UT. !)D. IUrnie. SHSlad laargan^ Zaterdag 3 October 1903. BUITENLAND. FEUILLETON. ,,'t Was maar 'n Model." AMERSFOORTSCH DAGBLAD. ABONNEMENTSPRIJS Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.85. Idem franco per post Afzonderlijke nummers- 0.05. Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van Zon- eu Feestdageu. Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 unr 's morgeus bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF ft O. Utrechtschestraat I. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DKR ADVERTENTIËN V»n 1—6 ragalaf »tJ6i Elke regel meer- Ö.I5; Groote letters naar plaatsruimte. Yoor handel en bedriff bestaan voordeelige bepalingen tot het herhaald adverteeren in dit Blad bij aoonnoment.^sne circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Kennisgevingen. De -Burgemeester en Wethouders van Amers foort, Gelet op artt. 6 en 7 der Hinderwet, Brengen ter kennis van het publiek, dat een iloof J. G. van Arkel en J. J. Otto ingediend ver zoek, met bijlagen, xom vergunning tot. het op lichten van eene chemische wasscherij en verve rij en tot plaatsing van een stoommachine van 3 paardenkrachten in het perceel alhier gele gen aan de Arnhemsche weg bij het kadaster bekend onder sectie B, no. 2523 op de secretarie der gemeente ter visie ligt, en dat op Donderdag, den 15 October aanstaande, des voormiddag» te half elf uren gelegenheid ten RuacLhuizc wordt gegeven om, ten overstaan van het Gemeente bestuur of van een of meer zijner leden, bezwa ren tegen het oprichten van de inrichting in te brengen. Amersfoort, den 10. October 1903. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Secretaris, De Burgemeester, B. W. Th. &AXDGSEFG. WULITIERS. De Burgemeester en Wethouders van Amers foort. Gelet op artt:. 6 en 7 der Hinderwet, Brengen ter kennis van het publiek dat een door B. A. van Ruijven ingediend verzoek, met bijlagen, om vergunning tot het oprichten van eene bewaarplaats van vuurwerk in het perceel alhier gelegen aan de Moorerstraar, wijk A, no. 3. bij het kadaster bekend onder sectie E, no. 2094 o,p tie Secretarie der gemeente ter visie ligt, en dat op Donderdag, den 15 October aanstaan de. Mes voormiddags te half elf uren gelegenheid ten Raadhuize wordt gegeven om, ten overstaan var 'iet Gemeentebestuur of van een of meer zij- i.ei leden, bezwaren tegen het oprichten van de inrichting in te brengen. Amersfoort, den 10. October 1903. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Secretaris, De Burgemeester, B W. Th. SANiDiBIERO. WULTTIERS. De Burgemeester en Wethouders van Amers foort, Gelet op artt. 6 en 7 der Hinderwet, Brengen ter kennis van het publiek dat een door J. van den Hooff Pz. ingediend verzoek, met bijlagen, om vergunning tot het oprichten .van eene bewaarplaats van benzine in het per ceel alhier gelegen aan de Langestraat no. 107, bij het kadaster bekend onder sectie E, no 1928 op de secretarie der gemeente ter visie ligt. en dat op Donderdag, Men 15 October aanstaande, des voormiddag» te half elf uren gelegenheid ten Raadhuiae wordt gegeven om, ten overstaan van het Gemeentebestuur of van een of meer zijner leden, beswaren tegen het. oprichten van de inrichting in te brengen. Amersfoort, den 10. October 1903. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Secretaris, De Burgemeester, B. W. Th SANrDBERG. WTJIJTIHRS. Politiek Overzicht Een slerpende minister-crisis. De brief, waarin de heer Jozef Chamber lain den eersten minister Arthur Balfour kennis gaf, dab hij ontslag nam als lid vau het. kabinet, is gedateerd van 9 September de crisis in liet Britsche kabinet, die daar door geopend is, duurt, dus reeds bijna vier weken. Zes dagen later, den 15en September, hebben twee andere ministers hunne ontslag aanvrage aan den- lieer Balfour doen toe komen, de kanselier der schatkist Ritchie en de minister voor Indië lord George Hamil ton. Het kabmet-Balfour heeft, dus kort na elkander verloren den erkenden voorvechter van het protectionisme en twee vrijhande- laa-rs Maar daarbij heeft het merkwaardige verschijnsel zich voorgedaan, dat de beide vrijhandelaars hunne plaatsen in het kabi net hebben prijsgegeven en dat de eerste minister het ontslag van deze twee heeft aangenomen, zonder dat bij hun een woord er van heeft gezegd, dat de man, met wiens inzichten zij niet meer konden overeenstem men, zelf zijn ontslag genomen iiaAl en dat hij die ontslag-aanvrage reeds eenige dagen in den zak had. Volgens de medeedeling van lord Hamilton, heeft hij eerst den I8en Sep tember daarvan kennis ontvangen, en wel uit de dagbladen. Men zou geneigd zijn te onderstellen, dat minister Balfour, door zijn kabinet te ont doen zoowel van den strijder voor liet pro tectionisme als van de overtuigde vrijilian- delaars, zich het pad; heeft willen, effenen voor den middenweg, dien hij zelfstandig we nacht, te bewandelen. Maar biii die onder stelling past niet bet feit, dat er in het kabinet nog eeu vrijhandel aar is gebleven, en waarlijk niet de minste onder de broede ren. De hertog van Devonshire is nog aan gebleven. Het is niet aan te nemen, dat deze staatsman afkeerig i» geworden van de in zichten op handelsgebied, die hij gedurende zijn gansche leven heeft beleden en nog aan het einde der laatste parlementszitting met nadruk heeft voorgestaan Hoe is dan zijn aanblijven te verklaren, terwijl ziine mede standers heengingen De Daily News meent, dat het een volslagen misvatting is te on derstellen, dat de hertog voldaan is over den tegenwoordigen toestand met betrekking tot den strijd over den vrijhandel. Wanneer het tot eenige schikking met hem gekomen is. dan moet die meer als een wapenstilstand dan als een verdrag beschouwd worden. De hertog blijft nog op wacht over de vïijihan- delsstelhng Wanneer er aan die stelling wordt geraakt, dan krijgt hij zijne vrijheid terug. Er is veel wat duister is in den loop van de Britsche kabinetscrisis. En wie gehoopt had, dat Balfour daarover ophelderingen zou geven in die redevoeringen, die hö> eergiste ren en gisteren te Sheffield gehouden heeft, die is bedrogen uitgekomen. Behalve de rae- dedeeüng, dat lord Milner niet gezind is de portefeuille vau koloniën op zich te nemen, omdat bij er de voorkeur aan geeft zijn post, van commissaris des Konings in Zuid-Afri- ka te behouden, heeft de heer Balfour daar over niets losgelaten. Het onderwerp, waaraan bij al zijne aan dacht wijdde, was de fiscale politiek, de groote twistappel ïu bet hedendaagsche poli tieke leven van Engeland. Als de man, die de positie van leider der conservatieve partij vervult, deelde hij daarover zijne denkbeel den mede met de bedoeling aan de partij den weg te wijzen, dien zij behoort te volgen. Het eerste gedeelte van de rede bevatte uit den aard der zaak weinig nieuw9 Wat gezegd werd over de reeds lang gevoelde be zorgdheid over vreemde mededinging, over de vervalsohing van Cobden'» voorspelling, Idat de gausclie wereld', den vrijhandel zou aannemen, en over de bezwaren, die voort vloeiden uit de onmogelijkheid voor bet moe- ■derland om Canada te beschermen tegen liet gevaar om te worden gestraft voor zijne be^ reidwilligheid om de Britsche nijverheid te bevoordeelen, ia reeds meermalen gezegd. „Men kan geen oorlog beginnen om eeu ta rief," zeide de heer Balfour„tegen tarief- aanvallen kan alleen worden opgekomen door jtariefhervor— ingen." Hij deed uitkomen, dat Duitschland en Amerika binuenlandscheu vrijhandel bezaten, iets waarop het Britsche rijk zich niet kon beroemen. Daarna stond hij stil biji het „nieuwe verschijnsel" van door tarieven beschermde trusts, ben a dec lende liet Britsche kapitaal, de Britsche ondernemin gen, den Britschen arbeid. Dit gevaar trof niet zoo zeer de kapitalisten, die ergens an ders uitredding konden zoeken, maar zou met zijlne volle zwaarte de arbeidende standen treffen. „Gij vraagt mij of mij een geneesmiddel bekend ie? Ik ken er geen, maar ik ken een pijnstil'end middel. Ik ken geen geneesmid del. Het kwaad is te diep ingeworteld. Gij zult de groote handeldrijvende natiën der wereld niet bewegen de protectie prijs te geven. Gij zult, vrees ik, u et van onze zelf- besturende koloniën gedaan krijgen op de stappen terug te komen, die gij hen hebt toegelaten te doen." Maar desniettemin vroeg hij vaar de natie de middelen tot onderhan deling, die zouden verhoeden, dat men hul peloos stond om zaken te doen met eene aan protectie overgegeven wereld. Welk gebruik van die bevoegdheid zou worden gemaakt, dat kon hij niet vooruit zeggen. Daarna kwam de heer Balfour tot de kwestie van de fiscale unie, die de voorlooper geweest was van de politieke unie zoowel in het geval van Engeland en Schotland als in dat van Duitschland. Maar in het-geval van het Britsche rijk was juist het tijdperk van zijn grootsten groei gekenmerkt dopr fiscale oneenigheden, waarvan niemand liet einde kou voorzien. Naar zijne meening moest de fiscale unie in het. Britsche rijk in zich sluiten eene belasting op levensmiddelen. Daarvoor echter was de openbare meerling nog niet. rijp. Maar zooveel als hij dat meen de te kunnen doen. pleitte hij voor die be lasting op levensmiddelen, als zij beperkt bleef binnen nauwe grenzen. „Om u de volle waarheid te zeggen, ik meen, dat de nadee- len van deze belasting van levensmiddelen, binnen nauwe grenzen gehouden, overdreven zijn meer dan rede en logica rechtvaardig den." Maar de stemming tegen eene belasting op levensmiddelen is iets waarmede prakti sche staatslieden genoodzaakt zijn rekening te houden, en daarom rekende hij zich ver plicht te zeggen, dat. naar zijne opvatting eene belasting op 'evensmiddeleu niet bin nen het bereik is van de praktische politiek. Ten slotte antwoordde Balfour op de vraagZal het geneesmiddel, dat gij voor stelt, volledig zijn? dat dit geneesmiddel niet volledig kan zijn, dat het zelfs niet ten volle zal kunnen worden beproefd, omdat het land eene belasting op loven smid delen niet zou dulden. Maar op de verdere vraag Deukt gij, dat het van eenige waarde is? ant woordde hij: Ongetwijfeld zal het nuttig zijn. Dit is de korte inhoud van de met span ning verwachte programrede, waarin Bat- four de nieuwe politiek van zijne regeering heeft uiteengezet. Hij neemt, zooals men ziet, een standpunt in tusschen dat van zijne vroegere ambtgenooten, die ten gevolge van deze strijdvraag het ministerie hebben ver laten Chamberlain eenerzijds, Ritchie en Hamilton anderzijds. Maar met zijne sym pathieën staat Balfour blijkbaar aan de zijde van Chamberlain. Hij is reeds voor drie kwart bekeerd tot Chamberlain's inzichten alleen op het punt der belasting van levens middelen verschilt hij nog van hem, maar enkel om redenen van opportuniteit. Was de openbare meening voor de belasting van levensmiddelen gewonnen, dan zou Balfour zich er niet tegen verzetten, en niet ondui delijk geeft hij te kennen, dat de openbare meeniug door de tegenstandera van die be lasting verkeerd wordt ingelicht. Om 't kort samen te vatten: Balfour's pro gram-rede geeft den indruk, dat hij zal zijn de wegbereider van Chamberlain Deze Staatsman staat thans gereed1 om, vrij van de banden die hem als lid vami de regeering zouden kunnem knellen, zijn veldtocht in het land ten gunste van het protectionisme te beginnen. Over weinige dagen zal hij de eersite houden van d? reeks redevoeringen^ waardoor hij de openbare meening wil win nen voor de nieuwe denkbeelden, die hij heeft omhelsd. Eu op dien veldtocht volgt hem de sympathie vau den eersten minister, die zich van hem heeft afgescheiden, enkel omdat hij op een onderdeel Chamberlain's programma praktisch onuitvoerbaar acht-, wijl de openbare meening daarvoor nog niet rijp 'is. Dat is de indruk,-die door Balfour's pro- gramiredfl wordt gewekt Het aal nu wel spoedig blijken, welken iavToed dit zal heb ben op de zoo lang reeds sleepend gehouden crisis in het kabinet. Duitschland. De Preussische Korr. zendt cle volgende mededeelmg aan de bladen: „Wiji ontvangen zooeven do verrassende mededeeling dat tegen de plannen die de regeering nog kort geleden had tie ka naal wet bii de opening van den Land dag in de troonrede aangekondigd en bij den Landdag ingediend zal worden tegelijlk met het wetsontwerp betreffende de norma lisatie van de Oder. Naar men ons verder verzekert, is de omkeer in de bonding van de regeering een gevolg van de persoonlijke inmenging van den Keizer. De wijziging in den toestand is vijf of zes dagen geleden ingetreden". Frankrijk. De Parijsche correspondent van de Ind. schri jft in zake de Ml a r o ki k a a n s e h o quaestie: Ondanks de verzekeringen uit zekere Engelsche kringen, kan ik volgena inlichtingen door mij uit de beste bron ver kregen, verklaren, dat de diplomatieke be sprekingen tusschen Frankrijk en Engeland eenerzijds en „Frankrijk en Spanje 1 ander zijds, nog ver van beëindigd zijn. Volgens den Romeinsclien correspondent van bovengenoemd blad is het bericht, dat. mgr. Lorencelli zich tijjdlons de aanwezigheid van Koning Victor Emanuel te Parijs zal ver wijderen, onjuist. Genocandte correspondent beweert uit den. mond van een kardinaal te hebben vernomen, dat Paus Pius X aan den nuntius heeft geschr-eveu, dat hij zich zon der een formeele order uit het Vaticaan niet mag verwijderen. Zoo zich dus gedurende cle veertien dagen, die voor het bezoek nog vev- loopen moeten, geen incidleut voordoet, zal do nuntius als deken van het diplomat ieko eorpe wel verplicht zijn, tegenwoordig to zijn bij de receptie van dat corps tijdens het ver blijf van den Koning te Parijs. Engeland. In zijn gisteren te Sheffield gehouden re devoering deel die Balfour mede, dat M i 1- n or geweigerd had het ambt van mi nister van Koloniën te aanvaarden. Minister Balfour deelde verder nog mede, dat lord Milner gemeend heeft, dat het hem niet mogelijk wa»s het ambt van minister van koloniën te aanvaarden. Lord Milner is het volkomen eens met de rijks- en de binnen- landsohe staatkunde van de Regeeringhij m-eenib edhter, dat hij het moeilijke Zuiidr- Afrikaansche vraagstuk beter op de plaats zelve kan behandelen. Over het algemeen is de rale van Balfour in de ochtendbladen weinig gunstig ontvan gen. Van de ministerieel© bladen laat alleen de Daily Telegraph zich goedkeurend uit, doch a.u fond op eon zeer kracht el oozew toon, die zeer verschilt met. de anders in hare ko lommen gebruikelijke warmte. De Morning Post merkt t>p. dat de rale met het jongste vlugschrift van den premier en zijnen brief overeenstemt». Hier en .daar treedt dezelfde ambokwaanilheidi te voor schijn., juiste vooroudersteftlingen tot «nood zakelijke logische gevolgtrekkingen te ont wikkelen. Voorts zot het artikel uiteen, dat onder de door Balfour voorgestane politiek, Engeland im slaat zou zijn handelsverdragen met het buitenland te sluiten», zondier echter eene wederkeerigholdlsverhouding met zijpe koloniën te kunnen bewilligen. „Wij worden tot, zulk een toestand1 van insulaire onmacht neergedrukt," heet het aan liet. slot,, „wiet omdat 'sheeren Chamberlain's politiek on houdbaar of voor Engeland niet voordeedig zou zijn, ook niet Omdat zij eon© der lagere klassen benadeel end©, prijaverhooging zou Icuuinen veroorzaken, maar omdat zij «niet binnen het bereik der practisohe politiek ligt, wat oogenschijnlijk beduidt, dat zij in de kiezers-kringen onbemind is. Deze positie is over 't geheel onhoudbaar. Eene politiek van verdragsonderhandelingen, waarvan de koJondëm buitengesloten, zouden zijn, is een voudig i«n plaats van voor- achteruitstreveud." De Tinnes is «ogenschijnlijk van gelijke meening, dodli iu hare verklaringen meer terughoudend. Haai- redacteur was tijdens de laatste dagen ouder de bezoekers van den premier op zijn -Schotaoh landgoed het. ver wijt echter vau de Morning Post, van, gebrek aan logische gevolgtrek'ki«igeni staat ook zeer duidelijk tusschen de regels van het Tim-es- artikol. Standard en Da.ilv Graphic zijn beide organen van de unionistische vrijhandelaars en vandaar, gelijk van zelf «preekt, even on tevreden als de eigenlijke oppositie-organen, Daily Chronicle en Daily News. De laatste cdteeren met bijzonder genoegen de uitval len der jonge Tory-vrijhandclaars in de. den vorigen dag houden vergadering, tegen dn Balfour's eu Chamberlain's beschermende rechten. Voornamelijk de aanvallen vaa» Lord Hugh Cecil, een neef van den premier, die de scherp© tong van den overledene Lorcï Salisbury heeft, werden daarbij itn ruime mate verwerkt. In de bijeenkomst van conservatieve agen ten te Sclieffield is met algemeen© stemmen eoti© motie aangenomen, waarbij instemming betuigd wordt met minister Balfour's fiscale staatkunde. Servië. Do heden plaats vindende vergadering van de Bkoeptfcjina kiest, vooraf haar pre sidium, waarover men tiet iu de radicale dulbu reads ©ems is geworden. Daarna zal het presidium don Koning d© lijst van het nieuiwe ministerie overleggen ter bekrachti ging. Moeiel ijk heden bestaan slechts van wege het ministerie van oorlog. De Koning zal in ieder geval generaal Groeits met de vorming van het kabinet belasten. Vrij naar het Hoog-Duitsch 34 DOOR J. L. VAN DER MOER. ..Ja, gil en schreeuw, maar, geef maa.r uiting aan je doodsangst, dwaas die jc bent Wat helpt 't je? Al je geschreeuw kan de ketens toch niet verbrekenGeloof me, 't. allerbeste wat je doen kunt. is: je met doffe onverschilligheid in 't onvermijdelijk»' tel schikken, evenals de „gelukkige bruigom" van graivin Erbaoh dat nu al dagen lang doet." Dagen lang' Hoewel wist, hij zelf niet, hij liad ze niet geteld. Hij leefde maar zoo van den eeneni dag in den anderen, alsof zijn wilskracht geheel verlamd Was. Werken was absoluut onmogelijk Hij nam geen penseel meer in dë hand en vermeed zelfs angstig in het ate lier te komen, omdat hij instinctmatig ge veelde, dat de strijd in ziiai binnenste op nieuw en heviger dan ooit zou ont branden, zoodra zijn oog weer- op het meis jeskopje zou vallen, dat daar op den ezel stond. Hijf bezocht Blanche nu dagelijks, en die aanminnige schocvne was nooit, liever, be ril in 1 ijker en aanhankelijker geweest dan in den laatsten tijid. Gisteren had hij baron Von Waldow en mevrouw: Von Brinkwitz met baar dochter bij de Erbaoh's aangetroffen. Blanche was hem bijl zijn binnenkomst haas tig tegemoet gesneld, en zij had hem zoo hartstochtelijk verliefd aangekeken en toege lachen, als hacldë zij niets liever ge.w'enscht dan hem, in tegenwoordigheid van clie an deren, om den hals te vallen en hem als haai* bruigom met tal van vurige kussen wel kom te lieeten. Bn ldj, wat gevoeld© hij in 'haar bijzijn Ondanks haar liefkoozende woorden en in weerwil va.n a,l baar groote teederheid, niets dan diezelfde doiffe onverschilligheid), waar aa.ni zich op dat oogenblik nog het vernieti gend gevoel vau grenzeloos© zelfverachting paarde. Wat. 'n, schandelijke komedie en huiche larij'! O foei, dat laffe, als een schooljongen opdreunen van die a.la 't ware van buiten .geleerde phrasen1 Sdhandb over diie onop rechte liefkoozingen, verspild aan een wezen, waarvoor geen sprankje warm gevoel gloeide in zijn hart En dan altijd die gedwongen glimlach, zoo koud en zonder gevoelDe mechaniek wordt, even opgewonden en de automaat, -lacht. Ja, zoo was 't toch En toch had de schoon© Blanche, niet tegenstaande Hcimberg die immoreel© ver houding zoo dhidblijk inzag, noch over zijn slecht, humeur noch over zijn terughoudend heid te klagen ook mjn beminnelijkheid liet niets te wenschen over. Daarbij) was hij| ntu met. zijn bezoeken stipt- ap tijd', zoodat zich geen enkel wolkje aa-n den „liefdeshemel vertoonde, welke zich boven liet- bekoorlijke kopje der gelukkig© bruid uitspande. „Van avond bij de Erbabhe!" zeide Rai- nmnd nogmaals half luid. Hij) kon die woor den niet terug houden»; hij had niet alleen behoeft© ze uit te spreken, maar ze drongen zich met g?weld over zijn lippen. Zijn ziel was van hun klank geheel vervuld. Hij veil iet het vertrek waar hi? den dak ter ontvangen -had, en begaf zich daar naast in zijn studeerkamer. Deze was ook. zeer smaakvol gemeubeld, doch im tegen stol- liïlg nvet de rookkamer, volgens de eischcn, cn met dc aangename weelde der Duitsoho renaissance, met volstrekte vermijding ran do niin9te overdrijving. Ilij nam aan zijn schrijf tafel plaats eni begon met. welk doel wist hij zelf ndefc in brieven en papieren to snuffelen, zonder evenwel één enkelen regal to lozen. Het ratelend, schel geluid der electrische hel, de stilte in het vertrek plotseling ver brekend. stoorde hem in deze nuttelooz© bezigheid, waaraan zijne gedachten trouwens geheel vreemd vva-ren. Kort daarna kvrnn Beppo berichten, dat d's dochter van den ouden Bergius er was. „Zij is n.iet (Wilder geleide van den vader, maar heel alleen.'" voegde hij er aan toe. zonder eeu spier op zijn gewicht te vertrekken. Hei m-berg sprong van zijn stoel op. „Wie zeg je?" vroeg liiju bijna sdhreeu* wend1, alsof liijl niet woord voor woord ver staan had wat de jongen hom had gezegd, En een geweldig© ent roering, heviger dan eenige iu den laatsten tijd ondervonden aan- doeniug, greep hem aan Hij kreeg eeu ge voel alsof zijn. borst .werd ingedrukt en. zijn hoofd zooi barstenihet suisde lienii in, du oorcai als 'hoard© hijj liet geraas ecner a Ilea vermiek'nd© windhoos. Voor zijn aogen werd alles plotseling bloedrood, en. onder liet sla ken van een doffen kreet, aonk hij in zijn stoel terug. Boppa snelde op hem toe. „Zal ik deoi aignor een glas water geven? Wil ik gauw den dokter laten halen He im berg antwoordde niet. Hij sloeg de oogc«i- op en zag met verwarde blikken in de ruimte En eensklaps Weerklonk in zijn ziel een geweldige stem, die vol hartstocht uitriep: „Paula.! Pau-la! Jo bent du", alleen naar me toegekomen, alleennaar mij? Ik kan je roepen, ik kan je zien. jeugdig lichaam betasten eu i«i mijn armen sluiten. O, mijn armen om je heenslaan en je aan mijn smachtend hart drukken. Ik zal kunnen voelen, boe al je leden, trillen van hart.stociiü tui verrukkingWant- jo ziu.lt je immers maiöt losrukken uit mdjiï armen? «Tc zult ine toch je schoonheid niet weigeren, nadat je me ju ziel geschonken 'hebt O kom, o kom, en laat me dat zoete geluk genieten! Vergun me 't aan do borst te drukke n, dat jonge, fris- sohe en veerkrachtige lichaam!" „Verzoek do juffrouw 'binnen te komieni. Beppo wilde gaan. Hij had de deurknop reeds iu de hand, toen een gebiedend ...halt' van zijn meester hom terug hield. Hcimberg was weer opgestaan. Een be- mauwand angstgevoel had zich plotseling ge steld tegenover zijn smachtend verlangen naar hot. geluk, dat zoo dicht bij was. Hij behoef de- slechts dc hand uit te strekken om liet te bezitten, maar dat gevoel van schrik, van afkeer, als voor den met parelenden wijn ge val don gouden giftbeker, weerhield hem. Het was geen ingeving van het gezond ver stand, geen gevolg van kalm, overli g af van rijpelijk nadenken, alleen eon diep, een intensief gevoelen, anders niet. „Halt!"' beval hij nog eens, en, zenuiwac-i- tig gejaagd, trad hij op deu bediende toe, die met groote verwonderde oogen bij de deur stond te wachten. „Je laat de juffrouw niet binnen!" riep hij. En onder den invloed van dat benauwend angstgevoel klonk zijn stern zóó hard, dat het. bu/.tem wachtende meisje «noodwendig ieder woord duidelijk verstaan moest. Hij begreep cTtit zelf instinctmatig. „Zeg haar, dat zij zich voortaan de moeite! kan sparen hierheen te kannen. Ik heb haar niet meer noodig versta je? in 't. geheel niet meer! Ik ben met ander werk over stelpt, eu zie er van af de juffrouw als model te gebruikend" Beppo verliet, -het vertrek. Til de voorkamer stond cle dochter van den ouden. Bergiu». onbeweeglijk als een beeld. De zwakke verlichting belette den iongen de uitdrukking op haar gelaat waar te nemen. „Dus in het goheel met meer?" vroeg het meisje op gedempt cn toon. De TtaJiaa.il trok dc schouders op. „U hebt- 't dus zelf gehoord, signoriiia. antwoordde hij zachtjes. „Nu, ik moet. zog gen, dat verwondert me niets, want de sig- nor profesore heeft 't hard genoeg geroepen. Hij is vandaag niet-erg gemutst, weet u Mis schien doet 'nii dat de liefde. De signor is ua bruigomi, moet ui weten, en dat nog wel van een gravin. Van a.voudi wordt- 't publiek, en dan is er groot feest. Ik, heb 't van d© kame nier van de gravin zelf." Paula Bergius gaf geen antwoord. Zij draaide zich eensklaps kort om. cn ging heen. Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1903 | | pagina 1