1"* Jaargang.
Vrijdag 6 Februari 1903.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
JP. 217.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
P«r 8 maanden yoor Amersfoortf 1.85.
Idem franco per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers 0.05.
De*® Courant yerschijnt Dagelijks, met uitzondering ran
Zon- en Feestdagen.
AdrertentiSn, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 nar
'e morgens bg de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 60.
PRIJS DER AD VERTEN TIÉN
Tan 1—6 regel*••TB.
Elke regel meer- O.IS.
Groote letter* naar plaatsruimte.
Yoor handel en bedrjjf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bjj abonnement. Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
tm I
Kennisgevingen.
De Burgemeester van Amersfoort brengt ter
kennis, dat krachtens telegmaphisehe mededee-
ling van den Minister van Oorlog van heden, de
milicien-verlofgangers, lichting 1902, van de
regimenten, infanterie en van ihel korps genie
troepen, die zich in deze gemeente niet- tijdelijk
verlof bevinden, onverwijld: bij hum korps moe
ten terugkeeren.
De verlofganger.s, die niet meer -hun korps Kun
nen 'bereiken, zullen ziehi onverwijld in. het
meest, nabij gelegen garnizoen moeten aansnel-
tlen.
Amersfoort, 5 Februari 1903.
De Buigemieester voornoemd,
WUTJTIBRR.
NATIONALE MILITIE
De Burgemeester en Wethouders van Aaners
foort,
Gezien het besluit van den Commissaris fier
Koningin in de provincie Utrecht, van den 24
Januari 1903, no. 1 N. 31. en S., waarbij ten be
hoeve van den militieplichtige Josep h us
Breuar voor de lichting 1902 eene nialotiiLg is
bevolen.
Gelet op art. 15 der wet betrekkelijk de natio
nale militie van den. 19. Augustus 1861 (Stbl.
no. 72), zoomede op art. 37, le en art. 38 der
31iilStiewet 1901 (St.bi. no. 212),
Doen te weten, dat de .na-loting voor den ge-
melden militieplichtige, belioorende tot de lich
ting van 1902, in net Gemeentehuis aan den
Westsingel alhier gelegen, zal geschieden oip
Woensdag, den llden Februari 1903, des voor
middags te half elf uren.
Amersfoort, den 5. Februari 1903.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Secretaris, De Burgemeester,
B. W Th. SANURERG. WUIJTTERS.
Politiek Overzicht
Da rijkskanselier in den rijksdag.
De Duitsche rijkedag ia thans bezig aan
een tweede algemeene begrootingsdebat. De
behandeling der begrooting van de rijkskan
selarij) geeft gelegenheid om aan te vullen,
wat bij da algemeene berae'slagingen over
het hoofd gezien of niet tot zijn recht geko
men is. Op allerlei gebied, in de binnenland-
sche zoowel als in de buitenlandache politiek,
heeft de rijkskanselier zijn beleid te verde
digen.
Gisteren verdedigde hij tegenover den so
ciaal-democraat) Ledebur, die het nutt van
eena oorlogsvloot voor ,het Duitsohe rijik ont
kende, het vooral onder Keizer Wilhelm II
met zoo groot en nadruk in het oog gehouden
strerven om de Duitsche oorlogsmarine krach
tig te ontwikkelen, niet als middel om an
deren aan te vallen, maar tot verdediging
van de eigen kusten en tot bevordering van
de Duitsche belangen over de zee.
De heide vorige dagen waren 't hoofdzake
lijk onderwerpen van binnenlandsche poli
tiek, waarover graaf Bülow de afgevaardig
den te woord stond en had te antwoorden
op verschillende wenscben, die werden ge
uit. Op het gebied der verkiezingen had hij
bij de algemeene beraadslagingen reeds on
gevraagd de toezegging gegeven, dat aan den
bij herhaling door den rijksdag uitgesproken
wensch om maatregelen te nemen Cot betere
waarborging van het geheim der stemming,
gevolg zou worden gegeven. Van conserva-
flee zijde werden daarover thans bittere
klachten, aangeheven, die echter onbeant
woord bleven. Men heeft hier blijkbaar to
doen met eene besliste zaak.
De tegemoetkomende houding, hier be
toond tegenover een door den rijksdag uit-
gedruktou wensch, gaf aanleiding om den
rijkskanselier te polsen in hoever er uitzicht
was o]) verwezenlijking van een anderen
wensch dien betreffende de toekenning van
presentiegelden aan de leden van den rijks
dag. Hier toonde graaf Bülow weder zijn
talent om in minzamen vorm en met eene
vage v(trwljlzing naar de toekomst een neen
uit te spreken. Hij was gaarne bereid toe
te geven, dat er veel voor de. toekenning van
presentiegelden te zeggen: was, en erkende
ook, dat hij zich vroeger reeds tegenover
sommige afgevaardigden in dien zin had uit
gelaten. Maar als hoofd der regeering moest
hij ook rekening houden met partijen, die
om politieke redenen niet wilden weten van
de toekenning van presentiegelden zonder ge
lijktijdige wijziging van het kiesrecht, en
vooral ook met de gekroonde hoofden, die
bijl de stichting van het rijk veel van hunne
rechten hebben prijsgegeven en die niet zeer
geneigd zijn tot veranderingen in de grond
wet, welke ju ieder geval rijpr^jk moeten
worden overwogen. Daarom was hij thans
nog niet in de gelegenheid de verklaring af
te leggen, dat de bondsraad toestemt in den
wensoh van den rijksdag tot invoering van
presentiegelden Met andere woorden wil dat
zeggen: „Het is mij nog niet gelukt den
Koning van Pruisen voor de presentiegelden
te winnen, en ik zie bovendien de conserva
tieven naar de oogen, die alleen nog zich ver
zetten tegen de invoering van presentiegel
den, wanneer' die niet met eene verandering
der regeling van het kiesrecht gepaard gaat."
Maar voor de toekomst houdt graaf Bülow
de hoop levendig, dat het hem gelukken zal
dezen wensch tot vervulling te brengen.
Uit politiek oogpunt het gewichtigst was
de. inededeeling, waarmede de rijkskanselier
het centrum heeft verblijd, dat Pruisen in
den bondsraad zijne stem zal geven voor de
opheffing van art. 2 der Jezuïeten wet. Den
len Februari 1899 naim de rijksdag twee
voorstellen aan; het eene strekte tot volle
dige opheffing van de Jezuïeten wet-, het an-
d<re tot afschaffing van artikel 2 van die
wet. Tegen de opheffing van de geheel e wet
stemden, de conservatieven, de nationaal-libe-
ralen, de vrijzinnige vereeniging en ook een
deel van de vrijzinnige volkspartij. Toen het
centrum dien 28en Januari 1902 de regeer mg
interpelleerde over liare positie tegenover
<1éze besluiten, verklaarde graaf Posadowsky,
dat bij het heersohende verschil van ineening
du bondsraad eerst na rijp en langdurig over
leg zijne beslissing kon. nemen. Nu is de tijd
van overleg eindelijk voorbij), en uit de door
den rijkskanselier afgelegde verklaring kan
men zien hoe de beslissing zal zijn.
De wet van 4 Juli 1872 bestaat uit drie
artikelen. Het eerste sluit de orde dei- Jezuïe-
tcn en de met hen verwante orden uit van
het gebied van bet Duitsche rijk en verbiedt
aan die orden de oprichting van nederzettin
gen. Artikel 3 draagt de uitvoering van de
wet op aan den bondsraad. Artikel 2, dat nu
zal worden opgeheven, luidt: „De leden der
orde van het genootschap van Jezus of van
do daarmede verwante orden of van op orden
gelijkende congregatiën kunnen, wanneer zij
vreemdelingen zijn, uit het bondsgebied ver
wijderd) werden w<amnieer zijl Duitsche bur
gers zijn, d!an kan hun bet verblijf in be
paalde districten of plaatsen verboden of
aangewezen worden."
D'it aart. 2 is praktisch die gewichtigste be
paling van do wet, wint met) do afschaffing
van dit artikel krijgen de leden van de Je-
zuïe-teu-ordo do vrijheid terug om in het.
Duitsche riilk verblijf te houden. Daarmede
is aan het verbod van artikel 1, dat gehand
haafd blijft, zijne kracht ontnomen. Het is
aan liet centrum gelukt eindelijk de opheffing
te verkrijgen van een gewichtig deel der
laatste van de uitzonderingswetten, die nog
overgebleven was uit. den tijid van den „Kul-
turkaimipf'. En nu eenmaal daarin bres ge
legd is, zal mettertijd de rest, wel volgen..
Telegrammen.
Berlijn, 5 Febr. Bij het feestmaal van den
Duitschen landbouwraad bracht dc Rijks
kanselier ten toost uit op dien raad en op
den Duitschen landbouw Hij dankte allen,
die meegewerkt hadden aan de totstandko
ming van het nieuwe douane-tarief. Hij
mocht niet onbescheiden zijn en moest, reke
ning houden met. de verbonden regeeringen
en daarom kon hij over de handelsverdragen,
die zouden gesloten worden, nog geen inlich
tingen geven. De Regeering zou echter bij
de onderhandelingen over de handelsverdra
gen nadrukkelijk voor dó belangen van den
landbouw opkomen. (Toejuichingen). Be
scherming echter alleen was niet voldoende
andere maatregelen in het. belang van den
landbouw waren evenzeer noodig. Slechts
praotisch, positief handelen kon den land
bouw vooruit brengen. Hst pessimisme' moaht
als metaphysisch systeem recht van bestaan
hebben, maar in. de politiek was het pessi
misme steeds een kwaad. In de politiek be
hoorde de toekomst aan de optimisten, zoo
als Thiers heeft gezegd. Zéker toonde de
horizon bij ons niet meer zware wolken dan
elders, zeide de Rijkskanselier, en hij voegde
hierbij: Eén ding wil ik hier uitspreken,
juist in den kring der vertegenwoordigers
van den landbouw, ook met het oog op het
buitenland, waar men het gemopper en de
pessimistische beschouwingen van eene wel
wat zenuwachtige pers ol de overdreven kri
tiek, die soms uit partijbelang wordt, ge
voerd, gaarne zou beschouwen als bewijzen
voor eene verzwakking van de rijksgedach
ten, voor eene vermindering van ons nationaal
gevoel.
Ik wil dus met het oog op lieden, die ge
neigd zijin minder goede Duitsche eigenschap
pen de liefhebberij om onderling te twisten,
de Duitsche vitzucht, de Duitsche kleinmoe
digheid te gebruiken voor tegen de Duit
sokers vijandige bedoelingen, hier uit
drukkelijk verklaren, dat al deze verschijnse
len bij ons slechts kabbelingen aan de opper
vlakte zijn, veroorzaakt door de wisselende
winden. Onder die kabbelende golfjes echter
vloeit breed en machtig de stroom van onze
nationale Duitsche ontwikkeling. (Levendige
toejuiching van alle zijden).
Berlijn, 5 Febr. In antwoord aan den
sociaal-democraat Ledebur, die van oordeel
was, dat Duitschland geen oorlogsvloot noo
dig had, verklaarde de rijkskanselier in den
rijksdag, dat de groote meerderheid van het
Duitsohe volk er aan zou vasthouden, dat
wij niet met agressieve bedoelingen, wel ech
ter ter verdediging van onze kusten en ter
bescherming van de in overzeesche landen
gevestigde landgenooten en hunne belangen
eene vloot tot stand te brengen.
Verder verklaarde de rijkskanselier, dat hij
sedért zes jaren voldoende heeft bewezen.
dat avontuurlijke plannen niet in zijn geest
vallen. De Samoa-quaestie is tot. algemeene
bevrediging opgelost. Na ons optreden in
China staan wij met onverzwakte krachten
en met eene versterkte positie in Oost-Azië.
In Venezuela bewegen wij ons in dezelfde
richting als Engeland en Italië op den weg
van kalme bedachtzaamheid. Wij willen
slechts de veiligheid van leven, eigendom en
handel der daar gevestigde landgenooten
verzekeren.
In de wereldpolitiek tracht de kanselier
het midden te houden tusschcn een wegkrui-
perspolitiek en eene politiek, die het terrein
van actie te veel omvattend zou maken, die
afhankelijk zou zijn van gemoedsstemmingen
in plaats van de nuchter overwogen duur
zame belangen van het Duitsohe volk.
Londen, .5 Febr. Het officieele bulletin
houdt in, dat de Koning goede vorderingen
maakt naar zijn herstel
Madrid, 5 Febr. De Koning presideerde
heden do zitting van den ministerraad. De
minister-president Silvela deelde mede, dat
do anarchistische beweging ten gunste van
eene «nlgemqene werkstaking te Barcelona is
mislukt.
Officieel bevestigde hij verder de overwin
ning van den sultan vtan. Marokko.
KonstantinopelFebr. De Banque Otto
man© heeft aan de Porto de ontwerpen van
twee nieuwe plannen tot unificatie van de
schuld overgelegd. In liet eene ontwerp
ia geen enkel onmiddellijk voordeel voor de
regeering opgenomen, hetgeen de aanneming
onwaarschijnlijk maakt. In het andere is een
dadelijk voordeel opgenomen, omdat hot. voor
stelt in de leening op te nemen de prioritei
ten van de in 1890 met de Banque Ottumano
gesloten leening. De beide ontwerpen zullen
waai-schijnlijk behandeld worden in den mi
nisterraad van heden.
Duitschland.
Naar do president Dinsdag in den Rijks
dag aankondigde, heeft hij de door den Kea-
zor aan. het Huis geschonken© nieuwe tabel
in d» wa.nclelhalle laten ophangen. Deze
nieuwste marinotafel vergelijkt sabematisch.
de Engelsoho on de D*uitsche vloot. Dé cijfers
zrijn als volgt:
Slagschepen - Engeland 42, Duitschland1
12. GepautKerde kruisers: Engeland 14,
Duitschland 2; beschermde kruiser. Enge
land 109, Diuitschlandi 17.
Schepen in aanbouw1:
SlagschepenEngeland 12, Duitschland
G. Gepantserde kruisers: Engeland 20,
Duitschland1 3beschermde kruisersEnge
land 8, Duitechlamd 6.
De sociaal-democratische afgevaardigde in
den Rijksdag Agster, die reeds vroeger
teekenen van vervolgingswaanzin h.-id ge
toond. deelde zijn hospita en een aantal af
gevaardigden schriftelijk mede, dat hij zich
gisteren middag in den Rijksdag van het
leven zou berooven. Men vond hem met af
geschotene revolver; hij had evenwel voor
de daad den kogel verwijderd, zoodat het
kruit alleen zijn vast verbrandde. De presi
dent maakte bij de opening dei- zitting met
geen enkel woord van het voorval melding.
Agster vertegenwoordigt het kiesdistrict
Pforzhenin in Baden.
frankrijk.
Hoewel geo*n twijfel meer bestaat dat- de
stelselmatige w o d' o r op v at bi n <i c r
Drevi u a-a f I aire binnenkort, zal geschie
den, staat, toch nog t.e bezien, wanneer an
op welke wijze het eerste kanonschot van
den strijd zal, vallen. Omtrent het wanneer
is slechte zooveel bekend, dat Jaurès bij de
bespreking der verkiezing van den nationa
list Syveton met zijne onthullingen voor den
dag hoopt, te komende dag dezer bespre
king is nog niet bepaald. Omtrent het hoe
doen allerlei geruchten de ronde, waaruit
slechts dat valt aan te stippen, dat .Taurèa'
onthullingen betrekking zullen hebben op do
kuiperijen van verschillende getuigen in
het proces van Rennefi.
De Petite République, die ook Woensdag
een hoofdartikel aan den ophanden zijnden
veldtocht voor Drevfus wijdde, besluit hare
beschouwingen aldus: Reeds bereiden de
tegenstanders zich in het duister voor op
hunne verdedigingzij bouwen nieuwe wer
ken van leugens en bedrog Maar hun moeite
zal vergeefs zijn
Balkan-Staten.
Het- bericht van den Turkschen oonsulai-
ren agent in Ruateohiuk, volgens hetwelk,
zeven Bulgaarsche benden zouden zijn ge
vormd tot. een inval in Macedonië, wordt
door de Agenco Telegraph iquo Builgarö voor
geheel ongegrond verklaard. Do Bulgaarschc
regeering is bereid con internationaal onder
zoek der aangelegenheid) aan te nemen, doof
hetwelk do onjuistheid der beweringen van,
den Turkschen ageni, vastgesteld zou wor
den
Marokko.
Dat de Sultan den, 29 Januari hoofdzake
lijk door het afvallen der Beni Haseun van
Bu Ha m ara een beslissende overwinning
op den pretendent heeft behaald, kan thans
als zeker worden liescbouwd. De overwinning
der troepen van den Sultan wordt voor een
deel aan nmkoopcrij, voor een ander deel aan
het gebruik van dynamietpatro-
non toegeschreven, die vreeeelijks v two en
tingen onder do opstandelingen moeten heb
ben aangericht.
De laatst aangekomene post uit Fez brengt
het bericht, van de gevangenneming
van den pretendent in het gebied der
Buni Uarain, die hem verraden moeten heb
ben.
I)e troepen van. den Sultan hébben in het
laatste gevecht do bij het. vorige, nederlaag
verlorene kanonnen heroverd en zijn met 56
rcibeillenih oof don op de bajonetten en 86 met
ketens beladëne gevangenen naar Fez terug
gekeerd. De minister van Oorlog dio hot. ge
vocht. leddde, voind naar verluidt, in do tent.
van Bu Hamnra mi casrrtte met belangrijke
documenten, die voor ecu. groot aantal aan
zienlijke personen in Fez oompramitteerend
zijn nijootem, tiaar zij de verzekering nu
Inm onderdanigheid en nauwkeurige opgaven
moetbevatten, line een Innnendnngen in
Fes mogelijk was.
Venezuela.
Bijzondere telegrammen uit Washington
en New-York melden, dat do regeering en
het. publiek in de Unie, Bowen's weigeren
volkomen goedkeuren. De verbittering tegen
Engeland noemt toe. Men ontkent dat een
blokkade, bombardement, en het dood en van
onschuldige burgers, oeno schuldvordering
bevoorrecht kunnen maken.
Oe lotgevallen van den Heer
Jodocus Poggeman.
DOOR
W. P. KOPS.
Een oogenblik flikkerde er in de groene
oogen van Leeuwenhoek een onheilspellende
glans. Hij opende demi mond lom een scherp
antwoord te geven, maar hij bedwong zich.
Eensklaps ontspanden zich zijn trekken en
namen een vriendelijke plooi aan. Hij trok
rijm boenen van zijn stoel, greep zijn glas en
terwijj, hij met allen aanstiet-, zei hij:
„Welkom in het vaderland, vrienden! Ik
noem tu zoo, want de vrienden van mijne
vriend zijn, ook dé mijne. fTe hebt geflajki
Sjoerd, die boog kan niet altijd, gespannen
rijn. Jij wilt een vroolijken dag hebben met
- 'kameraden, gjoed, ik heb ook pleizier in
mijn leven... haha..." riep hij in zenuwach
tig lachen uitbarstend, „ik heb zoo'n schik
vandaag... Sjoerd. ouwe jongen, laat ik je
eens zien! En jelui ook, Kluiver en Krabber
Spil... te duiker, je zult vandaag wat te
Wuiven en krabben en spillen hebben...
Kijk me maar niét zoo verbaasd aan,
Sjoerd, ik kan ook wel vroolijk zijn... ha-ha-
ha! dat dacht je niet, oude haai, de Taaie,
'kan ook déj "blofmméttjes 'buiten zétten, als
hij wil!"
Sjoerd keek hem aan met een blik alsof hij
aeggen wilde: ben je dronken of gek; toen
sloeg hij met de vuist op tafel, dat de gja>-
zen rinkinkten en barstte Uit „Hjoud op.
Teun, met dat satamsche gegrinnikTk weet
niet, boe het. komt, maar als ik je zoo hoor
grijnzen en schateren, is 't mc. alsof je nog
maar een paar harens en bokspooten ntoodig
hebt om den- baarlijken duivel voor te stél
len. .Te hebt. iets op 'toog, je wilt me een loer
draaien, maar pas op, Taaie, pas (op, laat de
maat niet dverloopejn.
..Zeg eens." viel Kluiver in, „als jelui ru
zie gaan maken,, snij ik en mijn maats er
van door. Wat hagelSjoerd, wij zouden voor
ons pleizier uitgaan en nou breng je 'ons in
gea&lsehap va,n een uitgedroogde». paai, die
eerst zit te kijiken of liij zijn oortje versnoept
heeft en daarna gaat grinneken en larik'kébob
lemi als een Chineesohe pop... ik heb er ge
noeg* van en jij Krab..."
„Tk geef er ook den brui van," zei. Krabber
Opstaande.
„Halt. vriendenaai Leeuwenhoek', „neem
mi» raijö vrooliikheid niet kwal iik „Wat. zou
jelui doen, als ie de honderd duizend uit da
loterij getrokken had?"
„Alle duivels!" riep Spil, ,.is mijnheer zoo
gélukkig- geweest
„Dat nu juist niet. maar wel heb ik een
zaakje aan de hand. waar een aardige duit
aan te verdienen ia en wij vrij wat- pleizier
van kunnen bobben öok... toon ik jolui straks
met. Sjoerd zag binnenkomen, dacht ik, kijk,
dat is juist eon span. dat ik noodig heb. Hoe
is 't doe jelui meê. ka.ii ik op je» rekenen
„Als er wat aan te verdienen valt," 5Joi
Spil, „dan beu ik tot je orders, zooals d.e
haai zei tot den matroos, die over boord ge
vallen was, maar eerst moet ik weten, wat
dat voor een zaakje is. Op onbekend voorwar
ter steek ik niet graag in zee, jij wol. Kluif'"
„Om <lon drommefl niet. Tk bedank er
lekker voor pardoes op een zandbank gesme
ten te worden. Open kaart gespeeld, kame
raad. en een beetje vlug ook. want ik heb een
hékel aan dat gesammel."
„Welnu." zei Leeuwenhoek met een on be
schrijf olijkon grijns op rijn. gelaat, „willen
do lieeren do eerste verpleegden z.iin in hot.
Sanatorium, dat. ik ga oprichten?"
„Haal me dc nikker", riep Krabber, „als u
niet oon loopje n.et ons noemt' Een wwia...
saiiui... wat duivel hoe heelt, zoo'n ding. on
daarin zouden wi». dio zoo gezond ah do vis-
schen in de zee rirn', ons moeten laten ver
plegen! Hoor eens, Sjoerd, die vriend van
io heeft oen klap van dien molen heet... ik
heb er genoog van kom inngons ga jélui
mee?"
„Neen in ernst," zei Leeuwenhoek on log-
do ziin hand op dén arm van den zeeman,
..blister nog twee minuten F.n toon begon:
h»t met radde tong zim plan uiteen te zet
ten. Tn bot ocrt-t werd h»V telkens in de redo
geval ten door Vreten van verrassing on ge-
sTpnwdé vteekon. manr andeHio zitcr alle
vier mat. do nrmen op hate* m mot half ge
noemde monden in gespannen aandacht naar
hem ta luisteren Toen bit «oöidigrl had,
snmun' S'twl on. «wf hem rui A"» op dm
schouder, dat ld» ineenkromp en riep: ..Top.
Taaie, non beval ie me we-i. ik doe mee en
jelui, jongens?"
„Nou, dat zal waar zijn'" klonk het als
uit één mand. ..En waar zullen we dien wa
terchinees nu ontmoeten?" vroeg Spil.
„Van avond bij .Tan Tabak in Bussum. .Te-
lui gaat vtooruit met den eersten den besten:
trein, je l>estnlt alles wat je» hart begeert., jo
amuseert je koninklijk en denkt maar als je
voorvader„Dei Engeilsohe Skoningmoordcrs
moeten toch allo. betalen!"
„Afgesproken 1" zed Sjoerd. „Adjuus dan
tot van avond. Wij zullen een tram pakken
naar 'fc station."
Toen Txjeuwenhoeh alleen gebleven was,
wreef hij rich do boenderige handen, mom
pel do eenigei onverét aa&ibaro woorden, be
taalde zijn vertering on stapte het. café uit.
Tntuissrihom bad Poggeman ziin zaken met
zijn kassier spoedig geregeld. Van daar liet
bij zicli. steeds angstvallig achter in do kloets
gedoken, uit vrees dat men hem herkennen
mocht naar Sinkel brengen en kocht er Hn-
mongoödl, teisdosfcunies, necessaire voor rijm
toilet, koffera, paraplu! o en nog tal van an
dere dingen meer, want hij wilde niet naar
riin kamer gaan en in riomfliet komen met'
inffrouw Kellorma.il. Toen reéd hij' naar 't
Oentraal-station en. wel wetend, dat mocht
nok soms oen ziin or kennissen aanwezig ziin.
zii hem toch nooit zouden zloeken in do ver
velende wachtkamer wrste klasse, posteerde
hii zich daar in een boek achter een oom-aait.
het uur van vertrok afwachtend TTü vr*Jdn
z»ch f'auw en afgemat., maar durfde 'och den
rand van z»»n mmpfinnou mi geneesheer niet
te weerstreven. Zoo zat. hij de minuten te tel
len, die traag vooringingen, tot eindelijk,
goddank, de portier met stentorstem aankon
digde
..Weesp. Naairdeu, Thi^siun, Hilversum.
Bjfarn, Amersfoort
Mel eon zucht van verlichting stond hij
op. pakte rijn bagage bijleen en sloop als eon
gejaagde naar het jierwni tUissciliemi do reizi
gers door, angstig glurend of er soms een
1 lekende bij was, toen hij do lange figuur van.
Leeuwenhoek in 't oog kreeg. Haastig snelde
hij naar hem toe, in con wij» waren -/ij in de
coupé, de bel luidde en gillend en snuivend
zette de locomotief rich in beweging.
'tWas schemeravond van dienzelfden dag.
Voor het. hotel .Jan Tabak." onder de beo-
ge boomen, wier toppen nog even door de
dalende zon verguld worden, zaten verschi'-
tendo groepen zich te verhiptigen ja den
beerlijken Mm-avonrl. Af en toe kwam de tram
l»clte.nd aangestoomd en nam ettelijke passa
giers mee. Anderen Wandelden naar het sta
tion of reden weg, totdat, er ten laatste ma/ir
twee: gezelschappen overbHeivcni. een k'len'n en
jjwiigend en een talrijker en luidruchtig.
Vink voor heb huis hadden Poggeman. en
Topiuiwenhoék zich nooaigcwct. Toen het. don
ker geworden, was bestelden rij een lamp,
want zij hadden nu genoeg van d« fraaie nat-
tuur genoten 011 wildon rich dén tijd ver
drijven door oen spelletje écarté.
Een eind van hen af zaten fijoerd mot rijn
vrienden aan een tafel vol glazen en fte-ochon,
die zi> duchtig :inaispraiken, hetgeen niet.
vfmder uitwerking bleef op hun stemming,
d>« boctenkéliik rumoervv ljogcn te worden.
Reeds meer dan oéns had Poggeman naar
dat tafeltje omgekeken en telkens bad Leeu
wenhoek hem opmerkzaam gemaakts hoe
ook daar do drank wridra oorzaak zou worden
van twist, cm krakeel.
Wordt vervolgd.
