W°. 95.
3,u' Jaargang.
Donderdag 6 October 1904.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
FASTE FORI AND.
AMERSFOORTSCH
PRIJS DER ADVERTENTIÊN:
Van 1—5 regel»10.75.
Elke regel meer0.15.
Groote letter» naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan Toordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnemeht. Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.25.
Idem franco per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- on Feestdagen.
Advertenticn, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
'8 morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C».
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
Kennisgeving.
De Burgemeester van Amersfoort,
Gezien artikel 41 der gemeentewet,
Brengt ter kennis van de ingezetenen, dat de
Raad' dezer gemeente zal vergaderen op Vrijdag,
den 7. October aanstaande, des namiddags te
1 ure.
Amersfoort, den 5. October 1904.
De Burgemeester voornoemd,
W1UIJTIERS.
Politiek Overzicht
Alexejeff en Koeropatkin.
Herhaaldelijk is reeds een gerucht ver
breid, dat de Russische onder-koning in Oost-
Azië, admiraal Alexejeff, door den Czaar
zou zijn teruggeroepen, maar nog geen en
kele maal is een dergelijk gerucht bewaar
heid. Ook In de laatste dagen nog weer is
daarvan sprake geweest, maar of Het zal
gebeuren, is nog niet uitgemaakt. Het heet
nu. dat de Czaao- hem heeft ontboden om
zich omtrent den toestand op het oorlogs-
tooneel te laten onderrichten.
Voor den gang van zaken zou het zeker
dienstig zijn, als de onder-koning maar wer
kelijk van het tooneel des oorlogs verdween.
Hi; heeft echter machtige vrienden te Sint-
Petersburg aan het hof en aan hun invloed'
is het toe te schrijden, dat hij nog steeds
het hoogste ambt in Oost-Azië bekleedt. En
toch is zijn zonden-register zóó vol, dat een
terugroeping noodzakelijk is.
Alexejeff heeft in geen enkel opzicht ge
toond, dat hij de man is, aan wien zulk een
verantwoordelijke functie kon worden opge
dragen; noch als politicus, noch als opper
bevelhebber heeft hij geschitterd; integen
deel, men kan eerder zeggen, dat hij èn als
politicus èn als opperbevelhebber blunders
gemaakt heeft en de onmiddellijke oorzaak
is van de rampen, die sedert het uitbreken
van den oorlog over Rusland gekomen zijn.
Tijdens de onderhandelingen immers met
Japan, toen het zijn plicht was geweest om
een conflict zoo lang mogelijk tegen te
houden of den vrede te verzekeren, prikkel
de hij de "Japanners door het lang achter
houden van de in verzoenenden geest ge
stelde nota's van de Russische regeering, die
hij, naar gebleken moet zijn, eenvoudig in
een lade van zijn bureau opborg. Het lange
uitblijven van antwoord op de Japansche
vertoogen deed het wantrouwen te Tokio
groeien en zóó provoceerde Alexejeff feite
lijk het uitbarsten van den krijg op een
oogenblik, dat Rusland nog totaal onvoor
bereid was. Bovendien bleek de stadhouder
in het geheel niet op de hoogte te zijn
van de toerustingen der Japanners, die zich
voor den strijd, die beslissen zal over het
meesterschap in de Gele Zee, uitstekend had
den voorbereid. Dfe nachtelijke overvalling
van de Russische vloot op de reede van
Port-Arthur, die wel is waar voorgesteld
werd als een onrechtmatige daad der Ja
panners, omdat zij geschiedde voordat de
oorlog officieel was verklaard, had, indien
Alexejeff den vooruitzie nden blik had ge
had, die voor een opperbevelhebber noodig
is, voorkomen kunnen worden. Die eerste
ramp werd de oorzaak van alle verdere te
genspoeden die do Russen ondervonden.
Wie zal uitmaken of die aanval der Ja
panners rechtmatig was of niet? Zoo lang
er geen bindend oorlogsrecht bestaat, is men
niet aan een bepaalden tijd gebonden, óm
de vijandelijkheden te beginnen. In dat ge
val is het openen der vijandelijkheden de
oorlogsverklaring zelve. Li den krijg geldt
de regel, dat de eerste klap drie gulden
waard is. Dat hebben de Japanners in prac-
tijk gebracht, en zij konden dit doen ten
gevolge van de achteloosheid van Alexejeff,
waardoor in één slag de Russische zeemacht
lam geslagen was. Toen kon Japan met suc
ces troepen en voorraden gaan vervoeren en
eer landing beginnen, wat alleen ge Kikken
kan als men meester is ter zee.
Was Port-Arthur op een belegering vol
doende voorbereid? Neen, ook dat had Alexe-
jef? verzuimd en eerst na zijn vertrek uit
die vesting werden troepen, munitie en pro
viand aangevoerd en werden de verdedigings
werken voltooid.
Nog meer fouten heeft de onder-koning op
zijn rekening. Hij had voor het zich lang
zaam conoentrcerende landleger een plan
de campagne opgemaakt, dat van geen groot
veldheerstalent getuigde, 't Is waar, a d m i-
raal zijnde, kon men ook moeielijk van
hem verwachten, dat hij ook berekend was
voor opperbevelhebber van een landleger.
Maar waarom hem dan dat ambt toever
trouwd? Toen Koeropatkin, die als minister
van oorlog werkelijk een offer bracht, toen
lnj er in toestemde onder Alexejeff als
opperbevelhebber der landtroepen op te tre
den, in Oost-Azië aankwam, kreeg hij een
plan uit te voeren, dat in 't geheel niet
overeenstemde met zijn eigen denkbeelden
over de wijze, waarop de strijd moest, worden
gevoerd.
De mislukte tocht van generaal Stachel-
berg om Port-Arthur te ontzetten, en welke
eindigde met een groote nederlaag bij Wa-
fankoe, geschiedde op bevel van Alexejeff.
Al die fouten moest Koeropatkin eerst weer
goed maken, alvorens hij zijn eigen plan de
campagne kon doorzetten. En ook, dat Koe
ropatkin bij Liaojang over minderwaardige
troepen beschikte, terwijl de onderkoning
voor zijn persoonlijke veiligheid Europeesche
troepen bestemd had. en dat het korps van
generaal Linevitsj te Wladiwostok werke
loos moest blijven, is op Alexejeff's rekening
te schrijven. Uit alles blijkt dus, dat bij
niet de man is, bij wien het opperbevelheb
berschap veilig is.
Toen nu het bericht kwam, dat een tweede
leger in Mandsjoerije zou worden gevormd,
waarvan generaal Gripenberg tot bevelheb
ber werd benoemd, werd een oogenblik ge
vreesd, dat of Alexejeff of een ander als op
perbevelhebber zou optreden over de legers
van Koeropatkin en Gripenberg. Spoedig
verluidde, dat dit niet Alexejeff zou zijn
en dat grootvorst Nicolaas Nicolajevitsj met
het opperbevelhebberscliap zou worden be
last Gelukkig is de regeering te Petersburg
die althans erkende, dat er een op
perbevelhebber moest zijn, voor en nieuwe
feut bewaard gebleven. Want welk een
bekwaam militair grootvorst Nicolaas ook
moge zijn, het is duidelijk, dat hier
alleen de man, die tot nu toe onder de
meest ongunstig© omstandigheden getoond
heeft, voor zijn taak berekend te zijn, ook
voor het vervolg de vrije hand moet hebben.
Af die wisselingen in het opper-commando
werken ongunstig op den loop der krijgsver
richtingen.
Reeds de wijze waarop Koeropatkin d©
feuten van Alexejeff weer goed tee ft weten
te maken, maar bovenal zijn kloeke hou
ding bij Liaojang, waarvoor hem ook door
zijn vijanden hulde is gebracht, hebben zijn
veldheerstalenten iu een duidelijk licht ge--
steld. Volgens de allerlaatste berichten nu is
hij door den Czaar tot opperbevelhebber
over de vereenigde legers benoemd. Daarme
de heeft men hem reoht gedaan en het Rus
sische leger in Oost-Azië een dienst bewezen.
Koeropatkin is een man, wiens verdien
sten ook in het buitenland worden erkend
en die in het Russische leger hoog staat aan
geschreven. Kenschetsend is het verhaal van
den commandeerenden generaal in het dis
trict Odessa Kaulbars, die 't commando over
het tweede Mantsjoerijsche leger, dat nu aan
generaal Gripenberg is opgedragen, afwees,
omdat hij meende, dat daarbij Koeropatkin
teruggesteld werd tot onderbevelhebber. Nu
dit niet zoo is en Koeropatkin opperbevel
hebber blijft, heeft hij verzocht met het com
mando over het eerste leger dat van Koe
ropatkin te worden belast.
Dat de opperbevelhebber tot nu toe moest
strijden met een ontoereikend aantal troe
pen, die bovendien van minder gehalte wa^
ren, is niet zijn schuld. Maar, dat zoo iemand
het kan, hij de man is, die den strijd tot
een goed einde kan voeren, daaraan twijfelt
niemand.
Duitschland.
De Keizer zond den 26 December uit Ro-
ininten eeu telegram van den volgenden in
houd aan graaf Leopold zur Lippe-Biester-
feld. „Ik betuig u mijn deelneming met het
overlijden van Uw vader. Daar de rechtspo
sitie in geen opzicht opgehelderd is, kan ik
een overname van het regentsobap door U
uiet erkennen en zal ik ook het leger den
eed niet laten afleggen. Wilhelm I. R.
Bij; de indiening! van de voorstellen
betreffende de regentsohapsquaestie in den
Landdag van het vorstendom Lippe ver
klaarde minister Gevekot, dat de Regee
ring vasthoudt aan de wet van 1898. Ook de
meening des Keizers had geen bindende
kracht. Slechts indien de macht zou zegepra
len, zou de Regeering gedwongen kunnen
worden af te zien van hetgeen zij als reoht
beschouwt. De Regeering had vertrouwen,
dat de Bondsraad zich verzetten zou tegen
de inbreuk op de rechten van Lippe en spoe
dig oen onpartijdige rechtbank zou instellen,
die de quaestie der troonsopvolging in recht
vaardigen zin zou oplossen. Nooit zou de
regeering een inbreuk op de zelfstandigheid
van het vorstendom toelaten.
De voorstellen werden hierop verwezen
naar een bijzondere commissie, die onmiddel
lijk bijeenkwam. De beraadslagingen in den
Landdag worden Vrijdag voortgezet.
De Köln. Ztg. zegt in verband met de Lip-
pe-sche erfopvolgiugs-quaestie het volgende
„In deze aangelegenheid zijn herhaaldelijk
berichten verspreid over de wijze waarop de
strijd tusschen de beide Lippe-sohe liniën be
slist zal worden. Wij gelooven, dat men daar
mede op de gebeurtenissen vooruitloopt en
dat tot op dit oogenblik nog in 't geheel geen
zekerheid bestaat, hoe in dezo quaestie gehan
deld zal worden. Zooals de zaak nu staat kun
nen er ook nog geen besluiten genomen wor
den, daar het geding in ieder geval eerst den
Bondsraad aangaat en door dezen behandeld
moet worden op grond van het Schaumburg-
sche protest. Eerst uit do beraadslagingen
van den Bondsraad zal dan blijken naar welke
rechtbank de strijdvraag verwezen zal wor
den.
Men kan derhalve thans nog niet veel meer
zeggen, dan dat het voornemen bestaat, de
quaestie lang» zakelijkeu en formeel ouaan-
tastbaren weg tot oplossing te brengen. Het
staat nog niet vast wanneer de zaak door den
Bondsraad behandeld zal worden en er kan
dus nog wel eenige tijd mee heengaan, aleer
werkelijk gevolgtrekkingen kunnen worden
gemaakt.
Een hoofdambtenaar van de soheepsbouw-
werf Germania te Kiel is dezer dagen gear
resteerd, naar men beweerde onder verden
king de teekeningen voor onderzeesche tor
pedobooten voor de Duitsche marine te heb
ben verkocht.
De directie der Germania-werf heeft ech
ter deze geruchten tegengesproken. Zij ver
klaarde, dat de chef in het geheime bureau
op haar verzoek in hechtenis is genomen,
naar aanlcidfhg van onregelmatigheden in
zijne administratie.
Uit Eydtkunnen, op de Russisch-Duitsche
grens, wordt gemeld, dat 700 Japanners, on
der wie 99 vrouwen en 24 kinderen, daar zijn
aangekomen uit Siberië, van waar zij, ten
gevolge van den oorlog, verjaagd warden.
De Japansche consul te Bremen is naar
de Poolsche grens vertrokken, om de Japan
ners te ontvangen. Den Hen komen er nog
115 andere aan. Allen zullen zich den 20en
October te Breinen op het stoomschip „Wil-
lehad" inschepen naar Japan,
Engeland.
Behalve een telegram heeft de Koning
van Engeland aan de weduwe van' Sir
William Harcourt een eigenhandig geschre
ven brief gezonden, waarin hij haar zijn deel
neming betuigt. Eiken dag komen te Nune-
kam tallooze brieven en telegrammen uit de
koloniën en het vasteland aan.
Denemarken.
De minister van financiën Hage heeft
bij het Folkething de begrooting inge
diend voor het financieele jaar 19051906,
dat op 1 April begint. De ontvangsten wor
den geraamd op 79.6 millioen, de uitgaven
op 79.5 millioen kronen, zoodat de begroo-
tiug sluit met een overschot van 100,000
kronen.
Het batige saldo der staatsspoorwegen
wordt op 4 millioen kronen geraamd, de op
brengst der directe belastingen op 13.8 mil
lioen (1£ millioen meer als voor het loopende
jaar), die der indirecte belastingen op 56.2
millioen (1.3 millioen meer als het loopende
jaar) geraamd.
De begrooting voor oorlog wijst een ver
mindering aan met 24 millioen kronen, daar
er in 1905 geen groote manoeuvres zullen
worden gehouden en de aankoop van nieuw
veldgeschut thans afgeloopen is. Voor de ar
beidersondersteuning draagt de Staat 3 mil
lioen, voor de arbeiders-zieken-foudsen 14
millioen kronen bil". De uitgaven voor de
vloot zijn ongeveer even hoog geraamd als de
vorige maal.
Italië.
De minister van binuenlandsche zaken Tit-
toui is Maandag naar Raceonigi vertrokken
en werd Dinsdag door den Koning in audiën
tie ontvangen. Dczo reis van den minister
van buitenlandscho zaken, waartoe besloten
werd zoodra de minister-president Giolitti te
Rome terug was, gaf aanleiding tot tal van
commentaren.
Het ligt voor de hand, aan te nemen dat
dii reis in verband staat met do samen
komst van Giolitti en den Duitschen rijks
kanselier te Homburg en dat te Homburg
toch wel deg lijk over een quaestie van do
buitenlandsohe politiek is gesproken.
Ook heeft het de aandacht getrokken dat
Giolitti onmiddellijk na zijn terugkomst
langdurige besprekingen heeft gehad met zijn
ambtgenoot Todesco, minister van openbare
werken, wat er op kan wijzen dat t© Hom
burg over d© spoorweg-quaestie is gesproken.
De Start wenscht de spoorwegen ver te ne
men en het grootste deel van het aandeelen
kapitaal is in Duitschland geplaatst.
Rusland-
De reis van d'en Czaar naar Reval is uitge
steld.
Het blijkt dat de nieuwe minister van
binnenlandschc zaken inderdaad aan de pers
meer vrijheid zal geven, dan zij onder diens
voorganger, Von Plehwe genoot.
Beweerd wordt, dat de oensoren bevelen
ontvingen, minder despotisch te werk te
gaan. Het Israëlitische blad „Woschod", dat
door P'ehwe was verboden, kreeg vergun
ning om wjeer te verschijnen.
En een aantal aanvragen om concessies
voor het oprichten van nieuwe bladen, die
onder Von Plehwo eenvoudig ter griffie
werden gedeponeerd, zijn nu eensklaps toe
gestaan. Zaterdag werd concessie ver
leend aan twee gematigd-liberale, twee radi-
ca'e couranteu en een industrieel blad. En
met Januari zullen nog twee groote politie
ke bladen worden opgericht, waarvan thans
de lijsten van redacteuren en medewerkers
zijn gepubliceerd, die do namen van een
groot aantal professoren en „intellectueelen"
bevatten.
De Nowoje Wremja is gemachtigd om het
bericht uit Parijs, dat db Russische gezant
te Peking met prins Tfejing onderhandelde
over den verkoop van den Oost-diineeschen
spoorweg aan China, beslist tegen te sproken.
Blijkens een officieel bericht zijn in Baku
in het tijdvak van 27 September tot 4 Oct.
110 personen door de cholera aangetast.. Van
dieze stierven er 61.
In Saratof werden in hetzelfde tijdvak 13
personen aangetast, van wie er 5 stierven.
Het aantal ziektegevallen in Saratof be
droeg tot nu toe niet meer dan 15 per dag.
Turkije*
Het eerste gedeelte van de Bagdad-spoor-
wog, het baanvak KoniaEregli-Bulgurlu, is
nagenoeg gereed en de opening is op 25 Oc
tober. den verjaardag van den Sultan, vast
gesteld. Het rollende materieel en de loco
motieven die uit- Duitschland en Frankrijk
betrokken zijn, zijn reeds aangekomen.
Onder den titel „Macedonië en het Adria
nopelsche gebied" heeft die „Inwendige Mace
donische Organisatie" een vlugschrift uitge
geven. Dit o-angrijke werk bevat de tien
jarige geschiedenis van den Macedonischeu
Vit het Noorsch
40 VAN
JONAS LIE.
Ik las het tooneel&pel, dat je mij: zondt,
lieve mevrouw, „Mammon."
Is dat nu aan het theater opgezon
den?... Ik 'as het in één adem lit... Ik moet
eerlijk zeggen, ik genoot het vooral het
gedeelte, daar men niet zelf in otxtreedt...
Wonderbaarlijk getroffen, dat moet men toe
geven mijn oude geëerde concurent, de ban
kier Bookmann, als met een lantaarn door
en door verlicht. Zoo'n mensch is een bijzon
der ingewikkelde machinerie
„Ja, wat zal ik je zeggen. De tijd heeft f k
mij aangestoken. Ik heb ook ideeën. Het is
een eenzaam leven geweest, dat een oude
nian een paar jaar heeft geleid. Wat zegt
het piaartje er vam? Zou jelui g negen zijn
om deze liefelijke streken eeni tijidlang te ver
laten. en met mij. naar het zuiden te gaan
waar ik mijn hutje wil opslaan?... Wij: zou
den elkaar wederkeêrig met het een en an
der van dienst zijp, mijm neef en ik zijn
sedert lang gewend om onomwonden onze
wederzijdse he levenswijsheid elkaar ten besto
te geven en met het jonge mevrouwtje zal
ik het wel kunnen vinden.
En verder, mijn beste Faste, kan ik je me-
dedeelen, dat ik besloten heb je wijzen raad
op te volgen' en de stichting op te richten
waartoe je mij in der tijd verplicht vondten
waarvoor je mij zoo streng onder den druk
van mijn medeburgers hebt geplaatst.
Mijn aanbod is nu geschied. Ik neem liet
hotel met den bouwgrond en den aanleg tot
het strand alles wat afgezonderd van de
stad Egt, over voor een derde van wat het
aan de aandeelhouders heeft gekost. Ik wil
het veranderen in een herstellingsoord voor
bronchitis- en loriglijiders, ik heb dat
nauwkeurig met dokter Falkenberg over
legd... Het heeft zeker, aooals jij het iu je
prospectussen zoo voldoende hebt beschreven,
alle mogelijke voordeelenbeschutting tegen
den wind, zoute lucht, deuneboomatmosfeer,
zee- zoowel als hoogvlakte-aroma, waar
zou ik het dus beter kunnen uitzoeken?
En iedereen is toch uietzooals wij drieën,
in He gelegenheid om naar het zuiden
te gaan..."
XVI.
Mevrouw Forland lag in haar slaapkamer,
met de groote, zachte oogen naar het raam
gewtendi en keek, naair de laatste gel© bladeren,
die nu en dan van den lindeboom vielen...
Een van de laatst achtergebleven trekvogels
verschool er zich in of misschien kon hij
niet verder had het plan om hier te over
winteren, zictb cem laatsten veerenmantel
in de sneeuw te zoeken
Het wtas zoo heerlijk zoo verlichtend om
te liggen denken over dat alles met Faste en
Bera...
ZÏJ waren daar nu in hun huis bezig
hun eerste nestje, voordat ziji ook uitvlo
gen naar het zuiden en hij zijp vleugels be
proefde... Hij ging zich nu als het ware op
een ander veld bewegen, In dezen tijd van
uitvindingen konden de bekwaanilieden ge
makkelijk het spoor bijster worden.
Hij Icon nog altijd niet gelooven, dat al
les zich' begon op te helderen hij bewoog
zich zoo ongewoon stil, kon zoo in gednehten
verzinkenterwijl zijn oogen een zoo droevige
uitdrukking kregen zij kon daarin, als in
een schilderij1, al het pijnlijke lezen, dlat voor
hem oprees... Er moest oen tijd verloopen,
vóór dab alles bedaard en genezen was
Wanneer Bera verscheen, verdween als het
ware alles voor hem. Door haar standvastig
geloof aan hem, prikkelde zij opnieuw zijn
vroeger zoo ontembare» moed en gevoel van
bekwaamheid en kon zij een toekomst doen
aanbrekendie al het gebeurde vergoedde
En lioo gelukte het haar, om hem op te
wekken en te volgen, wanneer de gedachten
door zijn nieuwen arbeid een hooge vlucht
namen.
En nu dat laatste, groote, gelukkige nipuws,
dat zijn tooueelstuk dadelijk door het V cater
in de hoofdstad tor opvoering was aan
genomen... Dat was als een nicuwt punt
van uitgang!
Mevrouw Forland lag daar en herinnerde
zich den kerseboom en Faste, toen hij riep:
,.ik bloei" en zij voelde een wonderlijk
blijde zekerheid, dat met liem een geestelijke
boom was geplant.
En over Agnete was als het ware ook weer
een zonneschijn opgegaan... Het was niet
moeilijk te voorspellen, wat er zou gebeuren.
Döscher vond nu iederen dag eea reden om
haar te ontmoeten, nadat hij thuis was ge
komen van de manoeuvres.
Het was zoo wonderlijk, hoe alles nog te
recht kwam... het deed zoo goed daaraan te
denken... Ditlef alleen zou zijn aandeel daar
van in een volgend leven krijgen.
Dokter Falkenberg en Solvi bezochten in
dezen tijd dikwijls mevrouw Forland. Men
was bang, dat de jicht haar op het hart zo
slaan. Al die diepe indrukken hadden meer
uitwerking gehad, dan haar zenuwen en
krachten konden verdragen, hoe schijnbaar
kalm zij het ook opnam.
Op een laten herfstdag lag zij weder met
oogen, waaruit een wereld van gedaenten stil
straalde en met een zwakken glimlach
zooals altijd wanneer zij iets in haar verbeel
ding zag.
Mevrouw* Forland streed niet, zij zag vee'-
eer met voldoening terug op den vroegere»
strijd, waarvan zij zich ontelbare ma'e i tel
kens en opnieuw bevrijd had.
Alle3 had een doel, dat moest men voor
oogen houden' Zoowel dat zij' zelf getroffen
moest worden door het harde lot van gebo
gen en gekromd door het leven te moeten
gaan. zoodat zij "haar hoofd niet naar de»
hemel kon opheffen zij, vroeger een &tat:-
ge, slanko vrouw, als do steeds opnieuw
opduikende bittere vraag omtrent Ditlof.
Een tijdlang had zij hard gestreden... Zij
wdldo de gedachte niet opgeven, dat haar ge
heel© lot eon voorbereiding was tot een hoo-
ger leven.
Zij mocht dat niet loslaten...
Of dit, of niets, slechts een onderdrukte
kreet van verzet. en dat was niet \oldoen-
de I
Dikwijls had zijl gestreden nu niet lan
ger: waarom is mij dat opgelegd? Ik wil
weer terug naar de aarde. Maar '"et water
is te koud, het. vuur te heet. Gods verschrik
king woont daarin.
Zij had zich met haar plantenleven ver
zoend kon nu doodstil liggen en den groei
mei de onzichtbare scheuten en bladeren zien
en nagaan.
Dezen ncaht had zij den ouden, 1 eerlijken
droom gehad zij) was weer in de kerk
en haar stem vulde do ruimte zoo wonderlijk
helder en krachtig en vrijgemaakt tegen de
gewelven, terwijl Ditlef met den dirigeer
stok stond en het koor boven van '"et orgel
aanvoerde.
Nu sliep zij.
De herfstzon gleed in do stilte tegen liet
tochtscherm. Nu en dan pikte een vogel een
paar korte tikken tegen de ruiten.
Falkenberg sloop naar binnen.
De ademhaling weid zoo zonderling zacht
met nu en dan een zucht...
Eensklaps onder een sterk uitademen,
dat bijna klonk als een triomfkreet richt
te zij zich uit. haar kussen op en breidde de
armen uit. Met een„ach, aoh, nu ga ik,"
zat zij rechtop
Het was of haar stijfheid verdween. De
oogen verzonken in een halven glimlach,
en rank en recht viel zij op het bed
terug
xvn.
Het stoomschip doorploegde de zee in de
vallende schemering langs de kust.
Oom Joël was naar kooi gegaan om de
scherpe avondlucht, en Faste en Bera wan-
