jongen man vóór mij
aan.
„Ik hoop, dab je me geen mal figuur laati
