ST". 149. Eerste Blad. 2^ Jaargang. Zaterdag 28 November 1903. BUITENLAND. FEUILLETON. Rozenheuvel. RTSCH DAGBLAD. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden Toor Amersfoort f 1.25. Idem franco por post- 1.75. Afzonderlijke nummers- 0.05. Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Advertentiën, medodeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF Co. Utrechtschestraat 1. Intcrcomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN: VMl_« Mgel»IjHJ. Elke regel meer0.15. Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedriff bestaan voordeelige bepalingen tót het horhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Eene circulaire, bevattende de voorwaarden, wórdt op aanvraag toogozonden. In en om Eemvoorde. VII. ILien n est beau que le rrai. Daar zitten we nu alweer bii do kachel, „om zoo te zoggen'' midden in don winter, en tcch hebben we den zomer nog niet. gehad, liet jaar 1903 zal moeten worden, aange tee kend als het w a t e r jaar bij uil uenicndheid, misschien goed voor het gras, maar in elk geval slecht voor het hooi en voor tal van andere 2aken. Hebben wo niet telkens gedacht „nu zal 't komen, 't mooie weer, al is 't dan wat laat?" En zijn wo niet. telkens teleurgesteld? Och tarmc de goden hadden anders beschikt dan. wij; wensehter, cn schenen vast besloten tc hebben dat. tegenover écu dag van warmte en zonneschijn er minstens veertien moesten staan van regen, storm, mist of sneeuw'. Met. dat al is er veel schade geleden; dui zenden cn duizenden zijn verloren gegaan, en zulks niet. alleen vror de boeren, maar ook voor tal van andere monschen. Ouder dezen bdhtócf ik bijv. alleen maar t: noemen' cate-, hotel-, pension- cn stalhouder;, die het in hoofdzaak van het zomerseizoen moeten heb ben. OvAil te veel water, zelfs aan do bad plaatsen. oio z omit r water toch. niet kun nen bestaan. Hoeve:! reisjes, uitstapjes, rij wiel- en wandeltochten, buitenpartijen enz. zijn niet in liet water gevallen, of laat in.; liever vragen hoeveel zijn er door den regc-n niet onmogelijk gemaakt of bedorven? Men zou ze, dunkt mij, kunnen tellen. Wo schrijven welhaast December, dus is, ook volgenden Kokhui?.or almanak, do warme" tijd1 voorbij;. Maar men hflopt, toch nog op een zonnetje, op lekker, friscb win terweer, dat toelaat nog eens flink to wan delen in do he.rlijjke omstreken van onzo gcedo stad, om de schade* van den „zomer" to kunnen inhalen. Zou ook deze hoop iidel blijken Toe-ai verleden week 's avonds de lucht 'n bootje strak begon te staan, de stri rotjes aan den hemel flonkerden, het kWik in den ther mometer daalde, de barometer vooruitgang, de wind omliep, ja zelfs de ganzen naar het zuiden trekken, toen dacht ieder toch vast: „uu zal or vorst kernen cn hebben we mor gen mooi weer". Maar ja wel, men verzuimde to bedenken dat 1903 geen gewoon jaar is. maar ecu jaar waarin de. natuur ons door onbegrijpe]ijko wispelturighciel door 1 oopendl fopt. Hel vroor wel 's nachts, zóó zelfs dat plassen cn si ooien 's ochtends met een ijs korst waren bedekt, en er vertoonde zich wer kelijk wel even can zonnetje, maar vóór den middag gröcp men toch alweer naar zijn parapluie. Wie had hot ooit gedacht dat wij, bewoners van „dat doorsijpelt! stukske grond" te veel van de nattigheid zouden kunnen krijgen? Wat 'n klagen. Wat 'n zuchten! Maar het helpt ons niet, wc* moeten cr ons hij neerleggen. Wie wandelen wil, die doö hot. dan maar tusschen de „buitjes" docr, cr zit niet anders op. Mooi i- cm Amersfoort. t :gcnlijk altijd, ik zou haast zeggen zelfs bij. regen, ofschoon ik gaarne heken dat ik van do natuur meer geniet „wanneer de Dagvorstin Ilaav gouden stralen naar de Aarde zendt" (zooals clc dich ters zingen) dan waainoga* ik, gewapend met overschoenen en waterproof, cr op 'nat moet trékken Gelukkig zij, die nog wat teren kunnen op herinneringen1 Want het dcct 'n menseh goed wanneer hij thans, nut de kachel lustig staat to snorren en men van uit bét venster slechts een grauwe lucht en. kale hoornen; te aanschouwen krijgt, nog eens terugdenkt aan, zoo n enkelen zomersohen dag, waarop hij ongestoord door hei en Bosch kon ronddolen, terwijl het zonnetje hein lekkertjes cp den rug brandde, buiten alles leven en vrooliik- iieid ademde tui de oogen zich kondon ver lustigen in de prachtige vergezichten, welke* Amersfoort's omgeving op tal van punten aanbiedt Men behoeft niet eens ver te loopen om hier natuurtafereeltjes te kunnen aanschou wen. zóó conig mooi ais men ze slechts op wei nig plaatsen in ons land aantreft. Heusch, het is niet nocdig den toren, de Piramide of den Stompcvt te beklimmen om e n vrij uit zicht tc* hebben en om do blikken te doen genieten van de verrukkelijke afwisseling in de terreinen van Noord-oostelijk Utrecht. Men wandel e maar eens bij Rustoord den Zandweg op, dio langs villa, Lisidima naai de Vlasakkers voert. Even voorbij deze villa is een open plek, waar „Vreemdelingen ver koel" wel zot» goed geweest is een paar netto banken te plaatsen en waar mou, pl.m. 30 meter boven A.P. zittend, het heerlijkste panorama heeft, dat men zich denken kan Links aan den horizon verheft zich hoog bo ven her. omliggend terrein do So citer berg met- hst reservoir der waterleiding, daarach ter de donkere bosschen van de Pais, meer noordelijk de blinkend witte Lange Duinen, en tusschen in, in do vlakte, het pompsta tion en het station Soesterberg achter het hout. verscholen. Wendt men de oogen ver der naar rechts, dan ontwaart men het nim mer dorre Monnikenboscb. do Japan sche bosdnjcs en de torens van Hilversum. Soest, Baar». Hoogland en Bunschoten, die mei hun slanke spitsen boven het prachtig be- groeide terrein uitsteken. Op do kaarsrechte spoorbaan van de H. IJ. S. M. kan men de treinen met het bloote oog volgen, tot zij, eindelijk als een donkere stip met. een kleine rookpluim er boven in het. Baarnsche bostel verdwijnen. Eai vlak vóór ons dc ge bouwen van het stalionsemplacement en al die aardig: huisjes tusschen het geboomte, dio met hun roode daken of witte geveltjes zoo lief tegen de omgeving afsteken! Verruk kelijk zijn de kIéursehakeeringen van licht en donkergroen, van goudgele korenvelden en paarsclie heide. Op «en achtergrond de bos- schen van hot oude Ccelhca'st ear het groene grastapijt van dia polders, dio ziob tob aan dé Zuiderzee uitstrekken. Werkelijk, 't is mooi, eenig mooi Heeft men ook niet oen magnifiek, uit zicht, op den Galgen berg, tegenover het ho tel? Do helling van den berg beplant met kreupelhout cn altijd groene dennenin dé laagte hot torentje van Oud-Lcu?den te mid den van do bosschen; verder naar h:-t Zui den dc Lcusih rheide, waar do grintweg naar Maarn zich als een wit lint dorrheen slin gert. on eindelijk op den achtergrond de be groeide Sticbtsche heuvelen, de dichte bas schei; cm Constant ia-hoeve en do Treek, waarboven do torens van Woudenberg cn Xiouw-Leusden en de molen van Biavoort even komen uitkijken. Ziet. men in Oostelijke richting, dan ont waart men vaag, in het verre verschiet, dB beginnende Vel uwe en overal, waarheen men. het oog ook Wendt, mooie boischperoeelen, zoowel bij Nimmerdor c*n Heiligenberg als bij Ran don breek. Hoe aardig liggen daar be neden ons die huisjes langs dén Lcusderweg, vóór het. begroeide terrein van Zandbergen, 't Is in 't groot c:n landschapje zooals men ze soms als kind maakt met de huisjes' en boomp jes, koetjes eu geitjes uit do speel goeddoos» Eu dan dé stad zelf, zoo kalm en lustig lig-icnd aa.ii den voet van den berg' Eén meug; ling van gevels, daken, sahoorsteeau n, boomen, en, boven alle1* fier en trotsch uit stekend en zich hoog verheffend in de blauwe lucht, do slanke Mariatorcm, ons aller trots' Ik geloof waarlijk dat ik zoo gaandeweg in oen soort van poëtische stemming ben ge raakt, hetgeen wellicht vreemd zal schijnen, waar ik zoo prozaïsch begonnen ben. Het is zeker oen gevolg hiervan, dat ik me dezen koer eens om Eemvoordo heb bewegen, ier- wij! ik er in vorige artikels meer i n gebleven ben. Men zal mij dan ook moeten toegeven, dat, liet contrast nog al groot is. Men kan. toch bezwaarlijk poëtisch, gestemd zijn, ter wijl men een betoog levert, over de nood zakelijkheid vanvermeerdering van uri noir:-;, riolcering* van den Arnhcnisohen weg, bestrating van liet Smallepad. opruiming van de ruim s der zeepfabriek bn van het oud' static li. beperking van de snolheid waarmee automobielen rijden, het vejbod om cp straau kkedeu to kloppen n hot midden op den dag door de stad rijden nut gevulde tonnetje, van de gemeenterei n i g i n g, enz. enz.! Kan iemand in vervoering geraken bij bet aan schouwen van dé teij.kerige Slijkstraat en Lr-usflerweg. die ondanks «Ie ijverige pogin gen van de veegmacliino toch slijkerig blij ven En hebben de sparretje-* met de lcelij.kci borden waarop in roode letters geverfd) is Motorrijtuigen' 8 K.M. per uur'' iets met do aesthete ca. uitstaande? Ik geloof dat deze vragen w'cl ontkennend kunne n beantwoord worden. Om niet al te veel van het. gedrild' van den lezer te vergeu, wil tk clan ten slotte maar kort.weg verklaren, dat mijn bedoeling, is gewekt de aandacht to vestigen op onze prachtige omstreken. Voor velen zijn. zö zoo dichtbij cn tocli zoo ver af. Want er zijn nunschon voor welke een mooie, flinke wan deling iets vreemds isdie er geen notie van hebben, dat .zij vlak in de buurt gratis zooveel kunnen, genieten, waarvoor zij alleen maar de moeite hebben te deen een kwartier of con half uurtje te loopen. Ik geloof dat, indien do mcnschen over het algemeen oens meer leerden opmerken en waardesteen hetgeen do natuur ons door haar schoonheid bdedfc, er veel minden ontevreden heid in de wereld zou zij.n. En zou het niet dubbel heilzaam werken, cl, w'. z. voor phy sic k eni moreel, wanneer zijj, die nu hun vrijen Zondag voor con groot- deel in de kroeg en op straat doorbrengen, eens naar buiten trokken en j.ecst on lichaam ver fris© ktcn door een flinke wandeling? Het is te prcbëercn. 24 Nov. '03. VIM. Politiek Overzicht. Theorie en praktijk in (iet vraagstuk der ontwapening. Naar aaöikdidang van hot bezoek, dlat een greisp/ Engelscihe paf$einjcwtrieid!eh thans aan Parijs brengt, ter beanjtw'oordiing vaar het bceoclk in Ju'ld jl. van Frrjosdh» voü'ks- vWtegeuwexohetigers aan heb Bnitedh» parle ment, zijn sohcone woonden gesproken tot verheerlijking van don wereld/vrede cn van dö internationale arbitrage als mid del cm diionl vi'clde to bevorderen. Djaib is bi; zulke geflegenhoden gclbniiilkeJijik. In ckt ge val wordt echter aan den weldadige» invloed vaat die woorden afbreuk gedaan door het debat, dat een paar clagcv. geleden in de Fra-nsche Kamer gehouden is aan liet einde der hdhando'.ing van do begroeting van bui- tenlandsohe zaken. Men was met die begroe ting bijna klaar, tcc.i t r plotseling een bij zonder levendig naspel kwam. Dé rapporteur, dc heer'de Prcssensó, had gesproken ten gunste van de ontwapening. Daartegen trad d heer Etienne op. die ver klaarde een. besliste tegenstander van de aarfc- wapaning te zijn on tc- begrijpen, dat Frankrijk daartoe zou kunnen overgaan, „dat de wreöde voorwaarden niet vergeten 'kan dio hot dertig jaren gelede» zijn opgelegd.'' EÓ» land had gemakkelijk ondeiihaiwlélfliigcn kunnen openen over do ontwapening; dat is 'hot* land, dat mote te vrcczen en niets to botivuren heeft, dat overladen is niet wel daden. en dat gehete Europa q> t.c:ic werke lijk verwonder li ik c plaat- gezet heeft. Maar dat land uit de omschrijving i-. gcuinak- kélijk <p te makc-n welk land ck spreker bedoelde heofi laocit van ontwapening gesprokcsB, cn do heer Etienne waarschuwde or togen, da>t Frankrijk hc-t iniüiaolc-f zou nomen tofc maatregelen, d e hem gevaarlijk voorkwamen. De lieer do PrcSsonaó lichtte nader too, dat 't hem coikel or om te doen was een einde te melken aan den dollen wedloop van* do nvltoêre uiiteawen, dolor in zekeren zin don tcgonwoordiigen toeslawdi en dé lxsjtaando Verhouidiingeiu te rtvrectypcoTen. Hij voegde daaraan" toe db opinérkMig, dat' Frankrijk „zich niet meeat hypnotkcca-en iu liet voor- nitz.cht van eene* re vanoh:, waarvan ndcouand wil weten on clie niemand ooit heeft gewild." Hienmade sprak clo rapporteur klaarblijke lijk niet heb gevoelen vatu clo commissi© uit do voorzitter van de e .anmissio voelde zich genoopt uitdruk kei ijk tc constateer en, dat do rapporteur alitcn sprak in zijn eigen naanni. Hoe de Kaanar over deze zaak denkt, kwarni uit in den verderen, loop van lie: débat. Dc beer Hubbard, ce«n geestverwant van den heer de Prcssensó, die in September hot te Roua&n gehouden; vrede6congres heeft bijgewoond, vond het oogenblik geschikt, om gevdg to geven aan liet toen gentxraen be- slvuit, dat in allo parlementen eeno gelijklui dende motie zon worden voorgesteld, strek kend© tot beperking vam de militaire lasten. Maar dlat is hcirri' sleölit bekomen Do indiening van zijn» motie, dio luixiido: „Do Kamer noodiigt de regeering uiit, zich met de vreemde rogcoringt-.i; te verstaan over <lo beperking van clo militaire lasten,' bracht den minister van buitcnüaucbohe zaken ojï de tribune, dfie zijne meeuing, zonder groo te n omhaal vau woorden, ;jldus uitdrukt e „Gij hebt do uitiioodigiugj gehoord, mijn» he-aren, die de heer Hubbard licht tot de ro- goering. Ik antwoord hemWijs behoeven niet to spreken tot de mogendheden wij heb- beu meer gedaaii dan spreken, wij hebben ge handeld. Sedert, oenige jaxen hebben niet al leen onze leger begroot ing cn onze. marincbe- grooting cpgehouden to atójsem, maar zij zijn belangrijk gedaald, cn gedurende dien tijd! volgden de militaire budgetten van do ove rige mogendheden cone aanhoudende1, ik voeg cr bij zorgwekkende, klimming. De andere mogendheden kunnen er niet aan twijfelen, dat wij verheugd zonden zijn, als wij hen ons voorbeeld zagen volgonwanneer dit voor beeld hen daartoe niet heeft bewogen, hoe kan men zich dan vleien, dat een woord lren daartoe zou d'oein besluiten? En wat kan onzo waardigheid winnen cloor liet uitspreken van nutteloo-/svoorden? Wanneer do anderen ons zullen hebban nagevolgd, wanneer zij de stijging van hunne militaire uitgaven zullen hebben gestaakt, dan kan niemand hier vreezen, dat. wij cenige onwelwillende gezind heid zouden toouen in het onderzoek van clé voorstellen, die men ons zou kunnen doen want ik behot f niet te zeggen, dat. het niet aan ons is het initiatief te nemen." De oud-minister Leyguea zette nog eens de puntjes op de i's. Ook hij verklaarde, even als dc- heer Et ienne gedaan had, dat het aair «me zegevierende natie kan voegen om do ontwapening voor te stellen, omdat zijl daarin de'consolidatie van hare veroveringen kan vinden. Maar voor een land, dat niet al zijne wonden go neten heeft, past dat niet. ..Wij zullen uw voorstel niet aannemen. Wij zijn ervenz r vrienden van den vrede als gij. Wij iijden er ©ven?; vr onder als gij, dat wij de militaire lasten aanhoudend zien stijgen. betreurendat wij zco vele krachten, zien ver loren gaan voor de economische krachtsinspan ning van hei volk; maarfer ziin dingen, dio wij nooit zulten vergreten- Wij zullen nooit laten gelooven, door uw© motie aan to nemen, dat Frankrijk zicli aau zijn plicht onttrekt ©n dat het zelf zijne rechtmatigs to verlan gens vervallen verklaart. En hoo luiclde de uitspraak van de Ka mer? Bij dc stemming werd de motio-Hub- bard ter zijde gesteld cn met 444 tegen 100 stemmen de voorrang gegeven aan een voor stel om over te gaan tot dc orde van den. dag onder uitdrukkelijke betuiging van goed keuring aan de door de regccring afgelegd© verklaringen. Met nog groot©r meerderheid, 485 tegen fil stemmen, werd daarop dit voor stel aangenomen. In deze stemming hoeft uien het bewijs, hoe clo overgroot e meerderheid van do Frau- sch© Kaïnor don kt orer het vraagstuk dei' ontwapening. En wannear men naast deze stemming do fraaie woorden legt, die nu bij bet bezoek der gasten uit het Engelsche par lement te Parijs gewisseld zijn. dan ziet men hoe hemelsbreed hier het verschil is tusschen theorie en praktijk. Italië. De universiteit te Rome is wegeu3 de gisteren plaats gehad bobbende bctoogin- gen naar aanleiding van het voorgevallen© in Innsbruck, gesloten. Oostenrijk-Hongarije* Do Kamer besloot haar afkeuring uit td spreken over den afgevaardigd© Stein, we gens do beschuldiging van diefstal van con horloge in den konak van Belgrado, door do zen tegen den afgevaardigde Fresl ingebracht. U«t Budapest wordt berichtIn ven brief, dio' aan den voorzitter van den^ club der liberale partij is gericht, verklaart graaf Apponyi als lid van do partij te bedanken, omdat het besluit, dat door de liberale partij genomen is betreffende het houden van dubbele zit tingen in strijd is met zij no overtuigingen. Men zegt., dat dertig aauliangers van graaf Apponyi eveneens uit de liberale partij zul len treden. In do Kamer verklaarde .minister-presi-* dent Tisza, dat hij voldaan is over 't geen den Oosbenrijkscheu minister-president von Koerber gisteren in zijne redo gezegd heeft over de gemeenschappelijke instellingen. Die verklaring was juist en geheel in overeen- 40 Uit het Eugelsch VAN FLORENCE MABRYAT. „Het cloct mij genoegen, dat mijnbeer VciOTon on ge'ukï Rozcnihouv '1 tw omstre ken mot zijl bewondering vereert." zrede E valine na c:n kort: poos van stilte. „Hat is vandaag dan. ook juist een dag, om alles op zijn v:v r.i:;I tc d '.om. ui' kom' n. Ik z .u wel n,! «iiion wctc-n," ging vij veo-rt, terwijl zij- zich omkcerd':-. «u een blik te werpen op lust heerlijk landgoed, dat zij haar ctgeniicoi:. .n.rclit ncrimen. „ik zou wel ee'os willen wxteaii, cf er we-! een land te viv.bn mï zijn. waar de lente kef! rik Cr is dan in Enige! and „In Amerika," begon Vernon in< i nl hot. zicilfvcrt rcri'.von .van ec-.ii avcg zc-.r jongen man, diio neg mcofilt. vaar zijd o dor schocnve sekte ©an! ïnfmdta" \\vwi!!.;md'e bejegening heeft oadeweaideiv, „in <t> woctflijkr Si;iI >n vS'A Amerika, juffwuw Rayn'- Jtrffroutft* Ravne keer clzivh plotseling .naar •hemi to© nut een c-nmirkewbaie uitdrukking vaiu anrstlo.gcu j-.r haar oog: n „Ik weet niets van. Amerika af," z.'lde zij op gejaagde li icon. terwijl z.i! haar gelaat in haar blo. men verborg. Kapitein Philip. ;k vrees, dat wij toch genoodzaakt zullen zijn. Roberts zijn ontslaig te geven. Wilson* ver telde mij, daar zoocven, cht Roberts zich g tcren avond a! v.:er aan clan .dronk te buiten is gegaan." „Ik «was juist cp weg nam 'en stal, cm Cctt onderzoek, daemaangaandfe in to stellen. EovcniAen heb ;.k weer ccn nieuwe foot in zijm rok;-:ruing onMekft. Wüt u zoo geul zijn, zolf eens civen t.e zien?" spralk kapiitcbr Phi lip, terwijl hij eon lange strook papier ui.ti zijpj bhrrtwaik to voorsdliijn baalde. ,,'b Is .meer dan Licepot! '.ij;kriep zi j. uil, ava/da.t zij de bewuste rekening in oogensalieuw Ivad genomen, „veeitig schepelhaver. K-.- pitoim Phil.'.p, hot knunan .or on mo*gclrik v- er- tig geweest zijn. Dat is al te dwaas." „Het rtaat er toch duidelijk, zwart rp wit," gaf hij ten awtwoord. Hi; he:ft ftcl-iig niet- meer dan twarttig verbruikt ,Er zal m'c'ls attdori opzit>t.?:i d'-n dxt. hij ?:jn cn«-sk>g krijgt. 1>'- man wil blijlalwuir niat naar onzo welwilload© w^arsalnswinigen Ir,kt eren.' „Wij zullen d mc:'< grondig o:rt it ;k: hernam juffrouw Rayn© b.-!.-.t. „Frodsliaim as maar Cèadfly's gok neusden poot. komen '/ten. llij zegt, dat. cr nactr. a.;ule.- aan, te doem i;' da in met; c-sr.n ijzer I ra.nrion. Hot zal baar um-r'kitprijs ,aanin-!i:uke.li;jk dnon dalen, «waar cl'n.d «lo t ar miuier to I>© hoe-fel;"nik is, dsut de aimvo Gadfly van haar pijnen b:-- vrijd vVnrdt." ..Waarcim* stuurt u haar n-.ct \vx>r een nimud of «-.'ia <1. wei in, juffrouw Raymaai haar daarna to verkrop; n „Er.: baar üiöt eigendom doon wouden van iemand, die Ixiar uiiis:cihieu zj-uj laten tuk ken ©n draven, tot h-1:. arme citer er ond r bezweek? Neen, kapitein Pli.dip, dien raad ka» ik niet opvolgen. Wij zullan beginneu met Gallfly een plaatsje in de paddock (J) t© geven." „Dit '.s al cvea'v rkp kapitein Filialip lachend uit. „Dat i.s naindor," hernam zij insgelijks lachend. „D'c&aood, brcv.g©n wij voer het gort©, trouwe dé-er eon tweede paddedk in orde. Gaat u oven mee naair den. stal! Dén kuoiuon wij dezio zaak mo'.oen afdoen." Miert clezu wo'Cirdcu k©:it!e zij; zich oun: c.i zmwlcn* Vcauoui mat een ©nkclou buk te ver- waaiXÏÏigén, liep ziji aan kapileia Phil-P' zijide vra-dér. Db kaïiiitain I greep oogenblik kclijk, c'üat zij cp hét gczctedinp van zij i vrientd geonsedns gestold wa „Ga jij maar va mar huis cn wacht nnj dhar, .Jack!" riep hij cv. r zijn schouder heen elfen jongen maai' t-cr, di-. zijns ondanks g*- ncod;:aakt was te gehoorzamenHij bic;f ech ter nog c-.M' tijd lang oaiiowccglijik cq> -.leaelfdo pkk r.taaai, om de ciigcnarcs van Rozenhcu- vi'-l na. te oogen cn al zijn. aandacht te wijden aan dtó lever,dig.- cpgewaktv ma-nier, waarop 7'"(1 li of ander .'.argMogenhcid met haar rent mccator besprak. Hij benijdde zijai ge- wvzan. „ctuwe," toen liij doze zoo gemevnzacian ni;ia-t liaar zog loopen*. cn verbaasd© zich niet langer/over hei teil. dat kapitein Philip hilt aa/ngomaaiicr Vo'wl, dc raadsman, en reoh- I ci hand. van zuillk een vMuw te zijn, dan al tijd niiob ruw: zcel'-fiiikcn t' nmotoni omsprin gen. John. Vornc-n gi-vei'hh' zich alles br ïialvo op zijn gemak, llij droeg de (.•.'.aange name overtuiging nut zia'.i rui l. diait hi» Ir ongeluk bad gt-";:*..juffivn v Raync to ta ll) Ken paddock is een afgeschoten gedeelte van een weiland, uitsluitend ingericht voor zieke aarden en veulens. Vert. loedigen, dcor op Amerika te zinspelen, of- Röhoon hij voca" zidli onmogelijk zou hebben kunnen zoggen, wasuriu dio bete cd» ging bc- sLoailJ. Waarom had hij Amerika eok aan geroeid?Terwijl hij op zijn gemak naar de rcntanee?lt©rsw*>n.i n-g tenigdren telde, riep liij zich hot gesprek, dat cl'aar zoooven lia.cl plaaits gegrepen, tot in do kietelde bizditdar- heden te binnen, teneinde na- tc gaan, waar om/ juffrouw Rayn© zoo stroef on afg'smeteaii tegenover hcmi was geweest. Maar hoe hij ook pednade cn: zou, hiji kon zich niet lur.n- neren, dtit hij ce.n enkel cogcinb'iüc tegcm de regels eter wolkivi©ndSie'H gczonidligd had. D© rnccot aannemelijke magelijkiiic'.d wa? deze, dat zijn oogen. zonder dat hij lrct wild© of wdst, al 1? onverfiolen het gevoel van bewon dering lialdÜen uitgedrukt, dat haar \-er- rcihijning 'hem: had ingcfocezcrrid. Over het al/gemeen zijar clo vrouwen echtr geenszins gencigli, om dc stille bewondering van ecu lid dor sterke sekse kwalijk to nomen, al wordt, dio ook mei onarrtiskenbaaje duidolijk- hciid tc kennen gegeven. We!dr.n had hij, d' ïxaitawÈtSBterswonimg be reikt, waarnan juffrouw Rayve sdicrtsciuder- wijzo dan naani, van ..Hermitage." had gc£ geven. Als kapitein Pliólip gewild had, zou hij in het heercdbuii-s lubben lammen wonen, cven- n!l- zijn. voorgang.'i', die zich rupmf^cJioots to goUj had goiaa.ii aan do vlce^dipoUew van l'gvpfe en de vrije boschikiking had over liet. dienstpersoneel, de paaoxibn en. rijtuigen. Maar kap tetei Philip plaeivr. Ie verklaren., dat hij te lang op ze© ha*! rondg:zwalkt, cr.n gaarne zooveel menschcu om zich hoon. te zi©n. Hij had' zijn oog laten vallen op «eu leegstaand buisje, dat tot het landgood be hoorde en vroeger door een jadUnpaiohtcr be* woond was gc wdriJao, cai vHxxg ncxUrig vor- iof, of hij daarin zou mogen wanen. Evcl'ino liad zich in 't. 'eerst met kracht verzet tegen zijn besluit, ctm zich vrijwillig t© gaa» bo- lielpcu in, een klein© woning, ierwijj hij op het. heerenhate-! oen paar keurig i ngcrsciwta kaïmiers iu: gebniik kon krijgen zij had hem lachend: een aeccet, een omg.-zoJ3ige.il heremdeb gemoeiuitl: cn ten slokt© gezegd, dat hij: doen moest, wat hij zelf licit liefst wilde. Èn bet alleiliefst wilde hij uioedleraiel, aiSJcen. in dat kleine lvubjo women. Hij, wild© r ©tenter niet •vam hooren. can cr een dit'ii-,1d© cp na te houden. Eiken mcajgrn kwaan. een dor incident va» de boendcrij- zijn kamers aan kaait ma ken en zijn eten koken, om daarna weer to verdwijnen on kapitein Philip voor het ver dere gedeelte van den dag aan zichzelf over to laten. Een dergelijke leefwijze strookt© lie-t best mrt zijn aangeboren neigingen, had fliij JcJm Verno-n vcrklaaid. Waf zou hij met c tm dien- i mee4.cn ute vociu 1 Zij zou den huiven dag niets anders te doe» hebben dan haar duimen to lat©» rc-nddraaien. Hij vond heit hccrlijik, c*m in ziin eigen huis on beperkt geb'eder te zij». Hc' gebied, waar over llij don: scepter z.waaid was echter ttaauelijk bakmqpt. De „Hermitage" Ijcstond uit niet meer dan vier k'leine kamertjes, dio cöhter hoogst gc-zedlig en geriefelijk waren ingericht, .juffrouw Rayne had cr van hot hcerenhuis den uoocligcn voorraa11 bedde* goed, tafels, stoelen cn andere meubelen liccn laten brengen, cn kapitein Philip had zo opgesierd met. do verschillende curiositeiten, die hij i» don loop der jaren verzameld had. Wordt vervolgd. i ar ÉÉfcui in

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1903 | | pagina 1