ar. «78. Sde Jaargang. Maandag 18 April 1904. ins "RÜÏTlNLANDr FEUILLETON. ZIJN WELDOENER. AMERSFOORTSCH DAGBLAD. ABONNEMENTSPRIJS Per 8 maanden roer Amersfoortf 1.25. Idém franco per post- 1.75. Afzonderlijke nummers- 0.05. Deze Courant verschijnt Dagelijks, met nitzondering van Zon- en Feestdagen. Advértentiön, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF Co. Utrechtschestraat 1. lntercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIÉN Van 1-rö regels Elke regel meer Groote letters naar plaatsruimte. Yoor handel en bedrijf bestaan het herhaald advèrteeren in dit ciroulaire, bevattende de voorwaarden, toegezonden. aarden, wordt Óp aanvraag Kennisgeving. Burgemeester en Wethouders der gemeente Amersfoort brengen ter algemeene kennis, dat bij hun besluit van heden, ingevolge art. 8 der Hinderwet, aan >H. Walkenihorst, wonende al hier, vergunning is verleend tot de oprichting van. eene smidse, met plaatsing van een gasmo tor van 3 p.k., en van eene bewaarplaats van benzine, in het jperöeel aan den Utrechtschen- weg, kadastraal ibekend gemeente Amersfoort, Sectie C, 110. 1133, onder voorwaarden, voor- zooveel betreft de bewaarplaats van benzine 1. dat de benzine steeds bewaard worde in een onontplofbaar rat2. dat de bewaarplaats niet mag worden geopend tusschew zonsondergang en zonsopgang. Amersfoort, den 14. April 1904. Burgemeester en Wethouders voornoemd De Secretaris. De Burgemeester, B. W. Th. 8ANDJ1ERG. WTiUTIEBS. Politiek Overzicht Het Engelsche bestuur in Egypte. In het op Egypte betrekking hebbende ge deelte van de Fransch-Engelsche overeen komst was één punt, Waarover de Temps zicli baar oordeel nog voorbehield. Dat was het financieel© gedeelte, de nieuwe regeling van de zaak der Egyptische schuld. Nader onderzoek heeft de Temps ook op dat punt volkomen gerust gesteldzij schrijft„Goede beoordeelaars zijm van meening, dat zelfs als men alleen Egypte en het financieele ge deelte van het op Egypte betrekking heb bende accoord in aanmerking nam, Frank rijk biji dene regeling bijna zijne rekening zou vinden. Althans kunnen wij verzekeren, dat de Engelsche staatsman, die het meest be voegd en het meest bij de zaak betrokken is, de man die achter de coulissen de ge- heele onderhandeling betreffende Egypte heeft bestuurd, waarvoor 'hij speciaal naar Londen is gekomen, zich in het voorjaar van 1898 geen anderen grondslag voor een ac eoord dacht dan dien, welken wij in 1904 ver kregen hebben. Hij was van oordeel, dat de financieele oonoessiën op zich zelf tegen el- kaai* opwogen. Zes jaren zijn sedert voorbij gegaan. En heden verkrijgen wij. voor dezelfde financieele offers dezelfde financieele comoes- siën, met bovendien de handhaving van de internationale instellingen in Egypte, de on zijdigheid van het Suez-kanaal en vrijheid van beweging in Marokko." De staatsman, wien hieT door het Fran- sohe orgaan een zoo vleiende lof wordt ge bracht, is de Britsohe agent in Egypte, lord Cromer. Ook de Engelsche regeering, wier die naar hij is, waardeert zijne verdienstenin de dépêche, waarmede de minister van bui tenlandsdie zaken, lord Lansdowne, de van zijne paraaf voorziene Fransch-Engelsche overeenkomst aan den Britscben gezant te Parijs zond on die een historisch overzicht bevat van de verkregen toe nadering tusschen de beide landen, wordt van zijn beleid gezegd„Onder de leiding van den hoogst bekwamen staats man, die in de laatste twintig jaren in dat land de regcering van Zijne Majesteit verte genwoordigde, heeft Egypte reusachtige vor deringen gemaakt cp het gebied van finan cieele en economische ontwikkeling." Een beeld van die ontwikkeling levert het thans verschenen verslag, door lord Cromer uitgebracht aan zijne regeering over den toe stand van Egypte in het jaar 1903. Dat juist thans de toestand van Egypte niet ongunstig zou worden geschetst, is aan te nemen. Iets rooskleuriger dan bepaald noodig was, kan dus de 6öhets uitgevallen zijn. Intusschen moet worden toegegeven, dat het voormalige smartelrind van Europa ach goed ontwikkeld heeft. Een batig saldo van f millioen p. st. meer dan het overschot, dat de dienst van het vorige jaa.1* aanwees, is voor een land van 9 a 10 millioen bevolking, met meer dan 2 milharden francs grootendeels improduc tieve sdhulden, wel de moeite waard. Ook in tellectueel en moreel schijnt het- Egyptische volk, naar dit rapport te oordeelen, vooruit te gaan. Dat de Britsdhe agent 't niettemin niet als mogelijk beschouwt de Engelsche ambtenaren meer en meer door landskinde ren te vervangen, zooals de bewoners wen- schen, kan intusschen niet als eene verras sing worden aangemerkt. Zeer ongunstig schijnt de toestand nog altijd in Soedan te zijn, waar het cijfer der -bevolking onder de heerschappij van dc der- wischen, van 8£ millioen tot 1,870,000 in het jaar 1903 is teruggegaan. Lord Cromer koes tert de hoop, dat het land allengs meer zich zal ontwikkelen door vestiging van volksplan tingen uit Elgypte. Den Kaap-Ca iro-spoorweghet troetelkind uit de dagen van Cecil Rhodes, verklaart lord Cromer kort on goed voor een hersen schim. Technisch is hij misschien uitvoerbaar, maar bij de reusachtige bezwaren, die aan den aanleg verbonden zijn. zouden de kos ten buiten elke verhouding staan tot het watt, dat er van ware te verwachten. Lord Cromer voegt hieraan toe, dat men het plan dan ook heeft laten varen en dat men :n plaats daarvan er aan denkt, de verbinding met Kaapstad gedeeltelijk met den spoorweg, gedeeltelijk echter langs de rivieren ten uit voer te brengen. Reeds nu strekt zich de geregelde pasagiersdienst van Cairo uit tot Gondokoro in Midden-Afrika. dat niet meer op verren afstand ligt van het Albert- meer. Frankrijk. Uit Parijs wordt gemeld, dat de minister raad, die Vrijdag morgen onder voorzitter schap van den President Loubet bijeen kwam, de aangelegenheden van kolonel Marchand en van de admiraals Bienaimé en Ravel be handelde. Volgens de hieromtrent uitge vaardigde officieele nota legde de minister van marine de geheele verantwoordelijkheid van de bekende openbaarmaking der ver trouwelijke geschriften door de pers, ten las te van de beide genoemde admiraals. Den President der republiek bood hij het decreet aan, bij hetwelk beiden uit hun ambt worden gezet. De voormalige marine-prefect van Lo- rient, vioe-admiraal Vigon, werd de opvol ger van Bienaimé als marineprefect van Tou lon, de schout-bij-nacht Fort treedt in do plaats van Ravel en vioe-admiraal Melchior vervangt Vigon. Omtrent kolonel Marchand deelt de „Temps" uit toonaangevende kringen mede De ministerraad nam inzage van het pro test-artikel, dat Marchand in de nationalisti sche Patrie geopenbaard heeft en waarin hij, hoewel nog altijd tot het actieve leger be- hoorende, gevoelens van politieken aard uit spreekt, hetgeen een vergrijp tegen de mili taire discipline beteekent. Diensvolgens is er sprake van hem 30 dagen arrest op te leg gen. Na het ondergaan van deze straf zou do minister van. oorlog het verzoek tot ont slag van Marchand aannemen. Ondcrtusschen laten de vrienden van Mar chand hem niet in den steek. De nationa listen werken systematisch voort aan de ves tiging van Marchand tot een nieuiwen Bon- langer. Gaston Mery, die» zich overtuigd houd gedurende de Mei-verkiezingen een ze tel in den gemeenteraad van Parijs te zul len veroveren, stelt Mardhand zijn verkie- zingstodht ter beschikking en de „Iihne Pa role" verklaart, dat de na de verkiezingen optredende gemeenteraad, die zonder twijfel een nationalistische meerderheid bezitten zal, de bedoeling heeft Mardhand tot voor zitter to kiezen. Denemarken. De openbaarmaking van eene gemeen schappelijke Skandinavische onzijdigverkla- ring is weldra te verwachten. Over do bij zonderheden is tusschen de regeeringen van Denemarken, Zweden en Noorwegen overeen stemming verkregen. Spanje. Koning Alfonso heeft te Barcelona ecu nieuwen aanlegsteiger ingewijd, etti daarna een bezoek gebracht aan de marineclub. Het volk juichte hem toe. De toestand van minister-president Maura is steeds voortuitgaande. Hij heeft reeds het bed eenigc uren kunnen verlaten. Eergisteren heeft hij zijn eersten uitgang gedaan en mor gen is hij voornemens den Koning te verge zellen op zijne reis aar de Balearen. Het Engelsche Middellandsche zee-eskader zal den Koning te Palma begroeten. Rusland. Het Russische hof geeft het voorbeeld vaai bezuiniging. Een keizerlijke ukase beveelt, nu de voorstellen dié de minister van het keizerlijke hof tót beperking van het hof- budget heeft gedaan, zijn goedgekeurd, dat de aldus verkregen besparingen ten bedrage van 1 millioen roebel ter beschikking van de Russische staatskas zullen gesteld worden Dit bedrag zal dus afgetrokken worden van de voor het hof bestemde credieten. Met het oog op de nooizakelijkheid om de financiën van den staat tot dekking van do oorlogskosten te besteden, heeft eene keizer lijke ukase bevolen den arbeid van de adel en boerenbank tijdelijk in te krimpen. Turkije. Ten gevolge van de met Bulgarije geslo ten overeenkomst, hoopt men van Turksche zijde, dat er in het voorjaar en in den zomer geen benden-bewegingen zullen plaats heb ben. Men is daarom voornemens de in het gebied van het tweede en het derde korps in Adrianopel en Salonilci staande mobiele redif-divisiën geleidelijk te demobiliseeren. Berichten uit Saloniki cn Mouastir mel den, dat 400 Bulgaren, die in dc gevangenis zaten, ten gevolge van de verleende amnestie in vrijheid zijn gesteld. Intusschen doen de revolutionaire Arme niërs weer van zich spreken. Aan de Peter Lloyd wordt uit Sofia berichtHet b -taan de Armenische revolutionaire comité beproef de eene toenadering tot de Macedonische organisatiën te Sofia met het doel een ge meenschappelijk revolutionair optreden op touw te zetten. Voor eenigen tijd heeft, ten gevolge van eene oproeping door de redac teurs van het Parijsohe blad Pro Armenia, Goris Melikow en Pierre Quillard, een streng geheim gehouden congres van Armenische revolutionairen uit geheel Europa eu Ameri ka plaats gehad, dat besloot door anarchis tische aanslagen in Konstantinopel en an dere Turksche steden do aandacht van geheel Europa tot zich te trekken. De Macedonische chefs weigerde hunne medewerking. Slechts enkele anarohistische elementen verklaarde hunne instemming met het besluit. Een oommissie van het Russische gezant schap te Konstantinopel is in Adrianopel aangekomen, om toezicht te houden op het repatrieeren van de vluchtelingen, wier woonplaatsen op staatskosten zullen wor den herbouwd, terwijl hun vee en zaaikoren zal worden verstrekt. Over den toestand aan den Balkan wordt wit Saloniki bericht-: Twee bataljons zijn, den 15. van Ghergeli naar Mitrovitza gezon den. In het vilajet Monastir zijn vier Griek- sche benden gevormd, waa/rvan twee tus schen Niausfca en Vodena, terwijl de andere twee te Casandra aan land zijn gegaan. Een Grieksche bende in het district Kas- toria viel den 12. dezer 8 belastingpachters aan en doodde hen allen. d«n 25. Qiad een gevecht plaats bij Deantr- kapu. De troepen brachten vier Bulgaarsche hoofden gevankelijk in do stad. Naar Mi trovitza zijn Turksche t roe po ngezonden, ten gevolge van een bericht, dat Oostenrijksche troepen aan de grens zijn samengetrokken. Afrika. •De Mouvement» géographique bericht, dat een bataljon van het Engelsch-Soo-. daneesche leger onder bevel van Engelsche officieren de Nijlgrens overtrok en de streek in de nabijheid van het Albertmeer bezette, welke in pacht is afgestaan aan den Congo- staat. De oorlog in Oost-Azië. Het Russische telegraaf-agentsohap bericht van den 15. AprilHeden morgen om zes uur verscheen aan den horizont een klein vijandelijk eskader, dat echter spoedig weder verdween. Om tien uur kwamen 23 vijandelijke sche pen in 't gezicht, die zich in twee groepen splitsten. De eene groep nam stelling adhter Liaotsjan en beschoot den oever van het Tijger-schiereiland; de andere beschoot van de reede uit den Gouden heuvel en de ove rige batterijen. Het vuren duurde met tussdhenpoozen tot een uur 's namiddags. Onze schepen antwoordden met een indi rect vuur. Een schot beschadigde een Japan- sdhe kruiser. Volgens andere berichten leden twee Japansoh© schepen beschadigingen. De vijand bracht aan de versterkingen en aan de stad geen nadeel toe. Gedood werden eenige Ohineezen, gewond twee Ohinceecn en twee Russen. Do correspondent van de Echo de Paris deelt de namen mede van de officieren die op de Petropawlowsk omgekomen zijn, te we ten Staf. Admiraal Makarow, opperbevel hebber admiraal Molas, generale chef van den staf der vloot; kolonel Aglaëf, gedele geerde van het ministerie van oorlog; 3 ka piteins en 8 mindere officieren totaal 14. Staf van het schip. Do tweede gezag voerder luitenant Ladigin en 11 mindere of ficieren totaal 12. Do totale bemanning bedroeg 628 koppen, waarvan er 32 werden gered, min of meer ernstig gewond. Totaal dooden596. Men had gemeld dat, met admiraal Ma karow en zijp staf, al de operatie-plannen en officieele stukkeu waren verloren gegaan wat een onherstelbare ramp zou geweest zijn. Volgens de Debate, verklaart nu de gene rale staf te St. Petersburg, dat een dubbel van al de stukken aan boord der Askold was, die nu in handen zijn van soliouUbij- nacht Grigorowitsj. Uit Tokio wordt door admiraal Togo bericht dat van 12 op 13 dezer te middernacht «ene flottielje torpedobooten en torpedo-vernielers den ingang van de haven van Port Arthur bereikte en er in slaagde eenige mijnen te leggen. Andere torpedovernielers, die op ver kenning uit waren, omsingelden een vijaude- lijkon torpedovernieler en brachten dezen tot zinken. Te 8 uur 's morgens kwam het derde eska der voor de haven aan.Do „Petropawlowsk", de „Pobieda" en de „Poltawa" vielen ons aan en wij lokten den vijand tot op ongeveer 15 mijlen in zee. Toen kwam het eerste eska der naar voren en wij drongen den viirnd terug tot aan den ingang van de haven, waar de „Pctropawlowsk" in de lucht sprong. Een ander schip wij konden niet zien welk schip het was sprong eveneens in de lucht. Dê vijand trok zich daarop in de binnen haven terug. Den 15en dezer vielen wij de Russen op nieuw aan en beschoten met succes Port Arthur. Het- nieuwe fort ten westen van Liaotsjan werd tot zwijgen gebracht. Geen enkele Japanner werd gedood. Volgens een bericht int Nioctsjwang is een amlbulanoetred-n met officieren en soldaten, die gewond zijn bij de ramp van de Pctro pawlowsk en de bombardementen van Port Arthur, welke daarop gevolgd zijn, eergis teren Taohitsjau gepasseerd, gaande naar Charbin. Volgens de mededeelingeai van den officier, die dezen trein geleidde, zijn ea* twee ont ploffingen voorgekomen vóór de vernieling van de Petropawlowsk; een word veroor zaakt door eene mijn en de andere was een gevolg van liet vuur vatten van munitie. Gedurende het gevecht werd de Pobjoda getroffen door een torpedo, di© een groot gat veroorzaakte in het voorschip op de hoogte van de waterlijn. Drie afdeelingen van het pantserschip liepen vol water, maar het slaagde er in, de haven te bereiken. Tijdens het gevecht tusschen de torpedo- vernielers zijn een Russische en een Japan- sclie. torpedovernieler ondergegaan. Tijdens het bombardement van do weste lijke haven richtten de Japanners veel schade aanzij doodden en wondden meer dan hon derd soldaten en matrozen. De aanvallen wer den van tijd tot tijd voortgezet gedurende do beide volgende dagen. Het Russische tolegTaaf-agentschap bericht, dat alle geruchten die lieden verspreid wer den over mogelijke nieuwe verliezen van Rus- si sdho pantserschepen, volkomen ongegrond! zijn. Eveneens is het bericht onwaar, dat de verbindingen tuoochen Inkau en Port Arthur verbroken zijn, doordat eon spoorwegbrug in de lucht gesprongen is. ROMAN 4 VAN ALEX. ROMER. Ellen beraadslaagde intusschen met haar moeder, die al een kleur had van opgewon denheid. Toen ging ze er met een flanken stap opi uit, om allerlei inkoopen te doen, en kwam haast tijd te kort voor het gereed maken van die stapels boterhammen, het aanmaken van de sla, het verzetten der meu bels, en de overige veranderingen in de kleine, gezellige kamers. Doodmoe trok mevrouw Kramer zich in haar slaapkamer terug, toen het gestommel op de trap de komst der gasten aankondigde. Ellen was ook moe, en had een kleur als vuur; maar piji was ten slotte met ware am bitie aan 't werk getrokken, en had ook zelf met jeugdige appetijt een paar lekkere boter hammen verorberd. Met een zucht van voldoening ging ze in haar rieten stoel voor het bed zitten, en be gon nu pas den toestand echt vervelend te vmden. Bij het zien van haar uitgeputte moeder kreeg de verontwaardiging weer de overhand. Jongens waren toch vreeselijk egoïs tische wezens ©n haar Leo, van wien anders nierfland iets ten nadeele mocht zeggen, maakte geen uitzondering. Binnen begon de drukte vaii wellcom- heeten en allerlei aan spraken zij kou elk 1 woord verstaan. Zij glimlachtehet amuseer- 1 de haar te hooren hoe jongens deden, als zo onder mekaar waren; dé meeaten er van kende ze. O, nu stak Leo het vaatje bier aan en nul werden ze vroolijk. Er lagen zangboekjes klaar, maai* de kelen moesten eerst- gesmeerd worden, vóór het zingen kon beginnen. Mama had de oogen gesloten, Ellen boog zich over haar heen. „Mamaatje,, zal ik u een kopje thee zetten? Ik heb een broodje voor u klaar gezet, u hebt- sedert vanmiddag niets gegeten." „Neen, dank jo kind, ik heb nergens trek in1 -- luister! Zijl zin-gen wat klinkt het aardig die jonge, vroolijiko mensöben, bloeiend van) gezondheid en kracht. Zoo was je vader, toen wijl elkander leerden kennen. O! Ellen! Dc zwakke vrouw sloeg de armen om haar dochtertje heen en weende in zenuw achtige opwinding. Ellen stond stil en streel de baar moeder over het haar. Zijl luisterdo ook naar .het zingen en daarbij, vlogen haar allerlei gedachten door het hoofd. Wat was toch eigenlijk, hot leven Zij wlas een meisje en bezag het zeker van do ongunstigste zij dé. Waarom was het lot van jongens en meisjes zoo verschillend? En waarom moest zij juist als meisje ter wereld komen? Het kwam haar voor, dat zij de plichten van het- andere geslacht heel goed had kunnen vervullen. Haar getuigschrift lag onaangeroerd op haar schrijf tafelnie mand had hot ingekeken. Leo's eindexamen werd oen gewichtige gebeurtenis gevonden. Zij was ook vlug in bet leeren en minstens even vlijtig geweest als haai' broeder; maai' daar kraaide geen haan naar. Zij behoefde geen „carrière" te maken, al moest ze ook stellig zelf liaan* brood verdienen. Het zingen hield op, een groot rumoer volgde; het werd hoe langen hoe dlrukker. Ellen trachtte haai* moeder te overreden, zich te ontkleeden en naai* bed te gaan. „U hebt zeker hoofdpijn", zei ze vol zorg. „Helaas ja! maar dat zal wel overgaan." ..Dat ontbrak or nog aan, hoo zult u dan dat lawaai kunnen uitstaan." Mama klaagde nooit dat was vrouwen- aard zoo'n vrouw moest zij ook worden. Zij hielp haar bij het uitkleeden en stopto haar watjes in dé ooren, maar wat hielp dat biji die holsche drukte. Nu werd Edite, bibdte gezongen, daarna klonk het „één, twee, drie, hoera!" van dén Salamander Het- werd boo langer boo mooier. Zoo zat zij nog een poosje, maar hot liobt hinderde haar moeder, daarom deed zo het uit cn ging ook liggen; daar lag ze nu in 't duister, helder wakker en dacht over allerlei dingen. Het- lawaai duurde voort enkele liedjes joegen haar een blos naar de wangen dio nare jongens als zo maar niet ieder woord had kunnen verstaan. Ten slotte kreeg haar vermoeidheid toch de overhand en zij viel in een diepen slaap. Toon zij wakker werd. scheen de zon in liet venster. Haar moeder riep haar. „Ellen Ik voel mij zoo ziek; ik kan niet opstaan." Ellen ging opzitten, bedacht zic.i snel on was met een sprong het bed uit. Zij kleeddo zich vlug aanzij kende dien toestand' barer moeder; van daag was het niet te verwon- DuiUseh Knei plied. deren. De werkvrouw klopte. Zij deed open en ging naar de voorkamer. Lieve hemelwiat een rommelziji deinsde van schrik achteruit en stond besluiteloos wlat te doen. Vrouw Mertens stond naast haar en sloeg van verbazing de handen ineen. Wat was hier gebeurd? O, dé jonge herren Ja, daar hoorde wat toe, om alles weer in orde te krijgen. Zij ging echter met- kennis van zaken aan 't werk en Ellen hielp haar. Leo liet zich niet ziendie sliep natuur lijk. Buiten scheen het zonnetje zoo vriende lijk, zij verlangde naar buiten, het was dö eerste dag der vaca-ntie, waarop zij zich zoo verheugd had. En nu moest ze hier hard aan 't werk. Tegen den middag stond mevrouw Kramer op, «Doodsbleek, en eindelijk kwam ook Leo te voorschijn, bijna even bleek; hij ging zuch tend op de sofa liggen. Hij vroeg) onderdanig om een kop koffie en een gemarineerde ba ring; verder had hij niets noodig. „Zoo", zei Ellen, „dat is dus nu de bo- roomde of beruchte „kater". Nu leer ik die toch ook kennen. En liet begin van do nieuwe loopbaan" imponeert, ine bepaald." Zij ging lachend heen, om koffie cn haring te halen. Baron Von Rodenfels bewoonde een fraaie, zeer schoon gelegen villa. Dé groote tuin ach ter het huis grensde aan liet meer en was prachtig, aangelegd, met slingerpaden on bloembedden, waarin steeds bloeiende plan ten waren te vinden. In een kunstmatige inham van het meer lagen twee sierlijke bootjes mot rood en wit gestreepte banken cn roeispanen. Hier had Ellen Kramer ménig vroolijk uiurtjc met haar vriendin doorgebracht; rij was sinds jaren haar eenige speelkameraad'. Nu waren zc spoedig de kmdérscboenen ont wassen. Zestien jaar! Ze vonden zich zolf al oud) en volwassen. Adine was nog niet org geposeerdhet viel haar moeilijk zichzelf te beheerschen. Zij was het oinige land barer ouders. Men had haar eerst met behulp van eerzame gouvernantes willen opvoeden, maar zij was handig genoeg geweest, om de eene na de andere te doen verdwijnen. Toen besloot haar papa haar mama was ziekelijk en had weinig invloed het dochtertje te zon den naar de middelbare school voor meisjes, om haar te temmen, door den omgang mot «ndore kindoren. Déor dit besluit brak hij met oen in zijn kring hecrsahend vooroor deel maar hij was oen verstandig man en had dan ook de voldoening te zien, d!at rijp kleine wildebras zich leerde schikken naar anderen. Het was moeilijk te zeggen, waarom Adine ridli, van den eersten dag ;if, aansloot bij Ellen Kramer. Ellen's flinkheid imponeerde haar; het maakte indruk op haar, als des» haar kras dc waarheid1 zei, cn zij voelde on bewust het overwidht van oen voel bedaar dere, doch in werkelijkheid veel krachtiger natuur dan de hare. Vandaag, op den zon- uigen voorjaarsdag in de paaadhweek, slen terden de beide vriendinnen ann in arm door de nog kale linden-laan. naar do grot en vertelden elkander geheimpjes. Ellen moest van Leo's fuif vertollen, nadat rij Adine had laten beloven er niemand icte van te zog- gen; en zij deed dit met een goede dosis humori Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1904 | | pagina 1