r. 8ii.
Maandag 18 Mei 1903.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
RUTH.
I"'* Jaargans*
RSFOORTSCH DAGBLAD.
1.78.
ABONNEMENTSPRIJS
t* 8 maanden toot Amenfeert
Idem fnuwo per poet
Afiwnderl|}ke nummen
Dm© Courant verschijnt Dagelijks met oltxondering vaa
Zon- en Feestdagen.
Adrertentiën, mededeelingen ena. geilere men i66r 10 nnr
's morgens bjj de Uitgevers in te Benden.
Uitgeverai VALKHOPP ft O».
Utrechtschestrut I. Intercoran. Telephoonnnminer IMIt
PBU8 DBR ADTKEÏBNTIÈN i
T« lof ngtla
Bk* Md
tU lett
Voor handel en bedrgf bestaan roordeelige bepalingen t
I in dit Blad bij abonnement. Be
ƒ8.78.
- 0.11.
Groet* fetters naar plaatsnrfmie.
to»
hei herhaald advertoëren in dit Blad bjj abonnement. Bene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegenonden.
Kennisgeving.
Van Ikli oli t geworden (Kiezerslijst.
De Burgemeester der gemeente Amersfoort,
Brengt ter openbare .kennis, dat de op den 22.
Maart j.l. door fy'et 'Gemeentebestuur vastge
stelde kiezerslijst, zooals die door zijne heslis-
I singen al dan niet gewijzigd ia, van 15 'Mei van
dit jaar tot 15 Mei van Ihet volgende jaar van
üradht 'blijft, behoudens ide wijzigingen daarin,
[tengevolge van rechterlijke uitspraken to ibren-
jen en de nanteekeningen omtrent .schorsing
ósvrin to maken overeenkomstig de bepalingen
der wet.
De kiezerslijst blijft voor een ieder op de
I «retarie der gemeente ter inzage nedergelegd
I in afdruk tegen betaling der kosten vei krijg-
lui
Amersfoort, den 15. Mei 1903.
De Burgemeester voornoemd,
WUUTTERS.
Politiek Overzicht
Wrijvingen in het Britsche Kabinet.
Sedert vriji geruim en tijd is er in Enge-
I Imd sprake van ontbinding van het parle-
I ment en reconstructie van bet kabinet. De
I parlementaire correspondent van de Daily
I XewN verzekert thans, d'at er reeds tussohen
I froadeerende ministerieel en eenerzijjds en de
I oppositie anderzijds gepolst wordt over eene
Isaustaande kabinetsverandering. Het doel
wu zijn, den weg te bereiden voor een cabi
net d'affaires.
Een punt, dat zeer de aandacht verdient
I in de beweging tegen het kabinet-Balfour, is
Ifc qnaeetie van de graanrechten. De regee-
I r.ag heeft een paar jaren geleden een ma-
11| invoerrecht op koren ingevoerd, dat zij
I Koroemena is nui weder af te schaffen. Te-
I deze afschaffing komt echter verzet in
Ibet kamp der ministerieelen, dat met den
log schijnt aan te groeien. Verleden Vrij-
I hg heeft de eerste minister Arthur Balfour
I ten talrijke deputatie van leden van het par-
1 irieiit, vertegenwoordigers van den landbouw
I mvan den groothandel ontvangen, die kwam
tegen de opheffing van het
Igraanreoht, die door den kanselier der schat-
1 hst hij de indiening der begrooting werd
I aangekondigd, en; daartegenover eene verla-
I ging van het recht op thee verlangde. De
I minister-president 'heeft aam deze deputatie
I onbewimpeld verklaard, dab hij| aan haren
wenscli niet kon voldoen, omdat het graan-
1 recht slechts eene oorlogsbelasting; was ge-
I *ecst en beschermende rechten niet om toe-
I uilige redenen konden worden ingevoerd, te
I meer omdat Engeland uit den vrijhandel in
luie opzichten groot nut trok. Wat het recht
I cp thee betreft, dit klimt voor mindere soor-
r» tot 100 pet. van de waarde. Do twee
pence, die drie jaren geleden op het pond
werden gelegd, werden destijds uitdrukke-
I Üjk als eene lijdelijke vermeerdering aange-
I ómd Daarentegen werd het graanrecht bij de
avoering als eene blijvende belasting aan-
I gekondigd door den toenmaligen kanselier
I der schatkist, in tegenspraak met wat thans
I bor minister Balfour werd verklaard.
De heeren van den landbouw en van den
I theehandel zijn verleden Vrijidag teleurge-
I keld heengegaan. Maar gewonnen heeft daar-
I hij de oppositie tegen het kabinet', die aan
I de rechterzijde in wording is. De eigenlijke
I leider der beweging ten gunste der handha»
van het graanrecht is de gewezen mi-
I uister vam landbouw Chaplin, die biji de
laatste reconstructie van het kabinet (7
Augustus 1902) eenigszins onvrijwillig zijne
plaats heeft moeten afstaan aan den onlangs
overleden Hanbury.
Waar Jozef Chamberlain, do minister van
koloniën, met Hijtne» sympathie staat in dezen
strijd, is duidelijk geworden uit eene rede,
die hij in den avond van denzei f dén dag,
waarop zijn ainibtgenoot Balfoair do zooevem
genoemdo deputatie ontving, te Birmingham
hield voor zijne kiezers. Hij zeide daarin, dab
het van de rijkspolitiek der eerstvolgende ja
ren zou afhangen, of het Brilsche wereldrijk
als eene vrije natie tegen de gansche wereld
zich zou handhaven, of wel in afzonderlijke
staten zou uiteenvallen, die zelfzuchtig hunne
eigen belangen zouden najagen eu daarbij do
voordeden verliezen, die slechts de eensge
zindheid kan verschaffen. Onder verwijzing
naar de behandeling van voorkeur, uie do
koloniën aan het moederland willen verlee-
nen, merkte Chamberlain op, dat de geheele
toestand veranderd is sedert de dagen van
Cobden en Bright. De tegenwoordige toe
stand is een zoodanige als de pioniers van
den vrijhandel nooit in het oog hebben ge
had, en hij, ken niet gelooven, dat, als dezen
nn leefden, zij geaarzeld zouden hebben ver
dragen,. op voorkeur en wederkeerigheid' ge
grond, met Engelands eigen kinderen te slui
ten. Naar zijne meening was do kunstmatige,
verkeerde uitlegging, die aan de vrijhandels
leer gegeven werd, terug te brengen tot do
kleine rest van „Liltlc-Engilandexs" en aan
hangers der Manchesterschool. Het land
mocht niet aarzelen, zoo noodig, tot maat
regelen van vergelding over- te gaan, wanneer
de tussohen Engeland en de burgers van zijne
koloniën bestaande belangen bedreigd waren.
Chamberlain eindigde met te zeggen, dat
hij niet geloofde, dat de algemeene verkie
zingen nabij waren. Indien zij echter moch
ten komen, dan zou hun uitslag afhangen
van de vraag of het volk bereid was alles
te doen, zelfs al ware dat strijdig met- vroo-
ger opgevatte meeuingeii, wat noodig is om
het rijk te bevestigen, dat slechts door rela-
tiën van belangen naast de gevoelsbetrek-
kingen kan worden in stand gehouden.
Terwijl dus Balfour in hoofdzaak verklaar
de een aanhanger te zijin van do bestaande
handelspolitiek, heeft Chamberlain, in over
eenstemming trouwens met wat vroeger reeds
door hem werd gezegd, het vrijhandelsstel-
sel als een beletsel voor de nauwere verbin
ding tussohen: de koloniën en het moederland
aangeduid. Hij; is gaarne bereid dat prijs te
geven, wanneer hij daarmede de rijksgedach
ten, die zijn politiek streven geheel be-
heerscht, kan bevorderen. Wanneer dat zijne
leidende gedachte is, dan zou men daaruit
kunnen afleiden, dat de beweging tegen het
officieele hoofd van het kabinet en den mi
nister van financiën, die door zijn vroeger en
ambtgenoot Chaplin in gang is gebracht naar
aanleiding van de voorgenomen afschaffing
van het graanrecht, hem niet onaangenaam
kan zijn.
Duitschland.
Naar do Köln. Volkszeitung meldt, heeft de
Keizer in Metz den aartsbisschop
dr. Fischer medegedeeld, dat de Paus
hemi binnenkort tot kardinaal verheffen zal
Frankrijk.
M. Audier, agent-generaal der „Grande
Chartreuse' opnieuw te Valence door den
rechter van instructie ondervraagd, bevestig
de dat hiji het aanbod ontvangen had om
300.000 fre. te vragen, ten voordeele van den
heer Edgar Combes, ton einde 3e toelating
voor do Kaïthuizers te bekomen.
M. Audier weigerde zijne» documenten af
te staan, doch leverde do. photograph ie van
al do brieven
De Figaro deelt mede, dat Clemon-
0 e au de, redactie,van A uiror e, die een an
deren gérant gevonden heeft, op; zich zal ne
men.
Zweden en Noorwegen.
De Tweede Kamer heeft zonder debat het
wetsontwerp aangenomen, waarbij de rcgec-
ring machtiging vraagt afstand te doen van
het recht om de Mecklenburgsche stad
Wismar m te lossen door betaling van het
bedrag met' rente op rente, waarvoor den 26.
Juni 1803 de destijds Zweedschb stad was
verpand Nadat dit besluit was genomen,
zeide de ondervoorzitter van de Kamer:
„Door liet zooeven genomen besluit, dat
waarschijnlijk door de Eerste Kamer zal wor
den bekrachtigd, is de band, die ons land met
Wismar verbonden heeft, voor goed geslaakt.-
Het is dus niet te verwonderen, dat wij bij
de gedachte aan de scheiding van de stad,
die zoo trouw en dapper aan Zweden's rijde
heeft gestaan, door een weemoedig gevoel
worden aangedaan. Wij zenden onze giroeten
aan de oude stad, die nui geheel bij het Duit-
sohe vaderland wordt ingelijfd, en wenschen
haar welvaart en voorspoed toe."
Oostenrijk-Hongarije.
In Kroatië is de toestand iets verbe
terd. Ongeregeldheden deden zich in Buo-
cari biji Fiume voor, waar elf gevangenen
door de volksmenigte werden bevrijd. De sta
tions tussohen Karlsrtadt en Fiume worden
meerendeeb door militairen bewaakt.
Later werden in Buccari wederom 25 ge
vangenen, die bij de laatste betoogingen ge
arresteerd werden, bevrijd.
Rusland.
Ouder de parade, die Zaterdag ge
houden werd. verbrak een man, ter
wijl de Keizer op het plein voor hek Win-
tei'paleis het front- van de kavallerie-regimen-
ten afreed, het cordon cn viel vjor den Kei
zer op de knieën om een verzoekschrift te
overhandigen. Toen (le Keizer op het Mars-
véld het. front vitn de andere troepenafd'ee-
1 in gen afreed, ging een andere man op bet
rijtuig van de beide Keizerinnen toe en over
handigde eveneens een verzoekschrift, dat
Keizerin Alexandra in ontvangst nam.
De beide mannen werden tot. vaststelling
van hunne identiteit door de politie wegge
leid. Het gebeurde was volmaakt onschuldig
en had volstrekt geen politieke bet eekenis.
Bulgarije.
Men zegt, dat de reden. die lot
de ministerieele crisis leidde, de wil is,
door den vorst te kennen gegeven, dat de
minister' Radef zou ophouden deel uit te
maken van het kabinet. Toen Radef zich
gisteren aan het paleis vervoegde om zijn
gelukwenschen te brengen, bij', gelegenheid
van den verjaardag van prins Boris, veinsde
vorst Ferdinand hem niet te zien. Het ka
binet besloot toen collectief ontslag te ne
men.
Petkof werd in het paleis ton gehoore ont
vangen.
Het ontslag van liet kabinet brengt geen
verandering van politiële mee. Hot nieuwe
ministerie zal waarscliijnlijik, een coalitie
kabinet zijn, dat in de binnen en buiten-
iamdsche politiek dezelfde gedragslijn zal
volgen als het ontslagen kabinet.
Turkije.
1><* Italiaansoho gezant deelde Donderdag
aau de Porte mede, dat het Italiaan-
s c h e e a o a d e r voorloopig met achterla
ting van een pantser schip en een torpedo-
bootvaartuig Sa] o rui kt verlaat.
Uit Konstantinopel wordt bericht, dat de
troepen van den Sultan Vrijdag Ipek zijn
bi n ne nget rokken.
Do Turksche troepen, die oprukten naar
Ipek, dat de Albaneezen in staat van tegen
weer gebracht hadden, werden door de Al-
baneezen aangevallen. Aan beide zijden wer
den velen gedood of gewond De inwoners van
Ipek onderwierpen zich, maar velen der Al-
baneezen vertoeven nog in do bergen
De correspondent van do In dep. te Kon
stantinopel schrijft, dab men daar ter stede
tengevolge van de aanslagen in Saloniki, cr
ernstig over denkt om al de Macedoniër*
te verdrijven (tuinlieden, room- en groente-
vorkoopers en verkoopsters enz.) van welke
men veronderstelt, dat zij deel uitmaken
van revolutionaire comité's. Zelfs is men
r ieds begonnen met de uitdrijving, ondanks
de stappen, die ten hunnen gunste door den
Bulgaarschen. agent zijn .gedaan.
Marokko.
Er zijn versterkingen voor do troepen van
de Sultan te Tetsan aangekomen op eene En-
gelsche stoomboot. Da troepen kwamen zouden
vei-zet binnen de stad.
Niettegenstaande tie van Tanger gezondene
hulp slechts gering is, voelen de verdedigers
van Tetuan zich daardoor toch aangemoe
digd tot volharding. Evenwei ook de opstan
delingen verwachten hulp van de naburige
«lammen
Temps meldt uit Tan gei- dat Teluan
nog steeds belegerd wordt cn dat een nieuwe
aanval der belegeraars verwacht kan worden.
Ook"Tn het Zuid-Westeliike doel van Marok
ko, dat tot dusverre kalm gebleven is, doet
zich een zekere gisting bespeuren, doch men
hoopt dat. de stammen zich tot na den oogst
rustig zullen houden. Slechte berichten ko
men ook uit Figig en Oudja. De stamannen
uit het gewed' van Oud ja moeten zich bij; do
Rifioten hebben gevoegd.
China.
Dë directie van liet. Keizerlijk Chineesche
telegraafwezen verklaart in een mededeeling
aan een Britsch beambte te Sjanghaai, dat
het tarief voor telegrammen naar
Nioetsjwang sedert de Russische be
zetting dier stad van 38 tot 110 cents is ver
hoogd, daar Mantsjoerijo op gelijke wijze al9
Russisch-Azië wordt behandeld.
Zuid-Afrlka.
Toen nu een jaar geleden zekere Trans-
vaalsche districten werden losgescheurd, om
bij Natal gevoegd te worden, werd van En-
gelsche zijde, bij wijze van troost, aan de uit
hun oude staatsverband gerukte burgers toe
gevoegd, dat zij in elk geval op een voor
recht konden rekenen, dat hun ex-Transvaal-
sche mede-burgers nog een tijdje lang zouden
moeten missen zo zouden namelijk deed uit
maken eener zelf-regeerendë kolonie en als
zoodanig stemrelht krijgen
Hoe staat het nu met de vervulling dezer
belofte? Hebben de inwoners der nieuwe Na-
talsohe districten nu het genot van „gelijke
rechten
Neen.
Het Natalscho parlement komt eerstdaags
bijeen en zal juist, hoogst belangrijke vraag
stukken behandelen, onder anderen ook over
do nieuwe districten, doch zonder dat deze
nieuwe districten worden toegelaten on» afge
vaardigden naar hun parlement te sturen.
De verkiezingen zullen eerst plaats viud'en
na. October, dat wil zeggen, wanneer ze niet
meer noodig ziju. Tot zoolang blijtven de
nieuwe Natallers nog uitlanders, heloten,
witte kaffers en hoe ze nog meer genoemd
plachten te worden in de „gelijke rechten"-
kringen.
Allerlei.
vEen d ri|yend station voor da
w a 1 v isch.vangat zal omstreeks de helft
van deze maand door eene maatschappij in
Finmarken üi bedrijf ge-leld worden. Het
als station dienende schip, waarop in een
woord de bereiding van tie traan zal plaats
vinden, zal bij. het B e e r e n - e i 1 a n d voor
anker liggen, terwijl de walvischvangst zelf
aau do kusten van Finm&rken zal gedreven
worden. Daar de producten onmiddellijk van
het drijvende station naar het. buitenland
bunnen worden uitgevoerd, beapaart men op
die manier een groot.e som» aan belastingen.
v— Een v'r o de el ijk e hagelbui is
in Valencia en omstreken neergevallen. Do
velden waren met een 30 oM. hooge ijslaag
l»edekt. De oogst geldt als geheel verloren.
vGaan w ij oen© n i o u w a ij s - p e-
riodo tegemoet? Ouder dit opschrift
schrijft „Aftonbladet"
Storkobbem, de arctische» zeehondensoort,
hoeft, zich langs de heele Noorsche zuidkust,
vertoond. Men heeft zo ver in Drammonfjord
goeien en laatst, zijn zij ook nabij de Kri?-
ti an ia bruggen opgedoken.
Dit is waarlijk eon buitengewoon verschiin-
■iel, verklaarde dezer dagen professor Sarsi,
aan een medewerker van „Oerehladet". Stor-
kobben i« een pooldier. Het is geschapen om
in <lq poolwateren te leven, eu het behoort
tot do zeldzaamheden, dat men zo in zuide
lijke richting tot bij do Finmarksche kust.
heeft gezien.
„Men heeft, zegde de» professor verder-, in
den laatertem tijd veel merkwaardige zalcen
kunnen waarnemen. Do natuurstoestaudon
zijn zeer ongewoon gebleken. De Kobbe»
(voornoemde vischsoort) lu-efl zioli zuidelijk
vertoond, do walvisch is verdwenen on nu
komt de Storkobbe» al onze dierkundige theo
rieën trotseeren. Eu dat het. weer in den laat
st en tijd geheel in verwarring was, behoef ik
niet te- zeggen. Maar '-t een bij 't ander, do
toestanden ziin zoo onnatuurlijk gebleken,
dat men geneigd is zoo wat van alles te ge
looven.
„Men kan vragenWelk is do diepere
bcteekenis van de buitengewone handelingen
de? walvischaohtige dieren? Men zegt dat zij
opgejaagd zijn door andere dieren. Dit lioudt.
ternauwernood steek. Het dier heeft voor
nieuwe .natuurtoestanden die op handen ziin,
een veel fijner voorgevoel dan de men sch.
Heit is namelijk meer afhankelijk er van. Het
is mogelijk dat wij» voor eene nic-uwe ijsperio-
de staan. Do interglaciale tijdperken kunnen
namelijk afwisselen, zonder dat de overgang
een zoo ongehoorde lange tijdsruimte vor-
eischt. Het kan, zooal» gezegd, gebeuren.
En dan bleef er voor ons, Noormannen, niets
anders over dan allen tegelijk .het land te
verlaten."
Moderne Roman
DOOR
FEBNAND-LAFARGUE.
«Wol, dot is een goad! doing.
At dacht ik ook, meneer, en daarom
Bffieudni ii,k dot inui dia gelheele toren van dae
«tékenen, gebauwd! kon werden. Dat zou
^rdeoliig en gemakkelijk zijin.'
goed idéé."
■.Maar als hot van miij uitgaat-, lachen ze
ln 'iet gezicht uit, en als u het zegt, ne-
^"hj er deu hoed voor af."
-Dus.
••Hei is een prachtige dag. de lucht zal u
kwaad doen, integendeel, uw gezond^
t u' c>' bij winnen.
«Je hebt gelijk. Schel mijn kamerdienaai
J meet. me warm kleieden en naar buiten
®gwi. Ik dank je wed, Servadao; je hebt
bedacht.
awvadac verliet de kamer en spoedde zioh
r djn kant cor. waar twee klerken werk-
oam waren.
Gain\, hè», wagentje met de pony voor,"
v 'v l<t den een en zich. tot den ander
^"1- klonk hot beval
M t' Walfc ie' dioteere.il zal."
o^Ivkuiw Caussère wordt namens dien lieer
verzocht van het waarnrode
dit briefje haar zal worden bezorgd, gebruik
te willen, maikcn am zich onmiddellijk naar
't kasteel van Paretmpuyre te begeven waar
haar dooktor, die eon weinig ongesteld
haar wacht."
Hij nam hot briefje», las bet, deed het m
een aouvert en liej) naar dë stal.
Do pony stond al ingespannen
.Rijd naar liet, huisje te Labarde, waai jo
eenige dagen geleden geweest bent. Geef ad
bric!jo aan de diaime, diie cr \TOunt en wacht
tot ze gereed is mede te gaan. Mocht ziji jo
inlichtingen vragen zeg diaax onkel „Mij'.ii-
li.ee,r Seawadlao waclift ui bij die jx>ort van het
kasteel." Beg nopen,? En, nu, vooruit!"
Eeinaga nninuiteu later aag Öervadae zijn
ouidien .miac-,-lter in. een draagstciol naar hie»t
bouwt err ein brengen, diat ongetvaor oen kilo
meter van hot, kasteel verwijderd Was.
Gkmlachciidi en aich de handen wr ij vond
van genoegen, over ziin list, prevelde liiij
„Nu zullen we» zien Nu zullen wc- zien
Neuriënd» slenterde hij, maar het kasteel en
drenteldo voor den ingang heen en weer,
wachtend oj> Inert rijtuig, dat mevrouw Caus-
sère zou breoigen.
HOOFDSTUK V.
In haar armoedige woning te Labarde had
mannain Clémentine al den tijd om na. tv
denken. Ruim e n week geleden \va»; Eva in
betrekking gegaan, am voor hen beicleai 't
levQusonderhoiKl te verdienen. Dat was zwak
van haar.
Maar dat ze, wol. is waar door de omstan
dighodleu «(xlwougion, Eva had toegestaan, als
on;ckrge©ohilcto het kastaal van Pariempuyre te
betreden, dienstbaar te zijn bij den man, die
Piero Janson en zijn kinderen van hun bc-
aittingen liacl beroofd, dat was c :n zwakheid
drie aillo parken te buiten ging dn die. zij zich
ten eeuwigen dage zou verwijten
Lang had zo nagodadht. over de motieven,
dio er haar tea hadden gelöid' omp, na ernst ig
beraad», haar toestemming te geven. Eva's
wensoh om er heen te gaan, op root toch eu-
kel voort uit liefde vóórhaar; uit vrees,
dat dc moedor vnn liaan echtgenoot aan ar-
moada ten prooi zou vallen. En maai al to
gemakkeli 'V had zij zich dloor haar sohoon-
dtoohter laten overhalen. Waarom»?
O, ze wist heit- wol on beschaamd'- het hoofd
bnige md, 'Mielvelde ziji
„Ik hieib haar enkel naar het kasteel ge
zonden» in d-e hoap, dat haar verblijf aanlei
ding zou geven oon, »d|a onderhand eluigon op
niouiw aan te» knoopen eu het bosch te kun
nen verkoopen op den, (lag, waarop als bij
toeval miin identiteit ontdekt wordt. "Welbe-
sohouwd' bon ik oen baatzuchtig, huichelach
tig. bstig schepselEn bij het erkennen vau
haar geheime drijfveeavn haastte ze in tranen
uit.
Zij voelde zich eenzaam» cn ongelukkig in
dat holle, leege vort nok. waarin niets haar
herinnerdë aan hen, dio ze had liefgehad eu
waarin zelfs Eva ontbrak, die mot plochtigen
eed 'had' beloofd nooit- de moeder va»n haar
echtgenoot te \-crlaten.
Do tranen schonken haar verlichting cn
toen zij de oogen droogde, begreep ze dat liet
vonnis over zichzelf geveld te streng was.
Neen, zoo'n verachtelijke egoïste was ze niet
Kaar bosluk strekte inimers ten bate» va»n
Ijeiiden, en voorail ton ba»te der jonge vrouw,
düe zij voor haar idoodl gaarne voor koannicr
cn gebrek gevrijwaard zaou vveteai. Och, mocht
God toch hot- hart van dion Servadac er toe
nijgen, con nogmaals op de zaak terug ie
komen. Zijn aanbod zou nu dankbaar worden
aanvaard. En met een gerust hart zou ma-
man Clémentine haar dierbaren hier boven
kunnen weerzien, want Kv»'fi geluk zou ver
zekerd zijn.
Niet heb hemelsoh geluk, cm. zich weer her
ceniigd met deai overledene te gevoelen, maar
aards«h.o \Tode eu nv^t na de doorgestane el
lende die welvaart waarover haar echtgenoot
liad gesproken zon zo haar kunnen verschaf-
fan Vijftig duizend gul dien waarborgde- haar
een onbezorgd loven en, aan maman démen
ti ma zciu ze afte woldlaad te d'ainken .hebbie-n I
Wa»n»neer zou ze haar wcemiicn, die sëlvoon-
idodhiter, dio luaar lieif was als haar ei'gan
vleescfh en bloed; hianr t-rouwe. liefdevolle
Eva, die eenige dl.e waarde verleende aan
haar leven, de cenige voor wie rij» nuttig kon
zijn! Eén Zondag wais ree'lb vro-h
maar den volgenden zou ze toch zeker naar
Labarde komen Langer zou ze de scheiding
niet kunnen dragen.
Araman Clémentine wns zoo verdiept in do
voorstelling van do vreugde die he»t. samen-
ziin ihaar zmi schonken dat zii het rijtuig
niet had golioord voor hot stilhield.
..Eva'"
Zii snelde de kamer uit <u haaetfg de deur
ojxjnend. zag ze tot haar grcot - tcleuistel-
Üng den man, die Eva antwoord had ge
haald, mot. oen briefje in db hand vloor rich
et aan
Zii, sdheurde liet couvert open m do énkele
regels miet de oogen vco^lindend, st»amelde zij
dioodteblok van schrik.
„Ts het waar?"
En ploitsehn g don maai bij dén aam grij
pende herhaalde zij..Is liet waar, werkelijk
waar. dat Eva ziek is?"
„Ik... ik weet. hot niet. movoluë do man
vctrwartl cn verlegen „Mijnheer Sorvadac
wacht u."
In een oogwenk had maanan Clémentine
een langen zwarten mantel omgeslagen, ecu
zwarten riuier om 'haar hoofd gestrikt, een
paar zwarte ha-iuLsclioenen aangetrokken on
met oen gebaar den koetsier beduidénd «Ut
ze gereed was, verliet ze haar woning. Mot
dezelfde vlugge, jeugdige bewegingen sloot
zi j do voordeur, eu .don sleutel in haar zak sto
kend», stapten z»e liaiasbiig in hot. rijit.u.ig. In
'haar mantel gedoken liet zei zich op hot
bankje ncervaillen eoi plottseling geleek ze mot
haar stengelernstige trokken een oide
vrouiw, gebogen ouder hot Icod der gansche
wereld».
..Eva ziek!"
Zij kon aan nk.U aaidörs deaiken. En haar
roi-gecsel solioen niets te kunnen of te willen
zeggen. Zwiigend on zomlor zioh te bokoni-
nieren can de stille droevo vi-ouw naast. zioh.
dreef hij «le pony telkens tot meerderen spoed
aan.
„Eva, riekZ ok in de woning van Jacquee
Duolaux I"
God had zeker gewild clnf moman Olémen-
tino, do weduwe van Pierre Jansoai. hot ka-
ateel van Parernjyiwrc zou bot rodcu zonder
er ails nicesitcovsse to heersohen, want. Hij
had het «mige midldol gekozen, machtig ge
noeg om haar tot, dien stap te bewegen.
Wordt vorvolgd.
