"buitenland.
Dinsdag 23 December 1902.
FEUILLETON.
Een Stormvogel.
r. i8i.
1"w Jaargang;.
AMERSFOORISCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS:
Pér 3 maanden voor Amersfoortf 1.25.
Idem franco per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertenties, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADYERTENTIÉN
f 0.75.
Van 1—5 regels
Elke regel meerv.ao.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Aan degenen welke zich tegen 1
Januari a. s. op dit blad abonneeren
worden de nummers, die in deze maand
nog verschijnen, gratis toegezonden.
Kennisgeving.
De Burgemeester der gemeente Amersfoort
brengt., ter voldoening aan de aanschrijving, op
genomen in het Provinciaalblad van Utrecht no.
147 dezes jaars, ter kennis van belanghebbenden,
dat in do gemeente Maartensdijk oen geval van
miltvuur is voorgekomen.
Amersfoort, 22 December 1902.
De Burgemeester voornoemd,
WUIJHERS.
Politiek Overzicht
Het nieuwe Duitsche tarief en het
buitenland.
Do aanneming van het tarief van invoer
rechten, in den Dtadtschem rijksdag, die dooi
den bondsraad met belüwamen spoed bekrach
tigd is, stelt de Duitsche regeering in staat
de bestaande handelsverdragen op te zeggen.
Of nul deze opzegging geschieden zal den 31en
December van dit jaar, zoodat de verdragen
met het laatst van 1903 buiten werking tre
den, of wel eenige- maanden later geschiedt
want krachtens de bestaande verdragen
kan de opzegging na den 31en December el-
ken dag geschieden doet voor de zaak
wéinig af. Met de vaststelling van het Duit
sche tarief is de doodsklok geluid over do be
staande handelsverdragen en is men iu eene
nieuwe' phase getreden op handelspolitiek ge
bied, niet alleen in Duitschland, maar in ge
heel Europa,.
De aanneming van het handelsverdrag tue-
scheni Duiitschlandi en Oostenrijk-Hongarijo
in de vergadering van den. rijksdag van 18
December 1891, was de eerste stap tot het
ontstaan van een geheel net- van handelsver
dragen. Daardoor gaven behalve de beide
genoemde staten Italië, Zwitserland, België,
Servië, en na langdudige onderhand al ingen
ook Rusland, hunne tanefautonomie voor een
goed deel prijs. In al deze landen is het be
staande tarief van invoerrechten, ondanks
de verdragen, nog altijd protectionistisch; heb
heeft nog steeds heb karakter, dat Bismarck's
handelspolitiek met do uitdrukking bescher
ming "Va u den nationalen arbeid" aanduidde.
Het, kenmerk van de bestaande handelsver
dragen 19 niet, dat zijl den terugkeer beoogden
tot de vrijhandelsriohting, die in dei jaren
1871'79 gegolden heeft, maar dat zijl een
dam opwierpen tegen de aanhoudende stij
ging van de invoerrechten en een einde maak
te aan de onzekerheid, waaraan, het handels
verkeer daardoor was blootgesteld.
Ook in den nieuwen toestand, waarin men
komen zal door het in "den morgen van 14
December jl. door den rijksdag genomen be
sluit, is het de bedoeling van de Duitscha
regeeriug handelsverdragen te sluiten, dia
voor geruimen tijd zullen gelden „Voor
Duitschland verdient in ieder geval de tot
dusver gevolgde politiek van. de tarief-ver
dragen van langen duur de voorkeur. Zij
waarborgt, door gewichtige buitenlandsoho
déboucliés te verzekeren, grootere voord eel en
voor het geheel, wanneer op den grondslag
eener verbeterde regeling van het nieuwe
een'heidstarief met juistheid uitgekozen en
aoorzichtig bepaald wordt, waar men. gebon
den zal zijn aan .de vastgestelde rechten eu
waar- die kunnen worden verlaagd." Dit werd
gezegd in de memorie van toelichting van
de ontwerp-tariefwet.
De basis van het; nieuwe Duitsche tarief
zijn intusschen de hoogere rechten op land
bouwproducten. Bijl het bepalen van die rech
ten is het uitgangspunt geweest, hoe vei* men
zoui kunnen gaan, zonder het sluiten van
nieuwe handelsverdragen in gevaar te bren
gen. In het begin van de tweede lezing, den
1 bon'October, zefde de rijkskanselier: „De
verbonden regeeringen, zijn ten aanzien van
de minimum-rechten. tot de uiterste grens ge-
jgfaan, waarop het tot stand komen van mi
nimum-rechten nog mogelijk schijnt." Den
2Ten October herhaalde graaf Billow dit en
voegde er aan toe„Meer, mijne heeren, kan
men wel eiscken, maar niet krijgen,''
Aan het einde der behandeling, op Zater
dag 13 Dec., toen de derde lezing gehouden
werd, liet graaf Bülow zich optimistischer
uit. Ofschoon de tarief Wet in den loop der
behandeling meer in agrarisohen zin gewij
zigd is. ook wat een der lioofdgraansoorten
betreft, door de verhooging van liet iniiii-
mum-reeht voor brouw-gerst van 3 tot 4
mark, verklaarde hij, dat de regeering met
vertrouwen, de onderhandelingen tegemoet
zag, die moesten volgen ineb de andere s»i a-
ten; zij achtte het mogelijk handelsverdra
gen voor langen termijn te sluiten op een
voor Duitse hl an di bevredigenden grondslag.
De toekomst, zal natuurlijk moeten uitma
ken in hoeverre dit verti ouwen gerechtvaar
digd is Bij iedere onderhandeling zijfn twee
partijen Nu, is voor don Russischen uitvoer
de verhooging van de minimum-rechten, voor
r°gg©> tarwe en haver van het grootst© gez
wicht. Niet minder is dat hef geval, wat
Oostenrijk-Hongarij© betreft, voor gerat.
Voor Italië zijn, volgens de door staats
secretaris Von, Richthof en afgelegde verkla
ring, de rechten op tuinbouwproducten, zoo
als zij in de commissie zijn vastgesteld en nu
er» bloc zijn aangenomen, volstrekt onaan
nemelijk en onvereenigbaar met een toekom
stig handelsverdrag.
l>e Pötersburgsche Nowosti noemdo in het.
begin dm- tweede lezing de aanneming van
het tarief door den rijksdag een zekeren
weg tot den tarievenstrijd, den „Zollkrieg",
met Rusland. Na do eindbeslissing wees dv
NowOsti er op, dat liet optreden, van. Duitsch
land ook voor de andere landen eene aan
leiding zal zijp om zich met. nog hoogere
tolslagboomen te omringen. Het gevolg zal
dtis eene algemeen© versterking van liet pro
tectionisme zijn, da tl ten slotte onvermijde
lijk tot den tarievenstrijd moet leidten. De
Birshewija Wjedomosti, die dikwijls als or
gaan gebruiikt wordt voor de inzichten van
den minister van, financiën, Witte, schrijft in
een artikel, dat. lob opschrift heeft: „Dei
bandschoen, is toegeworpen" Het nieuwe
Duitsche tarief legt op de producten van
onzen landbouw, die naar Duitschland ver
kocht word'en, liooge atrijdreohten, een
feit, waarop reeds de aandacht gevestigd werd
door het bestuur van onze financiën, toen
liet wetsontwerp van graaf Bülow ter beoor
deeling aan do openbare meening werd on
derworpenIn Rusland wensoht, niemand
een „Zollkrieg", maar aan den anderen kant
schrikken wij er ook niet voor terug. Daar
door word'en noch het. bestuur van onze finan
ciën, noch onze handel en industrie oft voor
bereid getroffen
De te Milaan verschijnende Corrierel della
Sera levert eene scherp© veroordeeling van
de houding der Duitsche regeering in de ta
riefkwestie tegenover hare bondgenooten, en,
verlangt, tegenmaatregelen van Italië. Wat
den invloed betreft, dien liet. bedrijfsleven
in Oostenrijk zal ondervinden van het nieu
we Duitsdie tarief, de Neue Freie Presse
laaf. zich daarover aldus uit: Bij overwe
ging vaan den invloed' van hot tarief op den
uitvoer van landbouwproducten, eu grond
stoffen is heb resultaat, dat de uitvoer van
graan, meel. mout, hop en vee gevoelig zak
worden getroffen en ernstig benadeeld, dat
de uitvoer van dierlijke producten, als
vleeseli, boter en eieren, eene meer of min
der drukkeude belasting ondergaat, dat aan
de industrie van gezaagd1 hout een zware
slag wordt toegebracht. En niet alleen de
landbouwbelangen, ook die van, de nijver
heid worden met ernstige nadeden bedreigd.
Van alle kanten wordt, er dus geklaagd
over dte gevolgen, di<- d© nieuwe stap, die
door Duitschland gezet, is op het gebied der
handelspolitiek, zal brengen. Nu spreekt het
van zelf, dat Duiitseoland bij| de regeling
van' zijne handelsbetrekkingen met vreemde
staten zijn eigen belang op den voorgrond
stelt. Maar evenzeer spreekt het van zelf, dat
dë vreemde staten zioln tegen Duitschlands,
frontverandering zullen trachten te wa,pe
nen en dat, indien hel al komen mocht tot
nieuwe handelsverdragen, de mhoud vau die
verdragen beantwoorden, zal aan do veran
dering, die do nieuwe handelspolitiek, waar
voor het nieuwe tarief den grondslag levert,
in de economisehf betrekkingen van Duitsch
land met het buitenland zal brengen.
Telegrammen.
Dresden, 22 Dec. Tiet Dreedner .Tournal
meldt:
De kroonprinses heft. in: den nacht vau 11
op 12 deaer in een klaarblijkelijk ziekelijkeu
toestand van psychische overspanning Salz
burg verlaten, en zich, alle betrekkingen, met
hare verwanten, alhier afbrekende, naar het
buitenland liegevon. Aan het hof ziin voor
deaen winter alle groote feestelijkheden af
gelast; ook de Nieuwjaarsreceptie zalniet
plaats hebben.
Petersburg22 Der. Het centrale count
voor de statistiek sohiait, volgens de Wcstnik
Fiinausow, den oogst vau, winter- en voor-
jaanstgraan van 1902 in de 72 departemen
taal vaai Rusland in in.illioenen pud aildus:
rogge 1421, tarwe 1019, haver 824, gerst
448^ audtere granen 399. De, stand van de
nu to veld staande wintergranen is onbe
vredigend,.
Nieuw Marglielan, 21 Dec. De Russische
telegraaf-agentuur bericht, dat Andisclia en
omgeving ontzettend geleden hebben. Volgens
een ruwe telling zijn 2500 menschon omge
komen en 16.000 huiaen verwoest.. Ondanks
de maatregelen van hulp der regeering, lijdt
de bevolking door honger en koude. De on-
deraardsche schokken n de aardbevingen1 du
ren voort.
Port of Spain, 22 Dcc Officieel wordt be
richt, dat er een nummer van de Staatscou
rant zal verschijnen, behelzende de oorlogs
verklaring tegen Venezuela De oorlogsver
klaring is slechts een formaliteit, strekkende
om de blokkade te wett igen
Duitschland.
Het Zaterdag te Kiel van stapel geloo-
pene eu door den Prins-regent van Bruns-
wijk gedoopte nieuwe linieschip ..Braunsch
weig' is liet grootste oorlogschip vau de
Duitsche vloot en een tot dusverre nog niet
bereikt type van Duitsohe scheepsbouwkunst,.
Frankrijk,
De regeering ontviug de tijding van du
arrestatie der familie Humbert door een te
legram, dat aan, de Agene© Havas uit M»-'
drid toegezonden was. Zoodra, de minister
president, kennis van, het telegram had ge
kregen, stelde bij den minister van Buiten!.
Zaken ca* mede ui kennis en verzocht hem
bij den Frauschen, gezant to Madrid te 111
formeeren, hetgeen met d'ei» bekenden uit-
slag geschiedde.
Do minister van Justitie heeft in ecu in
tervieuw ziju blijdschap omtrent, de arresta
tie der Humberts t© kennen gegeven en
voegde er aan, toe, dat de uitlevenngsforma-
liteiteaii niet, voel tijd in beslag zouden no
men. Hi} heeft gelast, dat alle voor de uit
levering vereisohte stukken nog dienzelfden
avond nahr Madrid gezonden zoudeu wor
den. De belooning van 25.000 francs zal aan
de politieagenten uitbetaald worden. Danige
Fraii3che politie-ageaiten zullen zich aan
stonds naar Madrid begeven, om over het
ononthoud der Humberts in, Spanje ouder
zoekingen in te stollen «n de gearresteerden
to geleiden, zoodra, de uitlevering is ge
schied
De ontvangst van hel. bericht is begrijpe
lijk in Parijs algemeen met vreugde en vol
doening ontvangen De onderhandelingen
tot de uitlevering zijn, onnididelijk aange
knoopt cu. zullen zoo spoedig mogelijk tot
een goed einde gebracht, worden.
Sedert, eenge maanden, reeds, aldus schrijft,
men nader uit Madrid, verdacht de politie
de familie, die in de Colle de Ferrar no. 33
woonde, als die der Humberts te zij|n. Een
strenge bewakingsdienst werd ingesteld,
maar de gevangenneming werd steeds uitge
steld, tot men Vrijdag Remain Daurignae
duidelijk herkende. Nadat do officieel» aam-
lioudi ngmandaton. waren verstrekt, gelaste
de commi-saris van politie Caro "s nacltts de
omsingeling dei- villa door verscheidene po-
liteagentcn engendarmen te paard. Door
een tolk begeleid, klopte Caro zelf op de
eerste verdieping aan. nadat de portier* de
huisdeur geopend had. Uit liet inwendige
der woning werd verward stemmengeluid en
gestommel gehoord. Toen werd het luikje
van de deur geopend en op do vraag w'ie
daar waren, antwoordde do commissaris:
„Doe open in naam der wet." Het luikje werd
terstond gesloten achter do deur werd ge
fluisterd. De beambten, bombardeerden toen
nog iets harder op de deur, zonder evenwel
antwuordl to krijgen.
Na verloop van eon tiental minuten Werd
een in den tuin uitkomend venster geopend
en verscheidene personen maakten aanstal
ten tob vluchten, doch schrikten terug toen
zij de daar beneden geposteerde beambten
bemerkten. Eindelijk werd de deur geopend.
Een breedgeschouderd persoon met zwart
haar en bakkebaard vroeg in het Fransch wat
de politie verlangde. Toen commissaris Caro
antwoordde, dat hii) hem wanneer hij biur
ntngelaten was, de reden van zijn komst zou
opgeven, wees de man dit van de hand met
verontschuldiging, dat de dames niet ge
kleed waren. Caro trad in de voorkamer,
waar hij een lieer met grijze haren, aantrof,
die op het punt stond zich te kleeden.
Eenigo slechte half gekleede vrouwengestal
ten stormden do kamer uit, met allo kern
teekenen van schrik. Daarop trad oen langen
lieer met voorname allures binnen. Caro
vroeg hein naai1 zijn naaim en de vreemde
ling antwoordde Humbert te zijn. 'De oude
heer verklaarde dat hij Paul Daurignae heette
en ook degene die liet, eerst don beambte do
deur geopend had bekende na, lang looche
nen Jean Daurignae te zijn. Ook do dames
gaven later haai- identiteit, mei, do vrouwe
lijk© leden, der familie Humbert toe. Zij
woonden voortdurend oni betuigden liaret on
schuld, terwijl de mannen betrekkelijk koel
bloedig bleven.
Humberts zwager. Emile Dauriguae, ver
klaarde, dat allo verhalen over de reizen
pure verzinsels waren. De familie was on-
middelijk van Parijs naar Madrid gekomen,
nadat zij den 7. Mei Parijs verlaten hadden.
De villa had hij voor 120 peseta's 's maands
onder den naam van Carlos Blanco ge
huurd. Hij beweert eveneens onschuldig to
zijn,.
Do portiernvrouw verklaarde dat do Huur
lx1 lts nooit bezoek ontvangen luidden en
slechts s morgens en 's middags even uit
gingen. Dienstboden hadden zij buiten eene
waakster nooit, gehouden. De eetzaal, was
van fijn© wijnen en likeuren voorzien ge
weest alle kamers waren prachtig en kost-
baa r gemeubeld Zilver t afelgerei had bij
hoopen in de alcoof gelogen. In een oude
handschoen werden kostbare juweel en ver
borgen gevonden.
De in beslag genomen sommen ziju in ver
houding tob de bedragen die de Humberts
verduisterd hebben miniem. Men vond 2750
fraincs im Spaansohü en 1350 francs in Fran-
sohe bankbiljetten, alsmede 410 francs in
Fransch goud. Men vermoedt dat de Hum
berts, alvorens aij den beambten de deur
openden, belangrijke papieren vernietigd heb,
ben.
De minister van, justitie beval, dat d©
Humberts niet verder met de buitenwereld
in aanraking mochten komen. Remain Dau
rignae moet tegenover verslaggevers der Wa
den zware beschuldigingen liobbon. geuit aan
het adres van den Fransch en minister van
Justitie Vallé, deli directeur der Petit Pari-
sien, Dupuy. die iu liet kabiiiet. Wal deck-
Rousseau, minister was en tegen talrijke jour
nalisten, en Joodsche woekeraars. Hiji beproef
oogensGhijailijk de anti-semieten voor zijn zaak
te interesseeren en alles aan eene politieke
intrige too to schrijven. H... verzekerde dat-
do Fransche regeering van hot verblijf dor
Humberts in Madrid het hare geweten had,
maai* dat zij- de arrestatie niet had laten
geschieden omdat hel, haar ongelegen was ge
komen.
1)0 bewering van don. Gaulois, dat den, j>o-
litieua Salmerou door de ITuBrul>ei*ts was op
gedragen, de uitlevering te verhinderen, is
ongegrond. Do Humberts herhalen steeds, dat
zij de uitlevering met groot verlangen tege
moet zien, om hluTOie vijanden aan de knak
te stellende vrouwen, zijn zeer ter neer- ge
drukt.
Venezuela.
Reuterbureau verneemt dat, de b 1 o k k a-
de niet eer opgeheven zal worden,
dan tot de regeering- van Venezuela zicli ge
neigd betoont, met oprechtheid te werk te
gaan, zoo dat de mogendheden daarmede in
stemmen, en voorts niet eer dan nadat een
voldoende oplossing bij dienovereenkomstig©
v oorz icli tigh e idsm aat regel en zal zijn verkre
gen.
President, Castro bescii u ld igfc
au weer de v r o e m d o m o g e n d li e d o 11,
Uit het Ziceedsch
AXEL LDNDEGAHD,
In dien nevel was het vergeefsehe moeite
te trachten met ongewapend oog observaties
te doen. Trouwens, al spoedig werd mijne
opmerkzaamheid meer geboeid door de hier
aanwezige personen dan door het vergezicht.
Doctlor Schutte noemde hunne namen, voor
mij namen, die in, deze dagetn, op iedters lip
pep. lagen. Daar zat d'e commandant van,
Weenen, lusteloos en vermoeid, mot ©etn ver
rekijker voor zijn oog. Zijn gelaat was bleek
en droevig, en als de kijker eens even daalde,
zag men een paar donkere oogem droomerig
voor zich uit. t© staron. Aan zijn zijd© ston l
een man met het hoofd van een Scbwarzwal-
der notenkraker. Ik zag dit en profil met zijn
grijzOj diepliggend'© oogdn en dep, platten
neusomlijst door kroes roodblond lraar eu
baard, zat dit hoofd1 bijna onmiddellijk op do
breede schouders het behoorde aan den af-
g)0vaiardLg"de van liet) Frankfioi-tsehe Parie-
ment, Robert, Blum. Ilij en Messenhauser, da
commandant, zouden do eersten zijn, die ten
offer moesten vallen aan het schrikbewind
van, vorst Windischgratz. Ik zag hen later
nog vaak in mijne herinnering, zij aan zij,
in, die klein© kamer gezeten.
Niet ver van) dezen, stond de President
van den Oostenrijkschen Landdag, Smolka
een knap, mannelijk uiterlijk met een
zorgvuldig geknipten vollen baard in, ge
sprek met iemand die zijn rug naar ons toe
keerde, eu die, naai- hetgeen. Schutte mij in-
liidhtte(, |c©n schrijVej-, Auerbacli genaamd,
was. Nog verschillende andere personen van
gewicht waren er vertegenwoordigdaller
opmerkzaamheid werd ,iu oostelijke richting
geboeidaller kijkers hoddën hetzelfde
punt tot doel. Jammer, dat men door dien
sjwaren mist zoo weinig ver kon zien maar
ijooveel was toch te ondensoheriden, dat er een
gevecht biji Elbersdorf geleverd werd; van
het verloop van dfen strijd kon men geen, op
heldering verkrijgen. Dit, nu had Messenhau
ser daar juist, laten bekend maken aan de
voiksmeaiigte, die beneden op het Stepliaus-
ploi'n stond te wachten. En dit rapport had
aanleiding gegeven tot een antwoord dat iu
den vorm van jubelkreten naai- boven was
opgezonden.
Er hier boven, werd de stemming ook lang
zamerhand; opgewekter. Men gelooft zoo gaar
ne wat men levendig wensoht; en het scheen
wel, dat de vereeuigde hoop van al deze men-
schen zich zenuwachtig vastklamte aan dit
laatste vooruitzicht op redding voor de be
legerde stad.
Ja, van Hongarije moest, er redding ko
men opdagen En dat die van de Magyaren
zoude komen en dat deze zegevierend op de
stad aan nikten, hieromtrent* was mien
het. nu spoedig eens. Men maakt© zicli reeds
illusies; men zag in zijne Verbeelding reeds
de troepen der belegeraars, vernietigd, in
woeste vlucht, zich naar de muren van Wee
nen terug trekken om, zich, daarachter te
verschansendan echter zon het eep hei
lige plicht voor de belegerden worden de ca
pitulatie, te verbreken eu hunne vrienden, t©
hulp te snelleu, door een uitval als één
man,
Ginds, i in de stad. die straks nog zoo i-u^-
tig was, hoorde men de trommels wederom
met hun geroffel oproepen ten strijdeen
weldra vielen, er schoten, bij het Zuidelijk
station, waar men blijkbaar opnieuw hand
gemeen, was geworden. Ver buiten de gtatL, iu
oostelijke richting, flikkerde het onophoude
lijk door da nevelen en men hoonde de kanon,
nen bulderen als een onweder op eenigen af
stand, dat naar Inzersdorf trok.
Langsrymerliand Zag m«ui gaen (bliksem
flitsen meer; het gebulder der kanonnen
verwijderde zich hoe langer hoe verder en
ten slotte bloken do straks nog zoo blijde
verwachtingen tof, onder nul te zijn gedaald
op den thermometer der hoop
De stemming wml gedrukter. Men; sprak
niet. meer zoo luid en overmoedig; fluiste
rende werden, enkele opmerkingen gemaakt.
Het was maar al te duidelijk dat db Magyai-
ren teruggeslagen waren en de laatste hoop
op ontzet- voor Weenen verloren was gegaan.
De eene voor en de andere na schoof zijn, kai
ker in elkaar, en klauterde zwijgend en ont
moedigd de trappen af. Weldra waren er, be
halve dr. Sdhütto en ik, nog maar drie pers©
nen op den StephanstorenMotsenhauser,
Auerbach en de afgevaardigde van den Oos-
tenrijkschen Landdag, dr. Goldmark.
„Te laat!" zeide Auerbach tot Messenïiau-
ser, die slap tegen een der houten' pijlers van
d© balustrade, rondom het plateau, staande,
nog werktuigelijk ziju kijker in de hand
hield. Hij gaf geen antwoord,, maar knikte
sombeir en in gedachten. Waaraan zon hij
wel hebben gedacht?
Als ik nu d© uitdrukking in zijne oogen
voor mijn geest roep ben ik er zeker vau, dat;
zijne gedachten mijlen ver van het, schrik
beeld, van den burgeroorlog, verwijderd, war
ren. Aan zijn dood dacht hij evenmin,, -
daarvoor was zijn blik niet ernstig genoeg
Neen, stellig zat hij te peinzen over do toe
komst van, zijn lievelingskind, over het klei
ne drama „Goud weegt het zwaarste", dat
hij in dien zomer had afgewerkt, en dat hij
nu onlangs in druk had kunnen doen ver
schijnen dank zij zijn groot inkomen als
commandant vani Weenen. Voor een paar
dagen geleden, had hij do laateto drukproef
nagezien, doodbedaard in het hoofdkwar
tier, op do Belvedère zittcnude, terwijl de
kanonnen vau WindischgTatz d© stad l»esdio
ten. Maar de commandant van WoenCm, hoor
de niete van die schoten. Hij] droomde yaul
overwinningen, op een ander gebied. Hij zag
iu zijne verbeelding de twee dunne boekj
uitjvlifcfgeiii, (geheel Durteehl/and dooi-, even
neerstrijkende in eiken schouwburg, alia zaad,
waaruit do bloemen moesten, voortspruiten,
die over eenigen tijd ziin naam zouden ver
sieren.
Toen tegen den avond de ordonnans-offi
cieren uit liet hoofdkwartier door de straten
van Weenen galoppeerden,, kwam het zeker
bij niemand op, dat, de door dio ijlboden 1x>
sjorgde depêches niets anders waren dan de
door den schrijver herziene „proevan" van
het, tooneelstukje„Goud Weegt liet, zwaar
ste»."
Natuurlijk zijn die opmerkingen, van. later
datum, maar ik kan. nooit aan de uitdruk
king van MesseüÜiauaers oogen terug denken,
zonder da.t zij mij door hot" hoofd gaan.
Zelfs toen nu liet. kanongebulder plotseling
weder opnieuw begon, veranderde die droo
raerigc. trek niet op liet galaat, van den com
mandant. Hij stond niet. van zijn plaats op.
Vonst Windisahgrate antwoordde op het
verbroken dei* capitulatie-overeenkomst, door
do voorsteden te lateu liestormen. Vandaar
werden wederkeerig scholen tegen zijne fcroe-
pen afgevuurd.
Een man, snelde de trappen naar 'den toren
op.
Hii was bleek en hijgde het duurde eonic:©
minuten eer hii een woord kon uitbrengen
Toon hij cindeliik sprekeni kon, behelsde zijne
boodschap een verzoek aan den commandant,
order te willen geven tot, een algemeen hér-
vatten van den strijd.
Messenhauser weigerdo.
Va,n de volksmenigte op het Stepliansplcón
steeg êeón dreigend nimocr naar don, loven
op. Men hoorde schreeuwen o»n. vloeken on,
daavtusschen ondtrsobeidde m«n hej, geroep
van „Verrader'"
Een nieuwe bode verscheen en «telde de
commandant een l»o«chrevem stuk papier tor
hand.
Messtenliaavser sdliudde 'Ijl^donkelijk zijrt
hoofd Hij toonde het blaadje aan Auerbach
en Goldmark en vroeg dezen wat zij van de
zaak dachten
Wordt vervnfod.
