S8de Jaargnng.
1
Vrijdag 24 Juni 1904.
«V&Xï
BUITENLAND.
FEUILLETON.
GRAAF W. 62.
.v. 341
ERSFOORTSGH DAGRLAD.
V
ABONNEMENTSPRIJS
Par 3 maanden roor Amersfoortf L85.
Idem fnSoo per post- 1.75.
iNonderlijke nummers0.05.
Déze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF O Co.
Utiechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN
Groote létten naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald advèrteéren in dit Blad bij hbonóöÖmH. Béne
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Aan hen, die met I Juli a. s.
op dit blad inteekenen, worden
de nummers die gedurende de
maand Juni nog zullen ver
schijnen, KOSTELOOS toege
zonden.
Kennisgeving.
De Burgemeester en Wethouders van Amers
foort,
Gelet op art. 18 der wet van deni 14. Septem
ber 1866 (.Staatsblad no. 138), houdende bepa
lingen betrekkelijk de inkwartiering, enz.
Doen te weten, dat de bij art. art. 17 dier
wet bedoelde lijst door hen aangelegd, in af
schrift aan de bergplaats bij het Baadjiuis aan
geplakt is en gedurende veertien dagen, te reke
nen van heden, op de Secretarie der gemeente
voor een ieder ter inzage ligt, alle werkdagen
van 10 tot 1 uur.
Amersfoort, den 22. Juni 1904.
Burgemeester en/ Wethouders voornoemd
De Secretaris, De Burgemeester
Jt. W. Th. SANDBERG. WUIJTIERS.
Politiek Overzicht-
Een bewind dai terrein verliest.
In het lagerhuis werden verleden Dinsdag
kle beraadslagingen een poos onderbroken
door de sensatie, die het bericht verwekte van
lieu uitslag der verkiezing in het district De-
yonport. In enkele dagen was dit de tweede
^verwinning, die de oppositie behaalde bij par
tieele verkiezingen, en de tweede overwin
ning had te meer beteekeuia omdat daar
mede een zetel ontnomen werd aan de con
servatieven, dien zij nog geen twee jaren ge
leden. den 23. October 1902, op de liberalen
hadden veroverd. De nederlaag, die toen ge
leden werd, is nu dus weer goed gemaakt
6u op schitterende wijzede 28 stemmen
minderheid, waarmee in 1902 de zetel van D»-
jvonport verloren werd, is nu omgezet in eene
meerderheid van 1024 stemmen
Het zijjr geheel uiteenloopende districten,
(waarin de beide laatste partieele verkiezin
gen hebben plaats gehad. Harborough is een
plattelandsdistrict in Midden-Eugeland. in
/iet graafschap Leicestershire; Devonport is
een werkliedendistrict in Cornwall, in het
Buid-westen. Hier hebben de kadewerkers en
de werklieden van de scheepstimmerwerven
fcen zetel van de conservatieven teruggewon
nen; daar hebben de boerenarbeiders den
Ketel voor de liberalen behouden.
Even uiteenloopend als do districten waren
pok de candidaten. In Harborough trad voor
de regeoringsgezinden een conservatief van den
'ouden stempel op, tegenstander van bet leg
gen van belasting op levensmiddelen. In 0e-
yonporfc steunde Sir John Jackson, de eige
naar van eene aanzienlijke scheepswerf, het
protectionistische programma; hij was een
tegenstander van de trade-unions en weiger
de aan zijn tegencandidaat de vergunning om
Let woord te richten tot zijne werklieden van
de Keyham extension works, staatswerkplaat-
ten, die tot zijne beschikking waren gesteld.
Zijn tegencandidaat, de heer William Benn,
,Was des te beter in staat ziiu voordeel te doen
inct deze inbreuk op de gewoonte bij Engel-
pche verkiezingen, omdat zijn ambt van voor
letter van den Londensclien graafschapsraad
tan zijne relatiën met de radicale elementen,
'jd:e daar bovendrijven, hem grooto populari
teit verzekerden bij kiezers uit. den werken
den stand. De liberale candidaat voor Harbo
rough, de heer Philip Stanhop, zoon van
een oud-adellijk geslacht, behoorde daarte
genover door familie-traditie en op grond
van zijn persoonlijk verleden tot de oud-
liberalo partij.
De beide liberale candidaten zijn gesteund
niet alleen door de boerenarbeiders en de
puriteiiisohe burgers, van oudsher aanhan
gers van de liberale partij, maar ook door
de werkliedenvereenigingen. De leden van
do werkliedenpartij in het parlement, John
Burns, Crooks, Henderson, Shaokletcm, zijn
naar Devonport overgekomen om voor Wil
liam Beun stemmen te werven.
Sedert de oorlog in Zuid-Afrika is geëin
digd, nu twee jaren geleden, hebben er 32
partieele verkiezingen voor het Lagerhuis
plaats gehad. Wanneer men de uitkomsten
van die verkiezingen nagaa', dan blijkt, dat
er eene opmerkelijke omkeering in de stem
ming van de bevolking dier districten is ge
komen. In 1902 werden deze districten ver
tegenwoordigd door 24 conservatieven ©n 8
liberalennu hebben daarvoor zitting 12
conservatieven en 20 liberalen. Derhalve
de tories hadden eene meerderheid van 16;
nu hebben de liberalen eene meerderheid
van 8.
Eene vergelijking in de 19 districten, waar
verkiezingen zijn gehouden sedert de heer
Chamberlain zijn protectionistische® veld
tocht begon in Mei 1903, leert, dat in 1903
voor die districten ziuing hadden 14 tories en
5 liberalenthans hebben daarvoor zitting 7
tories en 12 liberalen. Met andere woorden
de helft van de zetels, die de conservatieven
hadden, zijn hun door de liberalen ontno
men.
In de 32 districten, waar van 19021904
partieele verkiezingen plaats hadden, werden
to zamen uitgebracht 144.759 ministerieelo
en 154.570 anti-ministerie - stemmen anti-
in inisterieele meerderheid '.'811. Bij de alge-
meene verkie7;.ngen van 1900 werden in die
zelfde districten uitgebracht 146.265 ministe-
rioele en 108.27-. anti-ministerieele stem
men; ministerieelo meerderheid 37.991 stem
men.
In de 19 districten, waar de bevolking aan
de stembus geroepen is sedert Mei 1903,
werden uitgebracht op ministerieele candi
daten S6.428 stemmen, op oppositie-candida-
ten 95.932 stemmen. Bij de vorige verkie
zing was de verhouding 84.497 en 68.561.
Terwijl dus de ministerieele stemmen in deze
districten zijn vooruitgegaan met 1931
sedert de vraagVrijhandel of protec
tie? de stembusleus was, bedroeg de vooruit
gang van de auti-ministerieelen 27.371 stem
men.
Dat zijn cijfers, die er op wijzen, dat de nu
regeerende partij inderdaad terrein verliest
tegenover den wassenden stroom haver tegen
standers.
Frankrijk.
In den stortvloed van woorden, die dooi
de commissie van enquête in de Kamer en in
de pers wordt verwekt, loopt het hoofdpunt
gevaar uit het oog - erlorcn te worden. Dit is
de vraagHandelde de heer Lagrave al of
niet als tusschenpersooai in eene aanbieding
van de Karthuizer monniken om den eersten
minister (of de regieering) twee millioen francs
to betalen op voorwaarde, dat de Grande
Chartreuse vergunning zou krijgen om te
blijven b staan
In eene voor den rechter van instructie af
gelegde verklaring heeft Lagrave bekend, dat
hij ten behoeve van een derde zulk eene aan-
j bieding heeft gedaan. Voor de commissie
j echter doet hij 't voorkomen, alsof sommige
belangrijke gedeelten van die verklaring hem
zijn afgedwongen door vriendelijken drang
van de zijde van Edgar Combes en zelfs van
den rechter va® instructie. De daaruit voort
vloeiende tegenstrijdigheid in de verklarin
gen van deze twee heeft aanleiding gegeven
tot de woordenwisseling, waarin beiden elkaar
voor leugenaar uitmaakten.
Op de vraag, waarom, als er niets stak in
't geen hij met Chabert had overlegd, hij. er
zoo op gesteld was diens naam geheim te
houden en zijn vroegeren chef, minister Mille-
rand in den arm nam opdat diens naam niet
aan 't licht zou komen, heeft Lagrave geen
bevredigend antwoord gegeven.
De commissie heeft de ministers Combes-
Trouillot geconfronteerd met den oud-minis
ter Millerand om zekerheid te bekomen over
den bekenden stap, dien Millerand bij de
beide ministers ondernam om te verhinderen,
dat Lagrave en zijn zegsman, Chabert, in eene
gerechtelijke instructie werden gehoord. Com
bes hield staande, dat Millerand tot moti
veering van zijn verzoek zich beriep op een
„hooger politiek belang" Trouillot bevestig
de, dat Millerand ook tegen hem had gezegd,
dat een hooger politiek belang noopte, den
naam van den zegsman, Chabert, te verzwij.
gen. Millerand zegt niet van een hooger
politiek belang gesproken te hebben Over
zijne betrekkingen met Chabert ondervraagd,
zegt Millerand, dat hij sedert 1883 de advo.
caat van Chabert is geweest; hij geeft too
Lagrave met Ombert in kennis gebracht ta
hebben.
Een zeer slechten indruk maakte voor do
commissie de redacteur van de Petit Dauphi
nois en handelsagent der Karthuizers Besson,
die in April van het vorige jaar een persveld
tocht, tegen Edgar Combes heeft gevoerd,
dien hij beschuldigde van de Karthuizers
een millioen francs te hebben willen bedingen
om hun de erkenning krachtens de nieuwe
vereeliigingswet te bezorgen. Bessou, die be
gon met de verklaring dat hij. de waarheid
maar niet de gehcele waarheid wilde zeggen,
zeide de bewijzen te bezitten, dat Edgar Com
bes hem den Parijschen journalist Yervoort
had gezonden om te onderhandelen met de
Karthuizers; die bewijzen wilde hij echter
niet aan de commissie toon en, maar alleen
voor eene rechtbank van gezworenen te berde
brengen. Daarover geraakte de gcheele com
missie zeer ontstemd, niet het .minst de meer
derheid, die van Besson bijlzondere onthul
lingen verwacht had, die Edgar Conites
zouden bezwaren. De voorzitter voegde hem
toe, dat zijne weigering om met zijne be
wijzen voor den dag te komen hem verdacht
maakte in aller oogen. De gebcelc commis
sie was van oordeel, dat hij niet als fatsoen
lijk man dj zaal verliet, als hij bij zijne wei-
gering bleef. Besson trok zich daarvan echter
bitter weinig aanhij herhaalde, dat hij al
leen aan de jury als zijne natuurlijke rech
ters zijne bewijzen zou voorleggen. „Gij kunt
mij gevangen laten nemen, als gij dat wilt
hier zwijg ik.' Daartoe echter bezat de com
missie niet de maohtde voorzitter zeide hem
dat, maar hij zal dat te voren wel reeds ge
weten hebben.
bngeland.
In een Blauwboek is het rapport van de
parlementaire commissie over de comptabi
liteit openbaar gemaakt. Daarin kbmt de
mededeeling voor, dat de kroning van Ko
ning Eduard VII gekost heeft 359,289 p. st
5 shillings, 1 penny. De commissie is er wei
nig over gesticht, dat het door de regeering
voor de kroningsplechtigheid aangevraagde
crediet van 125,000 p. st. met een zoo be
langrijk bedrag overschreden is. Bij de
kroning van Koningin Victoria is het veel
eenvoudiger toegegaan; die heeft dan ook
maar 70,000 p. st gekost, dus vijf maal min
der.
Turkije.
In eene nota, die zij aan hare vertegen
woordigers in het buitenland beeft gezon
den, geeft de Porte ophelderingen over de
jongste gebeurtenissen te Sassoen en Moescb.
De verantwoordelijkheid voor de voorgeval
len moorden, jjlunderingen en verwoesting
van dorpen wordt op de revolutionaire Ar
meniërs geworpen. Zij verzekert, dat ter
stond zal worden begonnen met het weder
opbouwen van de verwoeste dorpsscholen
en kerken, voorts dat de Armeniërs naar
hun vaderland teruggevoerd zullen worden,
en dat <le zich in Moesck en omgeving be
vindende vluchtelingen voorloopig voldoend
en gezond voedsel krijgen.
Op aandringen van Frankrijk, Rus
land en Engeland besloot die Port©
de Armeniërs, die tengevolge van do
laatste gebeurtenissen gevangen genomen
zijn, in vrijheid te stellen en de Armeniëre
van Sassouin to machtigen naar de ber
gen terug te keeren, alwaar de kazernes her
steld zijn om de troepen te herbergen, dio in
opdracht hebben de bewoners te beschermen
en geld onder hen te verdoelen om de gele
den schade te herstellen.
Kemaleddin Pacha is als balling naar
Broessa gebracht. De degradatie, waarmede
hij werd bedreigd, heeft zijne vroegere echt
genoot©, prinses Naime, van hem afgewend
door een voetval, dien zij voor baar vader,
den Sultan, deed.
Marokko.
Het losgeld van 70.000 dollars voor Per-
dicaris en Varley, wrier invrijheidstelling nu
dagelijks wordt verwacht, is den Sultan voor
geschoten door een Fransche firma te Tan-
ger.
Do leening bij de Banque do Paris et des
Pays Bas is eveneens definitief geregeld. De
Sultan krijgt vooreerst- slechts een klein deel
van de tegenwoordige leening; do rest zal
betaald worden wanneer do te benoemen
Fransche controleurs gereed zijn hunno pos
ten bij de Marokkaansc.be belastingkantoren
te aanvaarden.
VereenIgde Staten.
De republikeinsohe nationale conventie te
Chicago heeft eenstemmig Roosevelt- candi
daat gesteld voor het presidentschap en den
senator Fairbanks voor het vice-president-
schap.
Black, oud-gouverneur van New-York,
stelde Roosevelt voor als candidaat in eene
rede, die hoogelijk Roosevelt's lof verkon
digde. Anderen steunden de candidatuur in
bewoordingen, die daarvoor in lof niet on
derdeden. Roosevelt werd bij hoofdelijke
stemming met algemeone stemmen candi
daat gesteld.
Als candidaat voor vice-president beval
senator Dolliver den senator Fairbanks aan,
als een man van zaken, die het vertrouwen
geniet van allen, die zich bewegen in handel
en nijiverheid. Anderen ondersteunden hem
en verklaarden Fairbanks voor een man,
waardig om elk amt te vervullen. Van hoof
delijke stemming werd afgezien daar geen
andere candidaten waren voorgesteld, werd
senator Fairbanks werd bij acclamatie can
didaat gesteld
De secretaris van handel en landbouw, de
heer Cortelyou, heeft zijn ontslag genomen.
Het ontslag gaat in bij de benoeming van
zijn opvolger.
De oorlog in Oost-Azië.
Liaojany, S3 Juni. De opperbevelhebber,
generaal Koeropatkin, heeft persoonlijk het
bevel over het leger op zich genoanen.
Tsjifoe, S3 Juni. Het gerucht loopt,, dat
de Japanners gisteren en den a-fgeloopen
nacht een krachtige® aanval op Port Arthur
hrijten gedaan van de land- en de zeezijde.
De kapiteins van twee stoombooten, die
hier zijn aangekomen em wier berichten als
vertrouwbaar worden beschouwd, passeerden
heden morgen Port Arthur op eeuigen af
stand zij zeggen, dat zij! toen geen kanon-
nade hoorden.
Den 20sten Juni heeft Koeropatkin bij
eene inspectie tot de troepen van het 1st©
Siberische legercorps hen, bij het weg
gaan, toegeroepen: „Tot straks! Wij
moeten gaan afrekenen met de Japanners.
Anders kunnen wij niet naar huis terug."
De soldaten antwoordden met daverende
hoera's.
Onder dagteekening van den 21sten seinde
de correspondent- van Reuter uit Liao-
jang: Als bijzonder gewichtig beschouwt
men den toestand in het Noorden.
Generaal Koeropatkin schijnt overal te
gelijk te zijn. Hij moet sedert den
slag van Wafangko het gëheele Rus
sische front geïnspecteerd bobben. De
twee Japansahe legers dreigen, ondersteund
door afdeelingen die in het Noorden staan,
elk oogenblik elkander de hand te reiken.
Do Japansohe troepen aan de golf van Liao-
tong hebben sedert den 15den dezer van he
vige regens te lijden, die d e militaire maat
regelen bemoeielijken. Volgens geloofwaar
dige berichten, houden de Japanners rich
voor 't oogenblik bij Port Arthur stil. De
Russen vertrouwen dat de bezetting van de
vesting, wat de levensmiddelen betreft., 't
kan uithouden."
Uit de nadere bijzonderheden, die admi
raal Skrydlow heeft bericht over den stroop
tocht, van het Wladiwostok-eskader, blijkt,
dat het van 12 tot 20 Juni op zee geweest
is, juist zoo lang als zijn kolenvoorraad
strekte. Admiraal Bezobrasow voerde bevel
over het eskader
Zonderling is de mededeeling, dat een
Japansch© kruiser de Russische oorlogssche
pen, terwijl zij bezig waren met de vernie
ling van de Japansche transportschepen, al
door in het oog hield.
Van de drie groote transportschepen,
waarop de aanval van d© Russen gemunt
was, zal de Sadomaroe, die ontkwam, wel
licht nog voor de Japanners behouden wor
den. Volgens een telegram van Lloyds zal
ent schip naar Nagasaki gebracht worden,
om daar te worden hersteld
Over 't geen op het oorlogstooneel zich
afspeelt na den veldslag van 14 en 15 Juni
bij Wafankou (Telisse), waarin de Russische
logor-afdeeling van generaal Stackelberg ge
slagen is, wordt het geheim met zorg be
waard. Maar dit mag men wel als zeker aan
nemen. dat daar gebeurtenissen van gewiciht
voorvallen reeds de mededeeling, dat de op
perbevelhebber Koeropatkin zelf de opera-
ROMAN
TAN
MORITZ VOH REICBENBACH
cooit
HERMAN LI ND.
„Waar is moeder?"
„Ik weet het niet."
„Is 't niet haast etenstijd? Hoe laat heb
ben wij 't eigenlijk?"
„Ik weet het niet."
„In dë beleefdlieidsleer hebt, ge zeker op
do kostschool geen les gehad is 't Wel,
'Wanda. 1"
„O jawel! Een paragraaf daarvan luidde:
Als een lieer'in 't bijzijn eener dame een si
gaar wil opsteken, dient- hij haar daartoe
eerst verlof te vragen."
„Zeg eens, voor zoo'n bakvisohje ben jij
tamelijk onboschaamd."
„Op zeventienjarigen leeftijd is oen meisje-
geen bakvischje meer."
„Nu, dat. doet er ook niet toe, maar 't is
eigenlijk van ons beiden heel verkeerd om
op dien toon te spreken. Men moet nooit
elkanders rust bedorven."
„O, wees maar niet. bang. dat ik u ooit in
uw rust zal storen."
„Kind. als je op zoo'n toon van minach
ting over „rust." spreekt, verraadt dat al
lerduidelijkst. uw1 gebrek aan tegrip omtrent.
die belangrijke kwestie. Rust is gemak, is
comfort, comfort is levensgenot, en levens- I
genot is de eenige, ware levenswijsheid I j
Komaan, zusje, zet weer een vriendelijk ge
zicht! 't Is immers veel beter dat wij goede
vrienden zijn, da.n eikaar onaangename din
gen zeggen."
„Hoe kunnen wij goede vrienden zijn, als
ge telkens tot. mij spreekt, alsof ik nog een
kind was?"
„Nooit met opzet, hoor! Ik wil u daaren
tegen veel liever als een groot en verstandig
mensch behandelen, maan- dan moet jij! ook
voor goed dien snibbigen toon laten varen.
Ga hier eens zitten, Wanda.; het vuur brandt
nu zoo lekker 1"
Half aarzelend voldeed zij aan zijn ver
langen en nam tegenover hem bij het haard
vuur plaats.
Tussc-heu tw'eo oiauwle rookwolkjes door,
knikte hij haar vriendelijk toe:
„Weet je wel, kleintje, dat je werkelijk
heel aardig ontwikkeld bent? Zeg eens. je
behoeft daarom zoo niet te kleuren, ik con
stateer eenvoudig een feit, dat ik gerechtigd
ben te beoordeclen, en schoonheid is voor
oen vrouwi ongeveer hetzelfde als rijkdom
voor den man. Men kaïn daarmede alles be-
redkeu
„Da.n bezit schoonheid al zeer weinig Waar
de. want met- rijkdom bereikt men nietsI''
„Komaan, dat's wat fonkelnieuws!"
„Neen, ik constateer daarmede ook een
feit, dat i k beoordeclen kan. Hebben wij
't met ons geld gedaan gekregen, dat de
Egdoffs Irij ons op het bal kwamen? Welke
aanzienlijke familie uit de residentie is met
ons iia conversatie! Niet één! Men ziet hier
alleen menserhen, die geld hebben verdiend,
die daarmede bezig zij|n. en die 't. wallen
doen. Ik begrijp niet, dat er zooveel ophef
wordt gemaakt van het domme geld, waar
voor men, goed beschouwd, toch zoo weinig
koopen ka-n."
Half verbaasd, half lachend, zag Edward
Da-a.lIer het fiere' zusje aan.
„Ei kijk, we zijn dus eerzuchtig!" riep hij
uit. „Wil ik u eens wat anders vertellen,
Wanda? Uniformen, wapens, kronen, lintjes
in 't knoopsgat. dat zijn altemaal Waarde-
looze dingen. Vriest het, je kunt er je kachel
niet mee warm stoken. Heb je honger, je
kunt er m geen enkel restaurant een fat
soenlijk maal eten voor krijgen. Het geld
daarentegen
Hij hield eensklaps op. In de ontvang
kamer van mevrouw Dralier hoorde hij het
openen en sluiten eener deur, gepaard met
een levendig gevoerd gesprek tusschen twee
of drie menschen.
„Bezoek!" zei hij». „En dat wel als het. tijd!
is om aan tafel te gaan
Uit het salon klonk nu duidelijk de stom
zijner moeder boven de anderen uit„Hier
in de buurt wordt gerookt, dat. ruik ik Dan
»al Erdward wel niet ver te zoeken zijn."
Mot. liocd en mantel verscheen zij in liet-
deurraam; „Heb.ik het niet gezegd? Daar
is hij al!"
Db anderen kwamen ook in het. boudoir
mu van weerszijden werden, druk pratend, do
gebruikelijke groeten gewisseld.
„Maar mijn kinderen weten nog van
niets", riep mevrouwi Dralier uit. „Luistert
dus: Hier zijn mijnheer de consul Silberber-
ger en juffrouw Anna, die bij ons hun enga
gements-visit© maken!"
„Ach kom? Is 't werkelijk?"
„Ja, ja, werkelijk en waar!" lachte juf
frouw Anna, dte in ecu groen fluweel wan
del toilet. met- bont omzoomd, er frisch en
aardig uitzag, wat men van den consul, in
spijt van de naar voren gestreken haren van
het achterhoofd en den wèl verzorgden vol
len baard, moeielijk getuigen kon.
„En met Kerstmis hebben wc al bruiloft,
want we zijn niet- zoo jong meer, dat we een
langen bedenktijd noodig hebben", voegde
het vroolijke snapstertje er bij, Wat een al
gemeen gelach deed ontstaan, waaraan de
toekomstige bruidegom op een zware», schor
ren toon deelnam, en onder de bedrijven
door vertelde mevrouw, terwijl zij1 zich van
hoed en mantel ontdeed, dat zij net bijj fcijds
thuis was gekomen om de bezoekers nog aan
de deur te ontvangen.
„Maai* weet ge wol, kind", zeide de bruid
op het nipje zacht tot Wanda, terwijl zij-
haar hand op den arm va» het meisje legde,
„weet g© wel, dat ge mij- nog niet eens liebt
gefeliciteerd
„Ik sta er ook zoo versteld van."
„Heusch Hebt ge dan niet eens opge
merkt. hoe hij" naar oogen duidden op
den aanstaande „hoe hij, op uw bal zijiu
wihistpa.rtijt.je in den steek liet, alleen om
even met mij te komen dansen? Weet ge
wat ik doe, Wanda? Ik neem voor den win
ter een paar keurige baltoiletten want als
getrouwde vrouw, ziet ge, kan men zich veel
meer vrijheden veroorlovenNeen, maar, ge
zult er verrukt van staanO, ik stol mij
nog zoo heel veel vaq.dezen winter voor!"
Wanda zag met een gevoel van, onbehagen
van den een naar den ander. Het was haar
te moe<Te, als verwachtte men van haar, dat
zij ook aan het trouwens reeds zoo drukke
discours zou deelnemen, maar er kwam haar
nu letterlijk niets te binnen, wat zij goed
schiks had kunnen zeggen en zij slaakte een
zucht van verlichting, toen die engagement®-
visite was afgeloopeu.
„Nu, die Anna mag van geluk spreken I"
riep mevrouw Draller, toen zij- aan haar
man. die van zijn bureau gekomen was, het
nieuwtje van 't engagement vertelde.
„Een mooie, partij", meende de eommer-
cderaad. „Die Silberberger staat voor geen
millioen thalers op!"
„En wat heeft hij niet. een prachtige villa,
zoo vlak bij, Anna's ouders maar, zooal3
ik zoo dikwijls zeg, dien, menschen gaat het
altijd voor den wind!"
„Mijn God, mama, vindt u zoo'n engage
ment. dan gelukkig? Ben man, die -»r zoo
uitziet als Si Iter berger
De commorcieraad zag zijn dochter verwij
tend aan.
„Hoe moest hij er dan uitzien?" vroeg
mevrouw. „Silborberger is een knap en een
solied man en Anna had al zoo'n malle luite
nantsliefde in het hoofd, en als zij dertig
duizend thaler mee krijgt, zal 't veel zijn.
„Negentigduizend mark, vrouw!"
„Ja, dat klinkt me: r, maar het komt pre
cies op hetzelfde neer en ik zeg maar, uat
een bruidschat van dertigduizend thaler toch
niet veel mag liecteu, als je een man krijgt,
die minstens driemaal inillionair is. Neen,
die Anna is wat. goed af!"
Wordt verxxJgd.