ST". 240. Eerste Blad. Sde Jaargang. Zaterdag 5 Maart 1904. BUITENLAND. FEUILLETON. 's ZOMERS BUITEN. AMERSFOORTSCH DAGBLAD. ABONNEMENTSPRIJS Per 8 maanden roor Amersfoort1.25. Idem franoo per pOBt1.75. Afzonderlijke nummers0.U5. Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uilgevers: VALKHOFF C<>. Utrechtschestraat 1. Intcrcomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Vin 1—5 regolif 0.7S. Elke regel meer0.15; Groote letters naar plaatsruimte. Yoor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Eene circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Kennisgeving. Burgemeester en Wethouders der gemeente Amersfoort brengen ter algemeen© kennis, dat bij huu besluit van heden, ingevolge art. 8 der (BÖnderwe, aan 8. van Leijnhorst. wonende al hier vergunning is verleend tot de oprichting van eene varkensslachterij in het perceel' Groen marlet, kadastraal bekend gemeente Amersfoort, Sectio E, no. 727. Amersfoort, den 3, iNjaart 1904. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Secretaris, De Burgemeester, B W. Th. SANDBERG. VWUTIERH. Kinderbeschen ning. De wei op de ouderlijke macht en de voogdij va?i 6' Februari 1001, Stbl. 62, door L. J. VAN HEB MOER Ouderlijke Macht. II Opgejnerkt moet worden dat ouderlijke macht en voogdij twee verschillende zaken zijn, door do wet ook afzonderlijk geregeld. In de oude wet wordt gesproken van „va derlijke macht'Volgens do nieuwe wet moet nu overal waar die uitdrukking voorkomt gelezen wordten „ouderlijke macht; want, zeide men, het is de macht der ouders, het is, zoo oordeelde dé minister, een collectief recht, waarvan de uitoefening in de eerste plaats door den vader geschiedt. Eu dlaar men hier met. eene macht van bei de outliers te doen heeft, en wel, volgens de wet,, alleen hij gehuwde ouders, verdwijnt dde macht zoodra er een huwelijk meer is om te veranderen in voogdlij. Onder de oude wet wordt aangenomen, dat bij liet overlijden van een der ouders de ouderlijke macht blijft bestaan voor al wat den persoon van het kind betreft, terwijl er voor zijne bezittingen voogdij is. Volgens de nieuwe wet is het nu bij wet tige kinderen óf ouderlijke macht óf voogdij, terwijl bij onechte kinderen, -al of niet er kend, alleen van voogdij sprake kan zijn. Men heeft in dte Kamer nog een woorden strijd gehad, over dc vraag of het moest zijn ouderlijke macht óf ouderlijk gezag. Dr. Kuyper betoogde, op grond van den Bijbel, dat het moest zijn „gezag." Mlen heeft zijne opvatting evenwel niet ge volgd Voor de practijk is het dan ook precies hetzelfde of men van macht of van gezag spreekt. Van meer belang is, dat- de wet wel spreekt van ouderlijke machtmaar dat nergens wordt aangegeven wat daaronder nu eigen lijk moet worden verstaan Eene niet haperende definitie is ook ze ker moeilijk te geven, omdat men hierbij voor een groot deel te doen heeft met moreele rechten en verplichtingen. Als zoodanig dient, te worden beschouwd het voorschrift (oude en nieuwe wet.) dat een kind, van welken ouderdom ook, eerbied en ontzag aan zijne ouders is verschuldigd. Hoe die eerbied en dat ontzag zich moe ten uiten is moeilijk te bepalen en dit is dan ook niet door den wetgever beproefd. Maai- eenigszius in verband met dat. voor schrift en daardoor krijgt het eene zekere pract ische beteekenis kan worden gebracht <1© aan den ouder, die do ouderlijke macht uitoefent, gegeven bevoegdheid om indien hij gewichtige redenen van misnoegen over bet gedrag van zijn ..minderjarig kind heeft, aan de rechtbank te vragen de opneming van <lat kind voor een bepaalden tijd in „eene voor dat doel bij de wet aangewezen Rijks werkinrichting." Een dergelijke bepaling bestaat ook onder de oudo wet, doch eenigszius anders en deze wet. spreekt ook van „in verzekerde bewaring doen stellen." Als een natuurlijke verplichting mag ook zeker wel aangemerkt worden do plicht der ouders om hunne minderjarige kinderen op te voeden en tc onderhouden. Maar de wet heeft, ook dat tof, een wette lijken plicht gemaakt. Volgens dc oude wet is dit. ook wel zoo, doch meer bepaalde de wet niet. De nieuwe wet bepaalt echter, dat bij gro ve verwaarloozing van den plicht tot opvoe den en onderhouden ontzetting uit de ouder lijke macht kan volgen. Zeker een uitnemendie bepaling, waardoor aan de door en door slechte opvoeding, vooml aan de zedelijke mishandeling van sommige kinderen, een eind kan worden gemaakt. Nu we weten, dat oud'erlijke macht alleen t. epas komt bij huwelijk en we zoo onge veer weten wat, volgens de wet, de ouderlijke macht is, althans welke verplichtingen eu rechten do ouders hebben ten opzichte van den persoon van liet, kind, dient de vraag bant woord.: wie oefent de ouderlijke macht uit. Zooals ik reeds zeidein do eerst© plaats de vader. Maar ook de moeder kan daartoe geroepen zijn, namelijkindien de vader buiten de mogelijkheid is tot uitoefening, indien zij bij scheiding van tafel en bed daartoe door den rechter is aangewezen, in geval van ontzet ting of ontheffing van den vader uit de ouderlijke macht. Mocht in die gevallen ook do moeder niet in do mogelijkheid zijn tot uitoefening, dan wordt door den kantonrechter een voogd be noemd. Behalve ten opzichte van den persoon van hit meerderjarige kind, uit zich de ouderlijke macht ook ten opzichte van zijne bezittingen, van zijne goederen. Nu kunnen wol verreweg het overgroote deel der kindereu, zoolang hunne ouders in leven zijn, niet bogen op bezittingenmaar toch kunnioiL zij door schenking, erfenis, le gaat van derden wat verkrijgen. Het zou zeker all heel onnatuurlijk zijn, indien de wet hef. bewind of beheer over die bezittingen niet toekende aan dengene der ouders, die de ouderlijke macht uitoefent. In dat beheer is de ouder geheel vrij, mits het. behoorlijk is. Maai- belieeren is nog geen beschikken. Wil de ouder, die het beheer heeft, eene daad van eigendom verrichten (bijv. verkoopan) dan mag d.it niet dan na machtiging des rech tere, zooals die voor den voogd is voorgeschre ven. ITet spreekt, van zelf dat d© belieerende vader of moeder, verantwoordelijk is niet al leen voor dö bezittingen zelve, maar ook voor de vruchten daarvan, ten ware liij of zij het vruchtgenot heeft, in welk geval er natuur lijk geen venantwoording van de vruchten behoeft plaats te hebben. Politiek Overzicht. Spaanaclie zaken. Wat in. .Spanje gebeurt oefent, sedert den ongelukkige» oorlog met de Yereeiiigde Sta ten, waarin die groot© Spaansol ie koloniën en ooik <1© Spaansche oorlogsinarihe veirloren zijn gegaan, geen overwegenden invloed meer uit op den loop der wereldpolitiek. Intus- schen schijint de herinnering nog na te» wer ken aan de dagen van weleer, toen tie Ko ning van Spanje regeerde over «en rijk» waarin do zon nooit, ondeagihgi Do staaisliedkui, diet "don toeataaid juist, in zien, rijm, van moaning, dat. lietja.!lernoodigsfel voor Spanje thans is te zorgendat het land weder op krachten komt. en <lh aandacht t© wijden aan den binnetil&ndfchen hervor- mingsarbeid. Maar eene partij, die inzonder heid aan het Iwf een machtigen invloed be zit, staat d© moening voor. dat. liet, eerste werk moet zijp eene nieuwe vloot te bouwen en. het leger to versterkenopdat, Spanje in staat, zij, alf» het oogenblik d'aartoe gunstig is, rich weder met nadruk te doen gelden op het wereldtooneel. Weder anderen, di© in be ginsel hiermede instemmen, zien op tegen dé finp.ncieele lasten, die daaruit moeten voort vloeien zij verlangen, dat de maatregelen tot versterking van de vloot slechts zullen wor den uitgevoerd' in verhouding tot die beachiic- bare middelen en dat bet reeds zoo zwaai' lx?laste land niet met nieuwe, legvruitgaven zaJ worden bezwaard. In de conservatieve partij* die nu aan het bewind is, zelve bestaan deze verschillen van meenlng, en die zij.u de eigenlijke oorzaak van de herhaalde ministerieel© crisissen in die beide laatste jarem.. De lueste financieel© kracht van do conservatieve partij, Villar verde, die hervorming eu spaarzaamheid pre dikt, moest, verleden zomer aftreden als mi ldst ea-presidént, omdat de hofpartij haast wild© zetten achter de militaire hervormings maatregelen, waartoe hij niet was te vinden. De tegenwoordige minister-president, Maura, is wel gunstiger gezind voor de plannen van het hof, maai- hij heeft toch een poos geaar zeld om aan de uitvoering er van te begin nen. Totdat d© oorlog in Oost.-Arië kwam en daarmee de gelegenheid om oen beslissenden stap t© doen. Met, de motiveering, dat Spanje toegerust moet zijn voor alle gebeurtenissen, die uit den, Russisch-Japanscheui oorlog kunnen voortvloeien, is een wetsontwerp ingediend bh de Cortes, waarbij worden aangevraagd 3,824,000 peseta's voor kruit, kogels' en ves ting-materieel, 8 millioon voor dringende al gemeen© verdedigingswerken, 950,000 tot ver sterking van. tie bewapening der marine. Eindelijk werd verlangd en dat. was „déa Pudels Kern" bevoegdheid voor de regeo- riug tot verhooging van sommige hoofdstuk ken van de leger- en marine-budgetten, en wel, zooals de toelichting luidde, „tot. zoodanige hoogt© als de als noodig erkend© behoefte vordert en zoolang de buitengewone omstan digheden duren, die tot deze voordracht ge leid hebben." Het. slotartikel bepaalde, dat de middelen tot. bestrijding van deze uitga ven zouden werden genomen uit tie saldo's van de budgetten en, als deze niet voldoende waren, ten Taste zouden worden gebracht van de vlottende schuld. Men heeft, trachten na te gaan, waar de grens was van het crediet., dat de regeering door dit wetsontwerp verlangde. Eigenlijk is dat orediet gialieed on Inperkt. Uit de debat ten is intusschem gebleken, dat, wanneer dit ontwerp wet werd, de ministers van oorlog en marine gemachtigd zouden zijp tot eene uitgave van 102 millioen peseta's. Ruim hon derd millioen peseta's, meer dan oen Mende der staatsinkomsten van een geheel jaar, zou den besteed weden voo<r de verbetering van leger en vloot, omdat Rusland tón Japan, in het, verre Oosten elkaar lieoorlogen Geen wonder, dat dit. wetsontwerp krach tige bestrijding wond. ook op de banken var de meerderheid. Villaverd© verklaarde zich bereid de acht millioen. die in de drie eerste artikelen verlangd worden, toe te slaa.ii, maar de verdere crediet-aanvrage was in zijn oog onaannemelijk. Slechte dan zou hiji er voer kunnen stemmeu, wanneer werd! gezegd1, hoe veel geld werd gevraagd, waarvoor liet zen dienen en hoe het. zou worden gedekt.. De regeering wilde deze uitgaven dekken vit de saldo's van het budget Maar daarover \v.\3 reeds beschikt, want in de troonrede was uit drukkelijk gezegd, dat die saldo's zonder dienen tot. ver,betering van hot muntwezen. Het. economische program van de eonsm a- tieve partij werd dus dooi- deze aanvrage te niet gedaan. In warme bewoordingen zetu Yillaverde uiteen, hoe gewichtig en uoodig voor liet nationale leven, het was, den nu zoo slechten toestand van het muntwezen te ver beteren; da tl eerst zou de taak kunnen vvoi - den aangevat, om evenwicht te brengin in de begrooting en daan-op kon dan volgen ec-ne politiek der wedergeboorte, die in de eerste plaats tot grondslag zou moeten hebben de verheffing van het peil der algemeen© ont wikkeling. vervolgens de uitv«.«ering van pro ductieve openbare werken en ton slotte do verbetering van leger en marine. De minister-president, Mattra, maakte van de aanneming van vleze crediet.cn bet. aan blijven. van liet ministerie afhankelijk. Het wetsontwerp is daarop aangenomen met. 139 tegen 114 stemmen. Dat. schijnt wel eene vol doende meerderheid te zijn maai- wanneer men bedenkt, dat tot- de meerderheid bohoo- ren de stemmen van de ministers en van de van hen afhankelijke ambtenaren, te zaïnen 29, verder dat 120 afgevaardigden afwezig waren of zich van de stemming onthouden hebben, dan krimpt de meerderheid tot eene minderlieid ineen, on de regeering heeft, zooal niet eene feitelijke, dan toch eene mo reele nederlaag geleden. Die is voor haar dee te bedenkelijker, omdat aan het hoofd van hare tegenstanders thans oen groep van 34 conservatieve afgevaardigden staat, waarvan Villaverde, een der meest gezag hebbend© staatslieden van de conservatieve partij, het hoofd is. Voorshands houdt het kabinet zich aan de feitelijke meerderheid, die het heeft verkregende minister-president Maura verklaarde, dat hij. aan het bewind zou blij ven, zoolang hij ook maar ééne stem meer derheid bezat. In ieder geval echter geeft de toestand den indruik, dat het kabinet alles behalve vast op zijne beenen staat. Duitschland. Bij de tweede lezing van de legerbegrogt.ing in den Rijksdag verklaard© Mulk-r-Fulda (Centrum) met. betrekking tot de in 1905 te verwachten legerwet, dat een voorstel tot verhooging van de tegenwoordige legersterk- te in den Rijksdag geen meerderheid zal viuden. BebeJ (socialist) laakte de soldatenmishan- delingcn eu wees er op, dat door een nieuwe kabinetsorder de letterkundige werkzaam heid van officieren op non-activiteit Inperkt is. „In Frankrijk «ritiseeren de officieren onbelemmerd de toestanden in liet leger, botgeen mede de oorzaak is van den groeten vooruitgang in liet Franse he leger", betoog de spreker. Te spreken van een „sociaal- domocratisdh© vergiftigingis dwaasheid. Reeds Caprovi zeide dat de sociaal-demoera ten do oeste soldaten zijn. Een «ociaat-demo=- craat is zelfs uitteraard een man van hoo- gere ontwikkeling. (Daverend gelach). De toestanden, in de laatste romans geschetat, rijn volkomen waar. Drillen gaat hij ons boven opleiding voor den oorlog. Koizev- manoeuvres zijn louter een vertooning; in dien het in den oorlog zoo toeging ala bij de Keizer-mauoeuvres, dan zou on»e ne derlaag niet. te vermijden zijn." De minister van oorlog, generaal Von Einem, kwam tegen «Ie verwijten van Rebel cp als ongegronde, opgewarmde, oude ge schiedenissen, die ten deele louter onzin zijn. Hij ging aldus voort; „De sociaal-democratie verscherpt de te genstellingen in het volk en dus ook in liet. leger; zij draagt zeker niet bij tot verbete ring van de toestanden in bet leger. Het recht van eritiek van officieren op non-acti viteit is in geen enkel opricht beperkt. De Fransehe minister van oorlog treedt, aLs dit noodig is, tegen critici scherper op dan wij; iiij: zendt hen naai' Algiers. Een intelligente socialist kan een goed soldaat zijn. Maar wat voor nut heeft men van hem in tijden, waarin het op' hart en gemoed aankomt, wanneer hij dan zegt Nu wil ik niet langer! Bij niet-bevordering van socialisten tot onderofficieren volgen wij al echte het socia listische or beeld om uit te drijven wat niet zuiver op de graat is. (Gelach). De beweringen over liet parade-achtige van de manoeuvres zijn onjuist. De romantisch© verhalen in het werk „Jena odor Sedan vinden alleen bij pessi misten geloof. Op dit oogenblik is een Jena onmogelijk, tenzij de sociaal-democratie de vaderlandsliefde mocht dooden en de rood© vlag ons naar Jena bracht. (Toejuichingen en gemor). BebeJ heeft te Dresden gezegd, dat ook het leger, het laatste bolwerk van den Staat, nu wankelt. Neen het leger wankelt niet. Het leger i9 ook niet het laatste bolwerk van den Staat; dat zijn de godsvrucht, de vaderlandsliefde, de trouwi aan den monarch» die zoowel bij de arbeiders, als bij de burgers en den adel nog levendig zijn." (Toejuichin gen)- Frankrijk. Bij de behandeling van het verzoek ora revisie van het tegen Dreyfus gevoerde pro ces was gisteren proc.-gen. Baudouin aan het woor dtot het nemen van zijn requisitoir. Hij gaf een overzicht van de gamsche zaak, herin nerde aan de wederwaardigheden, waarin Piquart was betrokken en aan de aanslagen door Henry tegen hem op touiw gezet. Daarna ging hij in bijzonderheden de handelingen na van den generalen staf en gewaagde van de dreigbrieven door Esterhazy aan den Pre sident- d—Republiek gericht, welke dreig brieven «oor een chef, zijnde majoor' bij liet leger, werden gedicteerd. De Procureur-generaal besloot de langdu rige toelichting van zijn requisitoir iu dc aan vrage om revise van liet proces tegen Dreyfus aldus „Ik heb gemeend en ik meen nog, dat ik Uit het Deensch 3 DOOK HERMAN BANG. Hij stond vlak bij het. raam, waar het juist licht genoeg was, dat men kon zien te schrij ven. maar niet licht genoeg om to zien wat men had geschreven. De lessenaar was geslo ten en scheen wel de schuldbewijzen vam alle drie districten Ie bevatten. Er stond een petroleumlamp op. die «le consul aanstak, telkens als hij zelfs in het kantoor moest, werken „Ga zitten, Andersen," zei de consul, die bij zijn werktafel bleef staan. „Ja, dank u, mijnheer Terkildsen. De consul began in langzame woorden te opreken over den nieuwen weg naar Aal- torg. „Ja, zei de slager, dat is een prachtige weg voor een paar koebeesten, mijnheer de consul „Ja," zei de consul, ..die heeft het district ook geld gekost .En hij bracht het gesprek op ©en paar mensdien, die aan den nieuwen weg woon den. tot. hij aanlandde bij Andere Chri9tiaan sen in Rau Ja; die heeft liet niet breed zei de slager. En de consul antwoordde;: ,,Jai, ja, maar hiji is anders toch een vlijtige man." De slager, die den Port. had opgedronken, strekte zijn 'beenen uit nui wist. hij, waar voor hij den. consul goed was - „Ja, wel, mijnheer Terkildsen, maar het zit. cv niet dik." „Ja," zei de consul weer. „Er zijn al te veel menschel», die in dien landbouw ex per i ment eereu En ©en oogenblik later vroeg hij: „Moet je veel van hem hebben Do slager bracht, den consul op de hoogte van den toestand, terwijl deze voortdurend bij zijn lessenaar stond. De slager Andersen, liwiaan overal en wiüt alles, zijn tong zat. wat los, maar andere was hiji goed vertrouwbaar. Ten slotte zei1 die consul „Nu i3 mijjn vrouw zeker wel opgestaan," „Ja, mijnheer Terkildsen." De slager stond op en de consul, die een gebaar maakte met zijjn zeer magere hand zijl» vingers waren i oud om dé pen verdord, zoodat. de ring, die hem bond aan, mevrouw Terkildsen, telkens als hij een beweging met. de 'hand maakte, dreigde af te vallen zed nog: ,,£n liier aan den overkant bleeken ze nog altijd de lakens op de bedden Hij wees in de richting van het Hotel Brasen en zijn stam, «lie gewoonlijk volko men toonloos was, werd plotseling hooueud, alsof hiji sprak tot het sociaal democratisch lid van don gemeenteraad „Ja," zei Andersen. „Z« wachten nog steeds op de meiwchen dia zich willen vermaken." „Ja," zei de consul. En na. ecu nieuw© minuut .,'t Is anders risikabeL voor iemand', die al met rijn huur ten achter was." Maar de slager zei, want Brasen wias in, elk geval iemand van eigen soort en een kame raad „Och, dat weet ik niet. Brasem is nu een maal iemand, die er zich altijd wel zal door slaan." „Goeien dag, Andersen," zei de consul, d.io zich n.et. verder uitliet, over Brasen. Mevrouw Terkildsen was opgestaan en ver toonde zich in de keuken, t om Andersen claar binnentrad. Hot was een buitengewoon groote keuken, waar de voorouders van den consul indertijd zelf hadden gegeten, samen met. hum perso neel aan één lange tafel. De voorouders van den consul waren ook van Tonder iu Slees- wijk hierheen getrokken, evenals de familie Brasen. en ze hadden «Ie half-Dhitsche ge woonten behouden. Mevrouw Terkildsen gebruikte nu» de tafel als aanrecht, bij haar groote diners. Mevrouw, die ©en morgeiijas droeg, wel ka haar weelderige vormen recht strak omsloot koos zelf het vleescb uit, zonder het aan te raken, met haar ringers, die geheel bezet waren met ringen. Zij vroeg naar Andersen's vrouw en zei. terwijl ze over het vleesch heeu keek „Die arme juffrouwl Brasen, zij) neemt al tijd schenkel uit- het, steegje. Mevrouw Terkildsen sprak voortdurend op een eigenaardig vriendelijke» toon, «li© haar bedoeling aangenaam verborg Haar metrk- waardigst uiterlijk kentceken was een over dadig gebruik van kant op haar persoom. "s Middags, na twee uiur, liep ze oltojdl, als zij zich in het publiek vertoonde, niet witte handschoenen aan. Zij nam zonder overdrij ving deel in het werk der zendelingen voor <1© heidenen. „Het geld kan Andersen bijl de la krij gen," zei ze. Mevrouw van den consul nam alles uit de „lade", die voor haai' een vijl' etn twintig jarig, onuitputtelijk begrip was. „En den volgenden keer breng je zeker proviand voor don kotter mee." voegde me vrouw- er nog aan toe. De consul hield er een kotter op na „de Augusta" genoemd naar de vrouw dea huizes, die elke Juni uitvoer, bestuuaxl door de twee zonen van den onaul, die beid© volontair waren in de iandbouwbank. Ze hadden hun opleiding in Lonii n ontvangen, gingen naar bal met, riappe overhemden, on hadden een woning in de «hicqiie wijk B, waar mevrouw Terkildsen gedurende haar Kopenhaagsche reizen logeerde, nadat ze haar zcons lang genoeg vooruit had gewaar relmwd, dat zij zou komen. In hun geboorteplaats vertoonden de zo nen Terkildsen 2ich nooit anders dan in «portcostuum. „Ja wel. mevrouw," zei Andersen, heen- gaandie. Montoiiw Torkiliben kconl'e wc>r terug naar liaar serre, waar z© de dorre randen van de jialmen afknipte. De slager reed om naar den veearts, die in een steegje woonde, met. kakelbonte gordijnen voor <1© drie ra men. Maar de vrouw van den veearts stond reeds op de trap, gekleed in een laaguitgo smeden Empire japon, met. een witten pa rasol in do hand. Ze hadden bij den veearts Jespcraen zel den iets noodig van den slager Andersen. Mevrouw Jaspersen, een vrouw van twee en dertig jaar, was geimjiorteerd uit Kopen hagen en van een «enigszins twijfelachtige afkomst. Zij kocht do benoodigdhed«Mi voor haar huishouding, meestal ee» weinig onge regeld van d© dichtst.biji wonende kooplieden. Toen zij ecu paar schreden verdler geloopeti had, vroeg zij: „Is Lund gekomen?" Lund was een jonge ingenieur, die daar in de buurt iets had te doen aan. een kleina zijjbaati, «li© aangelegd moest worden en die steeds opnieuw verdween in ecu moeras. Hij en ecu paar collega's kwamen veel aan huis bij de Jespersens, waar za hun whisky avonds dronken, nadat de veearts naar bed wfi3 gegaan. „Dat zijn tenminste bijna lialf-militairen, zei mevrouw Jespersen. Men zei dat zij vroeger een bepaald© voor liefde voor den offioiersstand en de art illerie- kazerne had getoond. Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1904 | | pagina 1