Dinsdag 16 Augustus 1904.
BUITENLAND.
GRAAF W. 62.
LV'. 45.
31" J«arguu{{.
ERSFOORTSCH DAGRLAD.
ABONNEMENTSPRIJS:
Je? 3 maanden voor Amersfoort f L25.
Idém franco per post- 1.75.
IfÉonderlijke nnïnmers- 0.05.
Déze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Jdvertentiën, mededeeïingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgeversi VALKHOPF ft Co.
Utiechtschestraat L Intercomm. Telephoonnummer 66.
'té*
OM)
PRIJS DER ADTERTENTEÈN
Van l«-5 regels
Elke regel meer
Groote letters naar plaatsruimte.
Yoor handel en bedrijf bestaan voordeeL
het herhaald advèrteeren in dit Bl&d bij abondeL_
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
idem
tot
Politiek Overzicht
Rassenhaat in Oostenrijk.
Italië is op staatkundig gebied Oosten
rijks bondgenoot. Onlangs nog hebben de
ministers van buitenlandsche zaken van de
beide landen te Abbazia eene samenkomst
gehad, die in hartelijkheid niets te wenschen
overliet. Maar die officieele vriendschappe
lijkheid is toch niet veel meer dan een ver
nisje; de werkelijke gevoelens, die Italianen
en Oostenrijkers elkaar toedragen, zijn ge-
geheel anders, en er is maar heel weinig toe
noodig om ze aan den dag te brengen. Wan
neer men nagaat, hoe de onlusten zijn ont
staan. die laatstelijk de universiteit te Inns
bruck in beroering hebben gebracht eu die
natuurlijk op de Italiaansche universiteiten
een leelijke echo hebben gevonden, dan moet
men zich er over verbazen, dat zulke inci
denten kunnen voortvloeien uit zoo nietige
oorzaken. Het is aan de Innsbruokscke uni
versiteit gewoonte, dat als een Italiaansche
student examen wenscht te doen, een Ita
liaansche hoogleeraar zitting heeft in de
examen-commissie. Nu deed het geval zich
voor, dat de aangewezen Italiaansche exa
minator geen zitting kon nemen, omdat hij
de vader was van den examinandus, en daar
er geen andere hoogleeraar van die natio
naliteit was, die hem kon vervangen, wei
gerde deze cancudaat zijn examen voort te
zetten en protesteerde tegen de samenstel
ling van de commissie. Zijne vrienden kozen
zijne partijde Duitsche studenten gaven
hunne verontwaardiging daarover te kennen
en zoo had men de poppen aan 't dansen.
Dadelijkheden, in het universiteitsgebouw
begonnen, werden op straat voortgezet. Zoo
als altijd, mengde de burgerlijke bevolking
zich in den strijd en koos partiji, hetzij voor
de Duitschers, hetzij voor de Italianen.
Vreezende dat de Duitschers met geweld
zouden trachten te beletten, dat er verder
in het Italiaansch colleges zouden worden
gegeven, heeft de academische senaat uit
voorzorg de deuren vam de uiversiteit ge
sloten. Dit heeft de beweging onder de in
Oostenrijk gevestigde bevolking van Itar
liaanscheu stam nog doen toenemen, die het
voor hare stamgenooten opnam. Deze beroe
ring plantte 'zich over naar de andere zijde
van de grens; in Italië werden aan de uni
versiteiten en onder het groote publiek con-
tra-manifestatiën tegen Oostenrijk gehou
den. Do pers bleef niet achter en richtte
harde woorden tot de regeering te Weenen,
die zij verantwoordelijk stelde voor het ge
beurde te Innsbruck.
Meu ziet 'hieruit hoe diep nog steeds het
antagonisme is tussohen de beide thans ver
bonden natiën en hoe weinig er noodig is
om de vijandige stemming, wortelend in
eeuwenoude herinneringen, weer boven te
doen komen. Toen een paar maanden ge
leden de heer Tittoni te Abbazia de boven
vermelde conferentie met graaf Ooluchowski
had, werd er verzekerd, dat maatregelen
zonden worden genomen tot bevordering van
het vreedzame samenleven van de zonen
van verschillende nationaliteit aan de aca
demie en daarbuiten. Er was sprake van
eene reorganisatie van de universiteit te
Innsbruck, die aan de wenschen van Duit
schers en Italianen beiden recht zou doen
wedervaren. Nu schijnt echter die gedachte
geheel prijs gegeven te zijn. De Neue Freie
Pressc acht het samenleven vau studenten
van beiderlei ras aan ééne universiteit on
mogelijk; zij zegt: „Deze incidenten heb
ben het onwederlegbare bewijs geleverd, dat
er niet meer aan valt te denken, zelfs voor
den allerbeperktsten tijd, de beide natio
nale elementen bijeen te houden in den boe
zem van ééne universiteit. De Iirnsbrucksche
universiteit zal in October hare lessen moe
ten openeu zonder de Italianen, of zij' zal
ze heelemaal niet meer moeten openen."
Dit is, zooals bekend is, niet het eenige
voorbeeld van het antagonisme, dat bestaat
tusscheu de verschillende volksstammen, die
het Oostenrijksche gebied bewonen. Bijna
dagelijks doen zich nieuwe voorbeelden voor.
In Oostenrijksch Silezië heerscht thans
groote ontevredenheid onder de Duitschers
wegens het besluit van de regeering om aan
de Duitsche kweekscholen voor onderwijzers
te Troppau en te Teschen parallel-klassen, te
openen voor leerlingen van Slavisch ras
(Czechen en Polen). En de gelieele studee-
reude jongelingschap van. Dliitschen stam is
verbitterd wegens een maatregel van het
ministerie van onderwijs, waardoor aan. de
bezitters van diploma's der universiteit te
Agram rechten worden verleend ten aanzien
van de benoembaarheid tot staatsambten.
Zoo wordt men telkens in Oostenrijk er
aan herinnerd, dat de bitterste haat is ras
senhaat. Voor enkele dagen, den lien Aug.,
was het juist honderd jaren geleden, dat
het staatsstuk werd afgekondigd, waarin
Keizer Frans met prijsgeving van de. Duit
sche Keizerkroon voor zich en zijne opvol
gers in het onafscheidelijke bezit van zijne
onafhankelijke koninkrijken en staten den
titel en de waardigheid van een erfelijken
Keizer van Oostenrijk aannam. Gedurende
eene eeuw heeft dus het Keizerrijk Oostenr
rijk bestaan. Maar wanneer men ziet hoe
vijandig de verschillende volken eu rassen,
die onder den scepter van den Keizer van.
Oostenrijik vereenigd zijn, tegen elkaar ge
stemd zijn, dan moet men zich er eigenlijk
over verbazen, dat zij niet reeds lang uit
eengegaan zijn.
Duitschland.
De Dresdner Ztg. meldt, dat de toestand
ivan den 72-jarigen Koning van Saksen on-
trustwekkend is geworden door de steeds toe
nemende zwakte. Verhooging van het
'lichaamsgewicht is sledhts te verkrijgen door
•een gefarceerde voeding. Er bestaat vrees,
dat de bejaarde vorst van zijne ziekte niet
(blijvend zal herstellen.
Engeland.
Het Hoogerhuis nam gisteren in derde le
zing de Britsch-Fransche overeenkomst aan
en, in drie lezigen, de wet op de middelen.
In de troonrede tot sluiting van de parle-
mentszittiug, drukt de Koning zijn leedwe
zen uit, dat de oorlog tusscheu Rusland en
Japan nog voortduurt. Daarna wordt gezegd
„Bij het' uitbreken van dien oorlog vaar
digde Ik eene proclamatie uit, waarbij Ik
mij onzijdig verklaarde en mijn geheele volk
uitnoodigde de onzijdigheid stipt iu acht te
nemen. Er zijn in verband met dezen oorlog
belangrijke vragen gerezen betreffende do
behandeling van den onzijdigen handel door
oorlogvoerenden en er hebben zich moeilijk
heden voorgedaan, welke van het hoogste be
lang zijn voor mijn rijk, doch, naar Ik ver
trouw, langs vriendschappeiijken weg en zon
der nadeel voor de uitgebreid© handelsbelan
gen van dit rijk zullen worden opgelost. Mijne
regeering zal mijne onderdanen krachtig steu
nen in de uitoefening van de rechten, die bij
het internationale recht erkend zijn als toe
komende aan de onzijdigen."'
Voorts wordt in do troonrede medegedeeld,
dat goedkeuring verleend is aan de opneming
van gekozen leden in den Transvaalschen
Wetgevenden Raad.
Italië.
De kardinaal-staatssecretaris Merry del
Val is met een klein gevolg verleden Woens
dagavond naar Castel Gandolfo, de pause
lijke zomer-residentie, vertrokken, waar hij
zes weken zal blijven, behoudens zaken van
dringenden aard. Het slot is met het Vati-
caan telegrafisch verbonden. Voor den duur
van zijn verblijf heeft de Italiaansche regee
ring den kardinaal eene bijzondere veilig
heidswacht verschaft.
Er is eenigen tijd geleden sprake van ge
weest, dat de Paus zelf zijn zomerverblijf te
Castel Gandolfo zou nemen. Nu heeft ten
minste de staatssecretaris het interdict ver
broken, waarmee het Vaticaan zich heeft om
geven.
Rusland.
De Keizer heeft' een manifest uitgevaardigd,
betreffende de troonsopvolging. Voor het ge
val dat de Keizer mocht komen te overlijden
vóór de meerderjarigheid van zijn zoon, den
troonsopvolger, wordt 's Keizers broeden
grootvorst Michael' Alexaudrovitoh. aangewe
zen als hoofd van den staat, en- keizerin
Alexandra Feodorowna, ,als voogdes over den
minderjarigen Keizer.
De tBirshewija Wjedomosti verzekert, dat
bij den Rijksraad een plan is ingediend voor
een rijksverzekering op het leven, dat in
'1905 in werking zal treden.
Turkije.
Nadat de Amerikaansche eischen door de
Porte waren toegestaan, kreeg het Ameri
kaansche eskader bevel Smyrna te verlaten.
Zuidwest-Afrika.
Berlijn, 16 Aug. Generaal von Trotha be
richt van 12 dezer uit Gamakari
D© aanval tegen d© Herero's is gisteren
morgen begonnen en had een volledig succes.
Mühlenfels wierp den vijand1 na zeer hevigen
strijd terug tot Gamakari en nam deze
plaats. De afdeeling-Heyde bleef met gterke
vijandelijke krachten tegenover zich in den
nacht van den 12. op 15 K.M. afstand ten
noordoosten van Gamakari. Estorff wierp den
bij Otjosongombe zich bevindenden vijand
westwaarts terug. Deimling verdreeft de He
rero's uit Omuweroume eu nam des avonds
het verschanste station Waterberg. De vij
and werd met zware verliezen uiteen; gedre
ven en is naar alle kanten op deu terugtocht.
De hoofdmacht van den vijand trekt im ooste
lijke richting, maar de weg wordt- hem ver
sperd.
De troepen streden met de grootste dap
perheid. De verliezen zijn5 officieren en
19 man gedood, 5 officieren en 52 man gv-
vrond.
De oorlog in Oo*t»Azië.
Over den oorlog zijn de volgende berichten
Tokio, 15 Aug. Een telegram uit Takeshi-
ke bevestigt, dat het eskader onder admi
raal Kaminuari het Wladiwoutok-eskader
Zondag om 5 uur ontmoette op 20 mijlen af
stand van Ulsan op de Koreaansche kust.
Meu zag, dat de „Rurik" zonk en met de
boeg onder dook. Eenige oogenblikken stond
het schip loodrecht met den achtersteven in
de lucht. De Japanuers redden 450 man der
equipage.
Do „Rossia" en de „Gromoboi" werden
verscheidene malen getroffen en werden bei
den zwaar beschadigd.
Een Japansch schip werd door het vuur
der Russen getroffen en kreeg twee dooden
en 7 gewonden.
Tsjifoe, 15 Aug. Volgens een bericht, dat
echter te Tsjifoe of te Tsingtau niet beves
tigd kon worden, moet de Russische kruiser
„Novik" veertig mijlen van Tsingtau ge
zonken zijn.
Berlijn, 15 Aug. De Norddeutsche Allge-
meine Ztg. meldt„Nadat gebleken was, dat
de zich in de Russische haven vau Tsingtau
bevindende Russische oorlogsschepen niet in
zoodanigen staat zijn dat zij' binnen den wes
telijken termijn zeewaardig gemaakt kunnen
worden is een bevel gegeven deze schepen te
ontwapenen.
Tsjifoe, 15 Aug. Heden bier aangekomen
jonken melden, dat de Japanners nieuwe
stellingen hadden bezet, toen zij den 12en
Augustus Port Arthur verlieten. Het ge
schut onderhield een levendig vuur op de
stad, maar met tusschenpoozen, hetgeen eene
aanwijzing is dat er aanvallen werden ge-
daan. Geheel zwijgen deed hot geschut geen
enken oogenblik.
De burgers zijn terneergeslagen, omdat
men hun niet toestaat de stad te verlaten.
Do reizigers in de jonken verhalen, dat
de bevelhebber van de Japansche vloot den
Russen heeft aangezegd, dat de stad met
lyddietgranaten zou worden beschoten, wan
neer de Russen de te Port Arthur terug
gekeerde schepen lieten anken
Petersburg, 15 Aug. Een telegram van
stadhouder Alexejew aan deu Keizer van
13 Augustus meldt
„Volgens een bericht uit Port Arthur van
10 Augustus vielen de Japanners in den
nacilit op 9 Augustus na een vijfurigen strijd
met overweldigende strijdkrachten Takoesjan
en Siaogoesjan aan, nadat zij van den och
tend van 8 Augustus tot negen uur des
avonds een hevig vuur op deze bergen had
den onderhouden.
„De Japanners rukten niet verder voor
waarts.
„In den nacht op 10 Augustus onderna
men zij bij hevigen regen aanvallen op het
Oostelijke front, die echter allen afgeslagen
werden. Te gelijker tijd werd een aanval op
het geheele front van den Wolfsheuvel tot
Takoesjan gedaan. De vijand werd echter
overal teruggeslagen.
„De vesting wordt sedert drie dagen be
schoten."
Tsjifoe15 Aug. Een hier aangekomen
jonk, die den 13en dezer Port Arthur ver
liet, bericht, dat de Japanners het fort Ham-
luanshuing hebben genomen. Dit fort is slechts
op een mijl afstand van Port Arthur gele
gen en is eene belangrijke stelling.
Ook wordt bericht, dat vier linieschepen
met andere, kleinere schepen, zwaar bescha
digd in de haven teruggekeerd zijn, voordat
de jonk de haven verliet.
Tsingtau, 15 Aug. De „Cesarevitch" en
drie Russische torpedojagers zijn thans in
handen van de Duitsche overheid om her
steld te worden. Het is niet waarschijnlijk,
dat deze schepen in dezen oorlog nog aan
den strijd zullen deelnemen.
Na maatregelen te hebben genomen om
de onzijdigheid te verzekeren van de Rus
sische bemanningen tijdens hun verblijf hier,
begaf de gouverneur zich heden aan boord
van de „Cesarevitch", om den gezagvoerder
mede te deelen, dat de Russische vlag neer
gehaald moest worden en gedurende de her
stellingen niet weder geheschen mocht wor
den. De vlag werd daarop met de gebruike
lijke eerbewijzen neergehaald. De gouver
neur bracht vervolgens een bezoek aan de
torpedojagers, waarvan hij ook de Russische
vlag liet nederhalen.
Meu gelooft hier, dat de „Pallada" en de
„Diana" er iu geslaagd zijn Wladiwostok te
bereiken.
Tokio, 15 Aug. Admiraal Kamimoera het-ft
zee honderd man van de Rurik gered.
Nagasaki, 15 Aug. Te Sasebo zijn 77 in
den zeeoorlog gewonde Japansche gekwetsten
aangekomendaaronder bevindt zich prins
Kacho. Ook zijin daar aangekomen de 600
manschappen van de bemanning van do Ru-
rik, die door admiraal Kamimura zijin gered.
Sjanghai, 15 Aug. De Askold is gedokt,
om te worden hersteld. De Chineesehe over
heid zal morgen eene beslissing nemen in
het geval van de Grozovoi.
Volgens berichten van de Saddle-eilaruien,
bevinden zich daar geen Japasöhe of Rus
sische oorlogsschepen.
Tsjifoe, 16 Aug. De Russische oorlogssche
pen te Port Arthur deden heden morgen
vroeg een uitval. Zij worden nu door de Ja
panners vervolgd. Er wordt een ernstig ge
vecht venvacht.
Washington, 15 Aug. De Amerikaansche
gezant te Peking seinde heden aan het depar
tement van buitenlandsche zaken, dat de Rus
sische gezant aan de Chineesehe regecring een
krachtig gestelde nota heeft gezonden, waar
in de regecring van China wordt beschuldigd
van medeplichtigheid aan den aanslag op
de „Rctchitelnv" en de Chineesehe admi
raal Sah van lafheid of verraad.
D© nota eischt volledige opheldering, te
ruggave van deu torpedojager en strenge Le-
straffiug vau admiraal Sah.
De Chineesehe regeeriug heeft van het Ja
pansche gouvernement de teruggave vau de
„Retchitelnv" gevorderd.
Uit het rapport van schoub-bij-nacht Ma-
toessgewitsch (sedert aan zijne wonden bezwe
ken) over het wedervaren van de Port Ar-
thur-vloot nadat zij in den morgen van 10
Augustus in zee gestoken was, is het voor
naamst© reeds medegedeeld. Het belang der
zaak vordert echter, dat daarop uitvoeriger
teruggekomen wordt. Het houdt het volgende
in:
„Het Russische eskader begon den 10.
August vis bij het aanbreken van dag in zee
te steken. Om 9 uur 's morgens verliet' het
eskader, dat samengesteld was uit zes pant
serschepen (Poltawa, Sebastopol, Pereswjet,
Pobjeda, Cesarewitsch en Retvisan), de krui
sers Askold, Diana, Pallad^ en Nowik on
acht torpedobooten, d© reede van Port Ar
thur.
Het eskader vond de volgende Japansche
vloot tegenover zichDe pantserschepen
„Sikishima", „Asahi", „Mikasa", „Juji" en
ROMAN
VAN
B50RITZ VON REICHENBACH
DOOR
HERMAN LIND.
„Woedend waart ge op mij1, Fred, omdat
de jaloezie ui had aangegrepen.'
„Neem, ik wist toch al lang, dat Ferenzi
weg was em kwam dus op dat andere denk
beeld, ïiui door hemi zelf in. zijin. brief ver
klaard. Maar op het oogenblik, toon ik hoo-
rein knoest, dat Herzberg zich had doodge
schoten, toen klonken mij; tegelijk uw woor
den weder im het oor: ,,Ik bon ongeluk
kig!" Op dat oogenblik maakte ik verwon-
j derlijik snel de slotsoml op vam mijin, leven im
de laatste jaren, waarin ik gemeend had,
dat rijkdom verplichtte tot genot, altijd
weer op nieuw tot- genot em de slotsom
luidde: „Ik heb mijn vrouw verwaarloosd,
ik heb mijmi vriend vermoord en toen
heb ik den rijkdom vervloekt, die mij' blind
had gemaakt voor het ware geluk
„Maar ik had ook schuld. Fred, waarvan
ik daareven sprak, omdat ik heel goed ge
voelde, hoe een leven zonder inhoud, zooa]s
wit het leidden, onbevredigd moest laten,
ons ongelukkig moest maken, en; omdat ik
toch den moed niet bezat, daaraan iets te
veranderen, daa.r ik im den waan verkeerde,
dat wij zulk een levenswijze verschuldigd
wairon aan ouzeu stand. Ik wilde niet, dat
men vam miji zeggen zou: zij is nu wel een
gravïni vom Welcaanp, maar toch niet werke
lijk een voorname dame. En uit overgroot©
égards voor vreemde mensoliem hebben wij,
beadem zoo uit elkander geleefd, dat we
elkaar nagenoeg verloren hadden, zooals
Bertram en Hertha.
„Bertram em Hertha?"
„Jai, Fred, dat weet je nog niet, want
ge waart te ziek, tden heb bericht kwam, om
het. u te zeggen, maar nu geloof ik, dat wij
't niet meer behoeven te verzwijgen Hertha
is .niet uit Kairo teruggekeerd em het proces
tot echtscheiding is in vollen gang.'
„Een proces tot echtscheiding? Mijn God,
waarom dan toch?"
„Hert/ha zal met Hans Oelten .gaan trou
wen, denk ik."
„Maar Bertram? Wat ziegb Bertram?"
Wanda ging een .brief halen en. las dien
Fred voor:
„Beste, oude Fred
We hebben beiden im den laat sten tijd
wel onze portie gehadGij hebt liet te
kwaad gehad met den. dood en ik met
het levenWanda zal u het overige wel
zeggen.. Het laven is gek, Fred, heel «gek,
maar ik zie niet in, dat ik 't verstandiger
zou maken, als ik mij zelf ,of Hans Oelten
eeai kOgel door de ribben joeg. Dat ik het
hier niet meer kan uithouden, zult ge wel
begrijjpelijk vinden. Ik pak daarom mijn
jachtgerij bijl elkaar em ga voor ombepaalden
tijd naar Ziweden ©n Noorwegen. Deze is
dienende om u vaarwel te zeggeni, en als
ge weer 'heelemaal heter zijit (Wamda schreef,
dat dit binnen enkele weken liet geval 4ou
zijn,) -zie dan ook van tijd tot tijd eens
naar Wellcampsdorf om. Ge behartigt zoo
doende uw eigeu beurs, oude jongen, want
ge hebit, zooals ge weet, na mijl, de eerste
redhtem op de inaj oraatsgoederendaar ik,
zooals ge wel donken, kuint, alle gtsdachben
aan ©enig familieleven beslist héb opgege
ven em dus wie weet hoe spoedig1 on
getrouwd eu kinderloos helt aardsche jacht
terrein voor het groote onbekende verwisse
len zal. Eu nu God' zegen© u etm d© uwen
Bertram."
Wanda zag naar Frocl can.
„Droevig droevig!" mompelde hij.
Zij, greep weder zijin hand en streelde die
zacht.
„Jij wildet hem vroegar waarschuwen en
dat wond. ik toen niet goed, raiet waar?"
aeide hij met een zucht.
„Mijn waarschuwing zont tocfli wel te laat
zijn gekomen, Fred! In zulke dingen kan
eetn derde zoo moedel ijk iets doen."
Toen zwegen beiden.
Na een poosje .begon Fred weder „Hij
zal wiel niet meer trouwen, -na zulk een er
varing, Wanda!"
„Neen, dat geloof ik ook niet."
,,'t Is vreeoelijfk.
„Waar denk je aan, Fred?"
„Het majoraat looveel geld en goed,
alles in één hand, int do cnijme, Wan,da., en
met dat alles roep ilc dien een en, dien ik
in idon dood heb gejaagd, niet terug! O,
een boete, de een of andere .boete, een zoen
offer voor dien armen Herzlterg! Als er zoo
iets te vinden ware! Als ik zoo iefca wist!"
Wanda tzag zwijgend voor zich. neer. Een
zachte blos «verspreidde zich over voorhoofd
en 'wangen, toen vlijde zij izachtkens het
hoofd tegon Fredb sdhouider aan.
„Fred, ik heb al dik wij'fs gedacht, dat
er wel degelijk een dergelijke verzoening
kon bestaan."
„Neen, kind, die is niet te vinden! De
d'oocleni worden niet aueer wakker en voort
aan. *zal Heraberg's beeld altijd tu'3scihen mij
en iedere levensvreugde in. staan."
„Als vermaner, Fred, niet als een schim
van wraak."
Hij bedekte met /zijn hand de beide oogen,
maan Wanda aag toch, .welk een diep ge
voelde smart er lag in de uitdrukking van
zijn mond.
„Wil ik u eens zeggen, hoe ik mij onze
toekomst ivoorsbei, Fred1?"
Hij (beantwoordde haar vraag slechts met
een lacihtje, maar Wanda liet zich daarmede
nHet meer op het dwaalspoor brengen. In
zorgvolle, nachtelijke uren aan Fixxl's ziok-
bed. in smart, in hioop om in liefde was lang
zamerhand dat beeld de«r toekomst in Wan
das zael ontstaan en ze had het te vast.
en .te innig in zidh opgenomen om het. zoo
gemakkelijk weer te laten glippen.
„Ik denk, Fred, dat «wij niet rijk zijn
voor ons zeLven, voor ons genot, voor ons
vermaak wij hébben met- onzen, rijkdom
ook *de verplichting gekregen, om voor ande
ren te fzorgeiu En juist wij op het land heb
ben zooveel menschen om ons heen, wier gc-
lulk -vlan ons afhankelijk is, wier leven wij
inoeielijk of zoigcloos kunnen maken. Dat
ligt. ge zult het- «mij toestemmen, grootcn-
deels 'in onze hand. Hebt. ge er later wel
eens aam gedacht, hoe go «daar mot liet. volk
op iliet hooiland aam 't wenkwaart,? Wat
was iki ltoe«n trdtseh op u meer dan ooit
in het schitterendste gezelsdhap en toen
dacht ik alwe moesten die menschen be
ter kennen, ons persoonlijk meer laten ge
legen liggen aan hun lot .maar daarvoor
luidden wij toen geen tijd. Zoo wij nu echter
wol eens tijd vinden, zoo wij1 ,vom- één anenadh
wiens ortgeluk u zoo hindert, velen kon
dein helpen om 't leven gelukkiger eax be
ter te doeu zijn, zoo wij «ons. door onzen
rijkdom .verplicht gevoelden ook .voor ande
ren te zoigen."
Er kwam con flikkering in Fred's tot he
den 7)00 doffe oogen.
„Rijkdom legt. verplichtingen op," mom
pelde li ij,. «Hij herinnerde Ach, hoe hij die
zelfde woorden vroeger in anderen zin had
gebruikt.
Als een verward1 fata morgana trok
het verleden langs hem heen mot zijn de
monisch „rijkdom legt verplichtingen op."
Maar helder en zonnig lag het- tafereel der
toekomst,, zooals Wandla 't. luciin, niu had af
gemaald, voor het. oog zijner ziel, met, de
zelfde woorden tot grondslag, die thans oen
geheel andere betoekenis ,vcor hem hadden
gekregen. Hij richtte zich op. eensklaps als
het ware met nieuw© levenskracht bezield.
Voor 't eei'ïit sedert zijn ernstige ziekte
stond hi;j daar weder vrij en zonder steun
en Rijn borst bewoog zich onder een die
pen ademtocht.
„Ja, je hte-bt gelijk, Wanda," zcide hij,
„de dooien staan niet meer op, maar we
hebban hier levenden om ons heen, en
rijkdbm legt verplichtingen op. We willen
samen er naar streven, Ize ook goed te ver
vullen."
EINDE.