ts.
3de Jaargang.
Dinsdag 12 Juli 1904.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
GRAAF W. 62.
AMERSFOORTSCH DA6RLAD.
ABONNEMENTSPRIJS
Par B maanden toot Amersfoort f 1.25.
Idem franco per post- 1.75.
Afzónderlijke nummers0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertention, mededeeïingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF O Co.
Utiechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIÈN:
Ta» 1-6 rog.1.
Hie. rézil Aleer
Gfbote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bijpionnerióbt. Béne
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt óp aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
De robbenvangst in de Behringsee.
Over de Russisch-Engelsöhe overeenkomst
betreffende de robbenvangst in de Rehring-
zee zegt de Nowoje Wromja „De omstandig
heid. dat Rusland, de Vereenig-de Staten,
Engeland en Japan bij de besdlierming van
het bedrijf van de robbenvangst tegen be
nadeeling door roovers gelijkelijk betrokken
zijn, laat de ónderstelling toe, dat Japan in
de vriendelijke aanbieding van Engelsche
diensten, die aan Rusland in deze vreedzame
zaak is gedaan, geen schending va.n de onzij
digheid zal zien. Deze deelneming van En
geland i- een precedent van zeer groote waar
de, want al betreft het hier de bescherming
van internationale belangen, die wordt toch
uitgeoefend in de wateren van eeno oorlog
voerende partij. Bijzonder opmerkelijk is
deze deelneming, omdat zij liet bewijs le
vert, dat de Britsche diplomatie er geheel
van overtuigd is, dat de oorlogstoestand Ja
pan geen aanleiding zal 'geven om zich tot
Engeland te wenden, ten einde krachtens
het verdrag van bondgenootschap hulp. en
bijistaud te verlangen. Het is interessant,
dat men juist in d© laatst.1 dagen in Enge
land er van gesproken heeft, dat zulk een
stap noodig zou worden, wanneer de Rus
sische vloot uit Port Arthur uitliep en, zoo-
als men in Japan argwanend vermoedt, een
vriendschappelijk toevluchtsoord vond in
Kiautsjou. Voor dtezè vrees van Japan kan
echter moeielijk reden bestaan. Wanneer
de Russische schepen van Port Arthur in
volle zee gaan, dan zal zulks natuurlijk niet
gebeuren om in eene D'rttsche haven toe
vlucht te zoeken. De laatste berichten van
de operatiën van Wladiwostok kunnen toch
met eenige duidelijkheid bewezen hebben,
dat de schepen van do Russische vloot ook
in volle zee de mogelijkheid vinden om uit
de oogen van de Japansche admiraals te
verdwijnen, wanneer zij dat noodig achten.
„Men kan het dus als volkomen zeker
beschouwen, dat de vriendschappelijke dien
sten, die Engeland zoo voorkomend ten aan
zien van de bescherming van het bedrijf van
de robbenvangst aan Rusland heeft aange
boden, van de zijde van Japan geen stappen
zullen teweeg brengen,, di Engeland niet
met volkomen afdoende verklaringen zou
kunnen beantwoorden."
Ook de Nordd. Alig. Zeitung, het offi
cieus© orgaan ven do Duitsche regeering,
verklaart in haar week-overzicht, dat de
overeenkomst tot bescherming van de rob-
l>envangst reen schending van d© neutrali
teit bevat en dat veeleer het tot stand ko
men van deze overeenkomst is t© beschou
wen als ©ene vermindering van de span
ning tuKscben Engeland en Rusland. Zij
schrijft
„De Rus3isoh-Engelsch-! overeenkomst
over de bescherming van de robbenvangst, is
ook in Russisch© bladen als eene daad van
vriendschap opgevat, die tegelijk van zoo-
danigen aard is, dat Japan in het optreden
van Engeland geen schending van de onzij
digheid kan zien. Zooals de Britsdhc
eerste minister dezer dagen uitdrukkelijk
deed uitkomen, zijn niet alleen geen Japan
sche gevoeligheden te vreezen, maar heeft
veeleer Engeland bij zijn optreden bij voor
baat do toestemming van de Japansche re
geering gehad. In eene mededeeling uit Lon
den, die de Politische Oorrespondenz ont
ving, wordt de politieke beteekenis van de
overeenkomst in dien zin gekenschetst, dat
zijl een nieuwe stap is op den weg der bevor
dering van een wederajdsche verstandhou
ding en van het verminderen der spanning
tusschen Engeland en Rusland. Zulk eene
gebeurtenis heeft, al betreft zij ook slechts
eene vraag vin minder belang, zeker
eene groote internationale beteekenis, om
dat zij toont, dat aan beide kanten het eer
lijke streven bestaat elkaar halverwege tege
moet te komen, voor izoover dit zonder je-
nadeeling van eigen belangen ©enigszins is
te bereiken.
Frankrijk.
De Matin verneemt, dat kolonel Mar
ch and, die onlangs den militairen dienst
verliet, bij SchneiderCreuzot in dienst ge
treden is en binnenkort eene reis zal on
dernemen naar Marokko, om naar de mine
rale schatten van dit land onderzoek te
doen.
De statuten van de Rotlischild-stichting
voor de huisvesting van den werkenden stand,
inzonderheid in Parijs en omstreken, en in
het algemeen voor hun hygiënisch welzijn,
zijn aan den Raad van State ter goedkeuring
gezonden. Het eerste artikel zegt, dat het
doel van de schenkers is: te overwegen en in
toepassing te brengen, zonder te letten op
politieke of godsdienstige geschillen, do mid
delen, die liet best in staat zijn om de stof
feüjke voorwaarden van het bestaan der ar
beiders te verbeteren.
Bestuurders van de stichting zijn drie zoons
van den schenker, de heeren Eduard, Robert1
en James de Rothschild, en verder Giolet,
onder-voorzitter van bet bestuur van den
Noorderspoorweg, Jules Siegfried, voorzitter
van het Fransche genootschap van modelwo
ningen, Smile Ckeysson, voorzitter van den
nationalen anti-alkoholischen bond, en George
Pi cot, permanentsecretaris van de Acadé
mie des sciences morales et politiques.
Zwitserland.
Do bondsraad heeft den voorzitter van bet
bondsbestuur, den heer Comtesee, gemach
tigd onderhandelingen te openen met de
voornaamste staten om permanent© arbitra
geverdragen te sluiten. De uitnoodiging zal
ook tot Duitschland worden gericht, hoewel
de afwijkend© houding van dit land tegen
over de arbitrage een afwijzend antwoord
doet voorzie*.
Engeland.
In het lagerhuis verklaarde gisteren
de vi oerstaat ssecretaris lord Percy in
antwoord op eene vraag, die aan do re-
geering was gedaan, dat de regeering geïne
inliclitingep had over een onlangs voorge
komen aanhouding van een Britsene mail-
stoomboot in de Roodc Zee door een R'ió-
sisdh oorlogsschip. In Februari waren Brit-
sche stoomboot en door een Russisch eska
der in de Rooide zee aangehouden, maar
daarin was niets, wat een protest van de
Engelsche regeering kon rechtvaardigen.
Gibson Bowles vroeg of de regeering had
overwogen, of het noodig zou gijn om al9
prealabele voorwaarde voor de vergunning
aan een oorlogsschip van eene der oorlogvoe
rende partijen tot het innemen van kolen
in eene Britsdhe haven, eene voldoende
verbintenis te verlangen, dat eou oorlogs
schip, waaraan vergund is kolen te laden
in eeno boeveelheid, benoodigd om het schip
naar de naaste havA van het eigen land
te brengen, zich wcrtelijk naar de bedoelde
haven zal begeven cn'niet de kolen voor oor
logsdoeleinden zal aanwenden.
Minister JBalfour 1 antwoordde, dat deze
vraag door de regeering is overwogen en
dat er instructien zijn gegeven, om de ver
vulling van deze voorwaarden te krijgen.
Rusland.
De Czaar hield gisteren te Ko
lomna eene inspectie over de troepen. Hij
kwam des morgens aan het station, waar hij
door den gouverneur, den chef van de gen
darmerie, den adelsmaqrschalk, den burge
meester, vertegenwoordigers van de gemeen
te, deputation van de werklieden van de
ter plaatse gevestigde fabriek en nonnen
van het klooster Uspensky ontvangen werd.
Na. de parade richtte de Keizer minzame
woorden tot het korps officieren. Hij wensdh-
tc hen geluk met de eer, dat zij naar het
oorlogstooneel konden gaan en drukte de
stellige verwachting uit, dat zij de eer van
dc Russische wapenen zouden handhaven
hij gaf hun zijn zegen en dien van de Kei
zerin.
Daarna ging de Keizer per spoor verder
naar Kazan.
Vereen Igde Staten.
Het verkiezingsprogramma van de demo
cratische partij bii den aanstaanden strijd
om het' presidentschap der Vereenigde Sta
ten bevat, zooals bekend is, geen verklaring
ten aanzien van de munt kwestie. Behalve de
reeds gemelde, worden in het program de
volgende punten genoemdhandhaving der
Monroe-ieer, bescherming van Amerikaan-
sch© burgers buitenslands, geen internatio
nal© bondgenootschappen, het behoud der
„opendeur" op handelsgebied in Oost-Azië.
In 't bijzonder verkiert de partij zidh te
gen uitzuiging der bevolking van de kolo
niën.
Nadat het program aangenomen was,
moesten candidaten gesteld worden. M. W.
Littleton, uit Now-York, stelde Alton B.
Parker voor, die bh' de eerste stamming 658
stemmen kreeg. Voordat de uitslag bekend
gemaakt werd, brachten Idaho en West-V ir-
ginië hun negen stemmen cm Parker over,
zoodat deze de noodzakelijke meerderheid
van bereikte. Ten slotte werd een motie
aangenomen, inhoudende dat Parker's can-
didaatstelling beschouwd meest worden als
te zijn geschied met algemeene stemmen.
Bryan, de vroegere democratische candi-
daa.t voor het presidentschap, door wiens in
vloed de conventie te Sint-Louis tot het be
sluit is gekomen om zich in het verkiezings
programma van elke verklaring in de kwestie
van den muutstandaard te onthouden, heeft
verklaard, dat hij de candidatuur van Parker
zal ondersteunen.
De Evening Post zegt, dat Parker nood
wendig terstond zijn standpunt in dit
vraagstuk moet doen kennen, omdat andere
het laffe terugwijken voor Bryan de kansen
van de democraten afbreuk zal doen. Voor
Parker zal echter \vel de verklaring van de
conventie afdoende zijn, 'lie hem heeft laten
weten, dat het vraagstuk van den munt-
standaard, geen zaak is, die bij dezen ver
kiezingsstrijd op den voorgrond staat, zoodat
het zwijgen van het verkiezingsprogramma
op dit punt voor hem als voorstander van
den gouden standaard geen reden kan zijn
om dc candidatuur te weigeren.
Als eaudidaat voor het vioe-presidentschap
is dv. jr de conventie gesteld Henry E. Avis,
van West-Virginia.
De oorlog, in Oost-Azië.
Over den oorlog zijn de volgende belichten
Tsjifot11 Juli. Een Europeaan, die Port
Arthur Zondag namiddag verliet, deelt mede,
dat de Japanners Zondag morgen ocm een
uur een torpedo-aanval deden 011 beproefden
in de binnenhaven binnen te dringen. Deze
aanval werd afgeslagen zander verlies aan
beide kanten.
Den 7eu werd er zwaar gevochten rondom
Port Arthur. De Russen beweren de Japan
ners aan alle kanten teruggedreven te neb
ben. De Russen erkennen, dat zij 1000 man
aan dooden verloren hebben. 700 gewonden
kwamen den 8en te Port Arthur en er komen
nog steeds meer.
Tsjifoe, 11 Juli. Heden morgen vroeg werd
voor Port Arthur zwaar kanonvuur gehoord.
Het duurde van middernacht tot 3 uur
s morgens.
Liaojang, 10 Juli. Het Russische tele-
graaf-agentschap berichtDo Japanners ver
sterken de door hen bezette passen en ver
meerderen de bezetting, waaruit is af te lei
den, dat, zij voornemens zijn eene verdedi
gende houding in aoht te nemen. Het voort
rukken naar Liaojang en Mockden ia dus
onwaarschijnlijk.
Tokio, 10 Juli. Een telegram van Reuter
meldt, dat na hardnekkigen strijd, woeden
de aanvallen van de Japanners en hardnek
kigen tegenstand van de Russen, het leger
van Okoo in den middag van 8 Juli Kaiping
bezette en de Russen noodzaakte zich terug
te trekken in de richting van Haitsjeng. De
Russen hadden eene in een halven kring lig
gende heuvelreeks goed ver sterkt. Hunpe
macht bestond uit meer dan 30.000 man.
Het telegram voegt hieraan nog talrijke
bijzonderheden toe, in hoofdzaak overeen
komende met de bijzonderheden, voorkomen
de in een telegram, van den Russischen chef
van den general en staf Sacharow. De ver
liezen, die door de Japanners geleden rijn,
worden niet opgegeven.
Tokio, 11 Juli. Zaterdagmorgen verlieten
de Russisch© kruisers Bayan, Diana, Pallada
en Novik met twee kanon neerboot en en zeven
torpedojagers de haven van Port Arthur,
voorafgegaan door stoombooten, die den weg
van mijnen zuiverden. Zij werden aangeval
len door een Japansche torpedo-flottille en
trokken zich in den middag in de haven
terug Admiraal Togo meldt, dat de Japan
sche flottille geen schade leed.
Tokio, 10 Juli. (Telegraph). De telegram
men van generaal Okoe betreffende de ope
ratiën, die hebben geleid tot de inneming
van Kaitsjou, melden, dat de verliezen aan
Japansche zijde in de gevechten van 5, 6 en
7 Juli 34 Ixxl roegen. Den 9en werd gene-
raal-majoor Koidzemi in den dij gewond.
Verdere verliezen in de dagen van 8 en 9
Juli worden niet vermeld.
De Russen lieten den 5en Juli twintig
dooden achter.
Seoel, 11 Juli. Voor het eerst in dezen
oorlog li ebben thans de correspondenten en
de militaire attachés verlof gekregen om mee
ie gaan mit de oprukkende Japansche troe
pen, in plaats van achter te blijven in het
hoofdkwartier van generaal Kceroki.
Do beteekenis van de verovering vaji Kai
ping na een gevecht van drie dagen, is in
zonderheid gelegen in het strategische be
lang van deze plaats. De Köln. Ztg. stelt
dit aldus in ,het licht
„Met het bezit van Kaiping rijn alle pas
sen. welke oostwaarts door het gebergte loo-
pen. in de macht der Japanners, in 't bij
zonder de Hsifaling en de Tsjinpangling.
Ook de Taling wordt in den rug bedreigd,
en het leger uit Takoeejan, dat daar rich
aansloot bij den linkervleugel van Koeroki's
armee, kan nu met goede kans op succes
westwaarts optreden, om de taak van het
2e legercorps te verlichten. Russisohe schat
tingen stellen do vereenigde vijandelijke
strijdmacht in deze streek op 50,000 man.
Uit een Japansch telegram bleek, dat de
garde en de 10de divisie om de Talingpaa
gevochten hadden, maar bovendien zullen
de Japanners nog ten minste een divisie tot
hunne beschikking hebben, zoodat togen de
stelling KaipingTasjitsiao op zijn minst
vijf vijandelijke divisies kunnen convergee-
ren. Tegenover het oprukken van zulk een
strijdmacht zullen de Russen het niet kun
nen houdenhet kustgebied tot aan Tasji
tsiao zal ontruimd moeten worden. Daar
mede i9 dan Nioetejwang en de gemeenschap
met de zee aan de Japanners overgelaten en
deze kunnen rich een nieuw steunpunt kie
zen voor de verzorging van het leger te
velde."
Over de gevechten, die geëindigd z.'jn met
do inneming van Kaitsjou (Kaiping), zijn
geene nadere bijzonderheden bekend gewor
den. De Petersburgsche correspondent van
de Matin meent echter, lat uit de daar ont
vangen berichten mag worden opgemaakt,
dat de opperbevelhebber Koeropatkin zelf in
het gevpcht is geweest.
Het Journal is van oordeel, dat de inne
ming van Kaitsjou door het leger van Okoe
en de terugtocht der Russen de positie van
generaal Koeropatkin bijzonder moeilijk
maakt, daar nu ook Nioetsjwang on het dal
van de Liao aan de genade der Japanners
schijnen overgeleverd en de Russen met Ni
oetsjwang een gewichtige basis voor het pro
viandeeren van hun leger zullen verliezen.
De correspondent van de Nowoje Wremja
bericht over het laatste optreden van de Rus
sische kruisers in de Japansche zee.
De kruisers hadden in de eerste plaats
slechts de taak, eene zoo groot mogelijke
zeestrijdmacht van Port Arthur af te lei
den. Dat is gelukt, want toen rij den 18en
Juni de straat van Korea waren doorgegaan,
kwam hun een uit drie pantserschepen en.
vier gepantserde kruisers bestaand Japansch
eskader tegemoet-. Zulk een vijand zonder na
deel te ontgaan was riechts mogelijk, omdat
liet theoretisch schrandere krijgsplan van
de Japanners zeer onhandig uitgevoerd wed.
Volgens dit plan had admiraal Togo, nadat
hij had gehoord, dat Russische kruisers in
de straat van Korea waren verschenen, een.
vrij groot eskader uitgezonden, dat de Rus
sen bij het komen uit de straat van Korea
zoru tegemoet gaan en hen daarheen zou
terugdringen. Verder ?m uit Takesiki eene
sterke vloot van torpedobooten uitloopen en
de Russen den terugweg afsnijden. In het
eerst ging alles overeenkomstig dit plan. De
Russen maakten met hunne drie kruisere
voor liet Japansche eskader rechtsom keert.
Toen kwamen hun elf Japansche torpedoboo-
ten tegemoet; maar in plaats van krachtig
ROMAN
16 VAN
MORITZ VON PEICHLNBACH
DOOR
HERMAN LIND.
„Tk verbeeld mij, dat het idyllisch meet
rijn, met zijn jbnge vroulw een mooi land
goed te bewonen en in alles zijn eigen heer
en meester fe wezen. Ik dweep met het land
leven!"
„Waarschijnlijk door herinneringen uit
uw kinderjaren, aooals bij mij 't geval is?"
„Gedeeltelijk ook dat maar ik leerde
liet buitenleven eerst bijzonder waardeeren
en liefhebben in den herfst van 't vorige jaaf,
toen ik een paar weken achtereen gel ogee Vd
was onder het gastvrije dak van den helaas
nu overleden graaf von Egdoff."
„Zoo? Waart ge gedurende den jadhttijd
laar te gast Ja, die aitme Egdoffs! Voor
de dames zal 't een hecle (verandering zijn."
„Natuurlijk zal 'het 'dat, maar de gravin
behoudt in elk geval het kleine slot in het
park. ,Hct is daar zeker niet zoo grootseh als
liet eigenlijke kasteel met rijn omgeving,
maar ik verbeel mij toch, dat het leven
ook daar ,nog zeer aangenaam moet zijn.
Waarschijnlijk zal rijlook druk op reis gaan."
„Ik vrees, dat haar middelen haar dit
niet zullen veroorloven."
„Haar middelen? Ja, het feodale goed is
weg, dat weet ik wel, dat komt aan den nieu
wen majoraatsheer, maar de allodiale goede
ren zullen toch ook wel van eenige beteeke
nis zijn."
„Ik betwijfel het zeer. Graaf Egdoff sprak
wel altijd van sparen, maar stelde het ook
altijd tot later uit. Hij dacht, evenals alle
Egdoffs een hoogen leeftijd te zullen lie rei
ken en als men hem maar zag, moest men
hem daarin wel gelijk geven. Nu ;s hij op
nauwelijks vijftigjarigen leeftijd gestorven, eu
mijn vader vreest, dat er voor de dochters al
zeer weinig zal rijn overgebleven. Het we»
duwgeld mag een honderdtal jaren geleden,
toen liet majoraat gesticht werd, zeer aan
zienlijk zijn geweest-, tegenwoordig is het nau
welijks voldoende om fatsoenlijk rond te ko
men. De oudste dochter is goed getrouwd,
maar de6 te zwaarder zal de slag zijn voor de
arme Hertha, die als een grande dame werd
groot gebracht en haar eischen aan het leven,
zoo jong als zij is, reeds tamelijk hoog be
gon te stellen."
Luitenant von Oelten hield zijn hoofd tegen
het glas van de coupé aangedrukt, alsof er
voor hem aan de landstreek, die men nu
voorbij ging, iets zeer bijzonders te zien was.
Zich eensklaps met een gedwongen lachje
omkeerend, zeide hij op een toon, die zoet
sappig moest 'boeten „A.ls dat zoo is, mag
freule Hertha 't wel als een geluk beschou
wen, dat iemand als uw neef von Wellcamps-
dorf haar zoo in 'toog loopend het hof maakt
en ernstige plannen schijnt te hebben."
Fred zag den spreker met ongeveinsde ver
bazing aan, zóó, dat het- bij den luitenant von
Oelten opgekomen vermoeden, dat de ande.-
dit gesprek met een bepaald doel was legen-
non, eensklaps verdween.
„Mijn neef Biertram riep Fred uit. Hoe
komt ge daarop? Neen, daarvan heb ik nooit
iets gehoord! Voor Bertram is een goed stuk
wild, dat hij onder "schot krijgt, interessan
ter dan de mooist© vrouw. Ja, heit zal bijl
hem. uit plichtgevoel als majoraatsheer ook
wel eens tot een huwelijk komen, maar voor-
loopig denkt hij daar nog niet aan."
„Nu, dan heb ik miji vergist! Ik vond, dat
hij zelfs op de receptie voor het rouwbe
toon zich bijna uitsluitend met freule Her
tha occupeerde, maar dat kan. wel verbeel
ding van mijn kant zijn geweest- en gij, zijt
gewis beter ingelicht dan ik."
„Wilt ge wel gelooven, amice, dat ik
wcnschte, dat uw1 vermoeden inderdaad ge
grond was? Dan was de arme Hertha Eg
doff goed geborgen en aan een huwelijk met
iemand, die niet zeer bemiddeld iA kan een
meisje als rij, onder do eenmaal gegeven om
standigheden niet denken
Luitenant van Oelten scheen geen lust
moer ibe hebben om 't gesprek voort te zetten
en verdiepten zich in een courant., die hij
had medegebracht. Fred lag in zijn hoekje
gedoken en deed zijn oogen dicht, maar s'a»
pcru kon hij niet, want er gingen hem aller
lei gedachten dpar het hoofd.
Waarom, had Oelten zulk een eigenaardi
ge n klemtoon gelegd op clicn „solidon ach
tergrond", dien zijn huwelijk met do doch
ter van den commercieraad bezat? Die ach
tergrond had 't is waar den doorslag
gegeven aan zijn besluit, maar juirt daarom
was het Fred pijnlijk, door anderen daaraan
herinnerd te worden.
„Ik wil", zoo redeneerde hij in zichzelf,
,,ik wil althans voor mij zelf eerlijk zijn:
Rijkdom heb ik gezocht en ik heb er schoon
heid en lieftalligheid bij gevonden. Die
schoonheid en lieftalligheid zou, ik niet meer
kunnen missen, maar zonder rijkdom waren
zij toch niet in staat geweest- mij te boei
en
Tot deze slotsom geraakt zijnde, kwam een
andere vraag bijl hem op, n.l deze„Zou ik
mij daardoor nog geboeid voelen, als de rijk
dom plotseling verdween?"
Hijl haalde rich Wanda's liefelijk beeld
voor oogen en antwoordde in alle oprecht
heid ..Neon' Rijkdom, wil ik ik wil dien
niet zonder een meer teeder gevoel, maar
een arm huwelijk, alleen uit liefde en zonder
vooruitzichten ik zou er nog altijd voor
terug deinzen. Dat is trouwens mijn eigen,
zaak en dat behoeft niemand buiten mij te
weten."
Luitenant von Oelten zag naar Fred' op;
deze scheen te slapen. .Een oogeublik later
keek Frod naar zijn overbuurman, deze
scheen in zijn lectuur verdiept te rijn. En
toch las de een evenmin als de ander sliep,
maar ieder was te zeer van zijn eigen ge
dachten vervuld om op nieuw te gaan pra
ten En door hun gedachten heen. hoorden
zij 't regelmatig lollen der raderen, die hun
weg vervolgden en aJlon, die rich aan lien
hadden toevertrouwd, niet zidh voorttrok
ken, het geluk of het leed te gemoet.
HOOFDSTUK IX.
Een breede kasbanjliaan leidde van het
kasteel in Sngewitz naar oen gebouw van
minder waarde en aanzien, een huis, dat
sinds jaren de officieel© bestemming had om
tob woning te dienen voor de cventueele we
duwen der majoraat ^heeren. Oude boeken en
registers had men moeten raadplegen, zoo
men had willen uagaan, Wanneer dit huis
het laatst aan zijn oorspronkelijke bestem
ming had beantwoord; daar zoowel de groot
moeder als de moeder van den nu onlangs
overleden graaf von Egdoff vroeger dan haar
echtgenooten waren gestorven. Meestail had
het gebouw leeg gestaan, maar gedurende
den jachttijd was het, toch herhaaldelijk ge
bruikt geweest om enkele gasten te herber
gen. Nu was het, voor de gravin von Egdofi
in gereedheid gebracht, daar de niéuiWè ma-
joraatstheer reeds in de lente ridli metter
woon op het kasteel wilde komen vestigen.
..Majaraatsbcritting" „Particulier ei
gendom" die woorden dreunden Hertha
letterlijk door het hoofd, zoo dikwijls had
zij ze gedurende dc laatste weken gehoord
nu liet, meubilair, het zilver en het porselein,
kortonv, ai hetgeen d© weduwe persoonlijk
toebehoorde, moest gescheiden worden van
de dingen, die. volgens de bestaande inven
taris, tot het majoraat behoorden Het pao
ticulier eigendom werd' van het kasteel naar
het 'weduwenhuis overgebracht.
„De freule zal daarginds alles weder naar
haar eigen smaak kunnen inrichten," had
de huismeester gezegd, toen de „dceling
ook op hare kam ere in 't kasteel werd voort
gezet. Zijl zag mi hoe een roooco-sohrijftafel-
Ije. het liefste en mooiste «tuk van haar
boudoir als voorkomende op de majoraats-in-
ventaris, zou moeten achteihlijven en dat
hot hemel ledikant mot de blauw-zijlden gor
dijnen hetzelfde lot- wedervoer. Ze beet zich
op de lippen. „Die 't. maar zonder mij af!"
risp ril ijlings het vertrek verlatend.
Wordt vervolgd.
