r. us. 2^ Jaargang. Vrijdag 23 October 1903. BUITENLAND. FEUILLETON. Rozenheuvel. AMERSFOORTSCH DAGBLAD. ABONNEMENTSPRIJS: Per S maanden voor Amersfoortf 1.85. Idem franco per post.1.75. Afzonderlijke nummers- «.05. Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 nor 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF Co. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERi'ENTIËN i Van 1-t5 regels Elke regel meer Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedriff bestaan voordeelige het herhaald advèrteeren in dit Blad by abonnement, circulaire, bevattende de voorwaardèn, wordt op toegezonden. 0.79. Kennisgevingen. De Burgemeester van Amersfoort, Gezien artikel 41 der gemeentewet, Brengt ter kennis van de ingezetenen, dat de Raad ilezer genievnte zal vergaderen op Dins dag, den 27. October aanstaande, des namiddags ten 1 ure. Amersfoort, den 22. Octoiber 1903. De Burgemeester voornoemd, WUIJTIERS ft) Burgemeester en Wethouders van Amers foort, Gelet op artt. 6 en 7 der 'Hinderwet, Brengen, ter kennis van het pulbliek, dat een door D. H. Eijsink: ingediend verzoek, met l>i> lagen, om vergunning tot liet plaatsen van eene gasmotor van 20 ip. k. in het perceel alhier ge legen aan den Arnhemsdhenweg, biji het kadas ter bekend onder Sectie B, no. 2176, op de Secretarie der gemeente ter visie ligt, en dat op Donderdag, den 5. November aanstaande, des voormiddag» te 'half elf uren, gelegenheid ten Raadlhuizo wordt gegeven om, ten overstaan van het Gemeentebestuur of van een of meer zijner leden, bezwaren tegen het oprichten van de in richting in te brengen. Amersfoort, den 23. October 1903. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Secretaris, De Burgemeester, B. W. Th. SANDBER/G. WUUTEERS. Politiek Overzicht Chamberlain's propagandatocht. De heer Jozef Chamberlain is den jicbt- aanyal, die hem op het ziekbed wierp na zijne reis naar Schotland, tijdig geaioeg te boven gekamien ami op den daarvoor bepaalden dag zij ie rede te Newcastle te houden. Wij. heb ben moeien wachten tot de post ons de En- geilsche bladen bracht, oan daarvan kennis te nemen. Trouwens de eocmoani&oho strijd in En gelaaid neeanit gaaaideweg zulk een omvang aan, dlalt liet zelfs voor die meeste Engel solve bladen, dile anders heel ,wat ruimte beschik baar hebben, onmogelijk wordt van 'alle spre kers behoorlijk notitie te nomen, Op één diag, sprakeni in Bolton (Laaiöasihire) de leiider dier oppositie Slir Ilenry Campbell Bannermiaii, in Glasgow de heer Gibson Bawfles, de be kende (dissident onder de coneerwatieveBV, in Leeds looid Tweedanouth eau die heer Hei-beat Gladstone, in Hackney lond Wolby, in Poplar do lieer Sydney Buxto», in Bristol de heer Birrell en in Leomwngton de nieuwe minister van koloniën Lvtitelton. O1" die wijze kan mten van het goede te veel krijgen. Het, is inzonderheid als voorvechter van de rijksadee, dat de heer Chamibertlain be keerd is tot het protedtioTrisnne en de natie opwekt hom in zijne bekeering te volgen. Dit komt bijzonder duidelijk uit aan het einde van zijne rede te Newcastle, waarin hij zeide„Ik heb niet gedreigd met de onmid dellijke ontbinding van het rijk, maar ik geloof niet, dat wij het rijk bijeen kunnen houden behalve op de lijnen, die begrepen en aangenomen zijn door andere landen en waarop deze met succes zijn voort gegaan. Ik geloof niet, dat de Yereenigde Staten hot groote rijk gewonden zouden zijn. dat zij zijn, zonder het corn (merci eole verbond tus- sciheu de verschillende staten, die het samen stellen. Ik geloof niet, dat Duntschlamd een groote en machtige staat zou geworden zijn, zonder het verbond op handelsgebied tus- eciheni zijne verschillende staten, en ik ge loof niet, dat wij] een machtig rijk zullen ziin ilk geloof heeleniiaal niet, dat ,wij ,een rijk zruilileaai zijlui waarneer wiji ruilet dergelijke etappen doen. Wel ia waar hebben wij .con staat, die van d© hunnen verschiltan de eerste plaats omdat hij groot er en meer be volkt La, in de .tweede plaats omdat hij meer universeel is in zijn© producten van eiken aaoid en ook bderi» verschilt, dat hij meer homogeen is wat zijne blanke bevolking be treft. Walt' wij ook ihopen te. verkrijgen door eene heden aangenomen ras-paLitiek, wij mogen mot grond; hopen veel .meer te ver krijgen door ideze poEtiek, geldu rende ge slachten mot gelijke voUhculdiWig voortgezet. Daarom boni ik van meening. dat het tegen woordige zoo belangrijk 'ifi. Ik vraag u niet te schrikken over de cijfers, die door onze tegenstanders worden gegeven, over het schrikbeeld van idiuiur voedsel, dat niieb za.l komen, luet schirilkboolld; van vergelding dioor andere landen, die hun peker veel meer zon kosten dan ons, door de vreeselijke gevolgen der aanneming van eene politiek, die met succes is voorgestaan iin, het, befllaug van elk ander beschaafd land r der wereld. Neen, ik vraag u niet te schrikken wegens bedreigin gen van anrrtiilddellijtk gevaar aan mij toege schreven of wegens gevaar in de toekomst, imaar ik vraag u deze zaak te bekijken met een ernstig gevoel van verantwoordelijkheid, bedenkende dat dit ons rijk, waarop wij al len in onze harten trotseh zijn, een groOften last op ons legt. Het heeft dikwijls zware» arbeid en zware verantwoordelijkheid op ons gelegd, maar het heeft ons gemaakt tot wat wij zijn, het heeft ons geleerd nationale op offering als deugd aan te merken en wij hebben in dé toekomst uit, te zien naar vruchten van dezen boom, die alle moeite welke wij oub geven am bean te kweeken, zul len rechtvaardigen. Daarom, noodiig ik mijne larldsflieden uit, thans nul ik ybellig gc-loof dat zij eon va» die gelegenheden hebben die zelden voorkomen, nul zijl de gelegenheid hebben om, dit rijk duurzaam te vestigen, dit niet te laten vallen als een iidelen droom. Bedenk dat de verwezenlijking van dieai Vlricom de grootste roem zal zij», die ooit een staatsman of een geheel volk ten deel zal vallen. Ik verzoek ben deze dingen in over weging, 'te nemen otmi tot een juist, bedrit te komen." Het doel van dezen propagandatocht en van al wat zich daaraaai vastknoopt, is de zaa,k onder de aandacht van het volk te brengen. Intusschen het volk wordt niet een zijdig ingelicht; er wordt voor gezorgd, dat het ook de inzichten van de andere partijl leert kennen. Tegenover de lofrede, die Chamberlain hield op het protectionisme als middel tot bevestiging van het rijk, heeft lord Rosebery zijne meening verkondigd, dat de triomf van Chamberlain integendeel den band zal losmaken tusschen moederland en koloniën. In eene rede te Sheffield drukte hij zich daarover aldus uit: „Ik geloof heden evenzeer als twintig ja ren ge'eden, toen wij ons met dit vraagstuk bezig hielden in de Imperial Federation League, dat elk stelsel van dien aard bestemd is te mislukken. Ik houd vol, dat gij geen rijks-tarief kunt opstellen, dat bevredigend is. Nog minder kunt gij het rijk vestigen op eene lijst van verboden industrieën. Al wat u mogelijk is, is te trachten bijzondere ver dragen te sluiten met elke van de koloniën. Wat zou dan uw handelsstelsel zijn en waar zou de eenheid van uw rijk zijn? Alles zou periodiek, misschien jaarlijks, herzien moe- ten worden in uwe handelsbetrekkingen met iedere kolonie. In 't eind zouidt gijl u in de onderhandelingen moeten onderwerpen aaai de bedreiging, die zoo onaangenaam is om te hooren, dat het toch maar beter zou zijn het tafellaken door te snijden. Uw minister van financiën zou aanhoudend zich moeten bezig houden met de taak, om onvereenig- bare en tegenstrijdige belangen tot elkaar te brengen. De hemel beware ons voor het booze bloed, dat onder zulk een stelsel zou worden gekweekt. Dat is het plan, het geheele plan, dat bestemd is het tegenwoordige stelsel te vervangen, hetwelk gegrond is op volkome» vrijheid van handelen cn volledige verzoening van de individueel© belangen. Wel verre van het rijk ongeschonden te bewaren, ge loof ik in alle oprechtheid, dat eene politiek a,ls die welke de oud-minister van koloniën voorstaat, onvermijdelijk tot zijne ontbin ding zal leiden. Nog een laatste bezwaar blijft er voor mij over; het is dit: Ik ben een overtuigde imperialist, en daarom wensch ik niet, dat in een tijdivan schaarsch- te of depressie of hongersnood het volk in het moederland er toe zal komen de belan gen van zijn stoffelijk welzijn te doen we gen tegen de instelling van het rijk. Het zal een booze dag voor Groot-Brittannië en een nog boozere dag voor het rijk in zijn geheel zijn, wanneer de werkman, thuis ko mende voor een maaltijd, dien de belastin gen hebbeu beknibbeld, tot zijn gezin zal zeg gen „Ach, het zou anders zij(n, als wij niet zoo zwaar belast waren voor de instandhou ding van het rijk". Men moet hopen, dat nooit dit belang en de riiksidee met elkaar in botsing komen. Zij zijn nu in volkomen harmonie. Laat ons om Godswil die harmo nie niet verstoren." De Spectator voegt aan deze waarschuwing van lord Rosebery voor de toekomst eene her innering uit het verleden toe. „Wijf hebben eenmaal" zulk een rijk gehad, schrijft het blad, een rijk waarin de koloniën ver plicht waren te koopen van ons en wij van hen. Wat was de uitkomst? Vóór den vrijhan del waren de koloniën in eene voortdurende gisting van naijver en verdenking en erger nis over wat zij onredelijke beperkingen achtten. Dat was kwaad. Even kwaad was de uitkomst in heb moederland. Daar kwam men er toe het rijk te verfoeien, omdat het een voortdurenden dwang op den handel bet oogde. Onze kooplieden konden deae of gene grondstof niet koopen, omdat wij gehouden waren onze grondstof uit de koloniën te be trekken. Dit was oorzaak van de impopula riteit der koloniëu en die misnoegdheid met het rijk, die zulk een bijfeondër kenmerk was van een groot deel onzer openbare meening van zestig jaren geleden." Het blad besluit met een klacht, dat de heer Chamberlain blind is voor de geschiedenis, door te verlan-, gen, dat in het onderstelde belang van het rijk een stelsel zal worden verlaten, „dat ons een tevreden rijk gegeven heeft, het volk in het moederland, liefde voor en trots op de koloniën heeft ingeprent- en de koloniën trouw heeft gemaakt aan het moederland." Zoo uitcenloopend luidt het oordeel over de strijdvraag, die aan do beoordeeling van het land ia onderworpen. Iuderdaad, ernstige overweging is hier wel van pas, om tot een juist besluit te kunnen komen. Frankrijk. De Matin schrijft: Wij gelooven te weten, dat de langdurige besprekingen van den Koning en den minister va» Buitenlandscho Zaken. Morin, met den heer Combes en den heer Delcassó tot practi9che resultaten voor beide partijen hebben geleid. De overeen stemming (accord) die tusschen beide naties sedert verscheidene maanden bestaat en die de gewichtigste levensquaesties van beide landen betreft, i9 tengevolge van het jongste bezoek op weg, een definitieven cn tastba ren vorm aau te nemen." In antwoord op do interpellatie van Gauthier over de algeaneene poli tiek, verklaarde min.-pres. Combes in du Ka mer, dat de reg. trouw zal blijven aan haar program. De regeeriiig kent als volkslied de „Maraedilati.se," maar niet de „Internatio nale." D© onlLiustte». tie Apmieavtnèrcs kwamen onverwachts op. D|eze negeering heeft ech ter geen bloed doe» vloeden, zoolang ziji aan het luestuiur is. Waarneer de regecring haar tegenwoordig prograan heeft afgewerkt, zal zij een nieuw program voorstellen, dat eene voortzetting aal zij» va» het huidige, m zal bevatten ecu nieouwo legerwet e» de verdwijning va» het oongiregaaiishisohe onderwijs. Mot 332 tegen 233 stemmen nam do Kaon er eene motie aam, voorgesteld door Sarricn en die de regeering had aanvaard'. De mot-io luidt„De Kamer, de verklaringen dor n- geering goedkeure«de. wijst alle toevoegsels af «iii gaat over tot de orde van den dag." De vergadering werd daarna gesloten. De afgevaardigde d'Estournelles verklaarde eenen vertegenwoordiger van den New-York Herald, dat 't Fransch-Engelsche scheids gerecht s-t r a c ta a t slechts een eerste stap was; vier andere gelijksoortige verdra gen van Frankrijk met Italië, Holland en Zweden en Noorwegen waren in bewerking. Het Frausch-ItaUaansche verdrag zal nog voor de reis van president Loubet naar Rome gepubliceerd worden de onderteekeniug van de overige zal binnenkort volgen. Noorwegen. Het nieuwe kabinet in Noorwegen is aldus samengesteld Dr. Hagerup, voorz. en justitie; dr. Si gurd Ibsen, minister va» Staat te Stockholm ds. Nielvenhauge, ©eredienst en onderwi js postdirecteur Schöning, handel cn nijyer beid'; groothandelaar Birger Kild'al, finan ciën en douane; ingenieur- Hansen, openbare werkengrondeigenaar Matheeeen, land bouw luit.-kolonel Strugstadt, oorlog; ree der Miohel9en e» officier van justitie Vogt, leden van den stantsrmaad te Stockholm. Het ministerie bestaat uit vijf leden van de linker- en evenveel van do rechterzijde. Italië. Men verwacht te Rome de aankomst, van den Koning uit het slot San Rcesore. Zanar- delli zail rich, zoodra dit mogelijk is. naar Madera*) begeven en de aangevangen c kuur voortzetten. De Tribunal keert zich heftig tegen de tegenstanders van Zanardelli, "die trachten hem voor het uitstellen van de reis van den Tsaar verantwoordelijk te maken het blad beweert dat mot dit voorval, nvaar alleen Zaaiairdelli's gezondheidstoestand' hem. tot aftreden noopte. De e n q uête-coommiss ie Voor het be heer der M ar i no heeft gisteren liane werk zaamheden begonnem en besloten, haar oti- dlerzioek zonder verzuim, over de geheele Marino uit te breiden. Hot. onderzoek zal vooraf miet de in Juli jl. in hot Parlement ter sprake gebrachte voorvallen beginnen on dfen tijd sedert 1884, en zoo noodig zelfs den tijd voor 1884 omvatten. Oostenrijk-Hongarlje. De Keizer ontving gisteren Lord M e t h u e n, die hem in opdracht van Ko ning Eduard den maarschalksstaf overhan digde. Rusland. Men is begonnen mot den verderen aanleg van den spoorweg van E r i w a n in den Kaukasus naar Dsjoclsa in Perzië. Turkije. Volgens de bewering van een. diplomaat te Konstantinopol zijn do meeste Europeesehe staten het eens, dat Turkije in haar eerstvol gend tarief van invoerrechten, waaraan op het oogenblik gewerkt, wordt, ten aanzien va» den benarden financierden toestand, bet tar ricf va» acht op elf procent verhoogt. Over den toestand aan don Badkan wordt bericht Sofia, 22 Oct. De minister van oorlog heeft do reservisten tweede klasse met groot ver lof gezonden. Konstantinoj>el, 22 Oct. De gezanten van Oostenrijk en Rusland hebben heden aan de Porte de nota's overhandigd, die gegrond zijn op de instruction, die zij hebben ontvangen als resultaat van de conferentie te Mürzsteg. Azië. Aan den New-York Herald wordt uit Washington gemeld, dat Rusland's verzet, om Moekden voor den buitenlandschen handel open te stellen, daar zeer de aan dacht heeft getrokken. Het staatsdeparte- ment polstde Russische regeering in zake hare houding jege»3 de quaestie van instand houding van het principe van de ope» deur in Mantsjoerije. Volgens berichten uit Port Arthur heeft de stadhouder generaal Alexejef het plant opgevat, om binnen do grenze» van het ont- eigeningsgebied van den O o s t-C hinee- schon spoorweg de ambten van direc teur-generaal va» dien spoorweg en van gou verneur, te vereenigen. Twee assistenten met den titulairen rang van vice-gouverneur zou de» het technische gedeelte en de civiele- aangelegenheden te leiden hebben, de alge- meene spoorwegpolitie evenwel zou komen onder leiding van een bijzond oren, den stad houder cramiddelijk ondergeschikten beamb ten. Het Japansche gezantschap in Italië logen straft het nieuws der terugroeping van do Japansche officieren, die de school van Tu rijn volgen. Het gezantschap voegt er bij, dat het geschil tusschen Rusland en Japan langs diplomatieken weg zal geregeld worden. Zuid-Afrika. Uit Kaapstad wordt bericht: Do vergader- ring van de Synodo van de Nederlandscha hervormde kerk, dia werd bijgewoond door 220 gedelegeerden, besloot met algemeen© stemmen de aandacht van de Britscho regee ring te vestigen op de handelingen van dd militairen onder du Krijgswet De sprekers haalde» talrijke gevallen van hardheid aan. Do correspondent, van de Standard seinde: De handelingen van de synode der Holl. kerk: kwamen liede» tot het uiterste. Ondanks de waarschuwingen van de inecr gematigde leden, werden redevoeringen gehouden, diie Utt het Engelsch 9 VAN FLORENCE MARRYAT. „Och, tantelief, tob daar maai- niet over. Dat zal wel in orde komen", gaf Eveline met een gelukkig glimlachje ten antwoord „Ik zou alleen maar zoo dolgraag willen weten, wat oom aan mij»lieer Gamble te schrijve» had betreffende Will." „Je zult je nieuwsgierigheid! toch, tot mor genochtend dienen te bedwingen, Eveline, want nu moet je naar bed daar helpt geeni lieve moedertje aan", hernam, haar tante, terwijl zij),het meisje met zacht geweld; de trap opduwde. Eva, wierp nog een laatste» dirOeven blik op mijnheer Gambles geslote» kamerdeur, waarachter zij de» kassier op ernstige», afge meten toon hoorde spreken, en liet zich met oen zucht naar haar kamertje brenge». Toen zij daar was aangekomen, ging zij, in plaats van zich van hoed en mantel te ontdoen, op den rand van haar ledikant zitten, om naar Will's voetstap te luisteren, als hij) de trap opklom. Zij gevoelde maar al to wel, dat zij toch niet den slaap zou kunnen vatten, vóór zij haar neef gesproken had en een verslag van zijn onderhoud met mijnheer Gaanble had gehoord. Zij was gejaagd en zenuwach tig zij wist zelf niet waarom. Zij had! Will zielslief, maar zij stelde niet veel vertrouwen in hiein. Hij nam dikwijls de meest ernstig© dingen volgens haar meening veel te luchtig! op en het was best mogelijk, ofschoon zij dit natuurlijk niet met zekerheid wist, dat hij met zijn kantoorwerk wat al te veel de hand lichtte. Het gesprek duurde vrij lang. De stemmen in de kleine zijkamer klonken al luider en luider het leek wel, of mijnheer Gamble en Will samen aan 't kibbelen war ren. Eindelijk scheen dto kassier iets te zeg gen, dat hem meester van het terrein deed! worden, want even, daarna hoorde zij allee» zijn harde, snijdende stem, terwijl Will blijk baar zwijgend luisterde. Eveline's hart werd van deernis met haar neef vervuld. Wat had die vervelende mijnheer Gamble haar lieven Will toch te zeggen, dat hij zoo geheel en al uit het veld! werd geslagen? Als zij de inspraak van haar hart had moge» vol gen, zou zij naar benedon gegaan zijn, oan tegenwoordig te zij|n bij het onderhoud!. Gaf liet verbond, dat zij| dien avond met Will gesloten had, haar daartoe niet het volste recht? Zijl zag echter terstond in, dat dit ceni onmogelijkheid was. Elr zat niet anders op dan diait zij geduldig wachtte tot Will naar zijn eigen kamer ging, die zich aain de ach- terzijjde van het huis, vlak naast de hare, be vond. Zoodra zijl hem hoorde, zou zij op hrim toesnellen om hem nogmaals de verzekering harer oprechte liefde en innige sympathie te •geven- Om haar giedaclilongaiig in een andere richting te leiden, doorleefde zij in den geest voor die tweede maal dat onvergelijke»- lij'k zalig uur, toen zij met hem uit den schouwburg naar hui9 ging, en met al den deemoed en nederigheid van haar eenvoudig, liefhebbend hart vroeg zij zichzelf af, hoe het mogelijk was, dat zulk eeu groote zegen baar ten deel was gevallen. Intusschen zeide mijnheer Gamble tot den afgod van Eveline's hart „Het is cn blijft een geheimzinnige histo rie, ïnijinheer William, waar wij alles be halve over gesticht zijn". „Ik weet niets van de zaak af, mijnheer." ..Dat is het juist. U behoorde er wel wat van te weten. Door er niets van af te weten, hebt gij u aan oen schandelijk plichtsver zuim 9ebuldiig gemaakt. De uitgifte va» pa pier en postzegels behoort tot uw departe ment en mijnheer Caryll oisclrt hiervan nauwkeurig rekening en verantwoording. Uw oom hoeft groot gelijk Als een zaak op den duur zal blijven bloeien, moet elke uitgave nauwkeurig geboekt, worden. Er is nog nooit, iets dergelijks op het kantoor voorgevallen. De eer van het geheele bediendenporsoneel is er mede gemoeid." ,,'t Is me ook een baantje, dat oom mij heeft opgedraaid', riep de jonge Caryll uit. „Ieder oogenblik heb ik aanvraag om post zegels het is oen totale omnogel ijjkhcid om elk postzegeltje, dat gebruikt, wordt, af zonderlijk te boeken. Ik zit geen vijf minu ten lang rustig; en ongestoord aa», mij» lesse naar. Het is met mij die» godgaaischen dag wip-op-'t stooltje. Hoc kan ik er in 's hemel* naam aansprakelijk voor zij», als dè anderö bedienden tijdons mij» afwezigheid papier en post zegels vyegnoine n „Wij zijn in Water Street geen diefstallen gewoon, mijnheer William", heraam de kas sier droogjes, „al 0112e bedienden zijn eerlijke», vertrouwbare mannen, die voor het meeren- deel al jaren lang iu dienst der firma zijn geweest," „Ieder mensch is eerlijk, zoolang hij niet als een dief gebrandmerkt Ls gioiworde»", zeödet Will met teigondé onbeschaamdheid. „Bedoelt- go met dezso woorden awius, dat. ge een bepaald persoon verdenkt, mijnheer „O neen. ik zeg dit alleen om mijzelf to verontschuldigen. Mijjn oom werpt mij voor de voeten, dat ik mij» boekon sheht heb bij- gehouden. Deao aanklacht- verklaar ik als ten eencumale ongegrond De postzegels, dio ik zelf gebruikt heb, zijn alle door mij ge boekt. geworden, maar ik ben niet verant woordelijk voor hetgeen anderen doen." „Nu. mijnheer, ik raad u sterk aan in het vervolg oen beetje nauwkeuriger te zijn", sprak de kassier weer „Do zaak is mijnheer Caryll ter oore gekomen en urw oom ziet hoogst zelden voor den tweeden koer iet3 door de vingers." Will's gelaat was tijdens dit gesprek lioog- rood gekleurd' en zij» oogon gaven duidelijk wrevel en ergenis te kennen. „U «ohijtnt te vergeten, dat ik mijnheer Caryll's neef en naaste bloedverwant ben", zeide bij, op hrtogen toon. „U spreekt tot. mijl, mijnheer Gamble, alsof ik dc kantoorlooper was." „Neen. nvijjnheer Williaan, ik vergoot, niots, maar mijinhcor Caryll evenmin, al zijt g« ook duizendmaal zij» naaste bloedverwa»t,. Hij is een strikt rechtvaardig patroon, maar tevens uiterst streng. Ik raad u derhalve in uw eigen welbegrepen belang aa», om uw boeken voortaan beter bil te houden. Meer heb ik u niet te zeggen." „Ik heb uw goeden raad niet noodig. mijn heer. Morgen zal ik mijn oom oen bezoek gaan brengen, om hem in persoon over d<v.e netelige kwestie te spreken." hernam Will, terwijl hi; de kamer verbet en do deur met een harde» slag achter zich. dichttrok. Zooi- lang mijnheer Gamble's oog op hem rustte, had hij zich kordaat gchoudtu. maai' nu hij alleen in de gang stondl, zonk het hart. hem in de schoenen. De kassier had brui, zij het ook in bedekte termen, een tamelijk dreigende aanklacht naar het hoofd geslingerd cn een gevoel va» angst greep hem aan, toon hij zich gejaagd de gebeurtenissen van de laatste dag of wat te binnen riep en zich verbaasde over het feit, hoc hijj zoo onvoorzichtig had kunnen zijn va» zoo onbetoonnen te werk te gaan. Zijn welgevormd, jeugdig gelaat was doods bleek en vertcfcnde een uitdrukking va» troostelooze neerslachtigheid, toen hij lang zaam de smalle trap opklom en Eveline's kamertje al meer en mrer naderde. Nauwe lijks liad hij het kleine portaal bereikt, of de deur van Eva's heiligdom werd onhoor baar zacht geopend!. Eveline verschoen op den dre»ipel van haar armzalig slaapvertrek, brandend va» begeerte» o»n hom te troosten en op te beuren. Maar Will verkeerde in een; allee behalve rooskleurige gemoedsstem ming. De gedachte aan het vorlxmd, dat dien avond tusschen hem e» lianr geslote») was e» gehleel haar denken en gevoelen inl beslag nam, was uit zijn herinnering weg gevaagd door de groote mooiolijlkheid'', Waarin hij zich op het alleronverwachtst, gewikkeld: zag. Hij wias diep tenwergodrukt. cn o»t>- stemd cn wenschte niets liever dan alleen te zij», oim op zij|n gemak over do zaak na te deuken. Eva's van vreugde stralend, onschul dig gezichtje scheen hetn een verwijt too on hij wilde haar voorbijgaan mot een kort „goeden nacht", zooaLs hij altijd placht td doen. Wordt vervolgd

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1903 | | pagina 1