JS°. 187. Eerste Blad.
a" Jaargang;.
Zaterdag 9 Januari 1904.
r*ï*
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Over oude en nieuwe dingen.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS
Pm 8 maanden voor Amersfoort 1.85.
Idem franco per post. - 1.75.
Afzonderlijke nummers - 0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgeversi VALKHOFF ft G>.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVEBTRtfflÉN t
▼U 1—1 Ng.ll
Elks regel
Chroote letters naar plaatsrnlnta.
Voor handel en bedr^f bestaan voordeel!?* bepalingen M
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement Sent
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgeving.
De Burgemeester van Amersfoort,
Gezien art. 17 en 18 der verordening op het
gebruik van de haven, grachten en beken,
Brengt ter kennis van belanghebbenden, dat
de dispensatie van het veiibod van gemeld art.
17, om zich op het ijs van de harren, grachten of
beken "binnen deze gemeente te bevinden, ver
leend dd. 2 Januari, met ingang van heden
wordt ingetrokken.
Amersfoort, 8 Januari 1904.
De- Burgemeester voornoemd,
wuyttebs.
Politiek Overzicht
Panama.
De oppositie in den Amerikaanschen senaat
tegen de Panamakanaal-politiek van presi
dent Roosevelt doet zich nog altijd gelden.
De bekrachtiging van het met de nieuws re
publiek Panama gesloten verdrag laat nog
steeds op zich wachten. Daarin is ongetwij
feld iots zonderlings. Men zou zeggen, dat
dit verdrag aan de Vereeuigde Staten niets
tlan goeds bracht. Zij brengen daarmede eene
prachtige zaak tot stand, want zij verzekeren
zich voor do minste kosten het beznt van het
kanaal, dat de beida oceanen met elkaar
zal verbinden, en het vermomde protecto
raat, dat zij zullen uitoefenen over den nieu
wen staat, zal dienstig zijn voor de politiek
van hegemonie over hét geheele nieuwe we
relddeel, waarnaar zij streven.
Om de verklaring te vinden van dit eigen
aardige verschijnsel, moet men in het oog
houden, dat, gelijk elders, zoo ook in de Ver-
eenigde Staten hot bijzonder belang en de
partijgeest aan het nationale belang den voor
rang betwisten. Zoolang het vraagstuk der
verbinding van de beide oceanen aan de orde
ia geweeat, waren er machtige belangen, die
zich velzetten tegen het plan van de door
graving der landengte. De groote spoorweg
maatschappijen, clio het Amerikaansche vas
teland: van Oost naar West doorsnijden, reken
den zich daardoor bedreigd. De reden, waar
om heb Nicaragua/plan tegen het. Panamaplan
is uitgespeeld, is in sommige kringen wel
licht geweest, dat men daardoor elk kanaal-
plan onmogelijk wilde maken. Die belangen
doen zich ook nu nog gelden. Daar komt bij,
dat de democratische partij, die de oppositie
vertegenwoordigt, zich van de kanaalkwestie
bedient tot bestrijding van de heerschende
partij. Daartoe bestond des te meer aanlei
ding, omdat men op die wijze president Roo
sevelt persoonlijk kan treffen, want de nieu
we regeling betreffende bet Panamakanaal ia
haast geheel zijn persoonlijk werk. Kan men
president Roosevelt op dit punt eene neder
laag toebrengen ,dan doet men tevens afbreuk
aan de kansen van zijne herkiezing als presi
dent. Maar dat zijn natuurlijk overwegingen,
waarmee men niet voor den dag kan komen.
Het argument, dat de oppositie voor hare be
strijding bezigt, is dan ook, dat de regeering
in de omwenteling, die den nieuwen staat van
zaken ia Panama heeft teweeggebracht, de
hand heeft gehad, en zich daardoor medeplich-
t ie heeft gemaakt aan eene schending van
het. volkenrecht, die het moreele aanzien van
de Vereeuigde Staten zou kunnen schaden.
De president heeft het daartegenover 1100-
dig geacht in eene bijzondere boodschap aan
lïètf. congres eene rechtvaardiging te geven
van de politiek zijner regeering in de ge
beurtenissen op de landengte. Hii toont aan,
dat de Vereenigde Staten volstrekt geen deel
hebben gehad in de revolutie, dat zij haar
evenmin voorbereid als uitgelokt of aange
moedigd hebben. De insinuatiën, die de
Vereeuigde Staten eenige medeplichtigheid
'n de omwenteling willen aanwrijven, ver-
ikiaart de president voor kwaadwillig, mis
plaatst ©n van allen grond ontbloot. Alleen
ooor de inlichtingen van Amerikaansche
officieren en door het publieke gerucht heeft
de regeering de gebeurtenissen op de land
engte kunnen voorzien en zich er tegen kun
nen wapenen. Columbia zelf heeft het eerst
eene agressieve houding aangenomen, toen
kolonel Torres de bedreiging uitsprak om
allo Amerikanen te Colon te dooden.
De president wil wel toegeven, dat in het
algemeen de onafhankelijkheid van een
nieuwen staat niet behoorde te worden er
kend, zoolang die staat niet het bewijs ge
leverd heeft, dat hij in staat is zijne onaf
hankelijkheid te handhaven. Maar uitzon
deringen kunnen op dezen regel worden toe
gelaten, en in het geval van Panama was
de inbreuk op den regel niet alleen gerecht
vaardigd maar zelfs gebiedend noodig. Drie
dringende redenen schreven haar voor: 1.
de verplichtingen uit het verdrag voort
vloeiende, 2. de belangen van het Ameri
kaansche volk, 3. de collectieve belangen
van de beschaving.
De president dringt dus aan op de spoe
dige bekrachtiging van het verdrag, door
staatssecretaris Hay gesloten over den aan
leg van het Panama kaai aal met. Bunau-Va-
rilla, den gemachtigde van de nieuwe repu
bliek Panama. Na alle beschuldigingen, die
tegen zijne regeering zijn gericht, te hebben
beantwoord, eindigt hij met de verklaring:
„De regeering heeft zicb niet in te laten
met de vraag der erkenning van de onaf
hankelijke republiek Panama. Dat is een
voldongen feit. Geen oogenblik wil ik van
de mogenjkheid spreken, dat de Vereen igde
Staten zoo laaghartig zouden kunnen zijn,
de nieuwe republiek in den steek te laten.
De eenige vraag, die te beslissen valt, is of
wij. het Kanaal tot verbinding van de boide
oceanen zullen aanleggen."
Onder de bijlagen van de boodschap van
den president, komt een brief voor van ge
neraal Reyes, den gezant van Columbia, die
de vraag bevat hoe de houding van de Ver
eeuigde Staten, zou zijn in liet geval, dat
Columbia troepen naar panama mocht zen
den. Staatssecretaris Hay antwoordde den
16en December, dat de Vereeuigde Staten
en vele andere staten reeds de onafhanke
lijkheid van de republiek Panama hebben
erkend, dat de Vereenigde Staten een ver
drag hebben onderteekend, waarbij, zij zich
hebben verbonden die onafhankelijkheid te
handhaven, en eindelijk dat de Vereenigde
Staten met het grootste leedwezen een inval
zouden zien, omdat die wanordelijkheden
niet bloedvergieten <na. zich zou sleepen. Ken
reden van nog groöter gewicht is, dat, naar
het oordeel van den president, het oogen
blik gekomen is waarop, in het belang van
den wereldhandel en van de beschaving bet
tijdperk gesloten moet worden van de bur
geroorlogen, die zooveel bloed hebben doen
vloeien in het Panama-gebied en er zooveel
onheil hebben veroorzaakt.
Er is geen reden om de verzekering van
den president in twijfel te trekken, dat de
officieele politiek van de Vereenigde Staten
zich er van onthouden heeft. Panama's afval
van Columbia te ondersteunen, of in de
hand te werken. Maar het is een publiek
geheim, dat. omwentelingen in de republie
ken van Midden- en Zuid-Amerika dikwijls
op het gebied van de Noord-Amerikaarasche
Unie werden voorbereid. Als bijzondere on
dernemingen van speculatieve financiers of
onverbeterlijke avonturiers worden rij veel
al op touw gezet in de hoop, dat als de on
derneming slaagt, de officieele erkenning
niet zal achterwege blijven. Zoo is ook in
Panama de omwenteling in haar werk ge
gaan. Do officieele kringen te Washington
stonden buiten de onderneming, die ten doel
had Panama te doen afvallen van Columbia;
maar de leiders van deze onderneming heb
ben er rekening mee gehouden, dat als die
afval was geschied, het in politiek en econo
misch opzicht voor de Vereenigde Staten van
belang was het voldongen feit te erkennen.
Deze houding van zijne regeering rechtvaar
digt president Roosevelt in zijne boodschap,
en hit bevindt zich daarbij in de gelukkige
omstandigheid, zich er op te kunnen beroe
pen dat niet alleen de Unie, maar de gan-
sohe beschaafde wereld er de goede vruchten
vhn zal plukken, wanneer de anarchie
op den isthmus voor goed een einde heeft
genomen. Het groote cultuurwerk toch,
waarvan de voltooiing zal zijm verzekerd door
de bekrachtiging van het met de nieuwe
republiek Panama gesloten verdrag, zal nut
afwerpen voor de volken van de nieuwe èn
V!fn de oude wereld.
Dultsehland.
De „Kölnisohe Ztg." verneemt van mili
taire zijde, dat de aanstaande uniformver-
andering voor de Pruisische troepen, tegen
27 dezer aangekondigd, inderdaad voor een
goed deel een uitgemaakte zaak is. Het
heele Pruisische leger krijgt een uniform
van een andere kleur, groenachtig grijs,
met. mat gebronsde knoopen. Misschien
wordt ook (tot groot nadeel van de uniform
jassen, voegt men er al bij) de gordelband
door een, verlakt leeren koppel vervangen
verder zal de grijze litewka voortaan een
grijsgroene ld eau- moeten hebben,.
Frankrijk."
Gisteren morgen had in de kerk van St.-
Gratien de lijkdienst plaats van prinses Mar
tini 1de. D-e kist verdween onder de bloemen.
Onder dë voornaamste kransen waren die
van den Keizer van Duitschland, van den
Tsaar, van de Koningin van Portugal, groot
vorst Vladimir, prins Louis Napoléon, enz.
De kerlc was geheel in zwart behangen, met
keizerlijke wapenschilden. Alleen de familie,
de intieme vrienden en de vertegenwoordi
gers d'r pers werden toegelaten Keizerin
Eugénie, vergezeld' van prinses Ciotilde en
prinses Latitia, zaten op de ••erste rei. Al
de gezantschappen te Parijs hadden verte
genwoordigers gezonden.
De begrafenis is op 12 dezer bepaald.
Rusland.
Ook uit Rusland komt thans bericht, dat
Koning Eduard misschien in April een
bezoek aan het Russische hof zal brengen
te Tsarskoje Selo of te Gatsjina. Sommigen
achten het laatste het meest waarschijnlijk
wegens de uitmuntende jacht, die de om
streken daar bieden, en waarvan Koning
Eduard een groot liefhebber is.
Het Russische Telegraaf-agentschap uit
Kischinew meldt: Hier is alles rustig. De
veiligheidsmaatregelen in de stad zijn, zooals
gewoonlijk, op feestdagen uitgebreid. De ver
ontrustende geruchten, die in omloop zijn,
zijn aan te merken als een naklank van het
onlangs gevoerde proces.
Zweden en Noorwegen.
De regeering heeft een wetsontwerp uit
gewerkt, volgens hetwelk vrouwen in
staatsdienst betrekkingen kunnen be-
kleeden, wanneer zij vo doen aan de voor
waarden, die volgens de grondwet voor de
mannen voorgeschreven zijn, en wanneer zij
de voor de desbetreffende ambten benoo-
digde eigenschappen bezitten. Uit enkele
ambten zullen zij echter buitengesloten zijn,
nl. d'e der geestelijkheid, der politie, als
mede uit den oonsulairen- en militairen
dienst.
Oost-Azië.
Volgens eene correspondentie uit Peters-
burg aan de Indépendance Beige koestert
men daar nog altoos de overtuiging, dat do
geschillen met Japan langs vreedzamen weg
zullen opgelost worden. Het eenige punt dat
nog een onderwerp van discussie uitmaakt,
is het lot van Korea. Japan verlangt den
waarborg van onafhankelijkheid, of juister
gezegd, de absolute en voortdurende neutra
liteit van Korea, terwijl Rusland slechts de
voorloopige onafhankelijkheid van dit land
gehandhaafd wil zien. Rusland zal op dit
punt nog niet toegeven.
De Keizerlijk Russische regeering heeft,
aan de groote bladen officieus doen weten,
dat het zenden van militaire oorresponden
ten naar het Verre Oosten niet noodzaken
lij'k is.
De Nowosti concludeert, na de verschil
lende kansen voor of tegen den oorlog tegen
elkaar te hebben opgewogen, dat de hoop
op bet behoud van den vrede nog niet' ver
loren is. Op het oogenblik is de verstandigste
tactiek, zegt het blad, geduld te koesteren
en niet uit het oog te verliezen, dat noch
de Russische, noch de Japanscbe regeering
oorlogszuchtige voornemens koesteren.
De conclusie van dit blad stemt, volgens
den correspondent van de Ind., overeen met
de inzichten van. de Russische officieele krin-
Volgens berichten uit Japan, verwacht
men van den eenen dag op den anderen, dat
Japan een of twee der Koreaansohe havens
met eene troepenmacht van 25000 tot 35000
man bezetten zal. Alle toebereidselen te
dier zake zijn getroffen, en het is nog
slechts de vraag, of deze maatregel door
■den inhoud der Russische nota, waarom
trent nog niets met zekerheid bekend is.
uitgesteld zal worden. Eene dusdanige J a
panache expeditie naar Korea
zou, naar de van verschillende zijden bin
nenkomende berichten overeenstemmend
vaststellen, door Rusland echter
niet als een c as us belli beschouwd
worden, maar men zou desondanks be
proeven, de diplomatieke onderhandelin
gen voort te zetten, om zoo mogelijk tot
eene vreedzame oplossing te geraden.
De Japansche gezant te Londen, Hay-
ashi deelde aan een vertegenwoordiger
van Reuter mede, dat hg een telegram uit
Tokio had ontvangen, berichtende de termen
van het Russische antwoord; hij was echter
niet in staat eene meening in dezen of genen
zin te geven, daar hij daardoor zou aangeven
de strekking van het antwoord, dat geheim
gehouden moet worden, totdat zijne regee-
riijg definitief positie genomen heeft. Dit
zfu binnenkort verwacht kunnen worden.
Graaf Hayashi voegde er aan toe, dat <L
I periode van spanning, voor zoover Japan be
trof, nu voorbij was het is thans Rualand'a
beurt om te wachten. Graaf Hayashi wijst op
het wantrouwen, dat de verschillende berich
ten omtrent do bewegingen van Japanscha
schepen en troepen verdienen, daar deze zoo
geheim gehouden worden, dat het onmoge
lijk ia, dat zij bekend warden.
Uit Port Arthur wordt van 7 Jan. bericht:
Verscheidene Russische oorlogsschepen rijn
gisterenavond van hier vertrokken tot ver
sterking van de op zee zich bevindende krui
sers. Men verzekert, dat de gecombineerde
strijdmacht daarna het Japanscha eekader
van vier pantserschepen tegemoet zal gaan,
dat naar Korea onderweg is.
De beide aan Japan verkochte Argea-
tijnscho kruisers, rijn gisterenmiddag
door de Argentijnsche beambten aan de Jar
pansche officieren overgegeven. Zij ont
vingen de namen Kasuga en Nissin en zon
den waarschijnlijk heden morgen alreeds in
zee steken.
Een telegram uit Hongkong meldt: 250
man van het bataljon Sherwood Forresters,
deel uitmakende van het Engelacbe garni
zoen alhier, hebben bevel ontvangen zich ge
reed te houden om onmiddellijk te vertrek
ken naar eene onbekende bestemming, men
denkt Peking of Korea.
Over de crisis in het uiterste Oosten
meldt eene nota van HavasDe Japansohe
legatie verklaart uitdrukkelijk, dat de Ja
panscbe regeering voortgaat alle pogingen
in "het werk te stellen tot handhaving van
den vrede. De Berichten, dat Japan troepen
naar Korea gezonden heeft of op het punt
zou) rijn dat te doen, zijn geheel ongegrond.
De Herald heeft den Japanschen gezant
te Petersburg geinterviewd. die. verklaarde
dat, zelfs al was het antwoord van Rusland
niet geheel bevredigend, de zaken in den
status quo. zouden blijven, hetgeen niet nood
wendig den oorlog meebrengt.
Reuter'? agentschap te Londen heeft va.u
den Japansdien gezant, burggraaf Hayas
hi, de medodeeling ontvangen, dat Japan
nu het antwoord van Rusland overweegt.
Het is onmogelijk te zeggen, of Japan een
antwoord zal zenden of niet.
Het volgende kan beschouwd worden als
do opvatting, die de Engelsche staatslieden
van den toestand in het verre Oosten heb
ben Terwijl de oorlog niet als onvermijde
lijk beschouwd wordt, drukt uien zijne ver
wondering uit ovor het voortdurende opti
misme op het vasteland. 'Wanneer bet tot
j den oorlog i:omt, dan gelooft men.' dat de
vijandelijk heden beperkt zullen blijven tot
de Beide betrokken staten Mon acht het
niet onwaarschijnlijk, dat Japan troepen in
Korea aan land zal brengen, dat liot zal
trachten zijne positie aldaar t© bevestigen
en daD zal streven naar het herstel var den
vrede.
Britscfi-Indië.
Uit Bombar is heden vertrokken do f?!ive,
van de Indische marine naar Durban, met
498 Boeren, die naar hun vaderland terug
gaan, tot voor korten tijd gevangenen te
Alimednagar.
Midden-Amerika.
Over den opstand in Uruguay wordt via
Bu. noe Ayrcs bericht, dat de troepen in het
departement. Artigas in opstand rijn oko-
iiiea ©n naar Melo. de hoofdstad van 'tdepar-
j tement. Cerro-Largo, oprukten. De nationa-
Inlridtng.
„Maar moeder", zei Jo, en ze zag me vol
verbazing aan. „Dat hadt je van mij niet
gedacht, wel kind? Ja, ja, waar een oud
mensch als ik al niet toe komt! Zco zie je,
zelfs de meest ouderwet-sohe menschen sprin
gen wel eens uit den band, wie had ooit
kunnen voorspellen, dat ik me op den leef
tijd van ruim zestig jaar nog zoo emancipee-
ren zou
„Ik had tenminste nooit kunnen droo-
men. dat u nog eens in een courant zoudt
schrijven", hernam Jo, mijaie dochter, die
sinds een jaar of 8 getrouwd is met een
wijnhandelaar, een beste jongen hoor' die
zijn schoonmoeder te vriend houdt door haar
af en 'oe een half ankertje goeden wijn te
sturen, dien hij dan natuurlijk met. Jo mee
helpt opdrinken.
„Neen kind. dat lijkt al heel vreemd.
°n 't is zeker heel iets anders dan de ver
haaltjes, die ik vroeger wel maakte voor jou
dn de jongens, die jelui dan in schriften
overschreven, en dio we dan netjes lieten
inbinden".
„Het waren onze liefste boeken", zei Jo
harteajK.
Ik knikte haar toe met een blik die zei.
dat ze mijn oud hart- goed deed met dat te
zeggen.
„Ik ben nu oud", hernam ik, jelui zijn
allemaal uit huis, ik heb een puike meid
voor de huidhouding, ik had tijd te veel en
de dagen van veel verstelwerk of nieuw goed
voor de kinders zijn .oorbij. Daar kwam
uu laatst die oude kennis van me uit Eera-
voorde me bezoeken. Wat hadden we elkaar
in jaren niet gezien, en wat hadden we een
boel te vragen en te vertellen van elkaar?
wederwaardighedenWat viel er vee! te in-
f ermee ren omtrent 't goede, oude Eemvoor-
de, waar ik vroeger met jelui heb gewoond,
toen je neg heel klein waart, in dat groote
buis in de Muurhuizen'fc Stadje is zoo
vooiu.it gegaan in de laatste jaren, maar,
zei hij, veel is er ook anders geworden, ik
zou zeggenminder gezellig, mincler genoe-
geb'jk. Bij woont nog altijd in zijn oude
huis op den ....singel, maar zi;ne woning
is ook al gemoder niseerd. Ach, mevrouw-
lief, men moet meedoen met zijn tijd.
„Dan zult u mij wel heel erg oudcrwetsch'
vitoden zei ik, ..want ik ben vrijwel nog
gebleven, wat ik vroeger was".
„Hoe lang bent u al uit Bcmvoorde wg?"
vroeg Hij.
„Een goede dertig jaar, en in dien t,i:d
is er niet a'leen te Eemvoorde. maar in de
heele wereld veel anders geworden. Dodh
vertel eens, hoe gaat. 't uw zoon, hij woont
immers oij u
„Ja, mevrouwtje, en hij is nog steeds on
getrouwd. Hij is er redacteur van de cou
rant. Hij Brengt de jongere generatie der
Eemvoorders 't nieuwste nieuwsWelk
een'aardige tegenstelling zöu 't zijn, als u
aan d i e jongeren eens vertelde uit uw jon
gen tijd."
„Maar mijnheer X, dat kunt u toch even
goed open."
„33c, raevrouw-Iief, o neen"! Ik zou te
zwaar op de hand worden, een mopperaar,
•eettf tweede nurks, en ik heb me nooit
metterwoon verplaatst. Ik heb me blind ge
staard op 't stadje en zijne bewoners. Maar
ik zal mijn zoon dit eens voorstellen.
..Och, lieve mijnheer X, doet u 't- niet,
ik ben veel te oud"
Hij bleet nog een half uurtje prab?n en
•nam toen afscheid, doch kwam er gelukkig
niet meer op terug Maar jawel hoor: twe-
dagen later kreeg ik een verzoek van den
zoon, of ik niet genegen was om een vrëke-
lijksohe causerie te schrijven als oud-bewcom-
st»?r hunner stad over alle- wat me maar
inviel m het j^eravoorder-dagblad. Het ver
zoek werd ondersteund door een begeleidend
schrijven van den vader, en ik oude
gekkin hapte toe. Ik wil 't wel eens
r robe eren. Misschien amuseert 't. dezen of
genen, 't houdt m ij bezig en mijn oude
hersens levend'g. want al ben ik in miin
hart een ouderwet-sche ziel. versuffen is 't
laaft te wat je doen kunt. En dat is zoo
aardig, wanneer je oud wordt en je houdt
«en open oog voor allee, dat je zooveel op
merkt. en, in je opneemt; dat ie, ondanks
je oud-rihi meeleeft met je tijd. omdat je
leert kennen de ontwikkel ;ngsper:ode tot-
-en do gewoonte van 't tijdvak, waara je
zelf oud wordt, en waarin anderen jong
j zijndan zie je pas hoe de wereld om |e
heen verandert in een kwart-eeuw. Je riet-
de jonge generatie ver achter je aankomen,
maar hun jonge fceenen loopen sneller, ze
nadere® je, gaan steeds vlugger, als in een
wedloop, rennen je voorbij, en je wilt ze
tegenhouden en gSl'en hei hei niet-
zoo gauw, niet door dik e® dun en een
oogenblik wil je ze terugdringen, maar 'fcis
als een geweldige stroom, hij voert je mee
of je blijft achter, hijgend moe, met een
g-evoel van onmacht, en je hoort ze lachen
voor je uit. „Laai die maar'', zeggen ze. me
delijdend de schouders optrekkend. „Die
kan niet meer mee, ze is te oud". En ze
I-olkn verder totje ze uit 't oog ver
liest, omdat je zelf wegzinkt in 't niet, de
Vergetelheid"
Jo had niets gezegd en aandachtig naar
m» geluisterd.
..Waarom zoudt u 't niet doen. moeder
lief'. zei ze, mijn hand eve® drukkend. „U
hebt ons vroeger altijd zoo veel virteld,
van wat u zag en hoorde om u heen. Waar
om zoudt. u 't nu niet aan anderen vertel
len, en in uwe verhalen lag dikwijls zoo
menige levensles opgesloten, dat
„Ach m'n kind, met levenslessen moet
je de menschen tegenwoordig n'iet meer aan
komen, dan noeïiïwi ze jc al gauw een zeur
kous en een vervelende oude tante. Mijn
doel is om de jongere® nu en dan eens wat
te vertellen van den ouden van mijn
tijd, toen i k jong was. en dan wilde ik hen
bewijzen, dat als men oud en nieuw verge
lijkt. 't oude niet altijd versleten en 't n'pu-
we niet altijd glanzend is.
't Is een mooi ding, dat de mensch die
nllurie heeft en gelooft in de deugdelijk
heid vnn "t. nieuwe, maar wij oudjes heb-
1* n die illusie vroeger ook gehad en ge
houden. Dte lust voor 't oude komt weer
terug, - ■udaar dat er zooveel nntiqu - :rs
goede en maken, ia dat niet een bewijs
hoe deugdelijk dat oude goedje was? Wel
nu, dat geldt ook voor 't moreele Je zal
zien dat t nog eens een deugd zal beeten
ouderwetsch te zijm"
Jo stona op; t was bii vieren, ze moest
haar iongens tw re fin gen van school
gaan halen, dat verzuimde ze zelden.
..Dag moes, tot morgen. Wat zal Henk
't leuk vinden, als ik hem vertel van zijn
schrijfluBtige schoonmama. Krijgen we «.©n
present-exemplaartje van de courant?"
„Natuurlijk zei ik. mijn dochter een kus
gevend, anders stuur ik je mirn exemplaar
ter lezing. Greet je man en kus. de kinders,
hoor
„Darjr*' riep ze nog eens in de gang. en
fe wuifde met de hand toen ze 't raam
voorbijkwam.
De lezers weten nu hoe 't komt. dat ik
in de courant schrijf, en waarover ik 't zooal
'hebbe® zal
Oude Vrouw