ST". 149. Eerste Blad.
2^ Jaargang.
Zaterdag 28 November 1903.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Rozenheuvel.
RTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden Toor Amersfoort f 1.25.
Idem franco por post- 1.75.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, medodeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF Co.
Utrechtschestraat 1. Intcrcomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
VMl_« Mgel»IjHJ.
Elke regel meer0.15.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedriff bestaan voordeelige bepalingen tót
het horhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wórdt op aanvraag
toogozonden.
In en om Eemvoorde.
VII.
ILien n est beau que le rrai.
Daar zitten we nu alweer bii do kachel,
„om zoo te zoggen'' midden in don winter, en
tcch hebben we den zomer nog niet. gehad,
liet jaar 1903 zal moeten worden, aange tee
kend als het w a t e r jaar bij uil uenicndheid,
misschien goed voor het gras, maar in elk
geval slecht voor het hooi en voor tal van
andere 2aken.
Hebben wo niet telkens gedacht „nu zal 't
komen, 't mooie weer, al is 't dan wat laat?"
En zijn wo niet. telkens teleurgesteld? Och
tarmc de goden hadden anders beschikt dan.
wij; wensehter, cn schenen vast besloten tc
hebben dat. tegenover écu dag van warmte en
zonneschijn er minstens veertien moesten
staan van regen, storm, mist of sneeuw'.
Met. dat al is er veel schade geleden; dui
zenden cn duizenden zijn verloren gegaan, en
zulks niet. alleen vror de boeren, maar ook
voor tal van andere monschen. Ouder dezen
bdhtócf ik bijv. alleen maar t: noemen' cate-,
hotel-, pension- cn stalhouder;, die het in
hoofdzaak van het zomerseizoen moeten heb
ben. OvAil te veel water, zelfs aan do bad
plaatsen. oio z omit r water toch. niet kun
nen bestaan. Hoeve:! reisjes, uitstapjes, rij
wiel- en wandeltochten, buitenpartijen enz.
zijn niet in liet water gevallen, of laat in.;
liever vragen hoeveel zijn er door den regc-n
niet onmogelijk gemaakt of bedorven? Men
zou ze, dunkt mij, kunnen tellen.
Wo schrijven welhaast December, dus is,
ook volgenden Kokhui?.or almanak, do
warme" tijd1 voorbij;. Maar men hflopt, toch
nog op een zonnetje, op lekker, friscb win
terweer, dat toelaat nog eens flink to wan
delen in do he.rlijjke omstreken van onzo
gcedo stad, om de schade* van den „zomer"
to kunnen inhalen.
Zou ook deze hoop iidel blijken
Toe-ai verleden week 's avonds de lucht 'n
bootje strak begon te staan, de stri rotjes aan
den hemel flonkerden, het kWik in den ther
mometer daalde, de barometer vooruitgang, de
wind omliep, ja zelfs de ganzen naar het
zuiden trekken, toen dacht ieder toch vast:
„uu zal or vorst kernen cn hebben we mor
gen mooi weer". Maar ja wel, men verzuimde
to bedenken dat 1903 geen gewoon jaar
is. maar ecu jaar waarin de. natuur ons door
onbegrijpe]ijko wispelturighciel door 1 oopendl
fopt. Hel vroor wel 's nachts, zóó zelfs dat
plassen cn si ooien 's ochtends met een ijs
korst waren bedekt, en er vertoonde zich wer
kelijk wel even can zonnetje, maar vóór den
middag gröcp men toch alweer naar zijn
parapluie. Wie had hot ooit gedacht dat wij,
bewoners van „dat doorsijpelt! stukske grond"
te veel van de nattigheid zouden kunnen
krijgen? Wat 'n klagen. Wat 'n zuchten!
Maar het helpt ons niet, wc* moeten cr ons
hij neerleggen. Wie wandelen wil, die doö
hot. dan maar tusschen de „buitjes" docr,
cr zit niet anders op.
Mooi i- cm Amersfoort. t :gcnlijk altijd,
ik zou haast zeggen zelfs bij. regen, ofschoon
ik gaarne heken dat ik van do natuur meer
geniet „wanneer de Dagvorstin Ilaav gouden
stralen naar de Aarde zendt" (zooals clc dich
ters zingen) dan waainoga* ik, gewapend met
overschoenen en waterproof, cr op 'nat moet
trékken
Gelukkig zij, die nog wat teren kunnen op
herinneringen1 Want het dcct 'n menseh
goed wanneer hij thans, nut de kachel lustig
staat to snorren en men van uit bét venster
slechts een grauwe lucht en. kale hoornen; te
aanschouwen krijgt, nog eens terugdenkt
aan, zoo n enkelen zomersohen dag, waarop hij
ongestoord door hei en Bosch kon ronddolen,
terwijl het zonnetje hein lekkertjes cp den
rug brandde, buiten alles leven en vrooliik-
iieid ademde tui de oogen zich kondon ver
lustigen in de prachtige vergezichten, welke*
Amersfoort's omgeving op tal van punten
aanbiedt
Men behoeft niet eens ver te loopen om
hier natuurtafereeltjes te kunnen aanschou
wen. zóó conig mooi ais men ze slechts op wei
nig plaatsen in ons land aantreft. Heusch,
het is niet nocdig den toren, de Piramide of
den Stompcvt te beklimmen om e n vrij uit
zicht tc* hebben en om do blikken te doen
genieten van de verrukkelijke afwisseling in
de terreinen van Noord-oostelijk Utrecht.
Men wandel e maar eens bij Rustoord den
Zandweg op, dio langs villa, Lisidima naai
de Vlasakkers voert. Even voorbij deze villa
is een open plek, waar „Vreemdelingen ver
koel" wel zot» goed geweest is een paar netto
banken te plaatsen en waar mou, pl.m. 30
meter boven A.P. zittend, het heerlijkste
panorama heeft, dat men zich denken kan
Links aan den horizon verheft zich hoog bo
ven her. omliggend terrein do So citer berg
met- hst reservoir der waterleiding, daarach
ter de donkere bosschen van de Pais, meer
noordelijk de blinkend witte Lange Duinen,
en tusschen in, in do vlakte, het pompsta
tion en het station Soesterberg achter het
hout. verscholen. Wendt men de oogen ver
der naar rechts, dan ontwaart men het nim
mer dorre Monnikenboscb. do Japan sche
bosdnjcs en de torens van Hilversum. Soest,
Baar». Hoogland en Bunschoten, die mei
hun slanke spitsen boven het prachtig be-
groeide terrein uitsteken. Op do kaarsrechte
spoorbaan van de H. IJ. S. M. kan men
de treinen met het bloote oog volgen, tot
zij, eindelijk als een donkere stip met. een
kleine rookpluim er boven in het. Baarnsche
bostel verdwijnen. Eai vlak vóór ons dc ge
bouwen van het stalionsemplacement en al
die aardig: huisjes tusschen het geboomte,
dio met hun roode daken of witte geveltjes
zoo lief tegen de omgeving afsteken! Verruk
kelijk zijn de kIéursehakeeringen van licht
en donkergroen, van goudgele korenvelden en
paarsclie heide. Op «en achtergrond de bos-
schen van hot oude Ccelhca'st ear het groene
grastapijt van dia polders, dio ziob tob aan
dé Zuiderzee uitstrekken. Werkelijk, 't is
mooi, eenig mooi
Heeft men ook niet oen magnifiek, uit
zicht, op den Galgen berg, tegenover het ho
tel? Do helling van den berg beplant met
kreupelhout cn altijd groene dennenin dé
laagte hot torentje van Oud-Lcu?den te mid
den van do bosschen; verder naar h:-t Zui
den dc Lcusih rheide, waar do grintweg naar
Maarn zich als een wit lint dorrheen slin
gert. on eindelijk op den achtergrond de be
groeide Sticbtsche heuvelen, de dichte bas
schei; cm Constant ia-hoeve en do Treek,
waarboven do torens van Woudenberg cn
Xiouw-Leusden en de molen van Biavoort
even komen uitkijken.
Ziet. men in Oostelijke richting, dan ont
waart men vaag, in het verre verschiet, dB
beginnende Vel uwe en overal, waarheen men.
het oog ook Wendt, mooie boischperoeelen,
zoowel bij Nimmerdor c*n Heiligenberg als
bij Ran don breek. Hoe aardig liggen daar be
neden ons die huisjes langs dén Lcusderweg,
vóór het. begroeide terrein van Zandbergen,
't Is in 't groot c:n landschapje zooals men
ze soms als kind maakt met de huisjes' en
boomp jes, koetjes eu geitjes uit do speel
goeddoos»
Eu dan dé stad zelf, zoo kalm en lustig
lig-icnd aa.ii den voet van den berg' Eén
meug; ling van gevels, daken, sahoorsteeau n,
boomen, en, boven alle1* fier en trotsch uit
stekend en zich hoog verheffend in de blauwe
lucht, do slanke Mariatorcm, ons aller trots'
Ik geloof waarlijk dat ik zoo gaandeweg in
oen soort van poëtische stemming ben ge
raakt, hetgeen wellicht vreemd zal schijnen,
waar ik zoo prozaïsch begonnen ben. Het
is zeker oen gevolg hiervan, dat ik me dezen
koer eens om Eemvoordo heb bewegen, ier-
wij! ik er in vorige artikels meer i n gebleven
ben. Men zal mij dan ook moeten toegeven,
dat, liet contrast nog al groot is. Men kan.
toch bezwaarlijk poëtisch, gestemd zijn, ter
wijl men een betoog levert, over de nood
zakelijkheid vanvermeerdering van uri
noir:-;, riolcering* van den Arnhcnisohen weg,
bestrating van liet Smallepad. opruiming van
de ruim s der zeepfabriek bn van het oud'
static li. beperking van de snolheid waarmee
automobielen rijden, het vejbod om cp straau
kkedeu to kloppen n hot midden op den
dag door de stad rijden nut gevulde tonnetje,
van de gemeenterei n i g i n g, enz. enz.! Kan
iemand in vervoering geraken bij bet aan
schouwen van dé teij.kerige Slijkstraat en
Lr-usflerweg. die ondanks «Ie ijverige pogin
gen van de veegmacliino toch slijkerig blij
ven En hebben de sparretje-* met de lcelij.kci
borden waarop in roode letters geverfd) is
Motorrijtuigen' 8 K.M. per uur'' iets met
do aesthete ca. uitstaande?
Ik geloof dat deze vragen w'cl ontkennend
kunne n beantwoord worden.
Om niet al te veel van het. gedrild' van
den lezer te vergeu, wil tk clan ten slotte
maar kort.weg verklaren, dat mijn bedoeling,
is gewekt de aandacht to vestigen op onze
prachtige omstreken. Voor velen zijn. zö zoo
dichtbij cn tocli zoo ver af. Want er zijn
nunschon voor welke een mooie, flinke wan
deling iets vreemds isdie er geen notie van
hebben, dat .zij vlak in de buurt gratis
zooveel kunnen, genieten, waarvoor zij alleen
maar de moeite hebben te deen een kwartier
of con half uurtje te loopen.
Ik geloof dat, indien do mcnschen over
het algemeen oens meer leerden opmerken en
waardesteen hetgeen do natuur ons door haar
schoonheid bdedfc, er veel minden ontevreden
heid in de wereld zou zij.n. En zou het niet
dubbel heilzaam werken, cl, w'. z. voor phy
sic k eni moreel, wanneer zijj, die nu hun
vrijen Zondag voor con groot- deel in de
kroeg en op straat doorbrengen, eens naar
buiten trokken en j.ecst on lichaam ver
fris© ktcn door een flinke wandeling?
Het is te prcbëercn.
24 Nov. '03. VIM.
Politiek Overzicht.
Theorie en praktijk in (iet vraagstuk
der ontwapening.
Naar aaöikdidang van hot bezoek, dlat een
greisp/ Engelscihe paf$einjcwtrieid!eh thans aan
Parijs brengt, ter beanjtw'oordiing vaar
het bceoclk in Ju'ld jl. van Frrjosdh» voü'ks-
vWtegeuwexohetigers aan heb Bnitedh» parle
ment, zijn sohcone woonden gesproken
tot verheerlijking van don wereld/vrede
cn van dö internationale arbitrage als mid
del cm diionl vi'clde to bevorderen. Djaib is bi;
zulke geflegenhoden gclbniiilkeJijik. In ckt ge
val wordt echter aan den weldadige» invloed
vaat die woorden afbreuk gedaan door het
debat, dat een paar clagcv. geleden in de
Fra-nsche Kamer gehouden is aan liet einde
der hdhando'.ing van do begroeting van bui-
tenlandsohe zaken. Men was met die begroe
ting bijna klaar, tcc.i t r plotseling een bij
zonder levendig naspel kwam.
Dé rapporteur, dc heer'de Prcssensó, had
gesproken ten gunste van de ontwapening.
Daartegen trad d heer Etienne op. die ver
klaarde een. besliste tegenstander van de aarfc-
wapaning te zijn on tc- begrijpen, dat
Frankrijk daartoe zou kunnen overgaan, „dat
de wreöde voorwaarden niet vergeten 'kan
dio hot dertig jaren gelede» zijn opgelegd.''
EÓ» land had gemakkelijk ondeiihaiwlélfliigcn
kunnen openen over do ontwapening; dat is
'hot* land, dat mote te vrcczen en niets to
botivuren heeft, dat overladen is niet wel
daden. en dat gehete Europa q> t.c:ic werke
lijk verwonder li ik c plaat- gezet heeft. Maar
dat land uit de omschrijving i-. gcuinak-
kélijk <p te makc-n welk land ck spreker
bedoelde heofi laocit van ontwapening
gesprokcsB, cn do heer Etienne waarschuwde
or togen, da>t Frankrijk hc-t iniüiaolc-f zou
nomen tofc maatregelen, d e hem gevaarlijk
voorkwamen.
De lieer do PrcSsonaó lichtte nader too, dat
't hem coikel or om te doen was een einde
te melken aan den dollen wedloop van* do
nvltoêre uiiteawen, dolor in zekeren zin don
tcgonwoordiigen toeslawdi en dé lxsjtaando
Verhouidiingeiu te rtvrectypcoTen. Hij voegde
daaraan" toe db opinérkMig, dat' Frankrijk
„zich niet meeat hypnotkcca-en iu liet voor-
nitz.cht van eene* re vanoh:, waarvan ndcouand
wil weten on clie niemand ooit heeft gewild."
Hienmade sprak clo rapporteur klaarblijke
lijk niet heb gevoelen vatu clo commissi© uit
do voorzitter van de e .anmissio voelde zich
genoopt uitdruk kei ijk tc constateer en, dat
do rapporteur alitcn sprak in zijn eigen
naanni. Hoe de Kaanar over deze zaak denkt,
kwarni uit in den verderen, loop van lie:
débat. Dc beer Hubbard, ce«n geestverwant
van den heer de Prcssensó, die in September
hot te Roua&n gehouden; vrede6congres heeft
bijgewoond, vond het oogenblik geschikt, om
gevdg to geven aan liet toen gentxraen be-
slvuit, dat in allo parlementen eeno gelijklui
dende motie zon worden voorgesteld, strek
kend© tot beperking vam de militaire lasten.
Maar dlat is hcirri' sleölit bekomen
Do indiening van zijn» motie, dio luixiido:
„Do Kamer noodiigt de regeering uiit, zich
met de vreemde rogcoringt-.i; te verstaan over
<lo beperking van clo militaire lasten,' bracht
den minister van buitcnüaucbohe zaken ojï
de tribune, dfie zijne meeuing, zonder groo
te n omhaal vau woorden, ;jldus uitdrukt e
„Gij hebt do uitiioodigiugj gehoord, mijn»
he-aren, die de heer Hubbard licht tot de ro-
goering. Ik antwoord hemWijs behoeven
niet to spreken tot de mogendheden wij heb-
beu meer gedaaii dan spreken, wij hebben ge
handeld. Sedert, oenige jaxen hebben niet al
leen onze leger begroot ing cn onze. marincbe-
grooting cpgehouden to atójsem, maar zij zijn
belangrijk gedaald, cn gedurende dien tijd!
volgden de militaire budgetten van do ove
rige mogendheden cone aanhoudende1, ik voeg
cr bij zorgwekkende, klimming. De andere
mogendheden kunnen er niet aan twijfelen,
dat wij verheugd zonden zijn, als wij hen ons
voorbeeld zagen volgonwanneer dit voor
beeld hen daartoe niet heeft bewogen, hoe
kan men zich dan vleien, dat een woord lren
daartoe zou d'oein besluiten? En wat kan onzo
waardigheid winnen cloor liet uitspreken van
nutteloo-/svoorden? Wanneer do anderen
ons zullen hebban nagevolgd, wanneer zij de
stijging van hunne militaire uitgaven zullen
hebben gestaakt, dan kan niemand hier
vreezen, dat. wij cenige onwelwillende gezind
heid zouden toouen in het onderzoek van clé
voorstellen, die men ons zou kunnen doen
want ik behot f niet te zeggen, dat. het niet
aan ons is het initiatief te nemen."
De oud-minister Leyguea zette nog eens
de puntjes op de i's. Ook hij verklaarde, even
als dc- heer Et ienne gedaan had, dat het aair
«me zegevierende natie kan voegen om do
ontwapening voor te stellen, omdat zijl daarin
de'consolidatie van hare veroveringen kan
vinden. Maar voor een land, dat niet al zijne
wonden go neten heeft, past dat niet. ..Wij
zullen uw voorstel niet aannemen. Wij zijn
ervenz r vrienden van den vrede als gij. Wij
iijden er ©ven?; vr onder als gij, dat wij de
militaire lasten aanhoudend zien stijgen.
betreurendat wij zco vele krachten, zien ver
loren gaan voor de economische krachtsinspan
ning van hei volk; maarfer ziin dingen, dio
wij nooit zulten vergreten- Wij zullen nooit
laten gelooven, door uw© motie aan to nemen,
dat Frankrijk zicli aau zijn plicht onttrekt
©n dat het zelf zijne rechtmatigs to verlan
gens vervallen verklaart.
En hoo luiclde de uitspraak van de Ka
mer? Bij dc stemming werd de motio-Hub-
bard ter zijde gesteld cn met 444 tegen 100
stemmen de voorrang gegeven aan een voor
stel om over te gaan tot dc orde van den.
dag onder uitdrukkelijke betuiging van goed
keuring aan de door de regccring afgelegd©
verklaringen. Met nog groot©r meerderheid,
485 tegen fil stemmen, werd daarop dit voor
stel aangenomen.
In deze stemming hoeft uien het bewijs,
hoe clo overgroot e meerderheid van do Frau-
sch© Kaïnor don kt orer het vraagstuk dei'
ontwapening. En wannear men naast deze
stemming do fraaie woorden legt, die nu bij
bet bezoek der gasten uit het Engelsche par
lement te Parijs gewisseld zijn. dan ziet men
hoe hemelsbreed hier het verschil is tusschen
theorie en praktijk.
Italië.
De universiteit te Rome is wegeu3
de gisteren plaats gehad bobbende bctoogin-
gen naar aanleiding van het voorgevallen© in
Innsbruck, gesloten.
Oostenrijk-Hongarije*
Do Kamer besloot haar afkeuring uit td
spreken over den afgevaardigd© Stein, we
gens do beschuldiging van diefstal van con
horloge in den konak van Belgrado, door do
zen tegen den afgevaardigde Fresl ingebracht.
U«t Budapest wordt berichtIn ven brief, dio'
aan den voorzitter van den^ club der liberale
partij is gericht, verklaart graaf Apponyi
als lid van do partij te bedanken, omdat het
besluit, dat door de liberale partij genomen
is betreffende het houden van dubbele zit
tingen in strijd is met zij no overtuigingen.
Men zegt., dat dertig aauliangers van graaf
Apponyi eveneens uit de liberale partij zul
len treden.
In do Kamer verklaarde .minister-presi-*
dent Tisza, dat hij voldaan is over 't geen
den Oosbenrijkscheu minister-president von
Koerber gisteren in zijne redo gezegd heeft
over de gemeenschappelijke instellingen. Die
verklaring was juist en geheel in overeen-
40 Uit het Eugelsch
VAN
FLORENCE MABRYAT.
„Het cloct mij genoegen, dat mijnbeer
VciOTon on ge'ukï Rozcnihouv '1 tw omstre
ken mot zijl bewondering vereert." zrede
E valine na c:n kort: poos van stilte. „Hat
is vandaag dan. ook juist een dag, om alles
op zijn v:v r.i:;I tc d '.om. ui' kom' n. Ik
z .u wel n,! «iiion wctc-n," ging vij veo-rt,
terwijl zij- zich omkcerd':-. «u een blik te
werpen op lust heerlijk landgoed, dat zij haar
ctgeniicoi:. .n.rclit ncrimen. „ik zou wel ee'os
willen wxteaii, cf er we-! een land te viv.bn
mï zijn. waar de lente kef! rik Cr is dan in
Enige! and
„In Amerika," begon Vernon in< i nl hot.
zicilfvcrt rcri'.von .van ec-.ii avcg zc-.r jongen man,
diio neg mcofilt. vaar zijd o dor schocnve sekte
©an! ïnfmdta" \\vwi!!.;md'e bejegening heeft
oadeweaideiv, „in <t> woctflijkr Si;iI >n vS'A
Amerika, juffwuw Rayn'-
Jtrffroutft* Ravne keer clzivh plotseling .naar
•hemi to© nut een c-nmirkewbaie uitdrukking
vaiu anrstlo.gcu j-.r haar oog: n
„Ik weet niets van. Amerika af," z.'lde zij
op gejaagde li icon. terwijl z.i! haar gelaat in
haar blo. men verborg. Kapitein Philip. ;k
vrees, dat wij toch genoodzaakt zullen zijn.
Roberts zijn ontslaig te geven. Wilson* ver
telde mij, daar zoocven, cht Roberts zich g
tcren avond a! v.:er aan clan .dronk te buiten
is gegaan."
„Ik «was juist cp weg nam 'en stal, cm
Cctt onderzoek, daemaangaandfe in to stellen.
EovcniAen heb ;.k weer ccn nieuwe foot in
zijm rok;-:ruing onMekft. Wüt u zoo geul zijn,
zolf eens civen t.e zien?" spralk kapiitcbr Phi
lip, terwijl hij eon lange strook papier ui.ti
zijpj bhrrtwaik to voorsdliijn baalde.
,,'b Is .meer dan Licepot! '.ij;kriep zi j. uil,
ava/da.t zij de bewuste rekening in oogensalieuw
Ivad genomen, „veeitig schepelhaver. K-.-
pitoim Phil.'.p, hot knunan .or on mo*gclrik v- er-
tig geweest zijn. Dat is al te dwaas."
„Het rtaat er toch duidelijk, zwart rp
wit," gaf hij ten awtwoord. Hi; he:ft ftcl-iig
niet- meer dan twarttig verbruikt ,Er zal m'c'ls
attdori opzit>t.?:i d'-n dxt. hij ?:jn cn«-sk>g
krijgt. 1>'- man wil blijlalwuir niat naar onzo
welwilload© w^arsalnswinigen Ir,kt eren.'
„Wij zullen d mc:'< grondig o:rt it ;k:
hernam juffrouw Rayn© b.-!.-.t. „Frodsliaim
as maar Cèadfly's gok neusden poot. komen
'/ten. llij zegt, dat. cr nactr. a.;ule.- aan, te
doem i;' da in met; c-sr.n ijzer I ra.nrion. Hot zal
baar um-r'kitprijs ,aanin-!i:uke.li;jk dnon dalen,
«waar cl'n.d «lo t ar miuier to I>© hoe-fel;"nik
is, dsut de aimvo Gadfly van haar pijnen b:--
vrijd vVnrdt."
..Waarcim* stuurt u haar n-.ct \vx>r een
nimud of «-.'ia <1. wei in, juffrouw Raymaai
haar daarna to verkrop; n
„Er.: baar üiöt eigendom doon wouden van
iemand, die Ixiar uiiis:cihieu zj-uj laten tuk
ken ©n draven, tot h-1:. arme citer er ond r
bezweek? Neen, kapitein Pli.dip, dien raad
ka» ik niet opvolgen. Wij zullan beginneu
met Gallfly een plaatsje in de paddock (J) t©
geven."
„Dit '.s al cvea'v rkp kapitein Filialip
lachend uit.
„Dat i.s naindor," hernam zij insgelijks
lachend. „D'c&aood, brcv.g©n wij voer het
gort©, trouwe dé-er eon tweede paddedk in
orde. Gaat u oven mee naair den. stal! Dén
kuoiuon wij dezio zaak mo'.oen afdoen."
Miert clezu wo'Cirdcu k©:it!e zij; zich oun: c.i
zmwlcn* Vcauoui mat een ©nkclou buk te ver-
waaiXÏÏigén, liep ziji aan kapileia Phil-P'
zijide vra-dér. Db kaïiiitain I greep oogenblik
kclijk, c'üat zij cp hét gczctedinp van zij i
vrientd geonsedns gestold wa
„Ga jij maar va mar huis cn wacht nnj
dhar, .Jack!" riep hij cv. r zijn schouder heen
elfen jongen maai' t-cr, di-. zijns ondanks g*-
ncod;:aakt was te gehoorzamenHij bic;f ech
ter nog c-.M' tijd lang oaiiowccglijik cq> -.leaelfdo
pkk r.taaai, om de ciigcnarcs van Rozenhcu-
vi'-l na. te oogen cn al zijn. aandacht te wijden
aan dtó lever,dig.- cpgewaktv ma-nier, waarop
7'"(1 li of ander .'.argMogenhcid met haar
rent mccator besprak. Hij benijdde zijai ge-
wvzan. „ctuwe," toen liij doze zoo gemevnzacian
ni;ia-t liaar zog loopen*. cn verbaasd© zich
niet langer/over hei teil. dat kapitein Philip
hilt aa/ngomaaiicr Vo'wl, dc raadsman, en reoh-
I ci hand. van zuillk een vMuw te zijn, dan al
tijd niiob ruw: zcel'-fiiikcn t' nmotoni omsprin
gen. John. Vornc-n gi-vei'hh' zich alles br
ïialvo op zijn gemak, llij droeg de (.•.'.aange
name overtuiging nut zia'.i rui l. diait hi» Ir
ongeluk bad gt-";:*..juffivn v Raync to ta
ll) Ken paddock is een afgeschoten gedeelte
van een weiland, uitsluitend ingericht voor zieke
aarden en veulens. Vert.
loedigen, dcor op Amerika te zinspelen, of-
Röhoon hij voca" zidli onmogelijk zou hebben
kunnen zoggen, wasuriu dio bete cd» ging bc-
sLoailJ. Waarom had hij Amerika eok aan
geroeid?Terwijl hij op zijn gemak naar
de rcntanee?lt©rsw*>n.i n-g tenigdren telde, riep
liij zich hot gesprek, dat cl'aar zoooven lia.cl
plaaits gegrepen, tot in do kietelde bizditdar-
heden te binnen, teneinde na- tc gaan, waar
om/ juffrouw Rayn© zoo stroef on afg'smeteaii
tegenover hcmi was geweest. Maar hoe hij
ook pednade cn: zou, hiji kon zich niet lur.n-
neren, dtit hij ce.n enkel cogcinb'iüc tegcm de
regels eter wolkivi©ndSie'H gczonidligd had. D©
rnccot aannemelijke magelijkiiic'.d wa? deze,
dat zijn oogen. zonder dat hij lrct wild© of
wdst, al 1? onverfiolen het gevoel van bewon
dering lialdÜen uitgedrukt, dat haar \-er-
rcihijning 'hem: had ingcfocezcrrid. Over het
al/gemeen zijar clo vrouwen echtr geenszins
gencigli, om dc stille bewondering van ecu
lid dor sterke sekse kwalijk to nomen, al
wordt, dio ook mei onarrtiskenbaaje duidolijk-
hciid tc kennen gegeven.
We!dr.n had hij, d' ïxaitawÈtSBterswonimg be
reikt, waarnan juffrouw Rayve sdicrtsciuder-
wijzo dan naani, van ..Hermitage." had gc£
geven.
Als kapitein Pliólip gewild had, zou hij in
het heercdbuii-s lubben lammen wonen, cven-
n!l- zijn. voorgang.'i', die zich rupmf^cJioots to
goUj had goiaa.ii aan do vlce^dipoUew van
l'gvpfe en de vrije boschikiking had over liet.
dienstpersoneel, de paaoxibn en. rijtuigen.
Maar kap tetei Philip plaeivr. Ie verklaren.,
dat hij te lang op ze© ha*! rondg:zwalkt, cr.n
gaarne zooveel menschcu om zich hoon. te
zi©n. Hij had' zijn oog laten vallen op «eu
leegstaand buisje, dat tot het landgood be
hoorde en vroeger door een jadUnpaiohtcr be*
woond was gc wdriJao, cai vHxxg ncxUrig vor-
iof, of hij daarin zou mogen wanen. Evcl'ino
liad zich in 't. 'eerst met kracht verzet tegen
zijn besluit, ctm zich vrijwillig t© gaa» bo-
lielpcu in, een klein© woning, ierwijj hij op
het. heerenhate-! oen paar keurig i ngcrsciwta
kaïmiers iu: gebniik kon krijgen zij had hem
lachend: een aeccet, een omg.-zoJ3ige.il heremdeb
gemoeiuitl: cn ten slokt© gezegd, dat hij: doen
moest, wat hij zelf licit liefst wilde. Èn bet
alleiliefst wilde hij uioedleraiel, aiSJcen. in dat
kleine lvubjo women. Hij, wild© r ©tenter niet
•vam hooren. can cr een dit'ii-,1d© cp na te
houden. Eiken mcajgrn kwaan. een dor incident
va» de boendcrij- zijn kamers aan kaait ma
ken en zijn eten koken, om daarna weer to
verdwijnen on kapitein Philip voor het ver
dere gedeelte van den dag aan zichzelf over
to laten. Een dergelijke leefwijze strookt©
lie-t best mrt zijn aangeboren neigingen, had
fliij JcJm Verno-n vcrklaaid. Waf zou hij met
c tm dien- i mee4.cn ute vociu 1 Zij zou
den huiven dag niets anders te doe» hebben
dan haar duimen to lat©» rc-nddraaien. Hij
vond heit hccrlijik, c*m in ziin eigen huis on
beperkt geb'eder te zij». Hc' gebied, waar
over llij don: scepter z.waaid was echter
ttaauelijk bakmqpt. De „Hermitage" Ijcstond
uit niet meer dan vier k'leine kamertjes, dio
cöhter hoogst gc-zedlig en geriefelijk waren
ingericht, .juffrouw Rayne had cr van hot
hcerenhuis den uoocligcn voorraa11 bedde*
goed, tafels, stoelen cn andere meubelen liccn
laten brengen, cn kapitein Philip had zo
opgesierd met. do verschillende curiositeiten,
die hij i» don loop der jaren verzameld had.
Wordt vervolgd.
i ar ÉÉfcui in