ST". 240. Eerste Blad.
Sde Jaargang.
Zaterdag 5 Maart 1904.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
's ZOMERS BUITEN.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 8 maanden roor Amersfoort1.25.
Idem franoo per pOBt1.75.
Afzonderlijke nummers0.U5.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uilgevers: VALKHOFF C<>.
Utrechtschestraat 1. Intcrcomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Vin 1—5 regolif 0.7S.
Elke regel meer0.15;
Groote letters naar plaatsruimte.
Yoor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgeving.
Burgemeester en Wethouders der gemeente
Amersfoort brengen ter algemeen© kennis, dat
bij huu besluit van heden, ingevolge art. 8 der
(BÖnderwe, aan 8. van Leijnhorst. wonende al
hier vergunning is verleend tot de oprichting
van eene varkensslachterij in het perceel' Groen
marlet, kadastraal bekend gemeente Amersfoort,
Sectio E, no. 727.
Amersfoort, den 3, iNjaart 1904.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Secretaris, De Burgemeester,
B W. Th. SANDBERG. VWUTIERH.
Kinderbeschen ning.
De wei op de ouderlijke macht en de voogdij
va?i 6' Februari 1001, Stbl. 62,
door
L. J. VAN HEB MOER
Ouderlijke Macht.
II
Opgejnerkt moet worden dat ouderlijke
macht en voogdij twee verschillende zaken
zijn, door do wet ook afzonderlijk geregeld.
In de oude wet wordt gesproken van „va
derlijke macht'Volgens do nieuwe wet moet
nu overal waar die uitdrukking voorkomt
gelezen wordten „ouderlijke macht; want,
zeide men, het is de macht der ouders, het is,
zoo oordeelde dé minister, een collectief recht,
waarvan de uitoefening in de eerste plaats
door den vader geschiedt.
Eu dlaar men hier met. eene macht van bei
de outliers te doen heeft, en wel, volgens de
wet,, alleen hij gehuwde ouders, verdwijnt
dde macht zoodra er een huwelijk meer is om
te veranderen in voogdlij.
Onder de oude wet wordt aangenomen, dat
bij liet overlijden van een der ouders de
ouderlijke macht blijft bestaan voor al wat
den persoon van het kind betreft, terwijl er
voor zijne bezittingen voogdij is.
Volgens de nieuwe wet is het nu bij wet
tige kinderen óf ouderlijke macht óf voogdij,
terwijl bij onechte kinderen, -al of niet er
kend, alleen van voogdij sprake kan zijn.
Men heeft in dte Kamer nog een woorden
strijd gehad, over dc vraag of het moest zijn
ouderlijke macht óf ouderlijk gezag.
Dr. Kuyper betoogde, op grond van den
Bijbel, dat het moest zijn „gezag."
Mlen heeft zijne opvatting evenwel niet ge
volgd
Voor de practijk is het dan ook precies
hetzelfde of men van macht of van gezag
spreekt.
Van meer belang is, dat- de wet wel spreekt
van ouderlijke machtmaar dat nergens
wordt aangegeven wat daaronder nu eigen
lijk moet worden verstaan
Eene niet haperende definitie is ook ze
ker moeilijk te geven, omdat men hierbij voor
een groot deel te doen heeft met moreele
rechten en verplichtingen.
Als zoodanig dient, te worden beschouwd
het voorschrift (oude en nieuwe wet.) dat een
kind, van welken ouderdom ook, eerbied en
ontzag aan zijne ouders is verschuldigd.
Hoe die eerbied en dat ontzag zich moe
ten uiten is moeilijk te bepalen en dit is dan
ook niet door den wetgever beproefd.
Maai- eenigszius in verband met dat. voor
schrift en daardoor krijgt het eene zekere
pract ische beteekenis kan worden gebracht
<1© aan den ouder, die do ouderlijke macht
uitoefent, gegeven bevoegdheid om indien
hij gewichtige redenen van misnoegen over
bet gedrag van zijn ..minderjarig kind heeft,
aan de rechtbank te vragen de opneming van
<lat kind voor een bepaalden tijd in „eene
voor dat doel bij de wet aangewezen Rijks
werkinrichting."
Een dergelijke bepaling bestaat ook onder
de oudo wet, doch eenigszius anders en deze
wet. spreekt ook van „in verzekerde bewaring
doen stellen."
Als een natuurlijke verplichting mag ook
zeker wel aangemerkt worden do plicht der
ouders om hunne minderjarige kinderen op
te voeden en tc onderhouden.
Maar de wet heeft, ook dat tof, een wette
lijken plicht gemaakt.
Volgens dc oude wet is dit. ook wel zoo,
doch meer bepaalde de wet niet.
De nieuwe wet bepaalt echter, dat bij gro
ve verwaarloozing van den plicht tot opvoe
den en onderhouden ontzetting uit de ouder
lijke macht kan volgen.
Zeker een uitnemendie bepaling, waardoor
aan de door en door slechte opvoeding, vooml
aan de zedelijke mishandeling van sommige
kinderen, een eind kan worden gemaakt.
Nu we weten, dat oud'erlijke macht alleen
t. epas komt bij huwelijk en we zoo onge
veer weten wat, volgens de wet, de ouderlijke
macht is, althans welke verplichtingen eu
rechten do ouders hebben ten opzichte van
den persoon van liet, kind, dient de vraag
bant woord.: wie oefent de ouderlijke macht
uit.
Zooals ik reeds zeidein do eerst© plaats
de vader.
Maar ook de moeder kan daartoe geroepen
zijn, namelijkindien de vader buiten de
mogelijkheid is tot uitoefening, indien zij bij
scheiding van tafel en bed daartoe door den
rechter is aangewezen, in geval van ontzet
ting of ontheffing van den vader uit de
ouderlijke macht.
Mocht in die gevallen ook do moeder niet
in do mogelijkheid zijn tot uitoefening, dan
wordt door den kantonrechter een voogd be
noemd.
Behalve ten opzichte van den persoon van
hit meerderjarige kind, uit zich de ouderlijke
macht ook ten opzichte van zijne bezittingen,
van zijne goederen.
Nu kunnen wol verreweg het overgroote
deel der kindereu, zoolang hunne ouders in
leven zijn, niet bogen op bezittingenmaar
toch kunnioiL zij door schenking, erfenis, le
gaat van derden wat verkrijgen.
Het zou zeker all heel onnatuurlijk zijn,
indien de wet hef. bewind of beheer over die
bezittingen niet toekende aan dengene der
ouders, die de ouderlijke macht uitoefent.
In dat beheer is de ouder geheel vrij, mits
het. behoorlijk is.
Maai- belieeren is nog geen beschikken.
Wil de ouder, die het beheer heeft, eene daad
van eigendom verrichten (bijv. verkoopan)
dan mag d.it niet dan na machtiging des rech
tere, zooals die voor den voogd is voorgeschre
ven.
ITet spreekt, van zelf dat d© belieerende
vader of moeder, verantwoordelijk is niet al
leen voor dö bezittingen zelve, maar ook voor
de vruchten daarvan, ten ware liij of zij het
vruchtgenot heeft, in welk geval er natuur
lijk geen venantwoording van de vruchten
behoeft plaats te hebben.
Politiek Overzicht.
Spaanaclie zaken.
Wat in. .Spanje gebeurt oefent, sedert den
ongelukkige» oorlog met de Yereeiiigde Sta
ten, waarin die groot© Spaansol ie koloniën en
ooik <1© Spaansche oorlogsinarihe veirloren
zijn gegaan, geen overwegenden invloed meer
uit op den loop der wereldpolitiek. Intus-
schen schijint de herinnering nog na te» wer
ken aan de dagen van weleer, toen tie Ko
ning van Spanje regeerde over «en rijk»
waarin do zon nooit, ondeagihgi
Do staaisliedkui, diet "don toeataaid juist, in
zien, rijm, van moaning, dat. lietja.!lernoodigsfel
voor Spanje thans is te zorgendat het land
weder op krachten komt. en <lh aandacht t©
wijden aan den binnetil&ndfchen hervor-
mingsarbeid. Maar eene partij, die inzonder
heid aan het Iwf een machtigen invloed be
zit, staat d© moening voor. dat. liet, eerste
werk moet zijp eene nieuwe vloot te bouwen
en. het leger to versterkenopdat, Spanje in
staat, zij, alf» het oogenblik d'aartoe gunstig
is, rich weder met nadruk te doen gelden op
het wereldtooneel. Weder anderen, di© in be
ginsel hiermede instemmen, zien op tegen dé
finp.ncieele lasten, die daaruit moeten voort
vloeien zij verlangen, dat de maatregelen tot
versterking van de vloot slechts zullen wor
den uitgevoerd' in verhouding tot die beachiic-
bare middelen en dat bet reeds zoo zwaai'
lx?laste land niet met nieuwe, legvruitgaven
zaJ worden bezwaard.
In de conservatieve partij* die nu aan het
bewind is, zelve bestaan deze verschillen van
meenlng, en die zij.u de eigenlijke oorzaak
van de herhaalde ministerieel© crisissen in
die beide laatste jarem.. De lueste financieel©
kracht van do conservatieve partij, Villar
verde, die hervorming eu spaarzaamheid pre
dikt, moest, verleden zomer aftreden als mi
ldst ea-presidént, omdat de hofpartij haast
wild© zetten achter de militaire hervormings
maatregelen, waartoe hij niet was te vinden.
De tegenwoordige minister-president, Maura,
is wel gunstiger gezind voor de plannen van
het hof, maai- hij heeft toch een poos geaar
zeld om aan de uitvoering er van te begin
nen. Totdat d© oorlog in Oost.-Arië kwam en
daarmee de gelegenheid om oen beslissenden
stap t© doen.
Met, de motiveering, dat Spanje toegerust
moet zijn voor alle gebeurtenissen, die uit
den, Russisch-Japanscheui oorlog kunnen
voortvloeien, is een wetsontwerp ingediend
bh de Cortes, waarbij worden aangevraagd
3,824,000 peseta's voor kruit, kogels' en ves
ting-materieel, 8 millioon voor dringende al
gemeen© verdedigingswerken, 950,000 tot ver
sterking van. tie bewapening der marine.
Eindelijk werd verlangd en dat. was „déa
Pudels Kern" bevoegdheid voor de regeo-
riug tot verhooging van sommige hoofdstuk
ken van de leger- en marine-budgetten, en wel,
zooals de toelichting luidde, „tot. zoodanige
hoogt© als de als noodig erkend© behoefte
vordert en zoolang de buitengewone omstan
digheden duren, die tot deze voordracht ge
leid hebben." Het. slotartikel bepaalde, dat
de middelen tot. bestrijding van deze uitga
ven zouden werden genomen uit tie saldo's
van de budgetten en, als deze niet voldoende
waren, ten Taste zouden worden gebracht van
de vlottende schuld.
Men heeft, trachten na te gaan, waar de
grens was van het crediet., dat de regeering
door dit wetsontwerp verlangde. Eigenlijk is
dat orediet gialieed on Inperkt. Uit de debat
ten is intusschem gebleken, dat, wanneer dit
ontwerp wet werd, de ministers van oorlog
en marine gemachtigd zouden zijp tot eene
uitgave van 102 millioen peseta's. Ruim hon
derd millioen peseta's, meer dan oen Mende
der staatsinkomsten van een geheel jaar, zou
den besteed weden voo<r de verbetering van
leger en vloot, omdat Rusland tón Japan, in
het, verre Oosten elkaar lieoorlogen
Geen wonder, dat dit. wetsontwerp krach
tige bestrijding wond. ook op de banken var
de meerderheid. Villaverd© verklaarde zich
bereid de acht millioen. die in de drie eerste
artikelen verlangd worden, toe te slaa.ii, maar
de verdere crediet-aanvrage was in zijn oog
onaannemelijk. Slechte dan zou hiji er voer
kunnen stemmeu, wanneer werd! gezegd1, hoe
veel geld werd gevraagd, waarvoor liet zen
dienen en hoe het. zou worden gedekt.. De
regeering wilde deze uitgaven dekken vit
de saldo's van het budget Maar daarover \v.\3
reeds beschikt, want in de troonrede was uit
drukkelijk gezegd, dat die saldo's zonder
dienen tot. ver,betering van hot muntwezen.
Het. economische program van de eonsm a-
tieve partij werd dus dooi- deze aanvrage
te niet gedaan. In warme bewoordingen zetu
Yillaverde uiteen, hoe gewichtig en uoodig
voor liet nationale leven, het was, den nu zoo
slechten toestand van het muntwezen te ver
beteren; da tl eerst zou de taak kunnen vvoi -
den aangevat, om evenwicht te brengin in
de begrooting en daan-op kon dan volgen ec-ne
politiek der wedergeboorte, die in de eerste
plaats tot grondslag zou moeten hebben de
verheffing van het peil der algemeen© ont
wikkeling. vervolgens de uitv«.«ering van pro
ductieve openbare werken en ton slotte do
verbetering van leger en marine.
De minister-president, Mattra, maakte van
de aanneming van vleze crediet.cn bet. aan
blijven. van liet ministerie afhankelijk. Het
wetsontwerp is daarop aangenomen met. 139
tegen 114 stemmen. Dat. schijnt wel eene vol
doende meerderheid te zijn maai- wanneer
men bedenkt, dat tot- de meerderheid bohoo-
ren de stemmen van de ministers en van de
van hen afhankelijke ambtenaren, te zaïnen
29, verder dat 120 afgevaardigden afwezig
waren of zich van de stemming onthouden
hebben, dan krimpt de meerderheid tot eene
minderlieid ineen, on de regeering heeft,
zooal niet eene feitelijke, dan toch eene mo
reele nederlaag geleden. Die is voor haar dee
te bedenkelijker, omdat aan het hoofd van
hare tegenstanders thans oen groep van 34
conservatieve afgevaardigden staat, waarvan
Villaverde, een der meest gezag hebbend©
staatslieden van de conservatieve partij, het
hoofd is. Voorshands houdt het kabinet zich
aan de feitelijke meerderheid, die het heeft
verkregende minister-president Maura
verklaarde, dat hij. aan het bewind zou blij
ven, zoolang hij ook maar ééne stem meer
derheid bezat. In ieder geval echter geeft de
toestand den indruik, dat het kabinet alles
behalve vast op zijne beenen staat.
Duitschland.
Bij de tweede lezing van de legerbegrogt.ing
in den Rijksdag verklaard© Mulk-r-Fulda
(Centrum) met. betrekking tot de in 1905 te
verwachten legerwet, dat een voorstel tot
verhooging van de tegenwoordige legersterk-
te in den Rijksdag geen meerderheid zal
viuden.
BebeJ (socialist) laakte de soldatenmishan-
delingcn eu wees er op, dat door een nieuwe
kabinetsorder de letterkundige werkzaam
heid van officieren op non-activiteit Inperkt
is. „In Frankrijk «ritiseeren de officieren
onbelemmerd de toestanden in liet leger,
botgeen mede de oorzaak is van den groeten
vooruitgang in liet Franse he leger", betoog
de spreker. Te spreken van een „sociaal-
domocratisdh© vergiftigingis dwaasheid.
Reeds Caprovi zeide dat de sociaal-demoera
ten do oeste soldaten zijn. Een «ociaat-demo=-
craat is zelfs uitteraard een man van hoo-
gere ontwikkeling. (Daverend gelach). De
toestanden, in de laatste romans geschetat,
rijn volkomen waar. Drillen gaat hij ons
boven opleiding voor den oorlog. Koizev-
manoeuvres zijn louter een vertooning; in
dien het in den oorlog zoo toeging ala
bij de Keizer-mauoeuvres, dan zou on»e ne
derlaag niet. te vermijden zijn."
De minister van oorlog, generaal Von
Einem, kwam tegen «Ie verwijten van Rebel
cp als ongegronde, opgewarmde, oude ge
schiedenissen, die ten deele louter onzin
zijn. Hij ging aldus voort;
„De sociaal-democratie verscherpt de te
genstellingen in het volk en dus ook in liet.
leger; zij draagt zeker niet bij tot verbete
ring van de toestanden in bet leger. Het
recht van eritiek van officieren op non-acti
viteit is in geen enkel opricht beperkt. De
Fransehe minister van oorlog treedt, aLs dit
noodig is, tegen critici scherper op dan wij;
iiij: zendt hen naai' Algiers.
Een intelligente socialist kan een goed
soldaat zijn. Maar wat voor nut heeft men
van hem in tijden, waarin het op' hart en
gemoed aankomt, wanneer hij dan zegt Nu
wil ik niet langer!
Bij niet-bevordering van socialisten tot
onderofficieren volgen wij al echte het socia
listische or beeld om uit te drijven wat niet
zuiver op de graat is. (Gelach).
De beweringen over liet parade-achtige
van de manoeuvres zijn onjuist.
De romantisch© verhalen in het werk
„Jena odor Sedan vinden alleen bij pessi
misten geloof. Op dit oogenblik is een Jena
onmogelijk, tenzij de sociaal-democratie de
vaderlandsliefde mocht dooden en de rood©
vlag ons naar Jena bracht. (Toejuichingen
en gemor).
BebeJ heeft te Dresden gezegd, dat ook
het leger, het laatste bolwerk van den Staat,
nu wankelt. Neen het leger wankelt niet.
Het leger i9 ook niet het laatste bolwerk
van den Staat; dat zijn de godsvrucht, de
vaderlandsliefde, de trouwi aan den monarch»
die zoowel bij de arbeiders, als bij de burgers
en den adel nog levendig zijn." (Toejuichin
gen)-
Frankrijk.
Bij de behandeling van het verzoek ora
revisie van het tegen Dreyfus gevoerde pro
ces was gisteren proc.-gen. Baudouin aan het
woor dtot het nemen van zijn requisitoir. Hij
gaf een overzicht van de gamsche zaak, herin
nerde aan de wederwaardigheden, waarin
Piquart was betrokken en aan de aanslagen
door Henry tegen hem op touiw gezet. Daarna
ging hij in bijzonderheden de handelingen
na van den generalen staf en gewaagde van
de dreigbrieven door Esterhazy aan den Pre
sident- d—Republiek gericht, welke dreig
brieven «oor een chef, zijnde majoor' bij liet
leger, werden gedicteerd.
De Procureur-generaal besloot de langdu
rige toelichting van zijn requisitoir iu dc aan
vrage om revise van liet proces tegen Dreyfus
aldus
„Ik heb gemeend en ik meen nog, dat ik
Uit het Deensch
3 DOOK
HERMAN BANG.
Hij stond vlak bij het. raam, waar het juist
licht genoeg was, dat men kon zien te schrij
ven. maar niet licht genoeg om to zien wat
men had geschreven. De lessenaar was geslo
ten en scheen wel de schuldbewijzen vam alle
drie districten Ie bevatten.
Er stond een petroleumlamp op. die «le
consul aanstak, telkens als hij zelfs in het
kantoor moest, werken
„Ga zitten, Andersen," zei de consul, die
bij zijn werktafel bleef staan.
„Ja, dank u, mijnheer Terkildsen.
De consul began in langzame woorden te
opreken over den nieuwen weg naar Aal-
torg.
„Ja, zei de slager, dat is een prachtige
weg voor een paar koebeesten, mijnheer de
consul
„Ja," zei de consul, ..die heeft het district
ook geld gekost
.En hij bracht het gesprek op ©en paar
mensdien, die aan den nieuwen weg woon
den. tot. hij aanlandde bij Andere Chri9tiaan
sen in Rau
Ja; die heeft liet niet breed zei de
slager.
En de consul antwoordde;: ,,Jai, ja, maar
hiji is anders toch een vlijtige man."
De slager, die den Port. had opgedronken,
strekte zijn 'beenen uit nui wist. hij, waar
voor hij den. consul goed was -
„Ja, wel, mijnheer Terkildsen, maar het
zit. cv niet dik."
„Ja," zei de consul weer.
„Er zijn al te veel menschel», die in dien
landbouw ex per i ment eereu
En ©en oogenblik later vroeg hij:
„Moet je veel van hem hebben
Do slager bracht, den consul op de hoogte
van den toestand, terwijl deze voortdurend
bij zijn lessenaar stond. De slager Andersen,
liwiaan overal en wiüt alles, zijn tong zat. wat
los, maar andere was hiji goed vertrouwbaar.
Ten slotte zei1 die consul
„Nu i3 mijjn vrouw zeker wel opgestaan,"
„Ja, mijnheer Terkildsen."
De slager stond op en de consul, die een
gebaar maakte met zijjn zeer magere hand
zijl» vingers waren i oud om dé pen verdord,
zoodat. de ring, die hem bond aan, mevrouw
Terkildsen, telkens als hij een beweging met.
de 'hand maakte, dreigde af te vallen zed
nog:
,,£n liier aan den overkant bleeken ze nog
altijd de lakens op de bedden
Hij wees in de richting van het Hotel
Brasen en zijn stam, «lie gewoonlijk volko
men toonloos was, werd plotseling hooueud,
alsof hiji sprak tot het sociaal democratisch
lid van don gemeenteraad
„Ja," zei Andersen.
„Z« wachten nog steeds op de meiwchen
dia zich willen vermaken."
„Ja," zei de consul.
En na. ecu nieuw© minuut
.,'t Is anders risikabeL voor iemand', die al
met rijn huur ten achter was."
Maar de slager zei, want Brasen wias in, elk
geval iemand van eigen soort en een kame
raad
„Och, dat weet ik niet. Brasem is nu een
maal iemand, die er zich altijd wel zal door
slaan."
„Goeien dag, Andersen," zei de consul,
d.io zich n.et. verder uitliet, over Brasen.
Mevrouw Terkildsen was opgestaan en ver
toonde zich in de keuken, t om Andersen
claar binnentrad.
Hot was een buitengewoon groote keuken,
waar de voorouders van den consul indertijd
zelf hadden gegeten, samen met. hum perso
neel aan één lange tafel. De voorouders van
den consul waren ook van Tonder iu Slees-
wijk hierheen getrokken, evenals de familie
Brasen. en ze hadden «Ie half-Dhitsche ge
woonten behouden.
Mevrouw Terkildsen gebruikte nu» de tafel
als aanrecht, bij haar groote diners.
Mevrouw, die ©en morgeiijas droeg, wel ka
haar weelderige vormen recht strak omsloot
koos zelf het vleescb uit, zonder het aan te
raken, met haar ringers, die geheel bezet
waren met ringen. Zij vroeg naar Andersen's
vrouw en zei. terwijl ze over het vleesch
heeu keek
„Die arme juffrouwl Brasen, zij) neemt al
tijd schenkel uit- het, steegje.
Mevrouw Terkildsen sprak voortdurend op
een eigenaardig vriendelijke» toon, «li© haar
bedoeling aangenaam verborg Haar metrk-
waardigst uiterlijk kentceken was een over
dadig gebruik van kant op haar persoom.
"s Middags, na twee uiur, liep ze oltojdl, als
zij zich in het publiek vertoonde, niet witte
handschoenen aan. Zij nam zonder overdrij
ving deel in het werk der zendelingen voor
<1© heidenen.
„Het geld kan Andersen bijl de la krij
gen," zei ze.
Mevrouw van den consul nam alles uit de
„lade", die voor haai' een vijl' etn twintig
jarig, onuitputtelijk begrip was.
„En den volgenden keer breng je zeker
proviand voor don kotter mee." voegde me
vrouw- er nog aan toe.
De consul hield er een kotter op na
„de Augusta" genoemd naar de vrouw
dea huizes, die elke Juni uitvoer, bestuuaxl
door de twee zonen van den onaul, die beid©
volontair waren in de iandbouwbank. Ze
hadden hun opleiding in Lonii n ontvangen,
gingen naar bal met, riappe overhemden, on
hadden een woning in de «hicqiie wijk B,
waar mevrouw Terkildsen gedurende haar
Kopenhaagsche reizen logeerde, nadat ze
haar zcons lang genoeg vooruit had gewaar
relmwd, dat zij zou komen.
In hun geboorteplaats vertoonden de zo
nen Terkildsen 2ich nooit anders dan in
«portcostuum.
„Ja wel. mevrouw," zei Andersen, heen-
gaandie.
Montoiiw Torkiliben kconl'e wc>r terug
naar liaar serre, waar z© de dorre randen
van de jialmen afknipte. De slager reed om
naar den veearts, die in een steegje woonde,
met. kakelbonte gordijnen voor <1© drie ra
men. Maar de vrouw van den veearts stond
reeds op de trap, gekleed in een laaguitgo
smeden Empire japon, met. een witten pa
rasol in do hand.
Ze hadden bij den veearts Jespcraen zel
den iets noodig van den slager Andersen.
Mevrouw Jaspersen, een vrouw van twee
en dertig jaar, was geimjiorteerd uit Kopen
hagen en van een «enigszins twijfelachtige
afkomst. Zij kocht do benoodigdhed«Mi voor
haar huishouding, meestal ee» weinig onge
regeld van d© dichtst.biji wonende kooplieden.
Toen zij ecu paar schreden verdler geloopeti
had, vroeg zij:
„Is Lund gekomen?"
Lund was een jonge ingenieur, die daar
in de buurt iets had te doen aan. een kleina
zijjbaati, «li© aangelegd moest worden en die
steeds opnieuw verdween in ecu moeras. Hij
en ecu paar collega's kwamen veel aan huis
bij de Jespersens, waar za hun whisky
avonds dronken, nadat de veearts naar bed
wfi3 gegaan.
„Dat zijn tenminste bijna lialf-militairen,
zei mevrouw Jespersen.
Men zei dat zij vroeger een bepaald© voor
liefde voor den offioiersstand en de art illerie-
kazerne had getoond.
Wordt vervolgd.