Hf6." Jaargang» Donderdag 9 Juli 1903. BUITENLAND. FEUILLETON. MAMSELKA. AMERSFOORTSCH DAGBLAD. ABONNEMENTSPRIJS Par 8 maanden voor Amersfoort f 1.25. Idem franco per post- 1.75. Afzonderlijke nummers- O.05. Deze Courant verschijnt Dagelijks, met nitzondering van Zon- en Feestdagen. Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 nur 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C». Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN Van 1-tB regels f,0/ Elke regel meer Groote letters naar plaatsrnimte. Voor handel en bedrijf bestaan voordeeliae bepl w het herhaald adverteeren in dit Blad^blj 'abonftöfiratr cironlaire, bevattende de voorwaarden, wordt op'tffti toegezonden. Kennisgeving. De Burgemeester van Amersfoort, Brengt ter kennis van ile ingezetenen dezer gemeente, dat het door den Directeur van 's rijks directe belastingen enz. te Amsterdam execu toir verklaard kohier no. 1 van de belasting op bedrijfs- en andere inkomsten over het dienst jaar 1903/1904 aan den Ontvanger van 's rijks directe belastingen alhier is ter 'hand gesteld, aan wien ieder verplicht is zijnen aanslag op den bij de wet bepaalden voet te voldoen. Gedaan en op de daarvoor gebruikelijke plaat- een aangeplakt, te Amersfoort, den 8. Juli 1903. De 'Burgemeester voornoemd, WULFHEKS. Politiek Overzicht Belgisch Congo en Engeland. Gisteren heeft de Belgische Kamer de motie aangenomen, die het besluit is van de in de vorige week gevoerde debatten over de be schuldigingen, die inzonderheid van Eugel- aohe zijde zijn ingebracht tegen den Congo- sitanf. De motie spreekt, in overeen stemming met dc rogeering. heb vertrouwen uit in do mo.eele en voortdurende ontwikkeling van den Congostaat onder de hoede van Koning Leopold. De aanneming van deze motie is geschied met 91 tegen 35 stemmen (terwijl zeven leden afwezig waren). Uit de verhou ding der stemmen blijikt, dat de stemming niet. eene geweest is van rechterzijde tegen linkerzijde de liberalen, hebben zich ditmaal bij de meerderheid gevoegd. T>it votum van de Belgische Kamer kan worden beschouwd als een antwoord op het b^s'uit van het Britsche lagerhuis, dat in zijne zitting van 20 Mei jl. met groote meer derheid eene motie aannam, uit den boezem van het huis voorgesteld, maar die door de regeering was aanvaard. Deze motie noodigit de Engel salie regeering uit, zich in betrek king te stellen met de regeeringen der overige staten, die de Berlijn sche akte hebben on- dert eekend. om te beoordeel en of de vrije Congostaat niet tc kort geschoten is in de verplichtingen, die deze akte hem oplegde. De Congostaat wordt namelijk beschuldigd de inlanders met onmenschelijkheid behan deld te hebben en op zijn gebied handels- monopoliën te hebben verleend, die den vrijen ruilhandel praktisch waardeloos maken. Het „Bulletin offioiel de 1 Etat du Congo" hoeft op deze beschuldigingen geantwoord. I)it rcjgcenngsorgaau stelt in de eerste plaats vast, dat do Congo staat niet is opgericht door con besluit van de bijt de Berlijnsohe akte betrokken staten en dus niet door hen kan worden opgeheven. Feitelijk en rechtens be stond deze staat vóór de conferentie van Ber lijn vóór 1885 was hij gesticht door den Koning der Belgen krachtens de prioriteit van zijne nederzettingen in het Congogebied, en wel buiten de geldelijke of andere tusschen- komst van de bedoelde staten. Onder den naam van „Association internationale du Congo", dien de Congostaat toen droeg, had hij met die staten overeenkomsten gesloten op voet. van gelijkheid, alvorens in te stem men met de op de Berlijnsohe conferentie ondorteckonde conventie, en die instem ming zelve, gegeven uit eigen souvereine be weging, hield eene bevestiging in van zijn vóórbestaan als staat, ingevolge de bepalin gen van art. 37 der akte. Het „Bulletin" geeft ver-volgens een ant woord op de beschuldiging der vestiging in het Congogebied van monopoliën, die de han delsvrijheid belemmeren. Het zegt, dat men moet onderscheiden tusschen do vrijheid van den ruilhandel, die door stellige voorschrif ten op het gebied v<an den Congostaat is ver zekerd, en het. absolute recht van den Staat om zich de heerlooze gronden te verzekeren, „een beginsel opgenomen in de wetboeken van alle beschaafde volken en erkend door alle koloniale wetgevingen." Het voegt daar aan toe: „Het gevolg van dit beginsel wil zeggen het recht voor den staat om ten mees ten algemeenen nutte te beschikken over de gronden, waarvan hij den eigendom heeft. De akte van Berlijn heeft in liaren tekst of in hare pretokollen noch het eigendomsrecht, hetzij van bijzondere personen, hetzij) van de gemeenschap, noch de vrije uitoefening van het gebruik van dat recht, noch de uitwer king daarvan beperkt. De handelsvrijheid, gelijk die is omschreven, sluit in 't minst niet het eigendomsrecht uit, daar deze niet een „Itandelsnionopolie" is van de soort van die welke de Berlijnsohe akte verbiedt." Overigens hebben alle staten, die bezittin gen hebben in de streek der handelsvrijheid in Afrika Frankrijk, Duitschland, Groot- Bnttannië en Portugal dezelfde gevolgen gegeven aan het beginsel krachtens hetwelk d? heerlooze gronden tot het domein behoo- ren Het aan de „Imperial British East Africa company" in Uganda verleende oc trooi verbiedt haar eenig monopolie te ver- leeoien, maar staat liaar het recht toe gron den af te staan, tijdelijk of eeuwigdurend. En nadat het' Britsche protectoraat voor deze maatschappij in de plaats gekomen was, werd het vraagstuk dor heerlooze gronden zoodanig geregeld, dat de bijzondere commissaris van de Kroon, de heer H. H. Johnson, in zijn rapport van 27 April 1900 kou schrijven ,,Het bezit van een groot deel van hot rijk van Uganda is gewaarborgd aan de inlan ders, die er op gevestigd zijuhet overige gebied, daaronder begrepen de bosschen, is nu bij. verdrag overgedragen aan de Kroon, ten name van het bestuur van het protecto raat.' Wat de wreedheden tegen de inlanders be treft, die aan den Congostaat ten laste ge legd worden, erkent deze' officieele verdedi ger, dat zulke daden hebben plaats gelhad; maai- hij voegt er bij, dat de bedrijvers door de rechtbanken zijn gestraft. Dat antwoord zal in Engeland misschien niet als afdoende beschouwd worden; maar aan den anderen kant moet niet worden vergeten, dat die be- scliulclf^ingen niet al te ernstig zijn op te vat ten. In dat opzicht is er zeker in den Congo staat gezondigd, maar of daar meer zouden bedreven ziju dan in dat deel van Afrika, dat bestuurd wordt naar de begrippen van Chamberlain en Rhodes, is eene andere vraag. De caoutchouc-handelaars te Liverpool zou den die grieven wel met te berde gebracht hebben, als het. hen niet zoo ergerde, dat de handel in dit gewichtige koloniale product, dank zij de bemoeiingen der regeoring van den Congostaat, meer en meer zich naar Ant werpen verplaatst. Het hoofdpunt in den Engelschen aanval tegen de schepping van Koning Leopold van België is van commerciee- leu aard. De Engelschen, beweren, dat. de in den Congostaat uitgegeven monopoliën de Berlijusche akte schendenLeopold II en zijue raadslieden betwisten dit. Over deze strijdvraag kan men verschil lend oordeelen. Wat echter ook wel in aan merking mag worden genomen, is de jaren lange arbeid, dien men zich in België heeft ge troost om de zaken in den Congostaat aan den gang te brengen. Na een arbeid van meer dan twintig jaren neemt de handelsbeweging in het meer dan 2 Millioen KM2, omvattende koloniale gebied een steeds grootere vlucht. Naast 11 buitenlandsche maatschappijen, zijn in België 48 maatschappijen met 136 mil lioen francs kapitaal bij dc ondernemingen in het Congogebied betrokken. Het is ver klaarbaar, dat men in België niet gezind is, zich de vruchten van dezen arbeid, die groote offers aan menschenlevens, geestkracht en kapitaal heeft gevorderd, te laten ontne men. Dat onder duo omstandigheden de Belgi sch© vertegenwoordiging hare stem heeft doen hooren ten gunste, der bestuurders va.n den Congostaat, is niet, meer dam natuurlijk. In- tusschen verdient ook de ardlare zijde van de kwest ie de aandacht, en moet er ojwor den gewezen, dat het. niet Engeland alleen is, dat dk» beschuldigingen togen deu Congo staat uitspreekt. Die beschuldigingen vinden ook ela ra weerklank, fen bewijze daarvan halen wij aan de, Koln. Ztg., die zich enkele dagen geleden aldlus uitgiet: „Tn België heeft het handelsbelang natuur lijk den voorrang op alle overige overwegin gen. Sedert de praktische uitvoering van de domanial© politiek hebben breede massa's der bevolking hun geld in Congo-ondernemingeu gestoken. Het geheele stelsel staat en valt met de, mogelijkheid! van de gedwongen in vordert ng van caoutohoank. Vroeger waren er in Belgie ook buiten dë rijen der socialisten en radicalen talrijke personen en bladen, die het „systeem' bestredenthans echter heerscht er bij de liberalen en clericalen een stemmigheid om het te handhaven. De wreedheden, welker lijst de afgevaardigden Vanldlervelde en Lorand opfrischten 'n aan vulden, maken geen indruk meer op oe Belgische burgers. Bereidwillig slikken zij bet beeld der feiten, dat de Congo-regeering hen voorstelt, en gelooven aan de naieve bewering, dat bet buitenland met nijd op den Congostaat. ziet. Onder dezo om stand ig- bct.en, zal liet. een harden strijd kosten, de logeering van den Congostaat tv beiwegen, zich aan een "scheidsgerecht te onderwerpen. Maar w, mogen hopen, dat de mogendheden stand zullen houden, om een einde te maken aan een toestand, die niet minder schandelijk is dan de .slavenjachten voor Amerika, waar aan ziji omstreeks honderd jaar geleden met krachtige hand in Midden-Afrika halt gebo den hebben". BelgiS. De vertegenwoordigers der Suikercon- fc rem tie van Rusland, Oostenrijk, Duitsch land, Frankrijk, België en Nederland, namen in de gisteren gehouden conferentie besluiten, die ten dool bobben te verhinde ren, dat de Engelsche markt wordt over stroomd. I)e uitvoer zal beperkt worden tot het gemiddelde van de laatste jaren. Een contingent zal vastgesteld worden door elk der landen, die <aan de onderteekening deel namen. De duur dor conventie zal gelijk zijn aan die der internationale Brusselsche conventie. Dcor *deze cartel, die aan de goedkeuring on derworpen is der belanghebbende landen, ho pen de fabrikanten de tegenwoordige prijzen in Europa te kunnen handhaven en den prijs op de Engelsche markt to kunnen doen stij gen met 1 of 2 francs In antwoord op eene interpellatie van de liberale afgevaardigden Müllendorff en, Neu- jean over den voorgenomen bouw van den nieuwen spoorweg tussohen Leuven en aken, deelde minister Liebaert mede, dat Vi© nieuwe lijn over Tongeren en Visé zal leiden. De reis tusschen Ostende en Aken zou daardoor ruim twee uren bekort worden. Deze nieuwe lijm, was noodig om het inter nationale verkeer in België te behouden. Engeland. De ontvangst van President Loubeti in Londen hoeft inderdaad wat warmte en vrien delijkheid betrof niets te wenschen overge laten. Ook bet weer werkte daartoe zeer mede; het zonnetje saheen helder en vroolijk in de feestelijk versierde straten. Allerwege waar hel Koninklijke rijtuig met vier paarden bespannen voorbijreed, klonk luid hoerah- getroep en w'erdeu hoeden en zakdoeken ge zwaaid President Loubeb, die rechts naast den Koning zat, groette onophoudelijk vrien delijk lachend met zijn hoed. Tegenover hem zaten de prins van Wales en de hertog van Connaught. Ook het volgende rijtuig, waarin de lieer Delcassé plaats genomen had, werd met luid gejuich begroet, hetgeen dezen blijkbaar wel beviel. Minister Delcassé bracht gisterenmor gen een bezoek bij den minister van Buitenl. Zaken, den markies van Lansdovne, en had met dezen een lang onderhond. Presi dent Loubet ontving te half 12 het diploma tieke corps en daar bi ii had Delcassé een ge sprek met den Russischen gezant graaf Benckendorff. Over het bezoek van president Loubet in Londen wordt bericht, dat hij in de voor middag een bezoek bracht aan Windsor en daarna eene wapenschouwing tc Alderehob bewoonde over 16.000 man. troepen van alle wapens in tegenwoordigheid van den Koning, de Koningin en eeoi schitterend© staf officieren. Aan het diner-, dat gisteren door den minister van buitenlandsche zaken markies van Lansdowne gegeven werd ter eere van president Loubet, waren, mede tegenwoor dig de Frausche minister Delcassé, het corps diplomatique en verschillende Engelsche dig nitarissen. 9 Juli. Toou hij de woning van markies Lansdowne verliet, begaf de president zich naar Buckingham Palace, waar H.H. M.M. een gala-bal gaven ter zijner eere. De Ko ning ontving den president aan den ingang, de president gaf de Koningin den arm en de hooge personen gingen te zamen met hun gevolg door de danszalen. President Loubet, die niet aan het dansen deelnam, keerde om 1 uur 's nachts naar St. James jjalace terug. In da gisteren tc Londen gehouden vergadering van het comité van Britsche houders van Turksche schuld is een motie aangenomen, verklarende dat het voorstel van Babington Smith voordeeliger is voor do obligatiehouders dan het unificatie-ont werp. Het comité is niet gezind het unificatie-ontwerp aan te nemen in zijn tegenwoordigen vorm. maar met het oog op de goedkeuring van het ontwerp door den Sultan en op den steun, dien het van in vloedrijke zijd geniet in Frankrijk en Duitschland, raadt het comité don obligatie- houders aan rich er niet tegen te verzetten, onder voorbehoud dat sommige wijbigingen, welke liet comité aangeeft, daarin' worden aangebracht. Italië. Over de ziekte van den paus werd gister* morgen om half tien lust volgende bulletin uitgegeven De nacht ging vrij rustig voorbij,, ofschoon de paus geen herstellenden slaap heeft ge had. De polsslag is snel maar regelmatig. Dtf ademhaling is niet zoo vrij als gisterenavond. De toestand van, den paus laat geen. lang onderzoek toe, maar men kan oonstateeren, dat het proces in de Jong neiging toont te verloopen en dat tot op dit oogenblik het vocht in het borst vlieg niet weder schijnt op te t reden De toestand van den hoogen grijsaard kan ons echter niet tot gerustheid stemmen met he oog op deu staat van verslapping, die van t-ijd. tot tijd zich duidelijk doet gelden. (Geteekend) Lapponi. Manzoni. (11 uur voormiddags). Na de openbaarma king van het bulletin van half tien is het optimisme, dat sedert gisteren avond heersch- te, verminderd1. Men is opnieuw verontrust en de vrees neemt toe. Het. bulletin van 7 uur 25 ml* nuten 's avonds luidtDe dag verliep kalmt zonder aanvallen van zwakte. De polsslag is niet sneller en een weinig krachtiger. De ademhaling is rustig, de algemeen© toestand iets beter. (Geteokend) Lapponi, Mazzoni. Het gerucht loopt dat de toestand van defl Paus nog steeds hoogst ernstig is. De genees- heeren maken zich ongerust over het geheel' uitblijven van urine-afscheiding. De lijder wordt opgewonden, vertoont U-eken en van dofheid en slaapt van tijd tot tijd in. Men verzekert, dab de staatssecretaris, kar dinaal Rampolla, alle beschikkingen heeft gen nomen om, zoodia het oogenblik is gekomen* het Vatikaan te verlaten, omdat zijne funo- tie ophoudt met het overlijden van den paus. Zijne woning aan de Piazza Santa Maria ia reeds m gereedheid gebracht. De secretaris van den Camerlengo, kardi naal Oreglia, en de architect Schneider ziju begonnen overleg tc voeren omtrent de plaats^ waar het conclave zal worden gehouden. Op verlangen van de familie Peoei zal een consult gehouden worden met dr. Cartarelü uit Napels, die hedenavond komt. Morgen ochtend zal dit consult plaats hebben. Van heden wordt het volgend© bericht!' De Voce della Verita deelt onder voor behoud mode, dat bevestigd wordt, dat hei den morgen een. consult, gehouden zal wor den van de doctoren Lappon en Mazzoni niet twee andere geneesheeren. De toestand van deu pain is onveranderd. De lijder nam rust met betrekkelijke kalm te. De krachten zijn steeds uiterst zwak. Het. ia moeielijk, zioli een juist denkbeeld) te vormen uit de massa berichten die uit Rome komen. De correspondenten te Ilom van de groo te Parijsabe bladbit waarschuwen legen het overdreven optimisme dei laatste telegram* men. Zeker is des Pausen toestand verbeterd1;' maar, in vvelike mate? Het aftappen van vochtige stoffen heeft de onvermijdelijke verstikking voorkomen, maar deze stoffen zullen terugkeeren wegens de hooge jaren. Men neemt die grootste voorzorgen om l et verzweren idler wonde te voorkomen, zoo go* vaarlijjk voor grijsaards. In workelijtkeheid is de Paus nog slechts kunstmatig in leven 23 Roman van HENRY GRÉVILLE. Zij ziedde inwendig van drift. Aniouta, die bij dit gesprek tegenwoordig was, zou zich liefst dadelijk met de haar eigen kieechhead en bescheidenheid verwijderd hebben. Maai' bij lunar eerste poging, om stil weg te sluipen, was zij reeds door een veelbebeekeneud gebaad? van haar tante tot blijven genoodzaakt ge worden, em dus had rij alios mede aange hoord, met gebogen hoofd en een gezicht, dat veel meer droefheid uitdrukt*? datf~dat van do schuldige zelf. „Een gelegenheid als dezo zaJ zich niet licht meer voordoen," sprak de prinses, haar zelfbekeersching herwinnend. „Ik hoop, dat er tijdens mijn leven niet weór een nieuwe kierk gebouwd aal masten worden, en mijn erfgenamen. Zij zweeg. In de ruime eetzaal hoe rechte ecu benauwende stilte, alleen afgebroken door het rusteloos getik der pendule. „Ik geloof, juffrouw. hernam Daria, Paulowna, „dat iedbr ander in mijn plaats geheel anders zou handelen... Maai- nu ik pas tor eere van den God vtan genade en barmhartigheid dit gedenk tee ken heb opge richt, om Ham t© danken voor het belïoudl van zooveel mensdhenleveus, wil ik mij niet laten over boerse hen door een aandoening vair voor 't overige affiaszins gewet tigelen, toorn. Als n van uw kant. alle mogelijke pogingen in het werk stelt, oni mij uw plichtverzuim te doen vergeten, zal ik daartoe eveneens mijn best dtoen. U kunt gaan." Magdia verliet het vertrek, mieit fi ir opgehe ven hoofd en ten prooi aan al de monsters door de verbeelding der Grieken, in vrouwe lijke vormen gehuld. De belpediriii.' was cp zichzelf al smadelijk genoeg, maar Anicuta's tegenwoordigheid maakte die un duizend maal pijnlijker. Het was Aniouu, du- haar tante had opgestookt ton haai' zulke bitse en krenkende uitdrukkingen had doen bezi gen. Do smartelijke deernis, zoo duidelijk leesbaar op Aniouta's lief gelaat., was slechts een masker. Huichelarij en niets anders was de SJneekeude blik, door Aniouta tot de prin ses opgeheven, om deaw tot bedaren tc bren gen, loon haar drift het loppuint bereikt) scheen to hebben.... Haten valt sommigen zielen niet moeilijk en het is een onbe schrijfelijk genot, om aan dien haat de wraak toe te voegen, als men daar kans toe 7.tot... En waarom zou het niet kunnen? In de allereerste plaats moest Magda den Verloren tijd trachten in te halen. Het' met zooveel moeite ©n mrg door haar opge trokken ©ni jamirterlijtk ingestorte gebouw) moest opnieuw verrijzen De argelooze, niets kwaads vermoedende Aniouta deed haar zelf do middelen daartoe aan de hand,. Geheel onder den indriik van haar dank bare blijdschap, dat rij het hart van haar tante heroverd) had, meende liet jonge meisje veilig partij to mogen trokken van do toegeef lijke vriendelijkheid, waarvan zij dagelijks die bewijzen cuidiervond, om djo /zoo vurig hegeerde toestemming te verkrijgen tot het omdernemen van den bezwaart naait hdh graf van haar moeder, iets. waarnaar zij al jaren lang had verlangd. Do fout., door Magdia begaan in haar hoe danigheid als hoofd der huishouding, was zóó ernstig geweest., dat noch Matrioua, noch lwan thans eenig bezwaar zagen in Aniou ta's tijdelijke afwezigheid. Do Mamsolka was in ongenade gevallen en zou waarschijnlijk vooreerst nog wol in ongenade blijvm misschien wol voor goedl Zij werd thans hoog stens maar geduld en het minste of gering ste vergrijp werd haar door do prins»;» zeer kwalijk genomen. Aniouta kon gerust gaan. Nooit zou de gelegenheid gunstiger kunnen rijn. Toen zij, niet zonder inwendig van angst te trillen, haai' tante verlof vroeg, om zich naai' Mir te mogen begeven, sloeg Daria in 't eerst een toon van koel© hooghartigheid) aan. Dus wil je mij maar alleen laten?" sprak rij met verpletterende bedaardheid. „Neen, tante, ik blijf bij u. Laten wij er niet meer over praten antwoordde het meis je met tranen in de oogen. De prinses trok haar naar zich toe en om helsde haar met innige tecderheid „Ik luudl ongelijk." be kende rij., in epml spontane opwelling van berouw. ,,Ik had je uit eigen beweging al lang eens naar Mir moeten sturen, om je landgoed te zien on t© bidden op het graf van je moeder Je "bbfnlt er nog nooit geweest, in al den, tijd, dat ik je bij mij heb en je bent nu meerderjarig. .To moet je noodzakelijk eens te Mir vertoornen je welbegrepen belang ©ischt dit Ik kan liet mij zelf uiot, vergeven, dat ik daar niet eer der aan gedacht heb. Je kunt Dinsdag ver trekken en zoolang wegblijven als noodig is." „Drie dagen is lang genoeg", sprak Aniou ta met een kleur van blijdschap Daria glimlacht©. „Zou je denken, gmnd bezit ster in den jdop? Als je maar eerst eems jo kleinen'neiis in j« eigen zaken hebt gestoken, zal jo eens zien, diat alles niet zoo vlug gaat, als jo nu meent- Jo moet jezelf vooral den noodügen tijd gunnen, maar vergeet niet, dat ik je héél erg1 missen on vurig naar jo terugkomst verlan gen zal." „Ik zal zoo gauw 'mogelijk terugkomen," beloofde helt jonge meisje, die haar blijd schap niet openüjk durfde uiten. „U moet uiet zoo verdrietig kijken, tantetje: als u dat doet, kan ik niet. van u weggaan." Darin omhelsde haar lang ©n t eed er Zij hield zielsveel van Aniouta, die haar alft door den hemd! was toegezonden, om de leem te in haar eenzaam bestaan aan te vuiten). Zij had haar liever dan iemand anders ber' wereldwat zou haar leven gloed en kleur loos zijn zonder dat kind 1 Zij overlaadde Aniouta met. g scheuken en met liefkoozingeu. Zij gaf haar zelfs twee prachtige paardoni, onder voor- wendbel, dat zij op Mir niet anders dan op gezette, voorwereldlijke dienen zou vinden een voorstelling, die zeer zeker niet van over drijving viel vrij t« püeten. maar waarin toch een kleine kern van waarheicï school. Toen Aniouta wegreed lwan zat op den bok naast den koetsier was haar zakdoek nat van tranen. Die van Daria was niet vod droger De prinses oogdfe liet rijtuig zoo Tang mogelijk na. en keer do zich toten om. Achter haar stonden Matrioua en Magda. die beiden getuigen waren geweest van het afscheid t.uo- sehen Aniouta en haar tante. Matrioua leun de op haar twee stekken en groote tranen biggelden langs haar gerimpeld»» wangen, Magda's gelaat was strak en ernstig. „Ga met mij mee. Matriona," sprak d© prinses, „wij hebben elkaar heel wat to zeg gen. Laat ik u niiefc ophouden van uw bezig heden, juffrouw Roix." Matriona volgde haar meestere» naar hef boudoir, waar alle meer intiene aangelegen heden gewoonlijk behandeld werden Magdsi liet haar grooten sleutelbos klingelen en ging naar dc provisiekamer om tc zien, wat daar ontbrak. Dat er suiker of koffie t - kort) kwam. zou haar nooit wosr gebeuren Zij1 fcouj liever geheele zakken vol laten opeten doccj de muizen, die in groote getale het oud© huis bevodktn. Een half uur later sloot zij de deur vmu bïnH non af, waarna rij zich afzonderde in een klein hoekje, door middel van een zwart gor dijn en eeniige spijkers van het overige gé- «Delte van 't vertrek afgescheiden. Dit. wan haar heiligdom, waar zij rich in het fotogra- foenen placht te oefenen, als zij daartoe tijd kon vinden. Zij dineerde gezamenlijk met de prinnee. Toen zij van tafel opstond, verzocht Darial liajir, wait op de piano te spelen. Zwijgamd voldeed die Mamsolka aan he# haar gedane verzoek. Zij spoedde een, uur lang!, maar niet zoo mooi als anders. „Ik dank u. juffrouw," zeide dc prfnse*- „U kunt gaan." Magda boog en verliet hief, vertrek. Drie dagen later worden dé sleutels tij delijk weer aan Matriona gegeven, oratdatj juffrouw Rox overdag met de prinses uit rijden gjng en haar 's avonds Franscho ro mans moest voorlezen. Wordt vervólgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1903 | | pagina 1