ft'0. 36. Eerste Blad.
3de Jaargang.
Zaterdag 6 Augustus 1904.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
GRAAF W. 62.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS
.'of 3 maanden voor Amersfoort f 1.25.
Idem franco per post- 1.75.
ifêónderlijke nummers0.05.
leze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
dvertentiën, raededeolingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers* VALKHOFF ft Co.
Utiechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnutnmer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIÉN
▼an M regelsf f/flf»
Elke regel meerwW
Groote letters naar plaatsruimte.
▼oor handel en bedrijf bestaan voord pejjge bepalingen tot
het herhaald advérteeren in dit BlAd bij aljonnement. Bóns
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
Het k&binet-Balfour.
Voor de vierde maal in deze zitting
van het Engieilsch© parlement heeft de
oppositie liet kabinet aam den tand trach
ten te voelen in de tariefkwestie. De aan'ei-
ding daartoe verschafte ditmaal de reorgani
satie, die tot stand gekomen is in de liberaal-
unionistische veroeniging. De heer Jozef
Chamberlain heeft kunnen bewerken, dat die
vereeniging ï.u geheel in zijn zog vaart; hij
is zelf voorzitter van het bestuur en als on
der-voorzitters hebben daarin zitting geno
men twee leden van de rogeering, die den
rang hebben van kabinet-ministersde minis
ter van buitenlandsche zaken, lord Lansdowne,
en do minister van marine lord Selborne.
Dit werd door de oppositie als stormram
tegen het ministerie gebruikt; de door den
leider van de oppositie voorgestelde motie
had ten doel afkeuring uit te spreken, dat
sommige ministers bestuursfiuictiën hadden
aangenomen in eene vereeniging, die ten doel
heeft in de fiscale kwestie te streven naar
rechten - voorkeur en naar invoerrechten
op levensmiddelen.
De motie is verworpen met 288 tegen 210
stemmen. Dat werd bij voorbaat verwacht.
Was do fiscale kwestie alleen op het tapijt
geweest, dan zou liet resultaat van de stem
ming allicht anders geweest zijn. Maar men
moet niet vergeten, dat do vrijhandelaars
onder de unionisten de zaken niet zoo ver
wilden laten komen, dat het ministerie-Bal-
four zou moeten heengaan zij hebben zi b
van de stemming onthouden en ten dee'e
zelfs voor het kabinet gestemd. Daaruit is
het te verklaren, dat de regeering aan het
einde van dezen parlementairen strijd met
eene meerderheid van 78 stemmen overwin
naar gebleven is.
Niet naar net resultaat van deze stemming
was men nieuwsgierig. Maar men meende,
dat in tie discussie duidelijker zou aan dén
dag komen waarin de politiek van Balfour
eigenlijk verschilt met die van Chamberlain.
In dat opzicht nu is men bedrogen uitgeko
men men weet daarvan thans niets meer
dan vroeger. Aan Chamberlain ligt de schu'd
daarvan niet. De strijdbare oud-minister deed
zijn best om zijn vroeapren ambtgenoot te
bewegen, uit den hoek te komen. Hij deed
uitkomen, dat Balfour zoowel in zijn brief
yaw September jl. als in zijne te Sheffield
en te Bristol gehouden redevoeringen sym
pathie had uitgedrukt voor het door hem
(Chamberlain) voorgestane denkbeeld van
eene behandeling van voorkeur voor de kolo
niën. zeifs al moest het daarbij komen tot
een klein graanrecht. Het eenige, waarin de
eerste minister van hem afweek, wat dat de
lieer Baliour van meening wa9, dat de zaak
niet uitvoerbaar was. Dat nu was Chamber
lain volstrekt niet met hem eens; hij zeide:
„Ik ben van meening, dat deze politiek rijp
is aan het volk te worden onderworpen. Ik
zeg niet, dat zij bij de eerst© aanbieding ter
stond zal worden aaugeuomen. Dat zij echter
zal women aangenomen, daarvan ben ik zoo
vaet overtuigd als dat ik hier Sta.. De aan
neming zal des te eerder gebeuren, naarmate
de zaak eerder aan het land wordt voorge
legd. Hoe spoediger het komt tot de verkie
zingen, des te meer zal ik mij verheugen
Op deze ïtnoodiging om het parlement te
ontbinden, liet de heer Chamberlain nog eene
tweede uitnoodiging volgen om eene confe-
rentio van vertegenwoordigers der koloniën
bijeen te roepen, ten einde zekerheid te ver
krijgen wat door dezen werd gewenscht en
wat. zij hunnerzijds daarvoor zouden willen
terugdoen.
Het heeft clus niet ontbroken aan aan
drang tot den lieer Balfour, om duidelijk te
kennen te geven, wat zijne voornemens wa
ren. Maar de eerst© minister was niet gezind
zich daarover uit t© laten. Zijn© red© was
een opmerkelijk staaltje van beoefening der
leer van Talleyrand, dat d© taal den mensch
gegeven is om zijne gedachten te verbergen.
Dat kwam ook uit in liet antwoord, dat hij
aan Chamberlain gaf. Zinspelende op do be
weging ten gunst© van rechten van voorkeur
ten behoeve van de koloniën, zeide de heer
Balfour„Het zou onder zekere omstandig
heden d© plicht van het land kunr.en zijn,
graanrechten op te legg©n. Ik zeg niet, dat
deze omstandigheden zijin ingetreden. Ilc ge
loof niet, dat zij. zijn ingetreden. Wanneer
men een invoerrecht mag heffen om den staat
inkomsten te verschaffen, dan mag men 't rok
doen met een doel, dat van even groot ge
wicht. is als het verschaffen van inkomsten
aan den staaf'. Maar daarop liet de lieer Bal
four terstond volgen, dat de invoer van rech
ten va.ii voorkeur in het verkeer met de kolo
niën hem voorshands niet uitvoerbaar oor-
kwam, wegens den historischen afkeer van
graanrechten. Eu over de uitnoodiging tot
het bijeenroepen van eene conferentie met
koloniale staatslieden, bewaarde de eerste
minister het stilzwijgen.
Voor 't oogenblik weet men dus niets meer
da,n dat het kabinet-Bialfour blijft zitten,
dank ?:j het votum van het. parlement, dat
het dit mogelijk maakt. En overigens is dit
kabinet liet best gekenschetst door de ver
klaring van den premier in dit debat, dat hij
vrijhandel aar is en altijd vrijhandelaar ge
weest is, maar wanneer hij nu en dan vrij
handelaars hoort, twijfelt aan de juiste be
gripsbepaling.
Frankrijk.
De Osservatore Romano maakt over het-
afbreken van de diplomatieke betrekkingen
tusschen den Heiligen Stoel en Frankrijk
24 stukken openbaar, die van eene officdeele
toelichting vergezeld zijn. Men vindt daar
onder den, tekst van de geheime v'orrespon-
dientie tusschen het Vaticaau en de bis
schoppen van Laval en Dijon, waarin dezen
ouder bedreiging van straf bevolen wordt-
naar Rome te komen. Deze correspondentie,
die door de bisschoppen aan de Fransche
regeering werd medegedeeld, heeft het con
flict in 't leven geroepen.
In de toelichting wordt gezegd, dat ver
scheidene malen, inzonderheid in de laatste
maanden, eenige leden van het JVansche
kabinet het voornemen hebben uitgedrukt
tot de breuk met den Heiligen Stoel te
komen. De beslissende stap op dezen weg
is de terugroeping van den gezant Nisard
geweest, waarbij men het voorwendsel ge
kozen heeft van eenige op last van den Paus
aan de bisschoppen van Laval en Dijon over
eenkomstig zijne apostolische zending ge
richte brieven. De Fransche regeering heeft,
ondanks de bevredigende en vriendschappe
lijke ophelderingen van den Heiligen Stoel,
het oogenblik gekomen geacht om de diplo
matieke betrekkingen af te breken. Al zou
de Heilige Stoel er ook de voorkeur aan
hebben gegeven volledig stilzwijgen ever de
zaak te 'bewaren, hij gaat er toch toe over
de stukken openbaar te maken, om de waar
heid te doen kenncui en te doen zien, wie
de verantwoordelijkheid in dezen draagt.
Daarna wordt een historisch overzicht van
de zaak gegeven, geklaagd dat de bisschop
van Laval aan dc Fransche regecriug ge
heime stukken heeft medegedeeld, en de be
wering gehandhaafd, dat do Heilige Stoel
nooit het concordaat geschonden heeft, maar
zich in zijn recht bevindt en dienovereen
komstig gehandeld lieeft. Do Heilige Stoel,
zoo wordt verder gezegd, heeft de hoop
gekoesterd, dat de Fransche regeering zich
met de ophelderingen tevreden zou stellen,
omdat steeds eene tegemoetkomende hou
ding in acht. genomen is. Tot besluit wordt
gezegd: Alles was nutteloos. Le geschiede
nis zal zeggen, dat de Franschregeering
de eeuwenoude diplomatieke betrekkingen
met den Heiligen Stoel heeft afgebroken,
omdat deze, die in de hier in aanmerking
komende zaak uitsluitend bevoegd was, twee
bisschoppen ontbood om zich wegens ern
stige aanklachten te verantwoorden, nadat
de Fransche regecriug daarvan in kennis ge
stold was.
De gezondheidstoestand van den Fran-
schen ex-premier Waldeck Rousseau, die tot
herstel van krachten op zijn landgoed te
Corbeil vertoeft, is weer minder goed. Vol
gens den Parijschen correspondent van het
„Berl. Tagebl." lijdt de heer Waldeck-Rous-
seau aan milt-kanker.
Engeland.
Een van de storm achtigste tooneelen,
die ooit iu het Lagerhuis zijn voorgeko
men, had gisteren plaats bij de behande
ling in comité van het wetsontwerp, dat de
regeering heeft ingediemd, om maatregelen te
nemen tegen de graafschapsraden in Wales,
die hebben geweigerd uitvoering te geven
aan de bepalingen van de onderwijswet.
De radicalen, met de afgevaardigden uit
Wales aan het hoofd, verzetten zich hard
nekkig tegen dit ontwerp.
Na een discussie van vijf uren, waren nog
maar twee amendementen afgedaan, waarop
minister Balfour sluiting der débatten voor
stelde voer de eerste tien regels van het ont
werp. De voorzitter Lowther wilde het voor
stel tot sluiting in stemming brengen. De
afgevaardigden van Wales weigerden echter
aan de stemming deel te nemen, waarop de
voorzitter verklaarde, dat hij hunne weigering
ter kennis van den speaker zou bron gen. Daar
deze afwezig was wegens ziekte, kwam dit
hierop neer, dat de heer Lowther, die tevens
plaatsvervangend speaker is, over het inci
dent moest rapporteeren aan zich zelf.
De oppositie uitte luide kreten van „foei"'
en te midden van een tooneel van de groot
ste wanorde verklaarde de afgevaardigde
Lloyd George, dat de loden uit Wales niets
meer te doen wi'lden hebben met het ont
werp en de vergadering zouden verlaten.
De afgevaardigde Asqujth zeide, dat indien
de leden uit Wales dien weg uit gingen, de
géheele opositie hen zou volgen. Daarop ver
liet de oppositie, aangevoerd door Asquith,
de zaal.
De behandeling in comité liep daarna in
enkele minuten af, waarna de oppositie weer
verscheen in de vergadering, die kort daarna
gesloten wend.
Denemarken.
Dé gezondheidstoestand van Koning
Christiaan van Denemarken is niet meer zoo
voortdurend gunstig als tot dusver het ge
val was. Op grond au meermalen voorko
mende ongesteldheden en met. het oog op
zijn hoogen leeftijd, wordt thans met bijzon
dere zorg op de verpleging van den ouden
heer toegezien, en zoodra de geringste stoor
nis zich voordoet, weiden geneeskundige
specialiteiten ontboden, hetgeen vroeger niet
liet geval was.
Hongarije.
Met toestemming van den Koning zal te
gelijk met het gebeente van don nationalen
held Rakoczy ook dat van Emorik Thököly
naar Hongarije gebracht worden. Rakoczy
zal te Kascha.u in den katholieken dom, Thö
köly te Kesmark in de evangelisch© kerk
bijgezet worden. Thököly stond aan het hoofd
van den na de protestantenvervolgingen on
der Leopold I in het jaar 1682 uitgebroken
vrijheidsstrijd en liet zich eerst tot vorst van
Opper-Hongarije, daarna tot vorst van
Zevenburgen uitroepen. Hij stierf als balling
in Konstantinopel.
Rusland.
Als opvolger van den vennoorden Russi-
schen minister van biunenlalwdsoho zaken,
Von Pleliwe, wordt volgens een bericht van
Reuter uit Petersburg ook genoemd graaf
Koetaissow, generaal van de infanterie en
senator, militair gouverneur van Irkoetsk.
Deze generaal is door den Czaar in audiëntie
ontvangen, en dit wordt beschouwd als eene
bevestiging van liet gerucht, dat hij zal
worden benoemd tot minister van binnen-
landsche zaken.
De Petersburgsche correspondent van den
Matin bevestigt het bericiht, dat aan den
minister van justitie Moerawjew de porte
feuille van biunenlandsche zaken is aange
boden. Hij wil het echter slechte aannemen,
wanneer de zaken van de politie en de gen
darmerie aan zijne bemoeiingen onttrokken
wordt.
Uit betrouwbare bron wordt bericht,
dat Rusland aan de Parte kennis
gegeven heeft van zijn voornemlen
om eenige schepen vam de vrijrwillige
vloot, geladen met kalen, door de Darda
nelles te laten gaan. Rusland heeft de ver
zekering gegeven, dat doze schepen geduren
de de reis het karakter van koopvaardijsche
pen zullen behouden.
Turkije.
Op de hernieuwde voorstellen van de mo
gendheden aan de Porte tot uitbreiding van
liet aantal gendarmerie-officieren antwoord
de de Turksche regeering, dat zij niet in
staat was dezen eisch in te willigen, ge
deeltelijk omdat zij de noodzakelijkheid niet
inzag, deels uit financieel© overwegingen. De
gezanten gaven echter te verstaan, dat dit
antwoord niet- aanenielijjk was en dat zij
in dezen'geest hun regeeringen verslag zou
den doen.
Vereenigde Staten.
Staatssecretaris Hay keerde voor den tijd
van eene week van zijn zomerverblijf naar
Washington terug, in verband met een ge
schil met de Turksche regeering.
President Roosevelt en het Kabinet over
wogen in oene heden gehouden bijeenkomst
de zaak. Men maakt- er geen geheim van, dat
de regeering ontevreden is over de zucht tot
uitstel van de Porte.
De oorlog in Oost-Azië.
Over den oorlog zijn de volgende berichten
Tsjifoe, 5 Aug. Een vluchteling uit Port
Arthur bericht,Arthur bericht,' dat de Ja
panners zich van den Wolfsheuvel en den
Gi oenen heuvel hebben meester gemaakt,
maai- niet om den Christus-heuvel, die de
eenige voorpost is, welko nog door de Russen
bezet wordt gehouden.
Een blad te Port Arthur schat de ver
liezen van de Russen op 200 dooden en 800
gewonden, de Japansche verliezen op 17.000
gedooden en gewonden.
De Russische vloot deed den 26en Juli oen
uitval en tastte Togo aan, die zioli terug
trok aoliter de mijnen. Een Japansche ka
nonneerboot werd door een mijn getroffen, en
beschadigd, maar werden op sleeptouw geno
men en weggevoerd.
De hoofdmacht van de verdedigers is nu
binnen de permanente forten, die de eigen
lijke veiling uitmaken. 2000 kanonnen be-
heerschen de vlakte, die de Japanners over
moeten. De eind aan val wordt tegen den 15en
Augustus verwacht. Allen vertrouwen, dat
de vestiyg niet zal worden genomen, of
schoon de onversaagde dapperheid van de
Japanners volledig wordt erkend.
De Japanners brengen zwaar geschut in
stelling in de veroverde stellingen.
Tientsin, 5 Aug. Donderdag werd een
hevig aanhoudend vuren gehoord te Peitasho
uit de richting van Port Arthur.
Tientsin5 Aug. Admiraal Alexejew blijft
te Moekden.
Tokio, 5 Aug. De Russen hebben 700 doo
den achtergelaten op het slagveld van To
moetsjeng de verliezen van de Japanners
bedroegen 800 man.
De Japanners hebben zes kanonnen ver-
meesterd bij Tomoetsjeng en twee kanonnen
bij Koetejoe/lingtsoe en bij Yangtaoeling.
Londen, 5 Aug. De Japansche legatie ont
ving het volgende telegram van heden uit
Tokio
Het aanvallende leger bij Tomoetsjeng
berioht, dat in dit gevecht de Japansclie ver
liezen bedroegen 194 dooden en 666 gewon
den, in 't geheel dus 860 man. Wij begroe-
vei 700 lijken van den vijand met den ver-
schuldigden eerbied. Wij maakten zes stuk
ken veldgeschut, vele geweren en granaten,
groote hoeveelheden meel, gerst, ammunitie
enz. enz. buit.
Generaal Koeroki meldt, dat in de ge
vechten bij Yoeshoelintzoe on Yangtsoeling
onze verliezen bedroegen 946, waaronder 40
officieren.
D'e verliezen van den vijand worden op
minstens 2000 geraamd. Wij namen gevan
gen 8 officieren en 149 man en maakten
bud twee stukken veldgeschut, vele geweren,
granaten, tenten, enz. enz.
Volgens een nader uitvoerig berioht van ge
neraal Koeroki werd een der zwaarste slagen,
die de vijiand tijdens het gevecht bij Yoes
hoelintzoe van den 31 en Juli leed, hem toe
gebracht bij Pijenting, vijf mijden zuidelijk
van Yoeshoelintzoe. Eene Japansche afdee-
ling viel daar eene terugtrekkende Russische
colonne, bestaande u t drie infanterie-regi-
menten met vier kanonnen, in de flank en
nam die onder hevig vuur op een afstand
van 200 tot 1000 meter op de geheel© linie.
In den namiddag naderden de Russen het
tooneel van den strijd met de vlag van het
Roodt- Kruis, om de gewonden weg te dra
gen. Wij lieten dit toe, door met vuren op
te houden.
Petersburg, 5 Aug. Volgens inlichtingen
uit goede bron bedroegen de Russische ver-
ROMAN
37 van
MORITZ VON REICHENBACH
DOOR
HERMAN LIND.
DPoolsche min bracht den kleinen
Edmund «binnen en „oom Edward" begroette
den. jeugdigen kroonprins mét een zekere
plechtigheid.
„Wat heeft die jongen toch verbazend
groote oogen!" riep hij uit. „Drallerschc
oogen zijn dat niet."
„Neen, ze lijken meer op die van Fred's
vader."
„Grappig eigenlijk" hij wees op het
kind „joui daarmee te zien! Maar ik moet
Keggen. Wanda, alles is hier stijlvol, echt
grafelijk 1"
„Spot maar, Kronau is toch. mooi
„O zeker, on ik kan mij zoo voorstellen,
hoe welbéhagelijk jelui in de groote zaal
aan den mouuime n t a 1 e haard moet zitun,
jij en je Fred!"
Wanda boog zich neer over het,kind om
iets aan dc kleeding te verschikken. Het
was haar pijnlijk, dat zij Edward's woorden
niet in bevestigenden zin kon beantwoorden
en zijn spot gevoelde zij veel dieper, dan
waarschijnlijk in zijn bedoeling had gelegen.
„Heeft Fred geen plan," vroeg Edwau
weer, „om van den winter met vrouw en
kind een poosje te Berlijn te komen?"
„Ik -weet het nog niet; voorloopig valt r
nog veel te jagen en dan. wensoht Fred, dat
wiv een paar groote officieele recepties te
Breslau zullen gaan bijwonen."
„Erg amusant, zulke groote, officieele re
cepties, niet waar?"
..Dat wel niet, maar het hoort er nu een
maal bi)."
„Hm heb moet hier anders heel gezellig
zijn, als de wind oni het huis loeit, de
sneeuwvlokken langs de ramen dwarrelen en
de slotheer van do eene jacht naar de an
dere trekt! Eerlijk gezegeals ik een vrouw
was, zou ik aan hot loven op een mooie villa
bij de stad verreweg de voorkeur geven."
„Overal is licht en schaduw 1"
„O ja!"
„Als ik het voor het wensolien had, Ed
ward, zou ik liet liefst zoo'n heelen winter
in het Zuideu doorbr ngen."
„Uitgaande van het bekende spreekwoord,
dat het overal beter is dan thuis, een spreek
woord, dat tegemwoort ig liet „Oost west.
eii2." met succes vervangen heeft."
,,Lach er maar mee, hel moet daar ver
rukkelijk zijnHcrtha is met haar man te
Kaïro."
„Hertha O ja, dat is de vrouw van dien
groote» Nimiod. Wat voeren zij daar m
Kaïro uilt? Lijdt er een.van die twee aan
shelite longen?"
„Neon. maar zij. kunnen zich daar nog
verheugen in den zomer, als wij hier onder
de sneeuw begraven zitten
„Ook al een bezigheidzich verheugen in
den zomer!"
Wanda haalde haar schouders eens op.
maar antwoordde niets. De kleine Edmund
werd naar zijn bedre gefbraohb en broeder
en zuster bleven alleen, doch er wilde maar
g:en warmte of hartelijkheid in 't onderhoud
komen. Wanda voelde, hoe Edward's rustige
blikken critiseereud tegenover haai- persoon
en haar leven stonden en dat maakte haai
bedremmeld, zoo niet angstig. Zij1 gingen
dien avond vroegtijdig van elkander af.
„Kolossaal gemoedelijk, die landeenzaam-
heid zoo met zijln beidjes als men name
lijk razend op 1 kander verliefd is of ook
wel zijn zenuwen een beetje moet ontzien,
zeide Edward, toen Wanda hem tot aan e
deuir zijner kamer geleidde. „Voor normale
mimschen. anders wel wat moeielijk uit te
staan op deni duur. Vind je ook niet?"
„Wijl hebben 't hier niet zoo eenzaam,
Edward."
„O „wij" dat sluit de eenzaamheid al
•buiten, anaaar jij', Wanda, jij?"
„Ook, dat komt niet al te diktwijls voer.
•De jachtpartijen gaan gewoonlijk gepaard
niet diners, waarop ook dames worden uit-
genoodigd."
„Wat moet dat aangenaam zijnDé liee-
ren .vermoeid van 't jagen of door den wijn
verhit, de dames in groot toilet met de
noodige dosis verveling, die zij thuis heb
ben opgedaan en die zij éérst kwijt moet n
raken, voordat er van eenige opgewektheid
sprake kan zijnJongens, wat moet dat
aangenaam wezen!"
„Je hebt er geen begrip van, Edward."
„Ik kan 't me zoo'n beetje voorstellen
WandaNu, goeden nacht-, zuster gravin
Slaap wel n laat het je in je droometv niet
al te zeer hinderen, dat je Edward Dralier
zoo onmiddellijk na Zijn Koninklijke Hoog
heid onder je dak hebt."
HOOFDOTUK XXVII.
Den volgenden: dag. nog voor liet middag
uur, keerde iFVed Wellcamp huiswaarts.
Wanda ging hem te gemoet.
„Dag nicht!" klonk het op eens dn 't ooi
en met Fred stapte Bertram uit het- rij
tuig.
„Neef Bertram Waar komt u zoo op eens
vandaan?"
„Van de jacht niet den prins, net als uw
main."
„En wij dachten, dat ge te Kairo zat-!''
„Daar ben lilt ook geweest, maar toen ik
in de couranten, die ciins geregeld van huii9
werden toegezonden, de laatste jachtberich
ten las, had ik geen rust meer. Dag enjiacht
door stof en hitte rond te dwalen en dan
zoo'n paar armzalige jakhalzen neer te leg
gen, dat's een liefhebberij, waar liet genot-
der nieuwigheid al heel spoedig af is. ik
kon het daarginds niet meer uithouden en in
onzen tijd bestaan ©r, zooals gc weet, geen
afstanden meer.''
„Maar Hert-hal?'
„Hcrt-ha is dn Kairo gebleven, dat- wil
zeggen, ze zal nu wel te Helua» zijn
Heluan is nl. liet Afrikaansehe Nizza. het
bad der baden, bij de Arabisch woestijn, een
heel mooie streek Ha, mijnheer Dralier,
krijgt, men u eindelijk op do vaderlandse he
jachtgronden ook eens te zien
„Nu, het zijn niet bepaald dc jachtgron
den, die ik hier ben komen opzoeken, mijn
heer von Wellcamp!'
„Ja, dat 's waar, u doet niet aan jagen.'
Bertram zag den ander oenigsziujs medelij
dend aan en liet zich verklaren, waarom Ed
ward Dralier naar :Sil©alë was gekomen.
Toen ging men aan de ontbijttafel zitten en
de heeren Hadden het nog al druk over de
resultaten van de laatste jacht en de prin
selijke aneodoten, wait echter niet verhin
derde, dat- neef Bertram in tusschen ook
Wanda's vragen beantwoordde
„Of het te Kairo» mooi iis?... Ja, de sma-
ken verschillen, ziet ge1 Ik voor mij vond
liet daar een afmattend klimaat, maar Her
tha zegt, dat zij er zich bijzonder wel ge
voelt."... „AlleenilNeen, alleen is Hertha
niet. Voor eerst heeft zij' haar kamenier en
mijn ouden Joseph bij zich, en dan zijn. er
ook een macht van muiischen daar. Wat
Heluan is?... Heluan is een heel aardige
badplaats met. een flink, hotel, goede baden,
electrisch licht en Fralnsohe kei luws. Wal
ter Pappen-hei m en zijn vrouw .zijn daar
ook. eu dan Hans Oei ten
„Hans Oclten herhaalde Wanda ver
schrikt, „Hans Oelteu?"
„Jat, hij had bij de laatste- Wissmanti-ex-
pediiit© een leclijke pijlwond opgedaan en
moest daarvoor naar t, herstellingsoord
blijkbaar met goed' succes, want men merkt
nu niets meer aan hem.
,.En is hij te Heluan met Hertha samen?
„Natuurlijk, want hij was daar in 't hotel
on zij wilde met dc Pappeiilicüns mee
„Maar maar als hij nu tooh beter is.
moet hii; weer naar Oost-Afrika terug, want
daar is hij tot ik weet niet welken post. be
noemd."
Wendt vei volgd.