S8de Jaargnng. 1 Vrijdag 24 Juni 1904. «V&Xï BUITENLAND. FEUILLETON. GRAAF W. 62. .v. 341 ERSFOORTSGH DAGRLAD. V ABONNEMENTSPRIJS Par 3 maanden roor Amersfoortf L85. Idem fnSoo per post- 1.75. iNonderlijke nummers0.05. Déze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF O Co. Utiechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN Groote létten naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot het herhaald advèrteéren in dit Blad bij hbonóöÖmH. Béne circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Aan hen, die met I Juli a. s. op dit blad inteekenen, worden de nummers die gedurende de maand Juni nog zullen ver schijnen, KOSTELOOS toege zonden. Kennisgeving. De Burgemeester en Wethouders van Amers foort, Gelet op art. 18 der wet van deni 14. Septem ber 1866 (.Staatsblad no. 138), houdende bepa lingen betrekkelijk de inkwartiering, enz. Doen te weten, dat de bij art. art. 17 dier wet bedoelde lijst door hen aangelegd, in af schrift aan de bergplaats bij het Baadjiuis aan geplakt is en gedurende veertien dagen, te reke nen van heden, op de Secretarie der gemeente voor een ieder ter inzage ligt, alle werkdagen van 10 tot 1 uur. Amersfoort, den 22. Juni 1904. Burgemeester en/ Wethouders voornoemd De Secretaris, De Burgemeester Jt. W. Th. SANDBERG. WUIJTIERS. Politiek Overzicht- Een bewind dai terrein verliest. In het lagerhuis werden verleden Dinsdag kle beraadslagingen een poos onderbroken door de sensatie, die het bericht verwekte van lieu uitslag der verkiezing in het district De- yonport. In enkele dagen was dit de tweede ^verwinning, die de oppositie behaalde bij par tieele verkiezingen, en de tweede overwin ning had te meer beteekeuia omdat daar mede een zetel ontnomen werd aan de con servatieven, dien zij nog geen twee jaren ge leden. den 23. October 1902, op de liberalen hadden veroverd. De nederlaag, die toen ge leden werd, is nu dus weer goed gemaakt 6u op schitterende wijzede 28 stemmen minderheid, waarmee in 1902 de zetel van D»- jvonport verloren werd, is nu omgezet in eene meerderheid van 1024 stemmen Het zijjr geheel uiteenloopende districten, (waarin de beide laatste partieele verkiezin gen hebben plaats gehad. Harborough is een plattelandsdistrict in Midden-Eugeland. in /iet graafschap Leicestershire; Devonport is een werkliedendistrict in Cornwall, in het Buid-westen. Hier hebben de kadewerkers en de werklieden van de scheepstimmerwerven fcen zetel van de conservatieven teruggewon nen; daar hebben de boerenarbeiders den Ketel voor de liberalen behouden. Even uiteenloopend als do districten waren pok de candidaten. In Harborough trad voor de regeoringsgezinden een conservatief van den 'ouden stempel op, tegenstander van bet leg gen van belasting op levensmiddelen. In 0e- yonporfc steunde Sir John Jackson, de eige naar van eene aanzienlijke scheepswerf, het protectionistische programma; hij was een tegenstander van de trade-unions en weiger de aan zijn tegencandidaat de vergunning om Let woord te richten tot zijne werklieden van de Keyham extension works, staatswerkplaat- ten, die tot zijne beschikking waren gesteld. Zijn tegencandidaat, de heer William Benn, ,Was des te beter in staat ziiu voordeel te doen inct deze inbreuk op de gewoonte bij Engel- pche verkiezingen, omdat zijn ambt van voor letter van den Londensclien graafschapsraad tan zijne relatiën met de radicale elementen, 'jd:e daar bovendrijven, hem grooto populari teit verzekerden bij kiezers uit. den werken den stand. De liberale candidaat voor Harbo rough, de heer Philip Stanhop, zoon van een oud-adellijk geslacht, behoorde daarte genover door familie-traditie en op grond van zijn persoonlijk verleden tot de oud- liberalo partij. De beide liberale candidaten zijn gesteund niet alleen door de boerenarbeiders en de puriteiiisohe burgers, van oudsher aanhan gers van de liberale partij, maar ook door de werkliedenvereenigingen. De leden van do werkliedenpartij in het parlement, John Burns, Crooks, Henderson, Shaokletcm, zijn naar Devonport overgekomen om voor Wil liam Beun stemmen te werven. Sedert de oorlog in Zuid-Afrika is geëin digd, nu twee jaren geleden, hebben er 32 partieele verkiezingen voor het Lagerhuis plaats gehad. Wanneer men de uitkomsten van die verkiezingen nagaa', dan blijkt, dat er eene opmerkelijke omkeering in de stem ming van de bevolking dier districten is ge komen. In 1902 werden deze districten ver tegenwoordigd door 24 conservatieven ©n 8 liberalennu hebben daarvoor zitting 12 conservatieven en 20 liberalen. Derhalve de tories hadden eene meerderheid van 16; nu hebben de liberalen eene meerderheid van 8. Eene vergelijking in de 19 districten, waar verkiezingen zijn gehouden sedert de heer Chamberlain zijn protectionistische® veld tocht begon in Mei 1903, leert, dat in 1903 voor die districten ziuing hadden 14 tories en 5 liberalenthans hebben daarvoor zitting 7 tories en 12 liberalen. Met andere woorden de helft van de zetels, die de conservatieven hadden, zijn hun door de liberalen ontno men. In de 32 districten, waar van 19021904 partieele verkiezingen plaats hadden, werden to zamen uitgebracht 144.759 ministerieelo en 154.570 anti-ministerie - stemmen anti- in inisterieele meerderheid '.'811. Bij de alge- meene verkie7;.ngen van 1900 werden in die zelfde districten uitgebracht 146.265 ministe- rioele en 108.27-. anti-ministerieele stem men; ministerieelo meerderheid 37.991 stem men. In de 19 districten, waar de bevolking aan de stembus geroepen is sedert Mei 1903, werden uitgebracht op ministerieele candi daten S6.428 stemmen, op oppositie-candida- ten 95.932 stemmen. Bij de vorige verkie zing was de verhouding 84.497 en 68.561. Terwijl dus de ministerieele stemmen in deze districten zijn vooruitgegaan met 1931 sedert de vraagVrijhandel of protec tie? de stembusleus was, bedroeg de vooruit gang van de auti-ministerieelen 27.371 stem men. Dat zijn cijfers, die er op wijzen, dat de nu regeerende partij inderdaad terrein verliest tegenover den wassenden stroom haver tegen standers. Frankrijk. In den stortvloed van woorden, die dooi de commissie van enquête in de Kamer en in de pers wordt verwekt, loopt het hoofdpunt gevaar uit het oog - erlorcn te worden. Dit is de vraagHandelde de heer Lagrave al of niet als tusschenpersooai in eene aanbieding van de Karthuizer monniken om den eersten minister (of de regieering) twee millioen francs to betalen op voorwaarde, dat de Grande Chartreuse vergunning zou krijgen om te blijven b staan In eene voor den rechter van instructie af gelegde verklaring heeft Lagrave bekend, dat hij ten behoeve van een derde zulk eene aan- j bieding heeft gedaan. Voor de commissie j echter doet hij 't voorkomen, alsof sommige belangrijke gedeelten van die verklaring hem zijn afgedwongen door vriendelijken drang van de zijde van Edgar Combes en zelfs van den rechter va® instructie. De daaruit voort vloeiende tegenstrijdigheid in de verklarin gen van deze twee heeft aanleiding gegeven tot de woordenwisseling, waarin beiden elkaar voor leugenaar uitmaakten. Op de vraag, waarom, als er niets stak in 't geen hij met Chabert had overlegd, hij. er zoo op gesteld was diens naam geheim te houden en zijn vroegeren chef, minister Mille- rand in den arm nam opdat diens naam niet aan 't licht zou komen, heeft Lagrave geen bevredigend antwoord gegeven. De commissie heeft de ministers Combes- Trouillot geconfronteerd met den oud-minis ter Millerand om zekerheid te bekomen over den bekenden stap, dien Millerand bij de beide ministers ondernam om te verhinderen, dat Lagrave en zijn zegsman, Chabert, in eene gerechtelijke instructie werden gehoord. Com bes hield staande, dat Millerand tot moti veering van zijn verzoek zich beriep op een „hooger politiek belang" Trouillot bevestig de, dat Millerand ook tegen hem had gezegd, dat een hooger politiek belang noopte, den naam van den zegsman, Chabert, te verzwij. gen. Millerand zegt niet van een hooger politiek belang gesproken te hebben Over zijne betrekkingen met Chabert ondervraagd, zegt Millerand, dat hij sedert 1883 de advo. caat van Chabert is geweest; hij geeft too Lagrave met Ombert in kennis gebracht ta hebben. Een zeer slechten indruk maakte voor do commissie de redacteur van de Petit Dauphi nois en handelsagent der Karthuizers Besson, die in April van het vorige jaar een persveld tocht, tegen Edgar Combes heeft gevoerd, dien hij beschuldigde van de Karthuizers een millioen francs te hebben willen bedingen om hun de erkenning krachtens de nieuwe vereeliigingswet te bezorgen. Bessou, die be gon met de verklaring dat hij. de waarheid maar niet de gehcele waarheid wilde zeggen, zeide de bewijzen te bezitten, dat Edgar Com bes hem den Parijschen journalist Yervoort had gezonden om te onderhandelen met de Karthuizers; die bewijzen wilde hij echter niet aan de commissie toon en, maar alleen voor eene rechtbank van gezworenen te berde brengen. Daarover geraakte de gcheele com missie zeer ontstemd, niet het .minst de meer derheid, die van Besson bijlzondere onthul lingen verwacht had, die Edgar Conites zouden bezwaren. De voorzitter voegde hem toe, dat zijne weigering om met zijne be wijzen voor den dag te komen hem verdacht maakte in aller oogen. De gebcelc commis sie was van oordeel, dat hij niet als fatsoen lijk man dj zaal verliet, als hij bij zijne wei- gering bleef. Besson trok zich daarvan echter bitter weinig aanhij herhaalde, dat hij al leen aan de jury als zijne natuurlijke rech ters zijne bewijzen zou voorleggen. „Gij kunt mij gevangen laten nemen, als gij dat wilt hier zwijg ik.' Daartoe echter bezat de com missie niet de maohtde voorzitter zeide hem dat, maar hij zal dat te voren wel reeds ge weten hebben. bngeland. In een Blauwboek is het rapport van de parlementaire commissie over de comptabi liteit openbaar gemaakt. Daarin kbmt de mededeeling voor, dat de kroning van Ko ning Eduard VII gekost heeft 359,289 p. st 5 shillings, 1 penny. De commissie is er wei nig over gesticht, dat het door de regeering voor de kroningsplechtigheid aangevraagde crediet van 125,000 p. st. met een zoo be langrijk bedrag overschreden is. Bij de kroning van Koningin Victoria is het veel eenvoudiger toegegaan; die heeft dan ook maar 70,000 p. st gekost, dus vijf maal min der. Turkije. In eene nota, die zij aan hare vertegen woordigers in het buitenland beeft gezon den, geeft de Porte ophelderingen over de jongste gebeurtenissen te Sassoen en Moescb. De verantwoordelijkheid voor de voorgeval len moorden, jjlunderingen en verwoesting van dorpen wordt op de revolutionaire Ar meniërs geworpen. Zij verzekert, dat ter stond zal worden begonnen met het weder opbouwen van de verwoeste dorpsscholen en kerken, voorts dat de Armeniërs naar hun vaderland teruggevoerd zullen worden, en dat <le zich in Moesck en omgeving be vindende vluchtelingen voorloopig voldoend en gezond voedsel krijgen. Op aandringen van Frankrijk, Rus land en Engeland besloot die Port© de Armeniërs, die tengevolge van do laatste gebeurtenissen gevangen genomen zijn, in vrijheid te stellen en de Armeniëre van Sassouin to machtigen naar de ber gen terug te keeren, alwaar de kazernes her steld zijn om de troepen te herbergen, dio in opdracht hebben de bewoners te beschermen en geld onder hen te verdoelen om de gele den schade te herstellen. Kemaleddin Pacha is als balling naar Broessa gebracht. De degradatie, waarmede hij werd bedreigd, heeft zijne vroegere echt genoot©, prinses Naime, van hem afgewend door een voetval, dien zij voor baar vader, den Sultan, deed. Marokko. Het losgeld van 70.000 dollars voor Per- dicaris en Varley, wrier invrijheidstelling nu dagelijks wordt verwacht, is den Sultan voor geschoten door een Fransche firma te Tan- ger. Do leening bij de Banque do Paris et des Pays Bas is eveneens definitief geregeld. De Sultan krijgt vooreerst- slechts een klein deel van de tegenwoordige leening; do rest zal betaald worden wanneer do te benoemen Fransche controleurs gereed zijn hunno pos ten bij de Marokkaansc.be belastingkantoren te aanvaarden. VereenIgde Staten. De republikeinsohe nationale conventie te Chicago heeft eenstemmig Roosevelt- candi daat gesteld voor het presidentschap en den senator Fairbanks voor het vice-president- schap. Black, oud-gouverneur van New-York, stelde Roosevelt voor als candidaat in eene rede, die hoogelijk Roosevelt's lof verkon digde. Anderen steunden de candidatuur in bewoordingen, die daarvoor in lof niet on derdeden. Roosevelt werd bij hoofdelijke stemming met algemeone stemmen candi daat gesteld. Als candidaat voor vice-president beval senator Dolliver den senator Fairbanks aan, als een man van zaken, die het vertrouwen geniet van allen, die zich bewegen in handel en nijiverheid. Anderen ondersteunden hem en verklaarden Fairbanks voor een man, waardig om elk amt te vervullen. Van hoof delijke stemming werd afgezien daar geen andere candidaten waren voorgesteld, werd senator Fairbanks werd bij acclamatie can didaat gesteld De secretaris van handel en landbouw, de heer Cortelyou, heeft zijn ontslag genomen. Het ontslag gaat in bij de benoeming van zijn opvolger. De oorlog in Oost-Azië. Liaojany, S3 Juni. De opperbevelhebber, generaal Koeropatkin, heeft persoonlijk het bevel over het leger op zich genoanen. Tsjifoe, S3 Juni. Het gerucht loopt,, dat de Japanners gisteren en den a-fgeloopen nacht een krachtige® aanval op Port Arthur hrijten gedaan van de land- en de zeezijde. De kapiteins van twee stoombooten, die hier zijn aangekomen em wier berichten als vertrouwbaar worden beschouwd, passeerden heden morgen Port Arthur op eeuigen af stand zij zeggen, dat zij! toen geen kanon- nade hoorden. Den 20sten Juni heeft Koeropatkin bij eene inspectie tot de troepen van het 1st© Siberische legercorps hen, bij het weg gaan, toegeroepen: „Tot straks! Wij moeten gaan afrekenen met de Japanners. Anders kunnen wij niet naar huis terug." De soldaten antwoordden met daverende hoera's. Onder dagteekening van den 21sten seinde de correspondent- van Reuter uit Liao- jang: Als bijzonder gewichtig beschouwt men den toestand in het Noorden. Generaal Koeropatkin schijnt overal te gelijk te zijn. Hij moet sedert den slag van Wafangko het gëheele Rus sische front geïnspecteerd bobben. De twee Japansahe legers dreigen, ondersteund door afdeelingen die in het Noorden staan, elk oogenblik elkander de hand te reiken. Do Japansohe troepen aan de golf van Liao- tong hebben sedert den 15den dezer van he vige regens te lijden, die d e militaire maat regelen bemoeielijken. Volgens geloofwaar dige berichten, houden de Japanners rich voor 't oogenblik bij Port Arthur stil. De Russen vertrouwen dat de bezetting van de vesting, wat de levensmiddelen betreft., 't kan uithouden." Uit de nadere bijzonderheden, die admi raal Skrydlow heeft bericht over den stroop tocht, van het Wladiwostok-eskader, blijkt, dat het van 12 tot 20 Juni op zee geweest is, juist zoo lang als zijn kolenvoorraad strekte. Admiraal Bezobrasow voerde bevel over het eskader Zonderling is de mededeeling, dat een Japansch© kruiser de Russische oorlogssche pen, terwijl zij bezig waren met de vernie ling van de Japansche transportschepen, al door in het oog hield. Van de drie groote transportschepen, waarop de aanval van d© Russen gemunt was, zal de Sadomaroe, die ontkwam, wel licht nog voor de Japanners behouden wor den. Volgens een telegram van Lloyds zal ent schip naar Nagasaki gebracht worden, om daar te worden hersteld Over 't geen op het oorlogstooneel zich afspeelt na den veldslag van 14 en 15 Juni bij Wafankou (Telisse), waarin de Russische logor-afdeeling van generaal Stackelberg ge slagen is, wordt het geheim met zorg be waard. Maar dit mag men wel als zeker aan nemen. dat daar gebeurtenissen van gewiciht voorvallen reeds de mededeeling, dat de op perbevelhebber Koeropatkin zelf de opera- ROMAN TAN MORITZ VOH REICBENBACH cooit HERMAN LI ND. „Waar is moeder?" „Ik weet het niet." „Is 't niet haast etenstijd? Hoe laat heb ben wij 't eigenlijk?" „Ik weet het niet." „In dë beleefdlieidsleer hebt, ge zeker op do kostschool geen les gehad is 't Wel, 'Wanda. 1" „O jawel! Een paragraaf daarvan luidde: Als een lieer'in 't bijzijn eener dame een si gaar wil opsteken, dient- hij haar daartoe eerst verlof te vragen." „Zeg eens, voor zoo'n bakvisohje ben jij tamelijk onboschaamd." „Op zeventienjarigen leeftijd is oen meisje- geen bakvischje meer." „Nu, dat. doet er ook niet toe, maar 't is eigenlijk van ons beiden heel verkeerd om op dien toon te spreken. Men moet nooit elkanders rust bedorven." „O, wees maar niet. bang. dat ik u ooit in uw rust zal storen." „Kind. als je op zoo'n toon van minach ting over „rust." spreekt, verraadt dat al lerduidelijkst. uw1 gebrek aan tegrip omtrent. die belangrijke kwestie. Rust is gemak, is comfort, comfort is levensgenot, en levens- I genot is de eenige, ware levenswijsheid I j Komaan, zusje, zet weer een vriendelijk ge zicht! 't Is immers veel beter dat wij goede vrienden zijn, da.n eikaar onaangename din gen zeggen." „Hoe kunnen wij goede vrienden zijn, als ge telkens tot. mij spreekt, alsof ik nog een kind was?" „Nooit met opzet, hoor! Ik wil u daaren tegen veel liever als een groot en verstandig mensch behandelen, maan- dan moet jij! ook voor goed dien snibbigen toon laten varen. Ga hier eens zitten, Wanda.; het vuur brandt nu zoo lekker 1" Half aarzelend voldeed zij aan zijn ver langen en nam tegenover hem bij het haard vuur plaats. Tussc-heu tw'eo oiauwle rookwolkjes door, knikte hij haar vriendelijk toe: „Weet je wel, kleintje, dat je werkelijk heel aardig ontwikkeld bent? Zeg eens. je behoeft daarom zoo niet te kleuren, ik con stateer eenvoudig een feit, dat ik gerechtigd ben te beoordeclen, en schoonheid is voor oen vrouwi ongeveer hetzelfde als rijkdom voor den man. Men kaïn daarmede alles be- redkeu „Da.n bezit schoonheid al zeer weinig Waar de. want met- rijkdom bereikt men nietsI'' „Komaan, dat's wat fonkelnieuws!" „Neen, ik constateer daarmede ook een feit, dat i k beoordeclen kan. Hebben wij 't met ons geld gedaan gekregen, dat de Egdoffs Irij ons op het bal kwamen? Welke aanzienlijke familie uit de residentie is met ons iia conversatie! Niet één! Men ziet hier alleen menserhen, die geld hebben verdiend, die daarmede bezig zij|n. en die 't. wallen doen. Ik begrijp niet, dat er zooveel ophef wordt gemaakt van het domme geld, waar voor men, goed beschouwd, toch zoo weinig koopen ka-n." Half verbaasd, half lachend, zag Edward Da-a.lIer het fiere' zusje aan. „Ei kijk, we zijn dus eerzuchtig!" riep hij uit. „Wil ik u eens wat anders vertellen, Wanda? Uniformen, wapens, kronen, lintjes in 't knoopsgat. dat zijn altemaal Waarde- looze dingen. Vriest het, je kunt er je kachel niet mee warm stoken. Heb je honger, je kunt er m geen enkel restaurant een fat soenlijk maal eten voor krijgen. Het geld daarentegen Hij hield eensklaps op. In de ontvang kamer van mevrouw Dralier hoorde hij het openen en sluiten eener deur, gepaard met een levendig gevoerd gesprek tusschen twee of drie menschen. „Bezoek!" zei hij». „En dat wel als het. tijd! is om aan tafel te gaan Uit het salon klonk nu duidelijk de stom zijner moeder boven de anderen uit„Hier in de buurt wordt gerookt, dat. ruik ik Dan »al Erdward wel niet ver te zoeken zijn." Mot. liocd en mantel verscheen zij in liet- deurraam; „Heb.ik het niet gezegd? Daar is hij al!" Db anderen kwamen ook in het. boudoir mu van weerszijden werden, druk pratend, do gebruikelijke groeten gewisseld. „Maar mijn kinderen weten nog van niets", riep mevrouwi Dralier uit. „Luistert dus: Hier zijn mijnheer de consul Silberber- ger en juffrouw Anna, die bij ons hun enga gements-visit© maken!" „Ach kom? Is 't werkelijk?" „Ja, ja, werkelijk en waar!" lachte juf frouw Anna, dte in ecu groen fluweel wan del toilet. met- bont omzoomd, er frisch en aardig uitzag, wat men van den consul, in spijt van de naar voren gestreken haren van het achterhoofd en den wèl verzorgden vol len baard, moeielijk getuigen kon. „En met Kerstmis hebben wc al bruiloft, want we zijn niet- zoo jong meer, dat we een langen bedenktijd noodig hebben", voegde het vroolijke snapstertje er bij, Wat een al gemeen gelach deed ontstaan, waaraan de toekomstige bruidegom op een zware», schor ren toon deelnam, en onder de bedrijven door vertelde mevrouw, terwijl zij1 zich van hoed en mantel ontdeed, dat zij net bijj fcijds thuis was gekomen om de bezoekers nog aan de deur te ontvangen. „Maai* weet ge wol, kind", zeide de bruid op het nipje zacht tot Wanda, terwijl zij- haar hand op den arm va» het meisje legde, „weet g© wel, dat ge mij- nog niet eens liebt gefeliciteerd „Ik sta er ook zoo versteld van." „Heusch Hebt ge dan niet eens opge merkt. hoe hij" naar oogen duidden op den aanstaande „hoe hij, op uw bal zijiu wihistpa.rtijt.je in den steek liet, alleen om even met mij te komen dansen? Weet ge wat ik doe, Wanda? Ik neem voor den win ter een paar keurige baltoiletten want als getrouwde vrouw, ziet ge, kan men zich veel meer vrijheden veroorlovenNeen, maar, ge zult er verrukt van staanO, ik stol mij nog zoo heel veel vaq.dezen winter voor!" Wanda zag met een gevoel van, onbehagen van den een naar den ander. Het was haar te moe<Te, als verwachtte men van haar, dat zij ook aan het trouwens reeds zoo drukke discours zou deelnemen, maar er kwam haar nu letterlijk niets te binnen, wat zij goed schiks had kunnen zeggen en zij slaakte een zucht van verlichting, toen die engagement®- visite was afgeloopeu. „Nu, die Anna mag van geluk spreken I" riep mevrouw Draller, toen zij- aan haar man. die van zijn bureau gekomen was, het nieuwtje van 't engagement vertelde. „Een mooie, partij", meende de eommer- cderaad. „Die Silberberger staat voor geen millioen thalers op!" „En wat heeft hij niet. een prachtige villa, zoo vlak bij, Anna's ouders maar, zooal3 ik zoo dikwijls zeg, dien, menschen gaat het altijd voor den wind!" „Mijn God, mama, vindt u zoo'n engage ment. dan gelukkig? Ben man, die -»r zoo uitziet als Si Iter berger De commorcieraad zag zijn dochter verwij tend aan. „Hoe moest hij er dan uitzien?" vroeg mevrouw. „Silborberger is een knap en een solied man en Anna had al zoo'n malle luite nantsliefde in het hoofd, en als zij dertig duizend thaler mee krijgt, zal 't veel zijn. „Negentigduizend mark, vrouw!" „Ja, dat klinkt me: r, maar het komt pre cies op hetzelfde neer en ik zeg maar, uat een bruidschat van dertigduizend thaler toch niet veel mag liecteu, als je een man krijgt, die minstens driemaal inillionair is. Neen, die Anna is wat. goed af!" Wordt verxxJgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1904 | | pagina 1