N\ 8».
3,le Jaargang.
Vrijdag 30 September 1904.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
FASTE F0RLAND.
AMERSFOORTSGH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.25.
Idem franco, per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- on Feestdagen.
Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 nur
's morgens bjj de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C».
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regels fLO/ïtl,
Elke regel meer 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen, tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Eene
circnlaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
De Russische minister van
binnentandsche zaken.
Men verwacht van den tot opvolger van
den vermoorden minister Von Plehwe be
noemden graaf Swiatopolk Mirski een meer
gematigd optreden dan men van zijn voor
ganger gewend was. Voor zijn vertrok uit
Wilna, waar hij gouverneur was, heeft hij
verschillende deputaties ontvangen, waaron
der een deputatie uit de Joodsclie kringen,
aan welke hij verklaarde de nooden der Jood
sclie bevolking te kennen en de Israëlitische
quaestie met volkomen kennis van zaken te
willen behandelen. Hiji zou er voor waken,
dat den Joden recht zou geschieden.
Die verklaring klinkt inderdaad zeer be
moedigend en geeft hoop, dat gruwelen als
indertijd te Kisjeuief zijn voorgekomen, die
door de overheidspersonen hadden kunnen
zijn voorkomen, zich niet zullen herhalen, en
dat er bij de bestraffing van joden-mishande
lingen met meer onpartijdigheid te werk zal
worden gegaain. Do nieuwe minister is, naar
het algemeene oordeel dat over hem is uit
gesproken, een eerlijk man, iemand met een
helder hoofd en een hart van goud, zoodat
te verwachten is, dat hij zijn beloften zal
houden. Dat hij een man is, die zelfstandig
wil zijn, heeft hij al reeds bewezen, door
eenigo hooge ambtenaren aan zijn departe
ment, die geheel in den geest van Von
Plehwo werkten, uit zijn omgeving te v<y-
wijderen, door hen te doen benoemen tot
leden van den Rijksraadeen zachte vorm
van wat men pleegt te noemenop stal zet
ten. Op die wijze heeft hij althans de atmos
feer in het departement van binnenlaudsche
zaken eenigszius gezuiverd.
Onder hen bevindt zich ook de directeur
van het kabinet Schtürmer, en in zijn „be
vordering" wil men het bewijs zien, dat de
minister van plan is om een grootere zelf
standigheid te gunnen aan de „semstwo", de
gouvernementsraden. Schtürmer toch was
evenals zijn vorige chef een groote tegen
stander van het lokale zelfbestuur, daar
hij van die meerdere zelfstandigheid do
vernietiging van den staat vreesde. Zijn
vrienden zijn natuurlijk ontstemd over dezen
maatregel van den minister en beijveren zich
nu om de „semstwo" verdacht te maken,
door zo te beschuldigen van republikcinsche
gezindheden. Intusschen streven zij alleen
maar naar vrijheid van beweging, naar een
verlossing van het juk der bureaucratie,
waaronder in Rusland zooveel, zoo niet alles
gebukt gaat.
Nog een andere categorie van personen,
die zich al evenmin in een bijzonder groote
mate van vrijheid van beweging mag ver
heugen, is door den nieuwen minister bij zijn
afscheidsaudientie ontvangen, en wel een
deputatie van de vertegenwoordigers der
pers. Ook tegenover hen legde de minister
een geruststellende verklaring af. Hij wees
daarin op de groote beteekenis van de pers,
vooral van d© provinciale bladen. ,,Ik was
altijd een vriend van de provinciale pe-rs",
zeide hij, „en wanneer zij steeds oprecht en
goed gezind de ware behoeften der bevol
king weergeeft, zal ik verder haar vriend blij
ven."
Dat een Russisch minister van binnenlaud
sche zaken de groote beteekenis der pers
erkent, is voor ons journalisten natuurlijk
vleiend om te hooren. Maar of nu werkelijk
onze Russische collega's de zoo gewenschto
vrijheid van beweging zullen vorkrijgen?
Men zou bijna geneigd zijn het te geloo-
ven als wij letten op het feit, dat een artikel
als dat van Vorst Mesjtsjerski, waarin hij op
vredo met Japan aandrong, ongehinderd is
toegelaten en verspreid, iets waarop wij ook
reeds in het ..Politiek Overzicht" in no. 582
hebben gewezen.
Voor een gezonde ontwikkeling van het
politieke en het oeconomische leven is het
vrijp woord een eerste vereischte. En dat laat
in Rusland nog al iets te wensohen over. On
meer vrijheid drong dan ook dezer dagen de
Nowoje Vremja aan. Het blad hoopte die on
der den nieuwen minister van binnenlansche
zaken te verkrijgen. Doch blijkbaar nog on
der den invloed van het Plehwe'sche schrik
bewind, waaronder ook do pers gebukt ging,
uitte het blad zich slechts schuchter en
waagde het niet om concrete eisohen te stel
len.
In een correspondentie uit Petersburg
werd dezer dagen gezegd, dat de ministers
van binnenlaudsche zaken in Rusland, de
beulen der pers geweest zijn, zoodra deze
maar een schijn van zelfstandigheid durfde
ten toon to spreiden. De reactie-periode on
der Czaar Alexander III werd. geopend door
minister Ignatiew, die door zijn eigen volk
„de vader van den leugen" genoemd werd.
Hij snoerde den Petersburgscihen bladen, die
na den moord op Alexander II van diens
zoon een frissche liberale strooming ver
wachtten en zoo brutaal waren aan die ver
wachting uitdrukking te geven, onmiddel
lijk den mond. Hij was een woedend hater
dor zwarte kunst en van dien haat was
destijds, in 1881, een vermakelijk verhaaltje
in omloop.
Op zekeren dag trad een zijifter hooge amb
tenaren in zijn werkvertrek binnen en zei,
met een diepe buiging, dat hij voor zijn ver-
lofreis naar het buitenland afscheid kwam
nemen. „Zoo", antwoordde de minister,
„aangename reis. Waar gaat u heen?"
„Naar Duitsohland, naar den Rijn, Exoel-
'entie. Heeft Uwe Excellentie mij misschien
een opdracht te geven?" „Een opdracht,
hoo zoo? Ik zou niet weten watmaar
ja, gaat u ook naarMainz?" „Jawel Excel
lentie." „Welnu, ga dan het standbeeld
van Gutenberg zien, en doe mij dan het
pleizier dien kerel eens in het ge
zicht te spuw©u."
Zoo'n afschuw had Ignatiew van de pers,
diat liij het beeld van den uitvinder der boek-
diukkunst in het gezicht wdlde spuwen! 't
Verhaal mag misschien niet historisch zijn,
het. teekent toch op schilderachtige wijze de
positie der tiers in die dagen. En sedert is
het niet zoo heel veel beter geworden.
Doch wellicht mag men ook te dien aan
zien nu betere tijden verwachten. Ook giste
ren weer bij de ontvangst van de hoofd
ambtenaren van zijn departement deed de
minister zich kennen als een gematigd man,
die zich langs andere paden wil bewegen als
zijn ambtsvoorganger. Hij verklaarde, dat de
grondslag voor zijn progamma te vinden was
in het manifest, dat verleden jaar in Maart
bij gelegenheid van den verjaardag van den
Czaar was afgekondigd.
In dit manifest verklaarde de Czaar, dat
hij had goed gevonden de inachtneming
van het door de funamenteele wetten van
het Russische rijk voorgeschreven gebod van
verdraagzaamheid te verzekeren door maat
regelen, die, terwijl zij de orthodoxe kerk als
de heerschende eerbiedigen, aan alle onder
danen van ander -geloof en vreemde confes-
siën vrijheid van geloof en uitoefening van
hun godsdienst naar hun eigen ritus toe
staan, en voorts de uitvoering voort te zet
ten van de maatregelen tot verbetering van
den materieelen toestand der orthodoxe
geestelijkheid op het platteland.
De werkzaamheid van de instellingen voor
het staatscrediet, inzonderheid van de adels-
en do boerenbauken, moest gemunt zijn op
de ontwikkeling van den weistand van de
plaatselijke edellieden en boeren.
Tot de toetsing van de ten behoeve der
landelijke bevolking uitgevaardigde wetten
met het oog op hunne uitvoering, tot de
overweging van de verdere verbetering dier
wetten en hunne aanpassing aan de plaatse
lijke bijzondere omstandigheden, zouden
conferentiën van do regeeringsorganen uit
geschreven worden, waaraan in ruime mate
personen zouden worden toegevoegd^ die heb
openbare vertrouwen genioten. De grondslag
van deze werkzaamheden moet blijven, het
onaantastbare gjemeentebezit, hoewel er naar
m^et worden gestreefd middelen op te spo
ren, om den boeren het uittreden uit de ge
meente te vergemakkelijken.
Er zouden onverwijld maatregelen geno
men worden tot opheffing van de voor de
boeren lastige aansprakelijkheden. De gou-
vernements- en districtsbesturen zouden wor
den hervormd door opdracht van werkzaam
heden aan plaatselijke vertegenwoordigers.
Ten slotte gelastte de Keizer den minis
ters en den betrokken diensttakken hem
hunne consideratiën en adviezen over de uit
voering van 's Keizers voornemen mede to
deelen,
Minister Von Plehwe liet dit manifest ge
heel onuitgevoerd, dat nu echter het pro
gram zal zijn van minister Swiatopolk
Mirsky. Voor Rusland is het te hopen, dat
hij den aanvankelijken goeden indruk niet
zal beschamen en voldoen zal aan de ver
wachtingen, die men van hem koestert.
Daitschland.
In Dresden is met zeer ernstig gestemd
over de berichten over den gezondheidstoe
stand des Konings. Al is ook oogenblikkelijk
levensgevaar niet aanwezig en de Koning
Woensdag nog aan zij,n omgeving verklaarde,
dat hij zich vrij goed gevoelde, zoo verheelt
men zich toch nergens, dat de voortdurende
aanvallen van benauwdheid en adem loosheid
de krachten zeer doen afnemen en dat de
aandoening der groote bloedvaten (arterie
verkalking) op zijn hoogen leeftijd als hoogst
gevaarlijk moet worden beschouwd. De ar
terie-verkalking kan tot aderbreuken aan
leiding geven, dio gemakkelijk tot doodo-
lijke bloeduitstortingen kunnen leiden.
Do asthmatische benauwdheden vertooncn
zich in den regel tegen den morgen, om
streeks 3 of 4 uiur en gaan dan gepaard met
hevige hoestbuien, zoodat de patiënt het dan
in bed niet kan uithouden. Tegen den mid
dag wordt de toestand gewoonlijk iets beter
en de voornacht verloopt meestal rustig.
Sedert Woensdag is de toestand over 't
algemeen achteruit gegaan. De krachten ne
men af. De familie is to Pillnitz om het
ziekbed vereenigd.
Een medewerker van de Frankf. Ztg. lieeft
een onderhoud gehad met den Duitsoheri
rijkskanselier, te Homburg.
„Het is onjuist, zei graaf Von Bülow, dat
achter de reis van minister Giolitti een groot
politiek geheim verborgen is. De quaestie is
eenvoudig, dat ik met den heer Giolitti, van
den tijd dat ik to Rome was, bevriend ben.
Wij hebben elkaar sedert dien niet. meer
gezien, en wilden elkander weer eens ont
moeten. De samenkomst had een zuiver per
soonlijk karakter. Er kan niets meer gezegd
worden dan dat dit bezoek een bewijs is van
do goede verstandhouding tussohen Italië en
Duitsohland. Over een interventie in den
Russisch-Japanschen oorlog is niet gesproken.
Hieraan denkt niemand. Hoe zou Duitsoh
land aan bemiddeling kunnen denken, wan
neer deze niet gevraagd wordt door een dier
oorlogvoerende partijen Dat zou niets an
ders zijn dan hulp opdringen. Wij betreuren,
evenals alle beschaafde menschen dezen ver-
schrikkclijken oorlog, die wellicht nog lang
duren zal, doch wij zijn niet in staat er oen
einde aan te maken."
Portugal.
In de troonrede, waarmede de Koning van
Portugal heden biet Parlement opende, dank
te hij, Koning Eduard voor de uitnoodiging
cm met zijn gemalin Londen te bezoeken.
Hij herinnerde voorts aan 'de uitstekende
vei standhouding mot Engeland.
Bij het opsommen van de belangwekkende,
gebeurtenissen voor Portugal legde de Ko
ning nadruk op do overeenkomst met Ne
derland in zake de grensbepaling op Timo1'
Rusland.
Dé toespraak1, welke de Russische mi
nister van binnenlaudsche zaken Swiato
polk Mirski heden ridhtte tot do hoo-
gere ambten aren van zijn département
luidt woordelijk als volgit: „Terwijl ik heden
de mij door het vertrouwen van onzen Vorst
opgedragen taak aanvaard, beschouw ik het
als mijn plicht te verklaren, dat de leiding
van het mij toevertrouwde ministerie berus
ten zal op het manifest van 10 Maart 1903.
Ik verzoek u in het bijzonder in dozen geest
om uwe krachtige, zelfopofferende medewer
king."
„Mijn ondervinding in bestuurs-aaugele-
genheden heeft mij tot do vaste overtuiging
gebracht, dat vruchtbare werkzaamheid in
de regeering gegrond is op een volkomen
welwillende houding tegenover en oprecht
vertrouwen in de gemeentelijke bestuursin
stellingen en de bevolking."
„Alleen wanneer dit vooropgesteld wordt,
kan bij den arbeid wederzijdseh vertrouwen
verkregen worden, zonder welk vertrouwen
onmogelijk duurzame resultaten in hot Staats
bestuur te verwachten zijn."
„U tot ©nvermoeiden arbeid opwekkende,
vertrouw ik op uwe krachten, uwe onder
vinding, welke mij kunnen helpen om liet
doel van den mij wachtenden arbeid te be
reiken."
Hot Journal de St. Petersbourg maakt1
melding van een artikel in de M'os-
kowskija Wjedomosti, betrekking hebben
de op hot Engelsdh-Thibetajansche ver
drag. In dit artikel wordt betoogd, dat hot
verdrag zoowel wat China als wat Tibet,
doch speciaal wat Rusland betreft, van nul
en geener waarde moet worden beschouwd.
Rusland kan en mag dat verdrag niet
erkennen, daar het in openlijke tegenspraak
is met de in het Engelsche Parlement afge
legde verklaringen en met de Engelsch-Rus-
sische overeenkomst, krachtens welker bepa
lingen Engeland zich officieel verplicht heeft,
dat het in 1903 en 1904 geenerlei verande
ring in het politieke status quo van Tibet
zou trachten te verkrijgen.
Aan het slot van het artikel wordt be
toogd, dat do tekst van het Engolseh-Tibe-
taausche verdrag de kenmerken draagt van
kwade trouw en van hot cynisme der En
gelsche regeering.
Algerie
De correspondent van den Matin meldt uit
Algiers: „Ik verneem uit de beste bron dat
een maand geleden ongeveer generaal Liautey
het noodig oordeelde in verband met ge
beurtenissen, die zich in Zuid-Oran afspeel
den eenige punten te bezetten aan dc niet
met juistheid afgepaalde grens tusschen Al
giers on Marokko. De toestand liet niet toe
dat hij de toestemming vroeg van den gou
verneur-generaal. Het gevolg was een opge
wonden correspondentie tusschen den gou
verneur en generaal Liautey. Thans is deze
laatste te Parijs om minister Dclcassé ver
slag te doen. Men twijfelt er niet aan of rijn
optreden zal goedgekeurd worden.
Do bezette punten zijn nog niet verlaten."
China.
Volgens berichten uit Sjanghai zijn de
Boksera in beol China weer druk bezig. Zij
deelen openlijk geschriften uit, gelijk zij
vóór de troebelen van 1900 gedaan hebben.
Deze brochures zijjn ook van denzelfden op-
ruiendon inhoud als de vroegere, en stellen
den datum, 17 October, vast voor do uitmoor
ding der vreemdelingen.
Thibet
Blijkens een Reuter-berioht uit Lhassa,
gedateerd van den 19en, zal de Britsehe
troepenmacht op haar terugweg naar Britach-
Indië een andere route volgen dan die, langs
welke zij gekomen is. De Tsang-po Tibet's
groote rivier, welke de bovenloop ia van de
Bramah-pootra wordt ditmaal 20 K.M.
noordelijker overgetrokken, op ©en plaats,
waar do rivier slechts 45 M. breed is, en
geen gevaarlijke draaikolken worden aange
troffen. Voor den overtocht worden vier da
gen gerekend. Ook de Kamba-pas zal worden
vermeden. In de plaats daarvan zal de missie
haar weg nemen door den Peti-jing-pae, die
wel 130 M. hooger ligt, maar minder steil
en dus veel toegankelijker is. Na den over
tocht van de Tsang-po, splitst de Britsehe
macht zich in twee afdeelingen, die zich hij
Gyang-tse weer zullen vereenigen.
De leiders der expeditie rekenen er op,
Britsch-Indië in 6 a 8 weken te zullen be
reiken.
De oorlog in Oost-Azië.
Na eonigc dagen van betrekkei ijiko rust op
het oorlogstooneel, schijnt nu de algemeene
aanval der Japanners te beginnen. Blijkens
een lieden ontvangen telegram hoeft do aan
val plaats ten zuiden en ten oosten van de
stad Moekden. Uit verdere berichten zal
moetenblijken of do Russen ten zuiden,
dan wel ten noordon van de Hun-ho een stel
ling hebben ingenomen.
Uit nadere berichten zal ook moeten blijken
of hier thans een beslissende stap dan wel
een achterhoede-gevecht door de Russen zal
worden geleverd.
Over Port-Arthur zijn enkele nadere be
richten ingekomen. Het taaie verzet en de be
wonderenswaardige verdediging van de Rus
sische bezetting schijnen de Japannore te
Tokio prikkelbaar te maken, en zij wijten
het aan den bevelhebber der belegcringstroe-
Uit het Noorsch
35 van
JONAS LIE.
„Wil je onzen jongen niet eens zien?'
vroeg Solvi, bedarend.
„Dén jongen? Ik had' bijna gezegd, heb
je een jongen? Het is zoo lang geleden, dat
ik aan zoo iets heb gedacht.' zeide hij ver
strooid: en volgde haar werktuigelijk in de
slaapkamer.
„Een profeet moet natuurlijk zoo lang
mogelijk het geloof staand© houden," hoorde
hij achter zich zeggen, toen hij op den be-
nedémweg, den hoek van hot kerkpad voorbij
kwam.
Het was de stem van Tryggesen. een
hatelijkheid! op zijn aanstoot gevende, vrij
moedige manier van optreden.
En Faste gevoelde zelf, dat hij, door de
handelsstraten loopend, ouwillekeurig geleek
op een opgestangd! paard1.
Hij had het genoegen, reeds op verren
afstand ouden Kluwer te zien, die ook nu
goed vond om stil te staan on hem aan te
zien, maar zeker met een geheel anderen
greep om1 den stok dan; vroeger, toen hij
de gewoonte had' van hem te 'betitelen met
„stadswonderdooner" E'n toen consul
Wulff voorbijreed, was er spot op zijn ge
laat te lezen, terwijl hij eenigszius veelbe-
teekenend groette
Een verduiveld prettige straat, die Har
venstraat, het was alsof het- er wemelde
van menschen met een gezicht als een oor
deel. De douane-inspecteur had' zicli een ko
perrood gezicht aangeschaft en staarde hem
bepaald woest aan
Daar stak juffrouw Laura Groth de straat
over uaar hem toe op hot trottoir. Zij ge
leek op een van die grootere, zwaar vliegende
vlinders en was blijkbaar door den algemee-
nen angst bevangen.
„Zeg mij eens, is er iemand dood, graf
waarts gebracht?" zeide Faste, haar tegen
komend. „U ziet er zoo weemoedig deelne
mend uit. Uw gezicht is zoo zoet in de plooi."
Zij schudde het lioofd en zag hem ge
kwetst aan
„Laat ik u zeggen, dat ik niet anders kan
dan een man bewonderen, die met zoo opge
heven hoofd en zulke onvervaarde oogon
gaat, te midden van de door laster opgezweep
te zeeAch, Forland', was het maar in
een oomedie of tragedie geweest?"
„Ja, dat zegt- u wel, juffrouw Groth.''
..Ver, ver van de ruwe werkelijkheid..
En voor mij, arme stakker, is dat alles
nu als uitgedoofdIk zink weer terug
tot het verzorgen van tantes koffie en thee.
Maar ik wil u toch zeggen enj er u voor
danken, dait dit altijd zal blijven het. glans
punt van mijn leven als een betoovering,
waarin ik met hart en ziel ben geweest
En dé dolk, de heerlijke dolk, die ik ge
kocht heb om mij in het liart te stooten!
Is het comediespelen nu geheel en al uit?"
vroeg zij plotseling.
„Dat beloof ik u, Laura Groth, dat als ik
blijf leven, er een behoorlijke oomedie zal
komen!" Faste groette tot afscheid en ging
heen.
Hij bewoog zich opnieuwi in dien grijzen
sluier van angst, die over de geheele stad
hing. Het was alsof dc lentezon met haar
scherp, verblindend, licht aan den hemel
stond en zeer te onpas stak.
Hij had den namiddag aan zijn lessenaar
op het kantoor doorgebracht rekening op
rekening geweigerd, met verwijzing naar de
algemeene vergadering, uitvluchten bedacht,
men moest het hij, de eenvoudige grond
stoffen zoeken hij had een jodiumfabriok
gebouwd met toegang va.n den laindtong en
uit al de zeeboezems van de kust, een
centrale teerkokerij opgericht, die geappro
viandeerd werd uit de millioeneni denne-
boomwortels van do uitgestrekte, gevelde
bosschen in het district. En ten slotte een
scène met Ristings gehad, die zijn geld wilde
terug hebben.
Vermoeid enuitgeput keerde hij dés
avonds laat van dat alles huiswaarts... Hij
zag er eenigszius versuft uit, alsof de trots
in hem sliep, terwijl de tooneelen van. dezen
dag slechts half duidelijk en droamerig voor
bijtrokken...
Comcdic, welzeker! sprak hij plotseling in
zich ztlf... Wanneer ik blijf leven, zal er
een behoorlijke comedie komen, beloofde ik
aan Laura Groth.
Intusschen heel zonderling was het niet
alsof zij zeer geroerd en plechtig afscheid
van mij nam? Zij heeft natuurlijk het een en
ander opgevangen van wat er omgaat, en
men fluistert en mompelt over dö rechtma
tigheid van mijn daden en natuurlijk heeft
zij haar bewonderden vriend reeds vlijftig
zien werken in het spinhuis.Er h> ©en af
grond tusschen' ons ontstaanZij dacht, dat
zij mij niet meer kon kennen, maar geroerd
was zij toch... De menschen zijn toch zonder
linge wezens...
„Hoe gaat het, mijn jongen?" vroeg me
vrouw Forland, toen hij de kamer binnen
kwam.
„Hoe het mij gaat? Ik beu als iemand, die
op een gladde plank tegen do zee wor
stelt.
Maar het is merkwaardig, moeder,"
brak hij af. „Zoo n woekeraarsgeest kan heel
goed1 een man van eer zijn, een echte
zeg'ik u, die op alle manieren het goede wil.
Het slechte daarin is alleen, dat hij het goe
de bijna het liefste wil. Bij de keuze tus
schen God en den Mammon isi het helaas do
Mammon, die dé weegschaal doet. overslaan
en hem geestelijk to gronde richt.
Ach, steek toch mijn licht aan, Agnetc!
Ik ben aan het toonee1 in den „gierig
aard waarin hij zich mooi voordoet... Goede
nacht, moeder!''
„Het doet zoo'n pijn, Agnete," ric-p me
vrouw Forland uit, teen zijn voetstappen bo
ven op de trap werden gehoord, „dat hij
zoo avond aan avond kan thuiskomen met
dien wegstervenden gloed in dé oogen den
ganschen dag mishandeld en beetgenomen.
En dan te weten, dat men hem niet ten on
der zal brengen, voor hot oog is gedood en
do wil gebroken. Hij is nu eenmaal zoo
geschapen!" zuchtte zij. „Ilij moet zich
aan zijn noodlot onderwerpen..."
XIV.
„Een lange zomer... Een treurige zomer!"
beweerde John Borg. toen hij Faste hoven
in de weide langs de heek ontmoette. Daar
staat men nu uit te zien naar een aocoord
met de schuldeisghersMaar de oene dag
volgt op den andere, zonder dat men iets
verder komt. Wat, voor den drommel, geeft
men om iets heter of slechter zomerweerWij
wachten op den tijd, die eens verandering
zal brengen m die wanhopige geldschaarate.
Men drinkt cocguac e-n selterswater tot in
het oneindige onder do marquise op dé
veranda's eu op de trappen en zit maar af te
wachten. liet zou heerlijk zijn. als er maar
eensTwut afwisseling kwam bijjvoorbeeld door
een flink onweer met loodzware wolken. En
was het niet merkwaardigdat dc faillisse
menten onder een hemelsclie kanonade plot
seling do vorige week weder losbraken?
Bankroet op bankroet bijna een op de
drie firma's, dc geheele Havenstraat door!
Ja, men praat zelfs over een man als Arne
Wulffhij reist in den laatsten tijd geweldig
dikwijls naar de hoofdstad."
Faste liep met oen geheel ander verplette
rend bericht in zijn zak een brief, waarin
het Hamburgsche huis, dat den inboedel voor
het. hotel had geleverd, wegens het in gebreke
blijven van onmiddellijke afbetaling, dreigde
met gerechtelijk beslag op dc eigendommen
van do maatschappij, het hotel met inventa
ris en den bouwgrond.
Wordt vervolgd
