r. 124.
S" Jaargang.
Maandag 2 November 1903.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Rozenheuvel.
mUÊk
■Mi
mm
AMERSFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 8 maanden roor Amersfoortf 1.25.
Idem franco per post1.75.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF Co.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
f.m
PRIJS DER ADVERTENTIES
Yan 1—6 regels
Elke regel meer
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedriff bestaan voordeelfge bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Jjtno
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aauvniag
toegezonden.
Kennisgeving.
De Burgemeester van Amersfoort,
Brengt ter kennis van de ingezetenen dezer
gemeento, dat het door den Directeur van 's rijks
directe .belastingen enz. te Amsterdam execu
toir verklaarde 'kohieren nos. 7 en 8 van de per
soneels .belasting over het dienstjaar 1903 aan
den Ontvanger van 's rijks directe belastingen
allner is ter hand. gesteld, aan wien ieder ver
plicht is zijnen aanslag op 'den bij de wet be
paalden voet te voldoen.
Gedaan en op de daarvoor gebruikelijke plaat
een aangeplakt te Amersfoort, den 31. October
1903.
De Burgemeester voornoemd,
WUUTEEiRS.
Politiek Overwicht.
De rctjecringscrisis in Hongarije.
L
Tusschen Oostenrijk en Hongarije is eene
eigenaardige wisselwerking op te merken.
Toen do Kroon neiging toonde om in de
ltgerquaestie aan de wenschen van Honga
rije tegemoet te komen, vond de Oosteurijk-
sche minister-president zich genoopt, zijne
portefeuille ter beschikking van den Keizer
te stellen. In Hongarije echter heeft juist
het omgekeerde zich voorgedaan. Men
is in Oostenrijk de bezwaren te boven
gekomen, die het verzet van Hongarije
tegen de vaststelling van het militie-contin
gent dreigden te doen ontstaan, en dit heeft
in Hongarije eene ministerieele crisis doen
uitbreken. De meerderheid in den Hongaar-
schen Rijksdag heeft den door den Keizer aan
gewezen minister-president in den steek ge
laten, en graaf Khuen heeft daarin 'aanlei
ding gevonden den Keizer te verzoeken, hem
te ontslaan van de opdracht tot samenstel
ling van een. kabinet.
De groote zonde van graaf Khuen was,
dat hij in den rijksdag ziin ambtgenoot in
Oostenrijk verdedigd had. althans verzach
tende omstandigheden voor htem had gepleit
De heer Von Körber had zich namelijk ver
oorloofd, in den öostenriikschen rijksraad in
zijne rede tot toelichting van het nieuwe
wetsontwerp op het militiecontingent ook
van de legerorder van ühlopv te spreken en
te gewagen van de beteekenis daarvan voor
de 0< stenrh'Whe rijkshelft, en voor het ge-
hee)e ri;k Hij constateerde, dat het toegeven
aan nationale wenschen van Hongarije
moest leiden tot ingrijpende veranderingen
in de organisatie van het 'gemeenschappelijke
leger en dat daardoor uit den aard der zaak
op de wettelijke rechten en op de belangen
van de Oostemij ksche rijkshelft inbreuk
werd gemaakt. Deze overweging heeft
de Oostenrijksche regeering er toe ge
leid, den Sfien Juni haar ontslag aan
te bieden. Gedurende de gansche crisis,
die op het ontslag volgde, is de regeering
onverpoosd voor de rechten van de Oos
tenrijksche rijkshelft opgekomen met een
beroep op de wet en op de zware lasten,
die ziji moet dragen voor de instandhouding
van het gemeenschappelijke leger. Zij heeft
er verder op gewezen, dat wanneer de legcr-
inrichting werd gewijzigd, zoodanig als het
toegeven aan de aanspraken van Hongariio
meebrengt, Oostenrijk voor de vraag zou
worden gesteld' of het tegenwoordige ver
band tusschen de beide rijkshelften nog moet
worden gehandhaafdeindelijk verklaarde
ziji, dat „aan. iedere Oostenrijksche regeering
de haar toekomende invloed op alles wat
het gemeenschappelijke leger betreft, ten al
len tijde in zi.pi vollen omgang moet zijn
gewaarborgd." Het aangeboden ontslag, ging
de lieer Von Körber voort, werd niet aange
nomen veeleer werd het vertrouwen der
Kroon aan de regeering betuigd en de heer
Von. Körber werd uitdrukkelijk gemachtigd
in den rijksraad de verklaring af te leggen,
„dat in alle vragen, die het leger raken,
dè wettige invloed van de Oostenrijksche
rijkshelft ook feitelijk volledig gehandhaafd
blijft." De minister-president betoogde verder
nog. dat bii de eenheid van het gemeenschap
pelijke leger de eenheid der commandotaal
behoorde, die onder alle omstandigheden be
houden moest blijven.
Dit waren in hoofdzaak de verkllaringen van
den Oostenrijkschen minister-president. Zij
6teuuden op de grondwet en op de wet. Het
leger is eene gemeenschappelijke instelling
van de monarchiehet berust in de beide
rijkshelften op wettelijken grondslag, en wan
neer daarin veranderingen worden aange
bracht, dan gaat dit den Oostenrijkers even
goed aan als den Hongaren. Eigenlijk heeft
Oostenrijk zelfs nog meer recht dan Hon
garije om zijne stem te doen hooren over de
inrichting van het leger, want het draagt
65 pet. bij in de kosten van het leger en Hon
garije slechts 35 pet. In den gewonen loop
van zaken heeft degene, die liet meest be
taalt, ook het meeste te zeggen. In Oosten-
rij k-Hongarije echter was dit tot dusver an
ders; de Hongaren betaalden het minst in
de kosten van den rijksdienst, maar voerden
het hoogste woord.
Nu is Oostenrijk tegel* de Hongaarsche
aanspraken opgekomen. Heit eerste gevolg
daarvan is, dat de Kroon, die een oogenblik
scheen te denken aan toegeven aan de Hon
gaarsche eischen, daarvan terugkwam. „Nooit
zal ik de rechten en bevoegdheden prijs geiven,
die aan het hoogste gezag in het leger gewaar
borgd zijn; gemeenschappelijk cn ondeelbaar,
gelijk het is, zal mijn leger blijven, de sterke
macht tot verdediging van de Oostenrijksch-
Hongaarsche monarchie tegen iederenj vij
and." Zoo drukte de Keizer zich uit in de
te Ohlopy uitgevaardigde legerorder. Dat
was duidelijk gesproken, het. was eene ondub
belzinnige verklaring aan Hongarije, dat de
Keizer pal zou staan voor zijn recht.
Daarvan is nu weder het gevolg, dat men
zich in Hongarije weer in eene minister!cole
crisis bevindt. Langen tijd heeft men
niet geweten hoe men daaruit zou
oeraken. Voor de onafhankelijkheidspar
tij is de positie duidelijkzij treedt op als
kampioen voor de nationale eischen der Hon
garen en stelt zich schrap tegen het stand
punt van de Kroon. De liberale partij meen-
do iets er op te moeten vinden, om 's Kei-
zer's „nooit" te verzwakken. Eene commissie
van negen mannen werd belast met het ont
werpen van een bemiddelingsvoorstel. Deze
commissie dacht de strijdende partijen tot
elkaar te kunnen brengen, door het voorstel,
dat de liberale partij den eisch tot invoe
ring van de Hongaarsche commandotaal zou
laten vallen, en dat daartegenover de Keizer
zon erkennen, dat zijne souvereine rechten
voortvloeiden uit de constitutie en dienten
gevolge vatbaar waren voor wijziging door
het wetgevende gezag. Maar de Keizer is op
dat compromis niet ingegaanli ij wilde zijne
medewerking niet verleenen tot eene oplos
sing, die feitelijk neerkwam op een uitstel
van den strijd tot een gelegener tijd. Want
wanneer eenmaal de Keiier-koning er in had
toegestemd, dat de vertegenwoordiging mee
te zeggen had in zijne souvereine rechten,
dan zou daarmede de weg geëffend zijn om
laten- den strijd voor de Hongaarsche aan
spraken in de legerkwestie te hervatten met
hoop op een gunstiger uitslag.
De Keizer heeft dus andermaal een „neen"
doen klinken en de zaak scheen daardoor
weer op het doode punt. D'e leden der com
missie van negen verklaarden dat zij van haar
besluit, waartoe zij eenstemmig gekomen
zijn, niet kon afwijkeii. En wanneer al
de leiders der liberale partij bijl hun stand
punt bleven volharden, dan was het voor
de Kroon niet mogelijk een staatsman te
vinden, bereid om een parlementair mi
nisterie te vormen. Een kabinet, steunende
op eene meerderheid in het parlement, was
dan niet mogelijk, en hoe er op andere
wijze uitredding kon wórden verkregen, wist
niemand te zeggen. „De toestand is nu zoo
verward, dat geen menscb weet wat er nu
moet gebeuren," zoo meldde men eenige da
gen geleden uit Budapest.
In dezen uood wendde de Keizer zicb nog
maals tot graaf Stefan Tisza, die reeds drie
maanden geleden de opdracht had gekregen
om een kabinet samen (e stellen, maar die
toen had moeten neerleggen. Thans is hij
andermaal aan het werk gegaan en het is
hem gelukt een weg tc vinden, waarop
Kroon en parlement tot elkaar kunnen ko-
Duitschland.
Uit Darmstadt wordt bericht, dat volgens
vertrouwbare meddieelingen; sjuHLeitf Keizer
Nicolaas en de groothertog van Hessen den
4. November een bezoek brengen aan keizer
Wi+helm te Wie-sbwdvir -1*
Keizer Wilhelm, zal den volgend en dag
bet bezoek in Wolfsgairtem beantwoorden
Graaf Lamsdorff is Zaterdagavond td
Darmstadt aangekomen.
frankrijk.
Dè Parijfcsche correspondent van de Köln.
Ztg. waarschuwt tegen gevolgtrekkingen, ten
zij van zeer algemeenen aard, uit den brief
van den Tsaar aan president Lou-
bet, zoolang nog niet de woordelijke tekst
van dezen blief authentiek bekend gemaakt
is. Terwijl Fransche bladen er gaarne in
hoofdzaak een wenk aan Duitschland in
zien, dat het Fransch-Russiscke bondgenoot
schap nog even hecht staat als te voren, wijst
de Köln. Ztg voornamelijk in antwoord op
hetgeen de Temps daarvan zei, er op, dat
de twijfel aan die "hechtheid ook in Russi
sche bladen geuit is en niet eens minst
beduidende. De betooging van den Tsaar is
derhalve evengoed voor die bladen bestemd
als voor andere.
Maar van belang acht de Köln. Ztg. voor
al ook de toespeling van den Tsaar op zijn
vredelievendheid, die de- voortdurende zorg
zijner regeering is. evenals die van de Fran-
sche regeering, zegt de Tsaar. Daarin kan
óók een wenk liggen. Immers, dat men zich
in Frankrijk nog niet wil voegen naar den
toestand gelijk de oorlog van 1870 dien ge
schapen heeft, levert nog altijd een groot
gevaar voor Europa op. In niet-officieele
kringen in Frankrijk, onder gewezen minis
ters "die hun politieke dagen nog niet ge
teld achten, steekt nog bij iedere gelegenheid
bij voorbeeld naar aanleiding eeuer vre
delievende redevoering van Jaurès liet
verzet op tegen den vrede van Frankfort.
Onder deze omstandigheden en vooral tegen
over deze menschen moet het bijzondere vol
doening wekken als men ziet hoe de Tsaar
het jongste „arrangement" tusschen Frank
rijk en Engeland, cn de toenadering tusschen
Frankrijk en Italië gebeurtenissen noemt,
waarin hij; een nieuwen waarborg vindt voor
den wereldvrede. In de tegenwoordige om
standigheden heeft, deze uiting van den
Tsaar nog bijzondere waarde wegens den
toestand in Macedonië en in het verre Oos
ten.
Engeland.
De Koming van Grd ekenl an ld is
tot eere-admiraal van de Eogelsche
vloot benoemd.
Italië.
De Koning zal iÓinsdag naar Rome
terugkeereu. Men gelooft, dat het nieuwe ka
binet de uzelf don dag officieel bekend zal wor
den gemaakt.
Spanje.
In Bilbao zijn Zaterdag de troepen te
ruggetrokken, met uitzondering van de ca-
vallerie, die nog in de straten patrouilleert.
Oostenrijk-Hongarije.
Uit Budapest wordt bericht, dat de Kei
zer de lijst van het nieuwe Hongaarsche mi
nisterie heeft goedgekeurd.
Servië.
Uit Belgrado wordt bericht. Ton gevolge
van de fusie tusschen de beide radicale frao-
tiën, zal waarschijnlijk het kabiuet op ande
re wijze worden samengesteld
Buigarijë.
In Bulgarije ziin gisteren de verkiezingen
-afgeloopen in volmaakte orde. De regeering
liccft de meerderheid.
Rusland.
Naar thans gebleken is, is de moordaan
slag op den gouverneur van den Kankasus,
vorst Galizijn, door drie tot den minderen
stand beboerende Armeniërs gepleegd.
Turkije.
Over den toestand aan den Balkan wordt
uit Parijs berichtDe Liberté bevat een
telegram uit Konstantinopel, inhoudende dat
de Sultan een iradé heeft onderteekend,
waarbij 96 bataillons Redifs in Macedonië
naar huis gezonden worden.
Volgens een telegram uit Konstantinopel
aan den Temps zet de Turksche regeering
hare pogingen voort bij de gezanten van Oos-
tenri'k en Rusland, maar koestert zij weinig
hoop. dat de beide mogendheden in eenige
concession zullen toestemmen. De minister
raad houdt steeds zittingen in het paleis.
Azië.
Te Parijs wordt gezegd, dat de schikking
van Rusland met Japan daarin bewtaat, dat
beide mogendheden de souvereinitcit van Ko
rea onaangetast laten, dat Rusland zich
i venwel tegen eene emigratie van Japanners
naar Korea, voor zoover het arbeids- en ka
pitaalkrachtige elementen betreft, niet zal
verzetten. De Japansche oorlogspartij vindt
deze concessie nog onvoldoende.
Britsch-Indië.
Naar uit Bombay gemeld wordt, vertrekt,
de vioe-Koning van E n g e 1 s c. h - T n-
d i lord Curzon, binnenkort naar P e r z i
de kruiser Perseus" en vier andere kruisers
zullen hem begeleiden. ..Perseus" heeft be
vel ontvangen, onmiddellijk naar Obbia te
sfcooinon.
Midden-Amerika.
Bij het Staatsdepartemenfc te Washington
ontvangen berichten toonen aan, dat In San
Domingo groote verwarring heerscht. Het
staatsdepartement is zonder verbinding met
de*n Amerikaanschen zaakgelastigde Powell,
daar de opstandelingen in het bezit van de
telegaatlijnren te-Jand zijn. Zij hebben ook
de verbinding met Venezuela verbroken. In
structies voor Powell zijn met den kruiser
„Baltimore5' verzonden.
Allerlei.
'rDe toestand van M o m m s e n is
verergerd; het einde kan elk oogenblik
worden verwacht..
vUit New-York wordt gemeldTegen
heden is eene staking van de metaal
bewerkers in het geheel© gebied
van de Ver. Staten aangekondigd.
10,000 arbeiders zijln onmiddellijk daarlii be
trokken; waarschijnlijk zullen evenwel daai"
door 100,000 Arbeiders in andere industrie
takken zonder werk komen. Het doel van
de staking is de bouwondernemer^ te New-
York te dwingen het arbeider, yndi-
caat te erkennen.
vEen v r e e s e 1 ij k drama. Het
Hdbl. van Antw. schrijft
Het huisgezin van D„ varkenskoopman te
Lootenhulle, arrondissement Gent, bestaande
uit vader, moeder en een zoon, gaf zich
aan den drank over. Vandaar gedurige twis
ten in huis, die op den koop toe de boerderij
en den handel deden achteruit gaan. In
deze twisten waren het steeds de moeder en
de zoon, die samen tegen den vader op
stonden.
Verleden jaar had de vader reeds een klaebt
ingediend wegens mishandelingen, waarvan
hij tijldens ziju slaap het slachtoffer was ge
weest. De zoon had hem toen op het hoofd
geslagen, zoodat het bloed tegen den muur
spatte. De zaak had geen gevolg, omdat de
zoon beloofde zich te beteren.
De toestand beterde daarom niet.
Nu sedert vier weken liepen de vader, de
moeder en de zoon voortdurend herberg in
herberg uit. Deze week verkocht de vader
eene vaars en thuis komende, wilde hij het
geld aan een buurman in bewaring geven.
De zoon ontmoette hem en op nieuw begon
een twist. Daarop scheidden vader en zoon
en beiden gingui weer de herbergen afloo-
pen, de vader alleen, de zoon in gezelschap
van de moeder. Deze laatsten kwamen rond
8 ure thuis, en gingen onmiddellijk naar
bed Een half uur later kwam de zoon «u de
kamer zijner moeder vragen of vader reeds
thuis was. Op het bevestigende antwoord
van de moeder ging de zoon weer heen, doch
om eenige minuten later terug te keeren met
een strop, dien hij. ziju slapeuden vader over
het hoofd wierp.
Met het touw' sleepte bij zijn vader uit
het bed, door de kamer, tot beneden aan
den trap. Daar stak hij een lantaarn aan
en maakte vervolgens het touw vast aan een
dwarsbalk en trok den vader op, zoodat hij
met de- voeten den grond bijna raakte.
Daarop ging tie moordenaar bij een buur
man vertellen, dat zijn vader zich had op
gehangen doch de buurman, niet van zins
zich in die huiselijke twisten te mengen, wei
gerde mee te gaan. maar hij begaf zich met
den zoon naar don veldwachter, om de zaak
aan hem te vertellen.
Utt het Engehch
17 TAS
FLORENCE MARRYAT.
Den volgenden morgen, toen juffrouw
Rayne in de keuken bezig was, nam Eva de
toiïetdoos. waarzij zij steeds den sleutel bij
zich had, van de linnenkast af en droeg ze
voorzichtig naar haar kamertje. Zij zette do
doos op haar bed neder en sloot ze open,
om den inhoud daarvan op haar gemak te
bezichtigen. Het was een min of meer plom
pe, ouderwetse he, rozenhouten doos, gevuld
mot gegoten glazen reukflcsclres en porna-
depotjis met verzilverde doppen. De doos
was gevoerd met donkerblauw fluweel. Als
zij openging, rteeg er een gour van rozenolie
en pastilles uit op. Eveline nam or met vro
men cer.bied den bak uit en haalde de arm
banden te voorschijn, die daaronder lagen.
Zij waren niet bizonder smaakvol en van
'betrekkelijk weinig waarde, maar in Eve
line's oogen vertegenwoordigden zij een klein
kapitaal. Er was er een, die geheel en al be
stond uit gouden schakels, met een slot in
den vorm van een hart, omzet inet schitte
rende robijnen. Een andere had de gedaante
waren van goud en zilver, geëmailleerd en
glad
En dan de ringen in de lade. die zich on
der m de doos bevond haar moeders trouw
ring, dien zij altijd gehoopt had op haar
eigen trouwdag te zullen dragen, hoewel haar
tante verklaarde, dat dit haar ongeluk zou
aanbrengen en de ring. waarin haaxs va
ders voorletters gegraveerd waren en dien
haar moeder aan denzelfden vinger placht
te dragen, waaraan de trouwring gestoken
was. En verder een sierlijk ringet je, dat voor
de helft uit smaragden bestond, en een tleine
ring met- een diamanten steentje en twee
ringen met paarleu. Bovendien vond zijl nog
vier a vij.f broches, eenige paren oorbelletjes
en een blauw geëmailleerde dasspeld, die
hoogstwaarschijnlijk aan haar vader had toe
behoord.
Al die kostbaarheden schenen luatnr een
ooimietelijk© schat. toe. terwijl! zij ailldus op
het bed uitgespreid lagen, en Eva dacht niet
anders, of zij zouden op zijn miinsib vijftig
pond' waard zij(n Ziji had groote moeite, om
.niet in tranen uit te barsten bij de gedach
te, dat. ziji 7xs zioui moeten móssen. Dc keel
werd haar als dichtgeschroefd bijl het denk
beeld, dat zijl nooit meer in haar bezit zou
den komen, ale rij ze eenmaal van de hand
had gedaan em dat zij liet- levenslang zou
moeten stellen zonder haar moeders rintreu en
broche® «ra armbanden, die zij eenmaal zoo
vurig verlangd had te mogen dragen. Maar
het was voor Will dit was het oomge mud-
del, «om, hem zijn. gemoedsrust te hergeven
en hem; tot kalmte te stemmen c«i om
j dat heerlijk doei te bereiken, 2ora Eva zich
ders flacon miet gouden dop, den zilveren
vingerhoed en een paar fcleinoodiiën van na
genoeg geen waarde weer in de toiletdoos en
de overige kostbaarheden in de lade van
haar wasch tafel. Zij was vastbesloten, haar
tante nncta aangaande haar plan mede te
deelett'. althans* niet. vóór zi; het goed en wel
ten uitvoer had .gebracht. De armbanden,
ringen en anderszins waren haar rechtmatig
eigendom en zij kon er mee doen, wat zij
verkoos Alsof er niets gebeurd was, zette zij
de toalotdoo® weer op juffrouw Rayn's Lin-
nenkast neder, waar ze koogstwaarschij»iilij k
ongestoord zou blijven staan tot m lengte
▼an dagen. Daarop keerde Eva naar haar
kamertje terug, c<m. zich als een gierigaard te
verlustigen in <jkn aanblik van haar rijik-
dèraiL Het was slechts de groote vraag, hoe
cn waar zij al die kostbaarheden; iw geld zon»
omaettcii, Tiet zou voorzeker het gemakkc-
lijjkst 'geweest zijn, om te Will ter hand1 te
stellen, maar E;v'a betwijfeld© het ten eerste.,
of haar neef ivol de aangewezen persoon was.
om voorwerpen van waardei zoo voordeel ig
mogeRijk vawi cl© hand tt doen. Bovendien
wilde zij hom een verrassing bereiden Nu zij
eenmaal bot besluit had opgevat, hit dioi-
i baa.rste. diat ziji op aarce haar ©gendom
mocht, noemen, te verbootte®, wilde'ziji c*>k
het genot smaken, het geld. dat zij daarvoor
ontving. Will in den soTcot te werpen e®
der» blik vol dankbare vrcigde en blijde ver-
raming op te vangen, diei hij op baar zou
i vestigen tot loon voor liet offer, dat zij hein
gebracht had. Zij wist wo' een winkel, waar
zi* dikwijl- onder het viorbijgaan gelezen
had. dat oud goud en zilver en edelgewteon-
i teil gekocht <i tegen roew ingcAild wei
begaf ziji zich naar genoemden winkel en
legde het pakje kostbaarheden beschroomd
op de toonbank neder. Zij stelde rich won
deren voor van de som, die rij gouden op
brengen honderd, misschien wel twee
honderd .pond. want de waarde van de na
latenschap harer moeder was in. haar oogen
onmetelijk. Als zij de rekening van mijn
heer Todson betaald had. zou zij voor Will
een mooi cadeau koopen, om' hem eenigszins
schadeloos te stellen .voor de zorgen en ver
drietelijkheden. welke hem. in de®1 laat&ten
tijd gekweld hadden.
Haar scihoone verwachtingen zouden ech
ter weldra, ini rootk vervliegen. Een lang op
geschoten jongen nam den, inhoud van het
pakje in. oogeaiBcihouiw met een smadelijk
gliimllachje, vóór hij dien aan het oordeel
van zijn patroon oudërwlierp. Tusschen twee
haakje* zij hier opgemerkt, dat heb een al
leszins vreemd verschijnsel go acht moet. wor
dt ui, dat zij, die in ruiling cn verkoop hun,
bestaan .mioseteu vindemi, doorgaans met een
zekere minachting dc ongelukkdgen behande
len, die hiuin iets te koop kennen aanbieden.
De eigenaar van den winkel bekeek met een
meewarig hoofdschudden Eva's dierbare réli-
quieëm en trad vervolgens op het meisje, toe.
dat aan de grootste verlegenheid: en span
ning ten prooi was.
..Wilt u diie kleinigheden van de- hand
doen. juffrouw?"
„Ja mijnheer, als u ze tenminste wilt koo
pen." gaf Eva stamelend ten antwoord.
zijn niet' veel waard." hernam de
goudsmid, fecrwr' hij zc van alle kanten bo-
lack on daarna binnensmonds prevelde: ,,'t
eik, een uiterst gering gehalte aan
waarde bijl die ringen biilvoorbeeld."
-HmdÉe ringen zijn nog zoo kwaad
niet. Ik zal u eens een bod doen," gmg hij
voort, terwijl hij ail de verschillende kost
baarheden cp een hoop wierp „Wat zoudt
u zeggen van, zed pond voor allee cn alles?"
Eveline's geiaat betrok
„Zes pond Neen, mijnheer, dat nooit. Mijn
tante heeft mij meer da® eens verteld, dat
die smaragden ring alleen vijf-en-twintig pond
gekost heeft. Mijn oom heeft dien ring aan
mijn moeder Ten geschenke gegeven bij ge
legenheid van haar hinwelijjk."
..Dat is best mogelijk maar dat is al
weer oen heele tijd geleden. Die ring is ouder-
wetsch geworden zoodra een dergelijk ar-
bikdl niet me«r in dep ■maak is, daalt het
aanmerkelijk in waarde. Geen mcnsoli zou
het ooit in zijn. hoofd krijgen, in onze clagon
zoo'li ring te koopen."
„Dan Valt er voider niet over te spreken
en zit er nliet andlers op. dan dat ik mijn
i pakje maar wee meeneem.," sprak Eveline,
I diep teleungestoM en ontmoedigd, ofschoon
j rijt in haar geheele manier van doen een ze
I kere waardigheid' ten toon spreidde.
„Een, oogenblLkje juffrouw, u bent zoo
I kort aangebondlen," antwoordde do goud-
j snvid, die deze schoon e gelegenheid, om een
I voordeeligeu koop te sluiten, niet ongebruikt
wilde laten Voorbijgaan, „als u di© snuiste-
I rijen absoluut kwijt wilt zijn, zal i': mij niet
aan een kleinigheid latera kennen. Weet u
wat, ik zal er u tien pond voor geven, hoe
wel >k er alles onder durf verwedden, dat
ik bij deze ruiling aan bet kortste eind trek.
j Ia lorrewe
Wordt i
