JS°. 187. Eerste Blad. a" Jaargang;. Zaterdag 9 Januari 1904. r*ï* BUITENLAND. FEUILLETON. Over oude en nieuwe dingen. AMERSFOORTSCH DAGBLAD. ABONNEMENTSPRIJS Pm 8 maanden voor Amersfoort 1.85. Idem franco per post. - 1.75. Afzonderlijke nummers - 0.05. Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgeversi VALKHOFF ft G>. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVEBTRtfflÉN t ▼U 1—1 Ng.ll Elks regel Chroote letters naar plaatsrnlnta. Voor handel en bedr^f bestaan voordeel!?* bepalingen M het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement Sent circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Kennisgeving. De Burgemeester van Amersfoort, Gezien art. 17 en 18 der verordening op het gebruik van de haven, grachten en beken, Brengt ter kennis van belanghebbenden, dat de dispensatie van het veiibod van gemeld art. 17, om zich op het ijs van de harren, grachten of beken "binnen deze gemeente te bevinden, ver leend dd. 2 Januari, met ingang van heden wordt ingetrokken. Amersfoort, 8 Januari 1904. De- Burgemeester voornoemd, wuyttebs. Politiek Overzicht Panama. De oppositie in den Amerikaanschen senaat tegen de Panamakanaal-politiek van presi dent Roosevelt doet zich nog altijd gelden. De bekrachtiging van het met de nieuws re publiek Panama gesloten verdrag laat nog steeds op zich wachten. Daarin is ongetwij feld iots zonderlings. Men zou zeggen, dat dit verdrag aan de Vereeuigde Staten niets tlan goeds bracht. Zij brengen daarmede eene prachtige zaak tot stand, want zij verzekeren zich voor do minste kosten het beznt van het kanaal, dat de beida oceanen met elkaar zal verbinden, en het vermomde protecto raat, dat zij zullen uitoefenen over den nieu wen staat, zal dienstig zijn voor de politiek van hegemonie over hét geheele nieuwe we relddeel, waarnaar zij streven. Om de verklaring te vinden van dit eigen aardige verschijnsel, moet men in het oog houden, dat, gelijk elders, zoo ook in de Ver- eenigde Staten hot bijzonder belang en de partijgeest aan het nationale belang den voor rang betwisten. Zoolang het vraagstuk der verbinding van de beide oceanen aan de orde ia geweeat, waren er machtige belangen, die zich velzetten tegen het plan van de door graving der landengte. De groote spoorweg maatschappijen, clio het Amerikaansche vas teland: van Oost naar West doorsnijden, reken den zich daardoor bedreigd. De reden, waar om heb Nicaragua/plan tegen het. Panamaplan is uitgespeeld, is in sommige kringen wel licht geweest, dat men daardoor elk kanaal- plan onmogelijk wilde maken. Die belangen doen zich ook nu nog gelden. Daar komt bij, dat de democratische partij, die de oppositie vertegenwoordigt, zich van de kanaalkwestie bedient tot bestrijding van de heerschende partij. Daartoe bestond des te meer aanlei ding, omdat men op die wijze president Roo sevelt persoonlijk kan treffen, want de nieu we regeling betreffende bet Panamakanaal ia haast geheel zijn persoonlijk werk. Kan men president Roosevelt op dit punt eene neder laag toebrengen ,dan doet men tevens afbreuk aan de kansen van zijne herkiezing als presi dent. Maar dat zijn natuurlijk overwegingen, waarmee men niet voor den dag kan komen. Het argument, dat de oppositie voor hare be strijding bezigt, is dan ook, dat de regeering in de omwenteling, die den nieuwen staat van zaken ia Panama heeft teweeggebracht, de hand heeft gehad, en zich daardoor medeplich- t ie heeft gemaakt aan eene schending van het. volkenrecht, die het moreele aanzien van de Vereeuigde Staten zou kunnen schaden. De president heeft het daartegenover 1100- dig geacht in eene bijzondere boodschap aan lïètf. congres eene rechtvaardiging te geven van de politiek zijner regeering in de ge beurtenissen op de landengte. Hii toont aan, dat de Vereenigde Staten volstrekt geen deel hebben gehad in de revolutie, dat zij haar evenmin voorbereid als uitgelokt of aange moedigd hebben. De insinuatiën, die de Vereeuigde Staten eenige medeplichtigheid 'n de omwenteling willen aanwrijven, ver- ikiaart de president voor kwaadwillig, mis plaatst ©n van allen grond ontbloot. Alleen ooor de inlichtingen van Amerikaansche officieren en door het publieke gerucht heeft de regeering de gebeurtenissen op de land engte kunnen voorzien en zich er tegen kun nen wapenen. Columbia zelf heeft het eerst eene agressieve houding aangenomen, toen kolonel Torres de bedreiging uitsprak om allo Amerikanen te Colon te dooden. De president wil wel toegeven, dat in het algemeen de onafhankelijkheid van een nieuwen staat niet behoorde te worden er kend, zoolang die staat niet het bewijs ge leverd heeft, dat hij in staat is zijne onaf hankelijkheid te handhaven. Maar uitzon deringen kunnen op dezen regel worden toe gelaten, en in het geval van Panama was de inbreuk op den regel niet alleen gerecht vaardigd maar zelfs gebiedend noodig. Drie dringende redenen schreven haar voor: 1. de verplichtingen uit het verdrag voort vloeiende, 2. de belangen van het Ameri kaansche volk, 3. de collectieve belangen van de beschaving. De president dringt dus aan op de spoe dige bekrachtiging van het verdrag, door staatssecretaris Hay gesloten over den aan leg van het Panama kaai aal met. Bunau-Va- rilla, den gemachtigde van de nieuwe repu bliek Panama. Na alle beschuldigingen, die tegen zijne regeering zijn gericht, te hebben beantwoord, eindigt hij met de verklaring: „De regeering heeft zicb niet in te laten met de vraag der erkenning van de onaf hankelijke republiek Panama. Dat is een voldongen feit. Geen oogenblik wil ik van de mogenjkheid spreken, dat de Vereen igde Staten zoo laaghartig zouden kunnen zijn, de nieuwe republiek in den steek te laten. De eenige vraag, die te beslissen valt, is of wij. het Kanaal tot verbinding van de boide oceanen zullen aanleggen." Onder de bijlagen van de boodschap van den president, komt een brief voor van ge neraal Reyes, den gezant van Columbia, die de vraag bevat hoe de houding van de Ver eeuigde Staten, zou zijn in liet geval, dat Columbia troepen naar panama mocht zen den. Staatssecretaris Hay antwoordde den 16en December, dat de Vereeuigde Staten en vele andere staten reeds de onafhanke lijkheid van de republiek Panama hebben erkend, dat de Vereenigde Staten een ver drag hebben onderteekend, waarbij, zij zich hebben verbonden die onafhankelijkheid te handhaven, en eindelijk dat de Vereenigde Staten met het grootste leedwezen een inval zouden zien, omdat die wanordelijkheden niet bloedvergieten <na. zich zou sleepen. Ken reden van nog groöter gewicht is, dat, naar het oordeel van den president, het oogen blik gekomen is waarop, in het belang van den wereldhandel en van de beschaving bet tijdperk gesloten moet worden van de bur geroorlogen, die zooveel bloed hebben doen vloeien in het Panama-gebied en er zooveel onheil hebben veroorzaakt. Er is geen reden om de verzekering van den president in twijfel te trekken, dat de officieele politiek van de Vereenigde Staten zich er van onthouden heeft. Panama's afval van Columbia te ondersteunen, of in de hand te werken. Maar het is een publiek geheim, dat. omwentelingen in de republie ken van Midden- en Zuid-Amerika dikwijls op het gebied van de Noord-Amerikaarasche Unie werden voorbereid. Als bijzondere on dernemingen van speculatieve financiers of onverbeterlijke avonturiers worden rij veel al op touw gezet in de hoop, dat als de on derneming slaagt, de officieele erkenning niet zal achterwege blijven. Zoo is ook in Panama de omwenteling in haar werk ge gaan. Do officieele kringen te Washington stonden buiten de onderneming, die ten doel had Panama te doen afvallen van Columbia; maar de leiders van deze onderneming heb ben er rekening mee gehouden, dat als die afval was geschied, het in politiek en econo misch opzicht voor de Vereenigde Staten van belang was het voldongen feit te erkennen. Deze houding van zijne regeering rechtvaar digt president Roosevelt in zijne boodschap, en hit bevindt zich daarbij in de gelukkige omstandigheid, zich er op te kunnen beroe pen dat niet alleen de Unie, maar de gan- sohe beschaafde wereld er de goede vruchten vhn zal plukken, wanneer de anarchie op den isthmus voor goed een einde heeft genomen. Het groote cultuurwerk toch, waarvan de voltooiing zal zijm verzekerd door de bekrachtiging van het met de nieuwe republiek Panama gesloten verdrag, zal nut afwerpen voor de volken van de nieuwe èn V!fn de oude wereld. Dultsehland. De „Kölnisohe Ztg." verneemt van mili taire zijde, dat de aanstaande uniformver- andering voor de Pruisische troepen, tegen 27 dezer aangekondigd, inderdaad voor een goed deel een uitgemaakte zaak is. Het heele Pruisische leger krijgt een uniform van een andere kleur, groenachtig grijs, met. mat gebronsde knoopen. Misschien wordt ook (tot groot nadeel van de uniform jassen, voegt men er al bij) de gordelband door een, verlakt leeren koppel vervangen verder zal de grijze litewka voortaan een grijsgroene ld eau- moeten hebben,. Frankrijk." Gisteren morgen had in de kerk van St.- Gratien de lijkdienst plaats van prinses Mar tini 1de. D-e kist verdween onder de bloemen. Onder dë voornaamste kransen waren die van den Keizer van Duitschland, van den Tsaar, van de Koningin van Portugal, groot vorst Vladimir, prins Louis Napoléon, enz. De kerlc was geheel in zwart behangen, met keizerlijke wapenschilden. Alleen de familie, de intieme vrienden en de vertegenwoordi gers d'r pers werden toegelaten Keizerin Eugénie, vergezeld' van prinses Ciotilde en prinses Latitia, zaten op de ••erste rei. Al de gezantschappen te Parijs hadden verte genwoordigers gezonden. De begrafenis is op 12 dezer bepaald. Rusland. Ook uit Rusland komt thans bericht, dat Koning Eduard misschien in April een bezoek aan het Russische hof zal brengen te Tsarskoje Selo of te Gatsjina. Sommigen achten het laatste het meest waarschijnlijk wegens de uitmuntende jacht, die de om streken daar bieden, en waarvan Koning Eduard een groot liefhebber is. Het Russische Telegraaf-agentschap uit Kischinew meldt: Hier is alles rustig. De veiligheidsmaatregelen in de stad zijn, zooals gewoonlijk, op feestdagen uitgebreid. De ver ontrustende geruchten, die in omloop zijn, zijn aan te merken als een naklank van het onlangs gevoerde proces. Zweden en Noorwegen. De regeering heeft een wetsontwerp uit gewerkt, volgens hetwelk vrouwen in staatsdienst betrekkingen kunnen be- kleeden, wanneer zij vo doen aan de voor waarden, die volgens de grondwet voor de mannen voorgeschreven zijn, en wanneer zij de voor de desbetreffende ambten benoo- digde eigenschappen bezitten. Uit enkele ambten zullen zij echter buitengesloten zijn, nl. d'e der geestelijkheid, der politie, als mede uit den oonsulairen- en militairen dienst. Oost-Azië. Volgens eene correspondentie uit Peters- burg aan de Indépendance Beige koestert men daar nog altoos de overtuiging, dat do geschillen met Japan langs vreedzamen weg zullen opgelost worden. Het eenige punt dat nog een onderwerp van discussie uitmaakt, is het lot van Korea. Japan verlangt den waarborg van onafhankelijkheid, of juister gezegd, de absolute en voortdurende neutra liteit van Korea, terwijl Rusland slechts de voorloopige onafhankelijkheid van dit land gehandhaafd wil zien. Rusland zal op dit punt nog niet toegeven. De Keizerlijk Russische regeering heeft, aan de groote bladen officieus doen weten, dat het zenden van militaire oorresponden ten naar het Verre Oosten niet noodzaken lij'k is. De Nowosti concludeert, na de verschil lende kansen voor of tegen den oorlog tegen elkaar te hebben opgewogen, dat de hoop op bet behoud van den vrede nog niet' ver loren is. Op het oogenblik is de verstandigste tactiek, zegt het blad, geduld te koesteren en niet uit het oog te verliezen, dat noch de Russische, noch de Japanscbe regeering oorlogszuchtige voornemens koesteren. De conclusie van dit blad stemt, volgens den correspondent van de Ind., overeen met de inzichten van. de Russische officieele krin- Volgens berichten uit Japan, verwacht men van den eenen dag op den anderen, dat Japan een of twee der Koreaansohe havens met eene troepenmacht van 25000 tot 35000 man bezetten zal. Alle toebereidselen te dier zake zijn getroffen, en het is nog slechts de vraag, of deze maatregel door ■den inhoud der Russische nota, waarom trent nog niets met zekerheid bekend is. uitgesteld zal worden. Eene dusdanige J a panache expeditie naar Korea zou, naar de van verschillende zijden bin nenkomende berichten overeenstemmend vaststellen, door Rusland echter niet als een c as us belli beschouwd worden, maar men zou desondanks be proeven, de diplomatieke onderhandelin gen voort te zetten, om zoo mogelijk tot eene vreedzame oplossing te geraden. De Japansche gezant te Londen, Hay- ashi deelde aan een vertegenwoordiger van Reuter mede, dat hg een telegram uit Tokio had ontvangen, berichtende de termen van het Russische antwoord; hij was echter niet in staat eene meening in dezen of genen zin te geven, daar hij daardoor zou aangeven de strekking van het antwoord, dat geheim gehouden moet worden, totdat zijne regee- riijg definitief positie genomen heeft. Dit zfu binnenkort verwacht kunnen worden. Graaf Hayashi voegde er aan toe, dat <L I periode van spanning, voor zoover Japan be trof, nu voorbij was het is thans Rualand'a beurt om te wachten. Graaf Hayashi wijst op het wantrouwen, dat de verschillende berich ten omtrent do bewegingen van Japanscha schepen en troepen verdienen, daar deze zoo geheim gehouden worden, dat het onmoge lijk ia, dat zij bekend warden. Uit Port Arthur wordt van 7 Jan. bericht: Verscheidene Russische oorlogsschepen rijn gisterenavond van hier vertrokken tot ver sterking van de op zee zich bevindende krui sers. Men verzekert, dat de gecombineerde strijdmacht daarna het Japanscha eekader van vier pantserschepen tegemoet zal gaan, dat naar Korea onderweg is. De beide aan Japan verkochte Argea- tijnscho kruisers, rijn gisterenmiddag door de Argentijnsche beambten aan de Jar pansche officieren overgegeven. Zij ont vingen de namen Kasuga en Nissin en zon den waarschijnlijk heden morgen alreeds in zee steken. Een telegram uit Hongkong meldt: 250 man van het bataljon Sherwood Forresters, deel uitmakende van het Engelacbe garni zoen alhier, hebben bevel ontvangen zich ge reed te houden om onmiddellijk te vertrek ken naar eene onbekende bestemming, men denkt Peking of Korea. Over de crisis in het uiterste Oosten meldt eene nota van HavasDe Japansohe legatie verklaart uitdrukkelijk, dat de Ja panscbe regeering voortgaat alle pogingen in "het werk te stellen tot handhaving van den vrede. De Berichten, dat Japan troepen naar Korea gezonden heeft of op het punt zou) rijn dat te doen, zijn geheel ongegrond. De Herald heeft den Japanschen gezant te Petersburg geinterviewd. die. verklaarde dat, zelfs al was het antwoord van Rusland niet geheel bevredigend, de zaken in den status quo. zouden blijven, hetgeen niet nood wendig den oorlog meebrengt. Reuter'? agentschap te Londen heeft va.u den Japansdien gezant, burggraaf Hayas hi, de medodeeling ontvangen, dat Japan nu het antwoord van Rusland overweegt. Het is onmogelijk te zeggen, of Japan een antwoord zal zenden of niet. Het volgende kan beschouwd worden als do opvatting, die de Engelsche staatslieden van den toestand in het verre Oosten heb ben Terwijl de oorlog niet als onvermijde lijk beschouwd wordt, drukt uien zijne ver wondering uit ovor het voortdurende opti misme op het vasteland. 'Wanneer bet tot j den oorlog i:omt, dan gelooft men.' dat de vijandelijk heden beperkt zullen blijven tot de Beide betrokken staten Mon acht het niet onwaarschijnlijk, dat Japan troepen in Korea aan land zal brengen, dat liot zal trachten zijne positie aldaar t© bevestigen en daD zal streven naar het herstel var den vrede. Britscfi-Indië. Uit Bombar is heden vertrokken do f?!ive, van de Indische marine naar Durban, met 498 Boeren, die naar hun vaderland terug gaan, tot voor korten tijd gevangenen te Alimednagar. Midden-Amerika. Over den opstand in Uruguay wordt via Bu. noe Ayrcs bericht, dat de troepen in het departement. Artigas in opstand rijn oko- iiiea ©n naar Melo. de hoofdstad van 'tdepar- j tement. Cerro-Largo, oprukten. De nationa- Inlridtng. „Maar moeder", zei Jo, en ze zag me vol verbazing aan. „Dat hadt je van mij niet gedacht, wel kind? Ja, ja, waar een oud mensch als ik al niet toe komt! Zco zie je, zelfs de meest ouderwet-sohe menschen sprin gen wel eens uit den band, wie had ooit kunnen voorspellen, dat ik me op den leef tijd van ruim zestig jaar nog zoo emancipee- ren zou „Ik had tenminste nooit kunnen droo- men. dat u nog eens in een courant zoudt schrijven", hernam Jo, mijaie dochter, die sinds een jaar of 8 getrouwd is met een wijnhandelaar, een beste jongen hoor' die zijn schoonmoeder te vriend houdt door haar af en 'oe een half ankertje goeden wijn te sturen, dien hij dan natuurlijk met. Jo mee helpt opdrinken. „Neen kind. dat lijkt al heel vreemd. °n 't is zeker heel iets anders dan de ver haaltjes, die ik vroeger wel maakte voor jou dn de jongens, die jelui dan in schriften overschreven, en dio we dan netjes lieten inbinden". „Het waren onze liefste boeken", zei Jo harteajK. Ik knikte haar toe met een blik die zei. dat ze mijn oud hart- goed deed met dat te zeggen. „Ik ben nu oud", hernam ik, jelui zijn allemaal uit huis, ik heb een puike meid voor de huidhouding, ik had tijd te veel en de dagen van veel verstelwerk of nieuw goed voor de kinders zijn .oorbij. Daar kwam uu laatst die oude kennis van me uit Eera- voorde me bezoeken. Wat hadden we elkaar in jaren niet gezien, en wat hadden we een boel te vragen en te vertellen van elkaar? wederwaardighedenWat viel er vee! te in- f ermee ren omtrent 't goede, oude Eemvoor- de, waar ik vroeger met jelui heb gewoond, toen je neg heel klein waart, in dat groote buis in de Muurhuizen'fc Stadje is zoo vooiu.it gegaan in de laatste jaren, maar, zei hij, veel is er ook anders geworden, ik zou zeggenminder gezellig, mincler genoe- geb'jk. Bij woont nog altijd in zijn oude huis op den ....singel, maar zi;ne woning is ook al gemoder niseerd. Ach, mevrouw- lief, men moet meedoen met zijn tijd. „Dan zult u mij wel heel erg oudcrwetsch' vitoden zei ik, ..want ik ben vrijwel nog gebleven, wat ik vroeger was". „Hoe lang bent u al uit Bcmvoorde wg?" vroeg Hij. „Een goede dertig jaar, en in dien t,i:d is er niet a'leen te Eemvoorde. maar in de heele wereld veel anders geworden. Dodh vertel eens, hoe gaat. 't uw zoon, hij woont immers oij u „Ja, mevrouwtje, en hij is nog steeds on getrouwd. Hij is er redacteur van de cou rant. Hij Brengt de jongere generatie der Eemvoorders 't nieuwste nieuwsWelk een'aardige tegenstelling zöu 't zijn, als u aan d i e jongeren eens vertelde uit uw jon gen tijd." „Maar mijnheer X, dat kunt u toch even goed open." „33c, raevrouw-Iief, o neen"! Ik zou te zwaar op de hand worden, een mopperaar, •eettf tweede nurks, en ik heb me nooit metterwoon verplaatst. Ik heb me blind ge staard op 't stadje en zijne bewoners. Maar ik zal mijn zoon dit eens voorstellen. ..Och, lieve mijnheer X, doet u 't- niet, ik ben veel te oud" Hij bleet nog een half uurtje prab?n en •nam toen afscheid, doch kwam er gelukkig niet meer op terug Maar jawel hoor: twe- dagen later kreeg ik een verzoek van den zoon, of ik niet genegen was om een vrëke- lijksohe causerie te schrijven als oud-bewcom- st»?r hunner stad over alle- wat me maar inviel m het j^eravoorder-dagblad. Het ver zoek werd ondersteund door een begeleidend schrijven van den vader, en ik oude gekkin hapte toe. Ik wil 't wel eens r robe eren. Misschien amuseert 't. dezen of genen, 't houdt m ij bezig en mijn oude hersens levend'g. want al ben ik in miin hart een ouderwet-sche ziel. versuffen is 't laaft te wat je doen kunt. En dat is zoo aardig, wanneer je oud wordt en je houdt «en open oog voor allee, dat je zooveel op merkt. en, in je opneemt; dat ie, ondanks je oud-rihi meeleeft met je tijd. omdat je leert kennen de ontwikkel ;ngsper:ode tot- -en do gewoonte van 't tijdvak, waara je zelf oud wordt, en waarin anderen jong j zijndan zie je pas hoe de wereld om |e heen verandert in een kwart-eeuw. Je riet- de jonge generatie ver achter je aankomen, maar hun jonge fceenen loopen sneller, ze nadere® je, gaan steeds vlugger, als in een wedloop, rennen je voorbij, en je wilt ze tegenhouden en gSl'en hei hei niet- zoo gauw, niet door dik e® dun en een oogenblik wil je ze terugdringen, maar 'fcis als een geweldige stroom, hij voert je mee of je blijft achter, hijgend moe, met een g-evoel van onmacht, en je hoort ze lachen voor je uit. „Laai die maar'', zeggen ze. me delijdend de schouders optrekkend. „Die kan niet meer mee, ze is te oud". En ze I-olkn verder totje ze uit 't oog ver liest, omdat je zelf wegzinkt in 't niet, de Vergetelheid" Jo had niets gezegd en aandachtig naar m» geluisterd. ..Waarom zoudt u 't niet doen. moeder lief'. zei ze, mijn hand eve® drukkend. „U hebt ons vroeger altijd zoo veel virteld, van wat u zag en hoorde om u heen. Waar om zoudt. u 't nu niet aan anderen vertel len, en in uwe verhalen lag dikwijls zoo menige levensles opgesloten, dat „Ach m'n kind, met levenslessen moet je de menschen tegenwoordig n'iet meer aan komen, dan noeïiïwi ze jc al gauw een zeur kous en een vervelende oude tante. Mijn doel is om de jongere® nu en dan eens wat te vertellen van den ouden van mijn tijd, toen i k jong was. en dan wilde ik hen bewijzen, dat als men oud en nieuw verge lijkt. 't oude niet altijd versleten en 't n'pu- we niet altijd glanzend is. 't Is een mooi ding, dat de mensch die nllurie heeft en gelooft in de deugdelijk heid vnn "t. nieuwe, maar wij oudjes heb- 1* n die illusie vroeger ook gehad en ge houden. Dte lust voor 't oude komt weer terug, - ■udaar dat er zooveel nntiqu - :rs goede en maken, ia dat niet een bewijs hoe deugdelijk dat oude goedje was? Wel nu, dat geldt ook voor 't moreele Je zal zien dat t nog eens een deugd zal beeten ouderwetsch te zijm" Jo stona op; t was bii vieren, ze moest haar iongens tw re fin gen van school gaan halen, dat verzuimde ze zelden. ..Dag moes, tot morgen. Wat zal Henk 't leuk vinden, als ik hem vertel van zijn schrijfluBtige schoonmama. Krijgen we «.©n present-exemplaartje van de courant?" „Natuurlijk zei ik. mijn dochter een kus gevend, anders stuur ik je mirn exemplaar ter lezing. Greet je man en kus. de kinders, hoor „Darjr*' riep ze nog eens in de gang. en fe wuifde met de hand toen ze 't raam voorbijkwam. De lezers weten nu hoe 't komt. dat ik in de courant schrijf, en waarover ik 't zooal 'hebbe® zal Oude Vrouw

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1904 | | pagina 1