Dinsdag 16 Augustus 1904. BUITENLAND. GRAAF W. 62. LV'. 45. 31" J«arguu{{. ERSFOORTSCH DAGRLAD. ABONNEMENTSPRIJS: Je? 3 maanden voor Amersfoort f L25. Idém franco per post- 1.75. IfÉonderlijke nnïnmers- 0.05. Déze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Jdvertentiën, mededeeïingen enz., gelieve men vóór 10 uur 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgeversi VALKHOPF ft Co. Utiechtschestraat L Intercomm. Telephoonnummer 66. 'té* OM) PRIJS DER ADTERTENTEÈN Van l«-5 regels Elke regel meer Groote letters naar plaatsruimte. Yoor handel en bedrijf bestaan voordeeL het herhaald advèrteeren in dit Bl&d bij abondeL_ circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag idem tot Politiek Overzicht Rassenhaat in Oostenrijk. Italië is op staatkundig gebied Oosten rijks bondgenoot. Onlangs nog hebben de ministers van buitenlandsche zaken van de beide landen te Abbazia eene samenkomst gehad, die in hartelijkheid niets te wenschen overliet. Maar die officieele vriendschappe lijkheid is toch niet veel meer dan een ver nisje; de werkelijke gevoelens, die Italianen en Oostenrijkers elkaar toedragen, zijn ge- geheel anders, en er is maar heel weinig toe noodig om ze aan den dag te brengen. Wan neer men nagaat, hoe de onlusten zijn ont staan. die laatstelijk de universiteit te Inns bruck in beroering hebben gebracht eu die natuurlijk op de Italiaansche universiteiten een leelijke echo hebben gevonden, dan moet men zich er over verbazen, dat zulke inci denten kunnen voortvloeien uit zoo nietige oorzaken. Het is aan de Innsbruokscke uni versiteit gewoonte, dat als een Italiaansche student examen wenscht te doen, een Ita liaansche hoogleeraar zitting heeft in de examen-commissie. Nu deed het geval zich voor, dat de aangewezen Italiaansche exa minator geen zitting kon nemen, omdat hij de vader was van den examinandus, en daar er geen andere hoogleeraar van die natio naliteit was, die hem kon vervangen, wei gerde deze cancudaat zijn examen voort te zetten en protesteerde tegen de samenstel ling van de commissie. Zijne vrienden kozen zijne partijde Duitsche studenten gaven hunne verontwaardiging daarover te kennen en zoo had men de poppen aan 't dansen. Dadelijkheden, in het universiteitsgebouw begonnen, werden op straat voortgezet. Zoo als altijd, mengde de burgerlijke bevolking zich in den strijd en koos partiji, hetzij voor de Duitschers, hetzij voor de Italianen. Vreezende dat de Duitschers met geweld zouden trachten te beletten, dat er verder in het Italiaansch colleges zouden worden gegeven, heeft de academische senaat uit voorzorg de deuren vam de uiversiteit ge sloten. Dit heeft de beweging onder de in Oostenrijk gevestigde bevolking van Itar liaanscheu stam nog doen toenemen, die het voor hare stamgenooten opnam. Deze beroe ring plantte 'zich over naar de andere zijde van de grens; in Italië werden aan de uni versiteiten en onder het groote publiek con- tra-manifestatiën tegen Oostenrijk gehou den. Do pers bleef niet achter en richtte harde woorden tot de regeering te Weenen, die zij verantwoordelijk stelde voor het ge beurde te Innsbruck. Meu ziet 'hieruit hoe diep nog steeds het antagonisme is tussohen de beide thans ver bonden natiën en hoe weinig er noodig is om de vijandige stemming, wortelend in eeuwenoude herinneringen, weer boven te doen komen. Toen een paar maanden ge leden de heer Tittoni te Abbazia de boven vermelde conferentie met graaf Ooluchowski had, werd er verzekerd, dat maatregelen zonden worden genomen tot bevordering van het vreedzame samenleven van de zonen van verschillende nationaliteit aan de aca demie en daarbuiten. Er was sprake van eene reorganisatie van de universiteit te Innsbruck, die aan de wenschen van Duit schers en Italianen beiden recht zou doen wedervaren. Nu schijnt echter die gedachte geheel prijs gegeven te zijn. De Neue Freie Pressc acht het samenleven vau studenten van beiderlei ras aan ééne universiteit on mogelijk; zij zegt: „Deze incidenten heb ben het onwederlegbare bewijs geleverd, dat er niet meer aan valt te denken, zelfs voor den allerbeperktsten tijd, de beide natio nale elementen bijeen te houden in den boe zem van ééne universiteit. De Iirnsbrucksche universiteit zal in October hare lessen moe ten openeu zonder de Italianen, of zij' zal ze heelemaal niet meer moeten openen." Dit is, zooals bekend is, niet het eenige voorbeeld van het antagonisme, dat bestaat tusscheu de verschillende volksstammen, die het Oostenrijksche gebied bewonen. Bijna dagelijks doen zich nieuwe voorbeelden voor. In Oostenrijksch Silezië heerscht thans groote ontevredenheid onder de Duitschers wegens het besluit van de regeering om aan de Duitsche kweekscholen voor onderwijzers te Troppau en te Teschen parallel-klassen, te openen voor leerlingen van Slavisch ras (Czechen en Polen). En de gelieele studee- reude jongelingschap van. Dliitschen stam is verbitterd wegens een maatregel van het ministerie van onderwijs, waardoor aan. de bezitters van diploma's der universiteit te Agram rechten worden verleend ten aanzien van de benoembaarheid tot staatsambten. Zoo wordt men telkens in Oostenrijk er aan herinnerd, dat de bitterste haat is ras senhaat. Voor enkele dagen, den lien Aug., was het juist honderd jaren geleden, dat het staatsstuk werd afgekondigd, waarin Keizer Frans met prijsgeving van de. Duit sche Keizerkroon voor zich en zijne opvol gers in het onafscheidelijke bezit van zijne onafhankelijke koninkrijken en staten den titel en de waardigheid van een erfelijken Keizer van Oostenrijk aannam. Gedurende eene eeuw heeft dus het Keizerrijk Oostenr rijk bestaan. Maar wanneer men ziet hoe vijandig de verschillende volken eu rassen, die onder den scepter van den Keizer van. Oostenrijik vereenigd zijn, tegen elkaar ge stemd zijn, dan moet men zich er eigenlijk over verbazen, dat zij niet reeds lang uit eengegaan zijn. Duitschland. De Dresdner Ztg. meldt, dat de toestand ivan den 72-jarigen Koning van Saksen on- trustwekkend is geworden door de steeds toe nemende zwakte. Verhooging van het 'lichaamsgewicht is sledhts te verkrijgen door •een gefarceerde voeding. Er bestaat vrees, dat de bejaarde vorst van zijne ziekte niet (blijvend zal herstellen. Engeland. Het Hoogerhuis nam gisteren in derde le zing de Britsch-Fransche overeenkomst aan en, in drie lezigen, de wet op de middelen. In de troonrede tot sluiting van de parle- mentszittiug, drukt de Koning zijn leedwe zen uit, dat de oorlog tusscheu Rusland en Japan nog voortduurt. Daarna wordt gezegd „Bij het' uitbreken van dien oorlog vaar digde Ik eene proclamatie uit, waarbij Ik mij onzijdig verklaarde en mijn geheele volk uitnoodigde de onzijdigheid stipt iu acht te nemen. Er zijn in verband met dezen oorlog belangrijke vragen gerezen betreffende do behandeling van den onzijdigen handel door oorlogvoerenden en er hebben zich moeilijk heden voorgedaan, welke van het hoogste be lang zijn voor mijn rijk, doch, naar Ik ver trouw, langs vriendschappeiijken weg en zon der nadeel voor de uitgebreid© handelsbelan gen van dit rijk zullen worden opgelost. Mijne regeering zal mijne onderdanen krachtig steu nen in de uitoefening van de rechten, die bij het internationale recht erkend zijn als toe komende aan de onzijdigen."' Voorts wordt in do troonrede medegedeeld, dat goedkeuring verleend is aan de opneming van gekozen leden in den Transvaalschen Wetgevenden Raad. Italië. De kardinaal-staatssecretaris Merry del Val is met een klein gevolg verleden Woens dagavond naar Castel Gandolfo, de pause lijke zomer-residentie, vertrokken, waar hij zes weken zal blijven, behoudens zaken van dringenden aard. Het slot is met het Vati- caan telegrafisch verbonden. Voor den duur van zijn verblijf heeft de Italiaansche regee ring den kardinaal eene bijzondere veilig heidswacht verschaft. Er is eenigen tijd geleden sprake van ge weest, dat de Paus zelf zijn zomerverblijf te Castel Gandolfo zou nemen. Nu heeft ten minste de staatssecretaris het interdict ver broken, waarmee het Vaticaan zich heeft om geven. Rusland. De Keizer heeft' een manifest uitgevaardigd, betreffende de troonsopvolging. Voor het ge val dat de Keizer mocht komen te overlijden vóór de meerderjarigheid van zijn zoon, den troonsopvolger, wordt 's Keizers broeden grootvorst Michael' Alexaudrovitoh. aangewe zen als hoofd van den staat, en- keizerin Alexandra Feodorowna, ,als voogdes over den minderjarigen Keizer. De tBirshewija Wjedomosti verzekert, dat bij den Rijksraad een plan is ingediend voor een rijksverzekering op het leven, dat in '1905 in werking zal treden. Turkije. Nadat de Amerikaansche eischen door de Porte waren toegestaan, kreeg het Ameri kaansche eskader bevel Smyrna te verlaten. Zuidwest-Afrika. Berlijn, 16 Aug. Generaal von Trotha be richt van 12 dezer uit Gamakari D© aanval tegen d© Herero's is gisteren morgen begonnen en had een volledig succes. Mühlenfels wierp den vijand1 na zeer hevigen strijd terug tot Gamakari en nam deze plaats. De afdeeling-Heyde bleef met gterke vijandelijke krachten tegenover zich in den nacht van den 12. op 15 K.M. afstand ten noordoosten van Gamakari. Estorff wierp den bij Otjosongombe zich bevindenden vijand westwaarts terug. Deimling verdreeft de He rero's uit Omuweroume eu nam des avonds het verschanste station Waterberg. De vij and werd met zware verliezen uiteen; gedre ven en is naar alle kanten op deu terugtocht. De hoofdmacht van den vijand trekt im ooste lijke richting, maar de weg wordt- hem ver sperd. De troepen streden met de grootste dap perheid. De verliezen zijn5 officieren en 19 man gedood, 5 officieren en 52 man gv- vrond. De oorlog in Oo*t»Azië. Over den oorlog zijn de volgende berichten Tokio, 15 Aug. Een telegram uit Takeshi- ke bevestigt, dat het eskader onder admi raal Kaminuari het Wladiwoutok-eskader Zondag om 5 uur ontmoette op 20 mijlen af stand van Ulsan op de Koreaansche kust. Meu zag, dat de „Rurik" zonk en met de boeg onder dook. Eenige oogenblikken stond het schip loodrecht met den achtersteven in de lucht. De Japanuers redden 450 man der equipage. Do „Rossia" en de „Gromoboi" werden verscheidene malen getroffen en werden bei den zwaar beschadigd. Een Japansch schip werd door het vuur der Russen getroffen en kreeg twee dooden en 7 gewonden. Tsjifoe, 15 Aug. Volgens een bericht, dat echter te Tsjifoe of te Tsingtau niet beves tigd kon worden, moet de Russische kruiser „Novik" veertig mijlen van Tsingtau ge zonken zijn. Berlijn, 15 Aug. De Norddeutsche Allge- meine Ztg. meldt„Nadat gebleken was, dat de zich in de Russische haven vau Tsingtau bevindende Russische oorlogsschepen niet in zoodanigen staat zijn dat zij' binnen den wes telijken termijn zeewaardig gemaakt kunnen worden is een bevel gegeven deze schepen te ontwapenen. Tsjifoe, 15 Aug. Heden bier aangekomen jonken melden, dat de Japanners nieuwe stellingen hadden bezet, toen zij den 12en Augustus Port Arthur verlieten. Het ge schut onderhield een levendig vuur op de stad, maar met tusschenpoozen, hetgeen eene aanwijzing is dat er aanvallen werden ge- daan. Geheel zwijgen deed hot geschut geen enken oogenblik. De burgers zijn terneergeslagen, omdat men hun niet toestaat de stad te verlaten. Do reizigers in de jonken verhalen, dat de bevelhebber van de Japansche vloot den Russen heeft aangezegd, dat de stad met lyddietgranaten zou worden beschoten, wan neer de Russen de te Port Arthur terug gekeerde schepen lieten anken Petersburg, 15 Aug. Een telegram van stadhouder Alexejew aan deu Keizer van 13 Augustus meldt „Volgens een bericht uit Port Arthur van 10 Augustus vielen de Japanners in den nacilit op 9 Augustus na een vijfurigen strijd met overweldigende strijdkrachten Takoesjan en Siaogoesjan aan, nadat zij van den och tend van 8 Augustus tot negen uur des avonds een hevig vuur op deze bergen had den onderhouden. „De Japanners rukten niet verder voor waarts. „In den nacht op 10 Augustus onderna men zij bij hevigen regen aanvallen op het Oostelijke front, die echter allen afgeslagen werden. Te gelijker tijd werd een aanval op het geheele front van den Wolfsheuvel tot Takoesjan gedaan. De vijand werd echter overal teruggeslagen. „De vesting wordt sedert drie dagen be schoten." Tsjifoe15 Aug. Een hier aangekomen jonk, die den 13en dezer Port Arthur ver liet, bericht, dat de Japanners het fort Ham- luanshuing hebben genomen. Dit fort is slechts op een mijl afstand van Port Arthur gele gen en is eene belangrijke stelling. Ook wordt bericht, dat vier linieschepen met andere, kleinere schepen, zwaar bescha digd in de haven teruggekeerd zijn, voordat de jonk de haven verliet. Tsingtau, 15 Aug. De „Cesarevitch" en drie Russische torpedojagers zijn thans in handen van de Duitsche overheid om her steld te worden. Het is niet waarschijnlijk, dat deze schepen in dezen oorlog nog aan den strijd zullen deelnemen. Na maatregelen te hebben genomen om de onzijdigheid te verzekeren van de Rus sische bemanningen tijdens hun verblijf hier, begaf de gouverneur zich heden aan boord van de „Cesarevitch", om den gezagvoerder mede te deelen, dat de Russische vlag neer gehaald moest worden en gedurende de her stellingen niet weder geheschen mocht wor den. De vlag werd daarop met de gebruike lijke eerbewijzen neergehaald. De gouver neur bracht vervolgens een bezoek aan de torpedojagers, waarvan hij ook de Russische vlag liet nederhalen. Meu gelooft hier, dat de „Pallada" en de „Diana" er iu geslaagd zijn Wladiwostok te bereiken. Tokio, 15 Aug. Admiraal Kamimoera het-ft zee honderd man van de Rurik gered. Nagasaki, 15 Aug. Te Sasebo zijn 77 in den zeeoorlog gewonde Japansche gekwetsten aangekomendaaronder bevindt zich prins Kacho. Ook zijin daar aangekomen de 600 manschappen van de bemanning van do Ru- rik, die door admiraal Kamimura zijin gered. Sjanghai, 15 Aug. De Askold is gedokt, om te worden hersteld. De Chineesehe over heid zal morgen eene beslissing nemen in het geval van de Grozovoi. Volgens berichten van de Saddle-eilaruien, bevinden zich daar geen Japasöhe of Rus sische oorlogsschepen. Tsjifoe, 16 Aug. De Russische oorlogssche pen te Port Arthur deden heden morgen vroeg een uitval. Zij worden nu door de Ja panners vervolgd. Er wordt een ernstig ge vecht venvacht. Washington, 15 Aug. De Amerikaansche gezant te Peking seinde heden aan het depar tement van buitenlandsche zaken, dat de Rus sische gezant aan de Chineesehe regecring een krachtig gestelde nota heeft gezonden, waar in de regecring van China wordt beschuldigd van medeplichtigheid aan den aanslag op de „Rctchitelnv" en de Chineesehe admi raal Sah van lafheid of verraad. D© nota eischt volledige opheldering, te ruggave van deu torpedojager en strenge Le- straffiug vau admiraal Sah. De Chineesehe regeeriug heeft van het Ja pansche gouvernement de teruggave vau de „Retchitelnv" gevorderd. Uit het rapport van schoub-bij-nacht Ma- toessgewitsch (sedert aan zijne wonden bezwe ken) over het wedervaren van de Port Ar- thur-vloot nadat zij in den morgen van 10 Augustus in zee gestoken was, is het voor naamst© reeds medegedeeld. Het belang der zaak vordert echter, dat daarop uitvoeriger teruggekomen wordt. Het houdt het volgende in: „Het Russische eskader begon den 10. August vis bij het aanbreken van dag in zee te steken. Om 9 uur 's morgens verliet' het eskader, dat samengesteld was uit zes pant serschepen (Poltawa, Sebastopol, Pereswjet, Pobjeda, Cesarewitsch en Retvisan), de krui sers Askold, Diana, Pallad^ en Nowik on acht torpedobooten, d© reede van Port Ar thur. Het eskader vond de volgende Japansche vloot tegenover zichDe pantserschepen „Sikishima", „Asahi", „Mikasa", „Juji" en ROMAN VAN B50RITZ VON REICHENBACH DOOR HERMAN LIND. „Woedend waart ge op mij1, Fred, omdat de jaloezie ui had aangegrepen.' „Neem, ik wist toch al lang, dat Ferenzi weg was em kwam dus op dat andere denk beeld, ïiui door hemi zelf in. zijin. brief ver klaard. Maar op het oogenblik, toon ik hoo- rein knoest, dat Herzberg zich had doodge schoten, toen klonken mij; tegelijk uw woor den weder im het oor: ,,Ik bon ongeluk kig!" Op dat oogenblik maakte ik verwon- j derlijik snel de slotsoml op vam mijin, leven im de laatste jaren, waarin ik gemeend had, dat rijkdom verplichtte tot genot, altijd weer op nieuw tot- genot em de slotsom luidde: „Ik heb mijn vrouw verwaarloosd, ik heb mijmi vriend vermoord en toen heb ik den rijkdom vervloekt, die mij' blind had gemaakt voor het ware geluk „Maar ik had ook schuld. Fred, waarvan ik daareven sprak, omdat ik heel goed ge voelde, hoe een leven zonder inhoud, zooa]s wit het leidden, onbevredigd moest laten, ons ongelukkig moest maken, en; omdat ik toch den moed niet bezat, daaraan iets te veranderen, daa.r ik im den waan verkeerde, dat wij zulk een levenswijze verschuldigd wairon aan ouzeu stand. Ik wilde niet, dat men vam miji zeggen zou: zij is nu wel een gravïni vom Welcaanp, maar toch niet werke lijk een voorname dame. En uit overgroot© égards voor vreemde mensoliem hebben wij, beadem zoo uit elkander geleefd, dat we elkaar nagenoeg verloren hadden, zooals Bertram en Hertha. „Bertram em Hertha?" „Jai, Fred, dat weet je nog niet, want ge waart te ziek, tden heb bericht kwam, om het. u te zeggen, maar nu geloof ik, dat wij 't niet meer behoeven te verzwijgen Hertha is .niet uit Kairo teruggekeerd em het proces tot echtscheiding is in vollen gang.' „Een proces tot echtscheiding? Mijn God, waarom dan toch?" „Hert/ha zal met Hans Oelten .gaan trou wen, denk ik." „Maar Bertram? Wat ziegb Bertram?" Wanda ging een .brief halen en. las dien Fred voor: „Beste, oude Fred We hebben beiden im den laat sten tijd wel onze portie gehadGij hebt liet te kwaad gehad met den. dood en ik met het levenWanda zal u het overige wel zeggen.. Het laven is gek, Fred, heel «gek, maar ik zie niet in, dat ik 't verstandiger zou maken, als ik mij zelf ,of Hans Oelten eeai kOgel door de ribben joeg. Dat ik het hier niet meer kan uithouden, zult ge wel begrijjpelijk vinden. Ik pak daarom mijn jachtgerij bijl elkaar em ga voor ombepaalden tijd naar Ziweden ©n Noorwegen. Deze is dienende om u vaarwel te zeggeni, en als ge weer 'heelemaal heter zijit (Wamda schreef, dat dit binnen enkele weken liet geval 4ou zijn,) -zie dan ook van tijd tot tijd eens naar Wellcampsdorf om. Ge behartigt zoo doende uw eigeu beurs, oude jongen, want ge hebit, zooals ge weet, na mijl, de eerste redhtem op de inaj oraatsgoederendaar ik, zooals ge wel donken, kuint, alle gtsdachben aan ©enig familieleven beslist héb opgege ven em dus wie weet hoe spoedig1 on getrouwd eu kinderloos helt aardsche jacht terrein voor het groote onbekende verwisse len zal. Eu nu God' zegen© u etm d© uwen Bertram." Wanda zag naar Frocl can. „Droevig droevig!" mompelde hij. Zij, greep weder zijin hand en streelde die zacht. „Jij wildet hem vroegar waarschuwen en dat wond. ik toen niet goed, raiet waar?" aeide hij met een zucht. „Mijn waarschuwing zont tocfli wel te laat zijn gekomen, Fred! In zulke dingen kan eetn derde zoo moedel ijk iets doen." Toen zwegen beiden. Na een poosje .begon Fred weder „Hij zal wiel niet meer trouwen, -na zulk een er varing, Wanda!" „Neen, dat geloof ik ook niet." ,,'t Is vreeoelijfk. „Waar denk je aan, Fred?" „Het majoraat looveel geld en goed, alles in één hand, int do cnijme, Wan,da., en met dat alles roep ilc dien een en, dien ik in idon dood heb gejaagd, niet terug! O, een boete, de een of andere .boete, een zoen offer voor dien armen Herzlterg! Als er zoo iets te vinden ware! Als ik zoo iefca wist!" Wanda tzag zwijgend voor zich. neer. Een zachte blos «verspreidde zich over voorhoofd en 'wangen, toen vlijde zij izachtkens het hoofd tegon Fredb sdhouider aan. „Fred, ik heb al dik wij'fs gedacht, dat er wel degelijk een dergelijke verzoening kon bestaan." „Neen, kind, die is niet te vinden! De d'oocleni worden niet aueer wakker en voort aan. *zal Heraberg's beeld altijd tu'3scihen mij en iedere levensvreugde in. staan." „Als vermaner, Fred, niet als een schim van wraak." Hij bedekte met /zijn hand de beide oogen, maan Wanda aag toch, .welk een diep ge voelde smart er lag in de uitdrukking van zijn mond. „Wil ik u eens zeggen, hoe ik mij onze toekomst ivoorsbei, Fred1?" Hij (beantwoordde haar vraag slechts met een lacihtje, maar Wanda liet zich daarmede nHet meer op het dwaalspoor brengen. In zorgvolle, nachtelijke uren aan Fixxl's ziok- bed. in smart, in hioop om in liefde was lang zamerhand dat beeld de«r toekomst in Wan das zael ontstaan en ze had het te vast. en .te innig in zidh opgenomen om het. zoo gemakkelijk weer te laten glippen. „Ik denk, Fred, dat «wij niet rijk zijn voor ons zeLven, voor ons genot, voor ons vermaak wij hébben met- onzen, rijkdom ook *de verplichting gekregen, om voor ande ren te fzorgeiu En juist wij op het land heb ben zooveel menschen om ons heen, wier gc- lulk -vlan ons afhankelijk is, wier leven wij inoeielijk of zoigcloos kunnen maken. Dat ligt. ge zult het- «mij toestemmen, grootcn- deels 'in onze hand. Hebt. ge er later wel eens aam gedacht, hoe go «daar mot liet. volk op iliet hooiland aam 't wenkwaart,? Wat was iki ltoe«n trdtseh op u meer dan ooit in het schitterendste gezelsdhap en toen dacht ik alwe moesten die menschen be ter kennen, ons persoonlijk meer laten ge legen liggen aan hun lot .maar daarvoor luidden wij toen geen tijd. Zoo wij nu echter wol eens tijd vinden, zoo wij1 ,vom- één anenadh wiens ortgeluk u zoo hindert, velen kon dein helpen om 't leven gelukkiger eax be ter te doeu zijn, zoo wij «ons. door onzen rijkdom .verplicht gevoelden ook .voor ande ren te zoigen." Er kwam con flikkering in Fred's tot he den 7)00 doffe oogen. „Rijkdom legt. verplichtingen op," mom pelde li ij,. «Hij herinnerde Ach, hoe hij die zelfde woorden vroeger in anderen zin had gebruikt. Als een verward1 fata morgana trok het verleden langs hem heen mot zijn de monisch „rijkdom legt verplichtingen op." Maar helder en zonnig lag het- tafereel der toekomst,, zooals Wandla 't. luciin, niu had af gemaald, voor het. oog zijner ziel, met, de zelfde woorden tot grondslag, die thans oen geheel andere betoekenis ,vcor hem hadden gekregen. Hij richtte zich op. eensklaps als het ware met nieuw© levenskracht bezield. Voor 't eei'ïit sedert zijn ernstige ziekte stond hi;j daar weder vrij en zonder steun en Rijn borst bewoog zich onder een die pen ademtocht. „Ja, je hte-bt gelijk, Wanda," zcide hij, „de dooien staan niet meer op, maar we hebban hier levenden om ons heen, en rijkdbm legt verplichtingen op. We willen samen er naar streven, Ize ook goed te ver vullen." EINDE.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1904 | | pagina 1