166.
1"* Jaargang.
Zaterdag 6 December 1902.
BUITENLAND.
Militair Schetsboek.
SFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Amersfoort 1.25.
Idem franco per post- 1.75.
jltonderlijke nummers - 0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
idrertsntiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 aur
'«(nergens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers:
Utrechts chest raat 1.
VALKHOFF C<>.
Inteicomm. Telephoonnummer 66.
PaiJS DEK ADVERTbNTIÊtf
Van 1—5 regels f 0.75.
Elke regel moer0.15.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tol
het herhaald advorteoron in dit Blad bij abonnement. Eeno
circnlaire, bovattande do voorwaarden, wordt op aanvraag
t a ©gezonden.
et.)
Ge-
De Woningwet.
lil.
(Ingezonden).
Ofschoon, het dagelij ksch bestuur der ge
meente (volgens art. 16) nieft ailocax kan,
sia.tr zclls tot plicht heeft t® lette© op den
and der woningen. en. overbevolking daar-
Tja, is toch het oppertoezicht opgeurageu
jan do Gezond heiscommissie (in ten
«oepea volgens art. 2 der Gezon
Ai"t. 11 der Woningwet draagt
sendbc-dscommissie op om bij e re
cta „omkleed" advies tat goi tuur
favtonivs' aan te wijzen.:
a. die wegens niet-inaohtueming va# do
wnschriften of uit anderen, hooide (men
lette vooral op d^z^ woorden, omda t daardoor
'de door de voi^rdjApng gestelde grenzen vr'j-
irei'vervallen);-ongp^eliikt ter bewoning zij:;,
set bijvoegingrf.y^it eenei omschrijving van
noodzakelijke vèrbeteringen, indien de com-
j iasie van oordeel is, dat de woning nQgpn
irxnoubsrcn staat kan worden gobrachfjt
rb. waarbij", ofschoon zij niet ter bewoning
ongeschikt zijn, liet aanbrengen van. tapai
fdelijk aangeduide verbeteringen noodzakdU
is;
c. waarin, meer personen zijn gehuisvfcêt
dan volgens» verordening geoorloofd is.
Maar nie*t alleen Burg. en Wethouders
<n de Gezondheidscommissie kunnen, toezie
ea waken ook iedere groep van minstons drie
meerderjarige ingezetenen heeft wat te vertel-,
Deze kunijen toch. volgens art. T2, bij
faneeiitebestuur een bezwaarschrift indienou
betreffende woningen,, wollce, blijkens pov-
soonliik onderzoek (het mogen dus niet cn-
vojidig losse praatjes zijn) hetzij door niet-
4 irschtnetming der voorschriften. hetzij uit
anderen hoofde (ook hier v'ordiofiun deze
voorden allo aandacht) ongeschikt tot bewn-
rinc zijn, verbetering noodig hébben of over
bevolkt zijn.
2c!fs k m ieder hoofd vajn een gezin of een
afzonderlijk levend persoon zulk een bezwaar
schrift indien cm betreffende de door hém^
j bewoon do woning.
En daarmede1 is voor sommige gevallen
een prachtige gelegenheid geopend voor
Huurders om noodzakelijke verbeteringen! ta
verkrijgen, waartoe eeD woningoigenaar niet
vriiwillig wil overgaan.
Bingomeester en Wethouders moeten even-
vel in ieder .geval de zaak onderzoeken, en
zullen daartoe rok onverwijld, aegt art. i2
het advies van de Gezondheidscommissie in
winnen.
Wanneer men nu bedenkt, dat er behalve
Gazomlhoidscominissiën. nog zijn inspecteurs
en Hoofd-inspccteurs van de volksgezondheid
en een een'rale gezondheidsraad, wier werk
kring is aangegeven in art, 1 der gewondhieids
wet dan moet men wel tot het bcslu't ko
men dat Nederland binnen een jaar of tien
zal uitblinken bovc.n amdero landen wat de
huisvesting der in.gezeten en betreft.
Ingeval hot volgens art. 11 of 12 ingewon
nen advies der Gezondheidscommiss-'o strekt
te* oribewoonbaarverklaring, dan. moeten,
volgens art. 13, Burgemeester en Wethouders
daarover den gemeenteraad doen beslissen.
Ziki behalve in oven gemeld geval
Burgemeester on Wethouders mn oordcel
'lnt. verbeteringen bepaald noodzakelijk zijn
dan word' eeno aanschrijving gericht don
belanghebbende (in den regcL do eigenaar)
om de noodig geoordeelde verbeteringen aan
te brengen of wel, zoo hij, dat wil, de woning
te ontruimen of te doen ontruimen, alles
binnen den termijn door B em W. to stollen
Van die aanschrijving geven B. en W. ook
kennis aan. do hypothecaire schuldedschers.
Aldus vindén we bepaald in art. 14.
Burgemeester en Wethouders behoeven
evenwel niet te wachten op eeno aanwijzing
door de Gezondheidscommissie of een bezwaar
schrift, volgen» art. 12 Zij kunnen ook %x-
heel zelfstandig aanschrijvingen doen, doch
ze moeten altijd vooraf het advies der Ge
zondheidscommissie inwinnon (art. 16.)
Wat een omslag-
- Wat betreft do kennisgeving aan den
hypothecaire© schuldêischor dat is inder
daad oen roerende zorg van diens belangen.
En da.t yr\s. dm „nog niet eens door de regee-
ring'vQprgcsteld; maar is bij amendement in
do wet opgenomen. Bé regeering was zeker
Van, oordeel dat zoo'n pchuldeisohar toch zelf
m'.-yir moet weten op welke panden hij hypo
theek neemt.
"Daarvoor is veel te zeggen.
Daarom wordt or vermoedelük overigens
in de wet heelemaal niet van den bypothc-
c air en schUlde-schcr gewag gemaakt..
Eon perceel zou dus kunnen zita af ge-,
broken vóór zoo'n aétaildeiaclier er ie'<. vqp
wistwant wordt, direct tot onbowoortaijtr-
verklariéT besloten, dan krijgt hij gefto;kpi|ï;
nisgeving.
Is een woning ongeschikt ter bewoning er.
kan, zij niet meer door het aanbrengen van
verbeteringen in bewoonbaren staat worden
gebracht of wordt niet voldaan, aan de aan
schrijving tot het aanbrengen, van noodzake
lijke verbeteringen dan .moots volgens art 1?,
de woning onbewoonbaar wordt verklaard.
En tegelijk daarmee geeft d'e gemeenteraad
last tot ontruiming binnen een bepaalden tijd.
^elke evenwel steeds door de nGemeenteraad
kan worden; verlengd.
Maar is eenmaal da termijn teneinde In :s
.niet tot verlenging daarvan besloten, dan
moeten de bewoners er uit cn wordt het huis
gesloten.
Po ontruimiug en sluiting geschieden ep
vertoon van den daartoe strekken den last
ito tegenwoordigheid, hetzij; van dein h r
tonrechter, hetzij van deui Burgemeester of
een wethouder, hetzij, van een commissaris
van politie, (art. 21.)
Is zoo'n onbewoonbaar verklaard' perceri
gevaarlijk cf hinderlijk voor de bewoning
van andere woningen', dan kan het worden
afgebroken (art. 22) en zal dé afbraak pu
bliek worden verkocht (art. 24.)
Do opbrengst, wordt, na aftrek van de kos
ten van het afbreken en van den verkoop,
ter hand gesteld aan de daarop rechthebben
de en ofschoon do kosten van ontruiming en
sluiting ten last© der gemeento komen, zal
het overschot in den- regel wel weinig of niets
bedragen.
En dan valt het gordijn cn het stuk ia u t.
Het spreekt van zelf want. al onze wet
ten van de laatst© jaren geven van den dag van
hare geboorte af aanleiding tot allerlei moei
lijk op te lossen, soms wel onoplosbare vrv
gen en zeer uiteenlooprmdo opvattingen
het spreekt, dus van zelf dat. ook bij do too-
passing der Woningwet talrijke moeilijkhe
den zullen reizen.
j
Tal van-"formaliteiten, vrijstellingen, hoo-
ger beroep, opheffing van be,luiten, allerlei
termijnen voor dit cn voor dat enzoovoorts
maken het oppervakkig beschouwd, nog al
onschuldig uitziende vwoningwetje tot oen
ingewikkeld samenstel, waarmede veel knap
pere koppen dan waaruit vele gemeente-be
stuiten en igezéndheidscommissiön. bestaan,
zullen te kampen hebben.
Het is zelfs niet. onwaarschijnlijk "dat de
vader dor wet, die voorzitter is der Haagsche
Gezondheidscommissie, Versdliülend© knoo-
pen eenvoudig zal hebben door to hakkon.
Politiek Overzicht
Teel rumoer oiu «en lted.
Wf© ©eni hond wil slaan, is nooit om een
stok verlegen. Ah middel om oppositie te
voeren, kan alles dienen. Zoo levert thans
in den Hongaarscbon rijksdag het beroemde
lied van Haydn „Gott erhalte Franz den
Kaiser" aan ue oppositie het thema voor he
vige aanvallen tegen do regeering. Een deel
van de oppositie wil er met alle geweld een
vergrijp tegen het Hongaarsche staatsrecht
in zien, dat de militaire muziekkorpsen bij
bijzonder plechtige gelegenheden gewoon zijn
dit lied te spelen. In hot huis van afgevaar
digden -heeft dit aanleiding gegeven tot da-
genlangeu strijd.
Onlangs was Keizer Frans Jozef verhin
derd om persoonlijk te verschijnen bij de in
wijding van een monument van Matthias
C'crvimis te Koloszvar, hetzij dat gezond
heidsredenen henv dit beletten, zooals offi
cieel werd gezegd, hetzij omdat hij ont
stemd was. Als zijn plaatsvervanger was een
aartshertog gekomen. Nu is het gewoonte,
dat overal, waar een. lid van de keizerlijke
familie zich vertoont, de militaire muziek
bot ,.Gott erhalte" speelt. Maar de onver-
valschte Hongaren kunnen dat niet uitstaan.
De tekst van dit lied spreekt van „Franz den
Kaiser", en zij kennen geen keizer; voor hen
is de monarch de Koning en alles wat herin
nert- aan den "Krr, herinnert aan Oosten
rijk, d w z. aan de onderdrukking der onaf
bankelijkheid'sbeweging van 1848den
„moord der martelaren" van, de revolutie.
Wat men al niet kan zoeken in een lied van
Haydn
Er was een nadrukkelijk protest aangekon
digd, wanneer het lied tijdens de plechtig
heid werd uitgevoerd. Het Hongaarsoho mi
nisterie had daarvan kennis genomen, en
pv was voor gezorgd, dat bij de plechtigheid
het lied niet werd gehoord. Maar aan het
station, op het oogenblik waad-op de aarts
hertog zou vertrekken, begon het muziek
corps, dat mot de eere-compagme aanwezig
was, het „Gott erhalte" ie spelen, om al
thans op het laatste oogenblik aan de eti-
kette te voldoen. Nu hadden de Kossuthis-
ten, om oen oog in 't zeil te houden tegen
cene mogelijke verrassing, zich in grooten go-
tal© naar liet station begeven. Zoodra de
eerste tonen van het lied weerklonken, ging.
er een koor van kreten en protesten op.
Het diplomatieke spelletje van het kabi-
net-Szell was dus in 't water gevallen. Alles
was bedorven, des te meer omdat onder do
protestc-erenden aan hot station zich bijzon
der onderscheidde een eter leden van de Kos-
suth-partij, do heer Ncssi, die tegelijk afge
vaardigde en reserve-officier is, De minister
van landsverdediging, baron Fejervary, wilde
dezen reservc-ofLcier op grond van de mili
taire reglementen vervolgen, maar moest
daarvoor de toestemming van dc Kamer heb
ben. Zijne politieke vrienden hebben daarvan
partiji getrokken, om met tcomelooze heftig
heid tegen al wat Oostonrijksch is uit to va
ren. Een afgevaardigde, Barabbas genaamd,
heeft het „Gott erhalte'' oen „beulenlied' ge
noemd cn baron Ferjervayy do beschuldiging
naar het hoofd geworpen, dat hij zich maakte
tot den lakei van Weenen Gedurende een
aantal zittingen achtereen moesten de Hon
gaarsche ministers dozo liefelijkheden aan-
hoorenop een gegeven oogenblik, toen ua-
ron Fejervary op de revolutie van 1848 eeno
toespeling maakte, die niet naar den smaak
van de onafhankelijkheidspartij was, ston
den allo Kosanthisten als één man van hunne
plaatsen op en hieven het revolutielied aan.
Men bagrijpt, dat onder zulke omstandig
heden do Keizer vooreerst liever te Weenen
of te Schönbrunn blijft, niet wetende of hij
t-3 Budapest ontvangen zou worden met het
lied van Haydn of met dat van Kossuth.
War do zaak-Nessi betreft, heeft baron Fe
jervary in de Kamer medegedeeld, dat hij
voornemens was den heer Nessi voor een mili
tairen raad van eer te dagen, die zou moeten
uitmaken of hij door zijn gedrag aan het sta
tion zich aan de militaire tucht heeft ver
grepen. Daardoor werd z. i. geen inbreuk ge
maakt op de onschendbaarheid van den heer
Nes3i ah afgevaardigde, want do straffen, dio
zulk een raad van eer kau opleggen, berooven
niemand van zijne persoonlijke vrijheid en
beletten den getroffene niet om vrij het man
daat van afgevaardigde ttit te oefenen. In
dien zin besloot ook de Kamer, hetgeen ech
ter niet belette, dat er toch een conflict tus-
scben haar en den minister ontstond. De
voorzitter van de Kamer deelde namelijk
mede, dat hij bepaald had, dat de heer Nessi
eerst voor den raad van eer zou verschijnen,
wanneer de Kamer uitspraak had gedaan over
do beginselvraag. De minister Fejervary antr
woordde, dat hij zich naar deze beslissing zou
gedragen „uit beleefdheid voor de Kamer,
want de militaire overheden waren slechts
gehoorzaamheid verschuldigd aan de wet en
niet aam eenvoudige besluiten van een der
takken van de wetgevende macht", waarop
de voorzitter van de Kamer zijnerzijds repli
ceerde, dat „de militaire overheden even
goed als de burgerlijke zich moesten tangen
voor onverschillig welke maatregelen, door de
Kanier genomen." Nu de gelegenheid om in
do zaak-Nessi voor het parlementaire prero
gatief op te treden, haar was ontgaan, was
dezo aanleiding de oppositie dubbel welkom
om die snaar te bespelen. Zij verlangde, dat
d® minister van landsverdediging, of anders
do minister-president volledig amende hono
rable zou doen, en gaf te verstaan, dat zdj
anders stelselmatig zich zou verzetten tegen
d<> aanhangige voordracht tot verhooging van
het militic-cont.ingcnt.
Ora aan dit verlangen tegemoet te komen,
legde baron Fejervary in eene zitting van de
financieele commissie de verklaring af, dat
hij1 zich met eerbied onderwierp aan de be
sluiten van hei huis. maar niet aan dó wen-
scheu van den voorzitter. Dit werd ochter
niet voldoende geoordeeld, en in gemeen over
leg werd toen eene nieuwe verklaring opge
steld, die de minister vam landsverdediging
in do Kamer heeft afgelegd. Hij vestigde
daarin cr de aandacht op, dat hij niets had
geantwoord, toen de voorzitter van het huis
zij.no meening over de zaak had gezegdhet
Was dus duidelijk, dat hij tegen diens opvat
tin» niets had aan te merken De verklaring
van den voorzitter had geen besluit van het
huis uitgelokt, zoodat hij zich niet tegen een
deigelijjk besluit had kunnen verzetten; dat
kon overigens des temmder van hem worden
aangenomen, omdat hij uitdrukkelijk mad
verklaard, dat het immunitcitsrecht gehand
haafd moest blijven.
Hiermede was de zaak in 'li reine. De
ministercrisis, dio een oogenblik had gedreigd,
was afgewend. Men ziet hieruit intusschen.
welk eene rol oen lied kan spelou op politiek
;ebied. De dichter en de componist van hot
,Gott erhalte" zullen zeker met hebben ge
droomd, dat hun lied eenmaal nog een on
derwerp van strijd zou uitmaken op staats
rechtelijk gebied
Telegrammen.
Dreslau, 5 Dee. De Keözcr kwam hier he
den middag aan en nam in het station een
adres van eene deputatie uit de Bres-
lausche arbeijders in ontvangst. In aijn
antwoord aan de deputatie betuigde de
Keizer zijne voldoening, dat de werk
lieden besloten hadden tot hem te ko
men. Daardoor hebben de arbeiders in de
eerste plaats zijne te Essen uitgesproken ver
wachtingen niet beschaamd en in d t woede
plaats geholpen, de nagedachtenis vun rijn
vriend Krupp vrij van verdenkingen te hou
den.
Den spreker vru de deputatie zeido do Kei
zer dank voor zijne hartelijke vaderlands
lievende woorden, die getuigenis afleggen van
een prijzenswaardigen geest van gehechtheid
aan Kouing en vaderland onder de arbeiders.
Do werkmansstand is stc-tds een voorwerp
van Zijner Majesteits warme belangstelling
en zorg geweest. De Keizer wees op de door
Keizer Wilhelm I begonnen en door hom
voortgezette sociale wetgeving en zeide Ver
der
„Op grond van deze groote zorg voor de
arbeide-s door hunne Koningen, heb ik het
recht tot de arbeiders een woord van ophel
dering en vermaning to spreken. De arbeiders
hebben zich jaren lang door de beroeringen
der socialisten in den waan laten houden,
dat zij tot deze partij moeten .behooren als
zij hun toestand willen verbeteren. Dat is
een grove leugen en een groote dwaling. Dezo
beroeringen hebben ten doel gehad de arbei
ders op ce hitsen tegen de andere standen,
tegen troon en altaar, ziji hobben de werklie
den schaamteloos uitgebuit, verzwakt, onder
drukt, om hun eigen maobt to verhoogen,
nie-t ter bevordering van het welzijn van den
arbeider, maai- om klassen/haat te zaaien, la
gen laster te verspreiden, waarvoor niets hei
lig is, zelfs niet het hoogste, de Ihritach© man
neneer. Met zulke lieden mogen de arbeiders
als eerlievende mannen niets meer te doen
hebben."
Ten slotte spoorde de Keizer do arbeiders
aan uit hun midden een eenvoudigen, Fiinken
man uit de werkplaats te zenden naar do
Volksvertegenwoordiging. Zulk een man zou
met vreugde worden verwelkomd als do ar-
beidersvertegenweordiger van den Duitachc-u
werkmansstand; met zulke vertegenwoordi
gers van den werkmansstand, hoevelen zij
ook in getal mogen zijn, zou gaarne samen
gewerkt worden voor het welzijn van land en
volk, te meer oendat zij pal zullen staan voor
trouw aan den Koning, achtiug voor do wet
ten, den Staat en de eer van hunne medebur
gers.
door
MIL VAN HOORN.
(Het auteursrecht is verzekerd.)
xrv.
Sinterklaas.
liet slot van dc' kleine poort was knarsend
dichtgedraaid en Bart van 'b Ent stond al
leen voor het groote kazerncgebouw, dat als
e n grauw spooksel zich naar hem scheen
over te buigen in den donkeren winternacht.
Bart van 't Ent stoncl op postpost voor
't geweer. Hij leek voor de hooge kazerne, een
dik popje in zijn manteljas met dcu kraag
hoog op, de lange jas bijna afhangend tot op
zijn sporen. Zijn korte, gedrongen gcstalU
bewoog zich met passen, die veel to groot
leken 'voor Bart, vóór de poort op en neer;
zijn voetstappen, het eenige geluid in den
stillen nacht, klonken zwaar tegen de hooge
kazernemuren, teruggekaatst in de verte en
weer ver-klmkend over 'het breede buiten
plein.
Bart was in gepeins- hij had het slecht
getroffenin eens was hem vanmiddag ge-
zegd, dat hijivoor do wacht in moest vallen.
Och, de wacht, dat was 't 'm nietwant Bart
zag riet cp tegen een paar uurtjes schilde
renhet ging hem bost af zulk werk, zaclit-
aocsend hcon-en-v.eer drentelend zonder op te
moe cn letten of zich in te spannen dat was 't
niet. Maar hij had juist zijn avond er's noodig
gehad. Gister en was hij de stad in geweest
ecu uitzondering en schuwtjes was hij een
paar winkcb binnengtgaan en had zijn in-
koopen gedaanvoor vader een kistje siga
ren, wat mooi verpakt voor moeder een
Zwart omslagdockjevoor kleine Ben wat
-noepgoed, chocolaad-sigaartjes, ook in een
kistje; en voor Ans zijn Ans, een klokje,
een echt- damesklokje en een ketting, zoo'n
lange met een schuif sloot je.
Toen hiji alles binnen had gebracht, en in
zijav kastje weggesloten, toen bad bij zich
irutscb gevoeldWat zouden ze nu wel
zeggen?! Wat zouden ze kijken!! D'at was
nu nog or'a iets uit do stad, zooals ze het
zelfs op de kerinis van 't groote dorp
toog nooit gezien haddenDat was na
nog cr 's sparc-n, dat je d'r een klokje, en
horologic van koopen kon Of jo
daar zoo „riek wier in diens', hoorde l.ij An.3
al vragenTe deksel, hij had cr zoo'n pret
in, dat hij 's nachts met moeite kon inslapen.
Dat was heel wat anders dan een taaie vrijer
of een geruiten doekje, zooals hij andere ja
ren aan Ans gegeven had...... Maar bf hij ge
spaan! hadGaen cent had hij uitgegeven
van 't geld, dat moeder hem meegegeven bad,
toen hij met w'interverlof was geweesten
dan dat buitenkansje met dat oppassen van
den luitenant II., toen diens oppasser twee
maanden in 't hospitaal was geweesttwaalf
gulden, schoon verdiend,
„BartBart van 't Ent, ben je al bij je
heer geweest?'' „Zeg Bart, als je den vos
noot poeS3en, ga je dan op ec" fcankio
staan „Bart, moet je om mooie Rika gaam
cpnassen?' „Bart, laat je noui je knevel
staan?"
Maar Bart had maar zoetjes .geglimlacht,
toen do anderen op de kamer schaterden om
den grappen aker, dio den „oppasser Van
't Entin d'e maling nam. Hij had maar ge
dacht aan Ans c-n den Sinterklaas en had
z ju klcino rondo lichaam uitgerekt om den
greoten vos te poetsen. Voor mooie Rika
had hij hevig gebloosd, toen zij hem met haar
git-zwarte oogen had aangestaard en met een
lach om de roode lippen gevraagd„Ben jij
de andere oppasser?Vindt meneer dat
goed?En beeft mevrouw je al gezien?.
..mijd maar had het hem moed gegeven te
denken aan Ans, als ze hem plaagden om
zijn dik bocren-uiterlijkzelden had, hij iets
gezegd' och, wat moest hij zeggen en
stil-sohuw was hij, gegaan in de stallen bij den
vos dat beest begreep hom en op do ka
mer, waar hij, als cr geen rncnsch bij was,
zijcu centen geteld en overgeteld had. En tel
kens, als hij nii tractemcnt zijn sommetje had
zien aangroeien, liad hij gerekend, of hiji er
kemen zou vóór Sinterklaas.
En hij was er gekomenhij had nu allés
klaar in" zijn kastje en het wachtte maar om
ingepakt te worden en afgezonden naar Moe
der van 't Ent.
Die wacht was er nu beroerd tusscben ge
komen, want nu had hij het pak nog niet
kunnen inpakken en korporaal Kamminga
niet kunnen vragen een brief voor 'hem to
schrijvenDie brief zat- hem ook zoo
dwarshij moest er toch wat bij schrijven
Korporaal* Kamminga sliep natuurlijk als
c n roos op de kameren op de wacht
was cr niemand, dieja, de korporaal
van dc wachtoch, nee dat ging niet, te
midden van die kerels, die spotten zouden of
zoggen, dat' het voorzeggen hinderde nu ze
5apen wildenMaar de wachtmeester
danZou hij het durven? Zou hij; de woor
den er uit brengen om het te vragen
Hoe zou hij?„Wachtmeester, ik wou u
vragen om een brief voor me te schrij
ven!"Dat kon nic-tMaar hij zou
nooit durven zeggen, dat hij voor Ans, en
voor vader en voor moeder en voor Ben dat
allemaal gekocht hadEn toch, waarom
Ti iet?
En telkens weer opnieuw begon hij een
zinnetje, waarmee hij het den wachtmeester
van de wacht zou vragen; hij had het nu
vast besloten; het was het eenige middel om
het plan van het Smterklaaspak uitgevoerd
te krijgen.
Bart heeft het gewaagd.
En nu staat hij, in het kleine lokaaltje van
do wachtcommandant naast het tafeltje waar
wachtmeester Hóeven aan zit te schrijven.
Nuen? vraagt de wachtmeester.
Dan wou ik zeggen
'Zeg 't maar; ik schrijf het wcêr zoo
O]).
En dan schrijft de wachtmeester verder het
die tóe
en voor moeder de doek, voor vader
de sigaren, voor Ben het kleine kistje, voor
Ans liet horologie met dc ketting. Dit spaar
de ik allemaal van mijn tractemcnt en van
Tuooder'a centen en ook van het oppassen;
want Bcuning was een heele poos ziek en
toen heb ik opgepast. En ik bad wel meer
geschreven als ik het kon, maar nu bon ik op
wacht cn moet wachtmeester Hoeven het
vcor mc doendie kent het best
Als Ans nu pleizieT heeft in het klokje,
moet ze het Zondag naar kerk aan doen en
dan moet moeder schrijven hoe het ging.
Ik zal nu in lang niet overkomen, want
verlof kan ik niet vragen cn do eenten zijn
nu op; Ans zal toch ook liever bet klokjo
hebben Nu, groet vader cn moeder
en Ben en ook Ans met den Sinterklaas. En
wachtmeester Hoeven vraagt, cf u me niet
eens wat worst zou sturen van het slachtvar-
ken
Uw zoon.
BART VAN T ENT.
Wachtmeester, ik dank u wel. Wilt u
mo nu ook nog een haudjo helpen roet het
inpakken?
Nou,haast je dan wat. Het is al
bijna genoeg voor vannachtWaar zijto
jo bullen?
Op de kamer, wachtmeester.
Allo, haal op.
Een oogenblik later komt hot dikke fi
guurtje van Bart weer in de deur van het
wachtlokaal. Er moet, hem iets overkomen
y.iito zoo bedremmeld doet hij en zoo wan
hopig staan zijn kleine schei-blauwe oogen.
Wat is 't?
Och, wachtmeesterstraks
wasalles cr nog
Wat?
Eén paar dikke tranen1 vallen op dc appel-
wangen van Bart; het snikt in zijn rond
lichaam.
Het klokjede kettingde siga-
ren
Is 't nu weg?
Bairt knikthij kan er geen woord meer
uitbrengen.
En jo zegt, dat t, er straks nog was?
Wanneer straks?Toen jo van post bent
komen?Toen je je postpapier gehaald
Lïbt:Heb jc toen jo kastje opcngeslo-
t n?Maar dan hebben zo 't net zoo even
eW
Bart heeft niet anders dan door knikken
do vragen kunnen beantwoorden. TL staat
<iaar naast de tafel bij zijn brief, gr ocl ver
slagen, vollo tranen schreiend, zijn dik hoofd
voorover hangend op ziji» borst, dio zwaar
a hokt van het -nikken.
