Hf6."
Jaargang»
Donderdag 9 Juli 1903.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
MAMSELKA.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS
Par 8 maanden voor Amersfoort f 1.25.
Idem franco per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers- O.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met nitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 nur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C».
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN
Van 1-tB regels f,0/
Elke regel meer
Groote letters naar plaatsrnimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeeliae bepl w
het herhaald adverteeren in dit Blad^blj 'abonftöfiratr
cironlaire, bevattende de voorwaarden, wordt op'tffti
toegezonden.
Kennisgeving.
De Burgemeester van Amersfoort,
Brengt ter kennis van ile ingezetenen dezer
gemeente, dat het door den Directeur van 's rijks
directe belastingen enz. te Amsterdam execu
toir verklaard kohier no. 1 van de belasting op
bedrijfs- en andere inkomsten over het dienst
jaar 1903/1904 aan den Ontvanger van 's rijks
directe belastingen alhier is ter 'hand gesteld,
aan wien ieder verplicht is zijnen aanslag op
den bij de wet bepaalden voet te voldoen.
Gedaan en op de daarvoor gebruikelijke plaat-
een aangeplakt, te Amersfoort, den 8. Juli 1903.
De 'Burgemeester voornoemd,
WULFHEKS.
Politiek Overzicht
Belgisch Congo en Engeland.
Gisteren heeft de Belgische Kamer de
motie aangenomen, die het besluit is van de in
de vorige week gevoerde debatten over de be
schuldigingen, die inzonderheid van Eugel-
aohe zijde zijn ingebracht tegen den Congo-
sitanf. De motie spreekt, in overeen stemming
met dc rogeering. heb vertrouwen uit in do
mo.eele en voortdurende ontwikkeling van
den Congostaat onder de hoede van Koning
Leopold. De aanneming van deze motie is
geschied met 91 tegen 35 stemmen (terwijl
zeven leden afwezig waren). Uit de verhou
ding der stemmen blijikt, dat de stemming
niet. eene geweest is van rechterzijde tegen
linkerzijde de liberalen, hebben zich ditmaal
bij de meerderheid gevoegd.
T>it votum van de Belgische Kamer kan
worden beschouwd als een antwoord op het
b^s'uit van het Britsche lagerhuis, dat in
zijne zitting van 20 Mei jl. met groote meer
derheid eene motie aannam, uit den boezem
van het huis voorgesteld, maar die door de
regeering was aanvaard. Deze motie noodigit
de Engel salie regeering uit, zich in betrek
king te stellen met de regeeringen der overige
staten, die de Berlijn sche akte hebben on-
dert eekend. om te beoordeel en of de vrije
Congostaat niet tc kort geschoten is in de
verplichtingen, die deze akte hem oplegde.
De Congostaat wordt namelijk beschuldigd
de inlanders met onmenschelijkheid behan
deld te hebben en op zijn gebied handels-
monopoliën te hebben verleend, die den vrijen
ruilhandel praktisch waardeloos maken.
Het „Bulletin offioiel de 1 Etat du Congo"
hoeft op deze beschuldigingen geantwoord.
I)it rcjgcenngsorgaau stelt in de eerste plaats
vast, dat do Congo staat niet is opgericht door
con besluit van de bijt de Berlijnsohe akte
betrokken staten en dus niet door hen kan
worden opgeheven. Feitelijk en rechtens be
stond deze staat vóór de conferentie van Ber
lijn vóór 1885 was hij gesticht door den
Koning der Belgen krachtens de prioriteit van
zijne nederzettingen in het Congogebied, en
wel buiten de geldelijke of andere tusschen-
komst van de bedoelde staten. Onder den
naam van „Association internationale du
Congo", dien de Congostaat toen droeg, had
hij met die staten overeenkomsten gesloten
op voet. van gelijkheid, alvorens in te stem
men met de op de Berlijnsohe conferentie
ondorteckonde conventie, en die instem
ming zelve, gegeven uit eigen souvereine be
weging, hield eene bevestiging in van zijn
vóórbestaan als staat, ingevolge de bepalin
gen van art. 37 der akte.
Het „Bulletin" geeft ver-volgens een ant
woord op de beschuldiging der vestiging in
het Congogebied van monopoliën, die de han
delsvrijheid belemmeren. Het zegt, dat men
moet onderscheiden tusschen do vrijheid van
den ruilhandel, die door stellige voorschrif
ten op het gebied v<an den Congostaat is ver
zekerd, en het. absolute recht van den Staat
om zich de heerlooze gronden te verzekeren,
„een beginsel opgenomen in de wetboeken
van alle beschaafde volken en erkend door
alle koloniale wetgevingen." Het voegt daar
aan toe: „Het gevolg van dit beginsel wil
zeggen het recht voor den staat om ten mees
ten algemeenen nutte te beschikken over de
gronden, waarvan hij den eigendom heeft.
De akte van Berlijn heeft in liaren tekst of
in hare pretokollen noch het eigendomsrecht,
hetzij van bijzondere personen, hetzij) van de
gemeenschap, noch de vrije uitoefening van
het gebruik van dat recht, noch de uitwer
king daarvan beperkt. De handelsvrijheid,
gelijk die is omschreven, sluit in 't minst
niet het eigendomsrecht uit, daar deze niet
een „Itandelsnionopolie" is van de soort van
die welke de Berlijnsohe akte verbiedt."
Overigens hebben alle staten, die bezittin
gen hebben in de streek der handelsvrijheid
in Afrika Frankrijk, Duitschland, Groot-
Bnttannië en Portugal dezelfde gevolgen
gegeven aan het beginsel krachtens hetwelk
d? heerlooze gronden tot het domein behoo-
ren Het aan de „Imperial British East
Africa company" in Uganda verleende oc
trooi verbiedt haar eenig monopolie te ver-
leeoien, maar staat liaar het recht toe gron
den af te staan, tijdelijk of eeuwigdurend. En
nadat het' Britsche protectoraat voor deze
maatschappij in de plaats gekomen was, werd
het vraagstuk dor heerlooze gronden zoodanig
geregeld, dat de bijzondere commissaris van
de Kroon, de heer H. H. Johnson, in zijn
rapport van 27 April 1900 kou schrijven
,,Het bezit van een groot deel van hot rijk
van Uganda is gewaarborgd aan de inlan
ders, die er op gevestigd zijuhet overige
gebied, daaronder begrepen de bosschen, is
nu bij. verdrag overgedragen aan de Kroon,
ten name van het bestuur van het protecto
raat.'
Wat de wreedheden tegen de inlanders be
treft, die aan den Congostaat ten laste ge
legd worden, erkent deze' officieele verdedi
ger, dat zulke daden hebben plaats gelhad;
maai- hij voegt er bij, dat de bedrijvers door
de rechtbanken zijn gestraft. Dat antwoord
zal in Engeland misschien niet als afdoende
beschouwd worden; maar aan den anderen
kant moet niet worden vergeten, dat die be-
scliulclf^ingen niet al te ernstig zijn op te vat
ten. In dat opzicht is er zeker in den Congo
staat gezondigd, maar of daar meer zouden
bedreven ziju dan in dat deel van Afrika,
dat bestuurd wordt naar de begrippen van
Chamberlain en Rhodes, is eene andere vraag.
De caoutchouc-handelaars te Liverpool zou
den die grieven wel met te berde gebracht
hebben, als het. hen niet zoo ergerde, dat de
handel in dit gewichtige koloniale product,
dank zij de bemoeiingen der regeoring van
den Congostaat, meer en meer zich naar Ant
werpen verplaatst.
Het hoofdpunt in den Engelschen
aanval tegen de schepping van Koning
Leopold van België is van commerciee-
leu aard. De Engelschen, beweren, dat. de in
den Congostaat uitgegeven monopoliën de
Berlijusche akte schendenLeopold II en
zijue raadslieden betwisten dit.
Over deze strijdvraag kan men verschil
lend oordeelen. Wat echter ook wel in aan
merking mag worden genomen, is de jaren
lange arbeid, dien men zich in België heeft ge
troost om de zaken in den Congostaat aan
den gang te brengen. Na een arbeid van meer
dan twintig jaren neemt de handelsbeweging
in het meer dan 2 Millioen KM2, omvattende
koloniale gebied een steeds grootere vlucht.
Naast 11 buitenlandsche maatschappijen, zijn
in België 48 maatschappijen met 136 mil
lioen francs kapitaal bij dc ondernemingen
in het Congogebied betrokken. Het is ver
klaarbaar, dat men in België niet gezind is,
zich de vruchten van dezen arbeid, die groote
offers aan menschenlevens, geestkracht en
kapitaal heeft gevorderd, te laten ontne
men.
Dat onder duo omstandigheden de Belgi
sch© vertegenwoordiging hare stem heeft doen
hooren ten gunste, der bestuurders va.n den
Congostaat, is niet, meer dam natuurlijk. In-
tusschen verdient ook de ardlare zijde van
de kwest ie de aandacht, en moet er ojwor
den gewezen, dat het. niet Engeland alleen
is, dat dk» beschuldigingen togen deu Congo
staat uitspreekt. Die beschuldigingen vinden
ook ela ra weerklank, fen bewijze daarvan
halen wij aan de, Koln. Ztg., die zich enkele
dagen geleden aldlus uitgiet:
„Tn België heeft het handelsbelang natuur
lijk den voorrang op alle overige overwegin
gen. Sedert de praktische uitvoering van de
domanial© politiek hebben breede massa's der
bevolking hun geld in Congo-ondernemingeu
gestoken. Het geheele stelsel staat en valt
met de, mogelijkheid! van de gedwongen in
vordert ng van caoutohoank. Vroeger waren er
in Belgie ook buiten dë rijen der socialisten
en radicalen talrijke personen en bladen, die
het „systeem' bestredenthans echter
heerscht er bij de liberalen en clericalen een
stemmigheid om het te handhaven. De
wreedheden, welker lijst de afgevaardigden
Vanldlervelde en Lorand opfrischten 'n aan
vulden, maken geen indruk meer op oe
Belgische burgers. Bereidwillig slikken zij
bet beeld der feiten, dat de Congo-regeering
hen voorstelt, en gelooven aan de naieve
bewering, dat bet buitenland met nijd op
den Congostaat. ziet. Onder dezo om stand ig-
bct.en, zal liet. een harden strijd kosten, de
logeering van den Congostaat tv beiwegen,
zich aan een "scheidsgerecht te onderwerpen.
Maar w, mogen hopen, dat de mogendheden
stand zullen houden, om een einde te maken
aan een toestand, die niet minder schandelijk
is dan de .slavenjachten voor Amerika, waar
aan ziji omstreeks honderd jaar geleden met
krachtige hand in Midden-Afrika halt gebo
den hebben".
BelgiS.
De vertegenwoordigers der Suikercon-
fc rem tie van Rusland, Oostenrijk, Duitsch
land, Frankrijk, België en Nederland,
namen in de gisteren gehouden conferentie
besluiten, die ten dool bobben te verhinde
ren, dat de Engelsche markt wordt over
stroomd. I)e uitvoer zal beperkt worden tot
het gemiddelde van de laatste jaren. Een
contingent zal vastgesteld worden door elk
der landen, die <aan de onderteekening deel
namen.
De duur dor conventie zal gelijk zijn aan
die der internationale Brusselsche conventie.
Dcor *deze cartel, die aan de goedkeuring on
derworpen is der belanghebbende landen, ho
pen de fabrikanten de tegenwoordige prijzen
in Europa te kunnen handhaven en den prijs
op de Engelsche markt to kunnen doen stij
gen met 1 of 2 francs
In antwoord op eene interpellatie van de
liberale afgevaardigden Müllendorff en, Neu-
jean over den voorgenomen bouw van den
nieuwen spoorweg tussohen Leuven en
aken, deelde minister Liebaert mede, dat
Vi© nieuwe lijn over Tongeren en Visé zal
leiden. De reis tusschen Ostende en Aken zou
daardoor ruim twee uren bekort worden.
Deze nieuwe lijm, was noodig om het inter
nationale verkeer in België te behouden.
Engeland.
De ontvangst van President Loubeti in
Londen hoeft inderdaad wat warmte en vrien
delijkheid betrof niets te wenschen overge
laten. Ook bet weer werkte daartoe zeer
mede; het zonnetje saheen helder en vroolijk
in de feestelijk versierde straten. Allerwege
waar hel Koninklijke rijtuig met vier paarden
bespannen voorbijreed, klonk luid hoerah-
getroep en w'erdeu hoeden en zakdoeken ge
zwaaid President Loubeb, die rechts naast
den Koning zat, groette onophoudelijk vrien
delijk lachend met zijn hoed. Tegenover
hem zaten de prins van Wales en de hertog
van Connaught. Ook het volgende rijtuig,
waarin de lieer Delcassé plaats genomen had,
werd met luid gejuich begroet, hetgeen dezen
blijkbaar wel beviel.
Minister Delcassé bracht gisterenmor
gen een bezoek bij den minister van Buitenl.
Zaken, den markies van Lansdovne, en
had met dezen een lang onderhond. Presi
dent Loubet ontving te half 12 het diploma
tieke corps en daar bi ii had Delcassé een ge
sprek met den Russischen gezant
graaf Benckendorff.
Over het bezoek van president Loubet in
Londen wordt bericht, dat hij in de voor
middag een bezoek bracht aan Windsor en
daarna eene wapenschouwing tc Alderehob
bewoonde over 16.000 man. troepen van
alle wapens in tegenwoordigheid van den
Koning, de Koningin en eeoi schitterend©
staf officieren.
Aan het diner-, dat gisteren door den
minister van buitenlandsche zaken markies
van Lansdowne gegeven werd ter eere van
president Loubet, waren, mede tegenwoor
dig de Frausche minister Delcassé, het corps
diplomatique en verschillende Engelsche dig
nitarissen.
9 Juli. Toou hij de woning van markies
Lansdowne verliet, begaf de president zich
naar Buckingham Palace, waar H.H. M.M.
een gala-bal gaven ter zijner eere. De Ko
ning ontving den president aan den ingang,
de president gaf de Koningin den arm en de
hooge personen gingen te zamen met hun
gevolg door de danszalen. President Loubet,
die niet aan het dansen deelnam, keerde
om 1 uur 's nachts naar St. James jjalace
terug.
In da gisteren tc Londen gehouden
vergadering van het comité van Britsche
houders van Turksche schuld is een motie
aangenomen, verklarende dat het voorstel
van Babington Smith voordeeliger is voor
do obligatiehouders dan het unificatie-ont
werp. Het comité is niet gezind het
unificatie-ontwerp aan te nemen in zijn
tegenwoordigen vorm. maar met het oog op
de goedkeuring van het ontwerp door den
Sultan en op den steun, dien het van in
vloedrijke zijd geniet in Frankrijk en
Duitschland, raadt het comité don obligatie-
houders aan rich er niet tegen te verzetten,
onder voorbehoud dat sommige wijbigingen,
welke liet comité aangeeft, daarin' worden
aangebracht.
Italië.
Over de ziekte van den paus werd gister*
morgen om half tien lust volgende bulletin
uitgegeven
De nacht ging vrij rustig voorbij,, ofschoon
de paus geen herstellenden slaap heeft ge
had. De polsslag is snel maar regelmatig. Dtf
ademhaling is niet zoo vrij als gisterenavond.
De toestand van, den paus laat geen. lang
onderzoek toe, maar men kan oonstateeren,
dat het proces in de Jong neiging toont te
verloopen en dat tot op dit oogenblik het
vocht in het borst vlieg niet weder schijnt op te
t reden De toestand van den hoogen grijsaard
kan ons echter niet tot gerustheid stemmen
met he oog op deu staat van verslapping,
die van t-ijd. tot tijd zich duidelijk doet
gelden. (Geteekend) Lapponi. Manzoni.
(11 uur voormiddags). Na de openbaarma
king van het bulletin van half tien is het
optimisme, dat sedert gisteren avond heersch-
te, verminderd1. Men is opnieuw verontrust
en de vrees neemt toe.
Het. bulletin van 7 uur 25 ml*
nuten 's avonds luidtDe dag verliep kalmt
zonder aanvallen van zwakte. De polsslag
is niet sneller en een weinig krachtiger. De
ademhaling is rustig, de algemeen© toestand
iets beter.
(Geteokend) Lapponi, Mazzoni.
Het gerucht loopt dat de toestand van defl
Paus nog steeds hoogst ernstig is. De genees-
heeren maken zich ongerust over het geheel'
uitblijven van urine-afscheiding. De lijder
wordt opgewonden, vertoont U-eken en van
dofheid en slaapt van tijd tot tijd in.
Men verzekert, dab de staatssecretaris, kar
dinaal Rampolla, alle beschikkingen heeft gen
nomen om, zoodia het oogenblik is gekomen*
het Vatikaan te verlaten, omdat zijne funo-
tie ophoudt met het overlijden van den paus.
Zijne woning aan de Piazza Santa Maria ia
reeds m gereedheid gebracht.
De secretaris van den Camerlengo, kardi
naal Oreglia, en de architect Schneider ziju
begonnen overleg tc voeren omtrent de plaats^
waar het conclave zal worden gehouden.
Op verlangen van de familie Peoei zal een
consult gehouden worden met dr. Cartarelü
uit Napels, die hedenavond komt. Morgen
ochtend zal dit consult plaats hebben.
Van heden wordt het volgend© bericht!'
De Voce della Verita deelt onder voor
behoud mode, dat bevestigd wordt, dat hei
den morgen een. consult, gehouden zal wor
den van de doctoren Lappon en Mazzoni
niet twee andere geneesheeren.
De toestand van deu pain is onveranderd.
De lijder nam rust met betrekkelijke kalm
te. De krachten zijn steeds uiterst zwak.
Het. ia moeielijk, zioli een juist denkbeeld)
te vormen uit de massa berichten die uit
Rome komen.
De correspondenten te Ilom van de groo
te Parijsabe bladbit waarschuwen legen het
overdreven optimisme dei laatste telegram*
men.
Zeker is des Pausen toestand verbeterd1;'
maar, in vvelike mate?
Het aftappen van vochtige stoffen heeft
de onvermijdelijke verstikking voorkomen,
maar deze stoffen zullen terugkeeren wegens
de hooge jaren.
Men neemt die grootste voorzorgen om l et
verzweren idler wonde te voorkomen, zoo go*
vaarlijjk voor grijsaards. In workelijtkeheid is
de Paus nog slechts kunstmatig in leven
23 Roman van
HENRY GRÉVILLE.
Zij ziedde inwendig van drift. Aniouta, die
bij dit gesprek tegenwoordig was, zou zich
liefst dadelijk met de haar eigen kieechhead
en bescheidenheid verwijderd hebben. Maai'
bij lunar eerste poging, om stil weg te sluipen,
was zij reeds door een veelbebeekeneud gebaad?
van haar tante tot blijven genoodzaakt ge
worden, em dus had rij alios mede aange
hoord, met gebogen hoofd en een gezicht, dat
veel meer droefheid uitdrukt*? datf~dat van
do schuldige zelf.
„Een gelegenheid als dezo zaJ zich niet
licht meer voordoen," sprak de prinses, haar
zelfbekeersching herwinnend. „Ik hoop, dat
er tijdens mijn leven niet weór een nieuwe
kierk gebouwd aal masten worden, en mijn
erfgenamen.
Zij zweeg. In de ruime eetzaal hoe rechte
ecu benauwende stilte, alleen afgebroken door
het rusteloos getik der pendule.
„Ik geloof, juffrouw. hernam Daria,
Paulowna, „dat iedbr ander in mijn plaats
geheel anders zou handelen... Maai- nu ik
pas tor eere van den God vtan genade en
barmhartigheid dit gedenk tee ken heb opge
richt, om Ham t© danken voor het belïoudl
van zooveel mensdhenleveus, wil ik mij niet
laten over boerse hen door een aandoening vair
voor 't overige affiaszins gewet tigelen, toorn.
Als n van uw kant. alle mogelijke pogingen
in het werk stelt, oni mij uw plichtverzuim
te doen vergeten, zal ik daartoe eveneens
mijn best dtoen. U kunt gaan."
Magdia verliet het vertrek, mieit fi ir opgehe
ven hoofd en ten prooi aan al de monsters
door de verbeelding der Grieken, in vrouwe
lijke vormen gehuld. De belpediriii.' was cp
zichzelf al smadelijk genoeg, maar Anicuta's
tegenwoordigheid maakte die un duizend
maal pijnlijker. Het was Aniouu, du- haar
tante had opgestookt ton haai' zulke bitse
en krenkende uitdrukkingen had doen bezi
gen. Do smartelijke deernis, zoo duidelijk
leesbaar op Aniouta's lief gelaat., was slechts
een masker. Huichelarij en niets anders was
de SJneekeude blik, door Aniouta tot de prin
ses opgeheven, om deaw tot bedaren tc bren
gen, loon haar drift het loppuint bereikt)
scheen to hebben.... Haten valt sommigen
zielen niet moeilijk en het is een onbe
schrijfelijk genot, om aan dien haat de wraak
toe te voegen, als men daar kans toe 7.tot...
En waarom zou het niet kunnen?
In de allereerste plaats moest Magda den
Verloren tijd trachten in te halen. Het'
met zooveel moeite ©n mrg door haar opge
trokken ©ni jamirterlijtk ingestorte gebouw)
moest opnieuw verrijzen
De argelooze, niets kwaads vermoedende
Aniouta deed haar zelf do middelen daartoe
aan de hand,.
Geheel onder den indriik van haar dank
bare blijdschap, dat rij het hart van haar
tante heroverd) had, meende liet jonge meisje
veilig partij to mogen trokken van do toegeef
lijke vriendelijkheid, waarvan zij dagelijks
die bewijzen cuidiervond, om djo /zoo vurig
hegeerde toestemming te verkrijgen tot het
omdernemen van den bezwaart naait hdh
graf van haar moeder, iets. waarnaar zij al
jaren lang had verlangd.
Do fout., door Magdia begaan in haar hoe
danigheid als hoofd der huishouding, was
zóó ernstig geweest., dat noch Matrioua, noch
lwan thans eenig bezwaar zagen in Aniou
ta's tijdelijke afwezigheid. Do Mamsolka was
in ongenade gevallen en zou waarschijnlijk
vooreerst nog wol in ongenade blijvm
misschien wol voor goedl Zij werd thans hoog
stens maar geduld en het minste of gering
ste vergrijp werd haar door do prins»;» zeer
kwalijk genomen. Aniouta kon gerust gaan.
Nooit zou de gelegenheid gunstiger kunnen
rijn.
Toen zij, niet zonder inwendig van angst
te trillen, haai' tante verlof vroeg, om zich
naai' Mir te mogen begeven, sloeg Daria in
't eerst een toon van koel© hooghartigheid)
aan.
Dus wil je mij maar alleen laten?" sprak
rij met verpletterende bedaardheid.
„Neen, tante, ik blijf bij u. Laten wij er
niet meer over praten antwoordde het meis
je met tranen in de oogen.
De prinses trok haar naar zich toe en om
helsde haar met innige tecderheid
„Ik luudl ongelijk." be kende rij., in epml
spontane opwelling van berouw. ,,Ik had je
uit eigen beweging al lang eens naar Mir
moeten sturen, om je landgoed te zien on t©
bidden op het graf van je moeder Je "bbfnlt
er nog nooit geweest, in al den, tijd, dat ik je
bij mij heb en je bent nu meerderjarig. .To
moet je noodzakelijk eens te Mir vertoornen
je welbegrepen belang ©ischt dit Ik kan liet
mij zelf uiot, vergeven, dat ik daar niet eer
der aan gedacht heb. Je kunt Dinsdag ver
trekken en zoolang wegblijven als noodig is."
„Drie dagen is lang genoeg", sprak Aniou
ta met een kleur van blijdschap
Daria glimlacht©.
„Zou je denken, gmnd bezit ster in den
jdop? Als je maar eerst eems jo kleinen'neiis
in j« eigen zaken hebt gestoken, zal jo eens
zien, diat alles niet zoo vlug gaat, als jo nu
meent- Jo moet jezelf vooral den noodügen tijd
gunnen, maar vergeet niet, dat ik je héél erg1
missen on vurig naar jo terugkomst verlan
gen zal."
„Ik zal zoo gauw 'mogelijk terugkomen,"
beloofde helt jonge meisje, die haar blijd
schap niet openüjk durfde uiten. „U moet
uiet zoo verdrietig kijken, tantetje: als u
dat doet, kan ik niet. van u weggaan."
Darin omhelsde haar lang ©n t eed er Zij
hield zielsveel van Aniouta, die haar alft
door den hemd! was toegezonden, om de leem
te in haar eenzaam bestaan aan te vuiten).
Zij had haar liever dan iemand anders ber'
wereldwat zou haar leven gloed en kleur
loos zijn zonder dat kind 1
Zij overlaadde Aniouta met. g
scheuken en met liefkoozingeu. Zij gaf haar
zelfs twee prachtige paardoni, onder voor-
wendbel, dat zij op Mir niet anders dan op
gezette, voorwereldlijke dienen zou vinden
een voorstelling, die zeer zeker niet van over
drijving viel vrij t« püeten. maar waarin
toch een kleine kern van waarheicï school.
Toen Aniouta wegreed lwan zat op den
bok naast den koetsier was haar zakdoek
nat van tranen. Die van Daria was niet vod
droger De prinses oogdfe liet rijtuig zoo Tang
mogelijk na. en keer do zich toten om. Achter
haar stonden Matrioua en Magda. die beiden
getuigen waren geweest van het afscheid t.uo-
sehen Aniouta en haar tante. Matrioua leun
de op haar twee stekken en groote tranen
biggelden langs haar gerimpeld»» wangen,
Magda's gelaat was strak en ernstig.
„Ga met mij mee. Matriona," sprak d©
prinses, „wij hebben elkaar heel wat to zeg
gen. Laat ik u niiefc ophouden van uw bezig
heden, juffrouw Roix."
Matriona volgde haar meestere» naar hef
boudoir, waar alle meer intiene aangelegen
heden gewoonlijk behandeld werden Magdsi
liet haar grooten sleutelbos klingelen en ging
naar dc provisiekamer om tc zien, wat daar
ontbrak. Dat er suiker of koffie t - kort)
kwam. zou haar nooit wosr gebeuren Zij1 fcouj
liever geheele zakken vol laten opeten doccj
de muizen, die in groote getale het oud©
huis bevodktn.
Een half uur later sloot zij de deur vmu bïnH
non af, waarna rij zich afzonderde in een
klein hoekje, door middel van een zwart gor
dijn en eeniige spijkers van het overige gé-
«Delte van 't vertrek afgescheiden. Dit. wan
haar heiligdom, waar zij rich in het fotogra-
foenen placht te oefenen, als zij daartoe tijd
kon vinden.
Zij dineerde gezamenlijk met de prinnee.
Toen zij van tafel opstond, verzocht Darial
liajir, wait op de piano te spelen.
Zwijgamd voldeed die Mamsolka aan he#
haar gedane verzoek. Zij spoedde een, uur lang!,
maar niet zoo mooi als anders.
„Ik dank u. juffrouw," zeide dc prfnse*-
„U kunt gaan."
Magda boog en verliet hief, vertrek.
Drie dagen later worden dé sleutels tij
delijk weer aan Matriona gegeven, oratdatj
juffrouw Rox overdag met de prinses uit
rijden gjng en haar 's avonds Franscho ro
mans moest voorlezen.
Wordt vervólgd.