UT. !)D. IUrnie. SHSlad
laargan^
Zaterdag 3 October 1903.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
,,'t Was maar 'n Model."
AMERSFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.85.
Idem franco per post
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- eu Feestdageu.
Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 unr
's morgeus bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF ft O.
Utrechtschestraat I. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DKR ADVERTENTIËN
V»n 1—6 ragalaf »tJ6i
Elke regel meer- Ö.I5;
Groote letters naar plaatsruimte.
Yoor handel en bedriff bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bij aoonnoment.^sne
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgevingen.
De -Burgemeester en Wethouders van Amers
foort,
Gelet op artt. 6 en 7 der Hinderwet,
Brengen ter kennis van het publiek, dat een
iloof J. G. van Arkel en J. J. Otto ingediend ver
zoek, met bijlagen, xom vergunning tot. het op
lichten van eene chemische wasscherij en verve
rij en tot plaatsing van een stoommachine van
3 paardenkrachten in het perceel alhier gele
gen aan de Arnhemsche weg bij het kadaster
bekend onder sectie B, no. 2523 op de secretarie
der gemeente ter visie ligt, en dat op Donderdag,
den 15 October aanstaande, des voormiddag» te
half elf uren gelegenheid ten RuacLhuizc wordt
gegeven om, ten overstaan van het Gemeente
bestuur of van een of meer zijner leden, bezwa
ren tegen het oprichten van de inrichting in te
brengen.
Amersfoort, den 10. October 1903.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Secretaris, De Burgemeester,
B. W. Th. &AXDGSEFG. WULITIERS.
De Burgemeester en Wethouders van Amers
foort.
Gelet op artt:. 6 en 7 der Hinderwet,
Brengen ter kennis van het publiek dat een
door B. A. van Ruijven ingediend verzoek, met
bijlagen, om vergunning tot het oprichten van
eene bewaarplaats van vuurwerk in het perceel
alhier gelegen aan de Moorerstraar, wijk A, no.
3. bij het kadaster bekend onder sectie E, no.
2094 o,p tie Secretarie der gemeente ter visie ligt,
en dat op Donderdag, den 15 October aanstaan
de. Mes voormiddags te half elf uren gelegenheid
ten Raadhuize wordt gegeven om, ten overstaan
var 'iet Gemeentebestuur of van een of meer zij-
i.ei leden, bezwaren tegen het oprichten van de
inrichting in te brengen.
Amersfoort, den 10. October 1903.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Secretaris, De Burgemeester,
B W. Th. SANiDiBIERO. WULTTIERS.
De Burgemeester en Wethouders van Amers
foort,
Gelet op artt. 6 en 7 der Hinderwet,
Brengen ter kennis van het publiek dat een
door J. van den Hooff Pz. ingediend verzoek,
met bijlagen, om vergunning tot het oprichten
.van eene bewaarplaats van benzine in het per
ceel alhier gelegen aan de Langestraat no. 107,
bij het kadaster bekend onder sectie E, no 1928
op de secretarie der gemeente ter visie ligt. en
dat op Donderdag, Men 15 October aanstaande,
des voormiddag» te half elf uren gelegenheid
ten Raadhuiae wordt gegeven om, ten overstaan
van het Gemeentebestuur of van een of meer
zijner leden, beswaren tegen het. oprichten van
de inrichting in te brengen.
Amersfoort, den 10. October 1903.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Secretaris, De Burgemeester,
B. W. Th SANrDBERG. WTJIJTIHRS.
Politiek Overzicht
Een slerpende minister-crisis.
De brief, waarin de heer Jozef Chamber
lain den eersten minister Arthur Balfour
kennis gaf, dab hij ontslag nam als lid vau
het. kabinet, is gedateerd van 9 September
de crisis in liet Britsche kabinet, die daar
door geopend is, duurt, dus reeds bijna vier
weken. Zes dagen later, den 15en September,
hebben twee andere ministers hunne ontslag
aanvrage aan den- lieer Balfour doen toe
komen, de kanselier der schatkist Ritchie en
de minister voor Indië lord George Hamil
ton. Het kabmet-Balfour heeft, dus kort na
elkander verloren den erkenden voorvechter
van het protectionisme en twee vrijhande-
laa-rs Maar daarbij heeft het merkwaardige
verschijnsel zich voorgedaan, dat de beide
vrijhandelaars hunne plaatsen in het kabi
net hebben prijsgegeven en dat de eerste
minister het ontslag van deze twee heeft
aangenomen, zonder dat bij hun een woord
er van heeft gezegd, dat de man, met wiens
inzichten zij niet meer konden overeenstem
men, zelf zijn ontslag genomen iiaAl en dat
hij die ontslag-aanvrage reeds eenige dagen
in den zak had. Volgens de medeedeling van
lord Hamilton, heeft hij eerst den I8en Sep
tember daarvan kennis ontvangen, en wel
uit de dagbladen.
Men zou geneigd zijn te onderstellen, dat
minister Balfour, door zijn kabinet te ont
doen zoowel van den strijder voor liet pro
tectionisme als van de overtuigde vrijilian-
delaars, zich het pad; heeft willen, effenen
voor den middenweg, dien hij zelfstandig
we nacht, te bewandelen. Maar biii die onder
stelling past niet bet feit, dat er in het
kabinet nog eeu vrijhandel aar is gebleven,
en waarlijk niet de minste onder de broede
ren. De hertog van Devonshire is nog aan
gebleven. Het is niet aan te nemen, dat deze
staatsman afkeerig i» geworden van de in
zichten op handelsgebied, die hij gedurende
zijn gansche leven heeft beleden en nog aan
het einde der laatste parlementszitting met
nadruk heeft voorgestaan Hoe is dan zijn
aanblijven te verklaren, terwijl ziine mede
standers heengingen De Daily News meent,
dat het een volslagen misvatting is te on
derstellen, dat de hertog voldaan is over den
tegenwoordigen toestand met betrekking tot
den strijd over den vrijhandel. Wanneer het
tot eenige schikking met hem gekomen is.
dan moet die meer als een wapenstilstand
dan als een verdrag beschouwd worden. De
hertog blijft nog op wacht over de vïijihan-
delsstelhng Wanneer er aan die stelling
wordt geraakt, dan krijgt hij zijne vrijheid
terug.
Er is veel wat duister is in den loop van
de Britsche kabinetscrisis. En wie gehoopt
had, dat Balfour daarover ophelderingen zou
geven in die redevoeringen, die hö> eergiste
ren en gisteren te Sheffield gehouden heeft,
die is bedrogen uitgekomen. Behalve de rae-
dedeeüng, dat lord Milner niet gezind is de
portefeuille vau koloniën op zich te nemen,
omdat bij er de voorkeur aan geeft zijn post,
van commissaris des Konings in Zuid-Afri-
ka te behouden, heeft de heer Balfour daar
over niets losgelaten.
Het onderwerp, waaraan bij al zijne aan
dacht wijdde, was de fiscale politiek, de
groote twistappel ïu bet hedendaagsche poli
tieke leven van Engeland. Als de man, die
de positie van leider der conservatieve partij
vervult, deelde hij daarover zijne denkbeel
den mede met de bedoeling aan de partij
den weg te wijzen, dien zij behoort te volgen.
Het eerste gedeelte van de rede bevatte
uit den aard der zaak weinig nieuw9 Wat
gezegd werd over de reeds lang gevoelde be
zorgdheid over vreemde mededinging, over
de vervalsohing van Cobden'» voorspelling,
Idat de gausclie wereld', den vrijhandel zou
aannemen, en over de bezwaren, die voort
vloeiden uit de onmogelijkheid voor bet moe-
■derland om Canada te beschermen tegen liet
gevaar om te worden gestraft voor zijne be^
reidwilligheid om de Britsche nijverheid te
bevoordeelen, ia reeds meermalen gezegd.
„Men kan geen oorlog beginnen om eeu ta
rief," zeide de heer Balfour„tegen tarief-
aanvallen kan alleen worden opgekomen door
jtariefhervor— ingen." Hij deed uitkomen, dat
Duitschland en Amerika binuenlandscheu
vrijhandel bezaten, iets waarop het Britsche
rijk zich niet kon beroemen. Daarna stond hij
stil biji het „nieuwe verschijnsel" van door
tarieven beschermde trusts, ben a dec lende liet
Britsche kapitaal, de Britsche ondernemin
gen, den Britschen arbeid. Dit gevaar trof
niet zoo zeer de kapitalisten, die ergens an
ders uitredding konden zoeken, maar zou met
zijlne volle zwaarte de arbeidende standen
treffen.
„Gij vraagt mij of mij een geneesmiddel
bekend ie? Ik ken er geen, maar ik ken een
pijnstil'end middel. Ik ken geen geneesmid
del. Het kwaad is te diep ingeworteld. Gij
zult de groote handeldrijvende natiën der
wereld niet bewegen de protectie prijs te
geven. Gij zult, vrees ik, u et van onze zelf-
besturende koloniën gedaan krijgen op de
stappen terug te komen, die gij hen hebt
toegelaten te doen." Maar desniettemin vroeg
hij vaar de natie de middelen tot onderhan
deling, die zouden verhoeden, dat men hul
peloos stond om zaken te doen met eene aan
protectie overgegeven wereld. Welk gebruik
van die bevoegdheid zou worden gemaakt,
dat kon hij niet vooruit zeggen.
Daarna kwam de heer Balfour tot de
kwestie van de fiscale unie, die de voorlooper
geweest was van de politieke unie zoowel in
het geval van Engeland en Schotland als
in dat van Duitschland. Maar in het-geval
van het Britsche rijk was juist het tijdperk
van zijn grootsten groei gekenmerkt dopr
fiscale oneenigheden, waarvan niemand liet
einde kou voorzien. Naar zijne meening moest
de fiscale unie in het. Britsche rijk in zich
sluiten eene belasting op levensmiddelen.
Daarvoor echter was de openbare meerling
nog niet. rijp. Maar zooveel als hij dat meen
de te kunnen doen. pleitte hij voor die be
lasting op levensmiddelen, als zij beperkt
bleef binnen nauwe grenzen. „Om u de volle
waarheid te zeggen, ik meen, dat de nadee-
len van deze belasting van levensmiddelen,
binnen nauwe grenzen gehouden, overdreven
zijn meer dan rede en logica rechtvaardig
den." Maar de stemming tegen eene belasting
op levensmiddelen is iets waarmede prakti
sche staatslieden genoodzaakt zijn rekening
te houden, en daarom rekende hij zich ver
plicht te zeggen, dat. naar zijne opvatting
eene belasting op 'evensmiddeleu niet bin
nen het bereik is van de praktische politiek.
Ten slotte antwoordde Balfour op de
vraagZal het geneesmiddel, dat gij voor
stelt, volledig zijn? dat dit geneesmiddel niet
volledig kan zijn, dat het zelfs niet ten volle
zal kunnen worden beproefd, omdat het land
eene belasting op loven smid delen niet zou
dulden. Maar op de verdere vraag
Deukt gij, dat het van eenige waarde is? ant
woordde hij: Ongetwijfeld zal het nuttig
zijn.
Dit is de korte inhoud van de met span
ning verwachte programrede, waarin Bat-
four de nieuwe politiek van zijne regeering
heeft uiteengezet. Hij neemt, zooals men ziet,
een standpunt in tusschen dat van zijne
vroegere ambtgenooten, die ten gevolge van
deze strijdvraag het ministerie hebben ver
laten Chamberlain eenerzijds, Ritchie en
Hamilton anderzijds. Maar met zijne sym
pathieën staat Balfour blijkbaar aan de zijde
van Chamberlain. Hij is reeds voor drie
kwart bekeerd tot Chamberlain's inzichten
alleen op het punt der belasting van levens
middelen verschilt hij nog van hem, maar
enkel om redenen van opportuniteit. Was
de openbare meening voor de belasting van
levensmiddelen gewonnen, dan zou Balfour
zich er niet tegen verzetten, en niet ondui
delijk geeft hij te kennen, dat de openbare
meeniug door de tegenstandera van die be
lasting verkeerd wordt ingelicht.
Om 't kort samen te vatten: Balfour's pro
gram-rede geeft den indruk, dat hij zal zijn
de wegbereider van Chamberlain Deze
Staatsman staat thans gereed1 om, vrij van
de banden die hem als lid vami de regeering
zouden kunnem knellen, zijn veldtocht in
het land ten gunste van het protectionisme
te beginnen. Over weinige dagen zal hij de
eersite houden van d? reeks redevoeringen^
waardoor hij de openbare meening wil win
nen voor de nieuwe denkbeelden, die hij
heeft omhelsd. Eu op dien veldtocht volgt
hem de sympathie vau den eersten minister,
die zich van hem heeft afgescheiden, enkel
omdat hij op een onderdeel Chamberlain's
programma praktisch onuitvoerbaar acht-,
wijl de openbare meening daarvoor nog niet
rijp 'is.
Dat is de indruk,-die door Balfour's pro-
gramiredfl wordt gewekt Het aal nu wel
spoedig blijken, welken iavToed dit zal heb
ben op de zoo lang reeds sleepend gehouden
crisis in het kabinet.
Duitschland.
De Preussische Korr. zendt cle volgende
mededeelmg aan de bladen:
„Wiji ontvangen zooeven do verrassende
mededeeling dat tegen de plannen die
de regeering nog kort geleden had tie ka
naal wet bii de opening van den Land
dag in de troonrede aangekondigd en bij
den Landdag ingediend zal worden tegelijlk
met het wetsontwerp betreffende de norma
lisatie van de Oder. Naar men ons verder
verzekert, is de omkeer in de bonding van
de regeering een gevolg van de persoonlijke
inmenging van den Keizer. De wijziging in
den toestand is vijf of zes dagen geleden
ingetreden".
Frankrijk.
De Parijsche correspondent van de Ind.
schri jft in zake de Ml a r o ki k a a n s e h o
quaestie: Ondanks de verzekeringen uit
zekere Engelsche kringen, kan ik volgena
inlichtingen door mij uit de beste bron ver
kregen, verklaren, dat de diplomatieke be
sprekingen tusschen Frankrijk en Engeland
eenerzijds en „Frankrijk en Spanje 1 ander
zijds, nog ver van beëindigd zijn.
Volgens den Romeinsclien correspondent van
bovengenoemd blad is het bericht, dat. mgr.
Lorencelli zich tijjdlons de aanwezigheid van
Koning Victor Emanuel te Parijs zal ver
wijderen, onjuist. Genocandte correspondent
beweert uit den. mond van een kardinaal te
hebben vernomen, dat Paus Pius X aan den
nuntius heeft geschr-eveu, dat hij zich zon
der een formeele order uit het Vaticaan niet
mag verwijderen. Zoo zich dus gedurende cle
veertien dagen, die voor het bezoek nog vev-
loopen moeten, geen incidleut voordoet, zal
do nuntius als deken van het diplomat ieko
eorpe wel verplicht zijn, tegenwoordig to zijn
bij de receptie van dat corps tijdens het ver
blijf van den Koning te Parijs.
Engeland.
In zijn gisteren te Sheffield gehouden re
devoering deel die Balfour mede, dat M i 1-
n or geweigerd had het ambt van mi
nister van Koloniën te aanvaarden.
Minister Balfour deelde verder nog mede,
dat lord Milner gemeend heeft, dat het hem
niet mogelijk wa»s het ambt van minister van
koloniën te aanvaarden. Lord Milner is het
volkomen eens met de rijks- en de binnen-
landsohe staatkunde van de Regeeringhij
m-eenib edhter, dat hij het moeilijke Zuiidr-
Afrikaansche vraagstuk beter op de plaats
zelve kan behandelen.
Over het algemeen is de rale van Balfour
in de ochtendbladen weinig gunstig ontvan
gen. Van de ministerieel© bladen laat alleen
de Daily Telegraph zich goedkeurend uit,
doch a.u fond op eon zeer kracht el oozew toon,
die zeer verschilt met. de anders in hare ko
lommen gebruikelijke warmte.
De Morning Post merkt t>p. dat de rale
met het jongste vlugschrift van den premier
en zijnen brief overeenstemt». Hier en .daar
treedt dezelfde ambokwaanilheidi te voor
schijn., juiste vooroudersteftlingen tot «nood
zakelijke logische gevolgtrekkingen te ont
wikkelen. Voorts zot het artikel uiteen, dat
onder de door Balfour voorgestane politiek,
Engeland im slaat zou zijn handelsverdragen
met het buitenland te sluiten», zondier echter
eene wederkeerigholdlsverhouding met zijpe
koloniën te kunnen bewilligen. „Wij worden
tot, zulk een toestand1 van insulaire onmacht
neergedrukt," heet het aan liet. slot,, „wiet
omdat 'sheeren Chamberlain's politiek on
houdbaar of voor Engeland niet voordeedig
zou zijn, ook niet Omdat zij eon© der lagere
klassen benadeel end©, prijaverhooging zou
Icuuinen veroorzaken, maar omdat zij «niet
binnen het bereik der practisohe politiek
ligt, wat oogenschijnlijk beduidt, dat zij in
de kiezers-kringen onbemind is. Deze positie
is over 't geheel onhoudbaar. Eene politiek
van verdragsonderhandelingen, waarvan de
koJondëm buitengesloten, zouden zijn, is een
voudig i«n plaats van voor- achteruitstreveud."
De Tinnes is «ogenschijnlijk van gelijke
meening, dodli iu hare verklaringen meer
terughoudend. Haai- redacteur was tijdens
de laatste dagen ouder de bezoekers van den
premier op zijn -Schotaoh landgoed het. ver
wijt echter vau de Morning Post, van, gebrek
aan logische gevolgtrek'ki«igeni staat ook zeer
duidelijk tusschen de regels van het Tim-es-
artikol.
Standard en Da.ilv Graphic zijn beide
organen van de unionistische vrijhandelaars
en vandaar, gelijk van zelf «preekt, even on
tevreden als de eigenlijke oppositie-organen,
Daily Chronicle en Daily News. De laatste
cdteeren met bijzonder genoegen de uitval
len der jonge Tory-vrijhandclaars in de. den
vorigen dag houden vergadering, tegen dn
Balfour's eu Chamberlain's beschermende
rechten. Voornamelijk de aanvallen vaa»
Lord Hugh Cecil, een neef van den premier,
die de scherp© tong van den overledene Lorcï
Salisbury heeft, werden daarbij itn ruime
mate verwerkt.
In de bijeenkomst van conservatieve agen
ten te Sclieffield is met algemeen© stemmen
eoti© motie aangenomen, waarbij instemming
betuigd wordt met minister Balfour's fiscale
staatkunde.
Servië.
Do heden plaats vindende vergadering van
de Bkoeptfcjina kiest, vooraf haar pre
sidium, waarover men tiet iu de radicale
dulbu reads ©ems is geworden. Daarna zal
het presidium don Koning d© lijst van het
nieuiwe ministerie overleggen ter bekrachti
ging. Moeiel ijk heden bestaan slechts van
wege het ministerie van oorlog. De Koning
zal in ieder geval generaal Groeits met de
vorming van het kabinet belasten.
Vrij naar het Hoog-Duitsch
34 DOOR
J. L. VAN DER MOER.
..Ja, gil en schreeuw, maar, geef maa.r
uiting aan je doodsangst, dwaas die jc bent
Wat helpt 't je? Al je geschreeuw kan de
ketens toch niet verbrekenGeloof me, 't.
allerbeste wat je doen kunt. is: je met doffe
onverschilligheid in 't onvermijdelijk»' tel
schikken, evenals de „gelukkige bruigom"
van graivin Erbaoh dat nu al dagen lang
doet."
Dagen lang'
Hoewel wist, hij zelf niet, hij liad ze niet
geteld. Hij leefde maar zoo van den eeneni
dag in den anderen, alsof zijn wilskracht
geheel verlamd Was. Werken was absoluut
onmogelijk Hij nam geen penseel meer in dë
hand en vermeed zelfs angstig in het ate
lier te komen, omdat hij instinctmatig ge
veelde, dat de strijd in ziiai binnenste op
nieuw en heviger dan ooit zou ont
branden, zoodra zijn oog weer- op het meis
jeskopje zou vallen, dat daar op den ezel
stond.
Hijf bezocht Blanche nu dagelijks, en die
aanminnige schocvne was nooit, liever, be
ril in 1 ijker en aanhankelijker geweest dan in
den laatsten tijid. Gisteren had hij baron Von
Waldow en mevrouw: Von Brinkwitz met
baar dochter bij de Erbaoh's aangetroffen.
Blanche was hem bijl zijn binnenkomst haas
tig tegemoet gesneld, en zij had hem zoo
hartstochtelijk verliefd aangekeken en toege
lachen, als hacldë zij niets liever ge.w'enscht
dan hem, in tegenwoordigheid van clie an
deren, om den hals te vallen en hem als
haai* bruigom met tal van vurige kussen wel
kom te lieeten.
Bn ldj, wat gevoeld© hij in 'haar bijzijn
Ondanks haar liefkoozende woorden en in
weerwil va.n a,l baar groote teederheid, niets
dan diezelfde doiffe onverschilligheid), waar
aa.ni zich op dat oogenblik nog het vernieti
gend gevoel vau grenzeloos© zelfverachting
paarde.
Wat. 'n, schandelijke komedie en huiche
larij'! O foei, dat laffe, als een schooljongen
opdreunen van die a.la 't ware van buiten
.geleerde phrasen1 Sdhandb over diie onop
rechte liefkoozingen, verspild aan een wezen,
waarvoor geen sprankje warm gevoel gloeide
in zijn hart En dan altijd die gedwongen
glimlach, zoo koud en zonder gevoelDe
mechaniek wordt, even opgewonden en
de automaat, -lacht. Ja, zoo was 't toch
En toch had de schoon© Blanche, niet
tegenstaande Hcimberg die immoreel© ver
houding zoo dhidblijk inzag, noch over zijn
slecht, humeur noch over zijn terughoudend
heid te klagen ook mjn beminnelijkheid liet
niets te wenschen over. Daarbij) was hij| ntu
met. zijn bezoeken stipt- ap tijd', zoodat zich
geen enkel wolkje aa-n den „liefdeshemel
vertoonde, welke zich boven liet- bekoorlijke
kopje der gelukkig© bruid uitspande.
„Van avond bij de Erbabhe!" zeide Rai-
nmnd nogmaals half luid. Hij) kon die woor
den niet terug houden»; hij had niet alleen
behoeft© ze uit te spreken, maar ze drongen
zich met g?weld over zijn lippen. Zijn ziel
was van hun klank geheel vervuld.
Hij veil iet het vertrek waar hi? den dak
ter ontvangen -had, en begaf zich daar naast
in zijn studeerkamer. Deze was ook. zeer
smaakvol gemeubeld, doch im tegen stol-
liïlg nvet de rookkamer, volgens de eischcn,
cn met dc aangename weelde der Duitsoho
renaissance, met volstrekte vermijding ran do
niin9te overdrijving. Ilij nam aan zijn schrijf
tafel plaats eni begon met. welk doel wist
hij zelf ndefc in brieven en papieren to
snuffelen, zonder evenwel één enkelen regal
to lozen.
Het ratelend, schel geluid der electrische
hel, de stilte in het vertrek plotseling ver
brekend. stoorde hem in deze nuttelooz©
bezigheid, waaraan zijne gedachten trouwens
geheel vreemd vva-ren.
Kort daarna kvrnn Beppo berichten, dat
d's dochter van den ouden Bergius er was.
„Zij is n.iet (Wilder geleide van den vader, maar
heel alleen.'" voegde hij er aan toe. zonder
eeu spier op zijn gewicht te vertrekken.
Hei m-berg sprong van zijn stoel op.
„Wie zeg je?" vroeg liiju bijna sdhreeu*
wend1, alsof liijl niet woord voor woord ver
staan had wat de jongen hom had gezegd,
En een geweldig© ent roering, heviger dan
eenige iu den laatsten tijd ondervonden aan-
doeniug, greep hem aan Hij kreeg eeu ge
voel alsof zijn. borst .werd ingedrukt en. zijn
hoofd zooi barstenihet suisde lienii in, du
oorcai als 'hoard© hijj liet geraas ecner a Ilea
vermiek'nd© windhoos. Voor zijn aogen werd
alles plotseling bloedrood, en. onder liet sla
ken van een doffen kreet, aonk hij in zijn
stoel terug.
Boppa snelde op hem toe.
„Zal ik deoi aignor een glas water geven?
Wil ik gauw den dokter laten halen
He im berg antwoordde niet. Hij sloeg de
oogc«i- op en zag met verwarde blikken in
de ruimte En eensklaps Weerklonk in zijn
ziel een geweldige stem, die vol hartstocht
uitriep: „Paula.! Pau-la! Jo bent du", alleen
naar me toegekomen, alleennaar mij?
Ik kan je roepen, ik kan je zien. jeugdig
lichaam betasten eu i«i mijn armen sluiten.
O, mijn armen om je heenslaan en je aan
mijn smachtend hart drukken. Ik zal kunnen
voelen, boe al je leden, trillen van hart.stociiü
tui verrukkingWant- jo ziu.lt je immers maiöt
losrukken uit mdjiï armen? «Tc zult ine toch
je schoonheid niet weigeren, nadat je me ju
ziel geschonken 'hebt O kom, o kom, en laat
me dat zoete geluk genieten! Vergun me
't aan do borst te drukke n, dat jonge, fris-
sohe en veerkrachtige lichaam!"
„Verzoek do juffrouw 'binnen te komieni.
Beppo wilde gaan. Hij had de deurknop
reeds iu de hand, toen een gebiedend ...halt'
van zijn meester hom terug hield.
Hcimberg was weer opgestaan. Een be-
mauwand angstgevoel had zich plotseling ge
steld tegenover zijn smachtend verlangen naar
hot. geluk, dat zoo dicht bij was. Hij behoef
de- slechts dc hand uit te strekken om liet
te bezitten, maar dat gevoel van schrik, van
afkeer, als voor den met parelenden wijn ge
val don gouden giftbeker, weerhield hem.
Het was geen ingeving van het gezond ver
stand, geen gevolg van kalm, overli g af van
rijpelijk nadenken, alleen eon diep, een
intensief gevoelen, anders niet.
„Halt!"' beval hij nog eens, en, zenuiwac-i-
tig gejaagd, trad hij op deu bediende toe,
die met groote verwonderde oogen bij de
deur stond te wachten.
„Je laat de juffrouw niet binnen!" riep
hij. En onder den invloed van dat benauwend
angstgevoel klonk zijn stern zóó hard, dat
het. bu/.tem wachtende meisje «noodwendig
ieder woord duidelijk verstaan moest. Hij
begreep cTtit zelf instinctmatig.
„Zeg haar, dat zij zich voortaan de moeite!
kan sparen hierheen te kannen. Ik heb haar
niet meer noodig versta je? in 't. geheel
niet meer! Ik ben met ander werk over
stelpt, eu zie er van af de juffrouw als model
te gebruikend"
Beppo verliet, -het vertrek.
Til de voorkamer stond cle dochter van den
ouden. Bergiu». onbeweeglijk als een beeld.
De zwakke verlichting belette den iongen de
uitdrukking op haar gelaat waar te nemen.
„Dus in het goheel met meer?" vroeg het
meisje op gedempt cn toon.
De TtaJiaa.il trok dc schouders op.
„U hebt- 't dus zelf gehoord, signoriiia.
antwoordde hij zachtjes. „Nu, ik moet. zog
gen, dat verwondert me niets, want de sig-
nor profesore heeft 't hard genoeg geroepen.
Hij is vandaag niet-erg gemutst, weet u Mis
schien doet 'nii dat de liefde. De signor is ua
bruigomi, moet ui weten, en dat nog wel van
een gravin. Van a.voudi wordt- 't publiek, en
dan is er groot feest. Ik, heb 't van d© kame
nier van de gravin zelf."
Paula Bergius gaf geen antwoord. Zij
draaide zich eensklaps kort om. cn ging heen.
Wordt vervolgd.