rrp.
2"' Jaargang;.
Woensdag 7 October 1903.
JB UITEN LAND.
FEUILLETON.
,,'t Was maar 'n Model
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
P»r 8 maanden Yoor Amersfoortf 1.25.
Idem franco per post1.75.
Afïonderlijke nummers - o.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededeolhigen enz., golieve men vóór 10 uur
's morgeus bij de Uitgovers in te zemlen.
Uitgevers: VALKHOFF ft Co.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
i'IUJS DEli ADVBBXEüMÈN
Vu 15 ngtlif 0.78.
Elke regel meer(kü;
Groote lettere naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bept _Q
bet herhaald adverteeren in dit Blad bfjRöohri
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanfï
toegezonden.
Politiek Overzicht
Oorlogsgeruchten In Oest-Azië.
Ofschoon eerst, weinige dagen geleden iu
een bericht aan de Times uit Tokio alle ge
ruchten over oorlogstoebereidselen van Jar
pan ongegrond verklaard! werden, blijft die
zaak niet rusten. De Engelsohe pers gaat
voort met het vermelden van verontrustende
berichten. Eenerzajds wordt uit Hongkong!
bericht, dat te Port. Arthur door Chineesohe
werklieden nieuwe kazernes worden opge
i-iel» t tot opneming van 50,000 Russische
troepen, die tot versterking van de
daar aanwezige strijdmacht afgezonden zul
len worden Anderzijds molden berichten uit
Yokohama, dat de Japansche vloot thans aan.
de kust van Korea is en dat verscheidene
regimenten daar aan land zijn gezet. Tot. toe
lichting wordt er bijgevoegd, dat Japan, als
contra-beweging om Rusland te dwingen
Mantsjoerijie op den vastgestelden datum, 8
October, te ontruimen, troepen naar Korea
gezonden heeft, en dat dit is geschied onder
de vlag) van bescherming der Japansche tele
graaflijnen aldaar.
Do gezant van Japan te Londén, baron
Hayashi, heeft in een gesprek met. een ver
tegenwoordiger van de Daily News do mo
gelijkheid van dezen laatste® canard ont
kend. Wat hij| over deze zaak mededeelde,
kan dienen tot kenschetsing van de waarde,
die aan zulke berichten is te hechten. Hij
zeide
„Giji zult bevinden, d!at dit slechts één
van de gelegenheden is, waarin men eene
zeer gewone eiu eenvoudige omstandigheid
heeft aangepakt of misduid en haar heeft
overdreven tot eeu scnsatiebericht. Al wat
werkelijlk gebeurd is, is dit: Japan onder
houdt eenige troepen op het vasteland, om
zijne telegraaflijnen iu Korea te bescher
men, én ieder jaar worden deze troepen afge
lost en vervangen door verscibc troepen. De
iaarlij|kschë vervanging van dleze weinige
honderden manschappen heeft zoo juist
plaats gehad. Niets meer dan dat is de grond
van deze verontrustende tijding, dat Japan
en Rusland op het punt zij® van de uitbars
ting van een oorlog, en dat Japan een be
slisten stap. in die richting heeft gedaan. De
verplaatsing va® ee® zoodanig aantal troe
pen als zou uitmaken eene „contra.beweging'
tegenover Rusland., door Korea te bezetten,
zou veel en langdurige voorbereiding gevor
derd hebben Van zulk eene voorbereiding
is geen sprake geweest.
Maar Japan is n^uurlijk verlangend
te zien, dat Rusland zijjne troepen uit
Mantsjoerijie terugtrekt?
Japan vertrouwt tbans natuurlijk op
Rusland's verbintenis, dait de ontruiming den
8en van deze maand zal plaats hebben.
En wanneer Rusland dat niet mocht
doen?
Och;, gij moet van mijl niet verwachten
op de toekomst vooruit te loopen. Ik kan
alleen zeggen, dat er thans in Korea niets
gebeurt wat in eenig verband staat met
Mantsjoerije Ik zou er misschien nog kun
nen bijvoegen, dat Japan's voornaamste
zorg, zoowel wat Mantsjoerijie aJs wat Korea
betreft, is dat die landen beter -Worden ue-
stuurd, want dan zouden wij minder van.
hen hooren als onderstelde twistappels.
Er is bericht, dat Rusland nieuwe ka
zernes te Port Arthur bouwt voor 50,000
man. Zou niet de aanwezigheid van zulk
oen groote macht beschouwd worden als eene
bedreiging voor Japan?
Op dezelfde wijjze als het bouwen van
een, oorlogsschip aam de Oostzee eene bedrei
ging is v. or ieder land. Ik weet niet, welke
strijdmacht zal worden onderhouden te Port
Arthur, maar Ruslaud heeft groote belangen
in het verre Oosten, en zal natuurlijk trach
ten die belangen te beschermen. Natuurlijk:
wordt het dan de plicht van Japan, dat in
de nabijheid ligt van die strijdmacht, ei' op
toe te zien, dat zijne eigen vordedigingemid-
deleu eveneens versterkt worden, precies zoo
als eene uitbreiding van de vloot in de Oost-
zee- zou leiden tot. uitbreiding van de oorlogs
vloten van de andere natiën. Maar behalve
in dien algemeenen zin, is de versterking
van Port. Arthur voor ons niet meer eene
■bedreiging, dia® een oorlogsschip meer op
zich zelf zou kunnen beschouwd Worden als
eene bedreiging voor ons of voor eene an
dere natie Deze beriohteu zijn intusschen
eenvoudig bij elkaar gevoegd om uit. eenvou
dige feiten iets te maken wat sensatie wekt,
en de daaruit voortkomende sensatie is niets
dan onzin."
Frankrijk.
Sedert verscheidene dagen zijn de
wevers te Armeutièrea nabij. Rijssel, in
staking. Sinds gisteren heel't de wierk-
staikfing een, dreigend karakter aange
nomen. Talrijke troepen-versterkingen zijp
aangekomen. Er zijn hevige tooneelen voor
gekomen. Te Halluin is een douane-post ver
nield en zijn verscheidene huizen ontredderd.
Te Linselles deden gendarmen eu troepen
een charge op de stakers. Verscheidene tele>-
graafpalen werden uitgerukt
Engeland.
Dat het unionistische kabinet
zonder den Hertog van Devonshire
een zijner krachtigste steunpilaren mist, is
zonder twijfel. De Hertog was niet allee®
die leider der regieeningsmieerdcriieifd in het
Hoogerlhuds;, nuaar hij had ook een sterken
persoonJijken aanhang, die thans ternauwer
nood als steun, van, het kabinet zal dienen.
De inhoud, van den brief van den Hertog
aan den premier kwann in hel kort hierop
neer: Hii schreef dat hij tot hiertoe niet
zeker was van hetgeen hem te doem stond,
tot Railfour zijn redevoering te Sheffield had
gehouden. Toen, besloot hij zijn, ontslag te
nemen.
Het zou wemsohelijk zijn, zegt de Her
tog, dat men van de verklaring van Balfoui
eene groote politieke geloofsbelijdenis maaik-
te. Nochthans betreurt hij dat Bailfour m
zij® geloofsbelijdenis niet meer de puntjes
op de i's heeft gezet. Do Hertog beweert. da,t
het oumoodig was te zeggen, dat Balfour de
fihcale tradities der twee laatste geslachten
omver wilde werpen.
De Hertog eindigt met zijn spijt uit te
da-ukken over hot afscheid: dait bij van de
regeering neemt, en hij, geeft zijne onge
rustheid te kennen betreffende de splitsin
gen, die in. de uniioranstiscihe partij zouden
kunnen voorkomen, tengevolge van de ver
klaringen van Balfour
Dat de heer Balfour in antwoord op dit.
schrijven een heel spijtige®, brief heeft, ge
schreven. heeft me® u,it die telegrammen: in
onze middlag-editio van gisteren kunnen zien.
Ook Baf four verwacht dat de verdeeld
heid in de part ij zal verergeren
Chamberlain hield gisteren te Glas
gow de eerste van zijne reeks redevoeringen
tot het maken van prujjaganda voor zijne
fiscale denkbeelden. De vergadering begroot
te hem met daverende toejuichingen. Hiji
zeide dat, iiieittege.nataand!e GJasgow de baker
mat is van den vrijhandel, hij; er niet tegen
had opgezien im deze stad te komen, om den
vrijen invoer te bestrijden, en nog minder
«au te pleiten voor eene bevoorrechte behan
deling van de koloniën. Na den lof van Bal
four te hebben verkondigd, verklaarde
Chamibea-laim, maar aa«Heiddng van sommige
smaddlijlke iusinuaitièn, met warmte, dat hij,
niet ka® goedvinden, dat men hem uitspeelt,
tegenover zijn vriend en leider.
Hij betoogde verder, dat het land dient
opgevoed te worden tot een juiist begrip van
kien strijd, over het fiscaile vraagstuk. Hij
wensciliite het land voor te bereiden tot dien,
st-rijid, want werd het overwonnen, dan zou
het zijn, plaats onder de volken verliezen.
De hanfdel van hel, rijk is feitelijk ge
durende dertig jareui stilstaande De uitvoer
vermeerderen met 20 mdllioe® p. st., terwijl
de ven lieerden mg voor de Vereen igde Staten
110 niiil.lioen, voor Duitschland 56 millioe®
bedroeg.
Na deae statistische aanhalingen verklaar
de Chamberlain dat, wauneer de koloniale
handel met toenam, haidd in hand met de
vermeerdering dier Engelsohe bevolking en
nnet die afneming van den buitenilandsöhen
handel, het rijk zou dalen tot eene natie van
den vijfden rang. Ons lot zou hetzelfde zijn
als dat va® de rijken der oudheid. De handel
van ons rijk zou afnemen, tenzij wij de noo-
dige stappen deden om hiertegen te waken,
terwijl het nog tijd is.
Met nadruk verklaarde Chamberlain, dat
hij geen enkele belasting voorste,me, oip
grondstoffe®, doch wanneer Engeland den
kolonialen handel wensohte te winnen, eu
aoheddang te voorkomen, dan moeten de le
vensmiddelen belast worden. Toch was niets
voorgesteld, wat ook maai- voor een penny-
schade zou doen aan de lewensvoorwaaaden
vlam een enkel gezin van dit land.
Hot ruwe plan, van zijrne voorstellen: hielu
in, dat twee shillings geheven zou worden
van buitenlandsch graan en een, daarmee
overeenkomend recht van meel, geen ree-u
van graam uit Rriteoh© bezattangeu, vijf pro
cent van buitenlaudöch vieesah. en zuivel
producten, behalve van spek. De koloniën
zouden eene flinke bevoorrechting krijgen
voor wij® en fruit. Voor thee zou eene re
ductie van drie vierde vam het recht voorge
steld wenden, voor suiker, koffie en, cacao
de helft.
Het bedrag der nieuwe belastingen, zal
ruimschoots wiordetu goed gemaakt dooi- de
voorgestelde ontheffingen. Maar Chamber
lain gelooft, dat deze rechten meest betaald
zullen worden, door vreemdelingen. Hij
schatte het verlies voor de schatkist jaar
lijks op 2,800,000 p. st. Dit bedrag zou, naar
zijn voorstel, teruggevonden worden door
wat niu eens genoemd wordt vergelding, dan,
weer reciprociteit.
Ten slotte verklaarde hij,, dat. hij strijdt
voor het rijk, en hij bezwoer het land niets
te doe® wat het rijk zou kunnen dioen uit
eenvallen.
Oosten rijk-H ongarlje.
Volgens een correspondentie aan de Köln.
Ztg. uit Pest, heeft het bericht van de aan
neming van het ontslag van Khuen
en van het beroep van Szell door den
Koning in alle politieke kringen vreugde
verwekt. Men is algemeen van oordeel, dat
Szell wederom met de vorming van het kabi
net zal worden belast, opdat liij een compro
mis met de oppositie tot stand brenge. Wel
iswaar verklaart Szell ook nu nog, dat hij
niet aan het hoofd van de regeering wil
staan, doch men gelooft, dat de Koning zijn
verzet zal breken. Zelfs de tegenstanders van
Szell geven toe, dat zijne benoeming de beste
oplossing zou zijn, hoewel men er niet zeker
van is, dat liet hem zal gelukken, den vrede
te herstellen.
Te Szegedin werd gisteren morgen op
het, voetstuk van het monument van Lode-
wijfk Kossuth eeti krans gevonkte n, het op
schrift dragemkte- ..Aan zijïue geëerde nage
dachtenis. De in dienst gehouden soldaten."
De militaire autoriteiten lieten démi krans
wegnemen,, ondanks de protesten van het
gemeentebestuur. Een duizendtal ]>ersouen
hielden herhaalde male® op den dag betoo
gingen voor de kazerne, waarvan zij de rui
ten stuk wierpen. De infanterie verspreidde
meermalen de betoogers met geveld geweer.
Des avonds losten de troepen een salvo op
do betoogers, vami wie vijf gewond werden.
Bulgarije.
De Times verneemt uit Sofia van
6 dezer. dat de Bulgaarsche regee
ring, hopende daardoor moeilijkheden aan de
grens te vermijden, aan Turkije heeft voor
gesteld de aan beide zijden van de grens op
gestelde troepen terug te trekken tot een
zekeren afstand, door de beide regeeringen
in onderling overleg te bepalen. Ook biedt
zij aan één bataillon Bulgaarsche troepen
naar huis te zenden voor elke twee batail-
lona, die gelijktijdig door Turkije naar huis
gezonden worden.
Turkije.
Over den strijd in Macedonië maakt een
lelegrani uit Konstant.inopel, door het. Turk-
sche gezantschap te Parijs aan Havas mede
gedeeld, melding van twee gevechten van de
Turksche troepen met Bulgaarsche opstan-
dcliingon te Raslik en Tiimoer-Hissar (vila-
jet Mouastir). 56 opstandelingen, onder wie
2 aanvoerders worden gedood, velen gevan-
gen genomen.
Een andere bende doodde 4 Muzelman
nen, verwondde er twee en trachtte daarna
het. dorp Padjosa aan te vallen, doch werd
verjaagd door de Turksche troepen.
J Het uitleveren van wapenen en ammuni
tie aan de autoriteiten door de bewoners,
die zich bij de opstandelingen hadden aan-
j gesloten, duurt voort.
Uit Saioniki wordt, berichtDe opstan-
dolingen in het district Razlog hebben vol-
j komen hun doel bereikt. Zij verbrandden de
I dorpen, vermoordden de Turksche bewoners
en namen het ree mèe. In goede orda trok-
ken zij terug voordat de Turksche verster
kingstroepen kwamen Het aantal Turksche
1 inwoners dat gedood werd, wordt geschat
van 500 tot 2000. 150 Bulgaren werden ge-
i dood, van wie 130 landlieden; do overigen
j ware® opstandelingen.
Ongeveer 100 Turksche soldaten werden
gedood of gewond.
Marokko.
I Men meldt uit. Tanger aan de TimesDe
Sultan heeft voor do Marokkaan scho afdee-
j ling op do tentoonstelling te St. Louis aan
het desbetreffende Amerikaansche syndicaat
de som van 50,000 dollars afgedragen. Deze
onnoodigo cn gewis ook onnutte uitgave
j wordt, veel besproken, te meer daar de Euro-
peanen voor dè door hen tengevolge van den
opstand geleden verliezen nog niet schade
loos gesteld zijn
Japan.
De Times meldt uit Tokio: De Rus-
s i s c li-J a panache onderhandelin
gen zullen van nu af aan hier gevoerd
worden. De Russische gezant Baron v. Ro
sen heeft uitgebreide volmachten ontvangen.
Volgens den Parijwhen correspondent van
do Times verwekt het bericht over de afzen
ding van Japansche troepen naar
Korea in diplomatieke kringen aldaar
geen ongerustheid to Petersburg blijft men
er zoo kalm ouder, dat het er wel iets van
heeft of de zaak het gevolg is van de een of
andere overeenkomst tusscheu Rusland en
Japan. De correspondent oppert dan het ver
moeden. dat de Russen misschien iu Korea
ooncesïsiën gedaan hebben aan Japan, om
van dit rijk de toestemming te verkrijgen,
in Mantsjoerije te doen wat zij willen.
Dë redactie van de Times meent echter
reden te hebben om aan te nemen dat, ge
lijk vroeger reeds vermoed werd, de zaak
schromelijk overdreven isze zou sleohts de
jaairlijksche aflossing van do Japansche
wachtposten in Korea betreffen.
China.
Naar den Standard uit Tientsin ge
meld wordt, verluidt daar, dat de Rua-
s i s ch - O h i nees c h e Bank in alle stilte
een filiaal in Sjansi opgericht heeft. Uit
goede bron wordt, nader bericht, dat de Bank
het voornemen heeft, nog vijf of zes bijkan
toren in het binnenland te vestigen, wat eene
directe schending van de verdragen zou zijn.
Het schijnt dat Rusland op die wijze een
invloed op den uitvoer van Cbineesche pro
ducten wil trachten te verkrijgen, want de
bijkantoren zouden alle voorname handels»-
staten beheerschen.
Allerlei.
vJacques L c b a u d y, „Keizer der
Sahara", heeft aan het Foreign-Office een
brief gericht om kennis te geven van de
stichting van zijn keizerrijk. Hij zegt dat in
dien Groot-Brittannië hem hulp en bescher
ming wil verleemen, hij geneigd is zij® rijifc
voor den Engelschen handel open te stellen.
Hij noodigt d© minister uit, zijn vraagl
ernstig in overweging te nemen en hem zoo
spoedig mogelijk Kennis te geven van de hou
ding, die de Engelsohe regeering te zijnen
opzichte denkt aan te nemen.
vIn de Berlijnsche metaal-indus
trie staken meer dan 8 0 0 0 arbeiders.
vStaking. In Armentieres
aan de Belgische grens (westelijk van Rijp-
sel) en in de naburige plaatsen neemt de
staking der wevers voortdurend groo-
tereu omvang aan. Zij omvatte Zaterdag
reeds het grootste deel der arbeiders in Ar-
mentières, Comines, Frelinghien, Estaires en
Biac St. Maur. Zondag werden allerwege ver
gaderingen gehouden met dit resultaat, dat
Maandag het aantal stakers belangrijk ver
meerderd was. 1200 stakers trokken Maan
dagmorgen van Armentieres naar Felinghien,
waar zich 500 man bij hen aanslotendaar
na togen zij verder naar Comines, waar in
't geheel 5000 arbeiders staakten, naar Er-
quinghem, waar onmiddellijk 350 wevers het
werk neerlegden, en naar Bae St. Maur. Een
tweede 1200 man sterke menigte stakers be
gaf zich naar Pertnchies en bewerkstelligde
hét neerleggen van het werk door 1000 man.
Vrij mar het Hoog-Duitsch
37 DOOR
J. L. VAN DER MOER.
En Heimberg zag en hoorde hoorde
vooral zich zelf spieken en lachen, zoo
recht opgeruimd en vroolijk, zoo juist als
iemand zonder zorgen, die geheel „in de
stemming" is.
Doch welk een dwaasheidAlsof hij, Raii-
mund Heimbierg, dat zelf was I Hij, wist im
mers wel beter
Raimund Heimberg? Die zat in zijn
stille woning m de Mathaïkirohstrasze;
daar zat ie, in zijn eenzame studeerkamer,
zonder licht. Alsof men nog licht behoeven
zou. wanneer men zoo hopeloos, zoo willoos
in die ruimte zit te staren wanneer men,
dloor wroeging gekweld, er over tobt dat men
zijn geluk eu zijn liefde heeft van zich ge-
stooten en weggejaagd, en dat men zich het
hart heeft uitgerukt om het daarna in het
stof te verbreden Dat hart was immers ver
moord, en op zijn plaats lag een drukkende
last., iets ais een zware- steen? Lachen?
Neen, die eenzame man in dat donkere ver
trek lachte niet' Slechts van tijd tot tij|d
ontsnapte een diepe zucht aan zijn borst
Dat. was Raimund Hedmberg1 Maar wie was
dan de man, die hier, ten huize van graaf Er-
bach zat te lachen en te schertsen, die het
geheel© gezelschap amuseerde, en die zich
door behaagzieke vrouwenoogen allerlei ver
leidelijike woordjes liet. toefluisteren.1 Wie
di9 man was? Wel, de bewuste automaat,
wiens kunstige mechanisme opgewonden en
in werking was gebracht Achter
den stoel van Blanche stond sedert uemge
©ogenblikken de aardige, kleine Von Brink-
witz. Een snoesjeZij zag or allerbekoor
lijkst uit in haar donkerrood japonnetje.
Er. wait „deed" dlie groote roos goed in beur
glinsterende, blauwzwarte haren. Die mooie,
schalksche oogen, zo tintelden van levens
lust en vroolijklieid. Om haar frisscho lippeii
vertoonde zich van tijd tot. tijd een eigen
aardige trek, die den opmerkzame® toeschou
wer in het onzekere liet of hij) hem moest
beschouwen als een ondeugend:-®, overmoedi-
gen glimlach, dan wel als dei uitdrukking
van verlangen naai* een ku«. Zij legde het
kleine, ietwat gebruinde handje zacht op den
schouder der schoon© bruid en boog zioh
vertrouwelijk tot haar over.
,,Wat ben je toch gelukkig, Blanchette!"
fluisterde zij haar in het. oor, „Zou ik oo>lc
nog 'ns ooit zoo gelukkig worden?"
Blanches mooie, blonde kopje draaide zich
langzaam, cn met een ongemeen gracieus©
beweging op haar welgevormde®, slanken
bah om, en haar' schijnbaar droomerige oogen
blikten diep in de heldere kijkers van de
kleine Laura. Een allerliefst groepje, die
twee frisschle, jonge meisjes, iu die vertrou
welijke houding Volkomen Waardig om op
het d'oek of in marmer vereeuwigd 1e wor
den.
Geen wonder dan ook, dat Ernst von Wall-
dow, die dicht in haar nabijheid gezeten
was, er zijn oog vol bewondering op liet rus
ten.
.,Of je ooit. zoo gelukkig zult worden?"
herhaalde Blanche, luid goiioeg om niet door
Laura alléén verstaan te worden, „Wacht
maar, kleine ondeugd, je wordt zeker geluk
kig. Dat zal niet eens zoo lang meer duren."
„Weet jij dat zóó zeker?" fluisterde Laura
Een donkere blos kleurde haar wangen, en
haar lief gezichtje werd door een zotten
glimlach verhelderd.
„Zoo zeker als 't maar zijn kan, geloof
me. Ik ben zoo'n beetje gedachten lezeres in
zulk soort van zaken. En danheb ik
onlangs iets gedroomd Zou je graag willen
weten wat, mijn schat je? Ik geloof 't wel, hè/
En dan natuurlijk met do uitlegging er bij,
niet? Maar van avond vertel ik er niets van-
Op 'n anderen, keer, als je goed oppast!"
De kleine Laura was nu vuurrood gewor
den.
,.'n Droom?" 9tamelde zij verlegen en toch
nieuwsgierig.
„Ja, ii droom, van jou en" thans liet,
Blanche haar stem wat dalen „en van nog
iemand. „Denk er maar ns goed over na, dia®
zal je 't wel raden."
Zij streek met. het mollige-, blanke handje
liefkoozend over de gloeiende wangen van
het jonge meisje, en wendde even. blik9em-
sne', de blikken naar Von Walldov.
Zóó vlug had zij evenwel de oogen niet
kunnen bewegen of Laura had her gemerkt,
cn, naif als ze was, mankte zij er oogen blik -
kei i jk dó gevolgtrekking uit, dat het zoet.
geheim harer liefde zij twijfelde er na
tuurlijk niet meer aan of deze beantwoord
werd voor de scherpzinnige, „helderzien
de" Blanche volstrekt geen geheim meer
was. Die lieve Blanchette toch. die, terwijl
zij zoo geheel opging in haai' eigen geluk,
toch nog met zooveel sympathie aan dat van
anderen kon denken
Laura lachte ren beetje verlegen. Maar in
haar stem klonk iets iubelends, iels triom
fantelijksDaar was iets in van het geluid
van liet. jonge vogeltje, wanneer het voor die
eerste maal hel iu t groen verscholen nestje
verlaat en zich da® juichend verheft in den
blauwdgen ether
Met een verrukt- giezichtje verwijderde zij
zich. Zij wilde ergens een eenzaam plekje zoe
ken ori aldaar, zonder door de anderen te
worde® opgenmrkt. wachten totdat het wild
kloppen van beur hart. dat haar bijna den
adem bena.ni, ren weinig bedaard zou wezen
Spoedig had zijl dat plekje gevonden. In
liet boudoir van Blanche, dat men voor deze®
avond in een lusthof van bloemen en plan
ten herschapen lvad, was liet eenzaam en
stil Met wellust kon haar oog hier genieten
van het heerlijke groen cn van de prachtige
bloemen. Zij wist werkelijk niet- wat hier
•liet meest to bewonderen, de verrukkelijke
kleursehiaikeeringen der hoog opgeschoten
planten, die zich bevallig over do tot rusten
uatnood.igiMidie fauteuils en sofa's heen zweef
den, of de schitterende cn heerlijk riekende
kinderen vau Flora, geplaatst op kostbare
voetstukken of m prachtige jardinieres. Op
een der bloem tafels sprong het water van
een fonteintje dartel klaterend omhoog, om
na bereiking vn.n zijn, hoogste punt, weer
droomerig ruisohend new te dalen. De zachte
geur van rozen en heliotropen had zich tot
in de uiterste hoekjes van de kanier ver
spreid- En over het geheel wierp de heldere
vlam eener rijk vergulde staan lamp, zacht ge-
temperd door een roodm zijde® kap, een
betooverend licht.
De kleine Laura zuchtte diep, o, zóó be.
klemd en toch zoo zalig! Wat- was alles
hier schoon, en hoe schoon wias de gansahe
wereldEn wat waren alle menschen toch
lief en goed. en vooral h ijO ja, h ij vooral I
Zij drukte de heide handen tegen heb
hart. Maar het wilde ook hier in de eenzaam
heid, waar de bloemen zulke bedwelmende
geuren uitademden; waar het rosekleurige
lamplicht zoo tooveraehtig tiisschetn de bla
deren doorscheen waar het zacht klaterend
fonteintje zkfllke vertrouwelijke verhaaltjes
fluisterde, ook niet kalmer kloppenHet
klopte en bonsde, roepende bij eiken slag
„Ik hdb 'm lief' Hij heeft me lief! Wat zul
len. we gelukkig zijn!"
Zij zette zich neer in een fauteuil, liet
het hoofd iu het zachte kussen zinken, en
sloot de oogen. Nu verbeeldde zij zich «ie
prinses uit het tooversprookje te zijn. die
smachtend naar haar nrins zit te verlangen.
Plotseling hoorde zij zacht en voorzichtig ten
deur openen. Zij sloeg de oogem half op en
keek tmsohen de lange, donkere wimpers
door. Heur hart hield eensklaps op te klop
pen Zou zij sterven van geluk? H ij was
't! Hij was 't. die do deur geopend had en
het boudoir was binnengetreden
Wordt vervolgd
