V'. 225.
Vrijdag 19 Februari 1904.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Rozenheuvel.
3"" Jaaruniiff.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Amersfoort 1.25.
Idem franco per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C«.
Utrcchtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN
Van 1—'5 regelt
f 0.75«
0.15.
Elke regel i
Groote letters naar plaatsrnimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgeving.
De 'Burgemeester en Wethouders van Amers
foort.
Gelet op het Koninklijk Besluit van den. 4.
Mei 1896 (Staatsblad no. 76)
Brengen ter algcmceno kennis, dat op Dins
dag, den 8sten Maart 1904, van des voonniddags
10 tot. des namiddags 1 uur teu Itaadhuize do
stembriefjes kunnen worden ingeleverd voor do
verkiezing van. één lid van de hamar van Koop
handel en Fabrieken te Amersfoort, zulks ter
vervulling der plaats,opengevallen door het be
danken van den heer A. Visser.
Gedaan te Amersfoort, den 18. Februari 1904.
Burgemeester en Wethouders voqrnoemd,
De Secretaris, Do Burgemeester,
B. W. Th. SANDBEBG. WUYTIER6.
Politiek Overzicht
De oorlog.
ïu den nacht van den 8en op dén. 9on
werd de-eerste oorlogsdaad, verricht. Dé o..r
logstoestand duurt uu dus «.ien dagen Lat
is voor velen ai rijkelijk lang. Iu onzen tijd,
die in het toeken der electriciteit slaat,
wordt men spoedig ongeduldig. Het ba£Üi
leverde eene grooto verrassing. Men is van
Russische zijde nog niet daarvan bekomen
in het heden vermelde communiqué van
de regeering wordt de aanval op de Russi
sche vloot in de haiven van Port Arthur een
.verraderlijke" aanval genoemd. De buiten
den strijd staanden oordeelen daarover kal
mer. De Duitschc admiraalstaf b.v. ziet daar
in klaarblijkelijk geen daad van verraad.
Men voelt daar blijkbaar veel voor wat de
volksmond pleegt uit te drukken met liet ge
zegde „Dé eerste klap is oen' daalder
waard1." In de Mar ino-Ruindsaha/u, die door
dien staf wordt uitgegeven, wordt gezegd
,,Dei loop van den oorlog tot dusver toont,
dat Japan naar ©on koen, maar helder uit
gedacht cu allerzorgvuldigst voorbereid plan
handelt." Daarentegen wordt over liet ban
delen van de Russen het oordeel uitgespro
ken, dat zij zich, ondanks de reedis sedert
lang heer scheurde spanning, -hebben laten ver
rassen. Een dergelijk oordeel, van volkomen
onpartijdige zijide geveld, kan die Russen tot
nadenken stemmen en de Japanners troosten
over het hun gedane verwijt, dat hetgeen
zij deden, niet was de bonne guerre.
Maar wanneer het groote publiek, door
dit sensatiewek kende begin verwend, nu met
ongeduld naar nieuwe tijdingen van het oor-
lbgsterrein uitziet, dan kan het niet missen
of het moet ziah teleurgesteld voelen. Wat
vernomen is sedert den torpedo-aanval op
Port Arthur on de landing te Tsjemoelpo-,
ie niet voel zaaks. Enkele handelsvaartuigen
zij|u buitgemaakt ovor en weer. Maar wat
verder bericht werd, moet met groot voor
behoud worden aangenomen. De in kleuren
en geuren geschilderde poging van Japan-
Eclie zijde van eene landing in de Duiven-
baai, is achteraf gebleken eene vrucht van
de verbeelding to zijn.
Wio zich daarover teleurgesteld mocht
voelen, zal zich daarover héén moeten zetten.
Men zal zich met 't denkbeeld) vertrouwd moe-
ton maken, io wachten. De omstandigheden
kunnen cr zelfs to© leiden, dat mem heel lang
moet wachten, zonder to vernemen van een
tastbaar resultaat. Do berichtendienst van
de dagbladpers wordt door dé oorlogvoerende
partijen gecontroleerd, zooals nooit te voren.
Die kunnen dat gemakkelijk volbrengen,
want de telegraafkabels zijn in hunne han
den. De correspondenten van do groote bla
den zijn daardoor niet in staat, voor de on
afhankelijk© en vlugge verzending van hunne
belichten to zorgen.
Maai- afgescheiden daarvau moet uien zich
met geduld wapenen. Ook al bleef het oor-
logsgeluk den Japanners vooreerst gunstig,
dan zou dat op het verloop van tien oorlog
niet den minsten invloed hebben. De Russen
kunnen wel worden geslagen, maar zijn daar
mee volstrekt nog niet overwonnen. Voor
het rijk van den Czaar staat zijn gohcele
prestige, zijn militair aanzien, zijne positie in
de wereldpolitiek op het spel. Het zal daar
om nooit lot het sluiten van vrede te vin
den ziju, zoolang liet nog over reserven kan
beschikken. En niemand zal ontkennen, dat
deao reserven reusachtig zijn.
Heb bezwaar is echter, dat die reserven
zoo ver verwijderd zijn, terwijl Japan het
groote voordeel geniet, dat het zich in de na
bijheid bevindt, van het oorlogstooneel. Het
raxïs aangehaalde rogeeriugs-comuniquó be
reidt de Russische natie er op voor, dat zij
zich met geduld moet wapenen. „Er zal tijd
noodig zijn om aan Japan slagen toe te bren
gen, die do macht van Rusland1 waardig zijn.
Rusland is er op uit aan de natie, die den
strijd, heeft uitgelokt, eene verdiende tuch
tiging toe te dienonmaar de bevolking
moet de gebeurtenissen geduldig afwachten
in de zekerheid, dat bet. leger de uitdaging
honderdvoudig zal wreken."
Zoo wordt van hoogerhand de natie tot
geduld aangemaand. Dat dit noodig is, blijkt,
wanneer- men nagaat hoeveel tijd er moet
verloopeu om versterkingen uit Europa op
het oorlogstooneel te breugen. Er is bericht,
dat in Kroonstad een nieuw eskader voor
Oost-Azië wordt uitgerust, en er werd bijge
voegd, dat dit eskader eerst over vier weken
gereed zal zijn om uit te gaan. Neemt het,
zooals te voorzien is, zijn weg door het Suez-
k an aal, dan kan, daar voor do vlugheid van
do reis het langzaamste schip tot maatstaf
moet worden genomen, en onderweg door de
neutrale staten, naar volkenrechtelijk ge
bruik, kolen slechts tot aan de-naasfebijzijude
haven worden verstrekt, op de aankomst van
het eskader in de Oost-Aziatische wateren in
het gunstigste geval eerst zeven weken na
het vertrek gerekend worden. Het kan ech
ter ook nog heel wat langer duren.
Weinig anders is het gelegen met verster
kingen, dio over land worden gezonden.
Reeds om do Siberischo regimenten op voet
van oorlog te brengen, moeten tot aanvulling
van do kaders de Europeescho trocpenkorp
sen bijspringen. Nog langzamer meet. het
gaan. wanneer compleete divisiën uit Euro-
peesch-Rusland naar Oost-Azië gezonden wor
den. Voor hun vervoer is slechts het ééne
stel sporen van den Siberischen spoorweg vrij.
Het Baikalnieer breekt den ijzeren weg in
tweeënen de spoorweg, die in aanleg is over
het toegevroren meer, is een uiterst gevaar
lijk en in ieder geval slechts gebrekkig en
tijdelijk redmiddel. Of en hoelang do spoor
weg volledig in exploitatie blijft, is niet t®
zeggen. Maar zelfs wanneer de dienst op
deze lijn niet wordt gestoord, dan zullen er,
volgens eeno schatting van deskundige zijde,
110 dagen moeten verloopen van den dag waar
op de mobilisatie van cone Europeescho divi
sie wordt bevolen, tot aan do aankomst van
de troepen op het oorlogstooneel. "Wanneer
men dus den dag, waarop het bevel tot mo
bilisatie uitgaat, stelt op den 18. Februari,
dan zal er eerst in het begin van Juni op
de komst van de troepen op het terrein van
deu oorlog kunnen worden gerekend.
Ziedaar dus met cijfers aangegeven, dat er
van een spoedig einde van dezen oorlog geen
sprake kan zijn. Rusland schijnt-, ofschoon
de kritieke onderhandelingen reeds sedert
Augustus gaande waren, zich niet te hebben
voorgesteld, dat de oorlog het einde zou zijn
het is door het afbreken van de onderhan
delingen en door het uitbreken van de vij
andelijkheden verrast. Japan is daardoor voor
't oogenblik in liet voordeel, en een onmis
kenbaar bewijs daarvan heeft het onvrijwil
lige vertrek geleverd van den Russischen ge
zant in Korea, die onder geleido van Japau-
bcho politie uit Seoel aan boord gebracht is
van do Pascal, den Franschen kruiser die
hem met het ©verschot van de bemanning
van de beido bij Tsjemoelpo vernielde Rus
sische oorlogsschepen! .-naar Sjanghai heeft
gebracht. Maar verliezen gedurende do
eerste periode van den oorlog zullen en kun
nen Rusland niet tot het sluiten van vrede
nopen. Wanneer Japan door het geluk be
gunstigd mocht blijven, dan zou toch de
beslissende strijd niet voor het begin van
den zomer te verwachten zam. En zelfs dan
kunnen er gebeurtenissen voorkomen, die
de verwachting, dat bet spoedig tot den vre
de zal komen, beschamen.
Rusland.
De rijkssecretaris Kokofzow is benoemd
tit chef van het ministerie van financiën.
Volgens een bericht uit Moskou aan de
Times gaat het de laatste dagen te Rostof
zeer onrustig toe. Er hebben verscheiden bot
singen op straat plaats gehad, die uitgelokt
zijn door het woelen der revolutionaire par
tij1, welke hard aan 't stoken is.
Ook do toestand in de Kaukasus blijft
volgens dienzelfüen correspondent onbevre
digend. Dé regeering is echter op de hoogte
van een toenemende oproerigheid en heeft
aan de gouverneurs van verschillende gou
vernementen bizondere instructies gezonden
hoe tegeuovej den gevaarlijken toestand—te
handelen.
Turkije.
Dé New-York Times bericht, dat Turkije
tot de mogendheden eene laatste mededee-
liug heeft gericht, alvorens deu oorlog tegen
Bulgarije tc verklaren. Turkije'e grieven te
gen Burgaije zijn onder dertien hoofden sa
mengevat.
Over den toestand aan den Balkan wordt
uit Sofia bericht: De Bulgaarsche vertegen
woordiger te Koustantinopcl, dio eene week
geleden muur hier ontboden' werd om in-
structiën van dé regeering te ontvan
gen, rs heden naar zijn polst terug
gekeerd. Om aan de Porto elk voor
wendsel te ontnemen tot beschuldiging
van Bulgarije van tegenwerking der uitvoe
ring van do hervormingen, door benden revo
lutionairen door tc laten, is besloten het
legoi' te belasten met de bewaking van do
grens. Langs de geheel© Turksche grens zul-
lau troepen, met politiefunctiën belast, de
wacht, betrekken.
Dé nieuwe vertegenwoordiger van En
gelanti, de heer Buchanan, heeft zijne
geloofsbrieven ingediend- Hij zeide daar-
bij| te hopen, dat do regeering van
het vorstendom het bevredigingswerk zou
steunen déor eene correcte en vreedzame
houding. Dé» vorst antwoordde, dat Bulgarije
in geen opzicht van dio houding zou afwij
ken, cn dat het daarvan tot dusver over
vloedig de bewijzen geleverd had.
Uit Saloniki wordt bericht: Woensdag
werd Shemsi Pasja, die te Babaj-Hashi door
Albaneezen omsingeld was, ontzet. De al-
baneezen werden uiteengedreven; zij verlo
ren 800 man aan dcoden en gewonden. Do
Turksche verliezen zijn zeer zwaar.
Vijf bataljons zijn ontboden uit Veriso-
vitsck.
De Pol. Cor. verneemt uit Sofia, dat ver
schillende teekenen uit de kringen der Ma-
oedanische comité's overeenstemmen met do
verzekering, dat de comité s besloten zijn tot
medio April, op welk tijdstip de uitwerking
der hervormingsactie zal moeten blijken, eeno
kalm» afwachtende houding aan te nemen.
De oorlog in Oost-Azië.
Een door het telegraafagentschap ver
spreid regcerings-communique houdt het vol
gende in
Acht dagen zijn verloopeu sedert geheel
Rusland door diepe verontwaardiging werd
aangegrepen over den vijand, die de onder
handelingen plotseling had afgebroken, cn
trachtte door een verraderlijken aanval een
gemakkelijk voordeel in den lang gewensch-
ten oorlog te behalen. De Russische bevol
king wenscht met begrijpelijko ontroering
eene spoedige revanche; zij verwacht in
koortsachtige spanning berichten uit het
verre oosten. De eensgezindheid en de macht
van liet Russische volk nemen eiken twijfel
wog, dat Japan do verdiende tuchtiging
voor zijn verraad zal krijgen en voor zijne
uitdaging tot den oorlog, terwijl onze aan
gebeden heersehcr den vrede voor alle vol
ken wenscht t© bewaren. De omstandigheden
noodzaken ons met geduld berichten over do
overwinningen van onze troepen af to wach
ten, die niet vóór beslissende handelingen
van liet Russische leger kunnen intreden.
De verwijderde ligging van het aangevallen
gebied eg de wensch van den Keizer om
tien vrede te bewaren, hebben de onmoge
lijkheid geschapen om de oorlogstoebereidse-
Ien lang van te voren te treffen. Er zal nu
zeker tijd noodig zijn om aan Japan slagen
toe te brengen, die de macht van Rusland
waardig zijn. Terwijl Rusland er op, uit is
spaarzaam met het bloed van zijne kinderen
om te gaan, streeft het er naar de natie,
die den strijd aanmatigend heeft uitgelokt,
eene verdiende tucntiging toe te dienen. Het
moet de gebeurtenissen geduldig afwachten
in de zekerheid, dat het leger de uitdaging
honderdvoudig zal wreken. Wij kunnen niet
spoedig berichten van het oorlogstooneel
hebben. Nutteloos bloedvergieten is der
groote macht van Rusland onwaardig. Het
vaderland legt eene zoo groote eendracht en
offervaardigheid ten behoeve van de natio
nale zaak aan den dag, dat ieder van het
oorlogstooneel komend waar bericht terstond
aan de gebeele natie zal toebchooren.
Do Duitsche Keizer beeft- den Keizer van
Rusland en de Keizerin van Japan medege
deeld, dat de Duit&che lazaretten to Singtau
cn te Yokohama voor gewonden in. den, oorlog
beschikbaar staan.
Over den oorlog geven wij de volgende be
richten Uit Port Arthur wordt gemeld, dat
het daar1 en in Maudsjoerije rustig is. Waar
schijnlijk concenlreeren do oorlogvoerenden
hunne strijdkrachten ter zee. De stadhouder
Alexejew heeft de batterijen te Ta-lien-wan
(Data)-) gcinspeeteerd.
Volgens de ontvangen inlichtingen is de
Japansche vloot in tweeën gesplitst. Het eene
deel waakt over de landing der troepen te
Tsjemoelpo en Foesan, het tweede beschermt
de Japansche kust tegen het Wladiwostok-
eskader.
Een telegram uit Wladiwoefcok bericht,
dat kapitein Reitzenstein, de commandant
van de divisie der snelvarende kruisers, den
17. een Japanscli transportschip heeft ver
nield, bevattende munitie en ontplofbare
stoften. Men heeft het schip laten zinken;
do gehecle bemanning is omgekomen.
Over Russische troepenbewegingen wordt
uit Tokio aan de Times berichtAlles wijst
aan ,dat Russische troepen oprukken van de
Liaoyang naar do Yaloe.
Uit Londen wordt berichtMen heeft zich
er bepaald van vergewist, dat er geeno Rus
sische soldatcu ten zuiden van de Yaloe zijn,
behalve eenige verkenners.
Volgens een bericht uit Londen, zijn Tokio,
Osaka, en Yokohama bereid voor 150 milli-
ocn yen in te schrijven in de leening van
100 milUoen.
Do Japansche gezant te Londen ontving
een iregeeringstelegraan uit Tokio, waarin
wordt gezegd, dat cr nog geen poging gedaan
ia door Japan om troepen te doen landen bij
de .Duiven-baai of in do nabijheid. Ook zijn
tot dusver geen. Japansche oorlogsschepen
vernield, Zoodat de gevéhtssterkte van de
Japanacho vloot feitelijk onverzwakt is.
De Kölnischo Zedtung verneemt uit
Korea van 17 dezer, dat in het ge
vecht bij Tsjemoelpo van de bemanning
van den Russische kruiser Warjag en de
kanonneerboot Korjeta gesneuveld en ver
dronken- zijn 456 man, waaronder 17 officie
ren. Van dei overlevenden, die bedien aan
boord van den Franschen kruiser Pascal naar
Sjanghai vertrokken, ziju 265, waaronder 15
officieren, aöor den Franschen kruiser Pascal,
den Engclschen kruiser Talbot en den Ita-
liaanschen kruiser Elba gered.
Niet minder dan drie Prinsen uit dé
Keizerlijk© familie moeten, volgens een uit
Tokio ontvangen telegram, aan den zeestrijd
voor Port Arthur deelgenomen hebben, en
wei dé prinsen Komatsoo, Kacho en Jomas-
lano. Prins Komatso© heeft zijn© studiën bij
de Franscha marine gedaan, terwijl de an
dere beid© Prinsen een tijdi lang tot de
D u i t s c h a marine behoorden.
Militaire deskundigen, berekenen, dat Rus
land' op liet oogenblik in Oost-Azië in het
gehoed 185.000 man ter beschikking hoeft,
ongerekend do 30 duizend man, dio met de
bewaking vwu den MantsjoeffBOben spoor
weg zifn bclasL
China.
Dc Chincesch© overheid heeft, het grati9
verspreiden van Japansche overwi nni ngs-bul
lctina verboden.
Vcreenlgde Staten.
Reuter meldt uit St. Louis, dat Rus
land zijn voornemen, om aan de
wereldtentoonstelling deel te
nomen, opgegeven heeft. De Japansche
vertegenwoordiger heeft daarop onmiddellijk
verzocht om do aan Rusland afgestane ruim-
Uit het Engelsch
104 van
FLORENCE MARRYAT.
Het liep tegen het einde van September
en hoewel herfstmaand rijk was aan mooie
warme dagen, waren de avonden tcch reeds
zoo koel, dat elk voomebtig monsch het
raadzaam achtte, zich door een of ander ver
warmend kleedingstuk tegen do kille
nacht-lucht tq beschutten. Eveline evenwel
fcloeg er geen acht op, dat de wind langs baar
van opgewondenheid gloeiend gelaat streek
en haar kastanjebruin baar in wanorde
bracht.
„Hoe is bet mogelijk, dat Agnes mij voor
laag, zóó gemeen houdt, dacht zij met
een gevoel van onbeschrijfelijke bitterheid
„dat ik in staat zou zijn, hun huisvesting
op Rozenheuvel aan te bieden, teneinde een
onwaardig, een allerschandelijjkst oogmerk
Ie bevorderen? lloc kan zij dat van mij ge-
loovcn Hoe heeft Will het ooit over zich
kunnen verkrijgen, om haar deze vcrfoeielij-
ka leugen wijs te maken, terwijl hij weet.
wat zij cu ik altiid voor elkander geweest
eijn O, ik liaat hem - ik haat hem! riep
zij plotseling uit. „Hij is door en door slecht!
,Was het niet al erg genoeg dat hij mijn le
ven verwoest heeft Moet hij nu ook nog mijn
lieveling an 'fc ongeluk storten on ona daar»
enboven den troost ontnemen, dien wij in
elkanders liefde vonden? En wat dien wissel
aangaat, hij heeft hem gestolendat lijdt,
geen twijtel! Hij heeft het- bewijs zijner
schuld vernietigd cn daarna het onzinnige
voornemeu opgevat, om mij van Rozenheuvel
te verdrijven. Zou hij ooit hierin kunnen
slagen?" ging zij met koortsachtige gejaagd
heid voort, terwijl zij haar handen tegen haar
brandend voorhoofd aandrukte. „Ik geloof
het niet en toch... do wet kan op allerlei
arglistige manieren verdraaid woirden. Ik
moet iemand omtrent- deze aangelegenheid
raadplegen, maar als ik mij lot een advo
caat wend en dezen de zaak in banden geef,
stel ik Will misschien aan hetzelfde gevaar
bloot, dat ik jaren geleden met zooveel moei
te van zijn hoofd heb weten af te wenden...
En hoe verschrikkelijk zou hel voor haar
zijn, als haar echtgenoot openlijk als een
schurk werd tentoongesteld. Arme. lieve Ag
nes! Zij zou nooit op die 'manier tot mij ge
sproken hebben, als hij haar niet tegen mij
liad opgehitst. Had ik maar een trouw, op
recht vriend, tot wien ik kon gaan, zonder
een zweem van vrees, om hem alles, allee te
vertellen!"
Onwillekeurig had zij de lichting naar „de
Hermitage" ingeslagen. Haar hart zridc haar.
dat daar een vriend was dien zij onvoorwaar
delijk vertrouwen keu. Een gevoel waarvan
zij zich geen voldoende rekenschap kon ge
ven weerhield haar ockter om hem deelge
noot maken van liaar zorg en smart. Wat
zag het kleine huisje cr vriendelijk uit! Do
vensters waren geopend zoodat het- schijnsel
der lamp naar buiten viel cn de wijngaard
bladeren, die den muur van „de Hermitage"
bedekten, mot een sckemerachtigen gloed
overgoot; de lucht was vervuld van den lief
lijken geur van laat bloeiende reseda's, rozen,
anjelicien en geraniums, die kapitein Philip
in het park voor zijn w oning geplant had.
Eveline loosde een diepen zucht-, toen zij
„de Hermitage" naderde. In de laatste maan
den had haar rentmeester haar veel meer
belang ingeboezemd dan zij ooit aan zachzelf
zon hebben durven bekennen, hoewel zij zich
volkomen helder bewust was van een gevoel
van vrees, dat hij haar misschien onontbeer-
lijker zou worden dan wenscheüjk was. Zij
had zichzelf, -niet zonder een gewaarwording
van beklemdheid, voorgehouden, dat hij het-
vermoeiende leven vol inspanning en be
slommeringen, dat hij thans leidde, mis
schien op het alleronverwachtst tegen een
gemakkelijker leventje zou wenschen te ver
wisselen. en dan... Hce moeilijk zou het zijn.
iemand te vinden, die hem zou kunnen ver
vangen
Zij was niet van plan, langs de nentmees-
terswoning te loopen. Zij wilde op een ge
geven punt omkeeren en langs een anderen
weg naar het heerenhuis teruggaan. Maar
toen zij in de onmiddellijke nabijheid van
de verlichte vensters gekomen was, kon zij
niet nalaten, even, heel even naar kapitein
Philip tc kijken. Zij verwachtte niet ander-
of zij zou hem, als naar gewoonte, in een of
ander boek verdiept vinden, of in zijn groo-
ten leunstoel zien zitten, met zijn geliefde
pijp iu den mond. Toen zij een blik naar
binnen wierp, zag zij echter tot haar smarte
lijke verbazing den kapitein over» de tafel
heengebogeu, in een houding, die volslagen
wanhoop te kennen gaf, met zijn hoofd in
zijn handen. Als met een looverslag vergat
.TJrcliuo Rayne haar; eigen verdriet zij
dacht alleen aan het zijne. Onhoorbaar zacht
trad zij het huisje binnen cn zonder te be
denken, dat zij misschien een onwelkome ge
tuige zou zijn van een gewijde smart, over
schreed zij den drempel van het kleine ver
trek en vroeg op zachteu toon, maar met
een zekere trilling in haar stem, die duide
lijk hare innige deernis en sympathie ver
ried
„Kapitein Philip! Kapitoin PhilipI Wat
scheelt er aan?"
De rentmeester, wiena gedachten ver, ver
weg waren afgedwaald naar een heerlijk pa
radijs, welks poorten wel voor eeuwig voor
hem gesloten zouden blijven, sprong haastig
overeind en staarde Eveline wezenloos aan,
alsof zij oen belichaamd droombeeld was ge
weest. Weldra echter keerde bij tot de wer
kelijkheid terug en werd het hem duidelijk,
wie die verschijning was, welke daar als een
engel der vertroosting voor hem stond. Zijn
gelaat werd met een gloeienden bloa over-
togenT
„Juffrouw Rayne!" 'stamelde hij. „Hoe
komt u hier? Kan ik u op de een of andere
wijze van dienst zijn? Wilt u niet een oogen-
biikj» plaats nemen?"
Eveline's spotzieke aard, die zich nooit ge
heel cn al verloochende, kwam ook op dit
oogenblik weer boven.
„Strijdt dit niet tegen alle begrippen van
welvoegolijkheidsprak zij. „Zou het ge
heel© dorp mij morgen niet met den vinger
nawijzen, kapitein Philip? Enfin, ik zal het
er maar op wagen. Ik wil weten, wat er aan
scheelt. U behoeft mij niet te zeggen, dat go
verdriet hebt. Dat kon ik wel van tc voren
gissen - hot verdriet zit au de lucht."
Dit zeggen dé, viel zij op een atoel neer in
een houding, die diepe neerslachtigheid ver
ried.
„Ab het in de lucht zit," antwoordde hij,
„mag ik er niet over klagen, dat ik er ook
mijn aandeel van krijg. Het spijt mij alleen
maar, dat u mij in zoo'n droefgeestige bui
hebt aangetroffen, juffrouw Rayne. Ik wist
niet beter, of ik was moederziel alleen."
„Ik zal u wel niet behoeven to verzekeren,
kapitoin Philip, dat het geenszins in mijn
bedoeling lag, mij aan een dergelijke onbe
scheidenheid schuldig te maken, als ik thans
buiten miin weten begaan heb. Kunt ge
mij de reden van uw verdriet niet zeggen,
kapitein Philip? Heeft het eenige betrek
king op Rozenheuvel?" vroeg zij angstig.
„Feitelijk heeft het niets met Rozenheu
vel to maken, en toch... Toen ik hier in de
cauzaamheid over allerlei dingen zat te den
ken, vroeg ik mijzelf ernstig af, of ik niet
verstandig zou doen met u te verzoeken, u
van een anderen rentmeester te voorzien."
Eveline werd doodsbleek.
„Een anderen rentmeester! Wilt ge ons
dan gaan verlaten..."
Haar stem begaf haar het was haar
niet mogelijk, nog een onkel woord uit to
brengen.
„Dat wil ik en aan den anderc-n kant wil
ik het weer niet," gaf hij ernstig ten ant
woord. „Ik ben aan Rozenheuvel en zijn om
geving gehecht zoozeer zelfs, dat het hart.
mij dreigt to breken bij de gedachte aan een
mogelijke scheiding, on toch, juffrouw
Rayne..."
Wordt vervolgd.
