HT°. 61. Eerste Blad.
3de Jaargang,
Maandag 31 Augustus 1903.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
,;'t Was maar 'n Model."
mStOOKTSEH DflBBLflPJ
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.29.
Idem franco per post. - 1.75.
Afzonderlijke nummers0.05.
Deze Courant verschjjnfc Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 nur
's morgens bij do Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VA'LKHOFF Co.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PBIJS DEK ADVEBTENXISN
Van 1-—5 regel»St®
Elke regel meer0.15.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht.
Ue crisis in Hongarije.
De Hongaarse be regeeringscrisis is nog
altijd; geen staip dichter gekomen bij hare
oplossing. De Keizer is eergisteren naar Wee-
nen teruggekeerd!, om Koning Eduard van
Engeland te ontvangen. Eene beslissing heeft
hij niet genomen, en dat werd ook niet ver
wacht. Slechts in zóó verre is er Van de
audientiën, die aan de Hongaarsche staats
lieden verleend werden, een resultaat te ver
meiden, dat in deze audientiën niet alleen
de Kroon over de wenscben van de Hon
gaarsche partijen werdi ingelicht, maar ook
de partijen over de ernstige bezwaren, die
aan de vervulling van hare weuschen biji :e
Kroon in den weg staan, bezwaren, die
men 111 Hongarije aanmerkelijk sohijpit to
hebben onderschat. Voor het, overige zat
men geduldl moeten oefenen tot den llen
«September, wanneer de Kcizer-Koning weer
te Budapest komtmisschien zal dan de
beslissing genomen kunnen worden, die de
crisis beëindigt.
Dé crisis in Hongarije, ernstig op zrioh.
zelf, wordt nog veel ernstiger, wanneer men
denkt aan den terugslag, dien de oplossing
van deze crisis moet hebben op de zaken in
de ancfere rijiksholft, Oostenrijk- De opposi
tie in Hongarije, door het tot dusver behaal
de succes overmoedig geworden, cdscht cou-
cessiën, welker invloed zich niet bepaalt tot
het eigen land. maar die do verb aiding ra.-
ken tussohen Oostenrijk en Hongarije 011
de vraag doen rijden of, als daaraan wordt
voldaan, de monarchie Oostenrijk-HJongarije
nog verder op den tegenwoordige® voet kan
Voortbestaan.
Eeon Duitsoh-Boheemsohi lid van 'dén Oos-
tenrijikschen rijksraad, dr. Schtiokor, onver
dacht voorstander van dé bestendiging Van
bet in 1867 gesloten compromis, dóeifc aldus
zijne waarschuwende stem hooron tegen1 toe-
geve® nde eischen van die Hongaarsche
oppositie ^eelv 01 oer werkelijk, zooals men
zegt, wordt' "?*.g?geven aan die Hongaarsdhe
pogingen tot afscheiding en de ecnheidl van
het Oostenrijjksch-Hongaarsche leger ten gun
ste van een zelfstandig Hongaarseh leger
verbroken wordt, wanneer verder in econo
misch opzicht steeds meer wordt gestreefd
naar dé afsluiting van do Hongaarsche markt
voor de producten van de Oosteurijksche
grond en inaustne, en aan deze eisohen wordt
toegegeven, dan volgen hieruit noodwendig
tweeërlei zakenVooreerst gaat de positie,
die Oostenrijk-Kongarije thans inneemt als
groote mogendheid en die thans nog slechts
berust op het uit ééne handl georganiseerde
leger, verloren. In de tweede plaats is het
ondenkbaar, van de Oosteurijksche rijlkshelft,
ook al ware zij innerlijk nog zoo oneenig en
verdeeld, te vergen dat zij, dé tegenwoordige
vernouding tot Hongarije zal voortzetten
terwijl de grondslag daarvan is verplaatst,
en dén xiOngaarsohen droom der oppermacht
zal helpen verwezenlijken, door eene bijdra>-
ge van 66 pet. op te brengen, tot bestrijding
der kosten vaan de gemeenschappelijke huis
houding". Op grond daarvan wekt. deze
Sokr. Oostenrijk op, om dc Hongaarsche
eischen be weerstaan. Hijl zegt:
„Wanneer het wachtwoord moet worden
„Los van Hongarije", dan moeten, de par
tijen in den Oostcnrijkschen rijksraad eens
gezind er naar streven die instellingen tot
stand te brengen, die ons de zelfstandigheid
verzekeren en ons voor de onderwerping
aan het eigenmachtige dictaat van Hon
garije bewaren. Tegenover een eensgezind,
onder nationale vlag maroheerend Honga
rije kan slechts een krachtig georganiseerd,
de liefde voor het gemeenschappelijke vader
land als zijpe banier erkennend Oostenrijk
zegevierend optreden en de overwegende
stelling die het toekomt tegenover Honga
rije, maar ook zijne beteekenis in het Euro-
peesche statenverband. indien al niet meer
als groote mogendheid, dan toch als begee-
renswaardig bondgenoot bewaren."
Het is aan ernstigen twijfel onderhevig,
of deze waarschuwende stem om in Oosten
rijk in aaneensluiting kracht, t-e zoeken te
genover het streven van Hongarije, gehoor
zal vinden. Een paar dagen geleden hebben
wij er reeds op gewezen, dat de middelpunt
vliedende krachten in Oostenrijk in het
door de Hongaarsche oppositie behaalde
succes eene aanleiding hebben gevonden om
de vraag op te werpen, of zij hunne hou
ding niet moeten wijzigen en de lcgerkwesti©
niet ook moeten aangrijpen als een middel
om gehoor te vinden voor de Czechische,
Poolsohe en Sloveense he pretentiën. Maai*
niet twijfelachtig is het, dat wanneer voor
de eischen van de oppositie van Hongarije
de vlag gestreken wordt, dit het einde be-
teekent van de in 1867 tot stand gebrachte
regeling van de verhouding tusschen Oosten
rijk en Hongarije als bestanddéelen van do
nu bestaande unie Want in Oostenrijk zal
geen meerderheid meer voor een compromis
niet Hongarije te vinden zijn, waarin de
unie op handelsgebied1 wordt vastgesteld,
wanneer de grondslag van de bestaande
reëele unie, het gemeenschappelijke leger,
feitelijk in twee deelen gesplitst wordt.
Het compromis van 1867 berust op den
grondslag, dat de persoon van den monarch
en de dynastie, de buiten la, ndsche politiek
en bet staande leger* (zonder de landweer*)
voor de beide rijkshelften steeds gemeen
schappelijk zouden blijven. Het toestaan van
de geldmiddelen en de inning van de gelden
voor deze gemeenschappelijke zaken was de
zaak van de wederzijdse he parlementen, die
daartoe jaarlijks hunne delegatiën zouden
kiezenhet militie-contingent zou jaarlijks
door dien rijksraad te Weenen en door den
rijksdag te Budapest toegestaan worden
maar hét leger bleef gemeenschappelijk en
aan hetzelfde gezag onderworpen, wat de
bewapening, de kleediug, de onderscheidings
teekenen, de organisatie, het bestuur, de
commandotaal betreft. Tot- in dit voorjaar
werd algemeen erkend, ook in Hongarije, dat
daarover alleen de Keizer, als vertegenwoor
diger van het hoogste gezag in het. leger, te
beslissen had.
Uit dit gemeenschappelijke leger vlooide
voort het gemeenschappelijke tol- ©n handels
gebied. Om de kosten voor het leger te be
strijden. die het grootste gedeelte van do
gemeenschappelijke uitgaven vormen, moes
ten in de eerste plaats de inkomsten van de
invoerrechten dienen, en met het oog daarop
werd het tolgebied verklaard tot- een de beide
rijkshelften omvattend gebied. Het door de
invoerrechten niet gedekte gedeelte der uit
gaven zou naar een om de tien jaren vast-
te stellen maatstaf, het. „quotum", door de
beide rijkslielften opgebracht worden, en
evenzeer zouden de nadere bepalingen over
de gemeenschap op handelsgebied, de gemeen
schappelijke staatsbank enz. om de tien
jaren herzien en vernieuwd worden. De
unie op handels- en economisch gebied kan
dus telkens na verloop van tien jaren, opge
zegd: wordenmaar als onopzegbaar en on
ontbindbaar gold de unie wat betreft het
leger, dc vertegenwoordiging van den staat
naar buiten en de dynastie.
Wat zal ma het gevolg zijn van de con
cession, die de Hongaarsche oppositie ver
langt in de legerkwestie Dat een der ele
menten van het in 1867 „ten eeuwigen dage"
gesloten verdrag daaruit vervalt, althans zóó
danig veranderd wordt, dat de unie op dat
punt haar karakter van on opzegbaarheid en
onontbindbaarheid verliest. Wat dat moet
beteekenen. wordt aangewezen in een inter
view. dat door bet Pilsener Tagblatt is open
baar gemaakt van vorst Alfred Wiudisch-
gratz, oud-minister-president, thans voorzit
ter van het heerenhuis iu Oostenrijk. Daarin
wordt gezegd, dat de bij de benoeming van
graaf Khuen aan Hongarije gedane conces
sion ondoordacht en zonder succes zijn ge
weest. Met het oog op de 'steeds toenemende
verwarring in den toestand, zal het, aan den
Oostenrijkschen rijksraad bezwaarlijk moge
lijk zijn. nog eens het compromis met Hon
garije te vofceeren. Hongarije stuurt met.
kracht, aan op de personeele un:e. Wel voelt
men zich nog niet. economisch sterk genoeg
en legt, zich daarom nog cenige reserve op.
Maar tot de personeele unie zal het komen
op het oogenblik, waarop liet- bestaam van
liet leger als organisch geheel ontwricht
schijnt. Daarom moet. ieder Oostenrijksoh par
triot er over nadenken of men niet moot
trachten deze eventualiteit- terstond in 't
leven te roepen, om daardoor althans de ver
dere economische versterking van Ho® gar
rij)a op kosten, van Oostenrijk t-e vermijden.
In den mond van eien staatsman van de
positie van vorst Windischgratz zijin dit woor
den, die inderdaad zwaar wegen.
Engeland.
Bij de tusschentijdsche verkiezing in Ar
gyllshire, ter voorziening eener vacature in
het Lagerhuis, werd de liberaal Ainsworth
met 4326 stemmen gekozen tegen den uu-
onist Stewart, die 2740 stemmen verkreeg
Het gaat minister Chamberlain niet zijn
protectionistische politiek tot dusverre alles
behalve naai* wensch. Van de Australische
koloniën heeft hij, zooals gemeld, pas eene
nieuwe verwerping van zijne economisch-po-
litieke plannen moeten slikken, en in Ka na-
da breekt zich eene beweging baan, die uit
ontevredenheid cnver de den koloniën opge
legde beperking van hun eigen initiatief in
inwendige quaesties tot eene aansluiting
bij de Vereenigde Staten aandringt-. Eu bij
de nieuwe tusschentijdsche verkiezing voor
het Parlement in het district Argyllshire is
de unionist Nicol, zooals gemeld, tegenover
den liberaal Ainsworth, tegenstander van
den minister, met eene minderheid vaar 1600
stemmen geslagen. Er worden den minister
dus heel wat nioeielijkheden in den weg ge-
legd.
Denemarken.
Ritzaus bureau meldt, dat de Keizer
en de Keizerin van Rusland, als
mede Koning Eduard medio September ge
lijktijdig op het slot Fredonsborg zul
len aankomen. De Keizer en de Keizerin zul
len zich vandaar tot bijwoning van het hu
wel ijk van Prins Andreas van Griekenland
naar Darmstadt begeven.
Italië.
De Koning en de Koningin brach
ten gisteren, na afloop van de troepenre
vue, van Traviso uit, met een automobiel
een bezoek aan de plaats van het onheil.
Daarna volgde de verdere tocht naar Udine,
waar bet Koninklijke paar in begeleiding
van den aartsbisschop en da voornaarustd
autoriteiten het militaire- en civiele hospi
taal bezochten, waarin de gewonden waren
In de Kamer zal eene interpellatie ter
sprake komen over het jongste spoorweg-
ongeluk bij Udine. Verscheidene avond
bladen berispen de spoorwegmaatschappij, dat
eene zoo belangrijke militaire lijn slechte
één spoor heeft.
Oostenrijk.
Naar aanleiding van de komst van
den Koning van Engeland op morgen,
brengt, de pers lof aan Koning Eduard
VII. Alli bladen brengen in herinnering, dat
de betrekkingen tussohen Oostenrijk en En
geland steeds vriendschappelijk waren. Zij
besluiten uit het dubbele bezoek van den Brit-
schen Koning en van den Czaar, dat de toe
stand van den Balkan het ouderwerp van de
besprekingen zal zijfo. Alleen de Ostdeuh
sell® Rundscbaq, het orgaan van de Alldeut-
schen, laat een wanklank hooreu en verwijt
Engeland het in Transvaal vergoten bloed.
Hongarije.
Kossuth verklaarde gisteren in zijn blad
Egyetertes, dat in het Hongaarsche parle
ment geen vrede mogelijk is, zoolang die Hon
gaarsche commandotaal althans niet prin
cipieel erkend en in de kleine legereenheden
doorgevoerd werd. Hijl gelooft dat, wan
neer de liberale partij daarvoor eensgezind
opkwam, de Koning geen moeilijkheden in
den weg zou leggen. In liberale kringen is
men echter niet geneigd daarop in te gaan,
en aan het voorstel van den afgevaardigde
Sandor tot het beleggen van een partijrver-
gadering zal waarschijnlijk geen gevolg ge
geven worden. De toestand is nog steeds zeer
verward, daar de Koning niemand met de
samenstelling van het kabinet zou willen bet-
lasten, die groote concessies wil doen. Dé
minister-president graaf Khuen werd giste
ren wederom in audiëntie ontvangen.
Oostenrijk-Hongarlje.
Tegen den Tsjechisch-radicalen afgevaar
digde Klofao is een strafrechterlijk onderzoek
ingesteld wegens hoogverraad, en zulks
naai* aanleiding eener redevoering door hem
in een vergadering van Balkan-Slaven om
trent de Orient-politiek gehouden. Zijne uit
levering zal -door het huns van afgevaardig
den worden verlangd.
Servië.
Koning Peters eerste rondreis in het
binnenland, moet volgens in Belgrado ont
vangen. berichten, eene ware t r i u m f-
tocht zijn.
Bulgarije.
Er is eene poging beproefd om den
naar het westen bestemden Orient ex
pres-trein in de lucht te laten vliegen. De
poging misluktealleen de machine is ont
spoord.
Griekenland.
Te Athene zijn vijf Bulgaren, die twee
vaten met dynamiet naar Dedoeagatsch wil
den vervoeren, zijn gevangen genomen.
Rusland.
Bij besluit van den Keizer is de
minister van financiën Witte tot voor
zitter van het comité van ministers
benoemd. Tevens is hem opgedragen da on
derhandelingen, die met Duitschland worden
gevoerd over een nieuw Russisch-Duitsch
handelsverdrag, verder te voeren, opdat dia
onderhandelingen spoedig tot een resultaat
mogen leiden.
Do Regeeringsbode bevestigt d® benoeming
van Plesko tot bestuurder van het ministerie
van financiën.
Grootvorst, Michael Nicolajewitsch is eer-
gisterenmorgen door eene beroerte getroffen,
die vergezeld ging wan verschijnselen van ver
lamming. Het bewustzijn ia helder, de hart-
werkzaamheid bevredigend.
Turkije.
De Echo de aris heeft den gezant van Bul-
garijs geïnterviewd, die de geruchten van
een samenzwering tegen vorst Ferdinand voor
beslist absurd verklaarde De vorst lenkt er
niet aan af te treden. Een aanslag tegen het
leven van den vorst is onmogelijk.
Parij», 31 Aug. Een telegram uit Weenen
aan den Eolai meldt, dat eene bende op
standelingen eene kazerne in het Perl u-ge
bergte in de luoht heeft laten vliegen. 200
soldaten werden daarbij gedood. Een hud»,
waarin 50 soldaten gekamtonneerd waren
werd eveneens door eene ontploffing ver
nield.
De Tempe verneemt uit Konstantï-
nopel, dat de ministerraad bevel gafl
tot nieuwe militaire maatregelen en detaj
Sultan machtiging vroeg om den staat van
beleg af te kondigen in de geheel© provmcia
MaUconmovo. Drie divisiën zijin oompleet
in het legerkorps van Adran^pél. De leer
lingen van het laatste jaar van dé i'itaira
school zijp in werkelijken dienst geroepen
en aan het hoof dl van compagnieën gesteld.
Er worden paarden en slachtbeesten gere-
quireerd.
De Temps verneemt verder nog uit
KonisitantiuopelVerscheidene gevechten
hebben plaats gehad in het vïlajet Ueskub
tussohen Turksche troepen en opstandelin
gen, zonder dat het mogelijk was dezen ern
stige verliezen toe te voegen. In de Pern-
bergen hebben de opstandelingen eene Turk
sche kazerne in de luoht laten vliegen, be
woond door 200 soldaten, die bijna allen,
omkwamen. Zij hebben verder eene belang
rijke stelling bezet in de bergengte van
Demir-Kapu. die den doortocht van het bin
nenland van Macedonië naai* de vlakte van
Salonilci beheerscht. Dit is eene zeer ge
wichtige stelling. Te Kiteokewo werd een
aanval van de opstandelingen krachtig afgo-
slagen door de Turken. De telegrafische ge
meenschap is bijna overal verbroken.
De Daily Express deelt een interview mede
van iemand, die in regelmatige betrekkingen
met do revolutionaire beweging staat. Hoop
op een spoedig einde van het oproer bestaat
er niet. Het aantal opstandelingen wordt op
40 a 50.000 geschat, de meeste zijn met Man-
lichetr- en Grasgeweren gewapend, enkelen
hebben Lee Metfords of Mausers.
Volgens laatstgenoemd blad acht, men nu
de tussclienkomst der Serviërs waarschijnlij
ker dan die der Bulgaren daar de Servi
ërs dc Turken haten en koning Peter zal
meegosleept worden.
Dc Amorikaanschel gezant in Konstanti-
nopcl, Lcishniann, heeft aan de Turksdh©
Vrij mar het 'Hoog-Duitsch
DOOR
J. L. VAN DER MOER.
Hij lachte treurig. Zij zag dit en vroeg hem
naar de reden.
,,Ik dacht er over na dat u van daag drie
en twintig wordt, en dat u nu al zeker meent
te weten nooit te zullen liefhebben."
„Dat weet 'k bepaald!" verzekerde zij met,
ernst. Vraag t eens aan andere meisjes van
mijn leeftijd of zij nooit bemind hebben. Lie
ve 'hemel, waarover handelen de gesprekken
van zeer vele jonge meisjes, kinderen van
veertien, vijftien jaarOver liefde. En zij
kijken zich de oogen uit 't hoofd, wanneer er
knappe studentjes of officieren paeseeren. Ik
heb 't nooit kunnen doen!" „En juist daar
om, juffrouw Paula, zal uw liefde inniger cn
meer standvastig zijn dan van al die anderen,
als maar eens de ware broeder komt."
„Die komt niét, geloof me, want als ie voor
mij komen kon. dan «ra u 't zijn. u en ni<N
mand anders. En nu wilt u me toch wel de
hand geven, niet waar. en zulF u niet boos
op me zijnIk zou u zoo gaarne volgen naar
uw mooi geboorteland, indien 't me maar niet
zoo onmogelijk wasWilt u, ondanks alles, j
mijn vriend blijven?"
„...Ja, ondanks alles!"
En nu verzoekt hij haar vriendelijk om la
ter nimmer te zinspelen op hetgeen hij haar
heden heeft toevertrouwd. Met een harteüj-
ken handdruk belooft zij het, en» daarna is
tusschen hen schijnbaar weer alles het oude.
Maar in zijn ziel is iets vertreden, verplet
terd, gedood zij® hoop!
En als nij buiten is gekomen, dan spreekt
hij tot zich zelf„je moet er je maar in zien
te schikken, Karei, en trachten zonder
hoop verder te leven en te werken, voor je*-
zeilf en voor je ouwe moeder!"
IV.
In het van bloemengeur doortrokken bou
doir van de jonge gravin Blanche Erbacb
sloeg de pendule drie uur.
De gravin telde de slagen en riep daarna
opgewonden uit: ,,'tls meer dan erg! Hoe
vindt u zoo'u onverschilligheid, juffrouw
Eichhornï"
.Een, twee, drie," telde de gezelschapsjuf
frouw, op haar handwerk kijlkende. „Par
don. lieve gravin, wat bedoelt u?"
Do „lieve gravin wierp het mooie kopje,
met de blinkende, gouden lokken, ongedul
dig in den nek, terwijl een boosaardige trok
zich ora haar overigens zoo snoeperig mondje
vertoonde.
„Die onuitstaanbare komediante1" dacht
zij. „Natuurlijk wil rij haar opinie weer niet
zeggen, en houdt zij rich daarom alsof zij
me niet verstaan of begrepen heeft."
„Waarom toch altijd dat geveins, juffrouw?
U weet immers heel goed waf, ik gezegd heb"?
Juliane Edchhorn keek van haar handwerk
op, als een belesdigde onschuld.
De mooie Blanche, in een nonchalant ge
makkelijke houding in haar met prachtig
atlas bekleeden fauteuil gezeten, sprong drif
tig op. Zonder dat zij er iet» van bemerkt®,
gleed haar boek, een der laatsto werken van
Bmile Zoia, in geel omslag, van haai* schoot.
Zij ging voor een der vensters staan cn be
gon zachtjes op de ruiten te trommelen, ter
wijl zijl de Konigsplatz overzag
De gezelschapsjuffrouw vertrok de dunne,
ietwat soheeve lippen tot een venijnigen glim
lach. Zij had de vraag wel degelijk verstaan,
en ook zeer goed begrepen, dat met die „on
verschilligheid" niets anders werd bedoeld
dan het, voor de zooveelste maal. niet op
tijd verschijnen van de® schilder-verloofd»*.
En dat nog wel niettegenstaande het uur af
gesproken was, derhalve een nalatigheid,
gelijkstaande me.t de moest onvergeeflijke
misdaad, althans in het oog van de jonge
dame „Duizendschoon", daar aan het venster
O, maar natuurlijk' Hoe durfde men het
ook bestaan, zoo nalatig to zijn tegenover
haar, de prinses, tfie ondanks de schulden
van mijnheer papa. door ieder tot vrouw bo
geerd. gevleid cn vertroeteld werd, die door
genoemden papa, uit belaeholijke apenlief
de. op de handen werd gedragen, terwijl hij
de impertinente geringschatting, waarmede
zij hem behandelde, nooit anders beantwoord
de dan met een flauw, verlegen lachje!
Den kunstenaar, den aanstaande die
verloving was trouwens ook niets dan een
caprice van juffrouw Duizendschoon mocht
zij) natuurlijk, voorloopig slechts zachte vrou
welijkheid toornen maar daarom moest dan
ook a ij, Juliane Mchhorn, de zondenbok zijn,
en moest z ij boeten voor de ergernis, welke
door de nonchalance van, den schilder werd
opgewekt.
Inderdaad een alleraangenaamste rolVoor
al met de wetenschap, gedwongen te zijn,
deze, aangenaam of niet, verder t,e spelen,
zoo lang mogelijk, ter wille van het hoog©
salaris, omdat Juliane Eichhornï arm is. En
rij is dit volstrekt niet altijd geweest. Inte
gendeel, in het ouderlijk huis heeft zij wel
vaart, zelfs weelde gekend. Doch helaas is al
die heerlijkheid vroeg, en op tragische wijze
geëindigd, doordat dc Kommerrienrat Eich-
horn, ten gevolge van mislukte speculaties,
rich met een revolverschot uit een wereld
geholpen heeft, welke nu eenmaal voor niet
alle bankroetiers een Eldorado is.
Alzoo de oude, bekende e® afgezaagd© ge
schiedenis, welke ïntusschen allesbehalve ver
makelijk is voor haar. die als kind, als doch
ter. bij het- lijk van den zelfmoordenaar staat
En als men bovendien moederloos is en ner
gens een uitweg ziet. dan leert men weldra
begrijpen, dat er geen ander© keuzo over
blijft dan in geestelijke slavernij het dage-
lijksch brood te gaan verdienen, als gouver
nante of juffrouw van gezelschap, zonder
©enige hoop. dat! het ooit anders, ooit beter
worden kan
En is men dan ten minste nog maar jong
en mooi, zooals d i e. daar aan het venster
niet groot, maar bekoorlijkmet weelderige
vormen en toch slank en gracieus van gestal
te met élégante bewegingen cn blosjes op
de wangen, waaraan de meest alledaagsche
kunstjes der coquetterie, iedere oogopslag, elk
lachje, weer nieuwe bekoorlijkheden verbe
nen dan komt alles nog wel terecht. Maai"
mot haar, Juliane Ei oh horn, is het geheel
anders gesteld. Zij heeft de eerste jeugd reed»
lang achter den rug; haar lichaam is zóó
lang en zóó mager, dat zelfs kunst en mod©
niet. in staat rijn er een ooglijken vorm aan;
te gevenen haar gelaat- dat nimmer mooi,
zelfs niet eens middelmatig knap is geweeat,
is kleurloos. Onder \zulke omstandigheden
moet men e«n positie, als welke rij tegenwoor
dig inneemt, nog als een gunst beschouwen;
ja. iemand als zij, moet zich vereerd gevoe
len, te worden geduld in de nabijheid der
jongeren en schoenen, al is het dan ook maar
om de rol te vervullen van een zondenbok,
van een slecht behandelde gezelschapsjuffrouw,
wier eenign wraakmiddel hierin bestaatvan
tijd tot tijd, met oen vriendelijk cn deemoe
dig gezicht, enkele stekelige gezegden aan di©
jongeren te kunnen adressecren
De pendule wees reeds kwart na drieën. D©
sohoone Blanche trommelde nog steeds ze
nuwachtig op de ruiten. Juffrouw Eichhorn
scheen plotseling de argeloosheid in persoon
to zijn geworden, en vroeg met een zeer on
schuldig gericht.: „Zoudt u denken, liev©
gravin, dait baron von Walldow weer in d©
stad terug is? Of is 't, nog geen veertien da
gen geleden sinds hij naar zijn landgoed ver-
Word* vervolgd.
