X°. 396.
1*" Jaargang;.
Dinsdag 16 Juni 1903.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
MAMSELKA.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.25.
Idem franco per post1.75.
Afzonderlijko nummers- 0.05.
Dezo Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertenticn, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
'8 morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C».
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1-5 regelsf 0.7*.
Elke regel meer0.15.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald advorteeren in dit Blad bij abonnement. Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
De verkiezingen voer den Duiteclien
Rijksdag.
Heiden is» bel. moaidiaóib geëindigd, van. den
rij'k&dag, die dieai 16eri Julni 1898 gekozen
werd', en. ia het. do dag dier verkiezing v'am
den iswsuiweax rijksdag.
Dei dóde rijksdag' wa», nadat de stemoniin-
gca cn herstcmmiingeti waren aflgelOoipen,
«Umieogeflteld' uit 52 conservatieven, 22 leden
der rijjkapartiji, 101 ledetni van het centrum»,
10 leden. van. do rcformpartij, 48 natkmaa.1-
libcra-lcn, 29 leden van do vrijzinnige volks
partij», 13 leden vainj do vrijzinnige vereena-
ging. 8 leden van. <lc Zurid-Dui.tecihc volkspar
tij, 2 leden van. dom Bund der Landtairte, 14
Polen, 1 Dectw, 4 leden van dew boerenbond,
56 sociaa.l-deinocrat.cin, 10 Welfen, 1 ebriste-
Hjk-éooiaaJ, 10 Elzasöers, 17 leden niet bij
eene fractie aangesloten. In hoofdzaak is 3e
onderlinge verhoudi ng der verschillende
fraction sedert, dezelfde gebleven.
Hóe zal dc nieuwe rijksdag cr uit- zien?
Dat zal deze verkiezingsstrijd! moeten uit-
kcu, on niemand kan met een/igo zeker
heid voorspellen welken uitslag die hebben
lal. Wanneer men. enkel let op bet
cijfer va*u de gestelde caiubdarten, dan
jou men bot lidmaatedhap van den
rijksdag als oen zeer begeerd cn ge
waardeerd ambt beschouwen lm het begin van
Juni, toen. liet werk dier candidaaitstelling
nagenoeg was afgeloo]icn, waren dn» de 397
kiesdistricten geartelld1 1424 candidaten. Het
ijverigst hebbest zicöi de sociaal-democraten
getoond, die toe.ni in 394 districten cancli-
datcn van hunne richting gesteld hadden cn
nog ist twee plan hadden dat te dóen. Ver
der hebben meer dam honderd; oandi daten,
gestel dl: do nationaal-liberalen (178), het.
centrum. (161), dó ■vrijzimniige volkspartij 112
en dó conservatieven (111). Dan volgen de
anti-senniciton f50), die 'vrijzinraiigc vereeni-
ging (41), de Duaid der Lamdwirtc (39), do
rijkópoirbiji (38), do Polen (25) en nog eest aan
tal andero fraction met miindcr dan 25, tot
do Littaucrs eni de Denen (ieder 3) en dë
Masoterctu (1).
Maar dit overgrooto aamtal candiidaten ig
geörisöAh© eeui giunstig vertcHtijnsól. De Köln.
Vollrèztg klaagt, dab deze overvloed' niet ge
tuig! Van een hoog idealisme, dat ook zonder
presentiegelden bereid is do plichten vaar een
afgevaardigde te vervullen, cn. ook nliet van
een „wel voorzie.nc.nl voorraad,die ter be-
■cihikkiing vast de kiezers staat, maar slechts
van eene treurige verdeeldheid van heb
Duitacihe volk'. En de Norddewtsch© Allg
Zei lung, d'.o deze klartit beaamt, werkt, haar
nader aldus uit:
„Wat is het beeld. dut. de tegenwoordige
verkieetngsbowoging biedt7 Verwarring en
versnippering in ieder opzicht. Partijen, die
ia het eene kiesdistrict, samengaan, bestrijden
elkaar in1 oen ander tot het. uiterste, ofsöhoon
de aJgemeeno toestand dezelfde, is Hier (b.v
in het koninkrijk Baksen) sluiten conserva
toren en nationaaMiberalcm een verbond te
gen, de sociaal-democraten, ginds (b.v. to
Frankfort, a 01 boveehlcn de beide partijen
?lkaar tot. het. uiterste, en de tertius gaudens
een sociaal-democraat Hier (b.v. to
Hamburg) sluiten natioQiaal-liberalen. en vrij
zinnigen zich aaneen om de ovcrwinmiing van
de sociaal-democratie te verhinderen, ginds
(b.v. te Wiesbaden) werken ziji niet afzonder
lijke candidature»». de overwinning van den ver
tegenwoordiger dezer partij ini d» hand. Te
Würzbnng gaan nationaablibetralen, vrijzinni
gen, volkspartij! cm) boerenbond sannen tegen,
oemtruimi c n» sooi aal -democratiete K ai serslaiu-
tern. eu KircMicdimibolanden. staami uationaal-
I ibei'alem en vrijzinnigen tegenover den Bund
der Danidlwirte. Tn, talrijke andere districten
is de vórdieeldlhcid zoo groot., dat vijf, ja. zes
en racer ciandidatoni dlingen om, het mandaat,
mot de zekerheid, dlat ten. slótte de sociaal
democraat overwinnaar blijft. Wanneer mien
eesii 1-yecldl der verkiezingen wilde maken met
de groepeering van do partijemi over de vcr-
swhillende candidateni, dfein zon er een beeld
voor den dag konnon, 'dat eey. geimeenschap-
pelijjkcn trek. een gi-ontdtobn geheel moest
missen. Daarmedó is echter de gehoede om
vang van de lioersdlnende vcideeiLdllieiid nog
niet eens gekenschetst. In dear boezem van
sommige partijen zelf is de eensgezindheid op
den loop gegaan, en bij deze verkiezingen
zal meermalen gebeuren wat tot dusver zeld
zame uitzondering was, namelijk dat verschil
lende candidate» van, dezelfde }>arlij vragen
om hetzelfde mandaat."
Met veel grooteren nadruk nog geeft het
officicuso orgaan aan deze klacht uiting bij
een andere gelegenheid, waarbij wordt ge
zegd
,,Tot verheffende gedachten cu gewaar Wor
dingen geeft dezo vcrkiezingsbewegiing geen i
aanleiding. Voordat, do Duitsche eenheidsbe
weging aan haar dool gekomen was, had do
nationale beweging eone sterke propagcerem-
de kracht. Zij heeft, zich in do tien jaren
van 1848 toti 1858 smeulend gehouden onder
de asch, om dan eon tiental jaren later uit
te slaan to tdie felle vlam, in welker gloed
do keizerskroon werd gesmeed. Sedert, ons
volk zich in het veilige bezit va,n zijne een
heid weet1, is do prepageerende kracht van
de Duitsche gedachte zeer op den achter
grond getreden; aan de vlam ontbreekt reeds
nl te vaak niet alleen' de verwarmende maar
ook de lichtgevende kracht. Dit is een be
wijs, dat- <;ns volk met zijne eenheid nog niet
dien staatszin verkregen heeft, dio hij' andere
natiën, inzonderheid bij' Engeland, in zoo inv
poneerende zekerheid dn beslistheid, zich doet
gelden. In plaats van do onverstandige on
welwillendheid, die in Duitschland, vele kna
ken met betrekking Hot Eingoland' bezielt,
moesten wij van dit volk leeren hoc, zonder
zich van dc wijs te laten, brengen door wis
sel va, 11 igheden, door politieke cn militaire
fouten, regeering en volksvertegenwoordiging
slechts éeno taak voor oogen hebbende
nfiachfc ni grootheid valn. Gü-oohBrtttannië
In de geheele Duitsche verkiczingsbewegfing
der laasle we ken is Van dat alles geen spoor
te vinden. Zij coneent'ie«n*t zich alleen in be
schouwingen en pogingen, hoe iedere partij
het bist voor hare eigen zaken opkomt.
Van he vaderland, van Duitschland en zijne
belangen is bijitia nergens sprake.'
Dit. 'ïjn weinig opwekkende beschouwin
gen vai het officieus*? orgaan, Wanneer men
ze toejast op don strijd, die heden aan de
sterobu wordt gevoerd, dan mag men er
uit afhiden, dat do eerste stemming in zeer
vele g»vallen geen resultaat zal brengen cn
dat. mui eerst na afloop van de herstemmin
gen zd kunnen beoordóelen hoe de nieuwe
rijksdag er uit zal zien. Dat klopt trouwens
vol konen niet. de ervaring, die voor vijf ja
ren is gpgedaan. toen bijl do eerste stemming
va.ii de 397 platsen. slecht® 209 werden bezet
en over 188 plaat men eerst do herstemm ing
de beslissing bracht.
Frankrijk.
Minister Dólca«aé verklaarde, dat. de voor-
loopige Servische regeering den mogendhe
den kennis gaf van dear nieuwen toestand,
maar dat de mogendheden nog niet. hebben
geantwoord.
De regeering hoeft, zooala raeds gemold, den
pastoors van dó Pariiisohe kerken verboden, do
jaarlijks op Zond'ag na den H. Sacrementedag
plaats vindende prooessies buiten de kerk to
houden. Dit verbod werd gemotiveerd met
de wet van 1901. volgens wolko in de steden,
waarin zich kerkgebouwen van andere ge
zindten bevinden, goeno religieuse ceremoniën
buiten de kerkeu gehouden mogien worden.
Dó eigenlijke aanleiding tot dezen maatregel
was echter de vrees, dat de processies dit'
maal vijandige betoogingon van do
zijde dier anti-elericalen teweeg konden bren
gen.
De Donderdag gekozen commissie tot on
derzoek der voorstellen omtrent de opzeg
ging van het concordaat en die tot
scheiding van kerk en staat, heeft
met 17 tegen 16 stemmen oen resolutie van
den socialist Vaillanto aangenomen, die zich
in principe voor de opzegging van het con
cordaat cu dé scheiding van kerk en staat
uitspreekt.
In vele plaatsen in Frankrijk is liet bij
de H. Sacramentsprocessies opg<>
wonden, toegegaa.ii. Zoo waren, te Nantes
al de vrijdenkers opgeroepen, om te mani
feste eren bij het verlaten der processie van
de kerk. Dientengevolge liet de prefect der
Loire op het laatste oogenblik den. uitgang
der processie verbieden. Reeds warm in do
straten do altaren, opgericht, toen dit nieuws
bekend' werd en levendige hetoogüigen
liadden plaats. Op de Place St. Pierre kwam
het tot. een-o botsing tuissoheïi de geloovi,gen
cn eene .groep van 5 a. 60ó 'rijdoiikcrs, -d'ie
do Internationale zougen. Dó bisschop gaf
dean zogen van de trappen dier kathedraal.
Daarna, toog oen talrijke groep katholieken
naar de prefectuur. Terwijl ecu, afgevaar
digde bij den profeet werd toegelaten, wiea-
pem d!e manifestanten al de ruiten in.
Politie, gendarmerie en de troepen joe
gen -dë manifestanten, uiteen, nadat er he
vig gevochten was tusschon vrijdenkers eu
katholieken. Twee vrijdenkers, Oaulay, uit
gever der Avantr-Gardc cn Lejeune, voor
zitter der Libre Pensee, werden, ernstig ge
wond. Een 30 personen werden aan gehou
den.
Een gisteren te Parijs nit Nantes ontvan
gen telegram meldde, dat daar liet gerucht
loopt, dal dei ui aire en dë schepenen als
protest tegen het besluit, van den prefect
hun ontslag zouden hebben genomen.
De Gaulois, de Libre Parole en de Action
ontvingen een telegram uit. Nantes, mel
dende dat de hoeren GouJay eu Lcjemu,
de leiders der vrijdenkers, aan huunc won
don bezweken zijn.
Hevige incidenten kenmerkten ook den
uitgang der processie to Duinkerken
Ongeveer 11 ure. toen dc processie buiten
kwam, begon non dc socialisten cn vrijden
kers de Carmagnole on dc Internationale
to zingen. Desniettemin kon de processie op
weg gaan, doch kort daarop trokken de so
cialisten door den stoet heen.
Do kinderen öu meisjes gingen verschrikt
op do vlucht, terwijl dc gemccntelijiko har
monie werd uiteengeslagen. Weldra, bestond
de processie nog enkel, u/it het Allerheiligste,
gedragen door dón deken eu omringd door
eene sterke -groep priesters en geloovigen
Toen dezo groep den ommegang voortzette,
naan do woede der vrijdenkers toe. Op do
Place Jean Bart, waar do zegen gewoonlijk
gegeven wordt, hadden de enkele vrijden
kers bet altaar omsingeld en, dreigden het
omver te werpen, als men, dc godsdienstige
plechtigheid ten uitvoer bracht. Dó politie
was tegenover het gepeupel machteloos en
daarom werd het Allerheiligst*: rechtstreeks
naar do kerk gebracht Alvorens deze cv on
wel bereikt werd, deden de vrijdenkers nog
een stormloop tegen do process ie Verschei
dene jiersoncn werden bij de botsing ver
wond.
Ecu telegram aan de maatschappij
Fraissinet te Marseille meldt, dat dë En-
gelsche stoomboot „Assa" heeft beproefd de
stoomboot „Antoine Frais&inet", die biji Car
ïawoe schipbreuk leed, vlot te maker Do
„Senegal" verongelukte op dezelfde piaats.
Het is vrij zeker, dat beide schepen geheel
verloren zijn.
Engeland.
Minister Cliamber]m:n beantwoordde een
aan hem. geriöht sdhrijivcu met de verzeke
ring, dat de vrees, diat Engeland zijn bui-
t o n 1 a n d s c h e n. handel verbenen zou,
indien het ziah de vrijiheid' verschafte, nnet de
buitenlandseho mogendheden te onderhande
len, ook biji oppervlakkige beschouwing
zeer ongegrond is De uitvoer van Duitsch
land en de Ver. Staten is ondanks de be-
Bchermende róchten ju beide landen heel wat
meer in omvang toegenomen, dan dieai van
Engeland, torwijl de kosten van het levens
onderhoud in do Ver. Staten na, het aan
schaffen vaini de noodzakelijikste liohoeften ©eu
veel groot,er overschot, lieten dian in Engc-
rafid.
lu. hel lloogerhuis vestigde lord
Gosohcn de aandacht, op de vea-klarin
gen van. enkele leden der regeering
over de preferentieele tarieven en verzocht
hij die openbaarmaking van do op deze quae®-
tie -betrekking hebbende documenten. Hij
wees er op, dat het plan. van eein Rijks-tol
verbond bmustte op een belasting van voe
dingsmiddelen, en drukte op dó moeilijk
heden on gevaren, die daaraan verbonden
waren. Hij verklaarde, dat, de koloniën meer
vroegen dan zijl zelve bereid' waren te gevem.
Zinspelende op dó bewering, dat de
achteruitgang der Britsche uitvoeren ecu
verschijnsel van verwal was, merkte liij co
dat de deposito's der spaarbanken tocna,
men, het pauperisme afnam en dat om te
bewijzen, dat de afnam© der uitvoeren te
wijten was aan vijandige tarieven, het n",e-
dig was aan to toonen, dat do exporten naar
landen met fair trade niet waren afgeno
men.
Er was beweerd, zeidc Spr. ver-der, dat
indien wij weigerden ecm belasting op de
voedingsartikelen, wij ons er in moeten
schikken in de rij der stervende wereldrij
ken te treden. Zeker is Chamberlain s droom
niet- alleen, afhankelijk vau dc handelsbe
trekkingen met de koloniën. Het rijk moet
voorwaarts gaan. niet als eon stervend, maar
als een levend' rijlk.
De Britsche staatslieden moeten trachten
dear heerlijken, droom van. eon wereldrijk
te verwezenlijken, zondter de nachtmerrie,
dat het voedsel' des volks zal worden getrof
fen.
'Dó minister vam buitenlandse,he zaken,
lord LansdoWne, verzekerde lord Goscheai,
dat het onderzoek naar de fiscale quaesti©
onpartijdig zal wordcni geleid. Geen, enkel
lid der regeering was belast met ce-nig plan.
De handelsbetrekkingen tusscbein Canada, en
Duitschland besprekende, verklaarde lord
Lansdowne, dat de Duitsche Bondsraad, aan
de Britsche koloniën, met uitzondering van
Canada, de behandeling als meest begun
stigde natie aan'bood De Canadeesche ro-
geering protesteerde. Na vijf jaren van pro-
testceren giug Canada or to© over een, sur
tax© te heffen van Duitsche goederen. Om
dei-handelingen worden nog gevoerd. Aan
do Britsche regeering is te verstaan gegeven,
dat Canada door Duitschland met verdere
differentieele rechten, wordt bedreigd en
dat. ala andere Britsche koloniën het voor
beeld van Canada volgen, waarschijnlijk aan
Groot-Brittannië niet meer de rechten van
moestbegunstigde natie kunnen worden ver
leend. Hierdoor ontstaat eene ernstige quaes-
tie. Wij betwisten niet het recht van
Duitschland om zulke maatregelen to no
men. Maar kunnen' wij tot Canada zeggen,
dat wij, het niet kunnen helpen? Met, het
oog op dezen staat van zaken is het zeker
niet onredelijk, dat do rege«ring in overwe
ging zou nemen de mogelijkheid om bijzon
dere schikkingen te maken voor den natio-
nale.n handel tussclieni Grool-Brittanië eu
de koloniën.
Na nog te hebben stilgestaan hij dc uit-
voerpremiën en de trustvormingen, ver
klaarde lord La-nsdowno verder, dat men
niet in den ouden toestand kon blijven en
kon weigeren maatregelen te overwegen om
do schokken, waaraan de Britsche handel
is blootgesteld, tegen te gaan. Hij weiger
de zonder eenig voorafgaand onderzoek to
zeggen, dat wijl nieta moeten, doen, (Toejui
chingen).
Wat maatregelen van vergelding betreft,
onze positie, waarin wij ons niet kunnen
verdedigen, is onduldbaar. Die positie is als
die van een man in een wetteloos land, die
een kamer binnentreedt, waar allen met
een. revolver zijn gewapend. Als wij ons ook
van oen revolver voorzien en aan ieder laten
zien, dat wij een wapen hebben gekregen
en dat hot onze grooer is dan dat der an
deren. zullen wc mot rust worden gelaten.
Wij zijn gekomen tol, het punt, waarop een
onderzoek naar liet fiscale stelsel noodig is.
Na verdere discussie nam de hertog van
Devonshire, president van den geheimen
raad. het woord. Hij verklaarde, de denk
beelden, 18 jaren geleden omtrent de fair
trade door hem uitgesproken, nog te bezit
ten. Maar veel waa sedert dien tij|d geschied,
dat een onderzoek noodig maakte. Spr. be
greep niet waarom de vrijhandclaars tegon
een onderzoek of bespreking zouden zijn.
Wijl zijn geen vrijhandclaars, maar vrijnm-
jiorteurs, on hurtenlandscho staten hebben
de deur gesloten voor onze invoeren.
Het fundamenteel*? element van ccnig on
derzoek naar den economischen invloed: van
een wijziging van het fiscalo stelsel, in het
bijzonder van een wijziging, dio een belas-
6 Roman van
HENRY GKÉYILLF,
Do neergeslagen' oogleden van den. man
Icli'iurden zicih zoo wncil cm zoo steile, d'at de
prinses aanstonds apijit gevoeld,ove r heit -
geon ziji gezegd had. Toch zou ziji roden ge-
noeg gehad! hcbblen, omi nog; vert moer te zeg
gen maan hot is niet altij|d aangenaam., om
gclijlk to liicbbcni
„Vergeef miji." fluisterde de bestrafte, zon-
i1.t Ie zien. ,,Jo weet wel, dat ik je al
tijd heb liefgehad; jou het meest van al-
1 icq,..."
„Ja, Wolodia, ja, manlief, dat weet ik;
kuin, wc,cs maar niet verdrietig, zoo heb
ik het niet bedoeld
Hij was bedrukt als ccn kind, dat knorren
had gehad en liet. scheelde weinig, of den
man van zevenenveertig jaar waren do tra
nen in de oogen gesprongen. Hij koek op
mi in de blauwe oogen, die zijn blik zoch
ten, cu «liiji zag, dat die» oogen veel geschreid
hadden. Waarom wist liij ook wel.
„Wij zijn nog jong, Dana, wij hebben
nog ccn leven voor ons, om gelukkig to zijn,"
het hij hooien, beschaamd gu beschroomd.
,Als jc wilt vergeten en vetrgeven
Hij streelde zachtjes de hand, die haar
trouwrng drwg. De robijn schoot Iichtflit.
sdii cr li ij dacht aan dc oogen van A.uiou-
ta.
,,W.: weet, of Anioutai niet onwillekeurig
do oozaak is gowordón, die zonneschijn ge-
brachi heeft in ons leven," riep hij' oons-
klapsuit, nu weer volkomen getroost, want
lang veurig blijden kon, hiji niet ,,LXat goe
de, liwo kind!
\N'a heeft zo een mooie, vroeandt oogen,
vind e niet', Daria?"
^Ei wat een vlasblond haarvoegde
Daria PauiloWna- or bij. „D'at is ecm erfstuk
van imar geslacht'. lXeb je ooit zulk haar
nïC'crketoiein, bclialve l>iji liaar arme moeder?"
Wkllimir keek een. anderen kamt. uit en
liet. 'o hand van zijin vrouw los. Die man,
of lijver flat groote kimldi, hadi het ongeluk
van vaortdiurend vast te loopen iin allcfi'loii
ötriken, die hij; nooit vermocht te ontwar
ren, want behendig was luj) niet en begon
kon rij! evenmin.
zeddó hij|j na ccnig aarteion, - ,,ilc
helmog wel eens znllk haar gezien, maar lang
zooinooi ui et, lesok mij boon."
.Jijj wie?" vi*oeg zijtu vrouw belangetel-
loir.
Jij; ccn vreemde daane, barones Mal-
ytor, - jc kent haar niet, geloof ik."
laria dacht even na cn zeide toon leven
dig
Ja, zeker welik heriiuica" miji die
cbue zeer goed. Het is ccn Zweodschc,
ui* volbloed, maar toch van zeer goede
fan'lic. Haar man is uit Finland, niet waar?
Hi was bij; de diplomatic en geen aaugenaam
maich. naar het mij, leek. Hij heeft zich
g?K>f ik, een beetje mistrouwd, niet waar?
Voor zijn carrière is zijtn huwelijk althans
niet gunstig geweest."
,,Dat weet ik niet, ik ken hot ware
van die gescuicdenis niet," antwoordde do
prins, afgetrokken naar de piano kijkende.
„Zij gaat niet veel uit». wel Men sprak
er deslijlds van, dat haar man erg jaloerscli
was». Ia flat, waan?"
,.Jk weet, er waarlijk niets van. ik
denk. Die Malstoer is ccn rare vent.
vrienden heeft hij! ndeib. Mara Daria d'aar
bedenk ik wat, wijf moeiten onze protégeé
com cadeau, geven, bij| haar entree in het lo
ven... Geen bloemen dat i» te banaal...
«jGeef haar ecu manviel Daria hom
glimlachend in cTe rode.
Aniouta had geen, flauw besef vau het
geen over haar bei-loten was Dc prins ©vem-
wcl wachtte mot ongeduld den dag af, waar
op zich hel „geheim citer prósentatio", zooals
hij, het noemde, zou onthullen, Daria had
voor haar besohermelïn-ge» een japon van wit
te wollen stof, mot lange sleep men, droeg
die dat jaar laton maken, die haar prach
tig kleedde.
Eindelijk was de groote dag dan aangebro
ken, ofschoon luj zich in niots onder
scheidde van de andere dagen. Dó drie per-
«ioncn. die dit kleine salonstukje zouden op
voeren, kwamen te zanien op helt uur van
het diner, waaraan voor ditmaal nog meer
zorg was besteed dan gewoonlijk. En na den
maaltijd, omstreeks haiibicn, stond Aniouta
op en verwijderde ziclr.
Wladimir, die met de handen op den rug
in heit midden van het. salon stond, zag haar
vertrekken cn oogde haar na met- iets van
teleurstelling in zijn blik.
„Het gaat niet feestelijk genoeg, naar je
zin, niet waar?" vroeg zijn vrouw, met een
vroolijjk spotlachje
„Nccu", stemde hij lachend too. ,Tk liad
gedacht, aan ccn verrassing, iets aardigs..."
„Bijvoorbeeld zooals in de tooverboekjee
„.Tuist, zooaJs in de sprookjes. Maar nu
in ernst, w ij moeten haar toch iota geven,
een souvenir, iets aardig*. Ik hob er
heeilemaal niiew meer aan gedacht. En dan
nog, Daria, vindl je ook .niet, dat. die presen
tatie van Aniouta. zoo intiem weg, met) geen
andere» getuigen dan. wij beide, wc'l oen beet
je komisch is?"
„Heit is maar. van welke /.ijdc, men do
zaak beschouwt. Maar wat belet je, om zelf
dó rol Vain weldoende fee op je te ucm.cu,
ccn» fee zonder smet» of bliaiaim
„Aan zooi et s heb ik in het geheel niet
gctlaoht. Hot kwam mijl voor. dat dit alle®
van zelf zon; gebedö'ani en dat. dat mosje, niet.
haar lange witte jurk oti haar haa»r van bleek
goud eensklaps voor mijn on-gem zou veran
deren in een bloem,,, of ccn engel Wij
hadtlon afgesproken, om haar geen bloemen
te govon, maar achteraf beschouwd spijt
het mij toch, dat..."
,.lk heb bloomen latcai bivngeu op liet
graf van haar moeder," liet. Daria zachtjes
hooren. ttrw-ijl zij den robijn aan haar vinger
liet fonkelen in den lichtschijn des- lusters.
..Heerlijk' Heerlijk'" ridp haar echltgo-
uoot uit. „Dat lijkt, wecy lieclcmaal op mijpi
lieve, fijngevoelend© Daria. Je 'bont een on
gel, waarlijk, vrouwtje, dat l>en jo' Zc
is zevoution jaar gewordon. niet Waai*? Voor
we een jaar verder zijai, zal ze getrouwd zijn.
en goed getrouwd ook. Ik hoop maar, dat
je mij met raa 1 en daad zult willon bijstaan»
want je weet, kindlief, dat. je in zaken van
het praotisohe loven op mij niet kunt reke
nen
Zij®, vrouw glimlachte veolboteekeneno
Hij 'kueto haar de hand. waaraan do robijju
blonk, cn hield; ctic» lang togen» zijn lippen
gedrukt. Duizend lieve»iicri»unerin.gen uiteen
leven, zoo vaak door langdluxige tussohenpoo-
zen van «"heading1 gekenmerkt, dóemdeu voor
ajn geestesoog op, lerwijil "hij hert» subt-iela
parfum inzoog, dat vajn lvaar satijnen huid
ui;t straalde.
Hoe 'jammer boohdait. mrp, 'niet» twee le
vens tegelijk ka»n leven!" zeilde hij), alcDua»
uiting gevendo» aan een donkbtc»ld', d'at hetm
door het hoofd woeldle, en' waarvan» hij| ziciln
geen klaar begri.j)» kon vormen.
Daria trok haar hand zachtjes terug.
,,Ts één levóni jo niet» genoeg, voor lot
'gebruik, dat jo er van maakt?" vroeg zij
sxiliertsen,dl, maar toch mót een bitteren na
klank in haar stem.
„Zeker niet! Juist, nnulat ik mijn Uwen
zoo eigenaardig gebruik, heb ik lHsboefte,
voel ik verlangen, naar twee soorten, vetni lo-
vens, tegelijkertijd. En <liat verlangen, ont
staat, 'doordioni ik het betreur geen Ijofcer ge-
bi*uik van» mijn, tij'l te hebben gemaakt."
..Je hadt bohooreju to kiezen, links of
rcch'ts!"
Wolodiia zuchtte.
Wordt vervolgd.
