ar. ssa».
Si-* Jaargang.
Vrijdag 26 Februari 1904.
BUITEN LAND.
FEUILLETON.
Rozenheuvel.
RSFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 8 maanden voor Amersfoort 1.85.
Idem franco per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers0.05.
Deze Conrant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 unr
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF Co.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
t°J
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
V»n 1—8 regel.
Elke regel meer
Groote letten naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgevingen.
D« Burgemeester van Amersfoort,
Oeaieu artikel 41 der gemeentewet,
Brengt, ter kennis van de ingezetenen, dat de
Baad dezer gemeente ml vergaderen op Dins
dag, den 1. Maart aanstaande, des namiddags
te 1^ ure.
Amersfoort, den 25. Februari 1904.
De Burgemeester voornoemd.
WUIJTIBR8.
Burgemeester en Wethouders der gemeente
Amersfoort brengen ter algemeen* kennis, dat
hij hun besluit var» heden, ingevolge art. 8 dor
Hinderwet, aan. A. Schol te, wonende alhier,
vergunninr is verleend tot de uitbreiding van
eene brood bakkerij in het Derceol tan het Groote
8pui, kadastraal bekend1 gemeente Amersfoort,
Sectie E, no. 4518.
Amersfoort,, den 25. Februari 1904.
Burgemeester era Wethouders voornoemd.
De Secretaris, De Burgemeester,
B. W. Th. SANDBERG. WUIJTTKR8.
'Burgemeester era Wethouders der gemeente
Amersfoort brengen ter algemeene kennis, dat
bij hun besluit van heden, ingevolge art. 8 der
Hinderwet, aan Wed. J. van Esveld, wonende
alhier, vergunning is verleend tot de oprichting
van eene varkensslachterij in het perceel aan
de Lavendelstraat, w\jk F, no. 5, kadastraal be
kend gemeente Amersfoort, Sectie E, no. 672.
Amersfoort., den 25. Februari 1904.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Secretaris, De Burgemeester,
B. W. Th. SANDBURG. WTIJTIERS.
Burgemeester en Wethouders der gemeente
Amersfoort- brengen ter algemeene kennis, dat
bij hun besluit van heden, ingevolge art. 8 der
Hinderwet, aan F. A. M. Vermolen, wonende
alhier, vergunning is verleend tot de plaatsing
vaneen gasmotor van 3p.k., tot het drijven van
een koffiespit. in het perceel aan de Nieuwe-
straat, kadastraal bekend gemeente Amersfoort,
Sectie E, no. 1937.
Amersfoort, den 25. Februari 1904.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Secretaris, De Burgemeester,
B. W. Th. SANDBURG. WUIJTIER.S.
De Burgemeester en Wethouders van Amers
foort,
Gezien art. 5 der wet. tot regeling van den
kleinhandel in sterken drank, en tot beteugeling
van openbare dronkenschap
Brengen ter openbare kennis, dat een verzoek
schrift om vergunning tot verkoop van sterken
drank in het klein bij hen is ingekomen van P.
Ruizendaal, in het perceel aan de Haversteeg
no. 1.
Amersfoort, den 25. Februari 1904.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Secretaris, Do Burgemeester,
B. W. Th. 9ANDBERG. WTIJTTERS.
Politiek Overzicht
Het Panamakanaah
Be Senaat der Vëreenigdë Staten heeft, in
zijne zitting van verleden Dinsdag het Par
nama-verdrag goedgekeurd. Het is met voor
do eerste maal, dat dit staatslichaam een der
gelijk besluit genomen hoeft. Reeds eenmaal,
bijna een jaar geleden, den 19en Maart 1903,
is" door den Senaat een verdrag bekrachtigd,
dat tusschen de regeeringen va n de Vereemg-
d* Staten en vara Columbia gesloten was tot
uitvoering van het PaJiain ar ka n aalDit ver
drag was het uitvloeisel van de den 29 Juni
1902 tot stand gekomen wet (naar haren
voorsteller de Spooner-wet genoemd), die den
president van de Unie machtigde tusschen
de Panama-route en de N ïcaragua-route een
keuzo te doen.
Men <lachit, dat hiermee de aanleg van heb
Panama-kanaal verzekerd was. Maar daarin
is men bedrogen uitgekomen. Het congres
van Columbia stak een spaak in het wiel.
De Senaat, van Columbia verwierp in het be
gin van September het tusschen de beide re
geeringen gesloten verdrag, en in het be
gin van November verdaagde het. congres
zijne zittingen, zonder dat een nader besluit
oven* het Panama-kanaal genomen was.
Wat daarvan de reden was, is geen geheim
gebleven. Columbia., op geldelijk voordeel
bedacht, dacht nog meer te kunnen, krijgen,
dan door het verdrag verkregen was. Men
wilde met. het kanaal een goed zaakje doen.
De Unie had voor den afstand van een zes
Engelsche mijlen breedte strook land dirie
aan ieder van de kanaal boorden 10 mil-
lioen dollars geboden en daarbij nog een
jaarlijksche pachtsom van 250,000 dollars.
Columbia, echter verlangde 20 millioen en
een jaargeld vau 400,000, bovendien nog een
millioentje van de aan de Fransche kanaal
maatschappij te betalen 40 millioen. Dat
wa9 dé drijfveer van de verwerping.
Maar nu herhaalde zich dé geschiedenis
van het onderste uit de kan. Men had in
Columbia er op gerekend, dat de Spooner-
wet den president van de Unie slechts do
keus liet tusschen. twee wegen. Wanneer de
onderhandelingen met Columbia over de Pa
nama-route mislukten, dan maohtigde die
wet dein president, met Nicaragua en Costa
Rica in overleg te treden over de uitvoering
*an het Nicaraguaplan, zonder dat het con
gres daarin nader behoefde te worden gekend.
Wilde dus do president de Panama-route,
dan zou hij] bij Oolumbië terug moeten
komen, maar dan met nog meer gevulden
buidel. Men had echter in Columbia er niet.
op gerekend dat er nog eene andere moge
lijkheid wasnamelijk dén aanleg van het
Panamakanaal te verzekeren buiten Colum
bia om.
Die gelegenheid heeft de omwenteling ver
schaft-, waardoor Panama zich van Columbia
heeft afgescheiden en onder den naam „Re
public» del Istmo" zich tot een zelfstandigen
staat heeft verklaard. Of de regeering van
de Unie in die omwenteling de hand heeft
gehad, is misschien officieel niet bewijsbaar.
Maar zij heeft zich gehaast den nieuiwen, toe
stand, die daardoor op den isthmus was ont
staan, te erkennen en daarmede haar voor
deel te doen. Columbia werd eenvoudig op
zijde gezet. Het had in plaats van den vin
ger de goheele hand verlangd en kreeg n,u
tot straf eenvoudig niets. Daarentegen werd
met den nieuwen staat terstond alles in 't
rei no gebracht wat noodig was om den aan
leg van liet kanaal te verzekeren. De gemach
tigde, die naai* Washington kwam, om de
erkenning van de nieuwe republiek te vra
gen, bracht tevens de volmacht mee om een
verdrag te sluiten, waardoor de aanleg van
het kanaal mogelijk werd gemaakt. En de
voorwaarden, dio de Unie in dit nieuwe ver
drag bedong, waren veel gunstiger dan die,
welke in het vorige, door Columbia verwor
pen verdrag waren vervat. De Vereenigde
Staten krijgen het gezag over een strook land
van'tien kilometers breedte aan weerszijde
van het kanaal, niet voor een bepaalden, zij
't dan ook ruim genomen termijn, maar ten
eeuwigen dage. De eilanden in de baai van
Panama worden hun afgestaan en mogen
door hen versterkt worden in liet belang der
verdediging van het kanaal. In dit alles ia
door de nieuwe republiek bewilligd tegen de
ontvangst van eene som van 10 millioen dol
lars.
Natuurlijk moest dit nieuwe verdrag op
nieuw bekrachtigd! worden, en zoo moest de
zaak andermaal de vuurproef in dien Seuaat
doorstaan. Het was te voorzieiu, dat ook dit
maal de beslissing niet zonder strijd zou wor
den verkregen. Dé onwrikbare voorstanders
van het Nicaragua-plan zouden zich de gele
genheid niet laten ontgaan om nogmaals
voor hun lievelingsdenkbeeld eene lans te
breken. Zij 'hebben zelfs weten te 'bewerken,
dat van de commissie een rapport inkwam,
dat de conclusie inhield, dat met. het oog op
de eischen der Panamakanaalmaatschappij de
meest praktische enbest uitvoerbare route
voor een zeeweg, die onder* gezag, bestuur
en eigendom van de Vereenigde Staten moe6t
staan, liet Nicaragua-kanaal is Maar de op
positie heeft het niet kunnen winnen, even
min als een jaar geleden. Toen werd met
overwegende meerderheid 73 tegen 5 stem
men het verdrag met Columbia bekrach
tigd, en ook thans werd de vereischte meer
derheid van twee derden voor de bekrachti
ging van het verdrag met de nieuwe repu
bliek Panama verkregende stemmenver
houding was thans 66 tegen 14.
Daarmede is het laatste woord in deze
zaak gesproken. De langdurige strijd is be
slist. Het vraagstuk is nu werkelijk en voor
goed opgelost in dien zin, dat voor de door
snijding van Midden-Amerika de kortste weg
gcikozen is en dat de Vereenigde Staten de
voltooiing van het kanaal op zich nemen
zullen en daarmede het groote werk zullen
tot stand brengen, dat voor het wereldver
keer eene beteekemis heeft, welke die van
het Suezkaiiaal op zijdé streeft.
Engeland.
In het Hoogerhuis verklaarde lord Selbor-
ne in antwoord aan lord Spencer, dat zekere
invloeden werkzaam waren om Engelandh
houding verkeerd voor te stellen, en om te
doen gelooven, dat do Britsche vloot niet de
stiptste onzijdigheid in aebt nam.
Lord Selborne ontkende ten stelligste, dat
de kruisers Nisbisi en Kasoega ooit de Brit
sche vlag hadden gevoerd of door Britsche
oorlogsschepen zouden zijn begeleid.
De beweerde onhoffelijkheid in verband
met het dokken van Russische torpedojagers
op Malta was te wijten aan een betreurens
waardig misverstand, dat cm gwolg was
van het verlangen om zeker te zijn, dat de
Russische bevelhebber zijne positie in geval
van oorlog juist opvatte De zaak is aan de
Russische regeering uitgelegd.
De minister gewaagde vervolgens van het
optreden van den Britschen kruiser Talbot,
die Russische zeelieden aan boord heeft ge
nomen na den. slag bij Tsjemoelpo. Hij ver
klaarde, dat de Russische regeering voor deze
daad eene dankbetuiging had gevonden.
De Talbot zou hetzelfde gedaan hebben
voor de Japanners in een dergelijk geval,
want de Britsche marine koesterde slechts
bewondering en eerbied, zoowel voor do Rus
sische als voor de Japan se ho vloot.
In het Lagerhuis gaf minister Balfour op
de vraag van den lieer Bowles of de regee
ring ook nadere inlichtingen had ontvangen
over de mogelijkheid van het uitbreken van
een oorlog aan den Balkan, ten antwoord,
dat het niet in het openbaar belang zou zijn
thans eenige mededeeling te doen.
In antwoord op een andere vraag zeide de
'heer Balfour, dat er geen waarheid schijnt
te zijn" in het gerucht, dat de Spaansche .re
geering liaar leger mobiliseert, hod wel de
minister gelooft, dat enkele garnizoenen
werden versterkt.
De lieer Balfour constateerde met voldoe-
niugdatde betrekkingen tusschen Engeland
en Spanjd uiterst vriendschappelijk zijn en
zeker ook zullen blijven. (Toejuichingen).
De vice-minister van buitenlandsche zaken
Percy deelde mede, dat de Japanse he regee
ring bereid is aan de 325 Russische zeelie
den, die na den slag bij Tsjemoelpo toevlucht
zochten op een nritsch oorlogsschip, den
terugkeer naar Rusland toe te staan, mits
zij hun eerewoond geven, dat zij verder aan
den oorlog geen deel zullen nemen. De Brit-
>sehe regeering is au briefwisseling met do
Russische over de mogelijkheid om de zaak
in dezen zm op te lossen.
Het voornemen bestaat, in het volgende
jaar 2 linieschepen, 4 pantserkruisers. 14 tor-
pedobootvemielers en 10 onderzeeache boo
ten te bouwen. Het, contingent, manschap
pen zal met 4000 vermeerderd worden
Zweden en Noorwegen.
Do Zwecdsche Rijksdag heeft, naar aan
leiding van don Russisch-Japansehon oorlog,
Karlskrona. Farösund, SI ito en Stockholm
voor oorlogshavens verklaard.
Italië.
Dé Kamer behandelde gisteren het voor
stel tot benoeming van een commissie van
enquête naar het beheer der marine. De
minister-president Giolitti verlangde, dat de
regeer mg in die commissie zou zijn vertegen
woordigd. en stelde de kwestie van vertrou
wen.
Het voorstel werd iu zijn geheel met 202
teg?n lf> stemmen aangenomen.
Bulgarije.
Een telegram uit Sofia meldt- Opmerke
lijk ia, dat de sedert het, begin van den Rus-
sisch-Japanschon oorlog in Duitsche kringen
voor Rusland aan den dag gelegde sympar
thieën in vele politieke kringen alhier groote
bevrediging te voorschijn roepen en ook voor
een kalm bezadigd optreden in du
Maoeromische quae at ie beslissend
werken.
Rusland.
De Regeeringsbode weerspreekt met na
druk de verscibiIlende geruchten, die betref
fende de staatsspaarbank zijn uitgestrooid,
o. a. liet gerucht, dat deze naar aanleiding
van den oorlog de inleggelden niet zou te
rug betalen.
De oorlog in Oost-Azië.
Een telegram van den Figaro uit- Peters
burg meldt:
Na de nederlaag van het Japansohe eska
der voor Port Arthur trok dit zich terug en
liep het Russische eskader uit om het tc
vervolgen. In bet paleis en aan de ministe
rieel© departementen is men uitgelaten van
vreugde. Men droeg in het winterpaleis eeu
Tedeurn op in tegenwoordigheid van den
Keiaer en de Keizerin.
Generaal Koeropat-kin heeft zijn vertrek
vervroegd eai gaat heden op reis.
Do Duitsche kolonel Schenk, dio den Czaar
eeu brief van den Duitschen Keizer heeft
overgebracht, vertrekt heden weder naar
Berlijn met een brief aan dén Duitschen
Keizer.
De Matin bevat een telegram uit Char-
bin. inhoudende: Do Japanners wilden de»
aanslag herhalen, die in den .Spaanseli-Am©-
rikaanschen oorlog aan luitenant Hobson ge
lukte te Santiago de Cuöa. Zij zonden naar
Port Arthur drie handels-stoomschepen met
de opdracht zich t© laten zinken in den in
gang van de haven, fera einde do doorvaart
te versperren en liet Russische eskader op
te sluiten. Maar de Ketvisan demaskeerde
de manoeuvre eu alle Japansche schepen
werden tot zinken gebracht.
Een telegram uit Petersburg aan hetzelfde
blad zegt.Onder begunstiging van de duis
ternis begaf het- Japansclie eskader zich in
alle Btilte naar Port. Arthur. Twee toipedo-
booten openden den tocht aji waren bij voor
baat opgeofferd en besterad te worden in den
grond geboord aan den ingang van de haven
zoodanig, dat zij de invaart in den haven
mond beletten en dus, om zoo to zeggen,
den hals van de flesch verstopten. De Rus
sische schepen openden aanstonds ham vuur
en scihoten <!e schepen van de Japanners in
den grond, wier toeleg was mislukt. Eëno
andere vliegende torpedo-flotille deed toen
een aanval op de Russische vloot. De juist
heid, waarmee de Russische schepen schoten,
was zoo groot, dat vier Japansche schepen
in den grond werden geboord.
Zooals men zich herinnert, werd .het slag
schip Ratvwan, dat zich thans zoo dapjier
heeft geweerd, bij den torpedobootaanval in
clen nacht van 89 Februari buiten gevecht
gesteld door een torpedo, die hem aan den
boeg trof. Het schip kon echter met eigen
machinekracht in de haven terugkeeron, en
de stadhouder meldde, dat men met het ver
beteren van de toegebrachte scha,do begon
nen was. Het was derhalve eene verrassing
te vernemen, dat de Retvisan wederom aan
den strijd deelgénomen heeft.
De reeds vermelde medcdecliug van
stadhouder Alexejew bevestigend en aan
vullend, meldt do correspondent van
het Russische telegraaf agentschap t.e Port-
Arthur het volgende: Ongeveer te oen
uur in den nacht van 21 Februari deden
do Japanners een wanhopige poging om den
ingang van de binnenreed© eu van do haven
kom te versperren. Met dat doel stoomden
vier handelsvaartuigen met torpedobooten
naar de beide zijden van den liaveuingang.
Do poging werd echter dooi* liet pantsorschip
Retvisan, dat bi; den ingang lag. opgemerkt.
De Retvisan opeude terstond het vuur, even
als het fort op liet schiereiland Tigre, dat
op Gouden Heuvel en de batterij op het- voor
gebergte, waar tevens een zoeklicht is ge
plaatst.
Het geschutvuur duurde tot vijf uur 's mor
gens; later werden nog slechts enkele solio»
ten gedaan. Dé poging der Japanners gelukte
niet. Do vier handelsvaartuigen zonkeneen
achter Gouden Heuvel, een tweede in de
nabijiheid vau de Retvisan, de bolde auderen
tusschen den haveningang en Liao-tia-sjau;
twee der schepen branden nog. Do kruisers
,,Baian" en ..Novik.'' vervolgden de torpedo-
booten. Naar gezegd wordt, is ©en torpedo
boot gceonketk Togen negen uur in den
morgen naderde oen zeer sterk Japanscli os-
kader Port, Arthur. IX» Novik on Baian kre
gen toen bevel terug te keereu. Het Japan
sche eskader verwijderde zich, zonder vuur
te hebben gegeven, 111 de richting van DaJny.
De Pallada is terug gegaan in het dok.
109 Uit het Engelsch
VAX
FLORENCE MARRYAT.
„Dat was hooge politiek van haar. Toen
zij gewaar* werd, dat ik do wettigheid van
haar eigendomsrecht in twijfel trok, zat er
niets anders voor haar op dan mij te tar
ten, ieta tegen haar te doen. Als zij van
haar goed recht overtuigd was geweest, zou
zij immers niet zëo heftig uitgevallen en zoo
woedend weggwrtormd zijn. Vergeet niet, dat
zij door moedor natuur met een groote mate
van slimheid en schranderheid is bedeeld.
Zij heeft Rozenheiuel niet tien jaar lang in
haar bezit gehad, zonder nauwkeurig te we
ten, hoe ver haar rechten op het landgoed
van haar oom zich uitstrekken. Kapitein
Philip zeide onlangs, toen het zoo in 't. ge
sprek te pas kwam, dat een deskundige bij
na niet beter op de hoogte van de wetten
zou kunnen rijfn dan zij. Ah zij de onmis
bare zekerheid had, dnt. ik haar mooit met
eenige kans op slagen het bent van Roeen
heuvel zou kunnen betwisten, zou zij geen
duimbreed geweken zijn. Haar overhaaste
vlucht, uit het strijdperk is mij een schitte
rend bewijs van de rechtmatigheid mijner
aanspraken. Alles gaat uitstekend, vrouwtje,
en over een paar maanden troon jij hier als
tneest are*"
Agues scheen in 't minst niet opgetogen
over dat vooruitzicht. Zij verkeerde weer
geheel en al onder den invloed van vroeger
dagen de herinnering aam Eveline's onbaat
zuchtige, toewijdende vriendschap over-
heersente elke andere gedachte en zij deed
zichzelt de bitterste verwijtingen, dat zij haar
Jiefet© vriendin zulke schampere woorden
had kunnen toevoegen, zulk een lasterlijke
beschuldiging naai* het hoofd had durven
slingeren. Dat Jasper haar verzekerd had,
dat die aantijging waarheid bevatte, wias
thans in haar oogen niets. En zelfs al was
het waar, dan <nog was zij met hart en ziel
bereid, Eveline alles te vergeven Zij gevoel
de op dat oogjenblik duidelijker dan ooit te
voren, dat do zekerheid van Eveline's liefde
onontbeerlijk was voor .haar geluk.
„Oéh toe, Jasper, spreek niet zoo. Als het
ooit zöo mocht loopen (en ik hoop van harte,
dat dit nooit het geval zal zijn) zou ik on
beschrijfelijk rampzalig wezen. Dat heb ik
je al meer gezegd. Hoe zou ik het ooit over
inij kunuen verkrijgen, om haar te verdrin
gen die lieve Eveline en haar plaats
in te nemen? Dat. zou mij niet mogelijk ziju.
Nooit zal ik aau dit plan mijn goedkeuring
hechten."'
Jasper Lylo zag zijn vrouw half met ver
bazing. huJf mot. minachting aan.
,,'t Is me een mooie historie'-' riep hij.
„Na tien jaar lang iu de versukkeling ge
wéést te ziju, wordt de fortuin mij eindelijk
gunstig, en juist nu ik hoop heb, er cfau
beetje bovenop to komen, keert mijn eigen
vrouw die het meeste voordeel zou heb
ben bij dfi verandering zich tegen mij
met de verklaring, dat zij niet hooren wil
van een verbetering in onzen toestand. Het
waarachtig, of ik met een krankzinnige
te doem heb. Recht is recht, on als ik recht
op Rozenheuvel heb, moet jij je in ons geluk
verheugen. Heeft Elva niet tien jaar lang
genot gehad van het prachtig landgoed Is
het niet billijk, dat ik thana ook een beurt
krijg? En nu wil jij je als een martelares
tguan aanstellen, in plaats van God op je
knieën te danken, dat Hij mij indertijd op
den inval heeft gebracht, om met je te trou
wen? Het. is doodeenvoudig belachelijk sen
timenteel
Zijn woorden maakten echter weinig of
geen indruk op Agnea.
„Als het werkelijk mocht gebeuren, dat
jij je zin kreeg", smeekte zij. ..zou het dan
niet zoo geschikt kunnen worden, dat wij
bet geld en het, landgoed met Eveline deel
den dat. wij de eene helft kregen en zij
de andere? Zij heeft het reeds zooveel jaren
achtereen «Is haar wettig eigendom be
schouwd en zich zooveel moeite en inspan -
ning getroost, om het tot bloei cn welvaart
te brengen, dat ik het al te hard vind. om
van haar te eischen, dat zij alles zal afstaan.
De helft is toch al veel meer dan wij ooit
gedacht hadden te zullen bezitten, Jasper.
Zoo zou de zaak, dunkt mijt, toch wel gere
geld kunnen worden.
„Ik zou je hartelijk danken'", gaf hij geme
lijk tien antwoord. „Als het landgoed mij
van recfitswege toekomt, moet ik het ook in
eijn geheel hebben. Ik geloof zelfs, dat ik
van piijn nicht kan eischen, dat zij mij ver
goedt, wat rij in die tien jaar heeft uitge
geven ik meen wel eens gehoord te heb
ben van een dergelijke kwestie. In allen ge
valle weet ik zeker, dat ik interest van haar
kan vorderen.
Ajgnew' blauwe oogen fonkelden van ver
ontwaardiging.
„En ik dacht, dat Eveline en jij samen
waart overeengekomen, om eerlijk samen
alles te doelen, onverschillig wie van jelui
beiden Rotenlieuvel zou erven? Heb je mij
<I«t zelf niet gezegd, toen ik het zoo edel
moedig van haar vond, dat zij ons lrier kos
teloos liet wonen?'"
Lylo keek tamelijk verlegen voor zich.
„Ja", sprak hij mei geveinsde onverschil
ligheid. „wij hebben indertijd e?n soort van
afspraak gemaakt dat herinner ik mij
zoer igoed maar alleen, ingeval wij met
elkaar trouwden. Als ik mij niet vergi was
het Eva, die het eerst met Uit voorstel op
de proppen kwam. Ik houd het, er voor. dat
rij mij op die manier als 't ware wilde dwin
gen, haar man te worden. Ziooals je weet, is
rij in die hoop teleurgesteld. >oodat die
overeenkomst van nul eu geener waardo ia
geworden. Zet toch niet zoo'u o-jcminé's-ge-
zicht, Agnes. Ik ben niet voornemens mijn
nicht vau honger te laten sterven laat je
dit geruststellen. Ik zal haar feu jaargeld
toestaan, dat spreekt vanzelf. Dan kan zij
met je mama gaan samenwonen...."
„Of bij ons op Rozenheuvel haar intrek
nemen", viel Agnes hom in de rede. „Dat,
zou heerlijk wezen Dan kom alles zijn ouden
gang gaan. Zonder Eveline zou Rozenheuvel
geen Rozenheuvel zijn. Met haar zal al het
geluk mijlns levens heengaan."
„Dat is heel vleiend voor mij dat moet
ik zeggen", hernam haar echtgenoot. „Als
ik jou was, zou ik er nu nog maai* geen
tranen om storten. Er is vooralsnog niets
mot eenige zekerheid bepaald. Nu ik cr goed
over nadenk, Agnes, spijt, bet mij, dat Ik mij
vanavond zoo onvoorzichtig tegen Eveli'r.e
heb uitgelaten. Mijn ondoordachtheid heeft
natuurlijk kwaad bloed gezet, tusschen haar
en mij, en ala de zaak langen tijd hangende
blijft (zooals met. een dergelijke kwestie wel
te verwachten is) dreigt onze positie hier
bepaald cnboudhaar te worden. Ik a-eet
echter een uitstékend middel, om dat be
zwaar krachteloos te maken. Als mijn ks,n«
^en goed jtaan. zal 'het mij niet moeilijk
vallen, gold op te nemen. Zoolang het pro-
cos hangende is, blijven wij im hét buiten
land. Laar kunnen wij oneindig veel meer
van het leven genieten dan hier op Rozen-
heuvel, waar ik als een «ring daglooner
voor «ijjn brood moet, werken."
Dit. vooruitzicht. Week evenmin bij machte,
om Agnes tot vroolijkheid te stemmen.
„Was jij er maar nooit, tegen haar over
begonnen' zeilde zij met- een diepen zucht.
„Of liever, had ik maar gezwegen! Zou Evo
line mij ooit vergiffenis kunnen schenken?
En het ergst, van alles is, dat ik zelf geen
woord geloof van hetgeen ik haar heb toe»
gevoegd Ik zeide het alleen iu drift. Ala
Eveline jt> ook eenige oplettendheden Heeft
bewezen tijdens on**, verblijf alhier, heeft zij
dit alleen uit vriendelijkheid gedaan. Zij
zou iiooit. zóó laag en valseh kunnen zijn,
dat zij mijn echtgenoot een verboden liefde
zou toedragen."
Wordt vervolgd.
