Woensdag 20 April 1004.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
ZIJN WELDOENER.
V'. «80.
2de Jaarguiigi
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.25.
Idem franco per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feostdagen.
Advertenticn, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF Co.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVEBTENTIËN:
Van 1—-5 regels
Elke regel meer
Groot© letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen t
het herhaald advérteeren in dit Blad bij abonnement
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op i
toegezonden.
Politiek UverzictiL
Het beleid va.'i graaf Bülow in de
riksdag.
De Duitsche Rijksdag heeft na zijne terug
komst van de tamelijk ruime Paasch vacantie,
die iiij zich had gegund, vijf lange zittingen
besteed om, naar aanleiding van den begroo-
tingspost voor het traktement van den rijks
kanselier, over alles en nog wat te debatlec-
ren. Zooals aan alles, is er ook aan dit debat
een einde gekomen. Het heeft zelfs tot een
praktisch resulltaat geleid. De debatten zijn
geëindigd met het nemen van een besluit,
dat als beeld van de in den Rijksdag lieer-
schende stemming zeer opmerkelijk is. Door
dit besluit is namelijk duidelijk aan den dag
gekomen, dat in de veelbesproken vraag der
opheffing van artikel 2 der Jezuietenwet hel
centrum en de rijkskanselier, die de „partij
di den doorslag geeft" in deze zaak ter wille
is geweest, alleen staan.
Twee der kleine fracties van de linkerzij
de, de vrijzinnige en de Duitscke volkspartij
hadden een voorstel ingediend, om eene aan
vulling te verlangen van de grondwet, opdat,
m tegenstelling tot de bij de opheffing van
het veelbesproken Jezuïeten-artikel ge
volgde praktijk, zal worden bepaald,
dat de toestemming van den bonds
raad tot een uit het initiatief van den
Rijksdag voortgekomen wetsontwerp moet
worden verleend voordat de volgende nieuw
gekozen Rijksdag bijeenkomt. Dit voorstel
werd door een vrij-conservatief geamendeerd,
zoodat het dezen vorm kreeg„den rijks
kanselier te verzoeken bij de Rijksdag ten
spoedigste een wetsontwerp in te dienen,
waardoor artikel 5 1 van de grondwet des
rijks in dien zin wordt aangevuld, dat de
voor een wetsontwerp vereisckte overeenstem
ming van de meerderheids-besluiten van
rijksdag en bondsraad uiterlijk vóór den dag
van het bijeenkomen van een nieuw geko
zen rijksdag moet zijn verkregen.
Dit voorstel werd aangenomen met de
stemmen van alle partijen tegen die van het
centrum, dat ditmaal dus eens niet den door
slag gaf. Al beteekent dit besluit naar den
vorm ook enkel, dat. de groote meerderheid
van den rijksdag wil beletten, dat de bonds
raad besluiten van den rijksdag, voor on be
paalden tijd onafgedaan kan laten, het heeft
toch onmiskenbaar eene speciale politieke
beteekems. De rijksdag, wiens groote meer
derheid eenige jaren geleden de opheffing
van art. 2 der Jezuietenwet heeft verlangd,
heeft thans althans indirect te kennen ge ge
ven, dat de na zoo langen tijd en onder
gewijzigde omstandigheden verkregen toe
stemming van den bondsraad hem niet naar
den zin geweest is. De inmiddels sterk aan
gegroeide ontstemdheid over den wassenden
invloed van de richting, die in het centrum
liare vertegenwoordiging heeft, komt in 'il
besluit duidelijk uit
Verder hebben in dit debat de veeleischen-
de agrarische vrienden van de regeering hun
hart gelucht over het beleid van den rijks
kanselier. Zij zijn daarmede zeer ontevreden.
De afgevaardigde von Oldenburg verklaarde
het woord te hebben gevraagd om de illusie,
en legende te niet te ttoen alsof de rijks
kanselier iix de vier jaren, die hij aan het
roer is, werkelijk iets tastbaars voor den
landbouw zou hebben gedaan. Hij zeide: ..Ik
kocster niet de vrees, dat deze legende onder
de landbouwers zelf verspreid is. Dë rijks
kanselier heeft wel vele mooie redevoeringen
gehouden. Ik erken ook dankbaar, dat hij
buitengewoon welwillend is. Maar aan rede
voeringen alleen kan men geen groote waar
de hechten. De hoofdzaak is voor ons reali
teit; daarvoor is de landbouwer altijd nog
toegankelijker dan voor eene platonische ver
houding. Redevoeringen zijn alleen dan van
nut. als de man, die achter ze staat, ook tot
de daad kan besluiten De spreker eindigde
met zijne vereering te betuigen voor Bis
marck. die- tegenover het buitenland Duitsch-
iands positie hoog hield door den zelfbewus-
tcn koud waterstraal, die toen op het gepaste
oogenblik uit Berlijn placht te komen. Kon
de tegenwoordige rijkskanselier zulke eigen
schappen a la Bismarck aan den dag leggen,
aan zouden de Duitsche landbouwers dc eer
sten zijn om dat dankbaar te erkennen
maar hem ontbrak Bismarck's genie.
Graaf Bülow was, taan de strafrede van den
heer voi Oldenburg over hem werd uitge
sproken. niet in d> vergadering. Maar li ij
verscheen spoedig daarop era nam het woord,
om bet huis niet onder don indruk te laiten
vara deze phili^pioa. In antwoord op wat
de strafredenaar als legende had gekenschetst,
voerde hij au „Zonder mijne volhardende
bemoeiingen zou het tarief van invoerrec-h-,
ton rvods in het sfeadttuaa vain voorbereiding
zijn blijven steken, zou het in 't geheel niet
tot stand gekomen zijn. Was dit tarief niet
m :er geweest dam een mooi gesproken woord,
dan zou ik mij er n et zooveel moeite voor
hebben gegeven. Ik beschouw de vaststel
ling vara hot tarief vara invoerrechten als eene
voor don landbouw nuttige daad, of meent
gij, dat het bij de moeiclijko ondorhande-
ragen, die wij thans op den grondslag vara
dit taric-f vccrera, onkel om mooie praatjes
to doen is? Op grond van het tarief vara in
voerrechten trachten wij tot handelsverdra
gen te komen, waaraan de meerderheid vara
hut huis zijne toestemming zal kunnen geven.
En wanneer op de basis van dit tarief han
delsverdragen tot stand komen, dan zou ik
dat als oen nieuwe nuttige daad beschouwen.1'
Overigons merkte graaf Biilow op. dat het
begrip vara daden een betrekkelijk begrip is.
D. vergelijking mot Bismarck wees hij af,
want. .niemand kam zich vergelijken met een
rtaatsmau, zooals er slechts eens in eene eeuw
aam cora volk geschonken word iMaar kan
men zich niet met Bismarck vergelijken,
iodiir mort zijra best doen naar de mate vara
zijne krachten van he,.: te keren, era een vara
k grootste lessen, die Bismarck heeft. achter-
celat&.i, is deze, dat men tor wille vara het
gowenschte maar onbereikbare, het praktisch
bereikbare niet in gevaar miag brengen.
Duitsehland.
De Duitsche Keizer zal op zijne Middel-
laudsche zeereis Corfu niet aandoen. Hij
heeft naar Athene geseind, dat het hem leed
deed niet naar Corfu te kunnen gaan.
De Staatssecretaris van buitenlandeche
zaken baron Riohthofen antwoordde in den
Rijksdag op de klacht van Mullcr-Meiningen,
dal liet departement van buitenlandsche za
ken te weinig heeft gedaan ter behartiging
van de belangen van de benadeelde Duitsche
onderdanen in Venezuela en Zuid-Afrika,
dat dc Koning van- Zweden als scheidsrech
ter in de quaestie tussclien Engeland. Ameri
ka en Duitsehland ten gunste van het Duit
sche rijk uitspraak heeft gedaan. Het tota
len bedrag van do verleende schadevergoe
ding is echter door Duitsehland als te gering
niet aangenomen. In dezen zin is aan beide
regeeringen geschreven. Zoo noodig zal de
Duitsche regeering zioh nogmaals tot den
koning van Zweden wenden.
Wat betreft de schadevergoedingen voor
de verliezen in Zuid-Afrika, gelooft Enge
land, dat het daar volkenrechtelijk niet tot
schadevergoedingen verplicht is, en dat het
alleen als gunst vergoedingen behoeft toe te
staan.
Baron Riclithofcn deelde verder nog mede,
dat Duitsehland's eischen in het geheel 11
millioen Mark bedroegen. Hiervan werd
1.800.000 Mark, dus 16%, toegestaan. Do an
dere landen, Zwitserland uitgezonderd, kre
gen gemiddeld een kleiner percentage van
hunne vorderingen.
De vereeraiging tot bestrijding van het
anti-semitisme in Duitsehland heeft na eene
tienjarige rust te Berlijn eene algemeene
vergadering gehouden. Dr. Theodor Barth
deelde mede, dat de vcroeniging op meer de
mocratische basis zal worden geschoeid, dat
voortaan jaarlijks eene algemeene vergade
ring zal plaats hebben en dat krachtiger dan
tot dusver dc strijd voor confessioneele ge
lijkgerechtigdheid zal worden gevoerd, ook
bij de verkiezingen. Na redevoeringen van
archivaris Winter en van het lid van den
rijksdag Etckhoff werd eene motie aange
nomen tegen de stelselmatige achteruitzet
ting van de Joden in het leger.
België.
Do minister voor de spoorwegen ver
klaarde in de Kamer, dat met. Frankrijk en
Nederland eerao over© mkomst is gesloten om
vara 1 Mei af de snelheid yam de tussclien
Parijs, Brussel en Amstrrdarai loopende snel
treinen te vermeerderen. De reis vaai Parijs
naa.r Brussel wordt met eon half uur, de reis
van Parijs naar Amsterdam met een uur ver
kort.
Engeland.
Het Britsche Lagerhuis heeft gisteren een
voorstel, om machtiging te verleeuen tot het
heffen van invoerrecht op thee, met 265 tegen
193 stemmen aangenomen. Een voorstel tot
wijziging van het invoerrecht op tabak werd
eveneens aangenomen.
De kan&.iïer der schatkist Ainten Cham-
foerkuim deelde bij de indiening vara de be
grooting mode, dat liet tekort vara het vorige
dienstjaar, bedragende 5,415,000 p. st. is ge
dekt. uit de schatkist. Dcae zaïl worden ver
sterkt door het te gelde maken van niet
opgevorderde rcgcerimgsschuldbrieven, tot een
bedrag van een millioen.
De raming van de uitgaven voor het tegen
woordige dienstjaar is 142,880,000; de ra
ming van de inkomsten op den t:genwoordi-
gera grondslag der belastingen was 139.060.000.
Het tekort. zaJ worden gedekt door vermeer
dering van de inkomstenbelasting met één
penny, waardoor die b.-lasting gebracht
wordt tot een shilling per pnd. Daardoor
zal worden verkregen 2 millioen. Verder
wordt- de belasting op thee verhoogd, waar
door nogmaals twee millioen wordt verkre
gen, terwijl oecie andere regeling van de
tabak belasting 550.000 zal opbrengen.
De wijzigingen in de tabakbelastirag zijra
dc volgende: oj>tabakbladen wondt een nieuw
recht gelegd van 3 sh. 3 p. per pand, op
-s garem wordt liet recht verheugd mot 6
pence era op vreemde cdgjarebten met een
shilling per pond. De voohtighe:dsgrens wordt
verhoogd tot 32 pot. era er worden vier ver
schillende gradeai van rabat ingesteld, het
geen den Britschen uitvoer vara tabak on de®
handel speciaal met de koloniën zal doem
toenemen
De gezamenlijke inkomsten worden ge
raamd op 143,610.000 p. st.
Oostenrijk-Hongarije,
Uit Weenen worat aan de Temps bericht,
dat het nagenoeg besloten is, dat Keizer
Frans Jozef i.i Juni het bezoek zal beant
woorden, dat de Koning van Engeland hem
eenigen tijd geleden te Weenen bracht. De
Keizer, die in de 56 jaren van zijne regee
ring niet dikwijls in Engeland is geweest.,
zal waarschijnlijk drie dagen in Londen
doorbrengen.
Men weet nog niet of de Keizer zijn weg
door Frankrijk zal nemen. Men twijfelt daar
echter kan. Ook gelooft men, dat hiji België
zal mijden, want zijne betrekkingen met Ko
ning Leopold munten niet uit door warmte,
ofschoon deze onlangs nog in Weenen ge
weest is. In dat geval zou de Keizer van
Hamburg uit zee kiezen.
Do zitting van den rijksraad is gisteren
begonnen op dezelfde wijze als de vorige zit
ting geëindigd isnamelijk met Czechisch-
obstructie. Men zegt intusschen, dat onder de
Czeoben zelf de ontevredenheid met de ob
structie aan 't groeien is. In eene gemeen
schappelijke vergadering van de parlemen
taire commission der Jong-Czechen en Zuid-
Slaven werd besloten de beslissing over de
delgatie-kwestie aan de clubs over te laten
Intusschen wordt het als zeker beschouwd,
dat de verkiezing van de delegatiën in het
laatst van de week zal geschieden. Verder
werd besloten, dat men zich beslist in de
bres zou stellen ten behoeve van de niet-
Duitsche studenten aan de universiteit te
Weenen.
Tot regeling van de schadevergoeding van
onschuldig gevangen gezette personen heb
ben de voorzitter van het rijksgerecht Unger
in het hoerenhuis en de regeering in het
huis van afgevaardigden wetsontwerpen in
gediend. De behandeling van deze ontwer
pen is natuurlijk vooralsnog door de obstruc
tie onmogralijk.
De te Budapest gehouden conferentiën over
do rijksbegrooting voor 1905 hebben nog niet
tot een resultaat geleid. De conferentiën zul
len over acht dagen hervat worden, en wan
neer dan de verschillen van meeningi, die
bestaan tussclien den riiks-minister van oor
log en de ministers van financiën over de
vermeerdering van de militaire credieten,
niet uit den weg geruimd zijn, zal de souve-
rein de beslissing moeten nemen in een
kroonraad. Meer dan waarschijnlijk zal die
beslissing zijra ten gunste van den minister
van oorlog.
Van de beslissing in deze zaak zal het
tijdstip afhangen der verkiezingen van de
delegatiën door den Oostenrijkschen rijks
raad.
Turkije.
B'ij de audiëntie, die aan generaal Degior-
gis vóór zijn vertrek naar Saloniki werd
toegestaan, werd de generaal in zijne hoe
danigheid van Turksch pacha ontvangen.
De Sultan wenschte hem het beste succes
met zijrae moedelijke taak en drukte zijn vol
ledig vertrouwen uit in do loyauteit van
Degiorgis. Do opperbevelhebber van de gen
darmerie en de Italiaansche officieren kwa
men overeen, dat zij zicli als hoofddeksel
zouden hooiden aan de Turksohe fes.
Over den toestand aan den Balkan
uit Saloniki bericht: Het gevecht bij
in de nabijheid van Demirkapu, dat den
dezer geleverd werd, eindigde met de i
snapping van de rest der Bulgaarsche l
De Turken hadden verscheidene dooden i
gewonden. Hunne troepen vermeesterden
groote bommen. 12 Bulgaarsche be wol
van de streek werden gearresteerd on 1
den, dat het plan had bestaan den spoon
bij Demirkapu aan te vallen.
Een ander gevecht had gisteren in de i
bijheid van Yenidje plaats. De Bulgaren i
den 3 dooden, de Turken 2.
In een derde gevecht bij Islip werd
beide zijden één man gedood.
De Politische Corresponded bericht
SalonikiDe chefs van do bendenb
van het vorige jaar, Ruwanfcschew en
rew, hebben door tusschenkomst vara
civiele agenten hunine onderwerping lal
aanbieden. De inspecteur-generaal Hilj
pacha zeide hun amnestie toe en zal
met vrijgeleide over de grens brengen. Mei
de verwijdering van deze laatsten der
aanwezigo benden-aanvoerders is het
perk van den opstand als geëindigd te
schouwen.
In Serres. Monastir en andere Ma»
niache steden is men begonnen met de uit-l
voering van de amnestie. Omstreeks 800 Bul l
garen worden in vrijheid gesteld. Op bevel I
van den Sultan werden zij overal in groepen I
gephotografeerd en moesten den, eed van I
trouw zweren. Ook moesten zij den eed af
leggen. dat zij zioh nooit bij do komitadjis
zouden aansluiten.
Vereenigde Staten.
De democratische conventie van den staat
New-York heeft hare gedelegeerden naar de
nationale conventie geïnstrueerd, de benoe
ming van rechter Parker als democratisch
candidaat vaar het presidentschap te steunen.
Een amendement van de Tammanyciub
om aan de gedelegeerden geen instructie
mee te geven, werd verworpen met 301 te
gen 149 stemmen.
Afrika.
Een telegram aan de Parijsche Rappel uit
Aden berichtHet doel van den Mullah
met zich te begeven op het Italiaansch ge
bied, is zich over te geven aan de Italiaan
sche overheden. De voorwaarden van de over-
gave zijra vooraf bepaald. Hij zal naar Mas-
saua overgebracht en daar geïnterneerd wor
den.
Zuid-Afrika
De politie van het district Lijdenburg ver
volgd© en arresteerde gisteren 7 bereden ex-
burgers, die voor den rechter zijn gebracht
onder bcfschuldiging van hoogverraad. Da
behandeling vara de zaak werd uitgesteld.
De oorlog in Oost-Azië.
Stadhouder Alexojew heeft zijne vlag als
commandant van het eskader van den Groo-
ten Oceaan gehesolien aan boord van het
pantserschip Sebastopol. Hij blijft daarmee
belast tot de aankomst van den nieuwen
commandant, Makarow's opvolger, admiraal
Skrydlow.
Admiraal Skrydlow is gisteren te Peterg-
burg aangekomen. Hij werd met geestdrift
door liet volk ontvangen. De straten zijra
overvol.
ROMAN
5 TAV
ALEX. RÖMER.
Adine liet plotseling met. een plof de roei
riemen in liet water vallen, en liet een zil
veren lachje hooren, dat geheimzinnig over
•liet, water klonk.
De jongens vlogen op en stonden in een
oogwenk op hun beenen.
Zij zagen verschrikt om zich heen eu ont
dekten pas, toen zo een weinig in het bosclije
•waren doorgedrongen, de oorzaak van dien
elfen-lach.
Leopold Kramer schrikte vreeseüjk. „Drom
mels, dat is gemeen. Zou zij alles gehoord
hebben
„Je slottirade stellig," meende Koenraad.
Zij verborgen zich ijlings weer achter de
hoornen, in de flauwe hoop. dat ze niet her
kend waren en uit hun schuilhoek sloegen
ze het- bootje met de beide roed&ters gade,
Do lichte gedaante, an de blauwe japon,
wier sirenenlach nog weerklonk, hoog zich
al roeiende op en neer. Leopold herkende
zijn zuster in de tegenover haar zittende
kleine, donkere gedaante.
„Ellen moet biechten," zei hij. Hij werd
weer bedaard do zaak was zoo erg niet. Als
pij zijn mooi gedicht gehoord had en zijn
opmerkingen er bij dan zou dit hem niet
verlagen in haar oogen. Wat deed ze ook
te luisteren?"
Eenige dagen later nam hij afscheidde
zorgclooze schooljaren waren voorbij, nu
ging hij het leven, de vrijheid, het heerlijke
door dichters bezongen, studentenleven tege
moet. Eerst moest hij nog een plechtig be
zoek afleggen bij zijn voogd, den advokaat
Goldau.
t Werd iemand angstig te moede wanneer
hij bij dien grootmachtige binnentrad.
Vrouw Holz, de cerberus, de keukenheks
zooals Leopold haar gedoopt had die
de huishouding van den ouden heer verzorg
de. gluurde met haar rood-gerande oogen
steeds naar de deur, als er een bezoeker bij
„mijnheer"' kwam. Zij zorgde er voor, dat
deze behoorlijk zijn voeten veegde.
Uit de gang kwam men in een kamer,
waarvan de wanden van onder tot boven bc
dekt waren met planken vol boeken, waar
tusschera de bustes van Galileï. Newton, Leib
nitz, Goethe, Herder, en van één moder
nen schrijver van Nietzsche. Hier was
altijd een duffe lucht van stof. Dikke tapij
ten bedekten den vloer; alles duidde aan,
dat de eigenaar van dit vertrek een zeer
welgesteld man was.
De verder naar achteren gelogen kamer,
de wachtkamer voor de gewone cliënten, zag
er kaal uitdaarop volgde de werkkamer
van den advocaat, een erg donker vetrrek,
waar altijd licht brandde.
Leopold kende de inrichting en ging da
delijk door do bibliotheek naar het aller-,
heiligste van den heer des huizes, waar slechts
enkelen werden toegelaten.
Het zag er daar echt behagclijk uit. Met
donker pluche bekleed© stoelen, zware over
gordijnen, een kolossale, met allerlei papie
ren bedekte, schrijftafel, prachtige schilde
rijen in olieverf, kopieën naar oude beroem
de meesters aan de muren.
De advocaat stond op. toon,zijn pupil en
beschermeling binnentrad. Hij stond geheel
alleen op de wereld een broeder, wiens por
tret boven de schrijftafel hing, was jong ge
storven en zijn eenige vriend, Leopold's var
der, was ook maar nauwelijks veertig jaar
geworden. Sedert, dien tijd leefde do heer
Goldau heel eenzaam, had slechts omgang
met zijn cliënten, terwijl hij nu en dan een
avond m zijn c'ub doorbracht. Deze club be
stond uiit eenige hem sympathieke heeren
van zijn leeftijd en had bij het publiek den
spotnaam van,,Hct. panopticum". AHen be
weerden, dat de leden daarvan behalve een
korte begroeting, nooit een woord met. elkan
der wisselden, maar zwijgend, lezend en roo-
kend, samen een uurtje doorbrachten.
Niemand wist te zeggen of dé advokaat
ooit oen roman had beleefd, of hij ooit treu
rige ervaringen had opgedaan van bet vrou
welijke geslacht. Wel haatte hij dat geslacht.
Behalve vrouw Holz. de keuken heks, die
hem maar zelden zag, zorgde zijn factotum
Schneider een defugo, flegmatische, grijs
harige huisknecht voor zijn behoeften.
Ieder, die iets van den advokaat gedaan wou
hebben, moest zich met Schneider weten te
verstaara.
„Je mt om afscheid te nemen*', zei de
oude lieer op ongewoon vriendelijken toon.
„Je bent natuurlijk blij, dat je er op uit
gaat en van het. vrouwen gezelschap verlost
wordt, 't Is ook noodzakelijk voor een jon
gen, dat hij vroeg van moeders pappot weg
komt."
Leopold zat stijf rechtop, op liet puntje
van zijn stoel, era trachtte m nette bewoor
dingen, nog eens zijn dank uit te spreken.
Hij draaide daarbij: zijn eersten cylinder-
boed, dat lastige en leelijko hoofddeksel, in
zijn behandschoerade handen, totdat de ad
vokaat hem den hoed afnam, zeker omdat
hij zenuwachtig werd van dat gedraai.
>,Ja, t is goed, 't- is goed", zei hij, „ik
hoop dat je in je hart dankbaar zult. zijn
en dit door je gedrag zult bewijzen. Moeder
natuur heeft je met een helder verstand be
giftigd, gebruik dat; zorg er voor kundig
heden te verwerven, dio je een onfahankelijke
plaats in het leven waarborgen. Wacht je
voor overmatig pretmaken ik wtnsch niet.
dat je-lid van Int corps wordt" Leopold
«ahnkte, hiji had zich juist zooveel voorge
steld van dit lidmaatschap, maar hij waagde
het niet dit, te zeggen.
De advokaat, die de beweging van schrik
wel opgemerkt had, liet zioh niet van zijn
stuk brengen en ging voort-
„Naar ik boor. makera de leden van het-
corps zich tegenwoordig aan allerlei uitspat-
tuigen schuldig. Iu mijn tijd was dat an
ders wij gingen uit, we hadden onze
scherraklub, maar deden alles met mate. Wij
hebben dan ook onze gezondheid bewaard.
In den studietijd hield het uitgaan op;
eiken avond om tien uur naar bed en 's mor
gens met de zon op Ik heb altijd in de
vroege morgenuren gewerkt en kan je dit ter
navolging aanbevelen. En dan nog iets:
Wacht je voor de vrouwera.
„Je komt nu op eeni leeftijd, dat ze je
gevaarlijk kunnen worden. Je zult verschil
lende soorten vindendomme, leelijke en
vervelende; en rg^oie, verstandige en valscho.
Als we niet op onze hoede zijn, worden we
do prooi van de laatsten. Ik heb ondervin
dingen opgedaan ondervindingen 1 Maar
genoeg ik wou je vroegtijdig waarschu
wen.''
Hij: zat daar in zijra ouderwetsche ge
bloemde chainbrecloak, nam zijm bril van
den neus en staarde voor zich uit.
Leopold had moeite zijn lachen te be
dwingen De oude was al te komiek. Wat
mocht hij wel hebben ondervonden? Het
was haast ondoenlijk zich hem als verliefd
t,e denken
Over 't geheel maakten de lessen van den
voogd weinig indruk op hem. Vroeg opstaan
was don jongen heer een gruwel; hij had
het juist zoo kostelijk gevonden, dat hij nu
zijra dag zou kunnen indeelen naar eigen ver
kiezing. Goddank, dat hiji onder de oogen van
den Weledelgestrengen vandaan kwam.
vyudanks deze oproerige gedachten go
droeg Leopoldl zich zeer correct en gaf op
overtuigenden toon zijra goede voornemens
te kennen.
De oude heer liet hem, heel tevreden, uit
,.Je gelijkt op je on vergetel ijk era. vader",
zei hij. „blijf zijn voetstappen drukken."
Den volgenden morgen brachten moeder
en zuster den vertrekkende naar het station,
Leopold had liever thuis, afsoheid willen ne
men, maar mevrouw Kramer verklaarde,
dat, ze zoolang mogelijk van zijn tegenwoor
digheid' wou genieten. Een weinig ontstemd,
schikte Leo zich in 't geval.
Hij verwachtte eenige van zijn klasgenoo
ten op liet. perron, maar ze schenen zich ver
laat te hebben hij koek nu teleurgesteld om
zich heen; uij had in zijra ij del h© id vara een
schitterenden aftocht gedroomd.
Wordt vervolgd.