9" Jaargan
Vrijdag 30 October 1903.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Rozenheuvel.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.25.
Idem franco per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF Co.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIES
Tan 1—5 regels i i t i
Elke regel meer
Oroote letten naar plaatsruimte.
Voor handel en bedriff bestaan voordeelige bep
het herhaald adverteeren in dit Blad aöoniSë]
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
toegezonden.
SilS;
Politiek Overzicht.
Graaf Lamadorff te Par.,».
De Russische minister van buitenlandsche
laken, graai Lamsdorff, vertoeft thans te
Paxija. Eergisteren is hij daar gekomen. Door
preeideint Loubet, wien hij een eigenhandigem
brief van den Czaar heeft overgebracht, is hij
in bijzondere audiëntie ontvangen. Gisteren
heeft hij met zijn Franschen ambtgenoot, den
heer Deücaasé, een uitstapje gedaan naar Ver
sailles. Dit uitstapje is bedacht, om aan do
beide ministers gelegenheid te geven onge
stoord van gedachten te wisselen over de han
gende politieke vraagstukken. Heden warden
de ciaaferentiën tusschen de beide ministers
voorbge2Jet en morgen keert de Russische
staatsman naar Darmstadt terug, van waar
hij over enkele dagen met de keizerlijke fa
milie, die daar geruimen tijd heeft vertoefd,
de terugreis naar het vaderland zal aanne
men.
Deze ontmoeting tusschen de beide minis
ters van de „bevriende en verbonden natiën"
is niet de eerste van dien aard. Men zou zelfs
kunnen zeggen, dat graaf Lamsdorff on mi
nuter Delcassé er eene gewoonte van hebben
gemaakt om persoonlijk met elkaar van ge
dachten te wisselen over de vraagstukken, die
de beide staten aangaan. Nu eens heeft de
heer Delcassé zich daarvoor naar St.-Peters-
burg begeven, dan weer ging graaf Lamsdorff
naar Parijs. Het Journal des Debets merkt
terecht op, dat dergelijke gedachtenwisselin-
gen tusschen ministers, in het algemeen nut
tig, zulks des te meer zijn wanneer er belang
rijke vragen aan de orde zijn, die den gehee-
len internationalen toestand raken, of meer
of minder rechtstreeks op de buitenlandsche
politiek betrekking hebben, hetaij van dei
beide slaten, hetzij van een van beiden. Dit
nu is on dit oogenblik het geval. De gebeurte
nissen in het Europeesche Oosten en die in
het uit«rs(te Oosten vorderen voortdurend!
de aandacht en men kan zich voorstellen,
dat de toenadering tusschen Frankrijk en
Engeland en Italië, al is Rusland daarbij
niet betrokken, en al behoeft het zich daar
over niet to bekommeren, toch aanleiding
kan geven, dat eene wisseling van gedachten
wordt gewenscht. Dit zoo zijnjde, zegt het
Journal des Débats, was het volkomen na
tuurlijk, dat graaf Lamsdorff, die zich bevond
in de buurt van onze grens, eenige dagen te
Parijs kwam doorbrengen. Het achterwege
blijven var deze reis zou verrassend geweest
aijn, inzonderheid met het oog op de ont
moeting, die de Keizers van Rusland en
Duitschland te Wiesbaden zullen hebben.
De laatsto zinspeling is wel opmerkelijk
Daarin komt uit hoe naijverig de bctrckïïTn-
gon tusschen Ruslaud cn het Dnntsche rijk
in Frankrijk worden nagegaan. Ditmaal is
daartoe te meer aanleiding, omdat de ont
moeting. die de Duitsche Keizer weldra met
den Czaar zal hebben, door de Rus? sche pers
op bijzonder vriendelijke wiiz wondt be
groet Zij vindt tonen van vriendschap, die
anders door Russische bladen tegenover
Dmtschland niet gemakkelijk worden aan
geslagen
Ofschoon de overleggingen tusscheni de
beide ministers van stuikt vertrou wel ijken
aard zijn, meent men toch te mogen nan-
nomeii. dat in de eerste plaats de zaken in
Oost-Azië een ruim deel in de besprekingen
zullen innemen. Men is in Frankrijk ge
neigd, het optreden van Rusland in Mand-
sjaerije te verontschuldigenmaar erkent
ook, dat Japan rechten op Korea heeft. In
een offici us artikel spreekt do Matin niet
tegen, dat Rusland de belofte om Mand-
sjoerije te ontruimen, niet is nagekomen.
Het blad pleit echter verzachtende omstan
digheden «i zegt:
..Rusland heeft daar een krachtig militair
on administratief stelsel georganiseerd. Het
ho ft het land met troepen cn met belasting-
oommiozen bedekt. Het heeft aan het hoofd
van, dit leger van soldaten en ambtenaren
admiraal Alexejew als onderkoning geplaatst,
wien® macht overeenkomt met die van lord
Curzon in Indie en die als potentaat- over da
veroverde provincie regeert-, want het is eeoie
werkelijke verovering, die Rusland daar
heeft gemaakt. Het. heeft op Maudsjoerije
zijn stempel geldirulkt, zooafei Engeland- op
Hgvpto. In weinige jaren- heeft het een. reu
zenwerk voltooid,, waartoe zelfs de vrienden
van het Russische rijk het niet in staat had
den geacht. D'aaroon is Rusland den 8en
October zijne verplichting om Mandsjoerije
te ontruimen niet nagekomendaarom zal
het- hoe langer hoe minder, materieel en
moreel, in de gelegenheid zijn het gegeven
woord in te lossen, en zal Europa hoe langer
'hoe minder in staat zijn het daaraan te
herinneren"
Wat Japan betreft, herinnert de Matin er
aan. dat de bevolking van dat land zich
sedert twintig jaren beeft verdubbeld en
daarom Korea als debouchnood'ig beeft, en
dat het den handel van Korea «n 't leven
geroepen heeft. Daarom is hot begrijpelijk,
dat er m Japan eene algememe veront
waardiging is ontstaan, toen men" vernam,
dat Rusland de ontruiming vau Ma-ndriocrije
niet. voltrokken heeft Ten slotte drukt de
Maitin de hoep uit. dat het aan de diplomatie
z-ii gelukken het. Oosfc-Aziatische vraagstuk
vreedzaam op te lo'tsen
Frankrijk.
Do Russische minister is, zooals gemeld,
gisterenmorgen t<e Parijs aangekomen. Iu een
«ogenschijnlijk door de Franseho regeering
geïnspireerd artikel heet het os er de reis vau
graaf Lams d' o r f f, dat men nu reeds kan
zeggen, dat hij van zijn onderhoud met den
minister van Buitoni. Zaken Delcassé den
indruk verkrijgen zal, dat Frankrijk zijp
verbond met Rusland beslist getrouw zal blij
ven. en dat het meer dan ooit besloten is,
in do goede betrekkingen, die het thans met
ai zijne naburen onderhoudt, kracht tot ver
vulling van zijn historische en civilisatorische
taak te vinden.
In een artikeltje in den Figaro wordt ge
zegd. dat ho.wel het voornemen bestond, de
ontmoeting tusschen de beide ministers in
een grensplaatsje te doen plaats hebben,
men daarop teruggekomen is, omdat de bui
tenlandsche pers van een verzwakking van
de Franco-Russische alliantie gesproken had
Daarom was men overeengekomen aan bet
bezoek van Lamsdorff een officieel karakter
te geven. Voorts had Lamsdorff opdracht
van den Tsaar president Loubet een eigen-
handigen brief van dezen over te brengen.
De Temps brengt hierbij in herinnering,
dat generaal Pendezec, toen hij voor eenige
weken uit Petersburg terugkeerde, met een
gelijke zending belast was.
Minister Delcassé zal zijn Russischen collega
van de thans tusschen Frankrijk en zijne na
burige staten bestaande betrekkingen op de
hoogte stellen. Voorts wordt in regeerings-
kringen verzekerd, dat Lamsdorff den minis
ter Delcassé er van overtuigen wil, dat de
Oostenrijks-Russische actie in den Balkan in
geen geval ten doel kan hebben, Frankrijk
op den achtergrond te dringen; integendeel
Oostenrijk en Rusland hechten er waarde
aan in Parijs en in Berlijp krachtig steun te
vinden, daar zij zich in deze eminent cultu-
reole aangelegenheid uitsluitend als gedele
geerden en woordvoerders van de in de
orieutalischo aangelegenheden betrokkene
staten beschouwen
Dé Parijscihe correspondent van het Hbld.
van Antw. meldt aan zijn blad:
Z. Ex. kardinaal Rifchard, aartsbis
schop van Par ij- sj" is naar Rome
vertrokken met eeno vo.rzoeningszen-
d i n g.
Hij is tegelijkertijd geroepen door den
Paus en gezonden door Delcassé,
den minister van buitenlandsche zaken.
Uit deze reis zal óf eene schikking, óf eene
definitieve afbreking van alle betrekkingen
tussohen Frankrijk en don H. Stoel volgen.
De Kamer heeft gisteren een begin gemaakt
met de aJgemeene beraadslagingen ovwr de
begrooting.
Üifc Parijs wordt bericht; Kruideniers
bedienden hielden gisterenmorgen een mee
ting tegen de praktijken van de bureaux voor
plaatsing. De politie die de manifestanten
uiteen wilde drijven, werd mee steenen, stoe
len en tafels geworpen. Het standje duurde
ongeveer een half uur. Een aantal manifes
tanten en agenten werden gewond. Gardisten
te paard dreven do menigte uiteen.
Om vier uur 25 werd de ar
beidsbeurs ontruimd. Agenten versperren den
ingang, garden te paard zijn geplaatst tegen
het trottoir voor de arbeidsbeurs. Bij 't ver
laten van bet gebouw, werden de prefect van
politie en de agenten uitgejouwd.
Tien minuten later wordt uit de arbeids
beurs oen flesch geworpen, waardoor aeai
agent gewond wordt. Er wordt aan de gar-
dea-muoicipaux bevel gegaven den sabel te
trekken. Uit de vensters van de arbeids-
bedra worden een tiental flesschen met vocht
gevuld, op straat geworpen. Niemand is ge
troffen.
De agenten dringen het gebouw binnen,
Cn worden! spoedig den toestand meester.
Daarna ziet men een dertigtal bet oogera en
evenveel agenten gewond de arbeidsbeurs
verlaten. Velen van de betoogere, die op de
gaanderijjen vertoefde^, sprongen, toen zij
de agenten zagen binnenkomen, de zaal in,
waarbij zij zich zwaar verwondden.
Het totale aantal gewonden bij dit laatste
treffen bedraagt een veertig.
In een gevecht op het Chateau d'Eau wer
den 31 agenten gewond. 30 arrestatiën hadr
den plaats.
Engeland.
De Armeniër S a g o e n i werd door den
moordenaar Dinsdagavond te Londen in het
donker dicht bij zijn huis overvallen en
kreeg vier schoten in het lijfhij sleepte
zich naar zijn woning, waar hij stervend ver
klaarde, dat hij rced3 lang achtervolgd werd.
Men verveerde hem naar het hospitaal, waar
bij kort daarop stierf.
Sagoeni was een welgesteld Armeniër 37
jaren oud. die Turkije wegens zijn dwars
drijverijen had móeten verlaten en daarop
te Londen de vereeniging van uitgeweken
Armeniërs had gevestigd/. Hij was de leider
van de passieve revolutionairen, die met de
grccjiaHia.actieve revolutionairen overhoop
k-ge^^^het jaar 1901 vereenigden zich
beide groepen cn brachten 20,000 dollars
Hijeen. De actieven beweerden daarop, dat de
passieven deze som verduisterd hadden. Op
het oogetrElik vond juist eene vergadering
der passieve revolutionairen in Londen
plaat- Men gelooft dat de actievcn deze ge
legenheid tol wraak hebben benut.
Spanje.
Dinsdagavond was bijna geheel Bilbao m
het duister gehuld, daar de staker- de lan
taarns vernield hadden. Slechts weinigen
waagfc® zich op de straatde schouwburgen
waren gesloten. Toen men den wtaat van be
leg afkondigde, werd in de San-Francisco-
stra<at op de soldaten geschoten, die het vuur
beantwoordden. Later werd ook artillerie
opgecommandeerd. Iedere winkel die niet
onmiddellijk sloot, werd door de stakers op
con hagelbui van steenen onthaaldmen
roofde het brood uit de bakkerswagens, zoo
dat gisteren niet in de behoefte voorzien kon
worden. Op de markt plunderde men alles
wat van zijn gading was, wierp een houten
gebouwtje, waarin het bureau van de reheeps-
reeders gevestigd was, in de rivier, verbrandde
de gevondene papieren, vernielde den wagen
van het hotel Inglaterra, wierp de koffers
weg en hield den postwagen en de telegraaf-
beambten aan Vrouwen en kinderen ver
boerden den spoorweg naar Portugalete met
balken en blokken steen.
socialistische gemeenteraadsleden ver
langen dat de chef van de gemeentelijke oo
litic van zijn post wordt ontheven. De alge-
nieene «taking zal voortduren, totdat deeisch
van wekelijksohe uitbetaling der loonen toe
gestaan is.
Naden: wordt bericht; De nacht verliep be
trekkelijk kalm, de toestand is evenwel nog
altijd ernstig. De stakers richtten op verschil
lende plaatsen in de stad ontelbare barricades
op. Het oogenblikkelijke aanzien van de stad
is uitere^ droef. Brood ontbreekt.. De brand
weer moest giisteren uitrukken tab het blus-
adhon.yaa. een hra.nd vmiin heLJ i zu4<''Ukiooe-,
ter, waarvan de deuren door do stakois met
petroleum waren gedrenkt.
De dienst op den Nborderapoorweg, die
gisteren belemmerd was, is dezen morgen her
vat. Het aantal doedbn lxid'raagt 6, dot van
do gewonden 100. Groote troep an -v er sterk i n -
gen warden verwacht. Men. vreest dat het
spoorwegpersoneelwaaronder in de eerste
piaaita de machinisten, aieh met de stakers
eensgezind zullen verklaren.
De mijn-eigenaars zijn heden door den mili
tairen gouverneur tot het houden van eene
vergadering bijeengeroepen. Men hoopt dat
in deze vergadering een besluit zal worden
ga toornen, dat tot. beëindiging van de crisis
eal leiden.
Verder wordt nog over deze onlusten be
richt: Er vielen ongeregeldheden voor in
het dorp Sadupe, waar de stakers een rij
tuig aanvielen, waarin een patroon gezeten
wa-. Deze werd gewond.
Het aantal dooden in Bilbao tot nu toe
gevallen, bedraagt volgens de .militaire auto
riteit 5, volgens den' prefect 7.
Infanterie, cavalerie en artillerie zijn ge
zonden.
Do stakers vielen bob klooster aan van de
Heilige Drieecniheid te Arenas. De troepen
gaven vuur. Eenige nueusdhen werden ge
dood, vela gewond. De stad1 wordt door mili
tairen bezet.
Officieel wordt bericht, dat de minister
raad, voorziende dat het moeilijk zal aijn
orde to stellen op de zaken in Bilbao, Bbs'.o-
ten heeft drie kanonneerbooten te zenden
naar deze havenplaats.
Ook bestaat er vrees voor onlusten te
Barcelona. Band el ooze lieden stellen po
gingen in het werk, om dc werklieden
van hier te bewegen de stakingébc ging te
Bilbao te volgen. De toestand is nog beden
kelijker, omdat werklieden gedwongen werk
loos zijn, wegens het gêtnis van gas.
Ooitenrijk-Hongarfje,
Do per6 is eenparig van meening, dat T i *-
a's w ij z i g i n g e n van het program van
het comité der negen niets te he tee kenen
hebben. Zelfs de bladen die op de zijde van
Apponyi staan, zeggen, dait Apponyi niet
wegens Tisza's wijzigingen, maar wegens de
gebrekkigheid van het onder zijn medewer
king tot stand gekometoe, maar met Appo
n^i'sf wenschen niet overeétekomendo pro
gram van het comité van negen uit de par-
tij treedt. Een feit is, dat deugdelijke rede
nen voor het uittreden van Apponyi ontbre
ken, daar hij het program van het comité
van negen mode onderteekend heeft. Wan
neer hij inderdaad nit de partiï treedt, zal
dit aan persoonlijke vijandschap tegen Tisza
toe te sclirijven zijn.
Het blad van de gematigde aanhanger#
van de Kossuthpartij zegt ietwat me]-^ko
liek, dat, wanneer Apponyi uit de -artif
treedt, de obstructie toch voortgezet zal moe-
ten worden, want de oppositie kan zich niet
tevreden stellen met hetgeen zelfs Apponyi
niet voldoet. De Volkspartij stelt zich geheel
op Apponyi's standpunt. Tisza verklaart, dat
hij alle middelen te baat zal nemen, alvorens
zijn positie te lateu varen, en hij zal zich
zelfs niet laten ontmoedigen, als hij in de
minderheid blijft.
De gisteren op verzoek der oppositie bij-
eengeroepene zitting van het Huis van Af-,
gevaardigden werd na inbrekking van hef»
verzoek onmiddelijk na het begin gesloten.
Dé landldiag van Galiflië beeft heft
""Vwrrafceltot -oprichting van* een Rutbeensch
gymnasium te Stanislau verworpen. Als pro
test legden allen, Rutheenscke leden bunl
mandaat neder en verlieten die zaal.
Griekenland.
Officieel wordt uit Athene bearichlü,
dat de Koningin to Petersburg eene pijnlijke
operatie heeft ondergaan, maar nu beterende
is. De zaak werd geheim gehouden, otn de
kinderen niet ongerust te maken. Er moest
een gezwel worden weggenomen. De operatie
duurde een uur.
Turkije.
Over den toestand aan den Balkan wordt
uit Saloniki bericht De rebellenaanvoerder
Dontcho en twaalf man werden nabij Kir-
dal. district Serres, omsingeld en gedood. Da
Turken hadden 2 dooden en 2 gewenden.
Nabij Ncvrokop werd eene bende, waar
van Nikola aanvoerder was, gevangen geno
men. Een bende van 500 man stak de grens
nabij Razlog over en trok op naar Toskii,
waar zij Turksche troepen ontmoette, dié
haar dwongen terug te gaan, d© grens weer
over, met zich voerende de dooden en ge-
wonden.
De Turken hadden acht gewonden.
Marokko.
Aan de Eclair wordt uit Tanger geseind^
dab d© pretendent Boe Hamara over da
Utt het En gelach
15 VAX
FLORENCE M A R It Y A T.
HOOFDSTUK V.
De rekening is bctnuld.
Ten prooi aan de grootste verlegenheid cn
met een hoogen blos op haar doorgaans zoo
bleekc wangen, deelde Eva den kleermaker
mede, dat Will Caryll de eenige naaste, man
lijke bloedverwant van eij.n rijken oom was
•n dat het als nagenoeg zeker kon worden
aangemerkt, dat hij na den dood Van zijn
oom allea zou erven, in welk geval zijn in
komen van een halven. dag reods voldoende
zou wezen, om wel vijftig\ulkc rekeningen
te betalen Maar dat noodlottige woord „nar
genoeg maakte een einde aan den stroom,
barer welsprekendheid cn terwijl rij stame
lend en haperend voortging met haar mede-
deeling, uverd alle hoop haar benomen, toen
rij de uitdrukking van meewarig ongeloof
gewaar werd, welke zich on mijnheer Tod
son s gelaat vertoonde, en den sarcastische!)
glimlach zag, die om de hoeken van zijn
mond speelde.
-.Ik trek de waarheid van uw woorden na-
kunrlijk geenszins in twijfel, juffrouw", zei-
de hij, toen Eva had uitgesproken, „maar
tot mijn leedwezen, moet ik u zeggen, dat
ik alles, wat u mij, daar zooeven verteld
hebt. al lang weet. Al zijn. de vooruitzichten
van mijnheer William^ Caryll ook nog zoo
schitterend hetgeen ik volgaarne geloof en
dat mij voor den jongen man in kwestie veel
pleizier doet voor het tegenwoordige is
hij daar niet mede gebaat Waarom vraagt
hij zijn rijken oom niet, of die zijn rekenin
gen wil betalen?"
„Dat zou oom Roger stellig nooit doen,
vrees ik. Hij is vreeselijk streng en precies.
Mijn neef zou hem nooit durven bekennen,
dat hij schulden, heeft, mijnheer Todson.
maar als u nog; een poosje, een heel klein
poosje, zoudt willen wachten..
„Ik kan onmogelijk nog langer geduld
hebben. Het spirt mij wel. juffrouw, maar
ik mag niet langer wachten. Vijftig pond
's geen kleinigheid en...."
„Vijftig pond!'' viel Eva hem met een
ontsteld gezichtje in de rede. „Is Will u
vijftig pond schuldig?"
..Vijftig pond en elf shillings", verklaarde
mijnheer Todson o» plecht,igen toon. „Dé
rekening staat nu al langer dan twee jaar
en mijnheer William Cawll wist zeer goed
toen hij ons voor 't, eerst met zijn klandizie
begunstigde, dat wij gewoon zijn a contant
te verkoopen. Ik ben al zoo inschikkelijk
mogelijk jegens hem geweest Een paai- jaar
geleden heeft hij al beloofd, dat hii»alles zou
afbetalen. U moet. Het mij, niet kwalijik tue-
men, juffrouw, maar het is toch eigenlirk
meer dan bespot tel ijik, dat ik zou moeten
wachten op geld. dat hij' misschien pas over
oen jaar of twintig in handen krijgt en waar
om zijn oom hem geenerlei voorschot wil
gevenHij heeft zich allee Jjehaiv© mooi je-;
gens mij gedragen lieb ik gelijk of niet?"
„Hij had zijn schuld al lang bchooren. af
te doen dat kan ik niet tegenspreken",
gaf «Eveline die- terneergeslagen ten ant
woord. „Maar ik geloof vast en zeker, dat
hij werkelijk hoopte, zijn woord te kunnen
houden, toen hii beloofde, u alles te zullen
betalen".
„Hopen brengt ons niet verder", merkte
mijnheer Todson als praktisch man v, za
ken aan ,,De eenige kans, om mijin ^id te
krijgen, is deze. drt ik den ouden heer Caryll
op de hoogte breng van het- geval. Men be
weert algemeen, dat hij een door en door
eerlijk en rechtschapen man is, die een
leverancier nooit iets aan zich te kort zou
laten komen."
„Maar u zult Wil! ik bedoel mijn neef
totaal ruïneeren, als u dat doet. mijnheer
Todson Oom zal door het woedende heen
rijn. Hij is in staat, hem op staanden voet
van het kantoor t© jagen en dan hebt u in
't geheel geen kans meer, dat de rekening
voldaan wordt".
Deze mogelijkheid scheen wel ©enigen1 in
druk te maken op het onvermurwbaar ge
moed van mijnheer Todson Hij klemde zijn
lippen vast op elkander, liet zijin hoofd naar
links overhellen en bleef eenige oogenbllk-
ken in ernstig nadenken verzonken.
..Als u nog maar een week geduld wilt
hebben ging Eva voort, toen zij de uit
werking barer woorden bespeurde, „zal ik
zien, wat er aan te doen is. Geef hem nog
©cn week uitstel, miinheer Todson. Als hiji
u. wanneer die termijn verstreken is, nog
niet betalen kan. kunt u naar goedvinden'
handelen"
..Tn vredesnaam!" mchtte de kleermaker.
.Om uwentwille zal ik dan nog maar weer
eens voor den honderd en zooveelsten keer
inschikkelijk jegens hem zijn. Dc zal nog ©en
week lang mijtn brief aan den' ouden mijn
heer Caryll binnenhouden. Modht ik echter
in dien tijd niet© van u gehoord hebb©n,
dan stelTk uw oom zonder genade van allee
in kennis."
,,Ik dank u ten zeerste voor uw welwil
lendheid. mijnheer Todsouik hoop en ver
trouw, dat de zaak over een dag of wat tot
wederzijdsch genoegen geschikt zal zijn,"
"zcide Eva, terwijl zij van haar stoel op
stond, om heen te gaan
Haai- hoop cn vertrouwen waren echter
uitermate gering en hoe grootcr de afstand
werd. die haai- van den klcexmakerswinkel
scheidde, des tc donkerder grijnsde de toe
komst haa,r tegen. Zij bezat evenmiu iets
als Will en juffrouw Rayue zou hoogstwaar
schijnlijk even weinig geneigd zijn, in deze
aangelegenheid hulp te verleene-n, als oom
Roger
Neen. neen, juffrouw Rayne noest liefst,
maar niets van de zaak weten. Zij had Will
Caryll als commensaal genomen, omdat haar
geldelijk" omstandigheden haar verboden,
«•cn kans. om er iet® bij tc verdienen, onge
bruikt voorbij' te laten gaan. maar zij hield
volstrekt ni«.t van Will - zij had van den
beginne af n.in niet- van hem gehouden
en liet hem dit bij elke voorkomende gele
genheid duidelijk merken.
Met een bezwaard hart keerde Eva naar
de woning harer tante terug.
Zoodra Will dien avond van het kant-oor
thuiskwam, snelde hij de zoldertrap op, om
te vragen, welk resultaat Eveline's tocht
naar -den kleermaker had opgelczcrd. Of-
«choon Eva haar Eenvoudig zo^Éi kamertje
als een soort van heiligdom beschouwde, dat
niemand ongevraagd mocht binnentreden,
wist Will Caryll inet. voldoende zekerheid,
dat hij steeds een welkome verschijning was
in het kleine vertrek, waarop zij, den stem»*
pel harer persoonlijkheid had gedrukt doos*
de portretten, die aaai den muur hingen, in
lijstjes, door haar zelf vervaardigd het
zal wel niet gezegd bchoeveu te worden, dat
Will's beeltenis daar dc. eereplaate innam
haar boeken, haar werkmandje, haar bloe
men en haar kanarievogel, die in een sierlijkf 1
kooitje voor het dakvenster hing
„Wel, Eva?" riep Will uit, toen bet meisje
zich omkeerde, om hom tc begroeten, „wat
heeft d© oude Todson gezegd V'
„Ik heb tot mijn spijt bizonder goed!
nieuws voor je, lieve Will," gaf zij met eett
bemoedigend glimlachje ten antwoord, „maan
misschien toch beter dan wij met recht kon
den verwachten."
Daarop vertelde zij hem uitvoerig het ons
derhoud, dat tusschen haar en den kleerma
ker had plaatsgegrepen Haar mededécling
werd door een onheilspellend stilzwijgen ge
volgd.
„Tob er nu maar niet al te zwaar ovcï",
Will," zedde zijl eindelijk met ceni zwakke
poging, om hem troost- en moedi in te spre
ken. „Wij moeten cr maar het beste van ho
pen. Wij hebben in allen gevalle nog een
geheele week vóór ons, om) over de zaak na
te denken. Allicht krijgen we in dien tijd
een gelukkigen inval."
Wo+eit **r\ 'ji.
