2d' Jaargang. Dinsdag 26 April 1904. BUITENLAND. FEUILLETON. ZIJN WELDOENER. 386. AMERSFOORTSCH DAGBLAD ABONNEMENTSPRIJS: Per 8 maanden voor Amersfoortf 1.25. Idem franco per post- 1.75. Afzonderlijke nummers0.05. Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Advertentiën, mededeelingqp enz., gelieve men vóór 10 nur 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF ft C». Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 1—5 regels0.1 Elke regel meer- 6.1 Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen L het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Eem circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvi toegezonden. Kennisgevingen. De Burgemeester en Wethouders van Amers foort, Gelet op artt. 6 en. 7 der Hinderwet, 'Brengen ter kennis van liet publiek, dat een door P. Lobel ingediend verzoek, met by lagen om vergunning tot het oprichten van eene bewaar plaats van lompen in, het perceel alhier gelegen aan den Leusderweg 'Weltevreden) no. 3, nij liet kadaster bekend onder Sectie C, no. 52ö, op de Secretarie der gemeente ter visie ligt, en dat op Donderdag, den 5. Mei aanstaande, des voor- middags te half el'f uren, gelegenheid ten Raad- huize wordt gegeven om, ten overstaan van het Gemeentebestuur of van een of meer zijner leden, bezwaren tegen het oprichten van de inrichting in te brengen. Amersfoort, den 21. April 1904. 'Burgemeester en Wethouders voornoemd De Secretaris, De Burgemeester, B. W. Th. SAXDBERG. WUYTIBRö. De Burgemeester en Wethouders van Amers foort, Gelet op artt. 6 en 7 der Hinderwet, Brengen ter kennis van het publiek, dat een door A. J. van Zalingen ingediend verzoek, met bijlagen-, om vergunnang tot het oprichten van eene brood- en banketbakkerij in het perceel alhier gelegen aan de Langestraat no. 1, bij het kadaster bekend onder Sectie E, no. 3415, op de Secretarie der gemeente ter visie ligt, en dat op Donderdag, den 5. Mei aanstaande, des voor middags te half elf uren, gelegenheid ven Raad- huize wordt gegeven om, ten overstaan van het Gemeentebestuur of van een of meer zijner leden, bezwaren tegen het oprichten van de inrichting in te brengen. Amersfoort, den 21. April 1904. Burgemeester en Wethouders voornoemd De Secretaris, De Burgemeester, B. W. Th. SANlDIBERG. WüYTIERS. De Burgemeester en Wethouders van Amers foort, Gelet op artt. 6 en 7 der Hinderwet, Brengen ter kennis van het publiek, dat een door J. H. A. W. Veenendaal ingediend verzoek, met bijlagen, om vergunning tot het oprichten van eene banketbakkerij in het perceel alhier gelegen aan de Langestraat no. 108, bij het kadaster bekend, onder Sectie E, no. 741, op de Secretarie der gemeente ter visie ligt, en dal op Donderdag, den 5. Mei aanstaande, des voor middags te half el'f uren, gelegenheid ten Raad- huize wordt gegeven1 om, ten overstaan van het Gemeentebestuur of van een of meer zijner leden, bezwaren tegen het oprichten van de inrichting in te brengen. Amersfoort, den 21. April 1904. Burgemeester en Wethouders voornoemd De Secretaris, De Burgemeester, B. W. Th. SAN/DBERG. WUYTIEKS. Politiek OverzicbL Oe oorlog. De gedachten wisseling over eene interven tie van bevriende zijde tot beëindiging van den oorlog wordt voort-gezet. Maar wat daar van over en weer wordt gezegd, toont duide lijk aan, dat dit denkbeeld nog in zijn eerste stadium is. Het is zeker reeds iets, dat niet allen in Rusland doen zooals de Swjet, die verklaart dat er onmogelijk sprake van kan zijn. Meer bezonnenen geven de mogelijk heid der verwezenlijking van het denkbeeld toemaai' eerst moet men afwachten hoe de oorlog te land zal loopen. Wanneer die het bewijs levert, om te spreken met de woorden van admiraal Skrydlow, dat de vijand wel geducht, maar de onwrikbare Russische maoht nog geduohter is, dan kan men verder zien. Dat klinkt wel goed, maar zegt- niet veel. Als men daarop moet wachten, voordat het dpnkboeld eemer interventie in overweging genomen kan worden, dan laat het zich aan zien, dat men nog heel lang zal kunnen wachten. Van beide kanten wordt de ver wachting gespannen gehouden, dat er nu spoedig te land iets zal gebeuren,; telkens wordt verkondigd, dat de beide legers nu weldra op elkaar zullen stuiten, maar ge beurd is er tot dusver nog niets. Het ziet er ook niet naar uit, dat ue oorlog een spoedig einde zal nemen; de vooruitzichten voor een snel verloop zijn zeer ongunstig. Zoomin Rus land als oapan hebben tot dusver hunnen concentratiearbeid volbracht, en er kan nog een geruime tijd voorbijgaan, alvorens dit het geval zal zijn. Tot dusver moeten de Russen 240.000, vol gens andere berichten 300.000 man in de streeK tussohen Char bin, Rioetsjwaug en de Yaloe vereeuigd hebben. Inuisicheu wordt verzekerd, dat generaal Koeropatkin eerst dan den veldtocht zal beginnen, wanneer hij 400,000 man onder zijn commando vereenigd zal hebben, hetgeen omstreeks 40 dagen zou vorderen, omdat er dagelijks niet meer dau 4000 man met den spoorweg in Mandsjoerije aaukomen. Over de concentratie aan Japan- sche zijde weet men nog minder. Men weet alleen, dat bet eerste leger van generaal Kuroki, bestaande uit drie divisiën met om streeks 50.000 man, zich in Noord-Korea be vindt, tot aan de Yaloe vooruitgerukt. Waar het tweede en het derde leger zijn, is niet be kend. Evenmin is er iets zekers bekend om- trent de plaatsen, waar de Japansche trans- portvloten zich bevinden. Als een feit kan mtussohen worden aangenomen, dat er tot op de laatste dagen geen enkele Japansche soldaat aan land is gezet noch aan ae zuid kust van Mandsjoerije, noch in de buurt van Port Arthur, noch in Nioetsjwang. Op grond van de tot dusver met de landingen van Ja pansche troepen opgedane ervaringen, moet men zich er op voorbereiden, dat liet lan- dingswerk tamelijk lang kan duren. Wanneer niettemin in Japansche militaire kringen de hoop wordt uitgedrukt, dat de groote ope- ratiën te land op z.jji laatst in de eerste dar gen van Mei zullen beginnen, dan zal spoe dig blijken of er voor die verwachting grond bestaat. Maar ook zelfs dan valt er op een spoedig einde van den oorlog niet te reke nen. In de Neue Freie Presse wordt dit aldus gemotiveerd „Ook wanneer de landoorlog werkelijk in de maand Mei mocht beginnen, dan zal eene spoedige beslissing met het oog op de groote uitgestrektheid van het operatie veld en op de weersgesteldheid in den zomer in Oostr Azië, met zoo spoedig te verwachten zijn. In Juli en Augustus heersehen namelijk in Mandsjoerije op stortvloeden gelijkende regens, die elke militaire operatie verhinder len. In den loop van de maanden Mei en Juni zal het echter wegens de groote uitge strektheid van het oorlogstooneel en wegens de bezwaren, die het terrein en de slechte wegen aan de operatiën van de troepen be reiden, bezwaarlijk mogelijk zijn die snelle siagen te verrichten, die noodig zijn om eene beslissing te verkrijgen. Aangenomen, dat het den Japanners zou gelukken in 't begin van Mei de Yaloe b.v. bij Antoeng over te gaan, dan zouden zij, wanneer de Russen noch bij Fuugwangtsjung, noch in het ge bergte, dat het schiereiland Liaotong door snijdt, tegenstand bieden, den dagmarsch op 10 KM. gerekend, toch drie weken noodig hebben tot Liaojang en vier weken tot Moek- den. Zelfs door de inneming van deze pun ten echter zou de oorlog nog niet geëndigd rijin, maar zou na de pauze in de maanden Juli en Augustus voortgezet moeten worden. Over 't geheel zijn September en October de beste maanden voor de oorlogvoering in Oost-Azië. Tot dien, tijd echter zullen de Ja- panners zich in Korea zoo goed versterkt heb ben, dat de Russen, wanneer ziji in zuide lijk Mandsjoerije en aan de Liao-rivier moch ten overwinnen, den geheelen winter zouden noodig hebben om hen daaruit te verdrin gen. Het einde van den oorlog is onder zulke omstandigheden niet te overzien, en eene be middeling, die na de eerste beslissing te land optreedt, zou dus van beide zijden met vreugde en, voldoening begroet moeten wor den". België. Bij de behandeling van de begrooting van buitenlandsche zaken verklaarde minister de Favereau, dat hij hoopte in de volgende zit ting van de Kamer verplichte arbitrage-ver dragen met Europeesche en Amerikaansche staten te kunnen aanbieden. De secretaris-generaal van buitenlandsche zaken, de 86-jarige baron Lambermont, die sedert een dag of acht ziek is, zal zijn ambt neerleggen Hij was gedurende tientallen van jaren, naast den Koning, de eigenlijke be stuurder van België's buitenlandsche poli tiek Frankrijk. De Parijsche correspondent van de Asso ciated Press bericht, dat hij gemachtigd is tot de mededeeling, dat de overeenkomst, waarbij de eigendom van het Panamakanaal aan de Verecnigde Staten wordt overgedra gen, ouderteekend en aan de oontracteerende partijen ter hand gesteld is. In de eergisteren te Parijs gehouden alge meene vergadering van aandeelhouders is met algemeene stemmen, min 3, de verkoop der bezittingen en conoessiën van de maat schappij aan het gouvernement der Ver. Sta ten goedgekeurd, eu de outbinding en liqui datie der maatschappij, door de administra teurs aangenomen. De regeerings-commissaris bij den krijgs raad van Nantes is in revisie gekomen van het vonnis, dat gewezen is in de zaak van de officieren te Vannes, betrokken in het in cident van Ploërmel. Hij acht het besluit van den krijgsraad om de subsidiaire vraag van verlaten van den post te stellen naast de hoofdvraag van ongehooraaamheid aan een gegeven bevel, ontwettig. Engeland. Het wetsontwerp op de immigratie van vreemdelingen werd 'gisteren in tweede lezing aangenomen, nadat een amen dement, voorgesteld door Sir Charles Dilke, met 241 tegen 117 stemmen verworpen was Dit amendement had ten doel uit te spre ken, dat het huis zekerheid verlangt, dat het beginsel van Groot-Brittannië als wijk plaats voor vervolgde slachtoffers gehand haafd blijft, alvorens zijn goedkeuring te hechten aan het wetsontwerp. In den loop der debatten verklaarde de minister Long, dat de regeering niet wenscli- te tegen te gaan de immigratie van men- schen van goede gezondheid en goeden naam. Doch de bestaande wijze van immigreoren kon onmogelijk langer voortgaan. Italië. De Koning bracht aan het gala- maal den volgenden dronk uitHet hart van Italië vereenigt zich met mij, om u te begroeten en in u de schitterende Fran- sclio natie. Onze regeeringen werkten samen ter handhaving van den vrede dat hoogste goed, dat alle staten steeds meer trachten te bevestigen door Ihet sluiten van een arbi- trageverdrag en een arbcidstractaat, als waar borgen voor den politieken vrede, die tevens den socialen vrede zullen versterken. Italië en Frankrijk, beide loten van den ouden Latijnschen stam, zullen door de eeuwen heen de traditiën eener onuitroeibare verwantschap bewarenzij bevestigen heden weder hunne vriendschap. Terwijl ik u de hand druk, vervullen roemrijke herinnerin gen mijn gemoed met de heerlijkste ontroe ring. Ik drink op den voorspoed van Frank rijk en van zijn waardig, ©del staatshoofd. In antwoord op dezen toost zeide president LoubetIk ben haast niet in staat uiting te geven aan mijne gevoelens van dankbaar heid voor de zoo minzame en nobele woor- don van Uwe Majesteit en voor de onverge telijke ontvangst, waarbij geheel Italië zich verecnigde met zijne souvereinen en samen werkte om Frankrijk te huldigen. Uwe woorden zullen in alle Fransche har ten diepen weerklank vinden. Met groote blijdschap heb ik de bevestiging gehoord van de vriendschap tusschen beide landen in deze roemrijke stad Rome, die Franschen en Ita lianen verecren als eene gemeenschappelijke moeder, hen bezielende tot schoone en groo te daden. Onze regeeringen begrepen, dat het. noo dig was de belangen in overeenstemming te brengen met de sympathieën en uit hunne gelukkige samenwerking zijn voortgekomen het arbitrageverdrag en het- arbeidstractaal als nieuwe waarborgen voor den vrede en werktuigen voor den socialen vooruitgang. Vervuld van grootsche gemeenschappelijke herinneringen, vereenig ik in mijn toost de grootheid en voorspoed van Italië met het geluk zij lier edele souvereinen. Portugal. De verkiezingen ter vervanging van de ontbonden Kamer van afgevaardigden zijn bepaald op den 26. Juni. De progressistischo partij stelt zich voor een werkzaam aandeel te nemen aan den strijd. Oostenrijk. De 24. April was de 50. verjaardag van het huwelijk van Keizer Frans Jozef met wijlen Keizerin Elisabeth. De Keizer heeft dien dag doorgebracht in het kasteel Lainz, het geliefkoosde verblijf van de Keizerin, dat dicht bij Schoeubrunn gelegen Zijne beide dochters, aartshertogin Maria Valeria met hare kinderen en prinses Gisela van Bel eren, waren op dien dag bij hun zwaar be proefden vader. Hongarije De zittingen van het Huis van afgevaar digden zijn verdaagd. Volgens inlichtingen uit goede bron, loo pen van gisteren af alle treinen weer volgens de dienstregeling, met uitzondering van eenige nachttreinen. Turkije. De secretaris van het Grieksche con sulaat te Smyrna, de heer Delyannis, die eenige Grieksche winkels wilde doen openen, die waren gesloten wegens het niet betalen van belasting kwam daar bij in eene bloedige botsing met Turk- sehe soldaten. De secretaris, die licht ge wond werd, vuurde op de soldaten. Hij i daarop met twee kawassen van het consulai door de Turken gevangen genomen, maar i tusscli en komst van den Franschen com weer vrijgelaten. Een Grieksch eskader woi in gereedheid gebracht; men zegt dat 1 naar Smyrna zal gaan, waar groote opgj wondenheid liocrscht. MiddenAzië De Koning van Cambodja. Norodom is overleden. Hij wordt opgevolgd door T barach. De oorlog in Oost*Azië. De Berlijnsche Post laat zich uit Pel burg berichten, dat tot de reis van de] Czaar naar het oorlogstooneel in besloten is. Het tijdstip van deze reis ha echter af van de beëindiging der eonoentratij van het leger van Koeropatkin. Eerst wa: neer deze voltooid is en de aanvalsbew voor de deur staat, zal Nicolaas H de veri reis beginnen. Die zal dus wel niet beginni vóór de maand Juli, waarschijnlijk echbl nog wat later. Over de verwondingen, die grootvorst. I rillus bij de ramp van do Petropawlo' heeft gekregen, wordt aan de Tagl. Rund) schau geschreven, dat die eigenlijk van lichl ten aard zijn. De lijfarts van zijn vader, dit tot behandeling van den gewonde naar Port Arthur is gezonden, zal echter volstrekt nietl de in gevaar verkeerend© stad behoeven betreden, omdat grootvorst Cyrilhis inmid dels reeds op de thuisreis zal zijn. De eenen willen weten, dat de ouders van den prins van den Czaar de terugroeping van den prins hebben verkregen, omdat zij blijkbaar de in Petersburg algemeen heer schend© zorgdheid deelen. dat de te Port Arthur lig gende schepen tot den ondergang zijn ge doemd. Anderen beweren, dat de zenuwen van den jongen grootvorst door de ramp van de Petropawlowsk in die mate zdjn geschokt, dat hij den lust hoeft verloren om verder mee te doen en zelf verlof heeft gevraagd om terug te keeren. De ivraag, wie do Oostaec-vloot zal com' mandeeren, wanneer zij uitgaat naar het verre Oosten, moet, volgens een bericht van de Daily News uit Petersburg, geregeld wor den in ecu heden te 'houden raad van admi raals, onder leiding van grootvorst Alexis. Men heeft admiraal Skrydlow verzocht zijne reis uit te stellen, om bij dezen raad tegen woordig te kunnen zijn. Betreffende den oorlog zijn de volgende berichten ontvangen Ondanks de pessimistische geruchten, die soms rondgaan over den toestand in Port Arthur, is er van een ernstigen aanval tegen deze vesting nog geen sprake, en voorloopig zal het ook nog wel niet te verwachten zijn, dat zij hetzij kapituleert, hetzij bestormd wordt. Eene kapitulatie zou slechts kunnen plaats hebben ten gevolge van gebrek aan proviand of van munitie. Indien men nu al het geval mocht aannemen, dat Port Ar thur bij de uitbarsting van den oorlog slecht uitgerust was, zooals met betrekking tot do 3 kolenvoorraad werkelijk het geval schijnt i zijn geweest, dan heeft het Russische leger bestuur sedert den 9en Februari ruimscho »ti den tijd gehad om dit verzuim te herstel''©!'. Do spoorwegverbinding met Port Artajr is nog geen onkel oogenblik verbroken geweest. Aan de bestorming van de vesting zou do ROMAN 10 VAN ALEX. RÖMER. Den volgenden dag was dl© hemol onbe wolkt het was een prachtige zonnige dag. Het stoombootje, dat zijn geregelde vaart over het meer reeds begonnen was, was 's middags dicht bezet met pleizierreizigers. Ellen zat met een paar vriendinnen op de bankjes bij het roer. Leopold was bijl haar en keek heel opgewekt en vroolijk. In het midden onder de tent, tusschen de bonte, dicht opeengepakte menigte, zag men een vroolijk gezelschap: de beide mooie dochters van Helmke, met. enkele dames en heeren van het tooneel. Onder hen bevond zich Suze. Leopold deed, alsof hij het groepje niet rag Hij was zoo vriendelijk, dat Ellen, wan neer ze niets geweten had, vandaag trotsch op haar broeder zou zijn geweest hij had een opvallend knap. gedistingeerd uiterlijk Zij moest telkens tersluiks naar Suze kij ken, die er bij den dag, in het heldere zon licht, bekoorlijk uitzag als een frischbedauw- do bloem, die niet leed van het- stof der om geving. Zij scheen ernstig en stil te zijn. Een paar maal hoorde Ellen dè luidruchtige stem van een der dames Helmke zeggen „Maar Suze, wat scheelt ja vandaag; waar om lach je niet?" Het kleintje werd klaarblijkelijk gedrukt door de nabijheid van Leo, die zich op een afstand hield. To Zoppendorf, waar eau groote restaura tic, met een tot aan het meer afdalend tor ras, tot binnenkomen uitnoodigdë, verdoelde do menigte zich. Broer en zuster gingen zóó zitten, dat ze het oog haddien op de familie Helmke, die aan een groote tafel liad plaats genomen en onder veel gelach en gepraat de manden met proviand uitpakte. Ellens vriendinnen vroegen: „Wio is dat mooie meisje daar ginds. Stellig een vreem delinge, want in Schwanau kent men alle menschen." Leopoid keek in die richting, zette zijn lorgnet op en deed alsof hij het vreemde meisje nu pas zag. „Wel drommelsDat is een jongodame uit Claus thai die moet ik even aanspre ken Ellen bloosde en werd verlegen bij dat spelletje en ïzij dteed zichzelf verwijtingen, dat zij in het plan had toegestemd, toen Leopold de afgesproken komedie verder op voerde en Suze aan haar voorstel db als een jonge dame van zijn kennis uit Clausthal. Het onschuldige gezichtje klaagde haar aan haar broeder omstrikte haar hoe lan ger hoe vaster met een net van leugens. Terwijl Suze nu bij haar tafeltjo zat en cr een kwijnend gesprek werd gaande ge houden, hoorde men het rollen van oen rij tuig, wel niets bijzonders in deze omgeving, maar Ellens kennissen herkenden do equi page en bogen zich vol belangstelling over do balustrade. „OHet is barones von Rodenfels met haar dochter; zij zijn zeker van de Riviera terug" riep men. Eden trad dicht bij de balustrade. Het 1 deed haar veel genoegen, Adine weer te zien. Het met twee prachtige vossen bespan- ne-n rijtuig reed dicht langs hen heen. In do zijden kussens leunde een ziekelijke da- meaan haar zijde zat een jong meisje in een lichten stofmantel, het hoedje mot een bos witte vee ren gegarneerd. Zijl boog zich voorover, met een trotsch 1 lachje om haar schoonen mond en monsterde i de schaar der gasten. Ellen groette haar met haar vroolijk, open i gelaat. Adine boog minzaam Ellen keek verwonderd om die groet gold niet haar maarLeopold, die naast haar stond. inct een kleur als bloed. Adinc's donkere oogen hadden een zonder- liugen glans gehad, toen ze hem grootte; ihetm alleen -dat wist Ellen nu en haar hart klopte angstig. Adine keek nog eens om en zag naar het bekoorlijke meisje aan Leopold's zijde. Suze had, alle voorzichtigheid vergetend, zijn arm genomenzij moest eveneens dien blik en de verwarring van Leo hebben gezien en wisl aic niet te verklaren. Als con doodelijk verschrikt kind zag ze net rijtuig na, en keek dan weer na«ir Leo- po._ s gelaat, terwijl ze met moeite haar tra nen inhield. Hij kwam tot bezinning eu onttrok haar zijn arm. die zij in haar schrik had gegre pen. iiij fluisterde een paar woorden, die haar aan naar rol herinnerden. Ellen schudde met geweld ae gedachten af, die haar bestormden. „Zij heeft mij in 't geheel niet herkend^, zei ze onbevangen, „zij weet ook niet, dat ik hier ben". „Zij moet vreeselijk trotsch zijn", zei ^en der jonge dames. Zij wordt in de wereld aan ook gevierd op een wijze, die iemand wel het boold op hol moet brengen, Er zijn altijd verhalen van haar in omloop." „Welke soort verhalen?'' vroeg Ellen. Adine had haar eens zoo na gestaan, dat het haar niet onverschillig was, hoe de wereld over haar oordeelde. „Nu, men schildert haar af als een prinses Turandot, die haar aanoidder ombrengt." „Kom, de tijden zijn voorbij,, dat aanbid ders zich lieten ombrengen", zei Leopold spottend. Suze was doodelij'k verlegenzij wou af scheid nemen en naar haar gezelschap terug- keeren. Ellen hield haar een oogenblik tegen. Ik wou, dal u mij 't een en ander van Clausthal verteldeen wat Leo daar al zoo uitvoert", zei ze. „Kunt u niet een eindje met ons ineewandclen Suze's gezichtje helderde op. Ik zal het even gaan zeggen", riep zij, en snelde op haar gezelschap toe. Eenige minuten later liep zij, in haar een voudig wit japonnetje, met een bontgcruite sjaal over den arm, gelukkig maar «en beetje verlegen, naast Ellen. De anderen bekommerden zich weinig om haar; Leopold speelde den ridder en maakte dc jonge dames het Hof, die vol attentie naar hem luisterden. In de geheele stad ging hij dcor voor den erfgenaam van den zeer welgestclden advocaathij was een elegant, begaafd mensch, die een schitterende loop baan vóór zich had, en die overal gaarne werd gezien. Dat hij zich niet veel bekom- merde om dat aardige vreemde ding. namen j zc hem volstrekt niet kwalijk, want zij- j scheen een echt gansje te zijn in haar be-, j krompen ouderwetsch japonnetje; en dat zij bij de familie Helmke logeerde, bewees, uit' welken stand zijl was. Het verwonderde de 1 jonge dames, die allen van goeden huize wa ren, waarom Ellen zich zoo met dat meisje inliet. Ellen had Suze's arm genomen en sloeg in het bosch een zijpad in, dat haai- van dc anderen verwijderde. Zij wist het zoo te schikken, dat zc achter de anderen aan kwa- men, en zij trachtte nu Suze tot spreken Lo brengen, en iets van haar gedachtenwereld te leeren kunnen. j Dat gelukte haar spoedig. Iu Suze's hart wareu geen geheimen; voor haar kinder hoofdje waren het leven en de wereld iota zeer eenvoudigs. Leo was als een God geko men in haar bekrompen bestaan hij verte genwoordigde in haar de wereld, al wat goed en schoen en liefelijk was; zij kende en dacht niets buiten hom. Alles draaide zich om zijn komen en zijn gaan. Voorheen had zij haar tijd doorgesocid, I gehaakt, genaaid met haar kleine handjes, en 's avonds, tot diep in den nacht, romans gelezen. Maar de held, die in alle boeken voorkwam, was nu in levende lijve tot haar gekomenzij ondervond in werkelijkheid, wat tol, nu toe sprookje on droom. w;:s ge-, weest, en dit maakte haar nameloos geluk- k'g Wo dt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1904 | | pagina 1